Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2024 r. za pośrednictwem e-puap wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych.
Uzupełnili go Państwo (w zakresie brakującej opłaty od wniosku) – 29 listopada 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X GmbH (dalej jako: „Spółka”) działa w Polsce w formie oddziału zagranicznego przedsiębiorcy, zarejestrowanego w Rejestrze Przedsiębiorców KRS pod numerem (…), pod nazwą: X GmbH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce (dalej jako: „Oddział”).
Spółka jest osobą prawną założoną zgodnie z prawem obowiązującym w Niemczech i posiada siedzibę w Niemczech.
Rok podatkowy Oddziału trwa od 1 lipca do 30 czerwca roku następnego.
Oddział stanowi zakład pracy w rozumieniu polskich przepisów prawa pracy i zatrudnia pracowników, pełniąc wobec nich funkcję pracodawcy. W związku z powyższym Oddział w ramach rejestracji w KRS otrzymał numer NIP: (…), który jest wskazany w Rejestrze Przedsiębiorców KRS oraz używany na potrzeby identyfikacji jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej jako: „PIT”) i składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne (dalej jako: „ZUS”).
Oddział nie stanowi odrębnego od Spółki podmiotu i może wykonywać działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności Spółki. Oddział stanowi część zagranicznego przedsiębiorcy, aczkolwiek jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w strukturach firmy macierzystej, prowadząc część działalności Spółki na terytorium Polski.
W związku z faktem, że Oddział Spółki spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, Spółka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce (dalej jako: „CIT”) i jest zobowiązana do dokonywania stosownych rozliczeń w tym zakresie. Spółka jest również czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Dla celów rozliczeń podatkowych CIT i VAT, Spółka wykorzystuje numer NIP: (…).
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.; dalej jako: „UoR”) zobowiązuje oddziały przedsiębiorców zagranicznych do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego, chociaż nie ma osobowości prawnej i nie może występować samodzielnie w stosunkach gospodarczych, jest obowiązany do sporządzania sprawozdania finansowego. Oddział na potrzeby sporządzanego sprawozdania finansowego stosuje numer NIP (…).
Oddział osiągnął wartość przychodu w roku od 1 lipca 2023 do 30 czerwca 2024 nieprzekraczającą 50 mln euro oraz przewiduje, że jego przychody w roku od 1 lipca 2024 do 30 czerwca 2025 r. również nie przekroczą 50 mln euro.
Natomiast Spółka rozumiana jako całość (tj. Spółka wraz z oddziałami działającymi w Polsce oraz w innych państwach) osiągnęła wartość przychodu w roku od 1 lipca 2023 do 30 czerwca 2024 przekraczającą 50 mln euro oraz przewiduje, że jej przychody w roku od 1 lipca 2024 do 30 czerwca 2025 r. również przekroczą 50 mln euro. Spółka wskazuje, iż z dniem 1 stycznia 2025 roku mają wejść w życie nowe przepisy dotyczące obowiązkowego prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej.
Zgodnie z przepisami przejściowymi wyrażonymi w art. 66 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), obowiązek przesyłania ksiąg, ewidencji i wykazów, o których mowa w art. 24a ust. 1e ustawy zmienianej w art. 1 oraz w art. 15 ust. 12 ustawy zmienianej w art. 9, prowadzonych przy użyciu programów komputerowych (dalej jako: struktura JPK_KR), wprowadzany będzie stopniowo, za lata podatkowe rozpoczynające się po:
a) 31 grudnia 2024 r. do przekazywania JPK_KR zobowiązani zostaną:
- podatnicy, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego;
- podatkowe grupy kapitałowe.
b) 31 grudnia 2025 r. do przekazywania JPK_KR zobowiązani zostaną inni podatnicy CIT obowiązani przesyłać ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy (dalej jako: JPK_VAT);
c) 31 grudnia 2026 r. do przekazywania JPK_KR zobowiązani zostaną pozostali podatnicy CIT.
Przepisy przejściowe nie wskazują, w jaki sposób kalkulować wartość przychodu w przypadku szczególnej kategorii podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, tj. w szczególności w przypadku oddziału przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.
Schema JPK_KR w elemencie JPK/Podmiot1 wymaga podania numeru NIP podatnika:
<xsd:elementname="IdentyfikatorPodmiotu"type="etd:TIdentyfikatorOsobyNiefizycznej">
Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych
Czy obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy od 1 lipca 2025 r. do 30 czerwca 2026 r. w formie elektronicznej będzie dotyczyć Oddziału, jeśli wartość uzyskanego przez niego przychodu w roku od 1 lipca 2024 do 30 czerwca 2025 r. przekroczy wartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającego, odpowiedniego roku podatkowego, przy czym przy ustalaniu przychodu zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału, a nie całej Spółki sumowane na poziomie globalnym?
(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych
Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy od 1 lipca 2025 r. do 30 czerwca 2026 r. w formie elektronicznej będzie dotyczyć Oddziału, jeśli wartość uzyskanego przez niego przychodu w roku od 1 lipca 2024 r. do 30 czerwca 2025 r. przekroczy wartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającego, odpowiedniego roku podatkowego, przy czym przy ustalaniu przychodu zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału, a nie całej Spółki sumowane na poziomie globalnym.
Jeśli zaś wartość uzyskanego przez Oddział przychodu w roku od 1 lipca 2024 r. do 30 czerwca 2025 r. nie przekroczy wartości 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedzającego, odpowiedniego roku podatkowego, przy czym przy ustalaniu przychodu zostaną wzięte pod uwagę wyłącznie przychody Oddziału, a nie całej Spółki sumowane na poziomie globalnym, to w takiej sytuacji Oddział będzie zobowiązany do prowadzenia i przesyłania (bez wezwania) ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej za rok od 1 lipca 2026 r. do 30 czerwca 2027 r.
W świetle art. 66 ust. 2 pkt 1 lit b ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105, ze zm.), obowiązek prowadzenia ksiąg, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e za rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2024 r. będzie obejmował podatników i spółki niebędące osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego.
W celu ustalenia obowiązku stosowania przepisów dotyczących JPK_KR przepisy nie wprowadzają szczególnej definicji podatnika. Nie odnoszą się również do statusu przedsiębiorcy w rozumieniu definicji zawartych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 236 ze zm.).
W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że wskazany limit przychodów w wysokości 50 mln euro nie odnosi się do przychodów przedsiębiorstwa jako całości, tj. przychodu jednostki macierzystej posiadającej w Polsce oddział, lecz do przychodów osiąganych wyłącznie przez oddział w Polsce.
Ponadto, na mocy art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236; dalej jako: ustawa o CIT), przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski zakład podatkowy podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski oddział zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej, w której wykazane są wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością tego oddziału stanowiącego zakład podatkowy.
Celem właściwego określenia podstawy opodatkowania, zakład podatkowy jest obowiązany - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT - do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.
Celem projektowanych przepisów jest stworzenie w Polsce sprawiedliwego systemu podatkowego, w ramach którego dodatkowe dane zbierane będą w celu zmniejszenia obciążeń przedsiębiorców związanych z prowadzeniem kontroli poprzez umożliwienie administracji skarbowej weryfikacji prawidłowości rozliczeń i wykrywania nadużyć w formie zdalnej, bez konieczności przeprowadzania czynności na miejscu oraz zwiększenie ich efektywności. Skoro prowadzone ewidencje podatkowe odnoszą się wyłącznie do wykonywanej w Polsce działalności, limit przychodów w wysokości 50 mln euro wyrażony w przepisach przejściowych, kierując się wykładnią celowościową, dotyczyć powinien wyłącznie przychodów Oddziału.
Biorąc pod uwagę ratio legis proponowanych zmian, niezasadnym wydaje się ustalanie obowiązków w zakresie struktury JPK_KR przedsiębiorcy zagranicznego w oparciu o łączne przychody osiągane również poza terytorium Polski (w tym konkretnym przypadku - Spółki jako całości).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z wniosku wynika, że działacie Państwo w Polsce w formie Oddziału zagranicznego przedsiębiorcy, zarejestrowanego w Rejestrze Przedsiębiorców KRS. Spółka jest osobą prawną założoną zgodnie z prawem obowiązującym w Niemczech i posiada siedzibę w Niemczech. Oddział stanowi część zagranicznego przedsiębiorcy i jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w strukturach firmy macierzystej, prowadząc część działalności Spółki na terytorium Polski. Oddział Spółki spełnia definicję tzw. zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec. Spółka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce i jest zobowiązana do dokonywania stosownych rozliczeń w tym zakresie. Spółka jest również czynnym podatnikiem VAT w Polsce.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, od kiedy Oddział zagraniczny będzie zobowiązany do prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej. W szczególności w związku z ustaleniem momentu powstania ww. obowiązku poddaliście Państwo w wątpliwość czy przy ustaleniu czy wartość uzyskanego przez Państwa przychodu w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2024 do 30 czerwca 2025 r. przekroczy wartość 50 mln euro uwzględnić należy wyłącznie przychody Oddziału, a nie całej Spółki, sumowane na poziomie globalnym.
Odnosząc się do powyższego zagadnienia w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: ustawa o CIT):
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Z brzmienia wyżej wskazanych przepisów jednoznacznie wynika, że podatnicy zagraniczni uzyskujący dochody w Polsce mają obowiązki podatkowe w zakresie tych dochodów. Jednym z takich przypadków jest posiadanie przez zagranicznego przedsiębiorcę zakładu w Polsce.
Jak stanowi art. 4a pkt 11 ustawy o CIT:
Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie – oznacza to:
a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą.
W świetle powyższego, jeżeli podatnicy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, to podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski zakład podatkowy należą więc do grupy podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym i tym samym zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej. W deklaracji należy wykazać wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością zakładu.
W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Polsce należy jednak stosować wszystkie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wypełniać wszelkie obowiązki nałożone tą ustawą.
Jednym z takich obowiązków jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.
Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Celem właściwego określenia podstawy opodatkowania, zakład zagranicznego przedsiębiorcy jest obowiązany – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT – do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.
Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 470).
Zauważyć należy, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, uważany jest – na podstawie fikcji prawnej – za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa („gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach” z art. 7 ust. 2 Modelowek Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku). Zakład taki uczestniczy w życiu ekonomicznym drugiego państwa i powinien podlegać jurysdykcji podatkowej tego drugiego państwa. Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.
Skoro zakład przedsiębiorstwa zagranicznego należy traktować jako odrębny podmiot, powinien on również prowadzić księgi rachunkowe. Tylko prowadzone właściwie księgi rachunkowe (w języku polskim, zgodnie z polskimi przepisami ustawy o rachunkowości) pozwolą w sposób rzetelny ustalić podstawę opodatkowania polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Uwzględniajac powyższe, Państwa zakład prowadzony w Polsce i osiągający dochody podlegające opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych zobowiązany jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych, zgodnie z polskimi przepisami o rachunkowości.
W myśl art. 9 ust. 1c ustawy o CIT, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 2025 r.:
Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej.
Z ww. obowiązków zostali zwolnieni, na podstawie art. 9 ust. 1d ustawy o CIT:
Z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, są zwolnieni podatnicy:
1) zwolnieni od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z wyjątkiem fundacji rodzinnych;
2) o których mowa w art. 27a;
3) prowadzący uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów.
Konsekwencją obowiązku prowadzenia przez Państwa zakład ksiąg rachunkowych w Polsce jest obowiązek prowadzenia tych ksiąg przy użyciu programów komputerowych oraz przekazywania ich do naczelnika urzędu skarbowego po zakończeniu roku podatkowego. Wśród zwolnionych z obowiązku sprorządzania ewidencji nie ma podatników mających ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (obowiązek ustalania podstawy opodatkowania od dochodów osiąganych w Polsce).
W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że obowiązek prowadzenia elektronicznych ksiąg rachunkowych i ich przekazywania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie będzie dotyczyć wszystkich podatników już od 1 stycznia 2025 r. Ustawodawca przewidział bowiem przepisy przejściowe.
Zgodnie z art. 66 ust. 2 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: ustawa zmieniająca):
Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianej w art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:
1) 31 grudnia 2024 r. – w przypadku:
a) podatkowych grup kapitałowych,
b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;
2) 31 grudnia 2025 r. – w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;
3) 31 grudnia 2026 r. – w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi.
Przy czym zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 361 ze zm.), tj. wskazanej wyżej w pkt 2 ustawy zmienianej:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
Jak stanowi natomiast art. 109 ust. 3b ww. ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
W pierwszej kolejności obowiązek wynikający z art. 9 ust. 1c ustawy o CIT, obejmie zatem podatkowe grupy kapitałowe oraz podatników i spółki niebędące osobami prawnymi, u których wartość przychodu przekroczy równowartość 50 mln euro – te podmioty będą zobowiązane do sporządzania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej już dla roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2024 r.
W drugiej kolejności obowiązek ten obejmie podatników podatku od towarów i usług zobowiązanych do prowadzenia ewidencji, o której mowa jest w art. 109 ust. 3 ustawy. o podatku od towarów i usług oraz przesyłania jej zgodnie z art. 109 ust. 3b ww. ustawy – te podmioty będą zobowiązane do sporządzania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej już dla roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2025 r.
Natomiast pozostałe podmioty wskazany wyżej obowiązek obejmie od roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2026 r.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczącej sposobu ustalenia wysokości przychodu, o którym mowa jest w art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy zmienianej, wskazać należy, że w przypadku kiedy na terenie Polski prowadzony jest oddział przedsiębiorcy zagranicznego, korzystający z podstawowych zasad opodatkowania podatkiem CIT, w celu stwierdzenia, że przekroczony został limit 50 mln euro, uwzględniać należy jedynie przychody oddziału uzyskane na terytorium Polski, bez uwzględniania zagranicznego przychodu nierezydenta.
Zgodnie bowiem z zasadą ograniczonego obowiązku podatkowego (wskazaną w powołanym wyżej art. 3 ust. 2 ustawy CIT), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym w zeznaniach podatkowych dotyczących polskich oddziałów spółek zagranicznych, wykazuje się jedynie przychody/koszty oraz inne dane dotyczące jedynie oddziałów.
Zatem limit przychodów, o którym mowa jest w art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy zmienianej, winni Państwo odnieść do przychodów Spółki, ale jedynie w zakresie, w jakim przychody te przypisane są do Państwa zagranicznego zakładu (Oddziału) położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynie bowiem dla dochodu przypisanego do Państwa zakładu powstaje w Polsce obowiązek podatkowy, dla którego macie Państwo obowiązek prowadzenia stosownej ewidencji księgowej.
Uwzględniając powyższe, zgodzić się z Państwem należy, że obowiązek prowadzenia i przesyłania ksiąg rachunkowych za rok podatkowy od 1 lipca 2025 r. do 30 czerwca 2026 r. w formie elektronicznej będzie dotyczyć Oddziału, jeśli wartość uzyskanego przez niego przychodu w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2024 r. do 30 czerwca 2025 r. przekroczy wartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego roku podatkowego.
Jeśli zaś wartość uzyskanego przez Oddział przychodu w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2024 r. do 30 czerwca 2025 r. nie przekroczy wartości 50 mln euro, to w takiej sytuacji Oddział będzie zobowiązany do prowadzenia i przesyłania (bez wezwania) ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej za rok podatkowy trwający od 1 lipca 2026 r. do 30 czerwca 2027 r. (o ile jako czynny podatnik VAT jesteście Państwo podmiotem zobowiązanym do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy).
Państwa stanowisko należy zatem uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).