Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zobowiązania do złożenia JPK_KR_PD. Uzupełnili go Państwo pismem z 21 października 2024 r. (wpływ 21 października 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. GMBH & CO KGAA (dalej: „Wnioskująca”, „A.”) z siedzibą w (…), Niemcy jest jedynym wspólnikiem uprawnionym do udziału w zyskach spółki B. GmbH & Co KG z siedzibą w Niemczech.

B. GmbH & Co KG jest spółką prawa niemieckiego traktowaną jako spółka transparentna podatkowo również na mocy Polskiej ustawy o CIT.

B. GmbH & Co KG należy do (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje, m.in. (…).

Aktualnie B. GmbH & Co KG realizuje projekt w Polsce polegający na (…) (dalej: „urządzenie”, „linia produkcyjna”) w tzw. systemie „pod klucz” czyli (…). Na miejscu montażu B. GmbH & Co KG posiada pracowników, m.in. kierowników budowy, monterów, elektryków, inżynierów rozruchu i programistów. Ponieważ prace budowlano-montażowe trwają dłużej niż 12 miesięcy, powstaje w Polsce zakład podatkowy, a zobowiązana do rozliczenia podatku CIT od zysków przyporządkowanych zakładowi jest Wnioskująca.

Wnioskująca nie wyklucza pozyskania w Polsce kolejnych zleceń.

Obecnie Wnioskująca ani spółka B. GmbH & Co KG nie są zobowiązane i nie prowadzą w Polsce ksiąg rachunkowych. Zyski zakładu ustalone są na podstawie zapisów w księgach rachunkowych prowadzonych przez B. GmbH & Co KG w Niemczech. W Polsce prowadzone są tylko dodatkowe ewidencje podatkowe umożliwiające wyliczenie podstawy opodatkowania zakładu.

Przychody przyporządkowane do zakładu w Polsce nie przekroczą w 2024 roku kwoty 50 mln EUR, jednakże przychody ogółem jednostki macierzystej przekroczą powyższą wartość.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskującej, że w przypadku podatników, którzy nie są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatnicy ci nie będą zobowiązani do składania JPK_KR_PD w ramach obowiązków związanych z JPK CIT?

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskującej, że limit, o którym mowa w art. 66 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) w wysokości 50 mln euro przychodów odnosi się jedynie do przychodów podlegających opodatkowaniu w Polsce tj. przychodów przyporządkowanych do zakładu podatkowego w Polsce, a nie do przychodów przedsiębiorstwa jako całości i tym samym Wnioskująca nie będzie zobowiązana do złożenia JPK_KR_PD za 2025 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskującej nie będzie ona miała obowiązku przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego ksiąg rachunkowych formie struktury logicznej JPK_KR_PD.

Stanowisko to wynika z treści art. 9 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. 2023.2805 t. j. z dnia 2023.12.29) (dalej: ustawa o CIT), który zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2025 r. Mianowicie podatnicy prowadzący księgi rachunkowe będą zobowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania.

Zagraniczne spółki, które mają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, i osiągające przychody w Polsce poprzez zakład podatkowy, niebędący oddziałem ani przedstawicielstwem, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. 2023.120 t. j. z dnia 2023.01.16) (dalej: Ustawa o rachunkowości), nie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Ponieważ jak wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami. Natomiast w art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości enumeratywnie wymieniono podmioty, do których stosuje się przepisy tej ustawy i nie wymieniono wśród nich zagranicznych przedsiębiorców ani ich zakładów podatkowych, chyba że taki przedsiębiorca działa poprzez oddział lub przedstawicielstwo.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT celem właściwego określenia podstawy opodatkowania zakładu podatkowego zagranicznego przedsiębiorcy, jeżeli nie jest on zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych, to musi on wyłącznie prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.

Powyższe potwierdzają orzeczenia sądów administracyjnych w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), np. orzeczenie NSA z 3 sierpnia 2021 r. sygn. akt II FSK 2939/18. W którym stwierdzono: „Jeżeli zatem osoba zagraniczna nie posiada w Polsce siedziby, to nie stosuje się do niej przepisów ustawy o rachunkowości, chyba, że jest przedsiębiorcą zagranicznych prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski poprzez oddział lub przedstawicielstwo”.

Takie stanowisko zostało też wyrażone w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (dalej: WSA), Jak np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3669/16, gdzie sąd stwierdził „Skoro bowiem zakład przedsiębiorcy zagranicznego, który nie jest ani oddziałem, ani przedstawicielstwem w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie należy do grupy podmiotów objętych obowiązkiem stosowania przepisów ustawy o rachunkowości, to nie można zobowiązywać go do prowadzenia ewidencji rachunkowej”, oraz w wyroku z dnia 7 marca 2018 sygn. akt III SA/Wa 1066/17, „Zakład przedsiębiorcy zagranicznego (...) nie należy do grupy podmiotów objętych obowiązkiem stosowania przepisów ustawy z 1994 r. o rachunkowości”.

Struktura JPK_KR_PD jest oparta na księgach rachunkowych i nie ma technicznej możliwości wygenerowania pliku bez ich prowadzenia. Obowiązek przygotowania JPK_KR_PD, dla podmiotów które nie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, prowadziłoby do sytuacji, w której podatnik musiałby prowadzić księgi rachunkowe pomimo tego, że ustawa o rachunkowości nie nakłada na niego takiego obowiązku.

Wykładnia przepisów prawa, nie powinna prowadzić do powstawania sprzeczności i niespójności w systemie prawnym, a z taką sytuacją mielibyśmy do czynienia gdyby z jednej strony podatnik był zwolniony z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a z drugiej musiałby je prowadzić, aby zrealizować obowiązki wynikające z przepisów ustawy o CIT. Kierując się zasadą „racjonalnego prawodawcy” należy uznać, że podmioty, które nie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości, nie będą również zobowiązane do złożenia JPK_KR_PD naczelnikowi urzędu skarbowemu.

Dlatego mając na uwadze treść art. 9 ust. 1c ustawy o CIT oraz podstawowe zasady wykładni prawa, należy uznać, że Wnioskodawca nie będzie objęty tym przepisem i nie będzie ciążył na nim obowiązek w zakresie sporządzania i przekazywania do naczelnika urzędu skarbowego pliku JPK_KR_PD.

W zakresie pytania nr 2

Jeżeli stanowisko w zakresie pytania nr 1 będzie nieprawidłowe, to zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przepisy przejściowe dotyczące objęcia obowiązkiem składania JPK_KR_PD za rok 2025, podatników, którzy osiągnęli powyżej 50 mln euro przychodów, to nie spełni on powyższej przesłanki jeśli jego zakład podatkowy w Polsce nie przekroczy w 2024 r. powyższego progu przychodowego.

Nowe obowiązki mają wejść w życie od 1 stycznia 2025 r., ale nie od razu obejmą wszystkich podatników. Zgodnie z przepisami przejściowymi wyrażonymi w art. 66 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) (dalej: Ustawa zmieniająca) obowiązek przesyłania struktury JPK_KR wprowadzany będzie stopniowo. Za lata podatkowe rozpoczynające się po 31 grudnia 2024 r. do przekazywania JPK_KR_PD zobowiązani zostaną:

  • podatnicy CIT, których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym (a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi – roku obrotowym) przekroczyła 50 mln euro,
  • podatkowe grupy kapitałowe.

Przepisy przejściowe nie precyzują, w jaki sposób kalkulować wartość przychodu w przypadku szczególnej kategorii podatników, tj. przedsiębiorcy zagranicznego prowadzącego w Polsce zakład podatkowy.

W celu ustalenia obowiązku stosowania przepisów dot. JPK_KR_PD nie wprowadzono odniesienia do statusu przedsiębiorcy w rozumieniu definicji zawartych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236 t. j.). W konsekwencji wskazany limit przychodów w wysokości 50 mln euro nie odnosi się do przychodów przedsiębiorstwa jako całości, tj. wyniku jednostki macierzystej posiadającej w Polsce zakład podatkowy, lecz do przychodów osiąganych wyłącznie przez zakład podatkowy w Polsce.

Za przyjęciem takiej argumentacji przemawia również art. 3 ust. 2 ustawa o CIT, zgodnie z którym przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski zakład podatkowy podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pomimo tego, że powstanie zakładu nie powoduje powstania nowego podmiotu podatkowego, przedsiębiorcy zagraniczni posiadający na terytorium Polski zakład podatkowy zobligowani są do złożenia rocznej deklaracji podatkowej, w której wykazane są wyłącznie przychody i koszty związane z działalnością zakładu.

Celem projektowanych przepisów jest stworzenie w Polsce sprawiedliwego systemu podatkowego, w ramach którego dodatkowe dane zbierane będą w celu zmniejszenia obciążeń przedsiębiorców związanych z prowadzeniem kontroli poprzez umożliwienie administracji skarbowej weryfikacji prawidłowości rozliczeń i wykrywania nadużyć w formie zdalnej, bez konieczności przeprowadzania czynności na miejscu oraz zwiększenie ich efektywności. Skoro prowadzone ewidencje podatkowe odnoszą się wyłącznie do wykonywanej w Polsce działalności, limit przychodów w wysokości 50 mln euro wyrażony w przepisach przejściowych kierując się wykładnią celowościową, dotyczy przychodów zakładu podatkowego. Biorąc pod uwagę ratio legis proponowanych zmian, niezasadnym wydaje się zatem ustalanie obowiązków w zakresie struktury JPK_KR_PD przedsiębiorcy zagranicznego w oparciu o łączne przychody osiągane również poza Rzeczpospolitą Polską.

Tak więc w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego, prowadzącego w Polsce działalność poprzez zakład, wskazany w przepisach ustawy zmieniającej (art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b) limit przychodów w wysokości 50 mln euro nie odnosi się do przychodów przedsiębiorstwa jako całości, a wyłącznie do przychodów osiąganych przez zakład podatkowy w Polsce.

Dlatego Wnioskująca stoi na stanowisku, że w razie negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 nie będzie ona zobligowana przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego ksiąg rachunkowych formie struktury logicznej JPK_KR_PD za 2025 rok, jeżeli przychody przyporządkowane do zakładu podatkowego w Polsce nie przekroczą w 2024 roku progu 50 mln euro.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jako nierezydent jest jedynym wspólnikiem uprawnionym do udziału w zyskach spółki B. GmbH & Co KG z siedzibą w Niemczech.

B. GmbH & Co KG jest spółką prawa niemieckiego traktowaną jako spółka transparentna podatkowo.

B. GmbH & Co KG należy do (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje, m.in. (…).

Aktualnie B. GmbH & Co KG realizuje projekt w Polsce polegający na (…) (dalej: „urządzenie”, „linia produkcyjna”) w tzw. systemie „pod klucz” czyli (…). Na miejscu montażu B. GmbH & Co KG posiada pracowników, m.in. kierowników budowy, monterów, elektryków, inżynierów rozruchu i programistów. Ponieważ prace budowlano-montażowe trwają dłużej niż 12 miesięcy, powstaje w Polsce zakład podatkowy, a zobowiązanym do rozliczenia podatku CIT od zysków przyporządkowanych zakładowi jest Wnioskodawca.

Obecnie Wnioskodawca a także spółka B. GmbH & Co KG nie są zobowiązane i nie prowadzą w Polsce ksiąg rachunkowych.

Zyski zakładu ustalone są na podstawie zapisów w księgach rachunkowych prowadzonych przez B. GmbH & Co KG w Niemczech. W Polsce prowadzone są tylko dodatkowe ewidencje podatkowe umożliwiające wyliczenie podstawy opodatkowania zakładu.

Przychody przyporządkowane do zakładu w Polsce nie przekroczą w 2024 roku kwoty 50 mln euro, jednakże przychody ogółem jednostki macierzystej przekroczą powyższą wartość.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia zobowiązania do składania JPK_KR_PD.

W Państwa ocenie, nie mają Państwo obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na terytorium Polski, a tym samym nie będą Państwo zobowiązani do wypełniania obowiązków określonych w art. 9 ust. 1c ustawy CIT.

Alternatywnie w ramach drugiego pytania (w przypadku negatywnej oceny w zakresie pytania pierwszego) uznali Państwo, że ze względu na przepis przejściowy ustawy nowelizującej (art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b), określający limit 50 mln euro przychodu nie będą Państwo zobowiązani do przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego ksiąg rachunkowych w formie struktury logicznej JPK_KR_PD za 2025 rok. W Państwa ocenie limit przychodów w wysokości 50 mln euro odnosi się wyłącznie do przychodów osiąganych przez zakład podatkowy w Polsce, a nie do przychodów przedsiębiorstwa zagranicznego jako całości.

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – ustawa nowelizująca – (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) od 1 stycznia 2025 roku wprowadza do ustawy CIT m.in. niżej wymienione przepisy.

Art. 9 ust. 1c ustawy CIT, z którego w wynika, że:

Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej.

Art. 9 ust. 1d ustawy CIT, z którego wynika, że:

Z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, są zwolnieni podatnicy:

1)zwolnieni od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z wyjątkiem fundacji rodzinnych;

2)o których mowa w art. 27a;

3)prowadzący uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów.

Na podstawie zawartych przez Polskę UPO, istnieje możliwość powstania na terytorium RP, zakładu nierezydenta, w związku z prowadzonym w Polsce placem budowy, pracami budowlanymi lub instalacyjnymi (trwającymi generalnie dłużej niż 12 miesięcy). W takim przypadku zakład powstaje dla celów opodatkowania podatkiem CIT, a w Polsce najczęściej nie jest ustanawiany ani oddział ani przedstawicielstwo przedsiębiorcy zagranicznego w rozumieniu przepisów ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei z art. 9 ust. 1 ustawy CIT wynika, że:

Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Ponadto na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy CIT:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia uproszczonej ewidencji składników majątku zakładu, przychodów i kosztów oraz warunki, jakim powinna odpowiadać ta ewidencja w celu prawidłowego określenia zobowiązania podatkowego, dla podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy dla wykonywania działalności nie tworzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziału lub przedstawicielstwa, mając na uwadze zakres prowadzonej działalności.

Przepis art. 9 ust. 4 ustawy CIT wskazuje więc, na odrębną od ksiąg rachunkowych uproszczoną ewidencję, która powinna być prowadzona, chociaż nie określono sposobu jej prowadzenia. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może bowiem określić w drodze rozporządzenia jak należy prowadzić ewidencję m.in. dla nierezydentów nietworzących na terenie RP oddziału lub przedstawicielstwa, na których nie nałożono obowiązku prowadzenia ewidencji odrębnymi przepisami.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, przepisy ustawy o rachunkowości, (…) stosuje się m.in. jedynie do oddziałów i przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 470). Ustawa o rachunkowości nie nakłada więc wprost obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w przypadku powstania podatkowego zakładu nierezydenta na terenie Polski, kiedy nie jest tworzony odział lub przedstawicielstwo przedsiębiorcy zagranicznego. Okoliczność tą wydaje się również uwzględniać powołany wyżej art. 9 ust. 4 ustawy CIT.

Brak obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez nierezydenta w opisanej sytuacji, potwierdzają również sądy administracyjne w orzeczeniach NSA z 3 sierpnia 2021 roku, sygn. akt. II FSK 2939/18 oraz sygn. akt. II FSK 2369/18, a także w prawomocnym orzeczeniu WSA z 4 lipca 2018 roku sygn. akt. III SA/Wa 2626/17.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku kiedy na terytorium Polski powstaje jedynie zakład dla celów podatkowych, w związku z np. prowadzonymi przez nierezydenta pracami budowlano-montażowymi trwającymi dłużej niż 12 miesięcy, bez tworzenia oddziału lub przedstawicielstwa przedsiębiorcy zagranicznego, a co za tym idzie bez obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy o rachunkowości, to wypełnianie obowiązku określonego w art. 9 ust. 1c ustawy CIT nie znajduje uzasadnienia. Brak obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w Polsce na podstawie ustawy o rachunkowości powoduje, że nie można ich prowadzić przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Dodatkowym argumentem jest również, treść art. 9 ust. 1d pkt 3 ustawy CIT, z którego wynika, że z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, są zwolnieni m.in. podatnicy prowadzący uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów. Z kolei o uproszczonej ewidencji jest mowa właśnie w powołanym wyżej art. 9 ust. 4 ustawy CIT.

Mimo więc tego, że na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy CIT nie określono sposobu prowadzenia takiej uproszczonej ewidencji, to w okolicznościach przedstawionych w tym przepisie, w celu prawidłowego określenia zobowiązania podatkowego zakładu, jedynie taka uproszczona ewidencja powinna być prowadzona. Z kolei jej prowadzenie powinno zwalniać z obowiązku składania JPK-CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie będą mieli Państwo obowiązku przekazywania naczelnikowi urzędu skarbowego ksiąg rachunkowych w formie struktury logicznej JPK_KR_PD.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W związku z faktem, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało ocenione jako prawidłowe, a odpowiedzi na pytanie nr 2 oczekują Państwo w sytuacji, gdyby odpowiedź na pytanie nr 1 była nieprawidłowa, odstępuję od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

    Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

    Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).