Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2024 r. za pośrednictwem platformy e-puap wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2%?

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością(dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka") jest spółką kapitałową, wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

Spółka, posiadając zarówno siedzibę jak i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest podatnikiem CIT, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: "ustawa o CIT") i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowego koncernu (…) W skład koncernu, oprócz Wnioskodawcy, wchodzą również następujące podmioty - A Sp. z o.o. (dalej: „Spółka A”), B Sp. z o.o. (dalej: „Spółka B”), C Sp. z o.o. (dalej „Spółka C”), D Sp. z o.o. (dalej „Spółka D”) posiadające rezydencję podatkową na terytorium Polski, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (dalej łącznie: „Spółki zależne”). Podmiotem posiadającym 100% udziałów bezpośrednio w Spółce, Spółce A oraz Spółce B jest X (dalej: „Spółka dominująca”), która posiada rezydencję podatkową w Szwecji. Wnioskodawca posiada jednocześnie odpowiednio 100% i 99% udziałów w Spółce C i Spółce D, zatem Spółka dominująca posiada wskazaną liczbę udziałów pośrednio.

W Spółce dominującej swoje udziały posiada również inny podmiot, będący rezydentem podatkowym Szwecji. Wnioskodawca zaznacza również, że na terytorium Polski siedzibę lub zarząd mają inne spółki należące do koncernu, jednak w podmiotach tych Spółka dominująca nie posiada udziałów zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio.

Rok podatkowy Spółek zależnych obejmuje tożsamy okres, tj. jest równy kalendarzowemu. W obecnym roku podatkowym istnieje ewentualność, że w Spółce może wystąpić strata ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe lub udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych nie przekroczy 2%.

Istotny element opisu zdarzenia przyszłego zawarty został również we własnym stanowisku w sprawie, w którym wskazaliście Państwo, że Spółka dominująca ma zamiar posiadać wskazaną wyżej wielkość udziałów w Spółkach zależnych, przez cały rok podatkowy.

Na podstawie wskazanego powyżej opisu zdarzenia przyszłego, Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą możliwości zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2%.

Uzasadnienie

Od 1 stycznia 2022 r. za sprawą art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych, tj. art. 24ca.

W myśl uzasadnienia do powyższej ustawy: „(...) celem zmian w sferze podatku dochodowego od osób prawnych jest uszczelnienie systemu podatkowego realizujące się poprzez wprowadzenie nowej formy opodatkowania podatkiem CIT. Można zatem przewidywać, że wdrożenie rozwiązań zaproponowanych w projekcie ustawy wygeneruje określone, wymierne wpływy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, co w następstwie pozytywnie przełoży się na funkcjonowanie sektora finansów publicznych, w tym jednostek samorządu terytorialnego.

Sytuacja, w której podatnicy osiągają i wykazują każdego roku bardzo niski dochód z działalności operacyjnej albo ponoszą w dłuższym okresie stratę z takiej działalności, jest często nie tylko nieadekwatna do skali i rodzaju prowadzonej działalności (bowiem są to w dużej mierze podatnicy wykazujący się znaczącymi obrotami), ale także nieakceptowalna z punktu widzenia realiów gospodarki rynkowej. Podmiot ponoszący straty nie powinien bowiem w dłuższej perspektywie funkcjonować na rynku. W przypadku jednak gdy pomimo wskazanych uwarunkowań (tj. permanentnego ponoszenia straty podatkowej lub wykazywania bardzo niskiego dochodu) podatnik wciąż prowadzi działalność, może to oznaczać wykorzystywanie przez niego działań optymalizacyjnych."

Odzwierciedlenie wspomnianego celu znalazło zastosowanie w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, w wysokości nie większej niż 2%,

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Wskazany przepis, jak i cały art. 24ca ustawy o CIT został znowelizowany ustawą z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2022 poz. 2180). W ramach nowelizacji zmianie uległy również przypadki, w których podatnicy, pomimo spełnienia przesłanek z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, uzasadniających włączenie ich do grona podatników minimalnego podatku dochodowego, mogą zostać wyłączeni spod jego jurysdykcji.

