Z kolei art. 18db ust. 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

Spółka może korzystać w roku podatkowym 2024 z ulgi określonej w art. 18db ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na następujących warunkach i zasadach:

1)A. Sp. z o.o. uzyskała za rok podatkowy 2023 stratę lub dochód niższy od kwoty odliczenia przysługującego jej w roku podatkowym na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

2)Obniżenie kwot zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nastąpi począwszy od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2023 do końca roku podatkowego 2024;

3)obniżenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest dokonywane w odniesieniu do pracowników, których czas pracy poświęcony na działalność badawczo-rozwojową stanowi co najmniej 50% łącznego (ogólnego) czasu pracy w danym miesiącu.

Spółka będzie mogła korzystać w kolejnych latach z niniejszej ulgi w razie ponownego spełnienia wyżej wymienionych warunków i zasad.

Stanowisko Spółki w tym zakresie zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 25 września 2024 r. (sygn. sprawy 0114-KDIP2-1.4010.458.2024.1.AZ).

Tym samym, A. Sp. z o.o. ma prawo, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2023 do końca roku podatkowego 2024 oraz w latach kolejnych, do obniżenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, określonych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego, o iloczyn kwoty nieodliczenia i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w roku podatkowym 2024, pod warunkiem że A. Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych osiągającym dochody inne niż dochody z zysków kapitałowych, który za rok podatkowy 2024 wykazuje stratę lub dochód niższy od kwoty odliczenia przysługującego mu w roku podatkowym 2024 na podstawie art. 18d Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto Spółka ma prawo do zastosowania ulgi polegającej na obniżeniu wysokości zaliczek na podatek dochodowy pod warunkiem i na zasadach określonych w art. 18db Ustawy o CIT również za miesiąc grudzień, mimo tego, że przekazanie (transfer) pobranych zaliczek na podatek dochodowy do właściwego organu podatkowego następuje do 20. dnia następnego miesiąca (tj. do 20 stycznia następnego roku podatkowego), chociaż zaliczki te zostały naliczone i pobrane jeszcze w grudniu. W związku z tym również niniejsza zaliczka odnosi się do wynagrodzenia pracownika naliczonego i wypłaconego za miesiąc grudzień (ostatni miesiąc roku podatkowego). Koniec roku podatkowego oznacza w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT właśnie miesiąc grudzień. W tym przypadku znaczenie ma miesiąc, za który nalicza się zaliczka, lecz nie miesiąc przekazania (transferu) zaliczki na konto bankowe urzędu skarbowego. Przepis ten należy interpretować w świetle art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT, który określa, iż podatnik jest zobowiązany do złożenia rocznego zeznania podatkowego w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po zakończeniu roku podatkowego.

W związku z tym, uprawnienie do obniżenia zaliczek na PIT o niewykorzystane koszty kwalifikowane powstaje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik złożył roczne zeznanie podatkowe, i trwa do końca tego samego roku podatkowego. Takie ujęcie regulacji daje możliwość obniżenia miesięcznych zaliczek na PIT w bieżącym roku podatkowym, umożliwiając pełne wykorzystanie ulgi przewidzianej na działalność badawczo-rozwojową.

Stanowisko do pytania nr 2

Przepis art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z tym przepisem, składki te można odliczyć od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w części odpowiadającej proporcji czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową do całkowitego czasu pracy pracownika w danym miesiącu. Składkami na ubezpieczenia społeczne, określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, należnymi z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT i finansowanymi (w całości lub w części) przez płatnika, są składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe.

Jednak składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych również są należnościami określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Spółka opłaca należności z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń wraz z ubezpieczeniami społecznymi jedną wpłatą na przydzielony przez Zakład numer rachunku składkowego zgodnie z art. 47 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. W ten sposób przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych potwierdzają, że składki te, choć formalnie dotyczące innych funduszy, funkcjonują w systemie ubezpieczeń społecznych, co uprawnia do traktowania ich jako „składek na ubezpieczenia społeczne”.

Interpretacja ta jednoznacznie potwierdza, że składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należy traktować jako element składowy systemu ubezpieczeń społecznych, co przekłada się na ich kwalifikowalność w zakresie zastosowania art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Mając na uwadze systemowy i funkcjonalny charakter przepisów dotyczących ulgi badawczo-rozwojowej, należy uznać, iż składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z racji ich bezpośredniego powiązania z systemem ubezpieczeń społecznych, mogą być uznane za koszty kwalifikowane w ramach art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Intencją ustawodawcy przy wprowadzeniu ulgi B+R było stworzenie preferencyjnych warunków podatkowych dla pracodawców inwestujących w działalność badawczo-rozwojową, co obejmuje także odciążenie finansowe związane z kosztami pracy ponoszonymi przez pracodawcę w ramach szeroko rozumianych składek na ubezpieczenia społeczne. W tym zakresie formułując własne stanowisko, Wnioskodawca wychodził z literalnej wykładni przepisów prawa i obiektywnej oceny opisywanego stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 18d ust. 8 updop,

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy podatnik poniósł stratę ze swojej działalności albo osiągnął dochód niższy niż przysługujące odliczenie z tytułu ulgi B+R, ma prawo przenieść na kolejne 6 lat koszty kwalifikowane w celu ich późniejszego uwzględnienia w zeznaniu rocznym, obniżając tym podstawę opodatkowania.

W myśl natomiast art. 18d ust. 9 updop,

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop,

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop,

Zdaniem tut. Organu kryterium 50% czasu pracy wskazane w art. 18db ust. 3 odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie wpływa na wysokość potrącanej zaliczki w podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop,

W myśl art. 18db ust. 5 updop,

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop,

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1  jest ustalenie, czy A. Sp. z o.o. ma prawo i nadal będzie miała prawo do obniżenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, określonych w art. 18db ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego, o iloczyn kwoty nieodliczenia i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w roku podatkowym za miesiąc grudzień każdego roku podatkowego, mimo tego, że przekazywanie (transfer) zaliczek na podatek dochodowy do właściwego organu podatkowego następuje do 20. dnia następnego miesiąca (tj. do 20 stycznia następnego roku podatkowego), pod warunkiem, że A. Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych osiągającym dochody inne niż dochody z zysków kapitałowych, który za rok podatkowy wykazuje stratę lub dochód niższy od kwoty odliczenia przysługującego mu w roku podatkowym na podstawie art. 18d Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18db ust. 4 updop:

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że jeżeli Spółka złożyła zeznanie CIT-w marcu 2024 r., to uprawnienie do pomniejszenia zaliczek, o którym mowa w art. 18db ust. 1 updop, przysługiwało jej od miesiąca kwietnia 2024 r. (tj. od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złożyła CIT-8).

Z cytowanego powyżej art. 18db ust. 4 updop wynika, że Ulgę można stosować do końca roku podatkowego.

Z kolei, z ww. przepisu art. 18db ust. 2 ustawy o pdop, wynika że art. 18db ust. 1 ustawy o CIT „ (…) ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów osób fizycznych (…)” .

Jednocześnie tut. Organ pragnie zaznaczyć, że norma wynikająca z art. 18db ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana ściśle. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z § 13 ust. 2 Regulaminu wynagradzania dla pracowników A. Sp. z o.o., miesięczne wynagrodzenie brutto wypłaca się w złotych polskich (PLN) ostatniego dnia kalendarzowego miesiąca, za który wynagrodzenie przysługuje. Zaliczka na podatek dochodowy pobierana jest i będzie przez płatnika w momencie wypłaty wynagrodzenia pracownikowi zgodnie z art. 31 i art. 38 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Terminem przekazania pobranych z wypłaconego wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy na rachunek urzędu skarbowego jest 20. dzień następnego miesiąca.

W tym roku wypłata wynagrodzenia za grudzień w grudniu powinna nastąpić w dniu 30 grudnia 2024 r. Terminem pobrania z wypłaconego wynagrodzenia zaliczek na podatek dochodowy za grudzień będzie tak samo 30 grudnia 2024 r., ponieważ zaliczka na podatek dochodowy pobierana jest przez płatnika w momencie wypłaty wynagrodzenia pracownikowi.

Jeśli chodzi o termin przekazania pobranych z wypłaconego wynagrodzenia za miesiąc grudzień zaliczek na podatek dochodowy na rachunek urzędu skarbowego, to zaliczka musi być przekazana do 20 stycznia 2025 r.

Ponadto Spółka potwierdziła, że zamierza prowadzić w latach następnych działalność gospodarczą na dotychczasowych zasadach. W razie jakichkolwiek zmian Spółka będzie zobowiązana do złożenia nowego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej zawierającego opis stanu faktycznego odzwierciedlającego aktualne okoliczności.

W związku z powyższym wynagrodzenia za grudzień wypłacone w grudniu, od których jak Państwo wskazują także w grudniu jest pobierana zaliczka na podatek dochodowy PIT będą ostatnimi wynagrodzeniami w stosunku do których Spółka jest/będzie uprawniona do zastosowania Ulgi.

W konsekwencji, Spółka jest/będzie uprawniona do zastosowania pomniejszenia, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, w stosunku do wynagrodzeń za miesiąc grudzień każdego roku podatkowego  wypłaconych Pracownikom w grudniu każdego roku podatkowego oraz w stosunku do których także w grudniu została pobrana z tego tytułu zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym w sytuacji gdy za ostatni miesiąc roku podatkowego wynagrodzenie za ten miesiąc zostanie wypłacone w tym miesiącu oraz w tym też miesiącu zostaną pobrane z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie) za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 tj. że A. Sp. z o.o. ma prawo i nadal będzie miała prawo do obniżenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, określonych w art. 18db ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego, o iloczyn kwoty nieodliczenia i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w roku podatkowym za miesiąc grudzień każdego roku podatkowego, mimo tego, że przekazywanie (transfer) zaliczek na podatek dochodowy do właściwego organu podatkowego następuje do 20. dnia następnego miesiąca (tj. do 20 stycznia następnego roku podatkowego), pod warunkiem, że A. Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych osiągającym dochody inne niż dochody z zysków kapitałowych, który za rok podatkowy wykazuje stratę lub dochód niższy od kwoty odliczenia przysługującego mu w roku podatkowym na podstawie art. 18d Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop:

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

Zgodnie z art. 18d. ust. 5 updop:

Natomiast zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop:

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop:

W myśl art. 18d ust. 8 updop:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

Z uwagi na powołane przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.   podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.   koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

3.   koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,

4.   ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.   jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.   w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.   podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.   kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawy o CIT,

9.   koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 wniosku jest ustalenie czy koszty składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zaliczają się do kosztów składek na ubezpieczenia społeczne naliczone od należności (składników wynagrodzenia) zapłacone przez A.Poland Sp. z o.o. jako pracodawcę, w części, w jakiej czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu zgodnie z ustaloną proporcją, które stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz mogą być odliczone od podstawy opodatkowania przy stosowaniu ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową.

W tym miejscu stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest, aby pracownik wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy działalność prowadzona oraz czynności wykonywane przez Spółkę na podstawie Umowy o świadczenie usług nr (…) z dnia (…) r. zawartej z B. stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt. 26 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi podatkowej określonej w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Pierwotnie w roku podatkowym 2023 Spółka uznała, że składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych podlegają również odliczeniu w ramach ulgi B+R. Składniki wynagrodzenia wymienione w pytaniach nr 2 niniejszego wniosku są traktowane jako przychód pracowników ze stosunku pracy i jako takie znajdują odzwierciedlenie w złożonych zeznaniach (deklaracjach) podatkowych.

W tym miejscu wskazać należy, że obowiązek i zasady odprowadzania składek na Fundusz Pracy nakłada na  pracodawców ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz.U. z  2023 r. poz. 735 ze zm.). Składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych uregulowane są w ustawie z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1087 ze zm.). Zatem, składki te nie zostały uregulowane w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych z  dnia 13  października 1998 r. , a tylko takie mogą stanowić koszty kwalifikowane, w  rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 updop. W ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w niektórych artykułach są tylko wskazane sytuacje, w których do składek na Fundusz Pracy i  Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stosuje się tę ustawę, ale składki te  nie są  przepisami tej ustawy określone.

Wobec powyższego nie mogą Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych ulgi na  działalność badawczo-rozwojową sfinansowanych przez Państwa składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń.

Należy jeszcze raz podkreślić, że w art. 18d ust. 2pkt 1 i 1a ustawodawca wyraźnie wskazał, że kosztami kwalifikowanymi w ramach ulgi badawczo -rozwojowej są sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Składkami, o których mowa wyżej są składki na  ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz wypadkowe.

Z uwagi na wskazane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie można zgodzić się z Państwem, iż składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z racji ich bezpośredniego powiązania z systemem ubezpieczeń społecznych, mogą być uznane za koszty kwalifikowane w ramach art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 tj. ustalenia czy koszty składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zaliczają się do kosztów składek na ubezpieczenia społeczne naliczone od należności (składników wynagrodzenia) zapłacone przez A. Sp. z o.o. jako pracodawcę, w części, w jakiej czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu zgodnie z ustaloną proporcją, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz mogą być odliczone od podstawy opodatkowania przy stosowaniu ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy     rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j.  Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).