Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy Podatnik powinien rozpoznać przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tytułem niepobierania przez dwóch członków zarządu wynagrodzenia za pełnioną funkcję.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A sp. z o.o. (dalej : „Spółka”, „Podatnik”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży (…).
W skład organów wchodzą: B, C i D .
Z tytułu pełnionych funkcji Pan B otrzymuje wynagrodzenie od A, natomiast Panowie C i D otrzymują E zarejestrowanej w Hiszpanii.
E jest powiązana przez posiadanie tego samego udziałowca, tj. F z siedzibą w Niemczech. F posiada (…) % udziałów w A oraz (…)% udziałów w E.
C oraz D nie uczestniczą pośrednio w zyskach w związku z posiadaniem udziałów spółek, nie są też członkami zarządu żadnej z wyżej wymienionych spółek.
Udział D i C jest w Spółce znikomy, ponieważ mimo reprezentacji wieloosobowej, Pan B może reprezentować Spółkę z ustanowionym prokurentem, którego prokura jest łączna.
Większość oficjalnych dokumentów (umów, porozumień) podpisywana jest głównie przez Pana A i prokurenta. D i C nie są fizycznie obecni w biurze Spółki w (…).
Udział w funkcjonowaniu spółki przez „nieaktywnych” członków zarządu ogranicza się jedynie do reprezentacji prawnej. Natomiast Pan B kieruje całą działalnością spółki na bieżąco.
Pytania
1. Czy Podatnik powinien rozpoznać przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT tytułem niepobierania przez 2 członków zarządu wynagrodzenia za pełnioną funkcję?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to czy Spółka powinna rozpoznać przychód (a jeśli tak to w jakiej wysokości?) mimo faktu, że członkowie zarządu, w związku z pełnioną przez siebie funkcją nie podejmują żadnych działań lub działania te są znikome?
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to czy spółka powinna rozpoznać przychód wyłącznie raz do roku czy winna naliczać go miesięcznie?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Zdaniem Podatnika, spółka nie powinna rozpoznać przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, ponieważ członkowie zarządu, pobierają wynagrodzenie w związku z pełnieniem tej funkcji od spółki powiązanej, tym samym obciążając pośrednio w ten sam sposób spółkę dominującą jaką jest F.
Wpływa to bowiem na prawo do udziału w zysku przez spółkę dominującą, a przeniesienie ciężaru wynagrodzenia na inną spółkę obciąża tak samo prawo do udziału w zysku jak gdyby członkowie mieli otrzymywać wynagrodzenie od A. Nie można zatem uznać, że w niniejszym przypadku spółka powinna rozpoznać przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, albowiem członkowie zarządu dostają wynagrodzenie za pełnienie tych funkcji wypłacane poprzez inny podmiot powiązany, natomiast wypłacenie takich wynagrodzeń przez inny podmiot nie może wygenerować przychodu dla podatnika, ponieważ pośrednio i tak wpływa to wyłącznie na prawo do udziału w zysku przez F.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 201 § 1-3 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej „k.s.h.”):
§ 1. Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.
§ 2. Zarząd składa się z jednego albo większej liczby członków.
§ 3. Do zarządu mogą być powołane osoby spośród wspólników lub spoza ich grona.
Natomiast § 4 tego przepisu stanowi:
Członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
Przez użyte w § 4 ww. przepisu sformułowanie „powołanie” należy rozumieć ustanowienie zarządu. Powołanie jest więc ogólnym terminem obejmującym każdą formę prowadzącą do nawiązania stosunku organizacyjnego do pełnienia funkcji. Od woli spółki zależy, czy powołanie będzie wyłączną podstawą wykonywania obowiązków, czy też nawiązana będzie umowa o pracę, czy umowa o zarządzanie.
Stosownie do 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji legalnej pojęcia „nieodpłatne świadczenie”, dlatego przy interpretacji tego pojęcia konieczne będzie posłużenie się orzecznictwem. Z utrwalonej linii orzeczniczej i interpretacyjnej wynika, że otrzymane świadczenie ma charakter nieodpłatny i, jako takie, podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy CIT, gdy jeden podmiot dokonuje świadczenia, natomiast drugi otrzymuje je bez konieczności wykonania świadczenia wzajemnego lub jego ekwiwalentu, a zatem gdy świadczenie takie jest jednostronne i odbywa się z korzyścią dla jednego podmiotu, kosztem majątku innego podmiotu.
Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym podtrzymał definicję nieodpłatnego świadczenia wyrażoną we wcześniejszej uchwale. W obu tych uchwałach Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nieodpłatność powinna być rozumiana jako niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu.
Ustalenie, czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje korzyść majątkową.
W przedstawionym stanie faktycznym dwóch członków zarządu Państwa Spółki za pełnienie funkcji nie otrzymuje wynagrodzenia od Państwa Spółki, tylko od spółki powiązanej E , która posiada tego samego udziałowca co Państwa Spółka.
Należy zauważyć, że w ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp.
Zatem w takim przypadku nie można mówić o powstaniu przychodu z nieodpłatnych świadczeń, ponieważ wspólnikowi z tytułu posiadania udziałów w spółce kapitałowej przysługują bowiem określone prawa majątkowe, w szczególności prawo do dywidendy, czy prawo do otrzymania majątku spółki w razie jej likwidacji. Oznacza to, że nieodpłatne (bez wynagrodzenia) zarządzanie spółką może przynieść wspólnikowi wymierne korzyści ekonomiczne, przykładowo w postaci dywidendy.
Podkreślenia w tym miejscu wymaga również fakt, że spółka dominująca wyższego szczebla jako osoba prawna nie może sama zasiąść w zarządzie spółki, ale w tym celu wyznacza do pełnienia tej funkcji osobę/osoby fizyczne, które wykonywać będą te wszystkie czynności, jakie wykonywałby wspólnik będący osobą fizyczną i mający uprawnienie do zasiadania w zarządzie. Osoby fizyczne wyznaczone przez spółkę dominującą, pełniąc funkcje zarządcze realizują cele gospodarcze spółki dominującej co do spółki zależnej. Nie stanowią one niezależnych osób realizujących własne cele gospodarcze. Jako osoby wyznaczone przez spółkę dominującą wyższego szczebla, wykonują zadania w jej imieniu.
Dlatego też sam brak bezpośredniego przepływu wynagrodzenia ze Spółki dla takich osób nie może być powodem powstania w Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż tego rodzaju świadczenia Spółka nie uzyskuje. Spółka dominująca wyższego szczebla wyznaczając osoby fizyczne do pełnienia funkcji członków zarządu w Spółce, realizuje swoje podstawowe prawo i zobowiązanie do pełnienia funkcji zarządczych w podmiocie, którego jest właścicielem.
Ponadto, w przedmiotowym stanie faktycznym, pomimo że członkowie zarządu nie otrzymują wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji od Państwa Spółki, to nie odbywa się to kosztem ich majątku. Otrzymują oni bowiem wynagrodzenie z tego tytułu od spółki powiązanej.
Należy zatem zgodzić się z Państwem, że pobieranie przez członków zarządu wynagrodzenia za pełnienie funkcji od spółki powiązanej, wpływa na prawo do udziału w zysku spółki dominującej, a przeniesienie ciężaru wynagrodzenia na inną spółkę obciąża tak samo prawo do udziału w zysku jak gdyby członkowie mieli otrzymywać wynagrodzenie od Państwa Spółki. Nie można zatem uznać, że w niniejszym przypadku Spółka powinna rozpoznać przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 należało uznać za prawidłowe.
Z uwagi na uznanie Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, odniesienie się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 i 3 stało się bezzasadne, gdyż pytania nr 2 i 3 były pytaniami warunkowymi, na które oczekiwali Państwo odpowiedzi w przypadku uznania, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).