Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.649.2024.1.RH

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.).

Obecnie Spółka opodatkowana jest podatkiem CIT na zasadach ogólnych. Spółka planuje wybór opodatkowania swoich dochodów ryczałtem od dochodów spółek od 1 stycznia 2025 r.

PRZEDMIOT DZIAŁALNOŚCI WNIOSKODAWCY

Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie świadczenia usług spedycyjnych i transportowych. W ramach tych usług Spółka pozyskuje na giełdach transportowych zlecenia przewozów towarów na terenie kraju i poza jego granicami oraz zleca je podwykonawcom.

Charakterystyczne dla branży transportowej są wysokie ryzyko wystąpienia opóźnień związanych ze zdarzeniami losowymi. Do przykładowych zdarzeń losowych należy wskazać:

1)korki na drogach,

2)prace drogowe,

3)wypadki,

4)złe warunki pogodowe utrudniające lub uniemożliwiające jazdę,

5)awarie pojazdów,

6)wydłużone oczekiwanie na załadunek lub rozładunek.

Wnioskodawca, jako podmiot działający w tej branży, ponosi ryzyko poniesienia odpowiedzialności za nienależyte wykonanie usługi transportowej. Uczestnicy obrotu gospodarczego w branży transportowej jako formę zabezpieczenia swoich interesów stosują określone w umowach kary umowne, odszkodowania, rekompensaty, czy potrącenia i inne (łącznie dalej zwane jako: „Obciążenia”).

Spółka podejmuje działania w celu zminimalizowania ryzyk, wdrażając procedury zabezpieczające i optymalizujące procesy logistyczne, takie jak monitorowanie ładunków w czasie rzeczywistym oraz ścisła współpracę z firmami ubezpieczeniowymi. Niemniej jednak, takie koszty występują i są ściśle związane ze specyfiką prowadzonego biznesu.

Spółka zabezpiecza swoje interesy oraz należyte wykonanie zobowiązań przez podwykonawców stosując zapisy o karach umownych/odszkodowania/obciążeniach finansowych nakładanych na podwykonawców w określonych w umowie przypadkach.

Jednocześnie będąc stroną przyjmującą zlecenia transportowe, Spółkę jako zleceniobiorcę obowiązują tożsame zasady. Warunki i kwoty obciążeń z tytułu kar umownych wynikają z ustalonych pomiędzy Spółką a kontrahentem warunków zleceń, konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) oraz przepisów prawa obowiązujących na terenie krajów, w których wykonywane są usługi.

RODZAJE OBCIĄŻEŃ

Do najczęstszych Obciążeń nakładanych na Spółkę przez kontrahentów należą:

1)Obciążenie za brak wymiany palet lub brak dokumentu potwierdzającego jej wykonanie

W przypadku części zleceń, w określonych sytuacjach Spółka zobowiązana jest do dokonania wymiany palet. Ponadto Spółka jako przewoźnik jest zobowiązany do odnotowania w dokumentacji przewozowej czy faktycznie doszło do wymiany palet.

W przypadku niewykonania wymiany palet, jeśli zlecenie taką przewidywało lub przy nie odnotowaniu w dokumentacji przewozowej informacji o wymianie palet, Spółka obciążana jest z tego tytułu karą umowną. Podstawą obciążenia jest zlecenie transportowe, w którym znajduje się informacja o karze za niedostosowanie się do wymogów wymiany palet.

Po otrzymaniu dokumentu obciążenia Spółka weryfikuje dokumentację i na podstawie zawartych w niej informacji przyjmuje lub odrzuca roszczenie kontrahenta.

2)Obciążenie za opóźnienie (nieterminowy załadunek/rozładunek)

Obciążenie z tytułu opóźnienia terminu dotarcia na załadunek lub rozładunek ma miejsce w przypadku, gdy usługa transportowa nie zostaje wykonana w ramach czasowych ustalonych przez Spółkę i zleceniodawcę i w efekcie tego opóźnienia zleceniodawca ponosi dodatkowe koszty.

Spółka przyjmuje takie obciążenie wyłącznie w przypadku gdy dochodzi do szkody po stronie zleceniodawcy i zleceniodawca przedstawia dokumenty potwierdzające poniesienie dodatkowych kosztów takie jak:

• przedsiębiorstwo, w którym wykonywany jest rozładunek lub załadunek za dodatkowe koszty (monterzy, sprzęt, dodatkowe godziny pracy pracowników magazyny, transport dodatkowy, hotel dla pracowników, którzy byli zmuszeni do pozostania w miejscu rozładunku/załadunku),

• potwierdzenie płatności za wyżej wymienioną fakturę.

3)Obciążenie za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy

Spółka na podstawie warunków zleceń/umów zawieranych ze zleceniodawcami i z przewoźnikami wykonującymi transporty na zlecenie Spółki obciążana jest także karami umownymi za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy.

Obciążenia te następują zarówno w przypadku anulowania zlecenia przyjętego do realizacji przez Spółkę jak i w przypadku podstawienia pojazdu przez podwykonawcę na załadunek, który się finalnie nie odbył.

4)Obciążenie z tytułu różnicy we frachcie

Obciążenie wynika z anulowania zlecenia przez Spółkę oraz odszkodowania wyliczonego na podstawie różnicy we frachcie auta zastępczego, które zostało zakontraktowane przez klienta w celu wykonania transportu anulowanego przez Spółkę.

