Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie momentu powstania po stronie Spółki przychodu z tytułu przeniesienia na wspólników praw do lokali w ramach dywidendy rzeczowej oraz kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 stycznia 2025 r. (data wpływu 10 stycznia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – Spółka – ma nieograniczony obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 updop. Nie wykonuje działalności gospodarczej poza terytorium RP. Spółka rozlicza podatek CIT na zasadach ogólnych (nie wybrała opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”).

Zgromadzenie Wspólników Spółki podejmie uchwałę o podziale zysku Spółki poprzez wypłatę dywidendy wspólnikom (którymi są wyłącznie osoby fizyczne), z tym że w przypadku dwóch wspólników (osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi) dywidenda zostanie wypłacona w formie rzeczowej tj. w postaci przekazania wspólnikom, do ich majątku prywatnego: prawa własności lokali użytkowych, lokali mieszkalnych, lokali garażowych, udziału w lokalu garażowym wielostanowiskowym (miejsca postojowe) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, a także spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (dalej też łącznie jako „Lokale”).

Wspólnik 1 otrzyma niżej wymienione, wytworzone przez Spółkę w ramach jej działalności gospodarczej lokale użytkowe (LU), lokale garażowe (LG) oraz udział w lokalu garażowym wielostanowiskowych (ULG-MP), stanowiące jej środki trwałe, przyjęte na stan środków trwałych z dniem 31.12.2008 r.:

1.LU 1 o pow. (…) m2, wybudowany w 2007 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 10.07.2008 r.;

2.LU 2 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 9.02.2009 r.;

3.LU 3 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 1.04.2011 r.; na lokal były ponoszone w 2011 r. wydatki na ulepszenie w kwocie (…) zł; nakłady te były niższe niż 30% wartości początkowej lokalu;

4.LU 4 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.: pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 19.11.2008 r.;

5.LU 5 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 24.04.2009 r.;

6.LU 6 o pow. (…) m2, wybudowany w 2006 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 20.09.2010 r;

7.LG 1 o pow. (…) m2, wybudowany w 2006 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 25.02.2008 r;

8.ULG-MP 1 – udział w lokalu garażowym wielostanowiskowym, obejmujący 2 miejsca postojowe, każde o pow. (…) m2 wybudowanym w 2006 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 4.05.2010 r.;

9.LG 2 o pow. (…) m2, wybudowany w 2006 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 30.06.2009 r.;

10.LG 3 o pow. (…) m2, wybudowany w 2006 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 15.12.2009 r.;

11.LG4 o pow. (…) m2, wybudowany w 2007 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 1.09.2009 r.;

12.LG 5 o pow. (…) m2, wybudowany w 2007 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 2.11.2009 r.;

13.LG 6 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 7.08.2009 r.;

14.LG 7 o pow. (…) m2, wybudowany w 2008 r.; pierwsza umowa najmu została podpisana przez Spółkę w dniu 12.01.2009 r.

Spółka odliczała VAT naliczony przy budowie wyżej wymienionych lokali użytkowych, a także od wydatków na ulepszenie poniesionych na lokal LU 3 – służyły one działalności Spółki w zakresie najmu, opodatkowanej podatkiem VAT. Na pozostałe lokale nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie (zwiększające ich wartość początkową).

Wspólnik 2 otrzyma niżej wymienione lokale mieszkalne (LM), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, znajdujące się w budynkach mieszkalnych, nabyte przez Spółkę, stanowiące środki trwałe (LM3 – dla celów podatkowych wartość niematerialną i prawną) Spółki, służące działalności w zakresie świadczenia usług najmu:

1.LM 1 o powierzchni (…) m2 (z przynależącym do lokalu prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym i zewnętrznego miejsca parkingowego); lokal – wybudowany przed 1999 r. – został zakupiony przez Spółkę w dniu 05.08.2014 r. ze zwolnieniem od VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT); Spółka poniosła na ten lokal nakłady adaptacyjne i inne wydatki na ulepszenie zwiększające jego wartość początkową: w lipcu 2015 r. w kwocie (…) zł netto, w grudniu 2023 r. w kwocie (…) zł netto i w kwietniu 2024 r. w kwocie (…) zł netto. Podatek VAT naliczony od tych nakładów podlegał odliczeniu; wartość tych nakładów w sumie była niższa niż 30% wartości początkowej lokalu; lokal od początku służy działalności opodatkowanej VAT – jest od 29.05.2015 r. wynajmowany przez Spółkę na cele użytkowe (ze stawką VAT 23 %);

2.LM 2 o powierzchni (…) m2, zakupiony w dniu 30.05.2023 r. na rynku wtórnym, od osoby fizycznej (transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT) w celu wynajmu na cele mieszkaniowe (do działalności zwolnionej od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT); przyjęty na stan środków trwałych 31.12.2023 r.; Podatek VAT naliczony przy nabyciu nie wystąpił; wszystkie wydatki dotyczące wykończenia i remontu lokalu były ujęte w jego wartości początkowej w wartości brutto (podatek VAT naliczony w odniesieniu do tych wydatków nie był przez Spółkę odliczany); na lokal nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie; lokal jest od 22.12.2023 r. długoterminowo wynajmowany przez Spółkę na cele mieszkaniowe, z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT;

3.LM 3 o powierzchni (…) m2 (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu), przyjęty na stan środków trwałych 30.06.2024 r., zakupiony w dniu 13.06.2023 r. na rynku wtórnym, od osoby fizycznej (transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT) w celu wynajmu na cele mieszkaniowe (do działalności zwolnionej od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT); VAT naliczony przy nabyciu nie wystąpił; wszystkie wydatki dotyczące wykończenia i remontu lokalu były ujęte w jego wartości początkowej w wartości brutto (podatek VAT naliczony w odniesieniu do tych wydatków nie był przez Spółkę odliczany); na lokal nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie; lokal jest od 15.07.2024 r. długoterminowo wynajmowany przez Spółkę z zastosowaniem zwolnienia od podatku VAT;

Lokale LM 2 i LM 3 zostaną przekazane Wspólnikowi 2 wraz ze znajdującym się w nich używanym wyposażeniem ruchomym (typu sprzęt agd, sprzęt rtv, meble; dalej „Wyposażenie”). Spółka nie odliczała podatku VAT naliczonego przy nabyciu Wyposażenia do lokali LM 2 i LM 3, gdyż zakupy te służyły wykonywaniu czynności zwolnionych od VAT (najem lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe – art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT). Całość wyposażenia została ujęta w bieżących kosztach (wartość poszczególnych sprzętów, mebli itp. nie przekraczała 10 000,00 zł).

Wydatki na ulepszenie lokalu LM 1 udokumentowane fakturą na kwotę (…) zł netto, obejmowały koszty następujących robót budowlanych – według protokołu wraz z kosztorysem z dnia 27.07.2015 r., potwierdzającego zakończenie prac adaptacyjnych i będącego podstawą do wystawienia faktury:

1.Roboty budowlane – (…) zł netto, w tym:

a)prace rozbiórkowo-wyburzeniowe, budowlane i instalacyjne, w tym: demontaż instalacji elektrycznej, wyburzenie ścian działowych, usunięcie listew przypodłogowych, usunięcie części terakoty w kuchni, demontaż urządzeń łazienki, demontaż i usunięcie mebli,

b)prace wykończeniowe w tym: odbudowa stojącej zabudowy rozdzielacza, przebudowa zamocowania grzejnika z wiszącego na wolnostojący, uzupełnienie ubytków w posadzce po usunięciu terakoty i wyburzeniach ścian, zaślepienie otworu drzwiowego, uzupełnienie brakujących płytek glazury na ścianie w kuchni, odbudowa po wyburzeniu narożnika między łazienką i kuchnią, wymalowanie ścian i sufitów farbą emulsyjną w kolorze białym, renowacja parkietu (cyklinowanie, olejowanie bezbarwne) z montażem nowej listwy przypodłogowej.