Jednym z przypadków jest spełnienie przesłanek wskazanych w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT. Zgodnie z nim, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Biorąc pod uwagę obecnie obowiązujące, literalne brzmienie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, stwierdzić należy, że część wspólna powołanego przepisu, która wymaga, aby przy ustalenia warunków dotyczących progu dochodowości oraz roku podatkowego, pod uwagę zostały wzięte wszystkie spółki będące rezydentami Polski, nie odnosi się do samej istoty grupy, która podana została na wstępie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Innymi słowy, ustawodawca w art. 24ca ust. 14 pkt 6, definiując pojęcie „grupy spółek” na potrzeby rozumienia tego przepisu, wskazał jedynie, że grupę spółek tworzą podmioty, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy. W tej części przepisu nie ma zatem zastrzeżenia, że grupę spółek mogą tworzyć jedynie spółki będące polskimi rezydentami, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Wymóg posiadania polskiej rezydencji podatkowej pojawia się dopiero w odniesieniu do przesłanek wskazanych w lit. a i b art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, tj. w zakresie roku podatkowego oraz progu dochodowości na poziomie wyższym niż 2%.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, oznacza, że na potrzeby zastosowania się do przepisu art. 24ca, Spółka jest uprawniona do stwierdzenia, iż funkcjonuje w grupie spółek rozumieniu art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, niemniej - przy wyliczaniu dochodowości, o której mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b, jest zobowiązana uwzględniać jedynie przychody i dochody spółek, które są polskimi rezydentami.

Przekładając opisane zdarzenie przyszłe na grunt art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że występuje możliwość zastosowania przez Spółkę omawianego przepisu, przy założeniu spełnienia warunków przez wszystkie Spółki zależne.

Spółka funkcjonuje bowiem w grupie co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka (Spółka dominująca) ma zamiar posiadać przez cały rok podatkowy pośrednio 100% udziałów w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (Spółek zależnych).

W ramach warunków z lit. a powołanego artykułu, Spółka wskazała, że wszystkie Spółki zależne przyjęły tożsamy okres jako rok podatkowy. Jeżeli zatem, udział łącznych dochodów Spółek zależnych w ich łącznych przychodach, obliczony za rok podatkowy zgodnie z wytycznymi z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, wynosiłby ponad 2%, wówczas warunek z art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b również zostałby spełniony. Oznacza to, że wszystkie Spółki zależne, w tym Wnioskodawca, miałyby prawo do skorzystania z możliwości wyłączenia spod jurysdykcji podatku minimalnego, jeżeli samodzielnie spełniłyby przesłanki z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. Powyższe wnioski są zgodne z brzmieniem znowelizowanej części wspólnej art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, gdyż przy ustaleniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnione zostały wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Jednocześnie sformułowanie „wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1” należy umiejscowić w kontekście, jaki tworzy przepis art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT in principio. Zabieg ten jest zgodny z dyrektywami wykładni językowej, które nakazują kierować się takimi regułami semantycznymi (znaczeniowymi), syntaktycznymi (składniowymi) i gramatycznymi, jakie są charakterystyczne dla języka polskiego. Przepis nakazuje bowiem rozumieć grupę spółek jako co najmniej dwie spółki, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział m.in. w kapitale zakładowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy. Zatem w grupie jaką tworzy Spółka dominująca wraz ze Spółkami zależnymi, przy spełnieniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnione zostaną wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Zaprezentowana wykładnia art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, pozostaje zgodna z celem podatku minimalnego. W myśl uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), wprowadzającej minimalny podatek dochodowy, wskazane zostało, że „(...) firmy zagraniczne w Polsce mają dostęp do szerokiego rynku zbytu, a także dużego rynku pracy, charakteryzującego się relatywnie niskimi kosztami pracowniczymi. Dzięki temu największe podmioty mają możliwość budowania swojej pozycji zarówno w skali lokalnej - sprzedając tutaj swoje towary i usługi, jak i globalnej, m.in. eksportując za granicę wytworzone w Polsce dobra. Pomimo jednak tak wielu korzyści płynących z dostępu do polskiego rynku, szereg korporacji, wykorzystując sprzyjające inwestorom zagranicznym otoczenie prawno-biznesowe w Polsce, unika płacenia podatku CIT lub odprowadza go w zakresie niewspółmiernym do rzeczywiście uzyskiwanych przychodów."

Ustawodawca, chcąc przeciwdziałać powyższym praktykom, w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wprowadził warunki, które należy spełnić, aby dany podmiot stał się podatnikiem minimalnego podatku dochodowego. Warunkiem jest poniesienie straty w roku podatkowym, ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych lub osiągnięcie udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. A contrario podmiot, którego udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wyniósł ponad 2%, nie spełni przesłanek z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, zatem nie wystąpi konieczność obliczenia i odprowadzenia minimalnego podatku dochodowego.

Na gruncie powyższej wykładni oraz celu, jaki przyświecał ustawodawcy przy tworzeniu rozwiązania, jakim jest minimalny podatek dochodowy, stwierdzić należy, że udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości 2%, stanowi próg, po przekroczeniu którego uznać należy, że dany podmiot nie dokonuje transferu wypracowanych zysków za granicę lub - wykonując takie operacje - podatnik zaspokaja budżet państwa w stopniu uzasadniającym nieobejmowanie go minimalnym podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, takie stanowisko pozostaje aktualne w przypadku interpretacji art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, mając jednocześnie na uwadze, że ustęp 14 stanowi o wyłączeniach z reżimu minimalnego podatku dochodowego, a zatem uzyskania przez podatników preferencji.

Biorąc zatem pod uwagę konstrukcję art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, odniesienie warunków, o których mowa w lit. a i b do wszystkich Spółek zależnych, jednocześnie nie eliminując z objęcia grupą spółek Podmiotu dominującego, będzie spełniało cel wyznaczony przez ustawodawcę minimalnemu podatkowi dochodowemu. W ramach preferencji, Spółki zależne będą uprawnione do obliczenia progu 2% udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych łącznie, w oparciu o reguły wskazane w art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

Łączne wyliczenie progu dochodowości (rentowności) pozwoli potwierdzić, że:

a)statystycznie każda ze Spółek zależnych przekracza próg 2% dochodowości, tj. nie występuje konieczność opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym lub

b)statystycznie każda ze Spółek zależnych nie przekracza wskazanego progu, tj. występuje konieczność obliczenia progu dochodowości indywidualnie dla każdej ze Spółek zależnych, co z pewnością zaowocuje opodatkowaniem części z nich minimalnym podatkiem dochodowym.

W obu powyższych przypadkach, cel przepisu zostanie osiągnięty - opodatkowanie tych Spółek zależnych, które nie przekraczają progu rentowności lub zwolnienie wszystkich Spółek zależnych z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, jeżeli (na gruncie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT) statystycznie każda z nich ten próg przekracza.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będzie uprawniony do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów w ich łącznych przychodach będzie większy niż 2%, bez względu na fakt, że podmiotem posiadającym 100% udziałów bezpośrednio lub pośrednio we wszystkich Spółkach zależnych jest Spółka dominująca.

Dodatkowo zauważyć należy, że w myśl art. 38ec ustawy CIT:

1)Zwalnia się podatników obowiązanych do zapłaty minimalnego podatku dochodowego z obowiązków określonych w art. 24ca za okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.

2)W przypadku podatników, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2024 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2023 r., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do końca tego roku podatkowego.

Wnioskodawca zwraca zatem uwagę, że pierwszym okresem obowiązywania przepisu jest rok podatkowy, który rozpoczął się w Spółkach zależnych z dniem 1 stycznia 2024 r., a zakończy się z dniem 31 grudnia 2024 r. Na moment składania niniejszego wniosku Wnioskodawca oraz pozostałe Spółki zależne nie będą dysponowały dokładnymi danymi, które pozwolą na precyzyjne wskazanie czy warunki z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT zostały spełnione w odniesieniu do Spółek zależnych i Wnioskodawcy indywidualnie. Wnioskodawca nie jest również w stanie określić spełnienia warunku, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. b ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) do ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osob prawnych tj. art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. J. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej: „ustawa CIT”),

Z uzasadniania do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 73-74) wynika, że „ponieważ celem wprowadzanego rozwiązania jest ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszaniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego, niektóre kategorie podmiotów zostały wyłączone spod jurysdykcji tego opodatkowania. Należą do nich: podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności (start-up’y w pierwszych 3 latach), przedsiębiorstwa finansowe (enumeratywny katalog podmiotów określony w art. 15c ust. 16), podatnicy, którzy wykazali określony (30%) spadek przychodów w stosunku do przychodów roku poprzedniego, a także podmioty funkcjonujące w prostej strukturze organizacyjnej, bez powiązań mogących skutkować działaniami optymalizacyjnymi (np. w przypadku, gdy osoba fizyczna jest jedynym udziałowcem/akcjonariuszem/wspólnikiem spółki).

Przewidziane wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym, poza instytucjami finansowymi podlegającymi tzw. podatkowi bankowemu, oznaczają swego rodzaju wsparcie dla tych podatników, którzy podejmują decyzję o prowadzeniu działalności gospodarczej, nie mając na celu unikania opodatkowania. Zgodnie z realiami gospodarczymi można przewidywać, że szczególnie w początkowej fazie funkcjonowania w obrocie (pierwsze 3 lata) podmioty gospodarcze będą ponosić stratę lub osiągać dochody na tyle niskie, że nie wygenerują dochodu do opodatkowania. Uwzględniono ponadto sytuację podatników, którzy w kolejnych latach (począwszy od 4 roku podatkowego prowadzenia działalności) będą wykazywać określony spadek przychodów w porównaniu do poprzedzającego roku podatkowego (co najmniej o 30%), a także podmiotów funkcjonujących w prostej strukturze organizacyjnoprawnej, bez skomplikowanych powiązań (w których w szczególności udziałowcami, akcjonariuszami albo wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne). Wydaje się, że w odniesieniu do wymienionych przypadków prawdopodobieństwo wystąpienia straty na działalności, czy niskiej rentowności jest możliwe i nie powinno świadczyć o działaniach ukierunkowanych na unikanie opodatkowania”.

W myśl art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT,

Z kolei stosownie do art. 24ca ust. 17 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo częścią międzynarodowego koncernu (…). W skład koncernu, oprócz Państwa wchodzą również m.in. - Spółka A, Spółka B, Spółka C, Spółka D posiadające rezydencję podatkową na terytorium Polski, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (łącznie: „Spółki zależne”). Podmiotem posiadającym bezpośrednio 100% Państwa udziałów, jak również udziałów w Spółce A oraz Spółce B jest Spółka dominująca, która posiada rezydencję podatkową w Szwecji. Jednocześnie Państwo posiadacie odpowiednio 100% i 99% udziałów w Spółce C i Spółce D a co za tym idzie Spółka dominująca posiada w ww. Spółkach wskazaną liczbę udziałów pośrednio. Rok podatkowy Spółek zależnych obejmuje tożsamy okres, tj. jest równy kalendarzowemu. W obecnym roku podatkowym istnieje ewentualność, że w Spółce może wystąpić strata ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe lub udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych nie przekroczy 2%.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będziecie Państwo uprawnieni do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczy 2%.

Odnosząc się do powyższego zagadnienia w pierwszej kolejności zauważyć należy, że warunkiem wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego w odniesieniu do podatników wchodzących w skład grupy jest spełnienie łącznie przesłanek wymienionych w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Artykuł 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, wskazuje, że przepisu art. 24ca ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy (…).

Powyższy przepis nie wymaga, by podatnik musiał tworzyć grupę ze wszystkimi spółkami, w stosunku do których spełniony jest warunek posiadania 75% udziałów. Podatnicy mają swobodę wyboru, z których spółek – spełniających warunki określone w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT – utworzyć grupę, a które zostawić „poza grupą”. 

Ustawodawca jednocześnie nie sprecyzował w tym zakresie czy posiadanie udziału bezpośredniego lub pośredniego co najmniej 75% ma się odbywać wyłącznie za pośrednictwem spółek polskich (rezydentów), czy też spółek zagranicznych (nierezydentów).

Jeżeli zamiarem ustawodawcy byłoby wyłączenie z grupy spółek posiadających bezpośredni lub pośredni udział przez spółki zagraniczne, to dałby temu wyraz bezpośrednio w przepisie, tak jak uczynił to w dalszej części tego przepisu odnoście ustalenia warunków, o których mowa w lit. a i b – gdzie wprost wskazał, że do ustalenia tego warunku uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Z wniosku wynika, że Spółka dominująca (szwedzka spółka X) posiada we wskazanych we wniosku Spółkach zależnych (Wnioskodawcy oraz Spółkach A, B, C, D) bezpośrednio lub pośrednio ponad 75% udziałów i ma zamiar je posiadać przez cały rok podatkowy.

Zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. a ustawy o CIT:

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 4a pkt 21 lit. a ustawy o CIT, definicja spółki na gruncie ustawy nie jest zawężona wyłącznie do spółek prawa polskiego, ale obejmuje również spółki zagraniczne posiadające osobowość prawną.

W przedstawionym przez Państwa opisie sprawy, na okoliczność wyłączenia, o którym, mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, dla potrzeb określenia grupy spółek uwzględnia się wszystkie Spółki zależne z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 spełniające warunki, o których mowa w lit. a i b, w których spółka szwedzka X posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym.

Jak bowiem już wcześniej wskazano, w powyższym przepisie ustawodawca nie zastrzegł, że spółką posiadającą 75% udział w innych spółkach może być jedynie spółka z siedzibą w Polsce. Zatem, art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy CIT znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy spółką posiadającą przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład grupy, jest szwedzka Spółka dominująca.

Gdyby ustawodawca na potrzeby stosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy CIT miał zamiar wykluczyć w powyższym zakresie spółki zagraniczne, dałby temu jednoznaczny wyraz w przepisie, tak jak to uczynił w dalszej jego części, gdzie w odniesieniu do warunków z lit. a i b wskazał, że przy ich ustalaniu uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy lub należące do grupy kapitałowej.

Mając powyższe na uwadze, zwolnienie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy spółką, o której mowa w treści przepisu, posiadającą cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziału odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład grupy będzie spółka dominująca, tj. spółka prawa szwedzkiego, posiadająca rezydencję podatkową w Szwecji.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego  będziecie Państwo uprawnieni do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT w przypadku, gdyby obliczony za rok podatkowy Spółek zależnych, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT, udział łącznych dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych przekroczył 2% – jest prawidłowe pod warunkiem, że Spółka dominująca rzeczywiście posiadać będzie wymaganą w tym przepisie wartość udziałów w Spółkach zależnych, przez cały rok podatkowy.

Z powyższym zastrzeżeniem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z  dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30  sierpnia  2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).