Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.663.2024.1.MR1

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka:

ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające po miesiącu, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT, które nie zostały odliczone bezpośrednio w miesiącach, za które Spółka uzyskała prawo do skorzystania z niej - jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe;
ma również prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające od pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do miesiąca, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT - jest nieprawidłowe;

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania ulgi na innowacyjnych pracowników.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem gospodarczym będącym polskim rezydentem podatkowym, będący częścią międzynarodowej grupy, która działa w branży IT, koncentrując się na obszarach takich jak świadczenie usług konsultingowych i technologicznych, cyberbezpieczeństwo, hybrydowe chmury obliczeniowe, Big Data, krytyczne aplikacje biznesowe, cyfrowe miejsca pracy itp. Spółka dostarcza usługi w dziedzinie oprogramowania dla globalnych podmiotów działających m.in. w sektorze telekomunikacyjnym, finansowym czy energetycznym, a także dla administracji publicznej.

Rynek usług IT, na którym działa grupa, której częścią jest Spółka, cechuje się bardzo wysoką konkurencyjnością oraz innowacyjnością. W związku z tym, aby utrzymać przewagę, kluczowe jest wprowadzanie nowych, pionierskich rozwiązań będących efektem prac rozwojowych. Z tego powodu Wnioskodawca został utworzony jako podmiot, który odpowiada za realizowanie działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez polskie spółki będące częścią grupy. Celem działalności Spółki jest realizacja nowatorskich i zaawansowanych rozwiązań informatycznych na szeroką skalę, przyczyniając się do wzmacniania pozycji konkurencyjnej całej Grupy.

W związku z powyższym Spółka realizuje, a także będzie realizować w przyszłości, działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (dalej: działalność B+R), z tytułu której ponosi koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT. Na tej podstawie Spółka korzysta i będzie korzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT (dalej: ulga B+R), odliczając od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

W celu realizacji działalności B+R Spółka angażuje osoby (dalej: specjaliści B+R), które są i będą co do zasady zatrudniane na podstawie umów o pracę lub - w niektórych przypadkach - na podstawie umów o dzieło i/lub umów zlecenia. W związku z tym Spółka odprowadza i będzie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów specjalistów B+R zgodnie z art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o PIT. W konsekwencji Spółka jest i będzie zobowiązana do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z przepisami ustawy o PIT (dalej: zaliczki PIT). W związku z tym Wnioskodawca składa i będzie składać deklarację roczną o zaliczkach na podatek dochodowy (PIT), tj. PIT-4R.

Spółka wskazuje również, że wynagrodzenia są wypłacane pracownikom (w tym specjalistom B+R) do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są one należne. Jednocześnie, w tym samym dniu, w którym wypłacane jest wynagrodzenie, następuje pobór zaliczek PIT. Całość można podzielić na następujące etapy:

Miesiąc należny (n): miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie za świadczoną pracę lub usługi wykonywane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Miesiąc wypłaty/pobrania (n+1): miesiąc wypłaty wynagrodzenia i jednoczesnego pobrania zaliczek PIT, które następują w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne.
Miesiąc przekazania (n+2): miesiąc wpłaty zaliczek PIT do urzędu skarbowego zgodnie z art. 38 i 42 ustawy o PIT, na mocy których Spółka jest zobowiązana przekazać pobraną zaliczkę PIT w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacone jest wynagrodzenie/pobrane są zaliczki PIT.

Należy zaznaczyć, że przyjęty w Spółce rok podatkowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka wskazuje, że w roku podatkowym 2023 osiągnęła dochód niższy od kwoty przysługującego Spółce odliczenia z tytułu ulgi B+R i w konsekwencji część kosztów kwalifikowanych ulgi B+R pozostaje do odliczenia w sześciu kolejnych latach podatkowych, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. Dodatkowo, Spółka przewiduje, że w kolejnych latach podatkowych sytuacja taka będzie się utrzymywała i osiągany dochód będzie niższy niż wartość ponoszonych kosztów kwalifikowanych, co oznacza, że w dalszym ciągu Spółka będzie posiadać niewykorzystaną kwotę odpisu z tytułu ulgi B+R.

W związku z powyższym, Spółka korzysta i w kolejnych latach również zamierza korzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT (dalej: ulga na innowacyjnych pracowników lub ulga), tj. pomniejszać kwotę, podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego, zaliczek PIT z tytułów wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej ulgi B+R i stawki podatku obowiązującej Spółkę w danym roku podatkowym.

Spółka złożyła w marcu 2024 r. zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT (dalej: zeznanie CIT) za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 roku do 31 grudnia 2023 roku.

W związku ze stosowaniem ulgi B+R w odniesieniu do kosztów związanych z zaangażowaniem specjalistów B+R, Spółka prowadzi rejestr czasu pracy, w którym zbiera informacje o miesięcznym faktycznym zaangażowaniu czasowym poszczególnych specjalistów B+R w działalność B+R, równocześnie gromadząc dane dotyczące całkowitego czasu pracy pracowników dla tego samego okresu. Na tej podstawie Spółka jest w stanie określić dla każdego specjalisty B+R, czy w danym miesiącu poświęcił co najmniej 50% ogólnego czasu pracy na realizację działalności B+R. Wyłącznie zaliczki PIT specjalistów B+R spełniających to kryterium są brane pod uwagę podczas kalkulacji ulgi na innowacyjnych pracowników.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka nie odliczy całej kwoty dostępnej ulgi na innowacyjnych pracowników lub nie odliczy jej w ogóle w danym miesiącu (np. z uwagi na to, że ze względów organizacyjnych Spółka może nie być w stanie w terminie, tj. przed przekazaniem zaliczek PIT do Urzędu Skarbowego, zakończyć sporządzania pełnej dokumentacji wszystkich nowych projektów pod kątem spełnienia przesłanek uznania ich za projekty B+R). W takiej sytuacji wpłacana do Urzędu Skarbowego kwota nie uwzględnia tego odliczenia lub uwzględnia je w ograniczonym zakresie (tj. z pominięciem projektów, które mogłyby zostać potencjalnie zakwalifikowane jako projekty B+R, ale proces udokumentowania nie został w pełni ukończony w terminie do przekazania zaliczki PIT).