Spółka reguluje obciążenie po weryfikacji dokumentów spedycyjnych - dokonywana jest weryfikacja:

•zlecenia wystawionego na przewoźnika zastępczego,

•faktury wystawionej przez przewoźnika zastępczego,

•potwierdzenia płatności dla przewoźnika,

•dokumentów potwierdzających zrealizowany transport.

5)Obciążenie za mandaty/kary za brak odpowiedniej odprawy celnej

Spółka jest obciążana przez zleceniodawców z tytułu poniesionych przez nich mandatów/kar za brak odpowiedniej odprawy celnej, zawinionymi przez przewoźników, którym Spółka zleciła wykonanie transportu. Mandaty/kary publicznoprawne nie są bezpośrednio nakładane na Spółkę, a jedynie Spółka ponosi jego ekonomiczny ciężar na podstawie zobowiązań cywilnoprawnych z kontrahentami - stosunek prawny z klientem zobowiązuje Spółkę do przyjęcia obciążenia. Spółka po otrzymaniu takiego obciążenia, w zależności od okoliczności albo przenosi ten koszt notą obciążeniową na przewoźnika realizującego transport albo sama ponosi ciężar tego obciążenia.

Warunkiem przyjęcia obciążenia jest dokument (w wersji elektronicznej lub papierowej) potwierdzający zaistniałą sytuację.

W przypadku, w którym transport realizuje podwykonawca, Spółka mimo należytego poinformowania podwykonawcy o warunkach realizacji zlecenia nie jest w stanie sprawować nadzoru nad działaniami podwykonawcy jako niezależnego od Spółki podmiotu. W związku z tym obciążenia związane z błędną realizacją zlecenia transportowego przez podwykonawcę nie wynikają z winy Spółki, jednak ich poniesienie jest konieczne ze względu na stosunki umowne z kontrahentami.

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

6)Obciążenie za uszkodzenie/kradzież towaru

Spółka w związku z relacją prawną z klientami obciążana jest karami z tytułu uszkodzeń i kradzieży transportowanego towaru - także w przypadku gdy Spółka nie jest bezpośrednim przewoźnikiem.

Odpowiedzialność Spółki jako przewoźnika za uszkodzony i skradziony towar wynika z art. 23 § konwencji CMR oraz z przepisów państw, na terenie których wykonywane są usługi transportowe.

W przypadku uszkodzeń w towarze dokumentami wymaganymi przez Spółkę do uregulowania kary umownej są zdjęcia towaru, dokument potwierdzający zakup towaru, dokument potwierdzający oględziny towaru/protokół strat oraz w zależności od okoliczności zdarzenia również protokół z policji.

W przypadku kradzieży towaru dokumentami wymaganymi do uregulowania obciążenia przez Spółkę są protokół z policji oraz dokument potwierdzający nabycie towaru.

W przypadku gdy Spółka nie jest bezpośrednim przewoźnikiem, Spółka przyjmuje obciążenie i przerzuca koszt na przewoźnika realnego. W większości przypadków Spółka nawiązuje kontakt z ubezpieczalnią przewoźnika w celu pokrycia szkody z ubezpieczenia.

7)Obciążenie za dodatkowe koszty poniesione w związku ze zleceniem

Spółka jest obciążana przez podwykonawców w związku z koniecznością wynajęcia dodatkowego sprzętu/wyposażenia, najmu parkingu, itp. Wydatki te są ściśle związane z realizacją zlecenia transportowego.

Obciążenie z tytułu kosztów wynajęcia dodatkowego sprzętu/wyposażenia przyjmowane jest na podstawie dokumentacji uzupełniającej, tj. faktury świadczącej o wynajmie dodatkowego sprzętu lub odsprzedaży sprzętu niezbędnego do kontynuowania zlecenia np. maty, palety etc.

Koszt parkingu - obciążenie z tytułu kosztów parkingu przyjmowane na podstawie faktury za parking, lub wydruku biletu parkingowego z miejsca postoju/parkingu.

8)Obciążenie za magazynowanie towaru

Obciążenie z tytułu magazynowania towaru występuje w przypadku konieczności magazynowania transportowanego towaru w związku z:

niewywiązaniem się ze zlecenia przez Spółkę/przewoźnika, któremu Spółka zleciła wykonanie transportu - brak możliwości rozładunku towaru z uwagi na brak wymaganych parametrów lub brak wyposażenia pojazdu;
nieprzekazaniem kierowcy odpowiednich dokumentów celnych - konieczność złożenia towaru w odpowiednim magazynie w celu odblokowania środka transportu do kolejnych zleceń.

Po otrzymaniu obciążenia od podmiotu zlecającego transport, Spółka weryfikuje zasadność i prawidłowość faktury otrzymanej za usługi magazynowania.

9)Obciążenie za dodatkowe ubezpieczenie

Spółka jest zobowiązana do dostarczenia kontrahentowi kopii potwierdzenia ubezpieczenia na określonym poziomie. W przypadku nieprzedstawienia takiego dokumentu lub przy braku posiadania ubezpieczenia na wymaganym poziomie, kontrahent może obciążyć Spółkę kosztami rozszerzenia odpowiedzialności przez własne ubezpieczenie.

Podstawą obciążenia są warunki zlecenia.

Obciążenie jest przyjmowane na podstawie zawartej w zleceniu transportowym informacji o nałożeniu dodatkowej opłaty do ubezpieczenia CMR.

