Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Wydatki na zagraniczne przedstawicielstwo a koszty podatkowe
Spółka, prowadząca działalność w zakresie sprzedaży hurtowej, utworzyła na Ukrainie przedstawicielstwo w celu promocji produktów, poszukiwania klientów i analizy rynku. Przedstawicielstwo nie jest odrębnym podmiotem prawnym ani nie prowadzi działalności handlowej. Firma ponosi koszty związane z jego działalnością, takie jak wynajem biura, wynagrodzenia pracowników, konsultacje prawne i księgowe, działania marketingowe oraz podróże służbowe. Wydatki te są dokumentowane fakturami wystawianymi na przedstawicielstwo, a dokumenty przechowywane są lokalnie z możliwością dostarczenia ich do Polski.
Firma zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy wydatki na utworzenie i funkcjonowanie przedstawicielstwa mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Argumentowała, że wydatki te są definitywne, pozostają w związku z działalnością gospodarczą, są właściwie udokumentowane i nie podlegają wyłączeniom podatkowym. Przedstawicielstwo pełni jedynie funkcje marketingowe i pomocnicze, bez zawierania umów handlowych, co – zdaniem spółki – wyklucza uznanie go za stały zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W konsekwencji firma uważała, że wydatki te powinny być zaliczone do kosztów podatkowych w Polsce.
Przedstawicielstwo jako zakład zagraniczny — interpretacja KIS
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za nieprawidłowe i wyjaśnił, że przedstawicielstwo na Ukrainie należy traktować jako zakład zagraniczny, a wydatki poniesione na jego funkcjonowanie powinny być przypisane do tego zakładu.
Organ odwołał się do przepisów art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które regulują koszty uzyskania przychodu, a także do art. 5 polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wskazał, że kluczowe dla uznania danej placówki za zakład jest istnienie stałej placówki, prowadzenie działalności gospodarczej oraz brak pomocniczego charakteru tej działalności. Podkreślił również, że działalność biura na Ukrainie, związana z marketingiem i pozyskiwaniem klientów, jest ściśle powiązana z głównym przedmiotem działalności wnioskodawcy – sprzedażą hurtową wyrobów.
W dalszej części interpretacji KIS szczegółowo przeanalizowała charakter działalności przedstawicielstwa, wskazując, że czynności realizowane przez pracowników, takie jak prowadzenie rozmów handlowych, przygotowywanie materiałów reklamowych czy organizacja kampanii marketingowych, stanowią istotną część procesu sprzedaży. Organ podatkowy uznał, że działalność ta wykracza poza przygotowawcze lub pomocnicze funkcje, które są wyłączone z definicji zakładu. Dodatkowo podkreślił, że pracownicy biura, choć formalnie nie zawierają umów sprzedaży, odgrywają kluczową rolę w ich finalizacji.
„Reasumując, w opisanych we wniosku okolicznościach, należy stwierdzić, że Państwa działalność na Ukrainie, która jest prowadzona poprzez biuro w zakresie opisanym we wniosku, stanowi zakład w rozumieniu art. 5 umowy polsko-ukraińskiej. W konsekwencji poniesione przez Państwa wydatki na utworzenie i funkcjonowanie biura na Ukrainie stanowią koszty uzyskania przychodu, które należy przypisać do ww. Państwa zakładu zagranicznego” - zakończył dyrektor KIS.