Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest (…) i od 1 stycznia 2023 r. posiada status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”). Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W ramach swojej działalności operacyjnej Spółka prowadzi produkcję (…) pod marką własną oraz produktów do (…), a także produkcję kontraktową pod markami klienta (private label). Poza działalnością produkcyjną, Spółka prowadzi również działalność handlową. Spółka prowadzi działalność poprzez sprzedaż hurtową, gdzie jej produkty sprzedawane są do poszczególnych kontrahentów, którzy następnie dystrybuują produkty Spółki do konsumentów. Sprzedaż ta jest realizowana zarówno do kontrahentów z Polski, jak również z zagranicy.
W celu dostosowania się do dynamicznie zmieniających się warunków rynkowych oraz utrzymania konkurencyjnej pozycji wobec innych podmiotów obecnych na rynku, Spółka zdecydowała się na realizację przedsięwzięć gospodarczych ukierunkowanych na zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa. Inwestycje te zostały objęte decyzją o wsparciu na realizację nowej inwestycji nr (…) z (…) (dalej: „Decyzja 1”) oraz decyzją o wsparciu na realizację nowej inwestycji nr (…) z (…) (dalej „Decyzja 2”, dalej łącznie: „Decyzje”), które obejmują działalność gospodarczą polegającą głównie na (…). Na mocy wskazanych Decyzji 1 i 2, Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP. W związku z rozwojem działalności i stale rosnącym zapotrzebowaniem na zwiększanie mocy produkcyjnych, Spółka pozyskała kolejne decyzje o wsparciu, tj. decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) oraz decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) i planuje pozyskać kolejne, z których będzie korzystać w przyszłości.
W związku z działalnością gospodarczą wykonywaną na podstawie Decyzji, Spółka posiada liczne wierzytelności od kontrahentów z różnym terminem płatności, powstałe z tytułu zbycia na ich rzecz towarów (dalej: „Transakcje Pierwotne”). Transakcje pierwotne zawierane są w ramach podstawowej działalności Spółki (objętej Decyzjami) i będą generować dochód zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „UPDOP”). W celu poprawy stabilności finansowej oraz szybszego pozyskania środków umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa w ramach działalności objętej Decyzjami (tj. regulowanie podstawowych zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym zobowiązań handlowych, publicznoprawnych i przede wszystkim zobowiązań pracowniczych) Spółka zawarła umowy faktoringu z podmiotami zewnętrznymi (dalej: „Umowa”, „Umowy”). Ponadto, Spółka nie wyklucza zawarcia kolejnych umów faktoringu w przyszłości. Zawarcie umów faktoringowych wynika bezpośrednio z faktu prowadzenia działalności operacyjnej (produkcyjnej) objętej Decyzjami a samo zbywanie wierzytelności nie stanowi dla Spółki odrębnego rodzaju działalności. Innymi słowy, gdyby nie fakt prowadzenia działalności podstawowej, Spółka nie zawierałaby umów faktoringu i nie dokonywała zbycia wierzytelności (ponieważ wierzytelności te w ogóle by nie powstały).
W ramach wykonania Umów, Spółce będą przysługiwały wierzytelności z tytułu sprzedaży wyrobów wytworzonych przez Spółkę w związku z działalnością Spółki podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP (dalej: „Wierzytelność z Transakcji pierwotnej”, „Wierzytelność”) wobec odbiorców końcowych (dalej: „Dłużnicy”). Z uwagi jednak na zbycie ww. Wierzytelności z Transakcji pierwotnych na podstawie Umów na rzecz podmiotów trzecich (dalej: „Faktor”, „Faktorzy”), przedmiotowe Wierzytelności dochodzone będą przez te podmioty. Na podstawie istniejących zobowiązań Faktorzy przejmą ryzyko niewypłacalności Dłużników, a w zamian za świadczone usługi Faktorzy będą pobierać od Spółki wynagrodzenie, przy czym będą składały się na nie prowizje, odsetki oraz opłaty administracyjne (dalej: „Wynagrodzenie”).
Faktoring wierzytelności w ramach zawartych Umów polega na dokonaniu przez Spółkę na konkretnego Faktora cesji wierzytelności pochodzących z faktur, wystawionych w związku z odpłatnym zbyciem wyrobów. Cena sprzedaży płatna przez Faktora tytułem nabycia wierzytelności wynosi wartość nominalną wierzytelności brutto, tj. obejmuje podatek VAT, jeżeli Wierzytelność powstała w wyniku sprzedaży dokonanej przez Spółkę, uprzednio obciążonej podatkiem VAT.
Wraz z zawarciem Umowy Faktor nabywa Wierzytelność Spółki wobec jej klienta, natomiast Spółka - należność od Faktora w takiej samej kwocie. Ponadto, dla Spółki powstaje również obowiązek zapłaty Wynagrodzenia na rzecz Faktora z tytułu świadczonych usług faktoringu (prowizje, odsetki itp.). Jednocześnie z uwagi na konieczność sprawnego zaspokojenia wzajemnych roszczeń, rozliczenia (zapłata Wynagrodzenia) między Spółką a Faktorem z tytułu świadczonych usług faktoringu może sprowadzać się do:
1)umorzenia wzajemnych wierzytelności do wysokości roszczenia pieniężnego opiewającego na niższą kwotę albo
2)dokonania przez Spółkę zapłaty wartości roszczenia pieniężnego Faktora, czyli uiszczenia Wynagrodzenia na jego rzecz.
W efekcie Spółka może otrzymać od Faktora kwotę opiewającą na cenę zbytych przez nią wyrobów (tj. wartość brutto zbywanej wierzytelności) albo tę kwotę pomniejszoną o wartość Wynagrodzenia należnego Faktorowi za nabyte usługi faktoringu.
Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 15 lutego 2021 r. nr DD5.8201.11.2020 (dalej: „Interpretacja ogólna”), w sprawie zasad ustalania wysokości kosztów uzyskania przychodu przy zbyciu wierzytelności własnych w ramach umowy faktoringu, Wnioskodawca rozpoznaje przychody i koszty z tytułu umów faktoringu w tzw. „szyku rozwartym”, czyli wykazuje odpowiednio przychody i koszty z tytułu zbycia wierzytelności, odrębnie od przychodów i kosztów z tytułu Transakcji Pierwotnej.
Pytania
1.Czy przychody i koszty powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym, zawartych przez Spółkę jako faktoranta, dotyczące wierzytelności powstałych w związku z działalnością Spółki podlegającą zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, należy przypisać do działalności opodatkowanej, a nie do źródła, z którego powstała wierzytelność będąca przedmiotem umów faktoringu, tj. działalności podlegającej zwolnieniu?
2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1: Czy na potrzeby ustalenia klucza alokacji kosztów, w przypadku których nie jest możliwe przypisanie ich do źródła przychodów (tzw. koszty wspólne), zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 15 ust. 2-2a UPDOP, przychody powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym będą zaliczane do przychodów opodatkowanych?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
W ocenie Wnioskodawcy, przychody i koszty powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym, zawartych przez Spółkę jako faktoranta, dotyczące wierzytelności powstałych w związku z działalnością Spółki podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, należy przypisać do działalności opodatkowanej, a nie do źródła, z którego powstała wierzytelność będąca przedmiotem umów faktoringu, tj. działalności podlegającej zwolnieniu.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
W ocenie Wnioskodawcy, skoro przychody powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym należy przypisać do działalności opodatkowanej, również na potrzeby ustalenia klucza alokacji kosztów, w przypadku których nie jest możliwe przypisanie ich do źródła przychodów (tzw. koszty wspólne), zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 15 ust. 2-2a UPDOP, przychody te będą zaliczane do przychodów opodatkowanych (co oznacza, że na potrzeby obliczenia proporcji, która służyć będzie podziałowi kosztów wspólnych, nie dających się przypisać do działalności zwolnionej bądź opodatkowanej, przychody te stanowić będą część „ogólnej kwoty przychodów”, o której mowa w art. 15 ust. 2 UPDOP, natomiast nie będą stanowiły dochodów, które, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a UPDOP „nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego”).
Uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 UPDOP: Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPDOP: Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Art. 7 ust. 2 UPDOP wskazuje, że: Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ogólne pojęcie przychodu zostało określne w art. 12 UPDOP. Jak wskazano powyżej, przychodami będą w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP: Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie do art. 17 ust. 4 UPDOP: Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Zgodnie z powyższym, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 UPDOP, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 ze zm., dalej: „UWNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 UWNI: Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 2 ust. 1 lit. a UWNI: Użyte w ustawie określenie „nowa inwestycja” oznacza m.in. inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.
Zgodnie z art. 13 ust. 8 UWNI: Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą jest prowadzona działalność gospodarcza.
Zatem, zakres wsparcia stanowiącego pomoc publiczną, udzielanego w postaci zwolnienia podatkowego, determinuje zakres oraz sposób stosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.
Mając na uwadze powyższe, zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP podlega dochód z nowej inwestycji, rozumiany jako dochód osiągnięty z wyodrębnionego zespołu składników majątku składających się na nową inwestycję. Aby dany dochód korzystał ze zwolnienia z opodatkowania musi być uzyskany z działalności:
-prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu,
-prowadzonej na podstawie wydanej decyzji o wsparciu.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu i stosowanie zwolnienia dochodów pochodzących z tej działalności stanowi wyjątek od zasady opodatkowania dochodu, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnienia powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową. Biorąc pod uwagę powyższe, dokonując oceny zakresu zwolnienia podatkowego, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w decyzji o wsparciu i uzyskany na terenie określonym w tej decyzji. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w decyzji o wsparciu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.
Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 6 marca 2020 r., dotyczącymi sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (str. 35): Nie wszystkie rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatników realizujących nowe inwestycje na podstawie decyzji o wsparciu stanowią przychody, z których dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT. Omawianym zwolnieniem podatkowym są objęte wyłącznie dochody osiągane przez podatnika na podstawie decyzji o wsparciu w zakresie realizacji inwestycji określonej tą decyzją. Decyzja o wsparciu powinna wskazywać (identyfikować) działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest, określona w tej decyzji, nowa inwestycja. Niewłaściwym zatem jest wskazywanie wszystkich rodzajów działalności, wykonywanych przez przedsiębiorcę.
Dochód zwolniony to dochód, który stanowi nieodłączne (niedające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z prowadzonej działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem decyzji o wsparciu. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że zawarcie umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym było odrębną decyzją biznesową, podjętą w celu poprawy stabilności finansowej oraz szybszego pozyskania środków umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Spółka nie miała obowiązku zawarcia opisanych we wniosków umów faktoringu, w związku z czym dochód uzyskiwany przez Spółkę z tego tytułu nie stanowi nieodłącznego następstwa prowadzenia działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu.
Powołane powyżej argumenty, zdaniem Wnioskodawcy wskazują, że dochód uzyskany z tytułu osiągniętego przez Spółkę przychodu czy poniesionego kosztu w ramach zawartych umów faktoringu, nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, mimo że Wierzytelności objęte tymi umowami powstały w związku z działalnością Spółki podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych.
Zatem, przychody i koszty z tytułu rozliczenia transakcji umów faktoringu dotyczących Wierzytelności nie wpływają na ustalenie dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na podstawie posiadanych Decyzji, a w związku z tym powinny podlegać zaliczaniu do działalności Spółki niepodlegającej zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przychody i koszty powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym, dotyczące wierzytelności powstałych w związku z działalnością Spółki podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, należy przypisać do działalności opodatkowanej, a nie do źródła, z którego powstała wierzytelność będąca przedmiotem umów faktoringu, tj. działalności podlegającej zwolnieniu.
Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę zostało zaaprobowane przez organy interpretacyjne w następujących interpretacjach indywidualnych:
-Interpretacja z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.167.2022.1.JKU, w której organ wskazał: Tym samym, należy uznać, że jeżeli Spółka uzyska przychód z tytułu umów faktoringu dotyczących wierzytelności, który nie stanowi przychodu z działalności wymienionej w zezwoleniu/decyzji o wsparciu, to dochód z tego tytułu nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Powyższe analogicznie dotyczyć będzie również działalności objętej decyzją o wsparciu wskazanej w treści art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.;
-Interpretacja z dnia 13 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.187.2022.1.KS, w której organ wskazał: (...) przychody z tytułu rozliczenia transakcji umów sprzedaży wierzytelności nie wpływają na ustalenie dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na podstawie posiadanego zezwolenia. W związku z tym, koszty powinny podlegać zaliczaniu do działalności Spółki niepodlegającej zwolnieniu z opodatkowania CIT. Zgodzić należy się z Państwa argumentacją, że skoro zakres zezwolenia wydanego na rzecz Spółki nie obejmuje obrotu wierzytelnościami, to przychód rozpoznany przez Spółkę z tytułu otrzymania ceny sprzedaży wierzytelności od Faktora nie może podlegać zaliczeniu do działalności Spółki objętej zwolnieniem;
-Interpretacja z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.781.2023.1.DW, w której organ wskazał: Zbycie wierzytelności podmiotowi trzeciemu nie jest związane z transakcją zawartą między wierzycielem a jego dłużnikiem - jest odrębnym zdarzeniem gospodarczym. Zbycie wierzytelności nie prowadzi do spłaty tej wierzytelności przez dłużnika, ponieważ ten w dalszym ciągu nie uregulował swojego zobowiązania, tylko po zbyciu tej wierzytelności, jest on zobowiązany wobec innego podmiotu. Zatem, przychody z tytułu rozliczenia transakcji umów faktoringu dotyczących wierzytelności nie wpływają na ustalenie dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na podstawie posiadanego zezwolenia, a w związku z tym powinny podlegać zaliczaniu do działalności niepodlegającej zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT. Tym samym, należy uznać, że jeżeli uzyskali/uzyskają Państwo przychód/poniosą koszt z tytułu zawartych umów faktoringu, to dochód z tego tytułu nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 UPDOP: Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 15 ust. 2a UPDOP: Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
Przepisy art. 15 ust. 2-2a UPDOP ustanawiają zasadę proporcjonalnego podziału pośrednich kosztów uzyskania przychodów, których nie można w sposób wyłączny przyporządkować do żadnego źródła. Proporcjonalnego podziału dokonuje się w oparciu o tzw. klucz przychodowy, który polega na podziale kosztów w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 15 ust. 2 UPDOP ustanawia zasadę proporcjonalnego podziału kosztów pośrednich pomiędzy przychody opodatkowane, nieopodatkowane i zwolnione z opodatkowania. Natomiast, art. 15 ust. 2a UPDOP reguluje sytuacje, w których w ramach jednego źródła przychodów, część kosztów pośrednich alokowana jest do przychodów podlegających opodatkowaniu, a część do nieopodatkowanych lub zwolnionych.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro przychody powstałe w ramach umów faktoringu opisanych w stanie faktycznym należy przypisać do działalności opodatkowanej, niezależnie od tego, że wierzytelności których dotyczą powstały w związku z działalnością Spółki, podlegającą zwolnieniu z podatku dochodowego, to również na potrzeby ustalenia klucza alokacji kosztów wspólnych, zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 15 ust. 2-2a UPDOP, przychody te należy zaliczać do przychodów opodatkowanych (co oznacza, że na potrzeby obliczenia proporcji, która służyć będzie podziałowi kosztów wspólnych, nie dających się przypisać do działalności zwolnionej bądź opodatkowanej, przychody te stanowić będą część „ogólnej kwoty przychodów”, o której mowa w art. 15 ust. 2 UPDOP, natomiast nie będą stanowiły dochodów, które, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a UPDOP „nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego”).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.