10)Obciążenie za brak POD

Obciążenie za brak POD (od ang. proof of delivery) - dokumentu potwierdzającego dostawę, stosowane jest w przypadku braku aktualizacji statusu zlecenia w odpowiednim programie/stronie internetowej, która jest określona w dokumencie zlecenia wystawionego przez klienta dla Spółki.

Wydatki Spółki na zapłatę Obciążeń są elementem ziszczenia się normalnego ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej/ryzyka gospodarczego, typowego dla branży, w której działa Spółka.

Ponadto, Obciążenia są płacone na rzecz kontrahentów - podmiotów niepowiązanych ze Spółką, a ich zapłata wynika z działań podejmowanych przez Spółkę, które są uzasadnione ekonomicznie i racjonalnie gospodarczo, z uwagi na:

- brak wprowadzenia w umowach zapisów o Obciążeniach może zniechęcić potencjalnego kontrahenta do nawiązania współpracy ze Spółką;

- stosowanie Obciążeń jest powszechną i normalną praktyką stosowaną w branży spedycyjno-transportowej;

- brak zapłaty Obciążeń może spowodować utratę klienta/kontrahenta, a przez to utratę przyszłych zysków (wyższych od zapłaconych Obciążeń);

- może narazić Spółkę na dodatkowe koszty związane z obsługą prawną roszczeń klientów/kontrahentów o wypłatę Odszkodowań, w tym koszty sporów sądowych;

- obciążenie przez Spółkę kosztem finalnego przewoźnika zgodnie z zapisami zlecenia transportu, w przypadku, w którym:

-Spółka występuje jako pośrednik (spedycja) pomiędzy kontrahentem zlecającym transport towarów a finalnym przewoźnikiem i

-kary umowne nakładane przez kontrahenta zlecającego transport towarów wynikają z działań finalnego przewoźnika.

Ponadto Spółka każdorazowo po otrzymaniu dokumentu nakładającego na nią obciążenie dokonuje weryfikacji dokumentów przedstawianych przez kontrahentów pod kątem zasadności takiego obciążenia. W ten sposób Spółka unika niezasadnych roszczeń ze strony kontrahentów.

Pytania

1. Czy Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów za brak wymiany palet lub brak dokumentu potwierdzającego jej wykonanie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 1) oraz Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za dodatkowe ubezpieczenie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 9), dodatkowe koszty związane ze zleceniem (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 7) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, opodatkowanych Ryczałtem od dochodów Spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

2. Czy Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów za opóźnienie lub nieterminowy załadunek/rozładunek (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 2), anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 3), z tytułu różnicy we frachcie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 4), magazynowanie towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 8) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

3. Czy Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za mandaty/kary poniesione w związku ze zleceniem (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 5) oraz za uszkodzenie/kradzież towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 6) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

4. Czy obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za brak POD (opisane w zdarzeniu przyszłym jako obciążenie nr 10) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na obciążenia, o których mowa w pytaniach 1-4 nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Ustawa o CIT nie definiuje jednak pojęcia wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jednak z samego brzmienia pojęcia wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, żeby zatem dane świadczenie Spółki było uznane za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą muszą być spełnione następujące przesłanki:

1)Spółka ponosi wydatek;

2)wydatek ten nie ma żadnego związku z działalnością gospodarczą Spółki (ani bezpośredniego ani pośredniego).

Przy czym, jak podkreślił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.231.2022.1.AP

(...) aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą można uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Odnosząc się do kar umownych, odsetek, odszkodowań, rekompensat - czyli Obciążeń, które są przedmiotem niniejszego wniosku - należy wskazać, że w sytuacji gdy:

- Obciążenia wynikają z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnie gospodarczo działań;

- Obciążenia wynikają z istoty prowadzonej przez spółkę działalności;

- Obciążenia są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego spółki, typowego dla branży;

to mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu Ryczałtem jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

W tym względzie należy powołać się na:

interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 lipca 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.257.2023.1.END

w której to organ podatkowy w odniesieniu do spółki ponoszącej wydatki na kary umowne z tytułu nieodebrania zakontraktowanego drewna ponoszone w związku z nieopłacalnością przeprowadzenia transakcji uznał, że jeśli kary umowne wynikają z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań, to mają one związek z działalnością gospodarczą;

interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2024 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.246.2024.1.KM

w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że kary umowne ponoszone przez spółkę handlową, sprowadzającą towary z zagranicy, nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością - bo wynikają z istoty prowadzonej przez spółkę działalności. Wnioskująca o wydanie interpretacji spółka, we wniosku wskazała także, że ponoszenie tych kar nie wynika z niezachowania należytej staranności, a są one konsekwencją zdarzeń losowych.

•wyrok WSA w Poznaniu z 25 stycznia 2024 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 632/23, w którym Sąd uznał, że

(...) wydatki na kary umowne powinny być oceniane przez pryzmat celowości (np. utrzymanie stosunków gospodarczych z Kontrahentami w celu możliwości i generowania przychodów w przyszłości), a nie przez pryzmat tego, czy dany wydatek oderwany od całokształtu działalności przyniósłby rzeczywiste i wymierne korzyści. Wydatki na wypłatę kar umownych poniesione przez Spółkę w związku z wykonywaną przez nią działalnością gospodarczą, które są elementem ziszczenia się normalnego ryzyka gospodarczego typowego dla branży, w której działa Spółka, nie powinny być kwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, a tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że opisane przez Wnioskodawcę Obciążenia:

•wynikają z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań;

•wynikają z istoty prowadzonej przez Spółkę działalności;