Ponadto Wnioskodawca zaznacza, że:

spełnia wszystkie warunki do korzystania z ulgi B+R wskazane w art. 18d ustawy o CIT,
spełnia warunki określone w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników,
zaliczki PIT, pobrane od dochodu (przychodu) osób fizycznych będących specjalistami B+R pochodzą z tytułu:
stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego,
wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,
oraz praw autorskich,
nie przysługuje mu zwrot podatkowy z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego mu odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej,
nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,
nie przekazuje zaliczek PIT na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy o PIT.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające po miesiącu, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT, które nie zostały odliczone bezpośrednio w miesiącach, za które Spółka uzyskała prawo do skorzystania z niej?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka ma również prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające od pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do miesiąca, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające po miesiącu, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT, które nie zostały odliczone bezpośrednio w miesiącach, za które Spółka uzyskała prawo do skorzystania z niej.

2. Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym ma również prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające od pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do miesiąca, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Spółka ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające od pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT, które nie zostały odliczone bezpośrednio w miesiącach, za które Spółka uzyskała prawo do skorzystania z niej.

Zdaniem Spółki, powyższe wynika z właściwego zdekodowania treści norm prawnych wynikających z regulacji art. 18db ustawy o CIT, w szczególności wzięcia pod uwagę:

braku wymogu wykorzystania przysługującego pomniejszenia zaliczki PIT bezpośrednio w miesiącu płatności zaliczki PIT za okres, w związku z którym określona została wartość zaliczki PIT podlegającej pomniejszeniu,
deklaratywnego charakteru zeznania CIT w stosunku do posiadania uprawnienia do dokonania pomniejszenia kwoty zaliczek PIT,
spójnego, równego traktowanie wszystkich podatników posiadających - używając pojęcia stosowanego w ocenie równego traktowania - tzw. „cechę relewantną” (w tym przypadku: zaistnienie okoliczności wskazanych w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT), co prowadzi do uznania, że niezależnie od terminu wypłaty wynagrodzenia (tak długo jak jest on zgodny z właściwymi regulacjami prawa pracy) i przy spełnieniu terminowo obowiązków pracodawcy jako płatnika zaliczek PIT, wszyscy uprawnieni winni mieć takie samo uprawnienie do skorzystania z przewidzianej ustawą preferencji. W konsekwencji, punktem odniesienia powinno być mieszczenie się miesiąca, za który wypłacane jest wynagrodzenie w przedziale między nabyciem uprawnienia (zdaniem Spółki: od początku danego roku podatkowego), a końcem roku podatkowego.
zasady racjonalnego prawodawcy, zgodnie z którą powinien on między innymi dobierać środki, jakie najlepiej służą realizacji takich celów i są do tych celów proporcjonalne.

Mając na względzie powyższe, generalne zasady jakie wynikają - zdaniem Spółki - z prawidłowego zdekodowania norm prawnych regulujących tzw. „ulgę na innowacyjnych pracowników”, poniżej Spółka przedstawiła szczegółowe odniesienie się do istotnych - z jej punktu widzenia - zagadnień w kontekście sformułowanych pytań i wyrażonego przez nią stanowiska.

a.Kwestia pomniejszenia zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego)

Zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, „podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym”.

Natomiast na mocy art. 18db ust. 4 ustawy o CIT, „uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie”.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą, proces wykładni przepisów prawa podatkowego powinien być prowadzony w określonej kolejności. Pierwszeństwo w tym zakresie przysługuje wykładni literalnej (językowej), która polega na ustaleniu treści normy prawnej w oparciu o dosłowne brzmienie przepisu, z uwzględnieniem przede wszystkim znaczenia językowego użytych w ustawie wyrazów, jak również kontekstu gramatycznego, syntaktycznego oraz logicznego.

Interpretacja przepisów podatkowych nie może być jednak ograniczana wyłącznie do wykładni literalnej (językowej). Kolejną, stosowaną metodą wykładni, na którą należy się powołać jest wykładnia funkcjonalna czy celowościowa, które pozwalają na ustalenie miejsca przepisu w systemie prawa oraz jego celu. Stosowanie wykładni funkcjonalnej oraz innych zasad wykładni nie może prowadzić do wyników sprzecznych z literalnym brzmieniem przepisów, zwłaszcza w odniesieniu do uprawnień podatnika, które wynikają wprost z ustawy.

Jednakże, przy wykładni przepisów podatkowych należy pamiętać o zasadzie ścisłej wykładni norm regulujących prawa i obowiązki podatników, a zwłaszcza ulg podatkowych. Oznacza to, że organy podatkowe nie mogą wbrew ustawie zawężać prawa do ulgi, stosując rozszerzającą wykładnię ograniczeń w tym zakresie. Innymi słowy, jeżeli przepisy przewidują możliwość skorzystania z określonej ulgi lub zwolnienia, to organy podatkowe nie mają prawa stosować wykładni, która prowadziłaby do zawężenia zakresu tej ulgi poprzez powoływanie się na argumenty funkcjonalne, systemowe czy celowościowe, które byłyby sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisów.

Stosując reguły wykładni językowej, należy podkreślić, że ww. przepisy nie wskazują, aby możliwość pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym miała mieć miejsce tylko bezpośrednio w miesiącu, w którym dane zaliczki PIT za właściwy okres powinny zostać odprowadzone.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy te wskazują najwcześniejszy moment, w którym można skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników w danym roku podatkowym (faktyczne pomniejszenie wpłaty).

Kluczowy więc jest w kontekście art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, który przyznaje prawo do pomniejszenia zaliczek PIT odprowadzanych przez podatnika będącego płatnikiem zaliczek PIT. Przepis ten zaś nie wprowadza żadnych dyspozycji ani ograniczeń czasowych, poza ostatnią częścią art. 18db ust. 4 wskazującego że uprawnienia przysługuje tj. „do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie” (co oznacza, że ostatnim momentem na dokonanie pomniejszenia jest wpłata zaliczki PIT od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego).

