Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.544.2024.2.KW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.544.2024.2.KW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób w zakresie ustalenia czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2024 oraz lata kolejne - jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ulgi na ekspansję.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 20 listopada 2024 r (data wpływu 22 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) z siedzibą w (...) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy CIT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w szeroko rozumianej branży spożywczej, przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z opracowywaniem i produkowaniem suplementów diety. Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji artykułów spożywczych, mieszanek paszowych uzupełniających, olejków eterycznych (kosmetyki). Produkty, które Spółka wytwarza to:

  • suplementy diety,
  • przyprawy premium,

a produkty, które tylko wprowadza na rynek jako podmiot odpowiedzialny (do obrotu) to:

  • mieszanki paszowe uzupełniające dla zwierząt domowych,
  • Spółka jest w trakcie prac nad rozszerzeniem swojej działalności o sprzedaż olejków eterycznych zaklasyfikowanych jako produkty kosmetyczne;

(dalej Produkty).

Spółka za cel swojej działalności objęła tworzenie Produktów z surowców, których dostawcy posiadają udokumentowane źródło pochodzenia, gwarantujące zachowanie najwyższych standardów jakościowych w sferze samych surowców, jak i źródła ich pozyskania. Składy produktów Spółki są najwyższej jakości. Spółka decyduje się na współpracę tylko z dostawcami kwalifikowanymi. Kwalifikacja jest procesem oceny dostawców, zapewniającym odpowiednią jakość surowców. Każdy z dostawców zobligowany jest do przekazania pełnej dokumentacji poświadczającej jakość oraz bezpieczeństwo surowców.

Spółka korzysta z usług akredytowanych laboratoriów. Laboratoria zgodnie z wewnętrznym harmonogramem Spółki wykonują badania powierzonego materiału.

Spółka w ramach prowadzonej działalności wykonywała i dalej wykonuje szereg prac mających na celu rozwój oraz wprowadzanie do oferty nowych Produktów, w czterech obszarach:

  • suplementów diety;
  • witamin i suplementów diety dla zwierząt;
  • własnych przypraw;
  • olejków eterycznych;

Spółka celem realizacji założonej polityki sprzedaży i promocji produktów wobec potencjalnych klientów, nabywa od zewnętrznych podmiotów liczne usługi o charakterze marketingowym oraz promocyjno-informacyjnym. Ponadto Spółka będzie ponosić w przyszłości koszty związane z uczestnictwem w targach.

Wydatki Na Wzrost Przychodów ponoszone są na poniższe obszary:

Pozyskanie nowych obszarów sprzedaży

Dział Handlowy uznał, że posiadana wcześniej wiedza oraz zasoby ludzkie nie gwarantowałyby osiągnięcia zamierzonego sukcesu w odsprzedaży nowych kategorii produktów.

Spółka zdecydowała się więc na podjęcie współpracy ze specjalistą do pozyskiwania nowych obszarów sprzedaży (hurtownie i gabinety weterynaryjne, HoReCa i sklepy internetowe).

W związku z powyższym, Spółka ponosi lub będzie ponosić wydatki na:

a)wynagrodzenie podmiotu trzeciego za sprzedaż produktów (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

- zwane dalej: Kosztami Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży.

Uczestnictwo w targach

Spółka będzie uczestniczyć w bieżącym roku oraz w latach kolejnych w krajowych i zagranicznych targach. W bieżącym roku Spółka będzie uczestniczyła w targach, które odbędą się we Włoszech, w Mediolanie CPHI Worldwide. W ramach tego uczestnictwa, Pracownicy Spółki będą aktywnie promowali produkty oferowane przez Spółkę. W poprzednim roku uczestniczono w targach w Barcelonie, w Hiszpanii.

Udział w targach podyktowany jest licznymi względami rozwojowymi, takimi jak optymalne położenie geograficzne i biznesowe dla spotkań z potencjalnymi klientami (prezentacja i promocja produktów dla grupy odbiorców potencjalnie generujących dla Spółki znaczne zyski), wzrost prestiżu marki, co finalnie ma się przełożyć na zwiększenie obrotów ze sprzedaży produktów.

Spółka celem uczestnictwa w powyższych targach zawarła umowę z akredytowanym wyłącznym przedstawicielem na Polskę, organizatora powyższych targów w Mediolanie Przedstawiciel posiadał w ofercie kilka stanowisk na targach. Spółka w związku z powyższymi targami, poniosła już większą część kosztów w związku z rezerwacją stoiska wystawowego.

Na mocy zawartej pomiędzy Spółką a podmiotem zewnętrznym umowy, Spółka otrzyma kompleksową usługę obejmującą zapewnienie Spółce miejsca wystawowego (przestrzeni), aranżację miejsca wystawowego, tablic i innych przyrządów, dzięki którym Spółka będzie miała możliwość zarówno poinformować o swojej obecności jak i zaprezentować swoje produkty na targach.

Spółce zostaną zagwarantowane stałe elementy towarzyszące wystawie, jednakże po stronie Spółki będzie leżeć obowiązek dostarczenia na targi katalogów z informacjami o produktach Spółki (przetłumaczone), ponadto Spółka planuje zabrać na targi inne materiały reklamowe takie jak torby reklamowe, długopisy, smycze na klucze etc.

Wszystkie produkty, które Spółka będzie miała zamiar zaprezentować na targach, przetransportuje drogą lądową, w związku z czym poniesie koszty transportu. Natomiast Pracownicy Spółki, którzy będą uczestniczyć w targach, odbędą podróż samolotem, w związku z czym Spółka poniesie koszty zakupu biletów lotniczych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka poniesie koszty transportu lądowego produktów, koszty transportu powietrznego Pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia Pracowników.

Spółka w związku z uczestnictwem w targach odbywających się za granicą spodziewa się rozszerzyć swoją działalność na klientów zagranicznych. Celem przedstawienia im w pełni swojej oferty, Spółka będzie potrzebowała przetłumaczonych na język angielski i niemiecki ulotek, banerów, katalogów, etykiet oraz innych dokumentów zawierających informacje o produktach Spółka.

W związku z tym Spółka zleci podmiotowi zewnętrznemu przetłumaczenie swoich ulotek, broszur, etykiet produktowych i innych dokumentów informujących o ofercie Spółki, na język angielski i niemiecki. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości w miarę potrzeby zleci przetłumaczenie jej ulotek na inne języki niż tylko angielski i niemiecki.

W związku z powyższym Spółka po przetłumaczeniu na język obcy swoich materiałów reklamowych poniesie koszty związane z wyprodukowaniem dla niej, przez podmiot zewnętrzny materiałów takich jak: ulotki, broszury, katalogi, banery, etykiety itp.

W przyszłości Spółka planuje uczestniczyć w innych targach, zarówno krajowych jak i zagranicznych.

W związku z uczestnictwem w targach sprzedażowych na terenie Polski lub za granicą, Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosić wydatki na:

a)zakwaterowanie i wyżywienie Pracowników Spółki w czasie targów;

b)koszty podróży Pracowników biorących udział w targach (bilety lotnicze);

c)koszty transportu produktów samochodami (w tym koszty paliwa) poniesione w celu organizacji miejsca wystawowego;

d)koszty tłumaczeń;

e)wynagrodzenie Pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w targach (proporcja wynagrodzenia określana w oparciu o ewidencję czasu pracy);

f)przygotowanie materiałów reklamowych takich jak katalog informacyjne, ulotki produktowe i broszury (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

g)zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

h)wynajęcie powierzchni wystawienniczej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

i)wykonanie wystroju stoiska (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

- zwane dalej: Kosztami Targów

Działania promocyjno-informacyjne

Spółka ponosi szereg wydatków związanych z budowaniem rozpoznawalności swoich produktów, popularności a przede wszystkim budowaniem zasięgów w sieci i poza nią. W tym celu ponosi wydatki na bezpośrednie działania marketingowe jak również nabywa usługi od zewnętrznych podmiotów.

Spółka posiada oraz będzie posiadać w przyszłości własną stronę internetową w innych językach. Obsługą strony internetowej, aktualizacją ofert na stronie, wstawianiem nowych wiadomości oraz aktualności dotyczących działalności Spółki zajmuje się zewnętrzna firma działająca na zlecenie Wnioskodawcy. W planach Wnioskodawcy jest również reorganizacja i zaprezentowanie nowej strony internetowej.

Spółka przy współpracy z zewnętrznym kontrahentem wykorzystuje i będzie wykorzystywać także inne możliwości reklamowe, jakie daje Internet i media społecznościowe, dodatkowo pozycjonując i zaznaczając swoją obecność jako producenta działającego w bardzo szeroko rozumianej branży żywnościowej.

Spółka korzysta i będzie korzystała z klasycznej formy reklamy, wykorzystując m in. ulotki, katalogi, reklamy i ogłoszenia w prasie branżowej, gadżety i koszulki dla klientów, bannery być może w przyszłości nawet billboardy. Przy wykonywaniu powyższych czynności Spółka współpracuje z podmiotami zewnętrznymi, od których otrzymuje faktury za świadczone usługi.

Znaczącym elementem reklamy Spółki jest identyfikacja marki, która jest realizowana oraz będzie realizowana w przyszłości poprzez oznakowanie odzieży Pracowników sloganami oraz logiem Spółki.

W zakresie wydatków na usługi zewnętrznych podmiotów, w pierwszej kolejności warto wskazać na współpracę z influencerami, ambasadorami marki. Spółka kładzie duży nacisk na współpracę z osobami (influencerami), których profil aktywności w Internecie odpowiada profilowi działalności Spółki, tzn. Spółka nie współpracuje z przypadkowymi influencami kierując się liczbą obserwujących danego influencera, a konkretnie z tymi osobami, których profil działalności może pomóc w promocji produktów Spółki.

Współpraca opiera się na tym, że Spółka przekazuje influencerom swoje produkty, a ci w ramach współpracy promują otrzymane produkty w swoich social mediach, wstawiając zdjęcia, posty z opisem, relacje z tymi produktami, nagrywając filmy, w których produkty są polecane oraz oznaczając profil Spółki w social mediach.

Prowadzone są także spotkania na żywo, podczas których influencerzy omawiają kwestie zdrowotne związane np. z układem trawiennym i przy okazji polecają produkty Spółki, które wspomagają układ trawienny. Spółka inicjuje również spotkania influencerów z obecnymi jak i potencjalnymi klientami, które odbywają się na łonie natury np. w lesie. Podczas takich spotkań, influencerzy na zlecenie Spółki organizują wydarzenia, podczas których opowiadają o różnych roślinach używanych przez Spółkę w swoich produktach np przedmiotem rozmów są: mniszek lekarski, czy prozdrowotne chwasty (pospolite rośliny zielarskie).

Innym rodzajem wydarzeń są spotkania on-line organizowane przez influencerów, którzy są zarazem trenerami personalnymi jak i wegetarianami, czy osobami chorującymi na cukrzycę. Osoby te poprzez swój tryb życia dają przykład, że używając produktów Spółki można znaleźć zdrowotną równowagę w życiu.

Spółka przyjęła dwa modele rozliczeniowe z influencerami, w pierwszym influencerzy otrzymują stałe opłaty za swoje usługi, w drugim wynagrodzenie influencerów opiera się na procencie ze sprzedaży reklamowanych przez nich produktów. Influencerzy są osobami fizycznymi, które albo prowadzą własną działalność gospodarczą i wystawiają Spółce faktury za swoje usługi bądź są to osoby, wykonujące dzieło na podstawie zawartej ze Spółką umowy o dzieło.

Spółka dokumentuje prowadzone za pośrednictwem influencerów kampanie reklamowe czy spotkania na żywo, w tym celu korzysta z usług zewnętrznego fotografa, który przeprowadza profesjonalną fotorelację z danego wydarzenia.

Ponadto Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę kilka osób, których zadania w całości pokrywają się z pracami nakierowanymi na zwiększenia poziomu sprzedaży produktów Spółki, poprzez podejmowani i kierowanie działaniami marketingowymi Spółki.

Spółka w ramach działalności promocyjno-informacyjnej współpracuje, także z innymi przedsiębiorcami, są to:

I. Copywriterzy

Copywriterzy świadczą na rzecz Spółki trzy rodzaje usług. Pierwsza grupa usług to teksty reklamowe, typowo pod frazy wyszukiwania w (...), druga grupa usług to teksty pod reklamy wyświetlane w (...), inna grupa usług to teksty pod reklamy na (...).

II. Podcast

Spółka współpracuje z prowadzącym podcast Ukłon Natury w celu promocji produktów Spółki.

III. Grafik

Tworzy treści na użytek zarówno wewnętrzny jak i zewnętrzny Spółki.

IV Analityk marketingowy

Jego zadaniem jest wyśledzenie w Internecie jakie są nawyki klientów w Internecie, jakie działania są modne, popularne czy generalnie cieszą się popularnością Jak również weryfikowanie jakie działania podejmuje konkurencja - wszystkie działania związane są z marketingiem.

Kolejną grupą wydatków są wydatki związane ze współpracą z sieciami handlowymi, drogeriami czy aptekami (dalej: Placówki handlowe). Placówki handlowe mają ze Spółką umowy, na podstawie których zobowiązują się do promowania, wystawiania w widocznych miejscach produktów Spółki, czy wyświetlaniu bannerów reklamujących produkty Spółki na swoich stronach Internetowych.

W ramach powyższej współpracy Placówki handlowe zobowiązane są do takiego umiejscawiania produktów Spółki, aby były one jak najlepiej widoczne, poza tym często współpraca obejmuje wystawiania bannerów czy innych reklam, które prezentują produkty Spółki. Placówki handlowe same decydują jaki sposób promocji produktów będzie najskuteczniejszy W ramach wynagrodzenia za swoje działania marketingowe, podmioty te otrzymują prowizję, obliczoną w oparciu o zrealizowaną wartość sprzedaży produktów Spółki

Poza powyższymi działaniami Spółka samodzielnie wykupuje reklamy w Internecie, przykładem tego typu wydatków jest zakup czasu czy powierzchni reklamowej, których operatorem jest firma (...).

Spółka korzysta także z usług polegających na zakupie miejsca na portalach informacyjnych do publikacji artykułów prasowo-marketingowych [(np. ...)]. Usługa ta polega na tym, że Spółka nabywa prawo do zakupu artykułu, który będzie opisywał jej produkty, czy też je polecał, a następnie taki artykuł (napisany przez współpracownika) zostanie opublikowany na portalu internetowym danego wydawcy. Przedmiotem takich artykułów jest tematyka prozdrowotna, jednakże celem artykułu jest albo przedstawienie w sposób pozytywny produktów albo zachęcenie do zakupu produktów.

Ponadto Spółka korzysta z usług specjalistów od tzw ruchu w Internecie. Są to usługi polegające na przekierowywaniu ruchu w Internecie na stronę danego podmiotu. Spółka wykupuje powyższą usługę, a świadczeniodawca poprzez ustawienie, dobór odpowiednich słów w wyszukiwarkach internetowych, podejmuje takie działania, które mają gwarantować jak największe wyświetlenia strony internetowej Spółki, podczas gdy dany użytkownik Internetu korzysta z wyszukiwarki internetowej.

Spółka ponosi wydatki na publikację informacji o jej produktach w gazetach; współpracowała min z wydawnictwem gazety „O czym Ci lekarze nie powiedzą". W ramach tej współpracy Spółka publikowała reklamy swoich produktów poprzez wskazywanie na nich prozdrowotnych właściwości oferowanych przez siebie suplementów diety.

Spółka w związku z organizowanymi targami, w ramach promocji swojej marki, zamawia gadżety reklamowe z logiem Spółki. Zdaniem Spółki, w sytuacji gdy dany kontrahent weźmie dany gadżet z nazwą i logo firmy, np. smycz na klucze, to nawet w sytuacji gdy nie weźmie ulotki czy ją zgubi, będzie miał ze sobą przedmiot, który zawiera nazwę Spółki a tym samym przypomina o Spółce i zwiększa tym samym szanse odwiedzenia strony internetowej Spółki i złożenia zamówienia.

W związku z powyższym, Spółka ponosi lub będzie ponosić wydatki na:

a)wynagrodzenie Pracowników zaangażowanych w działania promocyjno-informacyjne (proporcja wynagrodzenia określana w oparciu o ewidencję czasu pracy);

b)wynagrodzenie podmiotu trzeciego za utrzymanie dotychczasowej oraz wdrożenie nowej strony internetowej Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

c)wynagrodzenie podmiotu trzeciego za promocję Spółki w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

d)pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach internetowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

e)opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

f)wynagrodzenie podmiotu trzeciego za przygotowanie graficzne oraz wykonanie artykułów reklamowych związanych z promocją produktów Spółki takich bannery, billboardy, gadżety, itd. (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i przygotowanie);

g)zaprojektowanie i wykonanie praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki przez podmiot trzeci (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);

h)ubrania dla Pracowników, które są opatrzone logo Spółki (faktura od podmiotu trzeciego);

i)sprzęt dedykowany przygotowywaniu nagrań publikowanych w mediach społecznościowych Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

j)wynagrodzenie podmiotu trzeciego (Placówki handlowe) za świadczenie usług promocji produktów Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);

k)koszty związane ze współpracą z podmiotem zewnętrznym na promowanie produktów Spółki z użyciem mobilnej sauny fińskiej, gdzie będą wykorzystywane olejki eteryczne Spółki w celu ich promocji;

l)zakupy specjalistycznego sprzętu do wykonania zadań powierzonych etatowemu Pracownikowi (np. grawer laserowy, komputer do obróbki graficznej, aparat fotograficzny)

- zwane dalej: Kosztami Promocji.

Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:

1)Koszty Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży;

2)Koszty Targów;

3)Koszty Promocji.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że:

  • Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowiły/stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;
  • Wydatki Na Wzrost Przychodów poniesione przez Spółkę nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
  • w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT;
  • Ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;
  • nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Ad 1.

Dochód ze sprzedaży produktów, o których mowa we Wniosku, w stosunku do którego Spółka chce zastosować tzw. „ulgę na ekspansję” podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Ad 2.

Aktualnie Spółka posiada w swojej ofercie cztery rodzaje produktów: suplementy diety, przyprawy premium, mieszanki paszowe oraz olejki eteryczne. Produkcja wymienionych produktów przez Spółkę wygląda w następujący sposób:

  • suplementy diety - w przeważającej większości produkcja własna, jeżeli jakieś suplementy nie są tworzone wyłącznie przez Spółkę, to produkty te powstają przy współpracy z podmiotem zewnętrznym, w efekcie czego produkcja jest łączona - za pewne etapy produkcji odpowiedzialna jest Spółka, a za cześć produkcji odpowiada podmiot zewnętrzny W odniesieniu do produktów współtworzonych z podmiotem zewnętrznym, Spółka odpowiada za następujące etapy tworzenia danego suplementu diety:

i. krople - wybór opakowań, szata graficzna, skład produktu jest po stronie Spółki,

ii. płyny - Spółka skupuje półprodukty, na podstawie których tworzy własną szatę graficzną i proces etykietowania odbywa się w zakładzie produkcyjnym Spółki.

  • przyprawy premium - w całości produkcja własna Spółki
  • mieszanki paszowe - produkcja w całości jest kontraktowa (odpowiada podmiot zewnętrzny), jednakże Spółka podejmuje w ramach tworzenia gotowego wyrobu takie czynności jak: wybór opakowań, skład produktu, szata graficzna.
  • olejki eteryczne zaklasyfikowane we wniosku jako produkty kosmetyczne produkowane są wyłącznie przed podmiot zewnętrzny, ale udział Spółki w procesie tworzenia finalnego produktu obejmuje takie czynności jak: wybór wariantów zapachowych, opakowań, szata graficzna.

Ad 3.

Suplementy diety w przeważającej większości są produkowane przez Spółkę Pozostałe produkty powstają w wyniku współpracy. Spółka nie odsprzedaje gotowych produktów. Każdy produkt, który znajduje się w ofercie Spółki jest wynikiem osobiście przeprowadzonego przez Spółkę projektu, który powstaje wewnętrznie - własnymi siłami (w większości przypadków) albo przy współpracy producenta kontraktowego i działu B+R funkcjonującego w Spółce.

Ad 4.

Spółka podjęła decyzję o rozszerzenie swojej działalności o produkcję i sprzedaż przypraw, jednakże w Polsce jest to bardzo niszowy rynek. W związku z tym, Spółka celem maksymalizacji szans na powodzenie nowego projektu, postanowiła zatrudnić osobę z wiedzą o tym specyficznym segmencie rynku (przyprawy premium). Głównym zadaniem tej osoby było wzbogacenie doświadczenia działu handlowego. Specyfika rynku wymaga odpowiedniej identyfikacji klienta, kanału dotarcia do niego i sposobu prezentacji i sprzedaży przypraw premium. W ramach tego projektu Spółka oferuje zarówno produkty (przyprawy) skomponowane wyłącznie przez siebie jak i półprodukty do skomponowania osobiście przez klientów Spółki. Zdarza się, że Spółka kupuje produkty, które nie podlegają żadnej obróbce i sprzedawane są dalej w opakowaniach z logo Spółki.

Ad 5.

Odpowiedzialność osoby zatrudnionej do trudnych segmentów rynku (specjalista) obejmuje m in. następujące zadania: obecność na targach, wizyty u klientów, przedstawianie oferty, wysyłanie próbek, zbieranie informacji zwrotnej, wyciąganie wniosków oraz dopasowanie oferty ostatecznej, negocjacje cenowe, negocjowanie kontraktów. Jednocześnie praca dotyczy produktów Spółki w nowowprowadzonych liniach tj. przyprawy, olejki eteryczne i mieszanki paszowo uzupełniające - zarówno wyprodukowanych całkowicie samodzielnie przez Spółkę jak i produkcji we współpracy z producentem kontraktowym.

Ad 6.

Spółka prowadzi sprzedaż zarówno produktów wytworzonych wyłącznie przez siebie (we własnym zakładzie) jak i produktów wytworzonych we współpracy z producentem kontraktowym.

Ad 7.

Wskazane we Wniosku koszty obejmują zarówno produkty wytworzone wyłącznie przez Spółkę jak i produkty wytworzone przez Spółkę we współpracy z podmiotem zewnętrznym. Podział kosztów w odniesieniu na poszczególne produkty wygląda następująco:

Koszty produktów wyprodukowanych we własnym zakładzie, samodzielnie przez Spółkę - to suplementy diety dla ludzi i przyprawy, pochłonęły:

i. W latach przed 2023 r. - 100% kosztów poniesionych przez Spółkę dotyczyło samodzielnie wytworzonych produktów

ii. W 2023 r. - 75% kosztów zostało poniesionych na samodzielne wytworzenie produktów Spółki.

- Koszty produktów wytworzonych we współpracy z zewnętrznymi producentami, analogicznie.

i. W latach przed 2023 r. - Spółka nie poniosła żadnych kosztów na produkcję produktów, które były by współtworzone z podmiotem zewnętrznym.

ii. W 2023 r. - 25% kosztów dotyczyło produktów, które nie były wyprodukowane wyłącznie przez Spółkę.

Ad 8.

Zwiększenie kwoty sprzedaży dotyczy sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Spółkę.

Ad 9.

Koszty tłumaczeń są ponoszone w celu zwiększenia widoczności polskiej firmy i oferty produktów Spółki klientom zagranicznym, celem umożliwienia im zapoznania się z wyjątkowymi i nietypowymi produktami w ich ojczystych językach. Tłumaczenia są wykonywane przez podmiot zewnętrzny i udokumentowane fakturami.

Ad 10.

Logo spółki jest jednocześnie logiem jednej (najważniejszej) z linii produktów Spółki. Przygotowane materiały zawierają zarówno informacje o Spółce jak i o produktach. Są wysyłane do klientów, którzy zakupili produkty poprzez stronę internetową bądź do klientów hurtowych.

Ad 11.

Logo firmy jest też logiem jednej z linii produktów, wobec czego, produkty reklamowe zawierają logo Spółki, które jest jednocześnie znakiem rozpoznawalnym produktów.

Ad 12.

Koszty współpracy z Copywriterami, twórcami Podcastów, Grafikami dotyczą wszystkich produktów oraz firmy Spółki jako jej działalności.

Ad 13.

W odpowiedzi na pytanie organu odnośnie, co należy rozumieć przez wynagrodzenie podmiotu trzeciego za promocję Spółki w mediach społecznościowych oraz czy są to wynagrodzenia ponoszone za współpracę z influencerami/ambasadorami marek, wskazali Państwo, że po pierwsze są to osoby prowadzące działalność i promujące produkty Spółki poprzez (…), promują dane produkty wybrane przez Spółkę. Po drugie są to również influencerzy, promujący produkty wskazane przez Spółkę. Obie grupy rozliczają się na podstawie faktury.

Ad 14.

W odpowiedzi na pytanie organu co należy rozumieć przez koszty- opłaty za reklamy w mediach społecznościowych oraz czy są to wynagrodzenia ponoszone za współpracę z influencerami/ambasadorami marek, wskazali Państwo, że są to faktury od osób trzecich prowadzących na rzecz Spółki kampanie reklamowe dotyczące produktów Spółki, ponadto wydatki obejmują opłaty od serwisów internetowych, które wystawiają fakturę na rzecz Spółki za prowadzenie kampanii w ich sieci internetowej.

Ad 15.

Poprzez koszty związane ze współpracą z podmiotem zewnętrznym na promowanie produktów Spółki z użyciem mobilnej sauny fińskiej należy rozumieć poniesione koszty na takie wydarzenia jak np. udział influencerów w seansach w saunie, nagranie materiałów reklamowych promujących markę oraz produkty Spółki i udostępnienie ich w sieciach społecznościowych. W saunie wykorzystywane będą olejki eteryczne oferowane i sprzedawane przez Spółkę.

Ad 16.

Spółka celem m.in. dostosowania opakowań do sprzedaży nabyła takie urządzenia jak grawer laserowy czy komputer, za pośrednictwem którego projektowane są grafiki na opakowania produktów. Grawer wykorzystywany jest wyłącznie do celów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi, komputer wykorzystywany jest przez 80% czasu jego używania do działań promocyjno-informacyjnych, a pozostałe 20% na inne cele. Spółka w ramach ulgi rozpozna koszty sprzętu w wysokości odpowiadającej użyciu tego sprzętu na cele działalności promocyjno- informacyjnej.

Ad 17.

Poprzez sprzęt dedykowany do przygotowywania nagrań publikowanych w mediach społecznościowych Spółki należy rozumieć niezbędne akcesoria do wykonania sesji zdjęciowych promowanych produktów Spółki - takie jak tło, oświetlenie, dekoracje naturalne, opakowania i etykiety, statyw i obiektywy makro Sprzęt wykorzystywany jest w głównej mierze na cele działań promocyjno-informacyjnych Spółki.

Ad 18.

Większość dojazdów pracowników etatowych na targi odbywa się drogą lotniczą. W konsekwencji Spółka poniesie koszty biletów lotniczych dla tych pracowników.

Ad 19.

Spółka w związku z organizacją miejsca wystawowego rozpozna następujące wydatki: wynajem powierzchni wystawowej, zabudowa stoiska, banery, loty i noclegi pracowników, diety, ulotki, wizytówki, produkty itp.

Ad 20.

W odpowiedzi na pytanie organu, co należy rozumieć przez koszty-usługi zewnętrznego fotografa, wskazali Państwo, że jest to tworzenie sesji zdjęciowej produktów, są one wykorzystywane w mediach społecznościowych do promocji w sieci i w materiałach drukowanych.

Ad 21.

Od 2022 r przeważająca większość produktów jest sprzedawana podmiotom trzecim - niezależnym Jednocześnie, sporadycznie, mała część produktów była sprzedawana do spółki zależnej. W przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, Spółka zaliczy do kosztów kwalifikowanych wydatki jedynie w takiej proporcji, w jakiej dotyczą one sprzedaży produktów Spółki do podmiotów niepowiązanych (proporcja zostanie ustalona w oparciu o strukturę przychodową, tj. koszty kwalifikowane zostaną ustalone w takiej wysokości, w jakiej przychody ze sprzedaży produktów do podmiotów niepowiązanych pozostają w przychodach ze sprzedaży produktów ogółem).

Pytanie

Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2024 oraz lata kolejne?

Państwa stanowisko w sprawie

Przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust 1 Ustawy CIT za lata 2022-2024 rok oraz lata kolejne.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Z kolei art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT stanowi:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów, które opisał w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Koszty Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży

Podkreślić należy, że katalog działań promocyjno-informacyjnych nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca nie zdefiniował czym są działania promocyjno-informacyjne a wskazał jedynie przykładowe działania, które mogą stanowić działania informacyjno-promocyjne.

Zgodnie z ogólnie przyjętym znaczeniem, działania promocyjne to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjno-informacyjne to zatem wszelkie działania, wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu.

Budowanie oraz utrzymywanie renomy oraz znajomości wyrobów Spółki wśród konsumentów jest kluczowym elementem marketingowego przedsięwzięcia przedsiębiorstwa, opartego na produkcji własnych produktów. Rozpoznawalność Produktów wśród większego lub zupełnie nowego grona obiorców na skutek działań podejmowanych przez specjalistę do pozyskiwania nowych obszarów sprzedaży mających na celu doprowadzenie do zwiększenia poziomu sprzedaży Produktów skutkuje w konsekwencji zwiększeniem przychodu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca może w pełni zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wskazanych w 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT Wydatki Na Wzrost Przychodów w zakresie Kosztów Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży.

Koszty Targów

Wskazane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT „koszty uczestnictwa w targach” należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu „kosztów uczestnictwa w targach”.

W związku z powyższym należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę Koszty Targów mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.

W przywołanym przepisie wskazano „koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego” Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę, które są związane z uczestnictwem w targach i zostały poniesione na organizację miejsca wystawowego. Jeśli zatem wybrani przez Wnioskodawcę pracownicy są zaangażowani w organizację miejsca wystawowego, to wynagrodzenie tych pracowników za czas, który poświęcili na organizację miejsca wystawowego, kwalifikuje się do kosztów o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia „organizacja miejsca wystawowego”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „organizacja” oznacza:

  • sposób zorganizowania czegoś,
  • organizowanie czegoś.

Nie ulega wątpliwości, że do kategorii „kosztów uczestnictwa w targach poniesionych na organizację miejsca wystawowego” można zaliczyć wszystkie wydatki, które Spółka poniosła, aby móc zorganizować miejsce wystawowe. Należy wyraźnie podkreślić, że samo miejsce wystawowe bez pracownika Spółki nie miałoby żadnej wartości, ponieważ pracownik nie mógłby nawiązywać relacji z potencjalnymi klientami oraz prezentować produktów Spółki. Skoro zatem dotarcie pracownika do miejsca odbywania się targów, a następnie udział w targach - nawet, jeśli transport odbywa się samochodem służbowym lub drogą lotniczą - jest związane z „organizacją miejsca wystawowego", to wynagrodzenie pracownika za czas podróży oraz udział w targach, a także koszt transportu stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego. Skoro zatem przywołany przepis stanowi o „organizacji miejsca wystawowego”, a poprzez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś", „organizowanie czegoś”, to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach jak i również partycypacja w kosztach zorganizowania imprezy stanowią „organizację miejsca wystawowego”. W konsekwencji, wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.

Nawet w przypadku uznania, że niektóre z ponoszonych przez Spółkę Kosztów Targów nie kwalifikują się do objęcia art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, to w dalszym ciągu będą mogły stanowić one koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT. Udział Spółki w targach niewątpliwie przyczynia się do jej rozpoznawalności, dlatego tego typu czynności stanowią działania promocyjno- informacyjne, o których mowa w art 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.

Koszty Promocji

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT „koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów” nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami. Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące Produktów Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.

Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach". Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja" oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś".

Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja" i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie, aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, w związku z którymi Spółka ponosi Koszty Promocji, są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności Produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o Produktach Spółki. 

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o ocenę przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

W świetle art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 ustawy o CIT:

w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy zauważyć, że powyższy katalog kosztów ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uprawniający do ulgi ma charakter zamknięty. Ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

  • zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
  • osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
  • osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy podkreślić, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 updop przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 updop objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Dlatego też, aby ocenić, czy do Spółki mają zastosowanie przepisy art. 18eb ustawy o CIT, dotyczące ulgi na ekspansję, w pierwszej kolejność należy ocenić czy Spółka wytwarza rzeczy (produkty) w prowadzonej działalności gospodarczej.

W przepisach dotyczących ulgi na ekspansję, jak i w pozostałych przepisach ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane wyrażenie „wytworzyć rzecz”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN słowo „wytworzyć” oznacza „zrobić, wyprodukować coś”, „wytwórca”.

Kolejną definicję słowa wytworzyć możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „wytworzyć” jako: „spowodować powstanie czegoś”.

Wskazać należy, że pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 2023 poz. 1610 ze zm.) w świetle, którego:

rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Mając na uwadze powyższe definicje, stwierdzić zatem należy, że wyrażenie „wytworzyć rzecz” przez podatnika oznacza wyprodukować różnego rodzaju przedmioty materialne przez tego podatnika.

Uwzględnienie kontekstu językowego wskazuje więc, że mianem produktu wytworzonego przez podatnika można określić jedynie taką rzecz, tj. materialny obiekt, którego produkcja odbyła się w ramach przedsiębiorstwa podatnika. Zgodnie z powyższym, produktem wytworzonym przez podatnika w rozumieniu przepisów o uldze na ekspansję będą przedmioty materialne (rzeczy) powstałe na skutek zaangażowania posiadanych przez podatnika środków produkcji, których proces formowania uległ finalizacji, w efekcie czego produkty te zasiliły ofertę i mogą być przeznaczone do sprzedaży.

Powyższe regulacje oznaczają w sposób niewątpliwy, że intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (a zatem przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika.

Podatnik, który zleca podmiotom trzecim produkcję wyrobów sprzedawanych pod swoją marką samodzielnie (bezpośrednio) „nie robi” ani „nie produkuje” tych wyrobów. Działania podatnika nie można więc uznać za wytworzenie produktów, w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

Nie można uznać też za produkty wyprodukowane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nabytych od innego podmiotu produktów i tylko opakowanych przez Spółkę w opakowania z jej logo. Nie jest uzasadnione by prowadzoną przez Spółkę działalność handlową utożsamiać z wytwarzaniem rzeczy.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zdaniem organu, walor produktu wytworzonego przez podatnika będzie miał produkt, którego częścią składową są komponenty zakupione od innych producentów, zakładając, że działalność wytwórcza nie sprowadza się wówczas jedynie do scalenia w jeden produkt pozyskanych z zewnątrz podzespołów/komponentów. Jednocześnie, przymiotu samodzielności produkcji nie pozbawia subsydiarne skorzystanie z usług podwykonawców, o ile w dalszym ciągu przeważająca część produkcji odbywa w ramach przedsiębiorstwa podatnika, a więc bez posiłkowana się wsparciem kontrahentów zewnętrznych.

Ustalenie, że przeważająca część produkcji dokonywana jest bezpośrednio przez podatnika każdorazowo powinno odbywać się na tle okoliczności konkretnego procesu produkcyjnego z uwzględnieniem jego indywidualnych cech.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z opracowywaniem i produkowaniem suplementów diety. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji artykułów spożywczych, mieszanek paszowych uzupełniających, olejków eterycznych (kosmetyki). Produkty, które Spółka wytwarza to:

  • suplementy diety,
  • przyprawy premium,

a produkty, które tylko wprowadza na rynek jako podmiot odpowiedzialny (do obrotu) to:

  • mieszanki paszowe uzupełniające dla zwierząt domowych,
  • Spółka jest w trakcie prac nad rozszerzeniem swojej działalności o sprzedaż olejków eterycznych zaklasyfikowanych jako produkty kosmetyczne;

Spółka za cel swojej działalności objęła tworzenie Produktów z surowców, których dostawcy posiadają udokumentowane źródło pochodzenia, gwarantujące zachowanie najwyższych standardów jakościowych w sferze samych surowców, jak i źródła ich pozyskania. Składy produktów Spółki są najwyższej jakości. Spółka decyduje się na współpracę tylko z dostawcami kwalifikowanymi. Kwalifikacja jest procesem oceny dostawców, zapewniającym odpowiednią jakość surowców.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że aktualnie Spółka posiada w swojej ofercie cztery rodzaje produktów: suplementy diety, przyprawy premium, mieszanki paszowe oraz olejki eteryczne. Produkcja wymienionych produktów przez Spółkę wygląda w następujący sposób:

  • suplementy diety - w przeważającej większości produkcja własna, jeżeli jakieś suplementy nie są tworzone wyłącznie przez Spółkę, to produkty te powstają przy współpracy z podmiotem zewnętrznym, w efekcie czego produkcja jest łączona - za pewne etapy produkcji odpowiedzialna jest Spółka, a za cześć produkcji odpowiada podmiot zewnętrzny. W odniesieniu do produktów współtworzonych z podmiotem zewnętrznym, Spółka odpowiada za następujące etapy tworzenia danego suplementu diety:

i.  krople - wybór opakowań, szata graficzna, skład produktu jest po stronie Spółki,

ii. płyny - Spółka skupuje półprodukty, na podstawie których tworzy własną szatę graficzną i proces etykietowania odbywa się w zakładzie produkcyjnym Spółki.

  • przyprawy premium - w całości produkcja własna Spółki
  • mieszanki paszowe - produkcja w całości jest kontraktowa (odpowiada podmiot zewnętrzny), jednakże Spółka podejmuje w ramach tworzenia gotowego wyrobu takie czynności jak: wybór opakowań, skład produktu, szata graficzna.
  • olejki eteryczne zaklasyfikowane we wniosku jako produkty kosmetyczne produkowane są wyłącznie przed podmiot zewnętrzny, ale udział Spółki w procesie tworzenia finalnego produktu obejmuje takie czynności jak: wybór wariantów zapachowych, opakowań, szata graficzna

W ramach projektu (przyprawy premium) Spółka oferuje zarówno produkty (przyprawy) skomponowane wyłącznie przez siebie jak i półprodukty do skomponowania osobiście przez klientów Spółki. Zdarza się, że Spółka kupuje produkty, które nie podlegają żadnej obróbce i sprzedawane są dalej w opakowaniach z logo Spółki.

Zlecanie fizycznej produkcji podwykonawcom, dostawa surowców oraz zapewnienie odpowiednich proporcji składników poszczególnych preparatów przez podwykonawców (jak ma to miejsce w analizowanej sprawie), niezależnie od tego czy recepturę przygotowali Państwo, służy w istocie wytwarzaniu określonych produktów nie przez Spółkę ale przez podmiot trzeci.

Nie można uznać też za produkty wyprodukowane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nabytych od innego podmiotu produktów i tylko opakowanych przez Spółkę w opakowania z jej logo. Nie jest uzasadnione by prowadzoną przez Spółkę działalność handlową utożsamiać z wytwarzaniem rzeczy.

Przedstawiony opis sprawy prowadzi więc do wniosku, że Spółka w stosunku do części z ww. rodzajów działalności nie wykonuje działalności produkcyjnej, lecz działalność handlową lub dystrybucyjną i zajmuje się sprzedażą gotowego już towaru handlowego opakowanego tylko przez Spółkę w opakowanie z jej logiem a nie wytworzeniem preparatu.

Zatem, Spółka w stosunku do części z ww. rodzajów działalności nie wytwarza produktu, lecz dokonuje sprzedaży gotowego produktu pod własną nazwą lub znakiem towarowym.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Państwa działalność w znacznej części sprowadza się wyłącznie do sprzedaży zakupionych gotowych produktów wyprodukowanych przez innych wykonawców. Nabytych gotowych produktów nie łączą Państwo z produktami wytwarzanymi przez Państwa Spółkę, lecz tylko odsprzedają je we własnym opakowaniu jako gotowy produkt.

W związku z tym, nie można uznać, że:

  • suplementy diety, które nie są tworzone wyłącznie przez Spółkę, powstają przy współpracy z podmiotem zewnętrznym, tj.:
  • krople - wybór opakowań, szata graficzna, skład produktu jest po stronie Spółki,
  • płyny - Spółka skupuje półprodukty, na podstawie których tworzy własną szatę graficzną i proces etykietowania odbywa się w zakładzie produkcyjnym Spółki.
  • Przyprawy premium, w sytuacj gdy Spółka kupuje produkty, które nie podlegają żadnej obróbce i sprzedawane są dalej w opakowaniach z logo Spółki.
  • mieszanki paszowe - produkcja w całości jest kontraktowa (odpowiada podmiot zewnętrzny), jednakże Spółka podejmuje w ramach tworzenia gotowego wyrobu takie czynności jak: wybór opakowań, skład produktu, szata graficzna.
  • olejki eteryczne zaklasyfikowane we wniosku jako produkty kosmetyczne produkowane są wyłącznie przed podmiot zewnętrzny, ale udział Spółki w procesie tworzenia finalnego produktu obejmuje takie czynności jak: wybór wariantów zapachowych, opakowań, szata graficzna

wytworzone we wskazany we wniosku sposób stanowią produkty, o których mowa w art. 18eb ustawy o CIT. Tym samym, w stosunku do ww. produktów nie mogą Państwo skorzystać z tzw. „ulgi na ekspansję” uregulowanej w art. 18eb ustawy o CIT.

Natomiast, suplementy diety w części, w której będzie to produkcja własna Spółki oraz przyprawy premium, też wyłącznie w części w której będzie to produkcja własna Spółki należy uznać, za produkowane przez Spółkę produkty, o których mowa w art. 18eb ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za lata 2022-2024 oraz lata kolejne.

Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska jest art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy wskazać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Jeszcze raz należy podkreślić, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie wymienione we wniosku koszty Spółki poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

W opisie sprawy dokonali Państwo podziału wymienionych we wniosku Wydatków na Wzrost Przychodów na:

1.Koszty Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży;

2.Koszty Targów;

3.Koszty Promocji.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazali Państwo, że Spółka celem realizacji założonej polityki sprzedaży i promocji produktów wobec potencjalnych klientów, nabywa od zewnętrznych podmiotów liczne usługi o charakterze marketingowym oraz promocyjno-informacyjnym.

Spółka zdecydowała się więc na podjęcie współpracy ze specjalistą do pozyskiwania nowych obszarów sprzedaży (hurtownie i gabinety weterynaryjne, HoReCa i sklepy internetowe).

W związku z powyższym, Spółka ponosi lub będzie ponosić wydatki na wynagrodzenie podmiotu trzeciego za sprzedaż produktów (faktura od zewnętrznego kontrahenta) - zwane dalej: Kosztami Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku, Spółka wskazała, że podjęła decyzję o rozszerzenie swojej działalności o produkcję i sprzedaż przypraw, jednakże w Polsce jest to bardzo niszowy rynek. W związku z tym, Spółka celem maksymalizacji szans na powodzenie nowego projektu, postanowiła zatrudnić osobę z wiedzą o tym specyficznym segmencie rynku (przyprawy premium). Głównym zadaniem tej osoby było wzbogacenie doświadczenia działu handlowego. Specyfika rynku wymaga odpowiedniej identyfikacji klienta, kanału dotarcia do niego i sposobu prezentacji i sprzedaży przypraw premium. W ramach tego projektu Spółka oferuje zarówno produkty (przyprawy) skomponowane wyłącznie przez siebie jak i półprodukty do skomponowania osobiście przez klientów Spółki. Zdarza się, że Spółka kupuje produkty, które nie podlegają żadnej obróbce i sprzedawane są dalej w opakowaniach z logo Spółki.

Odpowiedzialność osoby zatrudnionej do trudnych segmentów rynku (specjalista) obejmuje m. in. następujące zadania: obecność na targach, wizyty u klientów, przedstawianie oferty, wysyłanie próbek, zbieranie informacji zwrotnej, wyciąganie wniosków oraz dopasowanie oferty ostatecznej, negocjacje cenowe, negocjowanie kontraktów. Jednocześnie praca dotyczy produktów Spółki w nowowprowadzonych liniach tj. przyprawy, olejki eteryczne i mieszanki paszowo uzupełniające - zarówno wyprodukowanych całkowicie samodzielnie przez Spółkę jak i produkcji we współpracy z producentem kontraktowym.

Odnosząc się do kosztów Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży nie można zgodzić się z Państwem, że koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, uznaje za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów tylko koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zakres tego przepisu nie obejmuje kosztów wynagrodzenia specjalisty do pozyskiwania nowych obszarów sprzedaży (hurtownie i gabinety weterynaryjne, HoReCa i sklepy internetowe). Podjęcie współpracy ze specjalistą, którego zadaniem jest zwiększenie lub pozyskanie zupełnie nowego grona obiorców na skutek działań podejmowanych przez niego do pozyskiwania nowych obszarów sprzedaży mających na celu doprowadzenie do zwiększenia poziomu sprzedaży Produktów jest pewnego rodzaju zatrudnieniem tej osoby. Osoba ta „pracuje dla Spółki” a nie świadczy jednorazowe usługi.

Zatem, koszty te przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z wydatkami wymienionymi w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, nie podlegają/nie będą podlegać odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.

Zauważyć należy, że katalog kosztów kwalifikowanych określa rodzaje kosztów możliwych do powtórnego odliczenia w związku z podjętymi przez podatnika działaniami ukierunkowanymi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. Niniejsze wyliczenie zawiera dwie kategorie wydatków związanych z zaangażowaniem pracownika w działania marketingowe. W świetle przepisów poświęconych analizowanej preferencji, powtórnie dla celów rozliczenia podatku mogą zostać odliczone wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników, które to wydatki zostały zakwalifikowane jako koszty uczestnictwa w targach (art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT).

Podkreślenia wymaga, że scharakteryzowane wyżej wydatki są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na tę okoliczność zakresem ulgi na ekspansje nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.

Wykluczenie kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podyktowane jest koniecznością uwzględnienia w procesie wykładni założenia o racjonalności ustawodawcy. Przywołane domniemanie nakazuje uznać, że skoro ustawodawca dopuszcza w ramach jednej kategorii wydatków uwzględnienie kosztów związanych z udziałem pracownika w procesie promocji, to posłużyłby się analogiczną konstrukcją, tj. poprzez bezpośrednie odwołanie w dalszej części analizowanego przepisu do wynagrodzenia pracownika, gdyby jego zamiarem było stworzenie możliwości odliczenia uposażeń pracowniczych w ramach wydatków wymienionych w kolejnych pozycjach analizowanego katalogu.

Stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników/osób stale zatrudnionych dla firmy.

W art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych”, posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie „promocja” należy rozumieć m.in. „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast, poprzez pojęcie „informacja” rozumieć należy czynności związane z „udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości”. Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, „działaniami promocyjno-informacyjnymi” będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji.

Internetowy słownik języka polskiego wskazuje, że „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”.

Art. 18eb ust. 7 tj. w pkt 3 do 5 ustawodawca wskazał, że za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

  • dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
  • przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
  • przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę charakter wskazanych kosztów oraz fakty, że wszelkie ulgi należy interpretować ściśle zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni uznać należy, że wymienione we wniosku koszty „Pozyskania Nowych Obszarów Sprzedaży” nie stanowią kosztów o których mowa powyżej.

Odnosząc się do kosztów zwanych „Kosztami Targów” wskazać należy, że koszty takie jak:

  • zakwaterowanie i wyżywienie Pracowników Spółki w czasie targów;
  • koszty podróży Pracowników biorących udział w targach (bilety lotnicze);
  • koszty transportu produktów samochodami (w tym koszty paliwa) poniesione w celu organizacji miejsca wystawowego;
  • koszty tłumaczeń materiałów promocyjnych w części dotyczącej/odnoszącej się do produktów wyprodukowanych przez Państwa Spółkę (które wskazano powyżej);
  • przygotowanie materiałów reklamowych takich jak katalogi informacyjne, ulotki produktowe i broszury (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie) w części dotyczącej/odnoszącej się do produktów wyprodukowanych przez Państwa Spółkę (które wskazano powyżej);
  • wynajęcie powierzchni wystawienniczej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • wykonanie wystroju stoiska (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
  • zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach, tj. Torby reklamowe, długopisy, smycze na klucze etc. (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie) w części dotyczącej/odnoszącej się do produktów wyprodukowanych przez Państwa Spółkę (które wskazano powyżej);

mogą zostać odliczone w ramach ulgi na ekspansję na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy.

We wniosku i jego uzupełnieniu wskazali Państwo, że Spółka celem uczestnictwa w powyższych targach zawarła umowę z akredytowanym wyłącznym przedstawicielem na Polskę, organizatora powyższych targów w Mediolanie Przedstawiciel posiadał w ofercie kilka stanowisk na targach. Spółka w związku z powyższymi targami, poniosła już większą część kosztów w związku z rezerwacją stoiska wystawowego.

Na mocy zawartej pomiędzy Spółką a podmiotem zewnętrznym umowy, Spółka otrzyma kompleksową usługę obejmującą zapewnienie Spółce miejsca wystawowego (przestrzeni), aranżację miejsca wystawowego, tablic i innych przyrządów, dzięki którym Spółka będzie miała możliwość zarówno poinformować o swojej obecności jak i zaprezentować swoje produkty na targach.

Spółce zostaną zagwarantowane stałe elementy towarzyszące wystawie, jednakże po stronie Spółki będzie leżeć obowiązek dostarczenia na targi katalogów z informacjami o produktach Spółki (przetłumaczone), ponadto Spółka planuje zabrać na targi inne materiały reklamowe takie jak torby reklamowe, długopisy, smycze na klucze etc.

Wszystkie produkty, które Spółka będzie miała zamiar zaprezentować na targach, przetransportuje drogą lądową, w związku z czym poniesie koszty transportu. Natomiast Pracownicy Spółki, którzy będą uczestniczyć w targach, odbędą podróż samolotem, w związku z czym Spółka poniesie koszty zakupu biletów lotniczych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka poniesie koszty transportu lądowego produktów, koszty transportu powietrznego Pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia Pracowników.

Spółka w związku z uczestnictwem w targach odbywających się za granicą spodziewa się rozszerzyć swoją działalność na klientów zagranicznych. Celem przedstawienia im w pełni swojej oferty, Spółka będzie potrzebowała przetłumaczonych na język angielski i niemiecki ulotek, banerów, katalogów, etykiet oraz innych dokumentów zawierających informacje o produktach Spółka.

W związku z tym Spółka zleci podmiotowi zewnętrznemu przetłumaczenie swoich ulotek, broszur, etykiet produktowych i innych dokumentów informujących o ofercie Spółki, na język angielski i niemiecki. Spółka nie wyklucza, że w przyszłości w miarę potrzeby zleci przetłumaczenie jej ulotek na inne języki niż tylko angielski i niemiecki.

W związku z powyższym Spółka po przetłumaczeniu na język obcy swoich materiałów reklamowych poniesie koszty związane z wyprodukowaniem dla niej, przez podmiot zewnętrzny materiałów takich jak: ulotki, broszury, katalogi, banery, etykiety itp.

Koszty tłumaczeń są ponoszone w celu zwiększenia widoczności polskiej firmy i oferty produktów Spółki klientom zagranicznym, celem umożliwienia im zapoznania się z wyjątkowymi i nietypowymi produktami w ich ojczystych językach. Tłumaczenia są wykonywane przez podmiot zewnętrzny i udokumentowane fakturami.

Wskazali Państwo, że logo spółki jest jednocześnie logiem jednej (najważniejszej) z linii produktów Spółki. Przygotowane materiały zawierają zarówno informacje o Spółce jak i o produktach.

Jednakże, należy podkreślić, że Logo identyfikuje Spółkę a nie linię produktów/produkty. Informacja w postaci Loga Spółki zawarta na produktach/linii produktów, nie oznacza, że identyfikuje ona produkty.

Mając na uwadze powyższe „Koszty targów” poniesione na:

  • koszty tłumaczeń materiałów promocyjnych;
  • przygotowanie materiałów reklamowych takich jak katalogi informacyjne, ulotki produktowe i broszury (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
  • zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach, tj. Torby reklamowe, długopisy, smycze na klucze etc. (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie

nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi na ekspansję na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy w części nie dotyczącej produktów „wyprodukowanych” przez Państwa Spółkę (na które wskazano powyżej) oraz zawierających wyłącznie logo Spółki a nie konkretnego produktu.

Jednocześnie należy zauważyć, że wydatków poniesionych przez Państwa na:

- wynagrodzenie Pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w targach (proporcja wynagrodzenia określana w oparciu o ewidencję czasu pracy);

także nie należy zaliczać do ww. katalogu kosztów.

Koszty te nie są/nie będą bowiem ponoszone na organizację miejsca wystawowego, również z oczywistych literalnych względów nie dotyczą/nie będą dotyczyły kosztów wymienionych w ww. lit. b i c powołanego przepisu. Nie sposób uznać, że w jakikolwiek sposób przyczyniają/przyczynią się do organizacji (zorganizowania) miejsca wystawowego.

Odnosząc się do wymienionych w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT kosztów, jak już wyżej wskazano wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na powyższe, zakresem ulgi na ekspansję nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników takich jak wynagrodzenie Pracowników odpowiedzialnych za uczestnictwo w targach (proporcja wynagrodzenia określana w oparciu o ewidencję czasu pracy).

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

W cytowanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/) promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Należy jeszcze raz podkreślić, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Artykuł 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.

Mając na uwadze powyższe do koszów działań promocyjno-informacyjnych będą mogli Państwo zaliczyć wydatki poniesione na:

  • wynagrodzenie podmiotu trzeciego za utrzymanie dotychczasowej oraz wdrożenie nowej strony internetowej Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach internetowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • wynagrodzenie podmiotu trzeciego za przygotowanie graficzne oraz wykonanie artykułów reklamowych związanych z promocją produktów Spółki takich bannery, billboardy, gadżety, itd. (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i przygotowanie);
  • sprzęt dedykowany przygotowywaniu nagrań publikowanych w mediach społecznościowych Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • wynagrodzenie podmiotu trzeciego (Placówki handlowe) za świadczenie usług promocji produktów Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
  • koszty współpracy z Copywriterami, twórcami Podcastów, Grafikami.

Wydatki te będą miały bowiem charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny, tak więc będą spełniały warunki umożliwiające zakwalifikowanie ich jako wydatków poniesionych przez Państwa na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

W przypadku powyższych kosztów zastrzec jednak należy, że powyższe wydatki będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT, jedynie w zakresie w jakim dotyczą działań promocyjno-informacyjnych dotyczących produktów, wytworzonych przez Spółkę, na które wskazano powyżej. WW. wydatki jeżeli będą dotyczyły produktów nie „wyprodukowanych” przez Państwa Spółkę, nie będą Państwo mogli zaliczyć do wydatków poniesionych przez Państwa na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że do kosztów działań promocyjno-informacyjnych nie będą mogli Państwo zaliczyć też wydatków poniesionych na:

  • koszty związane ze współpracą z podmiotem zewnętrznym na promowanie produktów Spółki z użyciem mobilnej sauny fińskiej, gdzie będą wykorzystywane olejki eteryczne Spółki w celu ich promocji;
  • kosztów analityka marketingowego;
  • zaprojektowanie i wykonanie praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki przez podmiot trzeci (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
  • ubrania dla Pracowników, które są opatrzone logo Spółki (faktura od podmiotu trzeciego);
  • zakupy specjalistycznego sprzętu do wykonania zadań powierzonych etatowemu Pracownikowi (np. grawer laserowy, komputer do obróbki graficznej, aparat fotograficzny) celem m.in. dostosowania opakowań do sprzedaży;

W uzupełnieniu wniosku wskazują Państwo, że Logo Spółki jest jednocześnie logiem jednej (najważniejszej) z linii produktów Spółki. Jednakże, Logo to identyfikuje Spółkę a nie linię produktów/produkty. Informacja w postaci Loga Spółki zawarta na produktach/linii produktów, nie oznacza, że identyfikuje ona produkty.

Poniesione koszty ubrań z logo Spółki należy uznać za działania o charakterze reklamowym i reprezentacyjnym Spółki a nie konkretnego produktu. Nie promują bowiem, ani nie informują o żadnym konkretnym produkcie.

Koszty analityka marketingowego nie wykazują bezpośredniego związku z produktami „wyprodukowanymi” bezpośrednio przez Państwa Spółkę.

Z kolei, olejków eterycznych, jak wskazano powyżej, nie można uznać za produkty wyprodukowane przez Państwa Spółkę.

Wydatki te nie spełniają warunków umożliwiających zakwalifikowanie ich jako wydatków poniesionych przez Państwa na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Do kosztów działań promocyjno-informacyjnych nie będą mogli Państwo zaliczyć również wydatków poniesionych na:

  • wynagrodzenie Pracowników zaangażowanych w działania promocyjno-informacyjne (proporcja wynagrodzenia określana w oparciu o ewidencję czasu pracy);
  • wynagrodzenie podmiotu trzeciego (influencerów i ambasadorów marki) za promocję Spółki w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta).

Wskazać bowiem należy, że zakresem ulgi na ekspansję i wydatków scharakteryzowanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT, nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników.

Uzasadniając powyższe należy wskazać, że katalog kosztów kwalifikowanych określa rodzaje kosztów możliwych do powtórnego odliczenia w związku z podjętymi przez podatnika działaniami ukierunkowanymi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. Niniejsze wyliczenie zawiera dwie kategorie wydatków związanych z zaangażowaniem pracownika w działania marketingowe. W świetle przepisów poświęconych analizowanej preferencji, powtórnie dla celów rozliczenia podatku mogą zostać odliczone wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników, które to wydatki zostały zakwalifikowane jako koszty uczestnictwa w targach.

Podkreślenia wymaga, że scharakteryzowane wyżej wydatki są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na tę okoliczność zakresem ulgi na ekspansje nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.

Wykluczenie kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podyktowane jest koniecznością uwzględnienia w procesie wykładni założenia o racjonalności ustawodawcy. Przywołane domniemanie nakazuje uznać, że skoro ustawodawca dopuszcza w ramach jednej kategorii wydatków uwzględnienie kosztów związanych z udziałem pracownika w procesie promocji, to posłużyłby się analogiczną konstrukcją, tj. poprzez bezpośrednie odwołanie w dalszej części analizowanego przepisu do wynagrodzenia pracownika, gdyby jego zamiarem było stworzenie możliwości odliczenia uposażeń pracowniczych w ramach wydatków wymienionych w kolejnych pozycjach analizowanego katalogu.

Stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników.

Wskazać należy, że zakresem ulgi na ekspansję i wydatków scharakteryzowanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT, nie są objęte koszty wynagrodzeń influencerów/ambasadorów marki.

Charakter powyższych wydatków nie wskazuje na promowanie konkretnego produktu lecz wpływa na budowanie całościowego wizerunku Spółki, zwiększa rozpoznawalność marki wśród potencjalnych kontrahentów.

Do kosztów dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów nie będą mogli Państwo zaliczyć także wydatków na zakupy specjalistycznego sprzętu do wykonania zadań powierzonych etatowemu Pracownikowi (np. grawer laserowy, komputer do obróbki graficznej, aparat fotograficzny) celem m.in. dostosowania opakowań do sprzedaży.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że odliczeniu, zgodnie z powołanym powyżej przepisem, mogą podlegać jedynie koszty, które dostosowują opakowania do wymagań zgłaszanych przez Państwa kontrahentów.

Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w udzielonej przez Ministerstwo Finansów odpowiedzi dla dziennikarzy z 24 stycznia 2022 r. Ministerstwo wyjaśniło w niej, że odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie koszty związane z samym etapem dostosowawczym (dot. dla przykładu rozróżnienia kolorystyki opakowań w zależności od kraju odbiorcy), a nie koszty ogólne produkcji (począwszy od etapu projektowego, poprzez wytworzenie przy zastosowaniu szerokiej gamy materiałów, a skończywszy na uzyskaniu gotowego opakowania, któremu dopiero w kolejnej fazie zostanie nadany np. indywidualny kolor właściwy dla danego kontrahenta).

Poniesione przez Państwa wydatki na grawer laserowy, komputer do obróbki graficznej, aparat fotograficzny powierzone etatowemu pracownikowi wskazują, że jest to koszt ogólny produkcji/sprzedaży a nie dostosowanie opakowań do wymagań klientów.

Tym samym, Państwa stanowisko jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

  • stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  • zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Ponadto, zwrócić uwagę należy, że wydane zostały w odmiennych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych od omawianego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).