•są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży spedycyjno-transportowej;

co oznacza, że mają one związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu Ryczałtem jako niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Szczegółowe odniesienia do poszczególnych kar umownych, odszkodowań, rekompensat czy obciążeń od klientów/kontrahentów Spółki zostały przedstawione w stanowiskach do właściwych pytań Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE DO PYTANIA NR 1

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów:

1)za brak wymiany palet lub braku dokumentu potwierdzającego jej wykonanie;

2)za dodatkowe ubezpieczenie;

3)za dodatkowe koszty związane ze zleceniem

nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wskazane powyżej Obciążenia odnoszą się bezpośrednio do warunków wykonania transportu na określonych zasadach - w zakresie palet oraz odpowiedniego ubezpieczenia:

1)Obciążenie za brak wymiany palet lub brak dokumentu potwierdzającego jej wykonanie

W przypadku:

niewykonania przez Wnioskodawcę wymiany palet, jeśli zlecenie taką wymianę przewidywało lub
przy nie odnotowaniu w dokumentacji przewozowej informacji o wymianie palet, Spółka obciążana jest przez klienta/kontrahenta z tego tytułu karą umowną. Kara umowna, którą obciążany jest Wnioskodawca w takiej sytuacji, wynika z postanowień umów lub zleceń transportowych.

Ponoszenie tych wydatków związanych z brakiem wymiany palet jest ekonomicznie uzasadnione, ponieważ powrót do miejsca, w którym miała być wykonana wymiana, ale nie doszło do niej w wyniku niedopatrzenia pracowników Spółki lub podwykonawcy nie jest możliwe ze względów ekonomiczno-logistycznych.

2)Obciążenie za dodatkowe ubezpieczenie

Spółka na podstawie umów/warunków zleceń zobowiązana jest do ponoszenia obciążeń z tytułu nieprzedstawienia kopii potwierdzenia ubezpieczenia transportowego lub jeśli posiadane ubezpieczenie posiada niedostatecznie wysoką sumę ubezpieczenia.

Poniesienie tego obciążenia jest działaniem racjonalnym ze strony Spółki, koniecznym do otrzymania zlecenia transportowego. Bez poniesienia tego obciążenia Spółka nie otrzymałaby zlecenia w przypadkach, w których omyłkowo nie przedstawiła potwierdzenia posiadanego ubezpieczenia bądź jeśli posiadane ubezpieczenie nie jest dostatecznie wysokie lub nie pokrywa określonych ryzyk.

W przypadku posiadania ubezpieczenia niewystarczającego do podjęcia zlecenia transportowego nie byłoby możliwe zawarcie nowej umowy ubezpieczenia (pokrywającej wymagane ryzyka na wymaganym poziomie), w czasie umożliwiającym podjęcie zlecenia. Poniesienie tego wydatku ma zatem na celu osiągnięcie przychodu - bez tego wydatku nie byłoby możliwe osiągnięcie przychodu związanego z realizacją zlecenia transportowego.

3)Obciążenie za dodatkowe koszty poniesione w związku ze zleceniem

Obciążenia za dodatkowe koszty poniesione w związku ze zleceniem ponoszone są na rzecz podwykonawców w związku z poniesieniem przez nich dodatkowych kosztów związanych z realizacją zlecenia transportowego.

Taki wydatek ponoszony jest w celu prawidłowej realizacji zlecenia transportowego, w związku z tym zasadnie jest jego ponoszenie przez Spółkę.

Wydatek ten wynika z wywiązywania się przez Spółkę z zapisów zawartych umów/zleceń transportowych, które zobowiązują Spółkę do zapłaty takiego obciążenia w przypadku niespełnienia warunków zawartych w umowie/zleceniu. Tego typu wydatek wynika więc z istoty prowadzonej działalności gospodarczej jako działalności o charakterze zarobkowym i wykazuje związek z tą działalnością - jest to zgodne z powołanymi powyżej interpretacjami indywidualnymi wydanymi przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i orzeczeniami sądów administracyjnych.

Jak wynika z powyżej wskazanych okoliczności ponoszenia przez Spółkę Obciążeń, o których mowa w niniejszym pytaniu, Obciążenia te:

1) wynikają z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań - ich poniesienie jest dla Wnioskodawcy bardziej korzystnie ekonomicznie;

2) wynikają z istoty prowadzonej przez Spółkę działalności - w tym względzie, wskazane Obciążenia są typowe dla branży transportowej i wynikają z zawartych przez Wnioskodawcę umów lub zleceń z klientami/kontrahentami na podstawie których Wnioskodawca jest zobowiązany do ich poniesienia;

3) są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży spedycyjno-transportowej - zarówno:

a)brak wymiany palet lub brak odnotowania w dokumentacji wymiany palet;

b)brak odpowiedniego ubezpieczenia;

c)dodatkowe koszty związane ze zleceniem;

są Obciążeniami, które są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży, bowiem Spółka ponosi ryzyko gospodarcze:

•w tym ryzyko osobowe działań swoich pracowników ale również podwykonawców, którym zleca powierzone zadania;

•bowiem nie zawsze jest możliwe dostosowanie ubezpieczenia, czy innych warunków do wymogów zlecenia w odpowiednim czasie.

Niemniej, każdorazowo Spółka weryfikuje opłacalność podjęcia zlecenia w kontekście pojawienia się ewentualnych Obciążeń. Poniesienie tego typu Obciążeń przez Spółkę ma na celu przede wszystkim zabezpieczenia źródła przychodu i możliwości uzyskania kolejnych zleceń od kontrahenta/klienta. Wobec powyższego, wskazane przez Spółkę Obciążenia mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Ponadto, wskazane Obciążenia nie mają charakteru sankcyjnego, bowiem:

1)wynikają z uzgodnień pomiędzy Spółką a jej klientami/kontrahentami;

2)tym samym, nie mają charakteru publicznoprawnego, nie są nakładane przez organy publiczne;

3)mają na celu zabezpieczenie interesów Stron, a więc mają charakter gospodarczy.

Tym samym, obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów:

1)za brak wymiany palet lub braku dokumentu potwierdzającego jej wykonanie;

2)za dodatkowe ubezpieczenie;

3)za dodatkowe koszty związane ze zleceniem;

nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko znajdziemy w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo należy wskazać:

interpretację indywidualną z dnia 2 września 2024 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.307.2024.2.PK

UZASADNIENIE DO PYTANIA NR 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów:

1) za opóźnienie lub nieterminowy załadunek/rozładunek (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 2),

2) za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 3),

3) z tytułu różnicy we frachcie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 4),

4) za magazynowanie towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 8) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarcza podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Branża transportowa cechuje się wysoką podatnością na różnego rodzaju czynniki wpływające na możliwość wykonania zlecenia lub wykonania go w sposób prawidłowy. Do czynników takich należy zaliczyć:

1)korki na drogach,

2)prace drogowe,

3)wypadki,

4)złe warunki pogodowe utrudniające lub uniemożliwiające jazdę,

5)awarie pojazdów,

6)wydłużone oczekiwanie na załadunek lub rozładunek.

Wszystko to powoduje, że wykonanie zlecenia może być opóźnione a nawet niewykonane. W związku z tym pojawia się szereg konsekwencji, takich jak przykładowo;

1)konieczność podstawienia transportu zastępczego;

2)wydłużone oczekiwanie na rozładunek/załadunek;

3)konieczność magazynowania towaru;

4)wydłużony postój kierowcy.

Tym samym:

1)Obciążenie za opóźnienie (nieterminowy załadunek/rozładunek)

Mimo planowania tras i szacowania czasu potrzebnego na dotarcie do określonych miejsc, ryzykiem wkalkulowanym w prowadzenie działalności w branży transportowej jest występowanie opóźnień w dotarciu na załadunek lub rozładunek.

Opóźnienia te wynikają ze zdarzeń niezależnych od Spółki i dotyczą zarówno opóźnień pojazdów własnych Spółki jak i pojazdów podwykonawców.

Należy także podkreślić, że w przypadku wystąpienia takich zdarzeń niezależnych od Spółki niemożliwym jest nadrobienie wynikłych z nich opóźnień, ponieważ kierowcy mają ustawowo określone normy czasu pracy i odpoczynku, których przestrzeganie jest obowiązkiem nie tylko kierowców, ale i Spółki - np. kierowcy podczas postoju w korku płynie czas pracy.

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie (planowanie tras, przyjmowanie zleceń odpowiadającym bieżącym możliwościom Spółki) Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

W związku z powyższym wydatek ten można uznać za wykazujący związek z istotą działalności gospodarczej Spółki, polegającej na świadczeniu usług transportowych i spedycyjnych.

2)Obciążenie za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy

Anulowania zleceń i odstąpienia od umowy mogą wynikać zarówno ze zdarzeń losowych związanych z niemożliwością realizacji zlecenia, jak i z przyczyn ekonomicznych (np. nieopłacalności podstawienia innego pojazdu w przypadku awarii pojazdu, który miał realizować transport).

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

W związku z powyższym wydatek ten można uznać za wykazujący związek z istotą działalności gospodarczej Spółki, polegającej na świadczeniu usług transportowych i spedycyjnych.

3)Obciążenie z tytułu różnicy we frachcie

Jest to wydatek identyczny do obciążenia za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy i zastosowanie do niego mają wnioski przedstawione przy omówieniu tych obciążeń.

4)Magazynowanie towaru

Spółką ponosi wydatki na obciążenia z tytułu magazynowania towaru. Obciążenie z tytułu magazynowania towaru występuje w przypadku konieczności magazynowania transportowanego towaru w związku z:

- niewywiązaniem się ze zlecenia przez Spółkę/przewoźnika, któremu Spółka zleciła wykonanie transportu;

- nieprzekazaniem kierowcy odpowiednich dokumentów celnych- brak możliwości rozładunku towaru z uwagi na brak wymaganych parametrów/wyposażenia pojazdu lub dokumentacji transportu (aby nie blokować środka transportu).

Natomiast w przypadku transportu realizowanego przy wykorzystaniu pojazdów należących do Spółki możliwe są sporadyczne niedopatrzenia przez pracowników przyjmujących zlecenia lub kierowców realizujących transport, wynikające z dużej ilości obsługiwanych jednocześnie zleceń oraz z mnogości warunków zawieranych w zleceniach transportowych. Nie są one jednak skutkiem celowych działań i wkalkulowane są w specyfikę prowadzonej przez Spółkę działalności.

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

W związku z powyższym wydatek ten można uznać za wykazujący związek z istotą działalności gospodarczej Spółki, polegającej na świadczeniu usług transportowych i spedycyjnych.