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten nie wprowadza konieczności korzystania z tej preferencji na bieżąco, tylko jedynie wskazuje na jej roczny charakter. Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ocenie Spółki, Wnioskodawca składając zeznanie CIT za dany rok podatkowy, posiadając nadwyżkę przysługującego odliczenia z tytułu ulgi B+R nad dochodem, deklaruje nabycie prawa do rozliczenia ulgi na innowacyjnych pracowników (oraz, pośrednio, wskazuje wartości dostępnej ulgi na innowacyjnych pracowników, która stanowi iloczyn stawki podatkowej oraz wartości niewykorzystanej ulgi B+R). Spółka, jednakże nie zawsze ma możliwość na bieżąco pomniejszać podlegające przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczki PIT od wynagrodzeń specjalistów B+R. Z uwagi na posiadanie prawa do skorzystania z mechanizmu, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, w związku ze spełnieniem wszystkich warunków, Spółka stoi na stanowisku, że obowiązujące przepisy zezwalają na pomniejszenie zaliczek PIT (podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego) w kolejnych miesiącach.

Mając na celu określenie okresu, za który podatnik ma prawo pomniejszać zaliczki PIT w związku z rozliczeniem, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, można też odwołać do pozostałych dyrektyw wykładni. Zgodnie z uzasadnieniem rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (rządowy projekt; druk nr 1532), „potrzeba wsparcia polskich przedsiębiorców ze strony państwa dodatkowymi zachętami fiskalnymi związanymi z działalnością innowacyjną (obok obowiązujących: ulgi na działalność B+R oraz preferencyjnego opodatkowania dochodów z praw własności intelektualnej IP Box) wynika z zachodzących, nieustannych zmian w międzynarodowym otoczeniu biznesowym wymuszających wzrost nakładów na badania i rozwój, a także coraz silniejszej globalnej konkurencji, rosnących kosztów, wzrostu fuzji różnych technologii, krótszego cyklu ich życia i zwiększonego w związku z tym tempa innowacji”.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy i w myśl wykładni celowościowej, która odwołuje się do wartości i celów prawodawcy, głównym i jedynym celem wprowadzenia ulgi na innowacyjnych pracowników była chęć zapewnienia potrzebnego wsparcia przedsiębiorcom w wyniku zachodzących zmian w międzynarodowym otoczeniu biznesowym. W konsekwencji należy uznać, że celem wprowadzenia art. 18db ustawy o CIT było jedynie określenie warunków udzielenia przedmiotowej preferencji, a nie wprowadzenie nieuzasadnionego formalizmu ograniczającego możliwość skorzystania przez podatnika z przysługującej mu preferencji, który miałby wynikać wyłącznie technicznych (np. niemożność pełnej kalkulacji w terminie wpłaty do Urzędu Skarbowego bieżącego odliczenia zaliczek PIT) w sytuacji w której preferencja dotyczy całego roku.

Co więcej, w odniesieniu do ulgi na innowacyjnych pracowników uzasadnienie projektu ustawy stanowi, że „w projekcie przyjęto zasadę, że prawo do odliczenia przysługuje począwszy od następnego miesiąca po miesiącu, w którym podatnik złożył swoje zeznanie CIT, w którym rozliczył dochody z działalności gospodarczej. Podatnik ma prawo stosować to odliczenie do końca roku podatkowego”.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisów jak i cel przepisu mającego wprowadzić preferencję podatkową dla podatników zajmujących się działalnością B+R, podatnik ma prawo skorzystać z omawianej preferencji (w związku z wystąpieniem nadwyżki odliczenia z tyt. ulgi B+R nad dochodem oraz występowaniem specjalistów B+R) najpóźniej w ustawowym terminie wpłaty zaliczki PIT od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego. Inne ograniczenia w korzystaniu z tej preferencji nie wynikają z przepisów ustawy o CIT i byłyby sprzeczne z celem wprowadzenia tej ulgi.

W konsekwencji, skoro w żadnym z przepisów nie został narzucony konkretny miesiąc, w którym należy pomniejszyć zaliczki PIT za okres realizowania działalności B+R przez co najmniej 50% miesięcznego czasu pracy danego specjalisty B+R w danym miesiącu, to w ocenie Wnioskodawcy podatnik ma wybór, w którym miesiącu dokonać pomniejszenia zaliczek PIT wpłacanych na rachunek Urzędu Skarbowego w związku z okolicznościami określonymi w art. 18db ustawy o CIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego).

Analogiczne poglądy były również wyrażane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W tym zakresie Spółka przywołuje interpretację indywidualną z 2 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.717.2022.2.AN, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko zgodnie z którym „Spółka ma i będzie mieć prawo na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia Zaliczek PIT w dowolnym miesiącu (…) o kwotę Ulgi na innowacyjnych pracowników należną za miesiąc przypadający po złożeniu Zeznania, która nie została odliczona bezpośrednio w miesiącu, za który Spółka uzyska prawo do skorzystania z niej".

Spółka wskazuje także na następujące interpretacje indywidualne, w których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również potwierdził możliwość pomniejszenia zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT na rzecz innych wnioskodawców:

interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.653.2023.1.MBD,
interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.786.2023.1.AN,
interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.293.2024.4.JG,
interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.390.2024.1.MBD.

b.Kwestia ostatniego miesiąca, za który (w odniesieniu do należnego za niego wynagrodzenia) Spółka może rozliczyć ulgę na innowacyjnych pracowników.

W ocenie Wnioskodawcy Spółka ma prawo do pomniejszenia zaliczek PIT specjalistów B+R w danym roku podatkowym po raz ostatni w stosunku do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń specjalistów B+R wypłacanych za ostatni miesiąc roku podatkowego (n), podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono wynagrodzenia (n+2).