2.Montaż wewnętrznych ścianek aluminiowych przeszkolonych – (…) zł netto.

3.Instalacje elektryczne oprawy oświetleniowe, instalacje LAN – (…) zł netto.

4.Demontaż i montaż instalacji klimatyzacji – (…) zł netto.

Z kolei wydatki na ulepszenie tego lokalu poniesione w:

  • grudniu 2023 r. w kwocie (…) zł netto dotyczyły zabudowy garderoby i pomieszczenia archiwum,
  • w kwietniu 2024 r. w kwocie (…) zł netto dotyczyły modyfikacji mebli wbudowanych.

Pytania

1)Czy przeniesienie na wspólnika własności lokalu mieszkalnego LM 2 i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego LM 3 oraz Wyposażenia tych lokali w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy (dywidenda rzeczowa) stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT z uwagi na to, że Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu tych lokali oraz w stosunku do wydatków poniesionych na ich Wyposażenie?

2)Czy przeniesienie na wspólników własności lokalu mieszkalnego LM 1, lokali użytkowych LU 1- LU 6 oraz lokali garażowych LG 1 - LG 7, a także udziałów w lokalu garażowym LG-MP 1, w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy (dywidenda rzeczowa) stanowi nieodpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, objętą zwolnieniem przedmiotowym od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3)Czy ustalając obowiązek i zakres korekty odliczenia VAT od wydatków poniesionych na ulepszenie lokalu LM 1 w związku z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego od VAT do czynności przekazania tego lokalu w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy (dywidenda rzeczowa), Spółka powinna brać pod uwagę odrębnie wydatki (nakłady) poniesione w poszczególnych latach, traktując je jak środki trwałe, w efekcie czego w deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiło przekazanie dywidendy rzeczowej Spółka:

a)nie ma obowiązku korekty odliczenia VAT od nakładów w wysokości (…) zł – z uwagi na upływ 5-letniego okresu korekty,

b)nie ma obowiązku korekty odliczenia VAT od nakładów w wysokości (…) zł o ile w momencie wypłaty/przekazania dywidendy rzeczowej upłynie okres 12-mies od oddania ich do użytkowania,

c)ma obowiązek korekty odliczenia VAT od nakładów w wysokości (…) zł, przyjmując jako właściwy 5-letni okres ich korekty?

4)W którym momencie (okresie rozliczeniowym) Spółka powinna wykazać nieodpłatną dostawę Lokali w ramach dywidendy rzeczowej podlegającą zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT a także dokonać korekty odliczenia VAT od wydatków na ulepszenie lokalu LM 1, w stosunku do których powstanie obowiązek dokonania takiej korekty?

5)W którym momencie Spółka z tytułu przeniesienia na wspólnika praw do opisanych w stanie faktycznym Lokali oraz Lokali z Wyposażeniem w ramach dywidendy rzeczowej powinna rozpoznać u siebie przychód w CIT, i w jaki sposób powinna ustalić koszt uzyskania tego przychodu?

6)W jaki sposób Spółka, jako płatnik, powinna ustalić podstawę obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej „PIT”) od przekazanej wspólnikowi dywidendy rzeczowej w postaci Lokali oraz Lokali z Wyposażeniem?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 5

Uregulowanie dywidendy świadczeniem niepieniężnym (przekazanie Lokali, bądź Lokali z Wyposażeniem) spowoduje powstanie przychodu w CIT po stronie Spółki (art. 14a updop). Przychodem takim jest:

  • wysokość zobowiązania (w tym przypadku dywidendy) uregulowanego w następstwie takiego świadczenia; lub
  • jeżeli wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania (dywidendy) uregulowanego tym świadczeniem - i wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego.

Przychód powstaje na skutek dokonania świadczenia w naturze (a więc w analizowanym przypadku przekazania Lokali/lokali z Wyposażeniem wspólnikowi jako dywidendy). Updop nie określa szczególnego momentu jego powstania. Zdaniem Wnioskodawcy przez analogię należy tu zastosować regułę przyjętą dla ustalenia daty powstania przychodu należnego z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3a updop), a wiec uznać, że przychód ten powstaje w dacie wydania towaru (w tym przypadku Lokali/Lokali z Wyposażeniem), przez którą – w świetle stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych – należy rozumieć dzień zawarcia umowy notarialnej przenoszącej prawo do nieruchomości (zob. wyroki NSA z dnia 10.03.2016, sygn. akt II FSK 3991/13, i WSA w Gliwicach z dnia 7.02.2017, sygn. akt ISA/G11042/16, interpretacja DKIS z dnia 6.102017 r., 0111-KDIB2-1.4010.177.2017.1.BJ).

WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 22.06.2017 (sygn. akt I SA/Po 96/17) wskazał, że dopóki nie dojdzie do podpisania aktu notarialnego, nie mamy do czynienia ze zdarzeniem gospodarczym wywołującym skutki w CIT. Podobnie w interpretacji DKIS z dnia 12.04.2024 r. (0111-KDIB2- 1.4010.68.2024.1.MM) stwierdzono, że powstanie przychodu należnego, w przypadku sprzedaży rzeczy (w niniejszej sprawie – nieruchomości) ustawodawca uzależnia od „wydania rzeczy”, które należy rozumieć jako czynność związaną z przeniesieniem prawa własności. Moment przeniesienia własności nieruchomości, został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Natomiast art. 158 Kodeksu cywilnego określa właściwą formę dla tej czynności prawnej. Umowa przenosząca własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości wynikającego z przedwstępnej umowy sprzedaży powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Reasumując, zdaniem Spółki przychód z tytułu przekazania Lokali/Lokali z Wyposażeniem jako dywidendy rzeczowej powstanie u Spółki w dacie zawarcia w formie aktu notarialnego umowy przenoszącej własność Lokali/Lokali z Wyposażeniem na wspólnika. Wcześniejsze (przed podpisaniem aktu notarialnego) wydanie Lokali/Lokali z Wyposażeniem wspólnikowi, potwierdzone protokołem zdawczo-odbiorczym, nie będzie mieć wpływu na moment powstania tego przychodu.

Przychód ten podlega pomniejszeniu o koszt jego uzyskania. Przepisy updop nie określają szczegółowych zasad ustalania tego kosztu w przypadku datio in solutum. Ponieważ przedmiotem przekazania w ramach dywidendy rzeczowej mają być Lokale stanowiące środki trwałe Spółki (w przypadku LM 3 – wartość niematerialną i prawną) koszt uzyskania tego przychodu należy – zdaniem Wnioskodawcy – ustalić identycznie jak w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych. Zastosowanie ma tu art. 16 ust. 1 pkt 1 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z tym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności interpretacja nie dotyczy sposobu ustalenia dochodu w związku z wypłatą przez Spółkę na rzecz udziałowców dywidendy w formie niepieniężnej i jego opodatkowania.

Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), dywidenda jest przychodem udziałowca (akcjonariusza) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i podlega opodatkowaniu w momencie jej wypłaty.

Przykładowy wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody wymieniony w art. 12 ust. 1-3 ustawy o CIT wskazuje, że co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o charakterze trwałym, którego rzeczywiste otrzymanie – a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne – powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego, o ile przysporzenie to nie jest wyłączone z przychodów na mocy art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zgromadzenie Wspólników Spółki podejmie uchwałę o podziale zysku Spółki poprzez wypłatę dywidendy wspólnikom (którymi są wyłącznie osoby fizyczne). W przypadku dwóch wspólników (osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi) dywidenda zostanie wypłacona w formie rzeczowej tj. w postaci przekazania wspólnikom, do ich majątku prywatnego: prawa własności lokali użytkowych, lokali mieszkalnych, lokali garażowych, udziału w lokalu garażowym wielostanowiskowym (miejsca postojowe) wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, a także spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, w którym momencie po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy z tytułu przeniesienia na wspólnika praw do własności lokali oraz lokali z wyposażeniem w ramach dywidendy rzeczowej.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy o CIT,

w przypadku, gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości albo w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu umorzenia udziałów (akcji), podziału pomiędzy wspólników (akcjonariuszy) majątku likwidowanej spółki albo spółdzielni, przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 1-3 ww. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący usługi.

Instytucja datio in solutum (z łac. świadczenie w miejsce wykonania) określana również jako – świadczenie zamiast wypełnienia – jest formą umowy uregulowanej w art. 453 ustawy z nia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Celem datio in solutum jest zatem wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określonego w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie (np. przez zapłatę uzgodnionej pierwotnie kwoty), przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Na tle przedstawionego przez Państwa zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że wypłata przez Spółkę dywidendy w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie na rzecz wspólników prawa własności opisanych we wniosku lokali (wypłata dywidendy rzeczowej) jest wykonaniem świadczenia niepieniężnego w celu wypełnienia zobowiązania z tytułu dywidendy (wypełnia hipotezę art. 14a ustawy o CIT) i spowoduje powstanie przychodu dla Spółki w wysokości zobowiązania uregulowanego w następstwie tego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego będzie wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Zatem przychód z ww. tytułu powstanie na podstawie art. 14a ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

W odniesieniu do momentu powstania tego przychodu wskazać należy, że przeniesienie własności składników majątku trwałego należy traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na równi ze zbyciem tego majątku. Za datę powstania przychodu należy przyjąć dzień, w którym to zbycie nastąpiło na podstawie podpisanej przez strony umowy przenoszącej prawo własności nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego.

Zatem obowiązek podatkowy z tytułu przeniesienia na wspólników praw do własności lokali oraz lokali z wyposażeniem w ramach dywidendy rzeczowej powstanie w momencie przeniesienia własności tych lokali, tj. w dniu podpisania aktu notarialnego.

Państwa wątpliwości dotyczą także sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu.

Obowiązek ustalenia przychodu w oparciu o art. 14a ustawy o CIT uprawnia jednocześnie do rozliczenia kosztów uzyskania tego przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu.

W tym miejscu należy wskazać, że art. 14a ustawy o CIT nie precyzuje, co powinno być kosztem uzyskania przychodu w przypadku uregulowania przez Spółkę w formie świadczenia niepieniężnego zobowiązania z tytułu dywidendy. Koszt podatkowy w tym przypadku należy określić stosując zasady ogólne ustalania kosztów.

Wydatkami, które Państwo ponieśli w celu uzyskania przychodu na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o CIT, są wydatki na nabycie i ulepszenie lokali. To nabycie i ulepszenie lokali spowodowało, że mogli Państwo te lokale wydać w ramach świadczenia niepieniężnego, a tym samym uregulować zobowiązanie, co spowodowało powstanie przychodu podatkowego. Pomiędzy wydatkami na nabycie i ulepszenie lokali a przychodami z tytułu wykonania świadczenia niepieniężnego istnieje więc związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Termin „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności w zamian za korzyść majątkową, co wskazuje, że jego charakter jest znacznie szerszy, niż sprzedaż. Wypłata dywidendy poprzez przeniesienie przez Spółkę na rzecz wspólnika prawa własności opisanych we wniosku lokali nie stanowi odpłatnego zbycia sensu stricto, ale z uwagi na takie same skutki, należy uznać, że kosztami uzyskania przychodu przy przeniesieniu własności lokali w związku z wypłatą dywidendy rzeczowej, będą wydatki na ich nabycie, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Podsumowując, będą Państwo uprawnieni do pomniejszenia powstałego na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o CIT przychodu o koszty jego uzyskania, którymi będą wydatki na nabycie opisanych lokali, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji/stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. Wydana interpretacja dotyczy więc tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)  w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.