Jak wynika z powyżej wskazanych warunków ponoszenia tychże Obciążeń przez Spółkę:

1) wynikają one z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań - ich ponoszenie jest bardziej korzystne ekonomicznie dla Wnioskodawcy niż nieprzyjmowanie zleceń, jest wpisane wprost w ryzyko działalności Spółki;

2) wynikają z istoty prowadzonej przez Spółkę działalności - istotą prowadzonej przez Spółkę działalności w branży transportowej jest ryzyko opóźnień i wynikłych z tego powodu konsekwencji;

3) są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży spedycyjno-transportowej - w tym względzie Obciążenia będące konsekwencją opóźnień:

a)Obciążenie za opóźnienie,

b)Obciążenie za magazynowanie towaru;

są związane z ryzykiem typowym dla branży spedycyjno-transportowej, tak samo jak Obciążenia będące konsekwencją anulowania zlecenia:

c)Obciążenie za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy;

d)Obciążenie z tytułu różnicy we frachcie;

które są związane też z ryzykiem typowym dla branży spedycyjno-transportowej, w zakresie z jednej strony zdarzeń losowych, jak i w zakresie opłacalności przyjęcia danego zlecenia.

Poniesienie przez Spółkę tychże Obciążeń ma na celu przede wszystkim zabezpieczenie źródła przychodów oraz możliwości uzyskania kolejnych zleceń od klienta/kontrahenta. Wobec powyższego, wskazane Obciążenia mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Ponadto, wskazane Obciążenia nie mają charakteru sankcyjnego, bowiem:

1)wynikają z uzgodnień pomiędzy Spółką a jej klientami/kontrahentami;

2)tym samym, nie mają charakteru publicznoprawnego, nie są nakładane przez podmioty publiczne;

3)mają na celu zabezpieczenie interesów Stron, a więc mają charakter gospodarczy.

Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów:

1) za opóźnienie lub nieterminowy załadunek/rozładunek;

2) za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy;

3) z tytułu różnicy we frachcie;

4) za magazynowanie towaru;

nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W kontekście tych wydatków należy powołać stanowiska zajęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w stosunku do innych spółek działających w branży transportowej, który stwierdził, za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą nie należy uznawać kar umownych z tytułu:

• interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-1.4010.302.2024.1.RH opóźnień niezawinionych przez spółkę, powstałych z winy podwykonawcy lub z powodu wydarzeń losowych;

• interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.312.2024.1.ZK opóźnień w zleceniach FIX (z nieprzekraczalnym terminem załadunku lub rozładunku) wynikających z winy podwykonawcy lub z powodu zdarzeń losowych;

• interpretacja indywidualna z 5 kwietnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.50.2024.2.MBD niezawinionych przez spółkę opóźnień, anulowaniem zleceń;

• interpretacja indywidualna z 19 stycznia 2023 r. Znak 0114-KDIP2-2.4010.130.2022.1.IN niezawinionych przez spółkę opóźnień, anulowaniem zleceń;

• interpretacja indywidualna z 9 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.352.2024.1.MBD kary umowne związane z nieterminową realizacją projektów nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą, jako wydatki wynikające z istoty działalności prowadzonej przez spółkę - spółka wnioskująca o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała m.in., że mimo podejmowania szeregu działań mających na celu minimalizację ryzyk, ze względu na specyfikę działalności nie jest w stanie całkowicie wyeliminować ryzyka nieterminowego wykonania zleceń;

• interpretacja indywidualna z 4 kwietnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.19.2024.1.JG kary umowne związane z takimi opóźnieniami nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą;

• interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-1.4010.298.2024.1.KM kary umowne za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy, którymi obciążany jest zatem Wnioskodawca, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą;

• interpretacja indywidualna z 28 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-1.4010.299.2024.1.KM kary umowne za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy, różnicy we frachcie którymi obciążany jest zatem Wnioskodawca, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Także WSA w Łodzi w wyroku z 10 maja 2023 r. sygn. akt I SA/Łd 252/23, wskazał, że jeśli kary umowne wynikają z niezawinionych opóźnień w przewozie lub uszkodzeń przewożonych towarów, to wydatki takie są faktycznie związane z działalnością gospodarczą.

UZASADNIENIE DO PYTANIA NR 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów

1)za mandaty/kary poniesione w związku ze zleceniem (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 5) oraz

2)za uszkodzenie/kradzież towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 6)

nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Charakterystyczne dla branży spedycyjno-transportowej są również sytuacje, w których:

•w sposób nieprawidłowo dokonano odprawy celnej przez przewoźnika, co wiąże się z nałożeniem kar lub mandatów na klientów/kontrahentów Spółki;

•dochodzi do uszkodzenia lub kradzieży przewożonych towarów, co wynika z nieprawidłowo zabezpieczonego towaru przewoźnika lub sytuacji losowych.

Odnosząc się szczegółowo do powyższych okoliczności:

1)Obciążenie za mandaty/kary za brak odpowiedniej odprawy celnej

Stosunek prawny z klientem zobowiązuje Spółkę do przyjęcia obciążenia. Spółka po otrzymaniu takiego obciążenia, w zależności od okoliczności albo przenosi ten koszt notą obciążeniową na przewoźnika realizującego transport albo sama ponosi ciężar takiego obciążenia.

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

2)Obciążenie za uszkodzenie/kradzież towaru

W trakcie realizacji zlecenia transportowego może dojść do uszkodzenia lub kradzieży towaru, co nie wynika jednak z celowych działań Spółki lub podwykonawców realizujących transport. Uszkodzenia towaru i jego kradzieże wynikają z losowych zdarzeń, których uniknięcie nie jest możliwe mimo stosowania odpowiednich zabezpieczeń przez Spółkę.

Mimo zachowania należytej staranności w tym zakresie Spółka nie jest w stanie całkowicie uniknąć ryzyka poniesienia takiego obciążenia.

W przypadku realizacji transportu przez podwykonawcę Spółka po otrzymaniu takiego obciążenia dokonuje analogicznego obciążenia podwykonawcy.

Jak wynika z powyżej przedstawionych warunków ponoszenia tych Obciążeń przez Spółkę:

1) wynikają one z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań - uzasadnionym dla Spółki jest przyjęcie Obciążeń i w dalszej kolejności obciążenie nimi swoich podwykonawców/przewoźników, którzy odpowiadają za ich powstanie;

2) wynikają z istoty prowadzonej przez Spółkę działalności - istotą prowadzonej przez Spółkę działalności jest:

a)organizacja m.in. transportu międzynarodowego, co może wiązać się z powstaniem nieprawidłowości przy odprawach celnych wykonywanych przez przewoźników;

b)transport drogami publicznymi, które może wiąże się z ryzykiem kradzieży przedmiotu transportu;

3) są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży spedycyjno-transportowej - kary, mandaty nakładane na klientów/kontrahentów Spółki, czy kradzieże przedmiotów transportu są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, bowiem Spółka ponosi ryzyko gospodarcze:

a)w tym ryzyko osobowe działań podwykonawców, którym zleca powierzone zadania, w tym np. ryzyko nieprawidłowego zgłoszenia celnego,

b)w tym kradzieży czy zniszczenia przedmiotu transportu, co jest wpisane w istotę prowadzonej działalności.

Poniesienie tego typu Obciążeń przez Spółkę ma na celu przede wszystkim zabezpieczenia źródła przychodu i możliwości uzyskania kolejnych zleceń od kontrahenta/klienta. Wobec powyższego, wskazane przez Spółkę Obciążenia mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Ponadto, wskazane Obciążenia nie mają charakteru sankcyjnego, bowiem:

1)wynikają z uzgodnień pomiędzy Spółką a jej klientami/kontrahentami;

2)tym samym, nie mają charakteru publicznoprawnego, nie są nakładane przez organy publiczne (kary/mandaty są w opisanych przypadkach nakładane na inne podmioty);

3)mają na celu zabezpieczenie interesów Stron, a więc mają charakter gospodarczy.

Tym samym Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów

1) za mandaty/kary poniesione w związku ze zleceniem oraz

2) za uszkodzenie/kradzież towaru nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko znajdziemy w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo należy wskazać:

•interpretacja indywidualna z 2 września 2024 r. Znak 0114-KDIP2-2.4010.307.2024.2.PK,

•interpretacja indywidualna z 30 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.314.2024.1.AN,

•interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.316.2024.1.JKU,

w których organ wskazał, że kary umowne za uszkodzenia/kradzież towaru są związane z działalnością gospodarczą, jak również

•interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-1.4010.302.2024.1.RH i Znak 0111-KDIB1-3.4010.316.2024.1.JKU

w której organ wskazał, że kary umowne, które ponoszone są w związku z działaniami podwykonawcy nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

UZASADNIENIE DO PYTANIA NR 4

Zdaniem Wnioskodawcy, obciążenie za brak POD (dokumentu potwierdzającego dostawę) nie stanowi wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a tym samym nie podlega opodatkowaniu Ryczałtem na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek może ponosić również wydatki z tytułu obciążeń za brak POD - dokumentu potwierdzającego dostawę. Obciążenie stosowane jest w przypadku braku aktualizacji statusu zlecenia w odpowiednim programie/stronie internetowej, która jest określona w dokumencie zlecenia wystawionego przez klienta dla Spółki).

Obciążenia z tego tytułu są sporadyczne i pojawiają się przy nieznacznym odsetku zleceń transportowych realizowanych przez Spółkę.

Mimo zachowania należytej staranności (przypominanie pracowników o konieczności prawidłowego statusowania zleceń kontrahentom) Spółka nie jest w stanie całkowicie wyeliminować ryzyka wystąpienia takich obciążeń.

Jak wynika z powyższego, ponoszone przez Spółkę Obciążenia, o których mowa w niniejszym pytaniu:

1)wynikają z uzasadnionych ekonomicznie i racjonalnych gospodarczo działań - ich poniesienie jest dla Wnioskodawcy bardziej korzystne ekonomicznie;

2)wynikają z istoty prowadzonej przez Spółkę działalności - Obciążenie to jest typowe dla działalności spedycyjno-transportowej;

3)są ziszczeniem się normalnego ryzyka gospodarczego Spółki, typowego dla branży spedycyjno-transportowej - ponoszenie takich Obciążeń wpisuje się w ryzyko gospodarcze typowe dla tej branży.

Podobnie uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych z 19 stycznia 2023 r. Znak 0114-KDIP2-2.4010.130.2022.1.IN oraz z 5 kwietnia 2024 r. Znak 0111-KDIB1-3.4010.50.2024.2.MBD, wskazując, że kary umowne z tytułu braku statusu zlecenia nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wspomniane obciążenia za brak POD nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT.

Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

W myśl art. 28t ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą - do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia.

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: „Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji”.

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Sposób kwalifikacji dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy o CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku.

Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą zatem o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Państwa wątpliwości w zakresie pyt. Nr 1-4 dotyczą kwestii ustalenia, czy obciążenia Wnioskodawcy opisane w zdarzeniu przyszłym nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Państwa Spółka prowadzi działalność głównie w zakresie świadczenia usług spedycyjnych i transportowych. W ramach tych usług Spółka pozyskuje na giełdach transportowych zlecenia przewozów towarów na terenie kraju i poza jego granicami oraz zleca je podwykonawcom.

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wynika, że opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Ponadto, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”. W Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z 23 grudnia 2021 roku wskazano, że: „Za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawą prowadzenia działalności gospodarczej”. Jako przykład wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (Przykład 29, s. 42) w Przewodniku wskazano jednocześnie wydatki związane z opłatą kar, grzywien orzeczonych w postępowaniu karnym, poniesione przez spółkę produkującą buty. W odniesieniu do tego typu wydatków w przytoczonym przykładzie wskazano, że ze względu m.in. na ich sankcyjny charakter oraz brak związku z istotą działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

We wniosku wskazują Państwo, że w toku prowadzenia działalności gospodarczej zdarza się, że są Państwo obciążani dodatkowymi opłatami, wynikającymi z niespełnienia warunków zlecenia. Do najczęstszych Obciążeń nakładanych na Spółkę przez kontrahentów należą:

1)Obciążenie za brak wymiany palet lub brak dokumentu potwierdzającego jej wykonanie;

2)Obciążenie za opóźnienie (nieterminowy załadunek/rozładunek);

3)Obciążenie za anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy;

4)Obciążenie z tytułu różnicy we frachcie;

5)Obciążenie za mandaty/kary za brak odpowiedniej odprawy celnej;

6)Obciążenie za uszkodzenie/kradzież towaru;

7)Obciążenie za dodatkowe koszty poniesione w związku ze zleceniem;

8)Obciążenie za magazynowanie towaru;

9)Obciążenie za dodatkowe ubezpieczenie;

10)Obciążenie za brak POD.

Przedstawione wyżej okoliczności ponoszenia opłat za niespełnienie warunków zlecenia, także wskazują na związek z istotą prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej polegającej na działalności przewozowej (transportowej). Opłaty są ponoszone dodatkowo wskutek prowadzenia takiej działalności jako działalności o charakterze zarobkowym i wykazują związek z tą działalnością.

Opłaty za niespełnienie warunków zlecenia nie stanowią „publicznoprawnych wydatków o charakterze sankcyjnym”, o których mowa w Przewodniku. Wynikają one bowiem ze stosunków cywilnoprawnych łączących Państwa Spółkę z kontrahentami i są efektem zawartych umów/uzgodnień w zakresie realizacji działalności przewozowej (transportowej).

Ponadto, wskazują Państwo, że Obciążenia są płacone na rzecz kontrahentów - podmiotów niepowiązanych ze Spółką, a ich zapłata wynika z działań podejmowanych przez Spółkę, które są uzasadnione ekonomicznie i racjonalnie gospodarczo, z uwagi na:

- brak wprowadzenia w umowach zapisów o Obciążeniach może zniechęcić potencjalnego kontrahenta do nawiązania współpracy ze Spółką;

- stosowanie Obciążeń jest powszechną i normalną praktyką stosowaną w branży spedycyjno-transportowej;

- brak zapłaty Obciążeń może spowodować utratę klienta/kontrahenta, a przez to utratę przyszłych zysków (wyższych od zapłaconych Obciążeń);

- może narazić Spółkę na dodatkowe koszty związane z obsługą prawną roszczeń klientów/kontrahentów o wypłatę Odszkodowań, w tym koszty sporów sądowych;

- obciążenie przez Spółkę kosztem finalnego przewoźnika zgodnie z zapisami zlecenia transportu, w przypadku, w którym:

-Spółka występuje jako pośrednik (spedycja) pomiędzy kontrahentem zlecającym transport towarów a finalnym przewoźnikiem i

-kary umowne nakładane przez kontrahenta zlecającego transport towarów wynikają z działań finalnego przewoźnika.

Powyższe dodatkowo zatem potwierdza zasadność ponoszenia opłat za niespełnienie warunków zlecenia i związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji należy uznać, że ww. wydatki nie będą stanowić wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, wobec czego nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

• czy Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów za brak wymiany palet lub brak dokumentu potwierdzającego jej wykonanie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 1) oraz Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za dodatkowe ubezpieczenie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 9), dodatkowe koszty związane ze zleceniem (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 7) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, opodatkowanych Ryczałtem od dochodów Spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

• czy Obciążenia Wnioskodawcy przez klientów/kontrahentów za opóźnienie lub nieterminowy załadunek/rozładunek (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 2), anulowanie zlecenia/odstąpienie od umowy (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 3), z tytułu różnicy we frachcie (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 4), magazynowanie towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 8) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

- czy Obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za mandaty/kary poniesione w związku ze zleceniem (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 5) oraz za uszkodzenie/kradzież towaru (opisane w zdarzeniu przyszłym jako Obciążenie nr 6) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

• czy obciążenia Wnioskodawcy od klientów/kontrahentów za brak POD (opisane w zdarzeniu przyszłym jako obciążenie nr 10) nie będą stanowiły wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podlegających opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Państwa stanowisko w zakresie pyt. Nr 1-4 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnej sprawie podmiotów, które o jej wydanie wystąpiły, zatem nie jest ona wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie