Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Spółka ma prawo zaliczyć odsetki ustawowe od wartości nierozliczonej w terminie zaliczki do kosztów uzyskania przychodu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 grudnia 2024 r. (wpływ 12 grudnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Wykonawca”) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, wykonującym działalność produkcyjną. Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy, co oznacza, że podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka należy do grupy kapitałowej (…) (dalej: „Grupa”), działającej w dziedzinach (…).

Wnioskodawca zawarł ze (…) (dalej: „Zamawiający”) umowę na dostawę (…), (dalej: „Umowa”).

Przedmiot zawartej umowy obejmuje dostawy określonych wyrobów (…) oraz m.in. system szkoleń tj. (…) poszczególnych wyrobów oraz innych elementów przedmiotu zamówienia.

(…)

Zgodnie z Umową Strony ustaliły, że „Zamawiający udzieli Wykonawcy zaliczkę w wysokości x. Rozliczenie zaliczki nastąpi, wyłącznie przez potrącenie jej wartości z wierzytelności Wykonawcy wynikającej z pierwszej i kolejnych faktur wystawionych za zrealizowanie dostaw do wartości udzielonej Zaliczki”. Wykonawca zobowiązany jest umieścić na fakturze pełną cenę za dostawę lub wynagrodzenia za usługę z oddzielnym wyszczególnieniem wartości do zapłaty.

Ostateczny termin rozliczenia Zaliczki określony został w Harmonogramie (…).

Zgodnie z par. (...) Umowy, „z tytułu opóźnienia w rozliczeniu Zaliczki, Zamawiającemu przysługują Odsetki ustawowe (art. 359 par. 2 Kodeks Cywilny) od wartości nierozliczonej w terminie Zaliczki. Odsetki przysługują Zamawiającemu za każdy dzień opóźnienia, łącznie z dniem, w którym nastąpiło rozliczenie Zaliczki”.

Na podstawie w/w paragrafu Umowy Wnioskodawca otrzymał notę obciążeniową o treści „W związku z nieterminowym rozliczeniem zaliczki do umowy nr... (…) obciążył (Nazwa Wnioskodawcy) odsetkami ustawowymi (kapitałowymi) w kwocie...”.

W związku z opóźnieniem rozliczenia zaliczki Zamawiający naliczył odsetki zgodnie z zapisem Umowy. Kwota x odsetek stanowi przychód (…). Kwota odsetek została zapłacona przez Wnioskodawcę przelewem bankowym.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Wnioskodawca zawarł ze (…) dalej: „Zamawiający” umowę na dostawę (…), dalej „Umowa”. Umowa została zawarta dnia (…) 2019 r. i jest nadal realizowana. Końcowym terminem realizacji umowy jest dzień (…). W celu realizacji i kontynuacji umowy Spółka musiała ponieść /zapłacić odsetki ustawowe (art. 359 par. 2 Kodeks Cywilny) od wartości nierozliczonej w terminie Zaliczki, o których mowa w umowie zawartej z Zamawiającym. Wydatek ten został poniesiony przez Spółkę, został pokryty w całości z zasobów majątkowych Spółki i wiąże się z uszczupleniem jej majątku.

Spółka wskazuje, że wydatki związane z zapłatą odsetek będą w pełni obciążały Spółkę i nie zostaną jej w żaden sposób zwrócone.

Obowiązek zapłaty odsetek wynika z Umowy, której przedmiotem jest dostawa (…) (sprzedawanych przez Spółkę w ramach jej działalności). Zapłata odsetek z powyższego tytułu pozwoli na zrealizowanie zobowiązań kontraktowych, których Spółka jest stroną.

Zapłata odsetek związana jest z Umową, która przynosi Spółce przychód, niezapłacenie odsetek wiązałoby się z ryzykiem utraty klienta (Kontrahenta) oraz potencjalnie z koniecznością poniesienia innych dodatkowych kosztów (takich jak kolejne Odsetki czy koszty sądowe). Ponadto Zamawiający ma uprawnienie, z którego prawdopodobnie by skorzystał, do odstąpienia od umowy z uwagi na niezrealizowanie zobowiązań ze strony Spółki. Co więcej, takie działanie mogłoby doprowadzić do tego, że Zamawiający w przyszłości nie przewidywałby udzielania jakichkolwiek zamówień dla Spółki, z uwagi na nierzetelność we wzajemnych rozliczeniach. To uniemożliwiłoby Spółce osiąganie kolejnych przychodów ze sprzedaży, a tym samym zlikwidowało istniejące źródło przychodów.

Postanowienie Umowy dotyczące odsetek od wartości nierozliczonej w terminie Zaliczki jest standardowym przejawem współpracy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, brak zgody na jego uwzględnienie uniemożliwiałby Spółce zawarcie współpracy z Kontrahentem.

Spółka dochowała należytej staranności oraz podjęła wszelkie działania celem prawidłowej realizacji Umowy a późniejsze rozliczenie Zaliczki i powstanie obowiązku zapłaty odsetek było spowodowane czynnikami niezależnymi od Spółki (m.in. z pandemią COVID 19 i opóźnienia u dostawców wynikłe z niestabilnej sytuacji geopolitycznej).

Spółka wskazuje, że koszt odsetek został udokumentowany przez Zamawiającego dokumentem księgowym (notą obciążeniową). Dokument ten stanowi podstawę do zaksięgowania wydatku w księgach rachunkowych Spółki.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo zaliczyć odsetki ustawowe od wartości nierozliczonej w terminie zaliczki do kosztów uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zaliczyć zapłacone odsetki ustawowe od wartości nierozliczonej w terminie zaliczki do kosztów uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT [ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: ustawa o CIT) – przyp. Organu], kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z dominującym stanowiskiem organów podatkowych, aby dany wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi on spełnić poniższe warunki:

a)musi być poniesiony przez podatnika,

b)musi być definitywny,

c)musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

d)musi być poniesiony celem uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

e)musi być należycie udokumentowany,

f)nie może stanowić wydatku, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad a) Poniesienie wydatku.

Przez poniesienie wydatku należy rozumieć jego pokrycie w całości z zasobów majątkowych podatnika (wydatek powinien stanowić uszczuplenie jego majątku). W związku z tym za koszt uzyskania przychodów nie mogą zostać uznane wydatki, które zostały poniesione przez podmioty inne niż sam podatnik.

Spółka wskazuje, że wydatek został poniesiony przez Spółkę, został pokryty w całości z zasobów majątkowych Spółki i wiąże się z uszczupleniem jej majątku.

Ad b) Definitywność wydatku.

Przez definitywność wydatku rozumieć należy jego bezzwrotność (fakt, że wydatek nie został podatnikowi w żaden sposób zwrócony). Spółka wskazuje, że wydatki związane z zapłatą odsetek będą w pełni obciążały Spółkę i nie zostaną jej w żaden sposób zwrócone.

Ad c) Związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka wskazuje, że przedmiotem jej działalności jest produkcja min. (…). Z kolei, obowiązek zapłaty odsetek wynika z Umowy, której przedmiotem jest dostawa (…) (produkowanych przez Spółkę w ramach jej działalności). Zapłata odsetek z powyższego tytułu, pokryta z majątku podatnika, ma więc na celu zrealizowanie zobowiązań kontraktowych, których podatnik jest stroną. Jest zatem typowym działaniem prowadzonym w ramach działalności gospodarczej Spółki. Tym samym Spółka wskazuje, że istnieje bezsprzeczny związek pomiędzy możliwym wydatkiem z tytułu odsetek, a działalnością Spółki.

Ad d) Celowość wydatku.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, przez pojęcie kosztów poniesionych celem zachowania źródła przychodów rozumieć należy koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie, a także aby takie źródło dalej w ogóle istniało (wyrok WSA w Gdańsku z 20 marca 2018 r. sygn. I SA/Gd 534/17). Z kolei, pojęcie kosztów poniesionych celem zabezpieczenia źródła przychodów oznacza koszty poniesione na ochronie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób (wyrok WSA w Gdańsku z 20 marca 2018 r. sygn. I SA/Gd 534/17 (orzeczenie nieprawomocne)).

Wnioskodawca wskazuje, że wydatek z tytułu Odsetek poniesiony został celem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Zapłata odsetek związana będzie z Umową, która ma przynieść Spółce przychód. Tym samym, przedmiotowy wydatek będzie związany z osiągnięciem przychodów ze sprzedaży (…). Natomiast, niezapłacenie odsetek wiązałoby się z ryzykiem utraty klienta (Kontrahenta) oraz potencjalnie z koniecznością poniesienia innych dodatkowych kosztów (takich jak kolejne Odsetki czy koszty sądowe).

Klient miałby uprawnienie, z którego prawdopodobnie by skorzystał, do odstąpienia od umowy z uwagi na niezrealizowanie zobowiązań ze strony Spółki. Prawdopodobieństwo takie działania wynika z tego, że (…). Takie działanie wpłynęłoby na to, że podatnik nie byłby w stanie zabezpieczyć swojego źródła przychodu. Co więcej, takie działanie mogłoby doprowadzić do tego, że Klient w przyszłości nie przewidywałby udzielania jakichkolwiek zamówień dla Spółki, z uwagi na jego nierzetelność we wzajemnych rozliczeniach.

To z kolei w oczywisty sposób uniemożliwiłoby Spółce osiąganie kolejnych przychodów ze sprzedaży, a tym samym zlikwidowało istniejące źródło przychodów.

Jednocześnie, postanowienie Umowy dotyczące odsetek od wartości nierozliczonej w terminie Zaliczki jest standardowym przejawem współpracy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Brak zgody na jego uwzględnienie uniemożliwiałby Spółce zawarcie współpracy z Kontrahentem. Tym samym, uznać należy, że potencjalny wydatek z tytułu odsetek od wartości nierozliczonej w terminie Zaliczki poniesiony został celem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Spółka wskazuje, że dochowała należytej staranności oraz podjęła wszelkie działania celem prawidłowej realizacji Umowy a późniejsze rozliczenie Zaliczki i powstanie obowiązku zapłaty odsetek było spowodowane czynnikami niezależnymi od Spółki (m.in. opóźnienia u dostawców wynikłe z niestabilnej sytuacji geopolitycznej w tym z pandemią COVID 19).

Ad e) Dokumentacja wydatku.

Spółka wskazuje, że koszt odsetek został udokumentowany przez Zamawiającego dokumentem księgowym (notą obciążeniową). Dokument ten stanowi podstawę do zaksięgowania wydatku w księgach rachunkowych Spółki.

Ad f) Wydatek nie stanowiący wydatku, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Katalog wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT przewiduje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów niektórych odsetek (przykładowo odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów, odsetek od pożyczki partycypacyjnej oraz odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej).

Spółka wskazuje, że przewidziane Umową Odsetki związane z opóźnieniem w rozliczeniu Zaliczki (stanowiące w istocie odsetki za opóźnienie w regulowaniu zobowiązań handlowych) nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się naliczonych, lecz niezapłaconych (...) odsetek od zobowiązań, (...). A contrario uznać należy, że zapłacone Odsetki od zobowiązań stanowią co do zasady koszty uzyskania przychodów.

Regulacja ta koresponduje jednocześnie z treścią art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, powinna być odczytywana przez pryzmat art. 12 ust. 4 pkt ustawy CIT. Sensem obu regulacji jest wprowadzenie kasowej zasady rozpoznawania jako przychodu lub kosztu kwot odsetek.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie może być zatem podstawą wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odsetek innych niż niezapłacone lub umorzone.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że kwestia możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od zobowiązań handlowych spotkała się z aprobatą w orzecznictwie organów podatkowych. Tytułem przykładu Spółka wskazuje na poniższe interpretacje:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 maja 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.32.2017.1.DP,

-interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPB3.4510.1041.2016.1.DP.

Podsumowując, zdaniem Spółki, wydatek z tytułu Odsetek będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, ponieważ:

-    zostanie poniesiony przez Spółkę (będzie pokryty z zasobów majątkowych Spółki),

-    będzie definitywny (nie zostanie on Spółce w żaden sposób zwrócony),

-    będzie pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (gdyż przedmiot Umowy jest zgodny z zasadniczym przedmiotem działalności Spółki),

-    będzie poniesiony celem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów (gdyż będzie związany z dostawą (…), która miała przynieść Spółce przychód, a także ograniczy ryzyko utraty Kontrahenta. Ponadto obowiązek ich zapłaty będzie wynikać z okoliczności niezawinionych przez Spółkę, które nie były możliwe do przewidzenia na moment zawierania Umowy),

-    będzie należycie udokumentowany (stosownym dowodem księgowym),

-    nie będzie stanowić wydatku, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki Odsetki będą stanowić dla niej koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.