Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 15 listopada 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-   prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało utratą prawa do zwolnienia z podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1,

-   prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1, zwolnionych z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT zarówno przed, jak i po wydaniu decyzji w przedmiocie wygaśnięcia Decyzji 2,

-   stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o wsparciu (Decyzji 2) na wniosek podatnika nie będzie w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego Spółki skutkować koniecznością zapłaty jakichkolwiek kwot z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką komandytową, polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka”).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o następujące kody PKD:

-(…)

W związku z rozwojem prowadzonej działalności, Wnioskodawca dwukrotnie wystąpił do Agencji Rozwoju Przemysłu z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 ze zm. dalej: „ustawa o WNi”). Wskutek powyższego, Wnioskodawca uzyskał dwie decyzje o wsparciu:

a)Decyzję z dnia (…) 2019 r. numer: (…) oraz

b)Decyzję z dnia (…) 2022 r. numer: (…).

a)Decyzja z dnia (…) 2019 r. numer: (…) (dalej: „Decyzja 1”)

W dniu (…) 2019 r. Spółce została udzielona decyzja o wsparciu na prowadzenie na terenie miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…) działalności gospodarczej w zakresie opisanym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego:

-(…)

Decyzja 1 objęła realizację inwestycji polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa poprzez (...). W odniesieniu do inwestycji realizowanej na podstawie Decyzji 1, Spółka uzyskuje przychody kwalifikujące się do objęcia zwolnieniem przewidzianym w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm. dalej: „ustawa o CIT”). Spółka nie ma zamiaru zaprzestawania wypełniania obowiązków wskazanych w Decyzji 1.

b)Decyzja z dnia (…) 2022 r. numer: (…) (dalej: „Decyzja 2”)

W dniu (…) 2022 r. Spółce została udzielona decyzja o wsparciu na prowadzenie na terenie miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…) działalności gospodarczej w zakresie opisanym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego:

-(…)

Decyzja 2 udzielona Spółce objęła projekt rozbudowy zakładu produkcji (…) oraz (…), zlokalizowanego w (…).

Projekt inwestycyjny zakładał utworzenie nowych środków trwałych oraz zakup w pełni zautomatyzowanej linii do produkcji (...), a także automatyzację procesów logistycznych produkcji (…), w tym (…).

Po przeprowadzeniu analiz technicznych, ekonomicznych i operacyjnych okazało się jednak, że realizacja pierwotnie zaplanowanej inwestycji nie może być przeprowadzona bez czasowego wstrzymania produkcji w zakładzie w (…). Z uwagi na zobowiązania kontraktowe oraz strategiczne znaczenie utrzymania ciągłości produkcji, wstrzymanie działalności mogłoby prowadzić do poważnych trudności operacyjnych oraz ryzyk gospodarczych, w tym do utraty zdolności do realizacji zamówień, co z kolei mogłoby skutkować osłabieniem pozycji rynkowej Spółki oraz utratą kluczowych klientów.

Wobec zaistniałych okoliczności, Zarząd Spółki podjął decyzję dotyczącą modyfikacji pierwotnych założeń inwestycyjnych, decydując się na nabycie dodatkowej nieruchomości przylegającej do istniejącego zakładu w (…). Podjęte działanie miało na celu przeniesienie produkcji (…) do nowej lokalizacji, co zgodnie z przyjętymi założeniami miało umożliwić czasowe wyłączenie produkcji w dotychczasowym zakładzie i jego kompleksową modernizację, zgodnie z wymaganiami wynikającymi z otrzymanej decyzji o wsparciu. Niemniej jednak, modyfikacja zakresu inwestycji i jej nowa lokalizacja sprawiły, że wsparcie przyznane na podstawie Decyzji 2 przestało być adekwatne, a inwestycja nie została zrealizowana w zakresie określonym w decyzji o wsparciu. Spółka dokonała nabycia prawa użytkowania wieczystego dodatkowej nieruchomości, przylegającej do istniejącego zakładu w (…). Spółka uzyskuje obecnie przychody z tytułu najmu tej nieruchomości. Spółka nie skorzystała dotychczas z pomocy publicznej w ramach otrzymanej Decyzji 2 w postaci zwolnień podatkowych przewidzianych w ustawie o CIT. Inwestycja w pierwotnym zakresie nie została bowiem zrealizowana, a zatem nie doszło do uzyskania przychodów, które mogłyby być objęte wsparciem w postaci skorzystania ze zwolnienia podatkowego.

Mając na uwadze fakt, że warunki wynikające z otrzymanej decyzji o wsparciu nie zostaną spełnione, a brak jest możliwości zmiany dotychczasowej decyzji o wsparciu poprzez budowę zakładu produkcyjnego na innych nieruchomościach niż nieruchomości wymienione w Decyzji 2, Spółka rozważa możliwość wystąpienia do ministra właściwego ds. gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Decyzji 2. Po stwierdzeniu wygaśnięcia Decyzji 2, Spółka planuje wystąpienie z nowym wnioskiem o wydanie nowej decyzji o wsparciu, która będzie obejmowała nową lokalizację inwestycji.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało utratą prawa do zwolnienia z podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1, zwolnionych z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT zarówno przed, jak i po wydaniu decyzji w przedmiocie wygaśnięcia Decyzji 2?

3. Czy stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o wsparciu (Decyzji 2) na wniosek podatnika nie będzie w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego Spółki skutkować koniecznością zapłaty jakichkolwiek kwot z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym:

a) w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało utratą prawa do zwolnienia z podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1.

b) w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1, zwolnionych z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT zarówno przed, jak i po wydaniu decyzji w przedmiocie wygaśnięcia Decyzji 2.

c) stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o wsparciu (Decyzji 2) na wniosek Spółki nie będzie w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego skutkować koniecznością zapłaty przez Spółkę jakichkolwiek kwot z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzasadnienie

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka ma zamiar wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Decyzji 2 z uwagi na fakt, że inwestycja nie może zostać zrealizowana na warunkach określonych w decyzji o wsparciu, a Spółka nie skorzystała z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego w ramach Decyzji 2. Jednocześnie, Spółka nadal prowadzi inwestycję wskazaną w Decyzji 1 i zachowuje prawo do korzystania z przyznanej na jej podstawie pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego. Spółka nie ma zamiaru zaprzestawania wypełniania obowiązków wskazanych w Decyzji 1.

Po stwierdzeniu wygaśnięcia Decyzji 2, Spółka będzie prowadzić działalność zwolnioną z podatku dochodowego od osób prawnych tylko na podstawie Decyzji 1, do czasu ewentualnego uzyskania kolejnej decyzji o wsparciu.

Na kanwie powyższego należy wskazać, że w ustawie o WNI został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu realizacji nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o WNI, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji.

Podstawą do skorzystania ze zwolnienia jest prowadzenie działalności gospodarczej określonej decyzją o wsparciu. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić (art. 15 ustawy o WNI). Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku CIT są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast, art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że ww. zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Decyzja o wsparciu wydawana jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Decyzja ma charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła - działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie decyzji, a więc w jej ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w decyzji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o WNI, prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o WNI przewidują dwie odrębne procedury w zakresie wyeliminowania z obrotu otrzymanych decyzji o wsparciu tj. uchylenie decyzji i wygaśnięcie decyzji.

Uchylenie decyzji o wsparciu

Jak stanowi art. 17 ust. 2-3 ustawy o WNI:

2.Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:

1)zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub

2)rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub

3)nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2, stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

2a.Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla albo zmienia decyzję o wsparciu, jeżeli jest to konieczne ze względu na decyzję Komisji Europejskiej, o której mowa w art. 15 ust. 2.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również na wniosek złożony przez przedsiębiorcę.

Wygaśnięcie decyzji o wsparciu

Zgodnie z art. 17 ust. 5-6 ustawy o WNI:

5.Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie decyzji o wsparciu na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej w ramach tej decyzji, albo przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej i spełnił wszystkie warunki określone w tej decyzji o wsparciu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

6.Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, przedsiębiorca dołącza oświadczenie o niekorzystaniu z pomocy publicznej, na podstawie decyzji o wsparciu, której dotyczy wniosek, albo oświadczenie o zrealizowaniu warunków udzielania pomocy publicznej, o których mowa w ust. 5.

Mając na uwadze brzmienie powyższych regulacji oraz fakt, że Spółka nie skorzystała dotychczas faktycznie z pomocy publicznej w ramach uzyskanej decyzji o wsparciu - Decyzji 2 (tj. nie korzystała ze zwolnienia podatkowego), należy wskazać, że celem wyeliminowania z obrotu otrzymanej decyzji o wsparciu Spółka powinna wystąpić z wnioskiem o wygaszenie decyzji o wsparciu do Ministra Rozwoju i Technologii.

W tym kontekście Spółka powzięła jednak wątpliwości co do skutków podatkowych planowanych działań, w szczególności wynikających z brzmienia art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT:

5.W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.

6.W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 25, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1)podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub

2)kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.

Przepis ten nie jest jednoznaczny w zakresie w jakim odnosi się do obowiązku zapłaty kwoty podatku jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu. Nie jest bowiem jednoznaczne, czy w takim przypadku podatnik powinien zwrócić wsparcie udzielone tylko na podstawie jednej decyzji czy obu.

Jak wynika z literalnego brzmienia przepisu, jeżeli przedsiębiorca korzystał ze zwolnienia od podatku, posiadając jedno zezwolenie (albo jedną decyzję o wsparciu), w przypadku cofnięcia zezwolenia (albo uchylenia decyzji o wsparciu) zobowiązany będzie do zapłaty kwoty podatku dochodowego obliczonego od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w decyzji o wsparciu. Natomiast, w przypadku, gdy przedsiębiorca korzysta z kilku zezwoleń strefowych i/lub decyzji o wsparciu i zostanie cofnięte/uchylone jedno z nich, przepis pozostawia wątpliwości co do tego, czy przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty podatku od dochodu wynikającego ze wszystkich cofniętych zezwoleń/uchylonych decyzji czy też tylko tej uchylanej. Zgodnie z cytowaną regulacją, kwotę podatku należnego stanowić ma bowiem kwota maksymalnej pomocy publicznej określonej w decyzji o wsparciu - nie wskazano jednak, czy w zakresie wyłącznie podatku niezapłaconego od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu, czy też w zakresie podatku niezapłaconego od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej we wszystkich zwolnieniach/decyzjach o wsparciu udzielonych podatnikowi. Powyższe jest również istotne bowiem zgodnie z przepisami ustawy o WNI: Nowa decyzja o wsparciu nie może zostać wydana do czasu zwrotu pomocy publicznej.

Mając na względzie wątpliwości interpretacyjne wynikające z brzmienia cytowanych regulacji, a co za tym idzie wynikające z tego faktu potencjalne ryzyko w zakresie niekorzystnych dla Spółki skutków podatkowych, Spółka zmierza do jednoznacznego potwierdzenia, że w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego przepisy art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT nie znajdują w ogóle zastosowania w przypadku wygaszenia decyzji o wsparciu, a dotyczą one jedynie sytuacji w której dochodzi do uchylenia decyzji o wsparciu. Wygaszenie decyzji o wsparciu, w przeciwieństwie do jej uchylenia, nie pociąga za sobą obowiązku zwrotu pomocy publicznej przez przedsiębiorcę.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w Interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2018 r., wydanej przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-2.4010.422.2018.1.AW: „W przypadku wygaszania zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE nie powstają zarazem obowiązki zwrotu jakichkolwiek kwot podatku. Przede wszystkim jednak w sytuacji Spółki brak obowiązku zwrotu takich kwot wynika z tego, że Spółka faktycznie nie skorzystała ze zwolnienia w CIT dla działalności prowadzonej za pośrednictwem zakładu produkcyjnego zlokalizowanego w SSE. Wskutek stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia przez właściwy organ na podstawie art. 19 ust. 5 USSE po stronie Spółki nie powstanie obowiązek zwrotu jakichkolwiek kwot.”

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych w przypadku, gdy wygaszane jest jedno z zezwoleń/jedna z decyzji o wsparciu nie powstaje obowiązek zwrotu pomocy publicznej otrzymanej w ramach innej uzyskanej decyzji o wsparciu.

Interpretacja z dnia 30 maja 2023 r., wydana przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-3.4010.190.2023.1.JKU: „Po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia, ze względu na złożenie przez Spółkę stosownego wniosku oraz stwierdzenie spełnienia przez Spółkę wszystkich warunków określonych w Zezwoleniu oraz warunków udzielania pomocy publicznej, jego byt prawny ustanie, zatem fakt wcześniejszego korzystania z zezwolenia nie powoduje zmian zasad, na jakich Spółka nabyła i w dalszym ciągu nabywa prawo do zwolnienia na podstawie Decyzji o Wsparciu. Po prawomocnym stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia sytuacja Spółki nie będzie się różnić od sytuacji przedsiębiorcy, który uzyskał decyzję o wsparciu nie posiadając wcześniej zezwolenia strefowego. [...] W związku z tym, Spółka po nabyciu prawa do zwolnienia na podstawie Decyzji o Wsparciu wynikającego z Ustawy o CIT i Ustawy o Wspieraniu, będzie wykorzystywać limit zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługujący jej na podstawie wydanych Decyzji o Wsparciu, do jego wysokości przysługującej Wnioskodawcy na podstawie ogólnych zasad pomocy regionalnej. Ponadto, wygaśnięcie Zezwolenia nie będzie miało jakiegokolwiek wpływu na zwolnienie z podatku dochodów Spółki osiąganych przed wygaśnięciem Zezwolenia z realizacji nowych inwestycji, wskazanych w Decyzjach o Wsparciu”.

W świetle powyższych rozważań, wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o wsparciu (Decyzji 2), w ramach której Spółka nie skorzystała z pomocy publicznej, a następnie wydanie decyzji wygaszającej zdaniem Spółki nie będzie powodować negatywnych konsekwencji na gruncie podatkowym w postaci pozbawienia prawa do zwolnienia czy obowiązku zwrotu pomocy publicznej otrzymanej w ramach wcześniejszej decyzji o wsparciu (Decyzji 1). Korzystanie przez Spółkę ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Decyzji 1, jak również sam fakt stwierdzenia wygaśnięcia Decyzji 2, nie mogą mieć negatywnego wpływu na możliwość korzystania przez Spółkę ze zwolnienia z podatku na podstawie Decyzji 1. Prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, a także w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu. Wobec Spółki nie zostanie wydana decyzja uchylająca wydaną Decyzję 2. Spółka, jak zostało bowiem wskazane uprzednio, zamierza złożyć wniosek o wygaśnięcie Decyzji 2. Brak jest zatem podstawy prawnej, na podstawie której wygaśnięcie decyzji o wsparciu (Decyzji 2) mogłoby modyfikować zakres nabytego prawa do zwolnienia z opodatkowania na podstawie innych wydanych decyzji o wsparciu (w tym przypadku Decyzji 1), lub powodować pozbawienie podatnika prawa skorzystania ze zwolnienia z podatku wynikającego z tych decyzji.

Mając na uwadze powyższe, Spółka po nabyciu prawa do zwolnienia na podstawie Decyzji 1 wynikającego z ustawy o CIT i ustawy o WNI, będzie nadal wykorzystywać limit zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przysługujący jej na podstawie wydanej Decyzji 1, do jego wysokości przysługującej Spółce na podstawie ogólnych zasad pomocy regionalnej. Ponadto, wygaśnięcie Decyzji 2 nie będzie miało jakiegokolwiek wpływu na zwolnienie z podatku dochodów Spółki osiąganych przed wygaśnięciem Decyzji 2 z realizacji nowej inwestycji, wskazanej w Decyzji 1.

Jednocześnie, brak jest podstaw do uznania, że w opisie zdarzenia przyszłego występują okoliczności, które mogłyby skutkować dla Spółki koniecznością zapłaty jakichkolwiek innych kwot z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, pozostających w związku lub bezpośrednio wynikających z wygaszenia Decyzji 2.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że:

a)w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało utratą prawa do zwolnienia z podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji na podstawie Decyzji 1.

b)w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzenie na wniosek Spółki wygaśnięcia decyzji o wsparciu przez ministra właściwego ds. gospodarki (Decyzji 2) nie będzie skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku od dochodów Spółki z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w Decyzji 1, zwolnionych z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT zarówno przed, jak i po wydaniu decyzji w przedmiocie wygaśnięcia Decyzji 2, w tym także w sytuacji gdy w ramach jednej z posiadanych decyzji o wsparciu przedsiębiorca nie wykorzystywał zwolnienia podatkowego.

c)stwierdzenie wygaśnięcia decyzji o wsparciu (Decyzji 2) na wniosek Spółki nie będzie w okolicznościach opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego skutkować koniecznością zapłaty przez Spółkę jakichkolwiek kwot z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.