Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.      

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może nie stosować przepisów określonych w art. 24ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT w sytuacji, gdy obliczony za rok podatkowy, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 Ustawy o CIT, udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w których A. Holding posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

E. sp. z o.o. (dalej także: „Wnioskodawca” lub „E.”) jest powstałym w 2018 r. rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski będąc tym samym podatnikiem w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „Ustawa o CIT”). Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, w skład której wchodzi również pięć innych spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT:

1)B. sp. z o.o., utworzona w 2016 r., z siedzibą przy ul. (…), (…), NIP (…),

2)C. sp. z o.o., utworzona w 2018 r., z siedzibą przy ul. (…), (…), NIP (…),

3)D. sp. z o.o., utworzona w 2018 r., z siedzibą przy ul. (…), (…), NIP (…),

4)F. sp. z o.o., utworzona w 2021 r., z siedzibą przy ul. (…), (…), NIP (…),

5)G sp. z o.o., utworzona w 2017 r., z siedzibą przy ul. (…), (…), NIP (…).

Struktura własnościowa udziałów przedstawia się w sposób następujący w odniesieniu do wszystkich sześciu polskich podmiotów (E. i pięć pozostałych spółek - na dzień złożenia wniosku są to wszystkie polskie spółki należące do grupy) posiadających siedzibę w Polsce (dalej także: „Spółki”).

Spółka prawa łotewskiego H. LV, utworzona w 2017 r., z siedzibą przy ul. (…), na Łotwie, NIP: (…), posiada powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym następujących polskich spółek: E., B. sp. z o.o., C. sp. z o.o., D. sp. z o.o.

Spółka prawa estońskiego I. OU, utworzona w 2017 r., z siedzibą przy ul. (…), posiada powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym następujących polskich spółek F. sp. z o.o., G. sp. z o.o.

Z kolei spółka prawa łotewskiego A. Holding utworzona w 2014 r., z siedzibą przy (…), na Łotwie, NIP (…), posiada powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym zarówno spółki H. LV, jak i spółki I. OU.

Tym samym, A. Holding posiada pośrednio (tj. poprzez odpowiednio H. LV oraz I. OU) powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym wszystkich polskich spółek (tj. zarówno w strukturze Wnioskodawcy, jak i pięciu pozostałych spółek wymienionych powyżej).

Ponadto, rok podatkowy Spółek obejmuje ten sam okres, pokrywający się z rokiem kalendarzowym. Dodatkowo, wymienione powyżej podmioty nie tworzą podatkowej grupy kapitałowej.

Należy także zaznaczyć, iż wszystkie powyższe spółki zagraniczne spełniają definicję „spółki”, zgodnie z art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT.

Pytanie

Czy Wnioskodawca może nie stosować przepisów określonych w art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT w sytuacji, gdy obliczony za rok podatkowy, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 Ustawy o CIT, udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w których A. Holding posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca może nie stosować przepisów określonych w art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, w sytuacji, gdy obliczony za rok podatkowy, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 Ustawy o CIT, udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w których A. Holding posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%.

Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r poz. 2105) do Ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych, tj. art. 24ca.

Zgodnie z aktualną treścią art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1. w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Z kolei w myśl art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2 udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Co istotne, zgodnie z pierwotną wersją art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2. udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 1 %

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit a i b, uwzględnia się wyłącznie spółki będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Przedmiotem zmian w art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT były tym samym następujące elementy przepisu

1)rozszerzono zwolnienie także o sytuacje, w których udziały są posiadane pośrednio,

2)doprecyzowano iż spółka dominująca powinna posiadać co najmniej 75% udziałów,

3)ze względu na zmianę progu z 1% na 2%, ustawodawca dostosował analogicznie także wymóg w zakresie łącznej dochodowości spółek na poziomie przekraczającym 2%,

4)doprecyzowano, iż warunki, o których mowa w lit. a i b należy rozpatrywać nie tylko w kontekście polskich spółek ale jednocześnie powinny to być wszystkie polskie spółki (lub spółki należące do podatkowej grupy kapitałowej).

Wcześniej bowiem (mając na uwadze literalny kształt przepisu) podatnik mógł wybierać, w oparciu o które polskie spółki chce dokonać kalkulacji. Powyższe z kolei potencjalnie pozwalało na swojego rodzaju manipulowanie wynikiem poprzez odpowiedni dobór podmiotów.

Potwierdza to przykładowo interpretacja podatkowa z 18 lipca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010 14.2022.2.MK, w której Dyrektor KIS uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „(...) grupę podmiotów w rozumieniu art. 24ca ust. 14 pkt 6 należy rozumieć jako podmiot dominujący oraz inne, dowolnie wybrane spółki, w których ten podmiot posiada co najmniej 75% udziału odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym. Przepisy art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT nie narzucają obowiązku kształtowania grupy podatników w taki sposób, aby składała się z podmiotu dominującego i wszystkich pozostałych spółek, w którym ten podmiot posiada co najmniej 75% udziałów. Gdyby taka była intencja ustawodawcy, warunek ten zostałby w omawianym przepisie jednoznacznie wskazany. Tymczasem ustawodawca wskazał jedynie, że musi to być grupa co najmniej dwóch podmiotów oraz określono kryterium minimalnego udziału kapitałowego spółki dominującej w pozostałych podmiotach tworzących grupę”.

Cel zmian w konstrukcji art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT wynika również z uzasadnienia do Rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, druk nr 2544 (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180), w którym stwierdzono, iż „(...) Zgodnie z propozycją zmiany brzmienia przy ustalaniu spełnienia warunków, o których mowa w tym przepisie uwzględniać się będzie wszystkie spółki z grupy będące podatnikami lub należące do podatkowej grupy kapitałowej (...)”.

Odnosząc się zatem do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz do mających zastosowanie przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma możliwość skorzystania ze zwolnienia z zapłaty minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych. Zastosowanie bowiem znajdzie zwolnienie wynikające z art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, w sytuacji gdy udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w zakresie których spełniono warunek posiadania przez A. Holding co najmniej 75% udziałów przez cały rok podatkowy, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2% i jednocześnie rok podatkowy Spółek obejmuje ten sam okres.

Co istotne, ze zwolnienia mogą skorzystać polskie podmioty, należące do większych, międzynarodowych struktur holdingowych, w ramach których spółka dominująca (także zagraniczna) posiada co najmniej 75% udziałów.

Skoro zatem zgodnie z opisem zawartym w niniejszym wniosku, grupa kapitałowa składa się ze spółek, w sytuacji gdy zagraniczna spółka dominująca posiada co najmniej 75% udziałów w kapitałach zakładowych polskich spółek, to Spółki te mogą skorzystać ze zwolnienia z podatku minimalnego, jeśli spełniają warunki przewidziane w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a i b Ustawy o CIT. Co istotne, w zakresie potwierdzenia wspomnianych warunków (zawartych w lit. a i b art. 24ca ust. 14 pkt 6) stosuje się wyłącznie dane dotyczące wszystkich polskich Spółek.

Podsumowując powyższe, omawiana regulacja pozwala na traktowanie grup (tj. co najmniej dwóch) polskich spółek tak, jakby stanowiły jednego podatnika do celów podatku minimalnego. Nie ma tym samym znaczenia dla podatku minimalnego wynik zagranicznych spółek z grupy, niebędących polskimi rezydentami. Z drugiej jednak strony nie jest możliwe skorzystanie z wyłączenia przez polską spółkę, która tworzy grupę wyłącznie ze spółką zagraniczną - nie da się bowiem ustalić ani wspólnego roku podatkowego, ani udziału dochodu w łącznych przychodach.

Jednocześnie, gdyby ustawodawca chciał wyłączyć z zastosowania zwolnienia z art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, międzynarodowe grupy kapitałowe, w ramach których zagraniczny podmiot dominujący posiada bezpośrednio lub pośrednio udziały w polskich spółkach, to mógłby zastosować przykładowo konstrukcję przepisu analogiczną do występującej w art. 1a Ustawy o CIT, który reguluje instytucję podatkowej grupy kapitałowej:

Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)Podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, proste spółki akcyjne lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

a)przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 250 000 zł,

b)jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 75% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej „spółkami zależnymi”, która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji (...).

Ustawodawca nie zawęził jednak w art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT grona beneficjentów, którzy mogą skorzystać z omawianego zwolnienia, wyłącznie do polskich podmiotów, posługując się (w przeciwieństwie do art. 1a Ustawy o CIT) ogólną definicją „spółek”, które tym samym nie ograniczają się wyłącznie do polskich spółek. Co istotne, jedynie w zakresie warunków, które należy spełnić, przepis wyraźnie doprecyzowuje, których podmiotów te warunki (tożsamy rok podatkowy oraz wspólna dochodowość powyżej 2%) powinny dotyczyć: przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Co istotne, pojęcie spółki, którym posłużono się w art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 21 Ustawy o CIT,

21 ) ilekroć w ustawie jest mowa o (przypis Organu) spółce - oznacza to:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1 z późn. zm., Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6. t 4 str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Odnosząc powyższe na grunt stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, należy zauważyć, że zarówno A. Holding (skrót od sabiedriba ar lerobetotu atbildibu), jak i zresztą pozostałe podmioty, tj. I. OU (skrót od osauhing) oraz H. LV, stanowią odpowiedniki polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i tym samym spełniają one definicję legalną spółki, którą uregulowano w Ustawie o CIT. Powyższe stanowi potwierdzenie, iż sformułowanie zawarte w przepisie: przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział (…), odnosi się także do sytuacji w której spółka matka lub spółka babka mają siedzibę za granicą i są one spółkami dominującymi względem co najmniej dwóch polskich spółek.

Należy zauważyć, że taka konstrukcja stanowi zabieg w pełni zbieżny z celem ustawodawcy, który przyświecał podczas procesu legislacji odnoszącego się do podatku minimalnego. Zgodnie bowiem z uzasadnieniem rządowego projektu ustawy, celem wprowadzonego podatku minimalnego, było ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji podatkowych, unikania płacenia podatku CIT lub odprowadzania go w zakresie niewspółmiernym do rzeczywiście uzyskiwanych przychodów.

Cechą charakterystyczną agresywnych optymalizacji podatkowych, jest z kolei wprowadzanie strategii umożliwiających znaczącą redukcję podstawy opodatkowania w największych podmiotach w danej grupie kapitałowej, czyli w tych, które wykazują największy potencjał dochodowy i przy braku działań rozumianych jako wdrożenie schematów optymalizacyjnych, wykazywałby znaczące dochody podatkowe, współmierne do osiąganych przychodów i skali prowadzonej działalności. Warunkiem zwolnienia na podstawie omawianego przepisu jest osiągnięcie przez grupę udziału dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości większej niż 2%, przy czym wskazany poziom rentowności powinien zostać uzyskany w oparciu o dane dotyczące jedynie polskich podmiotów.

Ustawodawca, z jednej strony dostrzegając problem agresywnych optymalizacji podatkowych i wprowadzając mechanizm minimalnego podatku dochodowego, z drugiej strony dostrzegł różnorodność sytuacji, w których mogą znaleźć się podatnicy. Skutkiem tego jest wprowadzenie zwolnienia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT. Skoro bowiem dana grupa polskich podmiotów, jako całość, uzyskuje określony przez ustawodawcę poziom dochodowości, to nie ma podstaw do objęcia podatkiem minimalnym podmiotów wchodzących do tej grupy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest – co do zasady – do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik rentowności (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (czyli 2% lub niższej).

Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca może nie stosować przepisów określonych w art. 24ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT w sytuacji, gdy obliczony za rok podatkowy, zgodnie z art. 24ca ust. 1 i 2 Ustawy o CIT, udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w których A. Holding posiada przez cały rok podatkowy co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%.

Zatem odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT,

Natomiast w myśl art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT,

Tym samym konsekwencją niestosowania przez podatnika przepisów o minimalnym podatku w oparciu o art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, jest obowiązek przekazania do urzędu skarbowego informacji o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy spełniającej warunki określone w tym przepisie, w terminie złożenia zeznania rocznego.

Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że z literalnego brzmienia art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT wynika, że:

przepisu art. 24ca ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy jeżeli:

a) rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b) obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Zatem aby skorzystać z tego wyłączenia spółki wchodzące w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada bezpośrednio lub pośrednio 75% udziałów w kapitale pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, muszą być podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Czyli zarówno spółka dominująca (posiadająca udział pośredni lub bezpośredni w kapitale pozostałych spółek w wysokości co najmniej 75%) jak i spółki zależne muszą być polskimi rezydentami.

Natomiast z wniosku wynika, że spółka prawa łotewskiego A. Holding posiada powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym zarówno spółki H. LV, jak i spółki I. OU, będącymi spółkami zagranicznymi. Tym samym, A. Holding posiada pośrednio (tj. poprzez odpowiednio H. LV oraz I. OU) powyżej 75% udziałów w kapitale zakładowym wszystkich polskich spółek (tj. zarówno w strukturze Wnioskodawcy, jak i pięciu pozostałych spółek wymienionych powyżej).

Zatem spółka dominująca nie jest polskim rezydentem.

Powyższe oznacza, że nie spełniacie Państwo warunku wynikającego z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, ponieważ posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziałów  wskazanych w tym przepisie, odnosi się do spółek będących polskimi rezydentami (o których mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy), a więc spółka posiadająca ww. udział nie może być spółką, która jest nierezydentem.

Natomiast ustawodawca nie wyklucza w tym zakresie posiadania przez polską spółkę ww. pośredniego udziału za pośrednictwem spółki zagranicznej, która to spółka ma 75% udziałów w innej polskiej spółce. W takiej sytuacji zarówno spółka dominująca jak i spółka zależna są polskimi rezydentami. Jednakże taki przypadek nie występują w niniejszej sprawie.

Zatem do Państwa Spółki będą mieć zastosowania przepisy art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT bowiem nie mogą Państwo skorzystać z wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT z ww. względów.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, w którym wskazaliście, że Wnioskodawca ma możliwość skorzystania ze zwolnienia z zapłaty minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych. Zastosowanie bowiem znajdzie zwolnienie wynikające z art. 24ca ust. 14 pkt 6 Ustawy o CIT, w sytuacji gdy udział łącznych dochodów wszystkich Spółek, w zakresie których spełniono warunek posiadania przez A. Holding co najmniej 75% udziałów przez cały rok podatkowy, w ich łącznych przychodach jest większy niż 2% i jednocześnie rok podatkowy Spółek obejmuje ten sam okres.

Co istotne, ze zwolnienia mogą skorzystać polskie podmioty, należące do większych, międzynarodowych struktur holdingowych, w ramach których spółka dominująca (także zagraniczna) posiada co najmniej 75% udziałów. (…).

Sformułowanie zawarte w przepisie: przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział (…), odnosi się także do sytuacji w której spółka matka lub spółka babka mają siedzibę za granicą i są one spółkami dominującymi względem co najmniej dwóch polskich spółek.

Zatem, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje                    

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie konsekwencji podatkowych dla Państwa, jako Spółki wchodzącej w skład grupy spółek. W związku z powyższym tut. Organ nie odniósł się do ewentualnych skutków podatkowych rozstrzyganego we wniosku zagadnienia dla pozostałych spółek z grupy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).