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca wskazuje, że o ile spełnione zostały ustawowe przesłanki niezbędne do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, to zgodnie z art. 18db ust. 4 ustawy o CIT, skorzystanie z ulgi na innowacyjnych pracowników w roku podatkowym możliwe jest począwszy od miesiąca następującego kolejno po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie CIT podatkowe, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie CIT.

Z kolei zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT „Podatnik (…) może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy”. Natomiast, według art. 38 ustawy o PIT (dot. zaliczek PIT) płatnicy (w tym Wnioskodawca) mają obowiązek przekazania pobranych zaliczek PIT w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki PIT, na rachunek Urzędu Skarbowego.

Ponadto na mocy art. 18db ust. 4 ustawy o CIT „Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie”.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązujące regulacje nie precyzuje, jak należy rozumieć sformułowanie „do końca roku podatkowego”. W związku z powyższym, aby ustalić końcową datę, miesiąca, zasadnym jest, odwołanie się do uzasadnienia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (rządowy projekt; druk nr 1532). Wskazano w nim, że „ustawa wprowadza rozwiązanie, zgodnie z którym podatnik będący płatnikiem, który prowadzi działalność B+R będzie mógł odliczyć od zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, potrącanych z dochodów (przychodów) osób fizycznych zatrudnionych u niego na podstawie umowy o pracę lub umów cywilno-prawnych, czy też praw autorskich, koszty kwalifikowane, których nie odliczył od swojego dochodu w zeznaniu rocznym w ramach odliczenia ulgi B+R ponieważ poniósł stratę albo wysokość dochodu była niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń. Odliczenie to dotyczyć ma dochodów (przychodów) tych osób, których czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50%, lub których czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie tej usługi wynosi co najmniej 50%”.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w myśl wykładni celowościowej, wskazuje, iż ulga na innowacyjnych pracowników obejmuje zaliczki PIT związane z wynagrodzeniami specjalistów B+R, za ten miesiąc, w którym spełnili oni warunek zaangażowania w działalność B+R przez co najmniej połowę wymaganego czasu. W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, za zasadne należy uznać twierdzenie, zgodnie z którym odliczenie ulgi na innowacyjnych pracowników będzie mogło być dokonane w odniesieniu do wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego (n), nawet jeżeli wynagrodzenie za ten miesiąc, a co za tym idzie pobranie zaliczek PIT, nastąpi w kolejnym miesiącu (n+1), a przekazanie zaliczek PIT do urzędu skarbowego nastąpi w miesiącu, przypadającym po miesiącu, w którym pobrano zaliczki PIT (n+2) - w drugim miesiącu kolejnego roku podatkowego.

Przyjęcie odmiennego stanowiska, w świetle wykładni systemowej oraz celowościowej, prowadziłoby do ograniczenia możliwości równego stosowania przedziału czasowego w ramach rozliczania ulgi na innowacyjnych pracowników dla określonej grupy podatników, a w skrajnym przypadku - nawet w odniesieniu do tego samego podatnika. W tym kontekście rozważyć należne różne alternatywne drogi ustalenia terminu ostatniego skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników:

1.W pierwszej kolejności, w przypadku przyjęcia, że decydującym dla możliwości skorzystania z ulgi jest, by termin wpłaty ostatniej zaliczki PIT do urzędu skarbowego przypadał do końca roku podatkowego, oznacza to, że:

a.skorzystania z ulgi w odniesieniu do wynagrodzeń wypłaconych za ostatni miesiąc roku podatkowego (w większości przypadków: grudzień) jest niemożliwe, niezależnie czy pracodawca wypłaca wynagrodzenie do końca miesiąca, czy do 10 dnia miesiąca następującego, bowiem w pierwszym przypadku termin płatności zaliczki PIT przypadnie 20. dnia pierwszego miesiąca kolejnego roku podatkowego, zaś w drugim - do 20. dnia drugiego miesiąca kolejnego roku podatkowego. W analogicznej sytuacji byliby także pracodawcy wypłacający wynagrodzenie „z góry”.

b.skorzystanie z ulgi w odniesieniu do wynagrodzeń wypłaconych za przedostatni miesiąc roku podatkowego możliwe jest wyłącznie dla pracodawców, którzy wypłacają wynagrodzenie należne za dany miesiąc do końca tego miesiąca (albo „z góry”), zaś pracodawcy wypłacający wynagrodzenie do 10. dnia miesiąca następującego są zawsze wykluczeni z tego prawa.

Należy zauważyć, że takie wyłączenie nie ma uzasadnienia, bowiem nie wiąże się z ekwiwalentnym wydłużeniem okresu początkowego na skorzystanie z ulgi (tj. podmioty takie nie mają wszakże prawa do odpowiednio wcześniejszego rozpoczęcia korzystania z prawa do ulgi w danym roku), zatem ma charakter dyskryminujący.

2.Analogicznie, negatywne (tj. prowadzące do nieuzasadnionego odmiennego traktowania) konsekwencje może mieć przyjęcia podejścia, że decydującym dla możliwości skorzystania z ulgi jest fakt dokonania wpłaty do urzędu skarbowego w ramach danego roku podatkowego albo wypłaty wynagrodzenia (tym samym poboru zaliczki PIT):

a.w przypadku wypłaty wynagrodzenia w terminach stosowanych u danego pracodawcy (odpowiednio: ostatni dzień miesiąca i np. 10 dzień miesiąca następującego) - pracodawcy wypłacający wynagrodzenie do ostatniego dnia danego miesiąca mają potencjalną możliwość skorzystania z ulgi w ostatnim miesiącu roku podatkowego (wypłata następuje przed końcem roku podatkowego), zaś Ci stosujący odmienny model wynagradzania - nie (przy braku jakiejkolwiek, tożsamej kompensaty względem modelu pierwszego);

b.w przypadku gdyby dany podmiot (wypłacający wynagrodzenie z zasady do 10. dnia następnego miesiąca) wyjątkowo wypłacił wynagrodzenie wcześniej (co nie jest zakazane, gdyż przepisy prawa pracy, jak i regulacje umowne przewidują z zasady najpóźniejszy moment w którym może dojść do wypłaty wynagrodzenia, nie zakazując wykonania tego zobowiązania wcześniej), znalazłby się on w sytuacji korzystniejszej od podmiotu, który wykona czynność techniczną (wypłata wynagrodzenia) w innej dacie, mieszczącej się wszelako w wynikającym z przepisów terminie. Takie podejście nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści przepisów, ani w celu ich wprowadzenia (zachęcenie do wcześniejszej wypłaty wynagrodzeń w żaden sposób nie ma związku z celem wprowadzenia ulgi na innowacyjnych pracowników).

Skoro żadne ze wskazanych alternatywnych sposobów nie znajduje uzasadnienia, i prowadzić by mogło do nierównego traktowania podmiotów o tej samej cesze relewantnej (podmiot posiadający niewykorzystaną nadwyżkę ulgi B+R, zatrudniający specjalistów B+R, którzy poświęcają co najmniej 50% czasu pracy w danym miesiącu na działalność B+R), przyjąć należy rozwiązanie, które (1) nie jest sprzeczne z innymi regulacjami ulgi na innowacyjnych pracowników, a przy tym (2) nie kreuje sytuacji nierównego potraktowania podmiotów ze względu na przyjęty model wynagradzania pracowników.

Przyjęcie poglądu Wnioskodawcy, że ostatnią zaliczką PIT, która może zostać pomniejszona w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników, jest ta, która jest związana z wynagrodzeniem należnym za ostatni miesiąc danego roku podatkowego (niezależnie od tego, kiedy podlega wpłacie zgodnie z regulacjami Ordynacji podatkowej). Wyłącznie takie rozwiązanie gwarantuje równe, spójne potraktowanie wszystkich podmiotów, a tym samym spełnia wymagania stawiane przez regulacje dotyczące ulgi na innowacyjnych pracowników (niesprzeczność z zasadami wykładni literalnej, zgodność z wykładnią celowościową).

Należy zauważyć, że takie podejście jest również zgodne z ogólnymi zasadami stosowanymi w ustawie o CIT, jak np. możliwością uznania za koszty uzyskania przychodu danego roku wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku, nawet jeżeli zostały wypłacone w kolejnym, pod warunkiem ich wypłaty zgodnie z zasadami prawa pracy / postanowieniami umownymi (por. art. 15 ust. 4g ustawy o CIT).

Należy zwrócić uwagę, że do podobnych wniosków doszedł również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.272.2023.1.MBD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko zgodnie z którym „zgodnie z art. 18db ust. 4 Ustawy CIT, Ulga na innowacyjnych pracowników może mieć zastosowanie do zaliczek PIT przekazanych w lutym 2023 r. tj. dotyczy wynagrodzeń za grudzień 2022 r., wypłaconych w styczniu 2023 r”.

c.Kwestia pierwszego miesiąca, za który (w odniesieniu do należnego za niego wynagrodzenia) Spółka może rozliczyć ulgę na innowacyjnych pracowników

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do naliczenia ulgi na innowacyjnych pracowników w danym roku podatkowym po raz pierwszy w stosunku do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń specjalistów B+R wypłacanych za pierwszy miesiąc roku podatkowego (n), podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono wynagrodzenia (n+2). Jednocześnie, faktyczne zmniejszenie wpłaty może zostać zrealizowane po złożeniu zeznania CIT (w dowolnym miesiącu, zgodnie z argumentacją przedstawioną w lit. a).

Omawiając powyższe zagadnienie, Spółka konsekwentnie przyjmuje dwa założenia, uzasadnione w lit. a i b niniejszego uzasadnienia, tj. że:

podatnik ma możliwość pomniejszenia zaliczki PIT w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników w dowolnym miesiącu (nie później niż w odniesieniu do zaliczki PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego), bowiem dokonanie pomniejszenia ma charakter wtórny do powstania prawa do pomniejszenia (jakim jest pobranie zaliczki PIT za dany miesiąc) oraz ustalenia jego wysokości (co jest pochodną wysokości pobranej zaliczki PIT oraz określenia, którzy specjaliści B+R spełnili wymóg poświęcenia co najmniej 50% czasu na działalność B+R), przy zachowaniu warunków nadwyżki ulgi B+R oraz rozliczenie pomniejszeń najpóźniej w momencie przekazania zaliczki PIT od wynagrodzeń za ostatni miesiąc roku podatkowego);
jak wskazano w części uzasadnienia z lit. b - jedynym uzasadnionym sposobem określenia, w odniesieniu do których zaliczek PIT możliwe jest naliczenie ulgi B+R jest odwołanie się do miesiąca wystąpienia okoliczności w postaci poświęcenia przez specjalistów B+R co najmniej 50% czasu na działalność B+R, nie później jednak niż do ostatniego miesiąca danego roku podatkowego.

W świetle treści art. 18db ust. 4 ustawy o CIT wskazującego, że „uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie”, kluczowe jest ustalenie normatywnego znaczenia sformułowania „uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie”.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe są dwa sposoby podejścia do wskazanego przepisu i zdekodowania występującej normy prawnej, a mianowicie uznanie, że złożenie zeznania CIT w stosunku do prawa do ulgi na innowacyjnych:

ma charakter konstytutywny, tj. dopiero od momentu złożenia zeznania CIT podatnik nabywa uprawnienie do obliczania - w stosunku do zaliczek PIT od wynagrodzeń należnych po nabyciu prawa - i odliczania ulgi na innowacyjnych pracowników. Podejście takie zakładałoby, że złożenie zeznania CIT ma charakter analogiczny do wydania decyzji ustalającej wysokość podatku (tj. w trybie zupełnie innym niż ma to miejsce np. w odniesieniu do podatku CIT).
ma charakter deklaratywny, tj. stwierdza ziszczenie się (na koniec roku za który złożone zostało zeznanie CIT) z mocy prawa warunków przewidzianych w art. 18db (nadwyżka kosztów kwalifikowanych nad podstawą opodatkowania). Tym samym, uprawnienie do obniżania wpłat zaliczek PIT do urzędu skarbowego nabywane jest od początku roku, jednak technicznie może je realizować po przedłożeniu zeznania CIT.

- przy czym, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest podejście drugie (tj. deklaratywny charakter złożenia zeznania CIT). Powyższe stanowisko oznacza, że podatnik może (technicznie) pomniejszać wpłaty zaliczek PIT do Urzędu Skarbowego od miesiąca następującego po złożeniu zeznania CIT, ale w kwocie dostępnego pomniejszenia może uwzględnić wysokość zaliczek PIT pobranych od wynagrodzeń należnych za miesiące poprzedzające okres zeznania CIT (nie wcześniej niż od początku danego roku, w którym składa zeznanie CIT) wypłaconych na rzecz specjalistów B+R, którzy poświęcili w tych miesiącach co najmniej 50% swojego miesięcznego czasu pracy na działalność B+R.

Za powyższym podejściem przemawiają m.in. następujące okoliczności:

charakter zeznania CIT jako takiego (a szerzej - charakteru podatku dochodowego), które - jak w odniesieniu do wszystkich podatków w których podatnik sam oblicza wysokość podatku (podatki dochodowe, VAT) - jest wyłącznie deklaracją wysokości zobowiązania podatkowego, powstałego z mocy prawa w momencie zakończenia poprzedniego roku podatkowego. Przekładając to na grunt ulgi na innowacyjnych pracowników, nie budzi wątpliwości, że kluczową przesłanką do nabycia uprawnienia do korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników jest wystąpienie okoliczności przewidzianej w art. 18db ust. 1, zaś postanowienie ust. 4 ustawy o CIT ma charakter technicznego określenia momentu rozpoczęcia (faktycznego, technicznego) korzystania z ulgi, gdyż, w ocenie Spółki, ustawodawca dąży do zapewnienia, że znana jest dokładna kwota niewykorzystana w ramach ulgi B+R, która będzie podstawą dalszych odliczeń. Dzięki temu, po złożeniu zeznania CIT, podatnik posiada już pełną informację o dostępnych środkach do rozliczenia. Takie podejście pozwala na precyzyjne rozliczenie kwoty ulgi na innowacyjnych pracowników od początku roku, bez ryzyka przekroczenia dostępnego limitu, co mogłoby nastąpić w przypadku wcześniejszego korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników na podstawie szacunkowych danych.
równe traktowanie podmiotów posiadających tą samą „cechę relewantną”. Zgodnie z tym co uprzednio wskazała Spółka, za „cechę relewantną” (istotną) - kluczową dla ustalenia, czy dane rozwiązanie / wykładnia traktuje podmioty zgodnie z zasadą równego traktowania przez organy władzy publicznej - uznać należy prowadzenie działalności B+R, realizowanej przez specjalistów B+R wykonujących taką działalność w co najmniej 50% ich miesięcznego czasu pracy, oraz wystąpienie nadwyżki kosztów kwalifikowanych wskazywanych w art. 18d ustawy o CIT nad podstawą opodatkowania.

W tej sytuacji, odmienne traktowanie podmiotów znajdujących się w tej samej sytuacji wyłącznie na podstawie terminu złożenia zeznania CIT (w przypadku, gdy oba podmioty złożą go w terminie przewidzianym przepisami, tj. w ciągu trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego), powodowałoby nieuzasadnione premiowanie (niewskazywane w żaden sposób w celach ulgi na innowacyjnych pracowników) składania zeznania CIT tylko po to, by spełnić kryterium techniczne. Mogłoby to prowadzić do sytuacji, w której uprawnienia (wraz z potencjalnym istotnym wpływem na sytuację finansową) tego samego podatnika (zobowiązanego do złożenia zeznania CIT np. do 31 marca) zmieniałaby się w kontekście ulgi na innowacyjnych pracowników w zależności od tego czy złoży deklarację pierwotną 28 lutego (a następnie skoryguje np. 2 marca) czy 1 marca (bez korekty).

Podejście o deklaratoryjnym i technicznym charakterze złożenia zeznania CIT, które - w ocenie Spółki - wynika z celów przyświecających ustawodawcy (który musiał wyznaczyć określony termin początkowy, powiązany z zadeklarowaniem wystąpienia okoliczności z dyspozycji art. 18db ust. 1 ustawy o CIT), nie pozostaje w sprzeczności z wykładnią językową przepisu.

Na marginesie, Wnioskodawca zwraca uwagę, że również analiza literalnego brzmienia art. 18db ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, iż intencją ustawodawcy nie było ograniczenie możliwości pomniejszenia zaliczek o pełną kwotę przysługującej ulgi. W przypadku, gdyby intencją ustawodawcy było wyraźne powiązanie uprawnienia do pomniejszenia zaliczek z momentem złożenia zeznania CIT (tj. ograniczenie ulgi jedynie do wynagrodzeń wypłacanych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania), należałoby oczekiwać jednoznacznego doprecyzowania tej okoliczności w przepisie. Tymczasem, przepis wyraźnie stanowi, że podatnik może pomniejszyć kwoty zaliczek o pełną kwotę nieodliczonej ulgi.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do pomniejszenia zaliczek PIT specjalistów B+R w danym roku podatkowym po raz pierwszy w stosunku do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń specjalistów B+R wypłacanych za pierwszy miesiąc roku podatkowego (n), podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacono wynagrodzenia (n+2), przy czym faktyczne zmniejszenie wpłaty może zostać zrealizowane po złożeniu zeznania CIT (w dowolnym miesiącu, zgodnie z argumentacją przedstawioną w lit. a).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że organ przyjął za Spółką, że Spółka spełnia warunki określone w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników.

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 8 updop,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop,

przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.; dalej: Ustawa Nowelizująca), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że

podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop,

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3) praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop,

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop,

uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 updop,

przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1) zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop,

jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują dwie podstawowe stawki opodatkowania właściwe dla podatników tego podatku. Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2:

podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1) 19% podstawy opodatkowania;

2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zatem, dochody osiągane przez podatników zasadniczo podlegają opodatkowaniu podstawową stawką opodatkowania wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o pdop. Stawka ta jest bowiem podstawową stawką obowiązującą wszystkich podatników podatku dochodowego od osób prawnych i co do zasady powinna być przez nich (podatników o których mowa w ww. ustawie) stosowana.

Z kolei zgodnie z art. 27 ustawy o pdop:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka realizuje, a także będzie realizować w przyszłości, działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, z tytułu której ponosi koszty kwalifikowane wymienione w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT. Na tej podstawie Spółka korzysta i będzie korzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, odliczając od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. W celu realizacji działalności B+R Spółka angażuje osoby, które są i będą co do zasady zatrudniane na podstawie umów o pracę lub - w niektórych przypadkach - na podstawie umów o dzieło i/lub umów zlecenia. W związku z tym Spółka odprowadza i będzie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów specjalistów B+R zgodnie z art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o PIT. Spółka wskazuje również, że wynagrodzenia są wypłacane pracownikom (w tym specjalistom B+R) do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są one należne. Jednocześnie, w tym samym dniu, w którym wypłacane jest wynagrodzenie, następuje pobór zaliczek PIT. Całość można podzielić na następujące etapy:

Miesiąc należny (n): miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie za świadczoną pracę lub usługi wykonywane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Miesiąc wypłaty/pobrania (n+1): miesiąc wypłaty wynagrodzenia i jednoczesnego pobrania zaliczek PIT, które następują w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne.
Miesiąc przekazania (n+2): miesiąc wpłaty zaliczek PIT do urzędu skarbowego zgodnie z art. 38 i 42 ustawy o PIT, na mocy których Spółka jest zobowiązana przekazać pobraną zaliczkę PIT w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacone jest wynagrodzenie/pobrane są zaliczki PIT.

Ponadto jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, rok podatkowy w Spółce jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka wskazuje, że w roku podatkowym 2023 osiągnęła dochód niższy od kwoty przysługującego Spółce odliczenia z tytułu ulgi B+R i w konsekwencji część kosztów kwalifikowanych ulgi B+R pozostaje do odliczenia w sześciu kolejnych latach podatkowych, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. Dodatkowo, Spółka przewiduje, że w kolejnych latach podatkowych sytuacja taka będzie się utrzymywała i osiągany dochód będzie niższy niż wartość ponoszonych kosztów kwalifikowanych, co oznacza, że w dalszym ciągu Spółka będzie posiadać niewykorzystaną kwotę odpisu z tytułu ulgi B+R. Spółka złożyła w marcu 2024 r. zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 roku do 31 grudnia 2023 roku.

Ponadto Spółka zaznaczyła, że:

spełnia wszystkie warunki do korzystania z ulgi B+R wskazane w art. 18d ustawy o CIT,
spełnia warunki określone w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników,
zaliczki PIT, pobrane od dochodu (przychodu) osób fizycznych będących specjalistami B+R pochodzą z tytułu:
stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego,
wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,
oraz praw autorskich,
nie przysługuje mu zwrot podatkowy z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego mu odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej,
nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,
nie przekazuje zaliczek PIT na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy o PIT.

Ad. 1

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 jest ustalenie czy Spółka ma prawo, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające po miesiącu, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT, które nie zostały odliczone bezpośrednio w miesiącach, za które Spółka uzyskała prawo do skorzystania z niej.

W przedmiotowym przypadku należy mieć na względzie treść powołanego wcześniej art. 18db ust. 4 updop, w myśl którego,

Należy podkreślić, że przedmiotowa ulga ma zastosowanie od 2023 r. Podatnik może z niej skorzystać po złożeniu zeznania podatkowego za 2022 r.

Z literalnego brzmienia 18db ust. 4 updop wynika, że prawo do pomniejszenia kwot podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 18db ust. 1 updop, przysługuje podatnikowi począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie.

Przepis ten wskazuje najwcześniej moment, w którym można skorzystać z Ulgi na innowacyjnych pracowników w danym roku podatkowym. Kluczowy więc jest w kontekście niniejszego pytania art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, który przyznaje prawo do pomniejszenia zaliczek odprowadzanych przez podatnika będącego płatnikiem zaliczek z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Przepis ten zaś nie wprowadza żadnych dyspozycji ani ograniczeń czasowych. Warto zwrócić zatem uwagę na ostatnią część art. 18d ust. 4 ustawy o CIT: “do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie”. Przepis ten ogranicza potencjalnych beneficjentów Ulgi na innowacyjnych pracowników co do miesięcy, za które można skorzystać z odliczenia, tj. stanowi jednoznaczne potwierdzenie, iż mechanizm Ulgi na innowacyjnych pracowników jest bezpośrednio związany z całym rokiem podatkowym.

Zapis ten nie wprowadza jednak konieczności korzystania z tej preferencji na bieżąco, tylko jedynie wskazuje na jej roczny charakter. Albowiem, w kolejnym roku, po złożeniu kolejnego zeznania, pod warunkiem spełnienia poszczególnych warunków określonych w przepisach, możliwe jest dalsze korzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisów jak i celowość przepisu mającego wprowadzić preferencję podatkową dla podatników zajmujących się działalnością innowacyjną, podatnik ma prawo do skorzystania z omawianej preferencji (w związku z posiadanym aktywem B+R oraz występowaniem pracowników B+R) najpóźniej w ostatnim miesiącu tegoż roku podatkowego, w którym złożono Zeznanie za poprzedni rok podatkowy.

W tym miejscu wskazać należy, że istotnym aspektem stosowania ulgi na innowacyjnych pracowników jest miesiąc pobrania zaliczek PIT od dochodów (przychodów) osób fizycznych z tytułu wskazanego w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, a nie miesiąc za który należne jest wynagrodzenie.

