Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 5 listopada 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wykonywanie przez pracowników (…) obowiązków zawodowych w modelu pracy hybrydowej lub zdalnej, a także w ramach odbywanych podróży służbowych lub delegacji ma wpływ na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca” lub „(…)”) z siedzibą w (…) jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej (…)(dalej: „Grupa”), która (…). Spółka pozostaje jednostką wyspecjalizowaną w prowadzeniu działalności (…).

Należy wskazać, iż (…) jest podmiotem podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.), a rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Wymaga wskazania, iż Wnioskodawcy przysługuje status dużego przedsiębiorcy, ustalony zgodnie z odrębnymi przepisami, w tym kryteriami z Załącznika nr 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. (t. j. Dz. U. UE. Z 2014 r. poz. 187.1 z póżn. zm., dalej: „Rozporządzenie 651/2014”).

Wskazuje się, iż (…) została utworzona w roku 2020. W związku z realizacją projektu inwestycyjnego zakładającego utworzenie nowego przedsiębiorstwa Spółki w (…), a w konsekwencji umożliwiającego efektywne rozpoczęcie prowadzenia ww. działalności, (…) pozyskała Decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2021 r. (zmienioną następnie Decyzją nr (…) z dnia (…) 2023 r., dalej: „DOW” lub „(…)”), uprawniającą do korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP w oparciu o dwuletnie koszty pracy nowo zatrudnionych pracowników. Wskazuje się, iż pierwsze dochody podlegające przedmiotowemu zwolnieniu podatkowemu wygenerowane zostały w roku podatkowym 2023.

DOW została wydana na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie działek o numerach ewidencyjnych (…), gdzie zlokalizowane są budynki, w ramach których wyróżnia się powierzchnie biurowe wynajmowane przez Spółkę na podstawie stosownych umów najmu. Wskazuje się, iż działalność objęta treścią DOW nr ((…) mieści się w następujących grupowaniach statystycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego (zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług, t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm., dalej: „PKWiU”):

-(…)

Zgodnie z warunkami określonymi treścią pozyskanej DOW nr (…), Spółka pozostała zobowiązana do:

-    poniesienia na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, stanowiących dwuletnie koszty pracy nowo zatrudnionych pracowników, o łącznej wartości co najmniej (…) zł w terminie od dnia wydania decyzji do dnia 31 grudnia 2027 r. (maksymalna wartość kosztów kwalifikowanych została określona na kwotę (…) zł);

-    zatrudnienia, po dniu wydania decyzji, na terenie realizacji inwestycji co najmniej (…) pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2025 r. i utrzymanie każdego miejsca pracy przez okres 5 lat licząc od dnia jego utworzenia;

-    zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2023 r.

Po pozyskaniu DOW nr (…), Spółka rozpoczęła realizację projektu inwestycyjnego, w tym tworzenie nowych miejsc pracy. Pracownicy Spółki, zatrudniani w ramach realizacji nowej inwestycji, w ramach wykonywanych obowiązków zawodowych świadczą zarówno nowoczesne usługi dla biznesu, jak i usługi inżynierskie, które pozostają objęte przedmiotem działalności gospodarczej, określonym treścią DOW. Wskazuje się, iż pracownicy zostali i pozostają zatrudniani na terenie realizacji inwestycji, a ich podstawowym miejscem pracy są powierzchnie biurowe, wyodrębnione w budynkach, zlokalizowanych w (…) (na działkach o numerach ewidencyjnych (…), ujętych w treści DOW nr (…)).

Niemniej jednak, należy zaznaczyć, iż z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności usługowej, pracownicy (…) - w ramach wykonywanych obowiązków służbowych - mogą uczestniczyć w podróżach służbowych bądź delegacjach. Co więcej, Spółka - pierwotnie z uwagi na restrykcje wprowadzone w związku z pandemią COVID-19, która wybuchła w Polsce w marcu 2020 r., a następnie kierując się koniecznością uwzględnienia zmian w otoczeniu prawnym (m.in. nowelizacja ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy w zakresie regulacji pracy zdalnej), a także chęcią uwzględnienia oczekiwań pracowników oraz kandydatów na pracowników - umożliwiła i umożliwia zatrudnianym pracownikom wykonywanie obowiązków służbowych w modelu pracy zdalnej lub hybrydowej. Podkreśla się, iż charakter usług świadczonych przez pracowników Spółki - objętych treścią DOW nr (…) - nie wymaga obecności w biurze przez cały czas realizacji obowiązków pracowniczych - usługi te mogą być bez przeszkód realizowane w sposób zdalny, zasadniczo przy pomocy odpowiedniego sprzętu komputerowego oraz narzędzi informatycznych umożliwiających porozumiewanie się na odległość oraz bezpieczne przesyłanie danych.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w przypadku wystąpienia okoliczności wymagających obecności pracowników w biurach (…) (tj. powierzchnie biurowe, wyodrębnione w budynkach, zlokalizowanych w (…) na działkach o numerach ewidencyjnych (…)), pracownicy mają obowiązek stawić się w biurach i świadczyć tam pracę. Dodatkowo, każdy pracownik, który wykonuje obowiązki służbowe w modelu hybrydowym bądź zdalnym ma prawo przybycia w każdej chwili do biur, w tym ma dostęp i może korzystać z pomieszczeń, narzędzi, urządzeń i materiałów biurowych (…).

Końcowo, podkreśla się, iż pomimo wykonywania pracy przez pracowników (…) w ramach podróży służbowych lub delegacji, a także w modelu hybrydowym bądź zdalnym, Spółka kontynuuje i zamierza kontynuować realizację działalności gospodarczej - określonej treścią DOW nr (…) - w wyżej wskazanej lokalizacji (tj. powierzchnie biurowe wyodrębnione w budynkach, zlokalizowanych w (…) na działkach o numerach ewidencyjnych (…)). W ramach powierzchni biurowych Wnioskodawcy stale funkcjonują takie jednostki jak m.in. recepcja, a także organizowane są różnego rodzaju spotkania (m.in. spotkania wewnętrzne, szkolenia).

Pytanie

Czy wykonywanie przez pracowników (…) obowiązków zawodowych w modelu pracy hybrydowej lub zdalnej, a także w ramach odbywanych podróży służbowych lub delegacji ma wpływ na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie przez pracowników (…) obowiązków zawodowych w modelu pracy hybrydowej lub zdalnej, a także w ramach odbywanych podróży służbowych lub delegacji nie ma wpływu na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PODP „Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”. Zgodnie natomiast z ust. 4 powołanej regulacji „Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu”.

Należy zauważyć, iż instrumenty wsparcia w formie decyzji o wsparciu pozostają regulowane treścią ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 - w przypadku (…), akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania DOW nr (…), dalej: „ustawa o WNI”) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 - w przypadku (…), akt w mocy i brzmieniu obowiązującym na dzień wydania DOW nr (…), dalej: „Rozporządzenie WNI”).

Tak jak wskazano powyżej, Spółka znajduje się w posiadaniu DOW nr (…), uprawniającej do korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP do wysokości limitu pomocy publicznej, kalkulowanego jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikowanych w postaci dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnianych pracowników, co wynika z treści właściwych przepisów ustawy o WNI oraz Rozporządzenia WNI.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 lit. b ustawy o WNI „Użyte w ustawie określenia oznaczają koszty kwalifikowane nowej inwestycji poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej”.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI: „Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników - z zastrzeżeniem § 6 ust. 4”.

Zastosowany w § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI zwrot „zatrudnienie określonej liczby pracowników” został dookreślony w § 5 ust. 4 powołanego aktu prawnego - przez zatrudnienie określonej liczby pracowników należy rozumieć wzrost netto liczby pracowników w danym zakładzie, w rozumieniu Rozporządzenia 651/2014, w związku z realizacją nowej inwestycji w stosunku do średniego zatrudnienia w okresie 12 miesięcy przed dniem uzyskania decyzji o wsparciu. Z kolei, zgodnie z ust. 5 Rozporządzenia WNI, przez określoną liczbę pracowników należy rozumieć „(...) liczbę miejsc pracy utworzonych po dniu uzyskania decyzji o wsparciu, w związku z realizacją nowej inwestycji, jednak nie później niż w okresie 3 lat od zakończenia nowej inwestycji. Liczba miejsc pracy oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie jednego roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy, w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy, w tym pracownikami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę na czas określony w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym”.

Kolejno, w przypadku dużych przedsiębiorców (takich jak (…)), warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy jest utrzymanie każdego miejsca pracy przez okres co najmniej 5 lat, licząc od dnia jego utworzenia (§ 9 ust. 2 pkt 2 lit. a Rozporządzenia WNI).

W kontekście wątpliwości interpretacyjnych (…), wyrażonych w zadanym w niniejszym wniosku pytaniu, kluczowe pozostają trzy ostatnie z przytoczonych przepisów, bowiem kształtują one zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego na realizację nowych inwestycji, w wypadku których podstawą kalkulacji dostępnego limitu zwolnienia pozostają dwuletnie koszty pracy z tytułu nowo utworzonych miejsc pracy. Zarówno § 5 ust. 4 Rozporządzenia WNI, jak i § 5 ust. 5 ww. wskazują wyłącznie, że nowe miejsca pracy powinny być utworzone „w związku z realizacją nowej inwestycji”, co - zdaniem Wnioskodawcy - nie wyklucza sytuacji, w której pracownik będzie wykonywał pracę na rzecz utworzonego w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu zakładu, przebywając jednak w innym miejscu. Wyżej wskazane regulacje wskazują jedynie, iż nowe miejsca pracy muszą powstać wskutek tej inwestycji i powinny być związane z przedmiotem działalności prowadzonym w jej ramach (tj. sklasyfikowanym do konkretnych grupowań PKWiU, ujętych w treści pozyskanej decyzji o wsparciu). Tym samym, odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (…), należy podkreślić, iż świadczona przez pracowników praca w czasie podróży służbowej, delegacji, czy też w sposób zdalny bądź hybrydowy ma i będzie miała ścisły oraz bezpośredni związek z działalnością zwolnioną prowadzoną przez zakład utworzony w miejscu wskazanym w DOW nr (…) - uwzględniając brzmienie powołanych przepisów, ww. okoliczności nie pozostają objęte ich dyspozycjami.

Kolejno, również treść § 9 ust. 2 pkt 2 lit. a Rozporządzenia WNI, wprowadzającego warunki korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu utworzenia nowych miejsc pracy, w odróżnieniu od przepisu § 9 ust. 2 pkt 1 lit. b Rozporządzenia WNI dotyczącego warunków skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji, nie nakazuje utrzymania nowej inwestycji w regionie, w którym udzielono wsparcia. W przypadku dużych przedsiębiorców (takich jak (…)), warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy jest utrzymanie każdego miejsca pracy przez okres co najmniej 5 lat, licząc od dnia jego utworzenia (§ 9 ust. 2 pkt 2 lit. a Rozporządzenia DOW) - powyższe oznacza, iż w wypadku trwałej likwidacji nowo utworzonego miejsca pracy przed upływem ww. okresu, podatnik traci uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podatkowego w odpowiedniej części. Zdaniem Spółki, taki sposób ukształtowania warunków korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego w przypadku przeprowadzenia inwestycji polegającej na utworzeniu nowych miejsc pracy (w zdecydowanej większości przypadków - nowych inwestycji realizowanych w ramach sektora usługowego) ma wymiar praktyczny - ustawodawca, uchwalając przedmiotowe przepisy, miał świadomość złożoności działalności gospodarczej w ramach sektora usługowego, przez którą realizacja wszystkich usług (w tym ich etapów) wyłącznie na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu może pozostawać niemożliwa. Należy podkreślić, iż prowadzenie działalności gospodarczej, zwłaszcza polegającej na świadczeniu usług niematerialnych, pozostaje ściśle związane z bliską współpracą z odbiorcami takich usług, co jest możliwe dzięki odbywaniu podróży służbowych oraz delegacji.

Powyższe wnioski znajdują zastosowanie również w przypadku pracy świadczonej w modelu zdalnym bądź hybrydowym. Zważywszy, że świadczenie pracy poza miejscem wskazanym w decyzji o wsparciu na rzecz zakładu powstałego w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu nie stoi w sprzeczności z przepisami kształtującymi zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowym z tytułu realizacji nowej inwestycji - zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przedmiotowych przepisów świadczenie pracy w formie zdalnej bądź hybrydowej również pozostaje dopuszczalne, w tym nie wpływa na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu treścią art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.

W tym miejscu, należy odnieść się w szczególności do przepisu art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP, który stanowi, iż „Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu”. Biorąc pod uwagę treść wskazanej regulacji, należy zwrócić uwagę, że wykonywanie działalności gospodarczej na terenie określonym w treści decyzji o wsparciu nie powinno być utożsamiane z nieprzerwaną, fizyczną obecnością pracowników na tym terenie. Podkreślenia wymaga, że naturalnymi zjawiskami w każdym przedsiębiorstwie są delegacje pracowników, podróże służbowe, jak również wykonywanie pracy w modelu zdalnym bądź hybrydowym. Tak jak zasygnalizowano powyżej, w szczególności w ramach sektora usługowego, realizacja wszystkich usług (w tym ich etapów) wyłącznie na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu może pozostawać zasadniczo niemożliwa. Charakterystyka obsługi biznesowej w sektorze usługowym (w tym działalności gospodarczej wykonywanej przez (…)) wiąże się nierozerwalnie z wykonywaniem przez pracowników części czynności poza analizowanym terenem.

Uwzględniając powyższe, należy podkreślić, iż pomimo wykonywania pracy przez pracowników (…) w ramach podróży służbowych lub delegacji, a także w modelu hybrydowym bądź zdalnym, Spółka realizuje i zamierza kontynuować realizację działalności gospodarczej - określonej treścią DOW nr (…) - na terenie sprecyzowanym jej treścią (tj. powierzchnie biurowe, wyodrębnione w budynkach, zlokalizowanych w (…) na działkach o numerach ewidencyjnych (…)). W ramach powierzchni biurowych Wnioskodawcy stale funkcjonują takie jednostki jak m.in. recepcja, a także organizowane są różnego rodzaju spotkania (m.in. spotkania wewnętrzne, szkolenia). Dodatkowo, tak jak zasygnalizowano, w przypadku wystąpienia okoliczności wymagających obecności pracowników w biurach (…), pracownicy mają obowiązek stawić się w biurach i świadczyć tam pracę. Dodatkowo, każdy pracownik, który wykonuje obowiązki służbowe w modelu hybrydowym bądź zdalnym (a także - w ramach odbywanych podróży służbowych i delegacji) ma równolegle prawo przybycia w każdej chwili do biur, w tym ma dostęp i może korzystać z pomieszczeń, narzędzi, urządzeń i materiałów biurowych (…).

Konkludując, zdaniem Wnioskodawcy, żadne z wyżej opisanych zjawisk (tj. wykonywanie obowiązków służbowych w ramach delegacji, podróży służbowych, w modelu pracy zdalnej bądź hybrydowej) nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza ww. obszar. Podkreślić należy, iż Spółka w sposób ciągły prowadzi i będzie prowadzić działalność na terenie wskazanym w DOW nr (…), a jedynie umożliwia swoim pracownikom pracę w trybie hybrydowym lub zdalnym, w tym - uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności usługowej i potrzeby odbiorców usług specjalistycznych - przewiduje świadczenie pracy w ramach odbywanych delegacji bądź podróży służbowych. Praca wykonywana przez tych pracowników ma bezpośredni związek z działalnością Wnioskodawcy, o której mowa w DOW nr (…). W szczególności, należy podkreślić, iż okoliczności objęte treścią stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie powodują, iż dochodzi do przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar wskazany w jej treści.

W ramach analizowanej problematyki, Spółka również wskazuje na cele przyświecające wprowadzeniu instrumentów wsparcia w postaci decyzji o wsparciu w ramach utworzenia Polskiej Strefy Inwestycji (dalej: „PSI”). PSI niejako zastąpił system preferencji udzielanych w ramach Specjalnych Stref Ekonomicznych (ograniczonych terytorialnie do wydzielonych obszarów Specjalnych Stref Ekonomicznych), bowiem umożliwił inwestorom korzystanie ze zwolnienia podatkowego w dowolnej lokalizacji na terenie całej Polski. Ustawodawca w uzasadnieniu do ustawy o WNI podkreślił, że: „Istotną barierą w korzystaniu ze zwolnień podatkowych dla nowych inwestycji, w szczególności dla przedsiębiorców planujących mniejsze inwestycje i przedsiębiorców polskich, jest powiązanie możliwości pozyskania zwolnienia z inwestycją realizowaną na określonym, wcześniej wyodrębnionym organizacyjnie, terenie, czyli w specjalnej strefie ekonomicznej; Intencją projektodawcy (...) jest (...) stworzenie mechanizmu umożliwiającego korzystanie przez przedsiębiorców ze wsparcia na obszarze całego kraju; W odpowiedzi na zidentyfikowane (...) problemy powstałe na gruncie obowiązującej ustawy o SSE proponuje się wprowadzenie następujących rozwiązań: a) Całkowite odejście od ograniczeń terytorialnych dotyczących możliwości uzyskania wsparcia w formie zwolnienia od podatku dochodowego; W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o SSE ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie będą mogli ubiegać się przedsiębiorcy z terenu całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej”. W konsekwencji, przyjęcie stanowiska odmiennego (tj. ustalenie, iż świadczenie pracy w modelu zdalnym bądź hybrydowym, a także w ramach odbywanych podróży służbowych i delegacji wywiera wpływ na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP) pozostawałoby w sprzeczności z interesem gospodarczym, a w szczególności celom, w jakich została utworzona PSI.

Kolejno, należy wskazać, iż reżim zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie decyzji o wsparciu, przewidzianego treścią art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, nie funkcjonuje w próżni - posiadacze instrumentów wsparcia w postaci decyzji o wsparciu zobligowani pozostają do uwzględniania regulacji szczególnych w toku prowadzonej działalności gospodarczej, w tym również innych okoliczności, których nieuwzględnienie mogłoby rzutować na efektywne jej wykonywanie (m.in. zmiany na rynku pracy i oczekiwania pracowników).

W pierwszej kolejności, Spółka wskazuje, iż pandemia COVID-19 trwale przeobraziła rynek pracy, w tym ukształtowała oczekiwania pracowników. W związku z ogłoszeniem stanu epidemii w marcu 2020 r., a kolejno stanu zagrożenia epidemicznego w maju 2022 r., pracodawcy - na mocy uregulowań szczególnych obowiązujących w tamtym okresie i wprowadzających szereg obostrzeń w ramach zakładów pracy - decydowali się wprowadzać modele pracy zdalnej bądź hybrydowej z uwagi na konieczność ochrony życia i zdrowia pracowników. W chwili obecnej, pomimo ustania stanu zagrożenia epidemicznego, możliwość pracy zdalnej bądź hybrydowej determinuje wybór miejsca pracy przez osoby jej poszukujące, w tym nierzadko warunkuje decyzję o zmianie obecnego miejsca pracy, w którym takie modele nie są przewidywane (w szczególności, w ramach sektora usługowego). W konsekwencji, pracodawcy (w tym (…)), wychodząc naprzeciw oczekiwaniom pracowników oferują i zamierzają oferować swoim pracownikom możliwość pracy zdalnej bądź hybrydowej - w obecnych czasach, znalezienie, a kolejno utrzymanie wykwalifikowanych zasobów osobowych pozostaje wyzwaniem, stąd oferowanie takich rozwiązań pozostaje kluczowe z perspektywy zabezpieczenia efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Niemniej jednak, należy podkreślić, iż oferowanie pracownikom pracy w modelu zdalnym bądź hybrydowym nie wynika wyłącznie z chęci uwzględnienia ich oczekiwań przez pracodawców, a motywowane jest koniecznością uwzględnienia uregulowań szczególnych. W tym zakresie, Wnioskodawca zwraca uwagę na znowelizowane - głównie w wyniku zmian na rynku pracy, które stanowiły pokłosie pandemii COVID-19 - regulacje ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 z późn. zm., dalej: „KP”). Znowelizowane przepisy KP, tj. Rozdział IIC KP, regulują powyższą materię w sposób szczegółowy i wprowadzają zarówno uprawnienie pracodawcy do ustalenia pracy w modelu zdalnym bądź hybrydowym, jak i obowiązek wdrożenia i stosowania takich modeli w określonych przypadkach. W konsekwencji, pracodawcy (w tym (…) pozostają zobligowani do dostosowania wewnętrznych regulaminów, umów o pracę oraz pozostałej dokumentacji dotyczącej warunków i sposobu świadczenia pracy w sposób zdalny bądź hybrydowy w celu zharmonizowania ich z nowo obowiązującym prawem. Należy w tym miejscu podkreślić, iż zmiana stanu prawnego niezwiązanego bezpośrednio z przedmiotowym zwolnieniem - jako okoliczność niezależna od Wnioskodawcy - nie powinna negatywnie wpływać na możliwość zwolnienia dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w decyzji o wsparciu w całości z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym na podstawie znowelizowanych przepisów KP.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie przez pracowników (…) obowiązków zawodowych w modelu pracy hybrydowej lub zdalnej, a także w ramach odbywanych podróży służbowych nie ma wpływu na zakres dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP.

Końcowo, należy zauważyć, iż prawidłowość stanowiska Wnioskodawca potwierdzana jest przez tut. Organ (Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej) w ramach wydawanych interpretacji indywidualnych, w tym w ramach stanowisk prezentowanych przez przedstawicieli Specjalnych Stref Ekonomicznych, w tym m.in.:

-    w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.292.2023.1.AN, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, co następuje: „Odnosząc się do cytowanych przepisów, a także okoliczności przedstawionych we wniosku należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wykonywanie przez pracowników pracy w trybie hybrydowym/zdalnym nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza teren wskazany w Decyzji. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy, dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu, jest prawidłowe”;

-    w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.16.2023.1.PC, w treści której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, odstępując jednocześnie od uzasadnienia: „Mając na uwadze powyższą argumentację - kierując się zarówno literalną wykładnią przepisów dotyczących prowadzenia działalności zwolnionej na podstawie Decyzji o wsparciu a także tezami w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidulanych, zasadnym jest przyjęcie, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, będzie podlegał cały dochód uzyskany z realizacji działalności wskazanej w Decyzji o wsparciu w przypadku świadczenia przez pracowników pracy również w trakcie podróży służbowej oraz w systemie pracy hybrydowej lub zdalnej, nawet po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego”;

-    w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.908.2022.1.PC, w ramach której stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, a Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odstąpił od uzasadnienia: „Reasumując, z brzmienia przepisów ustawy CIT wynika, że korzystanie z zwolnienia uzależnione jest od prowadzenia działalności na terenie wskazanym w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu. W ocenie Spółki, wykonywanie przez jej pracowników pracy w trybie hybrydowym/zdalnym nie będzie oznaczało przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza teren wskazany w Zezwoleniu /Decyzjach. Podstawowym miejscem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pozostanie zakład Spółki, zlokalizowany na terenie wskazanym w Zezwoleniu/Decyzjach, wyposażony w niezbędną infrastrukturę, do którego pracownicy pracujący w trybie zdalnym/hybrydowym będą mieli zapewniony dostęp na podstawie wewnętrznych regulacji Wnioskodawcy. Dodatkowo należy zauważyć, iż nie istnieją przepisy, z których wynikałoby, że wszyscy pracownicy powinni przebywać na terenach wskazanych z decyzji lub zwolnieniu. W związku z powyższym, świadczenie pracy przez pracowników Wnioskodawcy w trybie hybrydowym/zdalnym nie ma wpływu na możliwość korzystania oraz zakres zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT oraz w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT”;

-    w interpretacji indywidualnej z dnia 17 listopada 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.711.2022.1.APO, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, odstępując jednocześnie od uzasadnienia. „Reasumując, w ocenie Spółki, wykonywanie przez jej pracowników pracy w trybie zdalnym bądź w formie hybrydowej, nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Spółki poza teren strefy. Nawet bowiem w takim przypadku, podstawowym miejscem prowadzenia przez SBC działalności gospodarczej pozostaje - wyposażone w niezbędną infrastrukturę - obszar zlokalizowany na terenie PT. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest przy tym wyłącznie prowadzenie przez Spółkę działalności w strefie - przepis nie wymaga bowiem, aby wszyscy pracownicy przebywali na terenie SSE. (...) Podobne przesłanki występują w sytuacji, gdy pracownik świadczy pracę w ramach podróży służbowej. Zgodnie z art. 775 § 1 Kodeksu Pracy, wyjazd służbowy to wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika lub siedziba pracodawcy. W okresie podróży służbowej pracownikowi przysługuje podstawowe wynagrodzenie wynikające ze stosunku pracy, jak również dodatkowe należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową m.in. zwrot kosztów w podróży, czy też ustawowo określone diety. Świadczenie pracy w ramach wyjazdu służbowego odbywa się na polecenie pracodawcy w ramach realizowanego stosunku pracy i nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej samego podmiotu. (...) Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna z 10 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.46.2022.2.PC), w której DKIS potwierdził, że dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie Zezwoleń podlega zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., również w przypadku świadczenia przez niektórych pracowników pracy w trybie zdalnym. Zdaniem Spółki, powyższe świadczy za prawidłowością stanowiska prezentowanego przez Spółkę”;

-    w wypowiedzi przedstawicieli (…) Parku (…) „(…) Park (…) w piśmie skierowanym do Ministerstwa stoi na stanowisku, że wykonywanie pracy w formie zdalnej, bądź telepracy przez pracowników zatrudnionych przez pracodawców strefowych, spełnia warunek prowadzenia działalności na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu (...). Pracownicy ci bowiem są zatrudniani przez podmioty posiadające siedzibę wraz z całą lub częściową infrastrukturą na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu i tym samym spełniają warunek zwolnienia z podatku dochodowego (...)” - - dostępne na portalu (…) Portalu (…) pod adresem (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i wyłącznie w tych danych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.