
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Bonusu. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcą jest spółka z ograniczony odpowiedzialnością (dalej: Spółka) z siedziby na terytorium Polski, podlegająca na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86 ze zm.: dalej: ustawa o CIT). Spółka prowadzi działalność polegającą w przeważającej części na świadczeniu usług w zakresie przeprowadzania kursów edukacyjnych(…).
Celem rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności, w ramach nowego projektu, Spółka uruchomiła platformę internetową (dalej: Platforma) umożliwiający nauczycielom (dalej: Nauczyciele), oferującym odpłatne usługi przeprowadzenia korepetycji, odnalezienie klientów (dalej: Uczniowie) oraz oferującą odpowiednią infrastrukturę informatyczną pozwalającą na przeprowadzenie ww. korepetycji oraz dokonanie zapłaty Nauczycielowi przez Ucznia. Lekcje odbywać się mogą z wykorzystaniem infrastruktury zapewnianej przez Platformę (tj. online) lub stacjonarnie, poprzez osobiste spotkanie Nauczyciela z Uczniem (przy czym możliwe jest w takim przypadku zrealizowanie zapłaty za pośrednictwem Platformy).
Wynagrodzenie Nauczyciela wpłacane jest przez Uczniów na rachunek bankowy Spółki, a następnie przekazywane przez Spółkę Nauczycielowi. Uczniami są osoby fizyczne, podlegające na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 nr 80 poz. 350 ze zm.; dalej: ustawa o PIT).
Warunkiem korzystania z Platformy przez Nauczyciela jest opłacanie abonamentu na rzecz Spółki. Ponadto Spółka pobiera od Nauczyciela opłatę prowizyjną za pierwszą faktycznie odpłatnie przeprowadzoną lekcję z danym Uczniem, a także opłatę transakcyjną oraz opłatę serwisową. Uczniowie mogą korzystać z Platformy nieodpłatnie, po zarejestrowaniu i zaakceptowaniu regulaminu.
Celem zachęcenia jak największej ilości Uczniów do korzystania z Platformy i, tym samym celem zwiększenia ilości transakcji dokonywanych za pośrednictwem Platformy Spółka wprowadziła do regulaminu Platformy zapis, zgodnie z którym każdy Uczeń po zarejestrowaniu w Platformie otrzymuje na przypisany mu rachunek techniczny środki w wysokości 20 zł tytułem bonusu na start (dalej: Bonus).
Informacja o Bonusie wskazana jest na stronie internetowej Platformy umożliwiającej rejestrację w Platformie. Regulamin Platformy nie przewiduje żadnych warunków, od których uzależnione jest otrzymanie Bonusu przez zarejestrowanego Ucznia. Bonus może być wykorzystany przez Ucznia jedynie na zakup usługi dydaktycznej za pośrednictwem Platformy od Nauczyciela, od którego dotychczas Uczeń nie nabywał ww. usług za pośrednictwem Platformy. Bonus nie może zostać wykorzystany na zakup usługi dydaktycznej od Nauczyciela, który zaprosił Ucznia do korzystania z Platformy z wykorzystaniem linku polecającego. Bonus nie może być przez Ucznia wypłacony.
W momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia zgodnie z regulaminem Platformy, tj. w momencie zakończenia lekcji, środki przekazywane są przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela tytułem części wynagrodzenia za przeprowadzoną lekcję. Nauczyciel ma możliwość swobodnej wypłaty otrzymanych środków z rachunku technicznego w Portalu na swój rachunek bankowy.
Pytanie
1.Czy na Spółce, z uwagi na przyznanie Uczniowi Bonusu lub wykorzystanie przez Ucznia Bonusu, ciążą obowiązki płatnika, w tym obowiązek informacyjny, o których mowa w ustawie o PIT?
2.Czy wydatek odpowiadający kwocie Bonusu stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
3.Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie oznaczone numerem 2, koszt uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie Bonusu potrącalny jest w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia, tj. w momencie przekazania środków przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela?
Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 2 i nr 3 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 wydam odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 2
Zdaniem Spółki, wydatek odpowiadający kwocie Bonusu stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższa definicja zawiera więc następujące kryteria, które musi spełnić dany wydatek, aby mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:
- wydatek poniesiony jest w celu uzyskania przychodów ze źródła przychodów lub
- wydatek poniesiony jest w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
- poniesiony wydatek nie zalicza się do żadnego z wydatków określonych w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztu zyskania przychodu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Ponadto, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 września 2019 r„ sygn. akt. II FSK 839/18; Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2017 r„ sygn. akt. II FSK 1382/15; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lutego 2017 r., sygn. akt. II FSK 4113/14), aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów powinny być spełnione łącznie następujące warunki:
a)wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. został pokryty z zasobów majątkowych podatnika, a nie innego podmiotu,
b)wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. jego wartość nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
c)wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
d)wydatek poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
e)wydatek został właściwie udokumentowany,
f)wydatek nie znajduje się w grupie wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, celem zachęcenia jak największej ilości Uczniów do korzystania z Platformy i tym samym celem zwiększenia ilości transakcji dokonywanych za pośrednictwem Platformy, Spółka przyznaje każdemu Uczniowi po zarejestrowaniu w Platformie Bonus. Jednocześnie, Bonus nie może zostać wypłacony, może zostać przeznaczony wyłącznie na zakup usług dydaktycznych za pośrednictwem Platformy. W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że wydatki Spółki na sfinansowanie Bonusów uznać należy za wydatki na cele reklamowe. Katalog wydatków wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ma charakter zamknięty, a wydatki na cele reklamowe nie zostały w ww. katalogu wskazane. Jednocześnie Spółka nie ma wątpliwości, że wydatki Spółki na przyznanie Bonusów mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i poniesione są w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodu. Powyższe wydatki mają na celu zachęcenie Uczniów do rejestracji w Platformie, a w konsekwencji zbudowanie jak największej bazy zarejestrowanych w Platformie Uczniów, co prowadzi do zwiększenia ilości transakcji przeprowadzanych za pośrednictwem Platformy – w szczególności z uwagi na fakt, że Uczeń ma możliwość przeznaczenia Bonusu jedynie na zakup usług dydaktycznych za pośrednictwem Platformy. Mając na uwadze powyższe, powyższe wydatki spełniać będą definicję kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.
Ad 3
Zdaniem Spółki koszt uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie Bonusu potrącalny jest w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia, tj. w momencie przekazania środków przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Jak stanowi ust. 4e ww. artykułu. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, Bonus przekazywany jest na rachunek techniczny Ucznia i może być wykorzystany przez Ucznia jedynie na zakup usługi dydaktycznej za pośrednictwem Platformy od Nauczyciela, od którego dotychczas Uczeń nie nabywał ww. usług za pośrednictwem Platformy. Bonus nie może zostać wykorzystany na zakup usługi korepetycji od Nauczyciela, który zaprosił Ucznia do korzystania z Platformy z wykorzystaniem linku polecającego. Bonus nie może być przez Ucznia wypłacony. W momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia zgodnie z regulaminem Platformy, środki przekazywane są przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela tytułem części wynagrodzenia za przeprowadzoną lekcję. Nauczyciel ma możliwość wypłaty otrzymanych środków z rachunku technicznego w Portalu na swój rachunek bankowy.
Mając na uwadze powyższe, przyznanie Bonusu Uczniowi nie wiąże się z faktycznym przekazaniem środków pieniężnych na rachunek bankowy Ucznia. Jednocześnie, w momencie wykorzystania Bonusu, dochodzi do przekazania przez Platformę środków z rachunku technicznego przypisanego Uczniowi na rachunek techniczny przypisany Nauczycielowi, przy czym Nauczyciel może swobodnie dysponować otrzymanymi środkami (np. dokonać wypłaty środków na swój rachunek bankowy). Innymi słowy, w momencie wykorzystania Bonusu dochodzi do częściowego sfinansowania Uczniowi lekcji przez Spółkę.
Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uznaje się co do zasady dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Zdaniem Spółki, z uwagi na opisany sposób rozliczenia, koszt odpowiadający kwocie Bonusu powinien zostać ujęty w księgach rachunkowych w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia, tj. w momencie zakończenia lekcji sfinansowanej częściowo przez Spółkę. Mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 15e ust. 4d ustawy o CIT koszt uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie Bonusu potrącalny jest w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: ustawa o CIT):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.
Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą głównie na przeprowadzaniu kursów edukacyjnych, (…). Spółka uruchomiła platformę internetową (dalej: Platforma) umożliwiającą nauczycielom, odnalezienie klientów (dalej: Uczniów) oraz oferującą odpowiednią infrastrukturę informatyczną pozwalającą na przeprowadzenie korepetycji oraz dokonanie zapłaty konkretnemu Nauczycielowi przez Ucznia. Wynagrodzenie Nauczyciela wpłacane jest przez Uczniów na rachunek bankowy Spółki, a następnie przekazywane przez Spółkę Nauczycielowi.
Aby zachęcić Uczniów do korzystania z Platformy i, tym samym zwiększyć ilości transakcji za pośrednictwem Platformy, Spółka wprowadziła do regulaminu Platformy zapis, zgodnie z którym każdy Uczeń po zarejestrowaniu w Platformie otrzymuje na przypisany mu rachunek techniczny środki w wysokości 20 zł tytułem bonusu na start (dalej: Bonus). Regulamin Platformy nie przewiduje żadnych warunków, od których uzależnione jest otrzymanie tego Bonusu. Uczeń może go wykorzystać na zakup usługi dydaktycznej za pośrednictwem Platformy od Nauczyciela, od którego dotychczas Uczeń nie nabywał ww. usług za pośrednictwem Platformy. Bonus nie może być przez Ucznia wypłacony.
W momencie wykorzystania przez Ucznia Bonusu, zgodnie z regulaminem Platformy, tj. w momencie zakończenia lekcji, środki przekazywane są przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela tytułem części wynagrodzenia za przeprowadzoną lekcję. Po otrzymaniu środków Nauczyciel może dowolnie nimi dysponować.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty Bonusu oraz w jakim momencie.
Należy mieć na uwadze, że „celowy” wydatek to przede wszystkim ten, który racjonalnie przyczynia się do osiągnięcia przychodu, ewentualnie zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Działania takie muszą mieć zatem charakter pozytywny, wpływający na przychód podatkowy.
Zauważyć należy, że jednoznacznie wskazali Państwo, że ponoszone koszty Bonusu służą zachęceniu Uczniów do korzystania i opłacania korepetycji za pośrednictwem Platformy. Możliwość uzyskania Bonusu, czyli zniżki na lekcje, skłania Uczniów do rejestracji na Platformie. Tym samym poniesione przez Państwa koszty mogą wpłynąć na uzyskanie przychodów przez Spółkę. Jednocześnie nie sposób również przypisać wydatków na Bonus do wyłączeń wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Jest to katalog, który enumeratywnie wylicza rodzaje wydatków, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów.
Tak więc stwierdzić należy, że wskazane w treści wniosku wydatki zostaną poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i w celu uzyskania przychodów, co oznacza, że wydatki te spełniają przesłanki pozwalające na uznanie ich za koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o CIT).
Oznacza to tym samym, że Państwa stanowisko do pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:
- bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
- inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.
Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.
Klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone. Należy jednocześnie zaznaczyć, że prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z osiągniętym przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego rozliczania i wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:
koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
W art. 15 ust. 4b ww. ustawy wskazano:
koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
‒ są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT:
koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym (nie późniejszym jednak niż termin określony do złożenia zeznania podatkowego) – w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy.
Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że koszty pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z faktycznie otrzymanymi lub należnymi przychodami danego roku podatkowego, podlegającymi opodatkowaniu w tym roku, są kosztami uzyskania przychodu na podstawie przepisów art. 15 ust. 4, ust. 4b albo 4c ustawy o CIT.
Stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:
koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:
za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Zatem, elementem decydującym o momencie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jest data, na którą (pod którą) dany koszt został prawidłowo ujęty w księgach rachunkowych. Ponadto z przepisu tego wynika, że podstawą do ujęcia kosztu jest faktura (rachunek) lub inny dowód wówczas, gdy nie ma faktur (rachunków).
W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pośrednie koszty uzyskania przychodów podatnik jest uprawniony do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Ponadto, należy zauważyć, że istnieje taka grupa wydatków (kosztów) poniesionych przez podatnika, które stanowią koszt poniesiony w rozumieniu art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a rachunkowo nie będą ujęte na koncie kosztowym wcale albo będą ujęte z opóźnieniem. W związku z powyższym, jeżeli podatnik poniósł dany wydatek (koszt), który ujęty został w księgach rachunkowych i zgodnie z ww. ustawą można go uznać za koszt pośredni, to data ujęcia w księgach rachunkowych tego wydatku będzie momentem poniesienia kosztu podatkowego.
Państwa zdaniem koszt uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie Bonusu potrącalny jest w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia, tj. w momencie przekazania środków przez Platformę z rachunku technicznego przypisanego do Ucznia na rachunek techniczny przypisany do Nauczyciela.
Przyznanie Bonusu Uczniowi nie wiąże się z faktycznym przekazaniem środków pieniężnych na rachunek bankowy Ucznia. Środki znajdują się na rachunku technicznym, a Uczeń nie jest zobowiązany do wykorzystania ich. Tak więc w chwili przekazania środków na rachunek techniczny Ucznia nie ma pewności, co do tego, czy środki te w ogóle zostaną wykorzystane – wydatek ten nie jest definitywny, Spółka nie poniosła w tym momencie jeszcze faktycznego wydatku.
Dopiero w momencie wykorzystania Bonusu dochodzi do przekazania przez Platformę środków z rachunku technicznego przypisanego Uczniowi na rachunek techniczny przypisany Nauczycielowi. Przy czym Nauczyciel może swobodnie dysponować otrzymanymi środkami, np. dokonać wypłaty środków na swój rachunek bankowy. Wtedy też wydatek zostaje faktycznie poniesiony.
Koszt odpowiadający kwocie Bonusu powinien zatem zostać ujęty w księgach rachunkowych w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia.
Mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 15e ust. 4d ustawy o CIT, koszt uzyskania przychodów w postaci Bonusu potrącalny jest w momencie wykorzystania Bonusu przez Ucznia.
Wobec powyższego Państwa stanowisko do pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne oraz wyroki sądowe zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.