W związku z powyższym, Spółka ma prawo do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników w dowolnym miesiącu roku podatkowego podatnika począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył Zeznanie, w odniesieniu do miesięcy do końca tegoż roku podatkowego. Innymi słowy, w praktyce po złożeniu Zeznania, podatnik może wybrać dowolny miesiąc, w którym faktycznie skorzysta z uprawnienia nabytego za dany miesiąc - pod warunkiem, że ten miesiąc wypadł przed końcem roku podatkowego oraz że zaliczki na PIT od ww. wynagrodzeń zostały pobrane do końca danego roku podatkowego.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że tzw. ulga na innowacyjnych pracowników ma zastosowanie od 2023 r. Podatnik może z niej skorzystać po złożeniu zeznania podatkowego za 2022 r. Spółka ma prawo do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników w dowolnym miesiącu roku podatkowego podatnika począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył Zeznanie. Tym samym podatnik może wybrać dowolny miesiąc, w którym faktycznie skorzysta z uprawnienia nabytego za dany miesiąc - pod warunkiem, że ten miesiąc wypadł przed końcem roku podatkowego oraz że zaliczki na PIT od ww. wynagrodzeń zostały pobrane do końca roku podatkowego.

W związku z powyższym należy zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że ww. przepisy nie wskazują, aby możliwość pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym miała mieć miejsce tylko bezpośrednio w miesiącu, w którym dane zaliczki PIT za właściwy okres powinny zostać odprowadzone.

Prawidłowym jest również Państwa stwierdzenie, iż przepisy te wskazują najwcześniejszy moment, w którym można skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników w danym roku podatkowym (faktyczne pomniejszenie wpłaty).

W związku z powyższym mogą Państwo skorzystać z ww. ulgi w dowolnym miesiącu 2024 r. następującym po złożeniu zeznania za 2023 r. jednak tylko do końca tego roku podatkowego.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 w wyżej wskazanej części należało uznać za prawidłowe.

Mając na celu określenie okresu, za który podatnik ma prawo pomniejszać zaliczki PIT w związku z rozliczeniem, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, wskazać należy, że jak przedstawiła Spółka w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynagrodzenia są wypłacane pracownikom (w tym specjalistom B+R) do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są one należne. Jednocześnie, w tym samym dniu, w którym wypłacane jest wynagrodzenie, następuje pobór zaliczek PIT. Całość można podzielić na następujące etapy:

Miesiąc należny (n): miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie za świadczoną pracę lub usługi wykonywane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Miesiąc wypłaty/pobrania (n+1): miesiąc wypłaty wynagrodzenia i jednoczesnego pobrania zaliczek PIT, które następują w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne.
Miesiąc przekazania (n+2): miesiąc wpłaty zaliczek PIT do urzędu skarbowego zgodnie z art. 38 i 42 ustawy o PIT, na mocy których Spółka jest zobowiązana przekazać pobraną zaliczkę PIT w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacone jest wynagrodzenie/pobrane są zaliczki PIT.

Jeszcze raz należy podkreślić, że z przepisu art. 18db ust. 2 ustawy CIT wynika, że przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu: (…). Możliwość skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników zależy więc od daty pobrania zaliczek PIT od wypłacanych wynagrodzeń a nie od miesiąca za który należne jest wynagrodzenie.

W związku z powyższym w sytuacji gdy za ostatni miesiąc (miesiąc należny (n)) roku podatkowego wynagrodzenie za ten miesiąc zostanie wypłacone w miesiącu następnym (miesiąc wypłaty (n+1)) oraz w miesiącu następnym (miesiąc pobrania (n+1) zostaną pobrane z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie) Spółka nie ma/ nie będzie miała prawa do pomniejszenia Zaliczek PIT pracowników również za ostatni miesiąc roku podatkowego (miesiąc należny (n)).

Tym samym wynagrodzenia za listopad wypłacone w grudniu, w stosunku do których w grudniu zostaną pobrane z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będą ostatnimi wynagrodzeniami roku podatkowego, w stosunku do których Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi.

Państwa stanowisko, zgodnie z którym, odliczenie ulgi na innowacyjnych pracowników będzie mogło być dokonane w odniesieniu do wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego (n), nawet jeżeli wynagrodzenie za ten miesiąc, a co za tym idzie pobranie zaliczek PIT, nastąpi w kolejnym miesiącu (n+1), a przekazanie zaliczek PIT do urzędu skarbowego nastąpi w miesiącu, przypadającym po miesiącu, w którym pobrano zaliczki PIT (n+2) - w drugim miesiącu kolejnego roku podatkowego - jest nieprawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2, należy ponownie powołać treść art. 18db ust. 4 updop, w myśl którego,

Nie można tym samym zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że podatnik może (technicznie) pomniejszać wpłaty zaliczek PIT do Urzędu Skarbowego od miesiąca następującego po złożeniu zeznania CIT, ale w kwocie dostępnego pomniejszenia może uwzględnić wysokość zaliczek PIT pobranych od wynagrodzeń należnych za miesiące poprzedzające okres zeznania CIT (nie wcześniej niż od początku danego roku, w którym składa zeznanie CIT) wypłaconych na rzecz specjalistów B+R, którzy poświęcili w tych miesiącach co najmniej 50% swojego miesięcznego czasu pracy na działalność B+R.

W związku z powyższym Spółka nie ma/ nie będzie miała prawa, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, do pomniejszenia podlegających przekazaniu na rachunek Urzędu Skarbowego zaliczek PIT w dowolnym miesiącu przypadającym po złożeniu zeznania CIT (jednak nie później niż w odniesieniu do zaliczek PIT pobieranych od wynagrodzeń należnych za ostatni miesiąc roku podatkowego) o kwotę ulgi na innowacyjnych pracowników odnoszącą się do wynagrodzeń należnych za miesiące przypadające od pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT do miesiąca, w którym Spółka złożyła zeznanie CIT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie