Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 października 2024 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 23 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
- czy w przypadku wypłaty w roku 2025 dywidendy z zysku za rok 2024 – dywidenda ta będzie opodatkowana według stawki odpowiedniej dla tzw. małego podatnika tj. 10% czy też będzie to stawka odpowiednia dla tzw. dużego podatnika, tj. 20%,
- czy w przypadku wypłaty w roku 2024 zaliczek na poczet dywidendy za rok 2024, zaliczki te powinny być opodatkowane według stawki dla tzw. małego podatnika, tj. 10%.
Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 21 listopada 2024 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 27 listopada 2024 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 4 grudnia 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego, jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania. Od 1 marca 2024 r. wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, spełnia warunki do wyboru tego podatku oraz złożył stosowne zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek ZAW-RD.
Poprzedni rok obrotowy Spółki trwał od 1 stycznia 2024 r. do 29 lutego 2024 r., z racji na zmianę od 1 marca 2024 r. formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek. W okresie od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. wartość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) spowoduje, że od 2025 r. przestanie być małym podatnikiem w myśl art. 4a ust. 10 ustawy o CIT.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:
- rok podatkowy, poprzedzający rok podatkowy obejmujący okres od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., to okres od 1 stycznia 2024 r. do 29 lutego 2024 r.,
- zarówno w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym pierwszy rok objęty ryczałtem od dochodów spółek, czyli rok o którym mowa w odpowiedzi na pytanie 1), jak i w roku ten rok poprzedzającym, czyli 2023, Spółka posiadała status małego podatnika,
- zaliczka na poczet przyszłej dywidendy dotyczy zysku wypracowanego przez Spółkę w okresie od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.
Pytania
1. Czy w przypadku wypłaty w roku 2025 dywidendy z zysku za rok 2024 – dywidenda ta będzie opodatkowana według stawki odpowiedniej dla tzw. małego podatnika, tj. 10% czy też będzie to stawka odpowiednia dla tzw. dużego podatnika, tj. 20%?
2. Czy w przypadku wypłaty w roku 2024 zaliczek na poczet dywidendy za rok 2024, zaliczki te powinny być opodatkowane według stawki dla tzw. małego podatnika, tj. 10%?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, definiują tzw. małego podatnika jako podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W związku z powyższym, Spółka zachowa status tzw. małego podatnika w rozumieniu art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do końca 2024 r. Natomiast wskutek sprzedaży w 2024 r. Spółka utraci status tzw. małego podatnika w roku 2025. Przepis bowiem odsyła do poprzedniego roku podatkowego (wobec roku 2025 jest to rok 2024), w którym to Spółka przekroczyła kwoty w złotych odpowiadającej równowartości 2 mln euro. Spółka będzie zatem zobowiązana do zapłaty podatku według stawki dla tzw. dużego podatnika począwszy od 1 stycznia 2025 r.
Zgodnie z art. 28n ust. 1:
1. Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:
1) suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Zdaniem Spółki, zysk wypracowany w roku 2024, winien być opodatkowany w roku 2025 na zasadach odpowiednich dla tzw. małego podatnika, tj. według stawki 10%. Wynika to z faktu, iż zysk został wypracowany w okresie, gdy Spółka była małym podatnikiem.
Zdaniem Spółki, przepis art. 28n w zw. z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć w ten sposób, iż Spółka przeznaczając do podziału zysk za rok 2024 na mocy uchwały o podziale zysku podjętej w roku 2025 (mimo utraty formalnie statusu małego podatnika w roku 2025) – winna opodatkować ten zysk stawką 10% – odpowiednią dla statusu Spółki z momentu, w którym zysk został osiągnięty. Celem ustawodawcy było bowiem opodatkowanie zysku z danego roku podatkowego przez podatnika według jednej stawki – nie zaś umożliwianie mu wyboru roku, w którym przeznaczy zysk do podziału.
Nie sposób bowiem stwierdzić, iż racjonalny ustawodawca podatkowy, który w założeniu zna przepisy obowiązujące, doprowadził do sytuacji, w której to podatnik (Spółka) wybiera sobie jaką stawką chce być opodatkowany.W przeciwnym wypadku, można bowiem stwierdzić, iż ustawodawca ustanowił tzw. normę pustą – która to nigdy nie znajdzie zastosowania – przy założeniu racjonalnie działających podatników.
Założenie to jednak jest błędne, o czym wypowiadało się już orzecznictwo – „Nie można zakładać, że racjonalny ustawodawca tworzy normę prawną nieobejmującą żadnego stanu faktycznego” – Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 504/13.
Zatem odwołując się do reguł wykładni celowościowej, należy przyjąć iż dywidendę za rok 2024, przeznaczoną do wypłaty na mocy uchwały podjętej w roku 2025, Spółka opodatkuje wedle stawki odpowiedniej dla tzw. małego podatnika, gdyż zysk z którego jest wypłacana dywidenda został wygenerowany w roku 2024.
Ad 2.
W przypadku wypłaty w 2024 r. zaliczek na poczet dywidendy za 2024 r., zaliczki te powinny być, zdaniem Spółki, opodatkowane według stawki dla małego podatnika. Wynika to z faktu, jak wskazano wyżej, iż dopiero od 1 stycznia 2025 r. Spółka będzie miała status dużego podatnika. Natomiast na moment wypłaty zaliczek Spółka będzie miała status małego podatnika i powinna zastosować stawkę podatku obowiązującą dla małego podatnika. Ponadto, utrata w 2025 r. statusu małego podatnika, nie zobliguje do korekty opodatkowania dotychczas wypłaconych zaliczek czy też naliczenia odsetek od różnicy między stawką podatku dla małego i dużego podatnika.
Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2019 r. (0111-KDIB1-1.4010.194.2019.2.BS), gdzie wskazał wprost, iż:
„Jeżeli limit przychodów „małego podatnika” zostanie przekroczony w październiku 2019, to wyłącznie zaliczki miesięczne CIT za październik 2019, listopad 2019 i grudzień 2019 winny być naliczone wg stawki podstawowej 19%.
W związku z utratą statusu „małego podatnika” na skutek przekroczenia limitu przychodów w trakcie roku 2019. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku korygowania zaliczek na podatek dochodowy (CIT) obliczonych wg obniżonej stawki 9%, które odprowadzi jako „mały podatnik”. Wnioskodawca w chwili, utraty statusu „małego podatnika” na skutek przekroczenia limitu przychodów w trakcie roku 2019, nie ma obowiązku „wyrównania” zaliczek miesięcznych CIT zapłaconych w obniżonej stawce. Wskazać również należy, że z brakiem obowiązku korygowania zaliczek, o których mowa wyżej nie powstanie obowiązek płatności odsetek – ponieważ zaliczki te zostały ustalone w prawidłowej wysokości, a Wnioskodawcy przysługiwało wówczas prawo do płatności zaliczek według obniżonej stawki podatku”.
Powyższa interpretacja dotyczy co prawda kwestii zaliczek w przypadku „standardowego” opodatkowania CIT, ale nie ryczałtu od dochodów spółek, ale w drodze analogii można przyjąć, że intencje ustawodawcy w obu przypadkach były identyczne.
Należy podkreślić, iż w świetle orzecznictwa analogia jest dopuszczalna w prawie podatkowym:
„Dopuszczenie analogii w prawie podatkowym jest przyjmowane z zastrzeżeniem zakazu stosowania analogii do zwiększenia obowiązków podatkowych (na niekorzyść podatnika) i z ograniczeniami stosowania analogii wynikającymi z art. 217 Konstytucji RP. Analogia w prawie podatkowym może co najwyżej uzupełniać luki konstrukcyjne (techniczne, rzeczywiste) uniemożliwiające właściwe stosowanie prawa podatkowego” – Wyrok NSA z 9 listopada 2012 r., sygn. akt II FSK 612/11.
Jeżeli bowiem dla stanu S1 ustawodawca w tekście prawnym ustanawia normę N1, regulującą z wystąpieniem owego stanu określone skutki prawne, to w przypadku wystąpienia stanu S2 (który jest podobny do stanu można domniemywać przy założeniu konsekwencji ocen prawodawcy, iż istnieje norma N2 niewyrażona wprost w tekście prawnym, która reguluje ów stan w sposób istotnie podobny co norma N1 regulująca stan S1.
W związku z powyższym zaliczki na poczet zysku za rok 2024 wypłacone w roku 2024 powinny być opodatkowane według stawki obowiązującej Spółkę w roku 2024, tj. stawki dla małego podatnika. Późniejsza zmiana statusu Spółki (od 1 stycznia 2025 r.) nie wpływa na stawkę zastosowaną do opodatkowania zaliczek na poczet dywidendy wypłaconych w roku 2024.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań oraz Państwa stanowiska w sprawie wyznaczających granice rozpatrywanego wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia właściwej stawki opodatkowania dywidendy za rok 2024 wypłacanej w roku 2025 i zaliczek wypłacanych w roku 2024 na poczet tej dywidendy.
Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.
Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.
Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy o CIT:
Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.
W myśl art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:
Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).
Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:
Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).
Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Według treści art. 28o ustawy o CIT:
1. Ryczałt wynosi:
1) 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności;
2) 20% podstawy opodatkowania - w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
Z kolei zgodnie z art. 28t ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnik jest obowiązany do zapłaty:
1)ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;
2)ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie;
3)ryczałtu od dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym przychody lub koszty powinny zostać zarachowane;
4)ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą - do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia;
5)ryczałtu od dochodu z tytułu zmiany wartości składników majątku - do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu przejęcia, przekształcenia lub wniesienia wkładu niepieniężnego.
Pamiętać należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:
1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz
2) w kapitale własnym:
a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz
b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.
Zgodnie z art. 28c pkt 3 ustawy o CIT:
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o wyniku finansowym netto - oznacza to wynik finansowy netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości.
Literalne brzmienie ww. art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalonego w roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku.
Termin płatności ryczałtu z tytułu podzielonego zysku określony został w art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.
Analiza powołanych przepisów, a w szczególności literalnego brzmienia art. 28n ust. 1 pkt 1, nie pozostawia wątpliwości, że podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom.
Skoro zatem podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto to termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Przy czym ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy.
Z powyższego wynika zatem, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest natomiast istotna data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.
Zatem do podstawy opodatkowania ustalonej w roku podjęcia uchwały należy zastosować stawkę podatku obowiązującą w tym właśnie roku, która jak wynika z art. 28o ust. 1 ustawy, uzależniona jest od statusu podatnika.
W tym miejscu wskazać należy, że podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego – po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu.
Jak bowiem wynika z art. 53 ust. 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Roczne sprawozdanie finansowe jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2b, podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.
Zgodnie natomiast z art. 191 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”):
Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.
W myśl art. 193 § 3 KSH:
Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Jeżeli uchwała wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku.
Z kolei stosownie do art. 231 § 1 KSH:
Zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.
W myśl art. 231 § 2 KSH:
Przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być:
1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;
2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników;
3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.
Jak wynika z powyższych przepisów uchwała o podziale zysku może zostać podjęta dopiero po sporządzeniu sprawozdania finansowego spółki za dany rok obrotowy i po podjęciu uchwały o jego zatwierdzeniu. Sprawozdanie za poprzedni rok podatkowy powinno być potwierdzone uchwałą podjętą przez zgromadzenie wspólników oraz walne zgromadzenie akcjonariuszy w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.
Skoro więc właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, a uchwała ta może zostać podjęta nie wcześniej niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym zysk ten został wypracowany to nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że dywidenda za rok 2024, wypłacona w roku 2025 powinna być opodatkowana stawką odpowiednią dla tzw. „małego podatnika”, tj. 10%.
Reasumując, wysokość ryczałtu od wypłacanego zysku (dywidendy) za dany rok opodatkowania ryczałtem winna zostać ustalona na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w roku podatkowym, w którym podjęta zostanie uchwała o podziale wyniku finansowego wypracowanego w danym roku opodatkowania Ryczałtem. Natomiast termin faktycznej wypłaty tego zysku (dywidendy) lub rok, za który jest wypłacany pozostają bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu.
W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numer 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Z kolei, Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy w przypadku wypłaty w roku 2024 zaliczek na poczet dywidendy za rok 2024, zaliczki te powinny być opodatkowane według stawki dla tzw. małego podatnika, tj. 10%.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że wypłata zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy występuje przed podziałem zysku na podstawie uchwały o podziale wyniku finansowego netto, dlatego w takim przypadku zastosowanie znajduje art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT.
Jak wynika z cyt. wyżej art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).
Uzupełniająco, art. 28m ust. 2 reguluje, iż wskazany art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a stosuje się odpowiednio do zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2024 r. posiadają Państwo status małego podatnika, który z uwagi na przekroczenie w okresie od 1 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. wartości przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), utracą Państwo w 2025 r.
Mając na uwadze powyższe, ze względu na posiadanie statusu „małego podatnika” na moment i w miesiącu wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok 2024 uprawnieni byli Państwo do opodatkowania dochodu z tytułu podzielonego zysku 10% stawką ryczałtu wynikającą z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczanego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, osadzonej w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Ponadto przywołana interpretacja nie dotyczy kwestii opodatkowania Ryczałtem od dochodu spółek.
Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku NSA należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).