Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2024 r. za pomocą operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 24 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy po zawarciu umowy leasingu operacyjnego i rozpoczęciu użytkowania samochodu osobowego i ewidencjonowaniu używania pojazdu, przy takim stanie faktycznym jaki został przedstawiony i przy wykorzystaniu pojazdu wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty ryczałtu w oparciu o art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. o dochód z ukrytych zysków oraz dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą (…), Spółka jest zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym, jest na dzień złożenia wniosku polskim rezydentem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz miejsce zarządu w Polsce. Spółka nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na moment złożenia niniejszego wniosku, Spółka jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych. Pierwszy rok obrachunkowy rozpoczął się (…) i kończy się (…). Spółka (…) zamierza dokonać wyboru opodatkowania podatkiem przewidzianym w rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023. 2805 t.j.) (dalej: „u.p.d.o.p.”), tj. ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „Ryczałt”). Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki opodatkowania ryczałtem wskazane w art. 28j ust. 1 u.p.d.o.p.

Aktualnie 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiadają dwie osoby fizyczne (dalej: „Wspólnicy”), jedna z nich jest również członkiem zarządu Spółki i pobiera wynagrodzenie w oparciu o uchwałę o powołaniu do sprawowania funkcji członka Zarządu. Spółka zatrudnia, na podstawie stosunku pracy, również kilku pracowników.

Na obecną chwilę Spółka nie posiada żadnego samochodu osobowego. W najbliższym czasie, tj. z końcem bieżącego roku lub na początku przyszłego roku, Zarząd Spółki podjął decyzję o zamiarze zawarcia umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego o znacznej wartości. Docelowo Spółka zamierza nabyć łącznie dwa samochody. Taka ilość samochodów jest uzasadniona i adekwatna do potrzeb firmy, charakterem działalności, koniecznością dojazdów z siedziby firmy do miejsca prowadzenia działalności gdzie wykonywane są przez Spółkę usługi, koniecznością skorzystania z samochodów również przez pracowników zatrudnionych przez Spółkę. W ramach działalności Wnioskodawca (Spółka) zakłada, iż w związku z tym będzie ponosić różne wydatki związane z bieżącą eksploatacją pojazdu, w tym m.in. miesięczną ratą leasingu, kosztami paliwa, napraw, serwisu.

Spółka zamierza udostępnić pojazd Wspólnikowi będącemu jednocześnie członkiem Zarządu oraz w sytuacjach koniecznych pracownikom. Spółka założyła, w oparciu o przyjętą w Spółce politykę samochodową opracowaną w formie dokumentu, iż samochód osobowy a w przyszłości jeszcze jeden samochód, objęte każdorazowo umową leasingu operacyjnego, będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Spółki. Polityka samochodowa została objęta uchwałą Zgromadzenia Wspólników wyrażającą jednocześnie zgodę na zawarcie umów leasingu i jednoznacznie wskazującą na przeznaczenie pojazdów (samochodów osobowych) jak również przyjmująca i zatwierdzająca regulamin korzystania z pojazdów. Do momentu wykupu samochodów w oparciu o zawarte umowy leasingu pojazdy nie będą stanowić środków trwałych Spółki oraz nie będą podlegały amortyzacji. W związku z faktem, iż zakup samochodu został uzasadniony wyłącznie celem gospodarczym związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, Spółka przyjęła regulamin korzystania z samochodów objętych przyszłymi umowami leasingowymi. Założenia regulaminu: Spółka zakazuje używania pojazdów przez Pracowników oraz Wspólników w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą, tj. w celach prywatnych. Przekazane do użytku służbowego pracownikom Pojazdu będzie możliwe wyłącznie w celu umożliwienia im właściwej realizacji swoich obowiązków służbowych. Korzystanie z pojazdów, będzie podlegało każdorazowemu ewidencjonowaniu przejazdów zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów podatkowych. Regulamin przewiduje raportowanie ponoszonych kosztów jego użytkowania, napraw powypadkowych oraz inne postanowienia, do przestrzegania których zobowiązani są pracownicy. Pracownicy którzy będą użytkować samochody złożą pisemne oświadczenie o zapoznaniu się z polityką samochodową Spółki i obowiązku jej przestrzegania. Wnioskodawca wyklucza prywatne wykorzystywanie Pojazdów przez pracowników jak również przez Wspólnika będącego członkiem Zarządu.

Regulamin korzystania z samochodu zawiera również regulamin parkowania pojazdów. Pojazdy będą parkować zarówno w miejscu wykonywania działalności gospodarczej przez Spółkę, gdzie Spółka zawarła umowę na parkowanie z właścicielem parkingu. Ponadto pojazdy będą parkowały w miejscu będącym adresem siedziby Spółki. Siedziba Spółki jest położona w miejscu zamieszkania wspólników Spółki. Przejazdy na których będzie wykorzystywany pojazd to dojazd spod siedziby do miejsca świadczenia usług, przejazdy związane szeroko z załatwianiem spraw Spółki w tym z pełnieniem funkcji członka Zarządu. Członek Zarządu (Wspólnik) posiada również we własności prywatnej samochód wykorzystywany wyłącznie w celach prywatnych.

Należy jeszcze dodać, iż Spółka zawarła umowę wynajmu lokalu - na potrzeby siedziby Spółki z wspólnikami Spółki, umowa jest odpłatna, powierzchnia przeznaczona na siedzibę Spółki jest opodatkowana podatkiem od nieruchomości ze wskazaniem jako powierzchnia nieruchomości związana z działalnością gospodarczą. Miejsce parkowania samochodu, tj. jego powierzchnia użytkowa, również zostanie zgłoszona dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Pytanie

Czy po zawarciu umowy leasingu operacyjnego i rozpoczęciu użytkowania samochodu osobowego i ewidencjonowaniu używania pojazdu, przy takim stanie faktycznym jaki został przedstawiony i przy wykorzystaniu pojazdu wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty ryczałtu w oparciu o art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. o dochód z ukrytych zysków oraz dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki (Wnioskodawcy), wszelkie wydatki związane z używaniem samochodu osobowego użytkowanego w oparciu o umowę leasingu przez wspólnika Spółki będącego członkiem zarządu oraz pracowników spółki, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i jego faktycznej realizacji, nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodu spółek jako ukryte zyski w oparciu o art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. a u.p.d.o.p. oraz jako niezwiązany z działalnością gospodarczą w oparciu o art. 28m ust. 4a pkt 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania estońskim CIT jest m.in. dochód z ukrytych zysków oraz dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

W art. 28m ust. 3 u.p.d.o.p. ustawodawca zdefiniował pojęcie „ukrytych zysków”. Zgodnie z tym przepisem przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. W dalszej części art. 28m ust. 3 u.p.d.o.p. ustawodawca, w katalogu otwartym wyliczył przykładowe świadczenia, które należy zaliczyć do ukrytych zysków.

Natomiast w art. 28m ust. 4 u.p.d.o.p. ustawodawca zawarł katalog enumeratywnie wymienionych świadczeń, które nie zaliczają się do ukrytych zysków. I tak do ukrytych zysków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie zalicza się: wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

a)w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

b)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Z kolei, w świetle art. 28m ust. 4a u.p.d.o.p., do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku

1)w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej,

2)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

Niewątpliwie ciężar dowodu, że składnik majątku jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności gospodarczej, spoczywa na podatniku, w tym przypadku Spółce. Ustawodawca jednocześnie nie określił w jaki sposób należy wykazać, iż składnik majątku służy wyłącznie działalności gospodarczej spółki. Stan faktyczny jaki obowiązuje w Spółce w oparciu o przyjętą politykę samochodową i jaki ma być w przyszłości stosowany, stwarza podstawę do przyjęcia, iż samochód osobowy będzie wyłącznie wykorzystywany do działalności gospodarczej Spółki. Wykorzystywanie pojazdu przez wspólnika - członka Zarządu oraz przez pracowników obwarowane koniecznością wpisów przejazdów do prowadzonej ewidencji, raportowanie przejazdów, przyjęcie regulaminu użytkowania i parkowania pojazdu jest spełnieniem wymogów ustawowych do potwierdzenia użytkowania pojazdu samochodowego wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą. Spółka nie ma obowiązku, w związku z faktem iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług nie ma obowiązku faktu zgłoszenia przeznaczenia pojazdu na formularzu VAT-26. Mając na względzie dotychczasowe orzecznictwo podatkowe jak i sądowe, pewną wątpliwość czy samochód osobowy nie będzie wykorzystywany w celach prywatnych, może stwarzać fakt parkowania samochodu na nieruchomości będącej we własności wspólników ale wynajętej przez Spółkę w części na siedzibę Spółki. Spółka wynajmuje tą powierzchnię odpłatnie, w tym, miejsce na parking, również będzie wynajmowane odpłatnie. Właściciel (Wspólnik) nieruchomości zgłosił tą część nieruchomości dla celów podatku od nieruchomości wskazując, iż jest ona związana z przeznaczeniem na wynajem dla najemcy który w tym miejscu prowadzi działalność gospodarczą. Nie wyklucza się w przyszłości iż miejsce parkowania pojazdu będzie w innym miejscu aniżeli miejsce siedziby Spółki aczkolwiek w niedalekiej odległości.

W orzecznictwie sądowym można znaleźć orzeczenia które również wskazują na fakt, iż parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania podatnika w tym przypadku w miejscu zamieszkania wspólników Spółki, nie przesądza o braku możliwości potraktowania samochodu osobowego jako wyłącznie przeznaczonego na działalność gospodarczą. Przykładem jest wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 22 lipca 2022 roku, sygn. akt I SA/Rz 272/22. Choć orzeczenie dotyczy podatnika będącego czynnym podatnikiem VAT to przedstawione okoliczności faktyczne są zbliżone. Fakt zlokalizowania miejsca parkowania w miejscu siedziby Spółki usytuowanego jednocześnie w części nieruchomości będącego miejscem zamieszkania Wspólników, nie może być warunkować istnieniem czy nieistnieniem potencjalnej nawet, możliwości wykorzystania samochodu dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika.

Wobec wykorzystania w całości przyszłego składnika majątku jakim będzie samochód osobowy na cele związane z działalnością gospodarczą, Spółka nie będzie opodatkowywać poniesionych wydatków związanych z pojazdem, ryczałtem od dochodu Spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej                

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem interpretacji nie była ocena czy w istocie spełnione są przez Państwa przesłanki do korzystania z zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek – powyższe zostało przyjęte jako element opisu sprawy.

Dodatkowo wskazać należy, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1995 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosowanie do art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Stosownie do zdania wstępnego art. 28m ust. 3 ustawy o CIT:

W myśl art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28m ust. 4a ustawy o CIT:

Z kolei art. 28m ust. 5 ustawy o CIT, stanowi, że:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami, (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

—  wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

—  inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

—  wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

—  wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Stosownie do art. 28c pkt 1 ustawy o CIT:

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił również dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków. Ustawodawca jedynie w art. 28m ust. 4a ustawy o CIT doprecyzował, że wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą są wydatki i odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości m.in. od samochodów osobowych, które są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

W przypadku gdy podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek wykorzystuje samochody wyłącznie dla celów działalności gospodarczej, wówczas nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku od dochodu z tytułu ukrytych zysków ani dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jednakże, zgodnie z art. 28m ust. 5 ustawy o CIT ciężar dowodu, że składniki majątku są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, spoczywa na podatniku. Podatnik ma pełną dowolność co do formy i wyboru środków dowodowych.

Jeśli zatem podatnik opodatkowany ryczałtem nie posiada środków dowodowych świadczących o wykorzystywaniu składników majątku wyłącznie na cele działalności gospodarczej, wtedy jest on zobowiązany zaliczyć odpowiednio do dochodu z tytułu ukrytych zysków albo wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem składników majątku, w wysokości 50%.

Należy zaznaczyć, iż nieprowadzenie przez podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek ewidencji określonej w art. 16 ust. 5f ustawy o CIT nie oznacza automatycznie, że jest on obowiązany rozpoznać dochód z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jeżeli, pomimo nie prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, podatnik będzie w stanie udowodnić zgodnie z art. 28m ust. 5 ustawy o CIT, że samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej to w takiej sytuacji wydatki z tego tytułu nie będą opodatkowane jako ukryty zysk, ani wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą. Natomiast jeżeli podatnik nie będzie w stanie udowodnić, że samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej to w takim przypadku 50% wydatków z tego tytułu będzie stanowić:

a)ukryty zysk – w przypadku wykorzystywania samochodu przez wspólnika, podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem;

b)wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą – w przypadku wykorzystywania samochodu przez podmiot niebędący wspólnikiem, podmiotem powiązanym bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem.

Z Państwa wniosku wynika, że Spółka zamierza nabyć łącznie dwa samochody, które będą wykorzystywane przez Wspólnika będącego jednocześnie członkiem Zarządu oraz pracowników wyłącznie na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Spółki.

W ramach działalności Wnioskodawca (Spółka) zakłada, iż w związku z tym będzie ponosić różne wydatki związane z bieżącą eksploatacją pojazdu, w tym m.in. miesięczną ratą leasingu, kosztami paliwa, napraw, serwisu.

Korzystanie z pojazdów, będzie podlegało każdorazowemu ewidencjonowaniu przejazdów zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów podatkowych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy po zawarciu umowy leasingu operacyjnego i rozpoczęciu użytkowania samochodu osobowego i ewidencjonowaniu używania pojazdu, przy takim stanie faktycznym jaki został przedstawiony i przy wykorzystaniu pojazdu wyłącznie w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty ryczałtu w oparciu o art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. o dochód z ukrytych zysków oraz dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze Państwa wątpliwości, wskazać należy, że wskazane wydatki ponoszone w związku z używaniem samochodów osobowych przez Wspólnika i pracowników wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej nie będą stanowić ukrytych zysków ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Jak już bowiem wskazano, w przypadku gdy podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek wykorzystuje składniki majątku wyłącznie dla celów działalności gospodarczej, wówczas nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku od dochodu z tytułu ukrytych zysków ani dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Jednakże, zgodnie z art. 28m ust. 5 ustawy o CIT ciężar dowodu, że składniki majątku są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, spoczywa na podatniku.

Skoro samochody osobowe, o których mowa we wniosku są wykorzystywane wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to nie będą kwalifikowane jako ukryte zyski i nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, ani jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 4a pkt 1 ustawy o CIT, pod warunkiem że Spółka jest w stanie udowodnić ten fakt.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku sądu administracyjnego stwierdzić należy, że został on wydany w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Ponadto, podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że uregulowane w art. 14b-14h Ordynacji podatkowej postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego czy kontrolnego, w ramach których prowadzone jest postępowanie dowodowe. Regulacje ww. ustawy nie przewidują prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego. Należy zatem wskazać, że to na podatniku ciąży obowiązek prawidłowego udokumentowania faktu wykorzystywania samochodu wyłącznie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Taka ocena nie może zostać przeprowadzona w ramach wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).