Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy:

-   opisane powyżej prace nad programem komputerowym prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT;

-   w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT;

-   w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może użyć stawki 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2024 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest spółką wytwarzającą oprogramowanie i specjalizującą się w dostarczaniu rozwiązań informatycznych dla branż takich jak przemysł motoryzacyjny, zarządzanie zasobami ludzkimi (HR) czy finanse. Wnioskodawca tworzy też rozwiązania w zakresie informatyki przemysłowej oraz geoinformatyki.

Opis projektów do rozliczenia w ramach IP Box

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne, w ramach których wspiera Klientów od momentu tworzenia koncepcji produktów i wyboru technologii, poprzez opracowanie architektury rozwiązania i jego implementację, aż po utrzymanie i prace rozwojowe. Działania związane z przygotowaniem konkretnego rozwiązania obejmują szereg aktywności, których celem jest stworzenie kompleksowego programu komputerowego, zgodnego z celami i oczekiwania mi Klienta. Wnioskodawca współpracuje głównie z klientami z takich branż jak: finanse, automotive, przemysł 4.0, telemedycyna, HR, edukacja, ecommerce i usługi geoprzestrzenne. Dzięki znajomości specyfiki branżowej, Klientowi dostarczane jest nie tylko samo rozwiązanie, ale także usługi doradcze w zakresie doboru rozwiązań IT, jak najlepiej dopasowanych do potrzeb i regulacji występujących w konkretnej branży.

W 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął następujące Projekty:

(…)

Wszystkie projekty wymienione powyżej będą łącznie określane dalej jako: „Projekty”.

Działalność badawczo-rozwojowa w celu opracowania programu komputerowego objętego prawem autorskim

Działalność Wnioskodawcy realizowana w ramach Projektów nie ma charakteru prac rutynowych, lecz ma charakter badawczo-rozwojowy (prace rozwojowe), ponieważ Wnioskodawca w sposób twórczy i systematyczny dokonuje nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań tj. do nowego programu komputerowego. Przede wszystkim opracowanie architektury systemu, adekwatny dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji niezbędnych do zapewnienia oczekiwanych funkcjonalności, a także opracowanie kodów źródłowych rozwiązania następuje w wyniku twórczej działalności Wnioskodawcy i jest związane z pracą intelektualną mającą na celu opracowanie nowego wytworu intelektu, tj. programu komputerowego, objętego autorskimi prawami majątkowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Tworzony w ramach realizowanych w ramach Projektów prac program komputerowy jest utworem podlegającym ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po wytworzeniu programu komputerowego prawa autorskie do niego są przekazywane za wynagrodzeniem Klientowi. Ponieważ istota współpracy z Klientami sprowadza się wyłącznie do wytworzenia dedykowanego jego potrzebom programu komputerowego, przedmiotem transakcji jest sprzedaż praw autorskich do przedmiotowego programu komputerowego stworzonego w ramach każdego z Projektów. Potwierdzeniem przekazania praw autorskich do opracowanego programu komputerowego (lub jego fragmentu jak np. element kodu źródłowego) są albo podpisane przez Klienta i Wnioskodawcę oświadczenia potwierdzające przejście praw autorskich (w odniesieniu do danego fragmentu programu komputerowego) bądź też podpisane protokoły zdawczo-odbiorcze. Przejście praw autorskich, ze względu na siedzibę Klienta, poddane jest prawu odpowiadającemu państwa siedziby Klienta.

Wnioskodawca wskazuje, że przez pojęcie prac polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania należy rozumieć wyodrębniane zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie projektowania, tworzenia, ulepszania oprogramowania, czyli tworzenie i rozwijanie kodu źródłowego programów komputerowych dla Klientów. Prace Wnioskodawcy są pracami rozwojowymi zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz.U.2023.742 ze zm.).

Zadania te to:

-projektowanie oprogramowania (projektowanie kodu źródłowego programów komputerowych dla Klientów);

-tworzenie oprogramowania (tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych dla Klientów);

-ulepszanie oprogramowania (rozwój kodu źródłowego programów komputerowych dla Klientów).

Wnioskodawca tworzy i ulepsza programy komputerowe (oprogramowanie) przy wykorzystaniu zdobytej wiedzy, stosowaniu nowych zastosowań, wytworzeniu nowych funkcjonalności. Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność polega na opracowywaniu nowych lub ulepszonych produktów, procesów, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Klientów.

Wszystkie „systemy” i „aplikacje” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W ramach współpracy z Klientami w Projektach, Wnioskodawca w pierwszej kolejności dysponuje opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać Klient. Dodatkowo Klient zgłasza bieżące problemy, które Wnioskodawca rozwiązuje. Niektóre z tych problemów to:

-potrzeba usprawnienia procesów biznesowych;

-potrzeba poprawy obsługi Klienta;

-potrzeba stworzenia nowych produktów;

-potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych.

Wnioskodawca tworzy indywidulane rozwiązania, które odpowiadają na indywidualne potrzeby Klientów, wobec braku odpowiadających im narzędziom na rynku. Działania te zazwyczaj poprzedza przeprowadzenie rozeznania istniejących na rynku rozwiązań. Jeżeli żadne istniejące rozwiązanie nie spełnia wszystkich oczekiwań Klientów, Spółka postanawia stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb.

Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponuje są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Wnioskodawcę wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Innowacyjne rozwiązania, które stosuje Wnioskodawca to odpowiedni dobór algorytmów przetwarzania danych, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków.

Nowe zastosowania i usprawnienia, które odróżniają oprogramowanie od już istniejących, to:

-łatwość użytkowania;

-wydajność oraz stabilność;

-niezawodność;

-czytelniejsze i bardziej intuicyjne wyglądy interfejsu;

-rejestracja i obsługa w tworzonym lub istniejącym systemie;

-sprawne generowanie dokumentów.

Wiedza i umiejętności Wnioskodawcy są wykorzystywane w następujących miejscach:

-podczas projektowania architektury oprogramowania;

-podczas implementacji oprogramowania;

-podczas testowania oprogramowania.

W oparciu o swoje doświadczenie w realizowaniu podobnych projektów w przeszłości każdorazowo kreatywnie wybiera i dostosowuje wykorzystywane rozwiązania programistyczne tak, aby jak najpełniej zaspokoić potrzeby biznesowe Klienta.

Produkty oferowane przez Wnioskodawcę oparte są na specjalistycznej wiedzy Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych rozszerzających funkcjonalności oprogramowania i zapotrzebowania rynkowego na konkretne rozwiązania informatyczne oraz wiedzy w zakresie algorytmów, w tym algorytmów przetwarzania danych, doboru odpowiedniej struktury danych.

Wnioskodawca planuje następujące działania w celu realizacji przedsięwzięcia:

1.Etap wstępny - obejmuje on fazę przyjęcia celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas przyjmowania zadań przedstawiciel Klienta przedstawia Wnioskodawcy oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca szacuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów w określonym czasie. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi analizami do stworzenia nowych kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu.

2.Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje on wszelkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia Klienta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz.

3.Etap końcowy - obejmuje on ukończenie oprogramowania i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez Klienta lub zakomunikowanie Klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania Klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami Klienta podczas tego etapu omawiana jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań Klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony.

Twórczość Wnioskodawcy przejawia się zwłaszcza w tym, iż z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klienta tworzy od podstaw oprogramowanie (program komputerowy), co wymaga od Wnioskodawcy zindywidualizowanego i oryginalnego podejścia, a także działalności kreacyjnej. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne i ludzkie, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza oryginalne rozwiązania w tym zakresie (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności programu komputerowego.

W konsekwencji rezultatem działalności twórczej Wnioskodawcy jest nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci programu komputerowego, cechujący się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak i w skali rynku dla rozwiązań wypracowanych w ramach Projektu.

Twórczy charakter działalności polega na samodzielnym tworzeniu oryginalnego kodu programów komputerowych, zgodnie z zapotrzebowaniem biznesowym Klienta. W tym celu Wnioskodawca podejmuje działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - oprogramowania.

Wnioskodawca nie realizuje prac polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, co również świadczy o twórczym charakterze działalności. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych w celu umożliwienia zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wnioskodawca w swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego, nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca podejmuje następujące działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania do obrabiania i przetwarzania dużych ilości danych:

-projektowanie nowszej, bardziej niezawodnej architektury oprogramowania;

-implementacja (tworzenie) oprogramowania;

-testowanie oprogramowania;

-konieczność projektowania stosownych algorytmów przetwarzania danych;

-tworzenie i dodawanie nowych funkcji oprogramowania.

Celem oprogramowania jest obsłużenie wybranych gałęzi biznesu Klienta.

Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Klienta.

Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że oprogramowanie stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu Wnioskodawca miał zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania Wnioskodawcy stanowią coś co wcześniej nie było znane jego twórcy - Wnioskodawcy.

Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby Klienta Wnioskodawcy.

Celem Wnioskodawcy jest dostarczenie Klientowi programów komputerowych realizujących założenia biznesowe Klienta, tj. w szczególności:

-tworzenie kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywności;

-tworzenie kodu z zachowaniem odpowiedniej struktury (w tym z wykorzystaniem optymalnych narzędzi, funkcji i języków programowania);

-tworzenie kodu programu komputerowego, który realizuje cele biznesowe Klientów;

-tworzenie rozszerzeń funkcjonalności oprogramowania.

Opracowanie ww. programów komputerowych nastąpiło z wykorzystaniem pracy własnej oraz własnych środków finansowych w ramach indywidualnej pracy kreatywnej, realizowanej w porozumieniu z przedstawicielami Klienta. W wymienionych programach Wnioskodawca realizował ww. wymienione cele. Stopień realizacji założonych celów był wystarczający dla uznania, że oprogramowanie wypełnia cele biznesowe Klienta.

Systematyczność prac przejawia się w tym, że w każdym z Projektów Wnioskodawca ustala harmonogram realizacji prac i wyznacza kamienie milowe dla mierzenia postępu w realizacji Projektu. W oparciu o wymagania Klienta precyzyjnie określony zostaje również oczekiwany rezultat końcowy. Ponadto do wykonania prac na rzecz Klienta Wnioskodawca tworzy odrębny multi-dyscyplinarny zespół projektowy, w skład którego wchodzą Inżynierowie Oprogramowania, Analitycy Biznesowi i Systemowi, Inżynierowie Jakości i Bezpieczeństwa oraz Kierownicy Projektów, który to zespół działa według ustalonego planu prac.

Podejmowane w Projektach aktywności Wnioskodawcy są nakierowane na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Zmierzają bowiem do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która nie jest dostępna na rynku (zwiększenie zasobów wiedzy), a efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do opracowania całkowicie nowego, innowacyjnego programu komputerowego w ramach Projektu (nowe zastosowanie). Realizowane przez Wnioskodawcę Projekty przyczyniają się do zwiększania zasobów wiedzy nie tylko w skali jego przedsiębiorstwa, ale również w skali całej branży w której będzie miał zastosowanie wytworzony w ramach Projektu program komputerowy.

Ponadto, działalność Wnioskodawcy w Projektach nie polega na dostosowaniu już istniejących rozwiązań, lecz na wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi i oprogramowania do stworzenia nowego produktu informatycznego, co stanowi o prowadzeniu w ramach Projektu prac rozwojowych.

Systematyczność polega na prowadzeniu praz w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. o kreślenie celu jaki ma on spełniać, ustalenie sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Realizowane, dynamiczne harmonogramy są przez Wnioskodawcę zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych.

W każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/modyfikowania utworów - efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań/programów komputerowych.

Sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Wnioskodawca ponosił i ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Wraz z momentem upływu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania za co otrzymuje zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac.

Program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Przeniesienie następuje z momentem zapłaty należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na Klienta umieszczając w repozytorium na serwerze, bądź innego rodzaju zasobach, czy przestrzeniach informatycznych Klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i realne przeniesienie w sposób opisany w zdaniu poprzednim.

Źródło dochodu

Po wykonaniu prac na rzecz Klienta Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na rzecz Klienta autorskie prawa majątkowe do utworu (programu komputerowego) powstałego w ramach współpracy z Klientem tj. utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tym samym dokonując sprzedaży praw własności intelektualnej (tj. autorskich praw do programu komputerowego). Jak wspomniano powyżej, istota współpracy z Klientem sprowadza się wyłącznie do wytworzenia dedykowanego jego potrzebom, innowacyjnego programu komputerowego, który objęty jest prawem autorskim, a więc przedmiotem transakcji jest sprzedaż praw autorskich do przedmiotowego programu komputerowego. Z uwagi na fakt, iż program komputerowy będący przedmiotem ww. praw z których osiągany jest dochód jest w całości wytwarzany w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej samodzielnie przez Spółkę, w ocenie Spółki, przedmiotowy dochód może stanowić kwalifikowany dochód z IP Box, obliczony zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a co za tym idzie, w ocenie Spółki, może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką CIT w wysokości 5%.

Prowadzona ewidencja

Wnioskodawca w systemie księgowym (ewidencji rachunkowej) wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów (z możliwością wyodrębnienia kosztów pośrednich i bezpośrednich) oraz dochodu (straty) przypadających na Projekt (i tworzone w jego ramach autorskie prawo do programu komputerowego).

Opodatkowanie

Wnioskodawca planuje zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałych w wyniku realizacji Projektów zgodnie z art. 24d ustawy o CIT.

W piśmie z 28 listopada 2024 r. będącym uzupełnieniem wniosku, wskazali Państwo co następuje.

1.Jakiego czasookresu dotyczy złożony wniosek?

Złożony wniosek dotyczy działań, których przedmiotem było tworzenie programu komputerowego w roku 2019.

2.Czy efekty Państwa pracy w zakresie wytworzenia oprogramowania, będącego przedmiotem wniosku, którego Państwo są „twórcą”:

a)zawsze odznaczały się, w okresie którego dotyczy wniosek, rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem?

b)zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej usługi, produktu?

c)nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny?

d)nie były jedynie „techniczną”, a są/będą „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę?

Prace związane z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem oprogramowania, będącego przedmiotem niniejszego wniosku:

•Są ukierunkowane na nowe odkrycia (prowadzona w ich ramach działalność prowadzi do pozyskania nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów). Prace nad naszym oprogramowaniem są realizowane z myślą o opracowywaniu nowych koncepcji, które umożliwiają poszerzanie wiedzy i wprowadzanie innowacji w obszarze technologii. W ramach projektów badawczo-rozwojowych dążymy do identyfikacji nowych, jeszcze nieeksploatowanych rozwiązań, które pozwalają na tworzenie unikalnych produktów. Przykładem takiego podejścia może być nasze zaangażowanie w badania nad nowymi algorytmami, które umożliwiają optymalizację procesów przetwarzania danych w sposób, który nie był wcześniej możliwy.

•Są oparte na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (nie są działaniami rutynowymi, czy odtwórczymi, związanymi np. ze zmianami w produkcie). Wszystkie nasze działania badawczo-rozwojowe są oparte na oryginalnych koncepcjach i hipotezach, które wykluczają jakiekolwiek rutynowe, odtwórcze podejście. Na przykład, w naszych projektach nie chodzi jedynie o modyfikowanie istniejącego oprogramowania, ale o wprowadzanie nowych metod, które wymagają twórczego podejścia do rozwiązywania problemów. Każdy projekt badawczo-rozwojowy jest związany z próbowaniem nowych, innowacyjnych rozwiązań, które nie miały wcześniej zastosowania w naszej działalności.

•Ich efektem jest projektowanie i tworzenie produktów, procesów, usług, które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy - mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, a w szczególności tworzone produkty, procesy, usługi w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jak również szerzej, w ogóle w praktyce gospodarczej. W wyniku naszych prac badawczo-rozwojowych powstają produkty, które w sposób znaczący różnią się od dotychczas oferowanych przez naszą firmę. Wiele z naszych rozwiązań nie tylko poprawia efektywność istniejących usług, ale wprowadza całkowicie nowe funkcjonalności, które nie były dostępne na rynku. Przykładem może być opracowanie nowoczesnych narzędzi analitycznych wykorzystujących sztuczną inteligencję, które pozwalają na bardziej precyzyjne prognozowanie zachowań użytkowników w czasie rzeczywistym - jest to rozwiązanie, które zdecydowanie wyróżnia się na tle konkurencji.

•Prowadzą do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (nie stanowią działalności powtarzalnej i/lub możliwej do odtworzenia). Nasze prace badawczo-rozwojowe są projektowane w sposób umożliwiający ich powtarzalność i odtworzenie. Każdy etap projektów jest dokładnie dokumentowany, co pozwala na replikację wyników i sprawdzenie ich w różnych warunkach. Ponadto, w przypadku nowych algorytmów czy metodologii, wdrażane rozwiązania są opatrzone szczegółową dokumentacją techniczną, co zapewnia ich późniejsze wykorzystanie i dalszy rozwój.

3.Czy w wyniku Państwa programowania dokonuje się postęp w dziedzinie oprogramowania komputerowego, to znaczy, czy w wyniku twórczego charakteru podejmowanych czynności dokonuje się postęp technologiczny i powstaje nowe /zmienione/ulepszone oprogramowanie/programy komputerowe?

Wnioskodawca z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klientów tworzy od podstaw oprogramowanie (program komputerowy) o takich parametrach i funkcjonalności, które wymagają zindywidualizowanego i oryginalnego rozwiązania informatycznego, tym samym wymagając od Wnioskodawcy działalności kreacyjnej. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne i ludzkie, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje (nieograniczone przez Klienta) Wnioskodawca wytwarza oryginalne rozwiązania w tym zakresie (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności programu komputerowego.

Działanie Wnioskodawcy polega na samodzielnym tworzeniu oryginalnego kodu programów komputerowych, zgodnie z zapotrzebowaniem biznesowym Klienta. W tym celu Wnioskodawca podejmuje działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w za kresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - oprogramowania stanowiącego algorytm. Na gruncie języka ogólnego algorytm rozumiany jest jako „ściśle określony ciąg czynności, których wykonanie prowadzi do rozwiązania jakiegoś zadania” (Słownik Języka Polskiego PWN). Tworzone przez Wnioskodawcę i oparte na oryginalnym algorytmie decyzyjnym jego własnego autorstwa rozwiązania wyróżniają się więc nowością i niepowtarzalnością względem innych o podobnym zastosowaniu, stanowiąc efekt uprzedniej pracy myślowo-koncepcyjnej Wnioskodawcy.

W konsekwencji rezultatem działalności twórczej w ramach realizowanych Projektów Wnioskodawcy jest nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci programu komputerowego, cechujący się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak i w skali rynku oprogramowania.

4.Czy przy wytworzeniu oprogramowania każdorazowo stosują Państwo standardowe metody programowania (narzędzia, technologie informatyczne), czy też stosowane przez Państwa technologie informatyczne i języki programowania są metoda mi unikalnymi, niestandardowymi i dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki programowania? Czy stosują Państwo nowe i oryginalne techniki samego programowania?

W wyniku realizacji Projektów Wnioskodawca uzyskuje unikatowe w skali branży IT kompetencje w obszarze wytworzonego oprogramowania. Spółka w procesie tworzenia rozwiązań wykorzystuje standardowe technologie programowania jako bazę wyjściową, którą rozwija i modyfikuje w sposób kreatywny, opracowując nowe, unikalne funkcjonalności dostosowane do specyficznych potrzeb oraz wyzwań technicznych realizowanych projektów. Jednakże wiedza i umiejętności w zakresie tworzenia danego typu oprogramowania, związanego z innowacyjnością dla konkretnej branży, gotowego jednocześnie do wdrożenia na skalę przemysłową w produkcji seryjnej i spełniającego normy bezpieczeństwa pozwala Wnioskodawcy na projektowanie i tworzenie nowych rozwiązań o bardzo szerokim spektrum zastosowania (nowe zastosowanie). Przewidziane do opracowania w ramach Projektów rozwiązania zaplanowane przez Wnioskodawcę są więc wysoce innowacyjne. Dzięki zdobytej wiedzy Wnioskodawca niejednokrotnie osiąga poziom dostawców usług komputerowych plasujących się w światowej czołówce dostawców rozwiązań w danym zakresie.

5.Kto konkretnie w Państwa Spółce wytwarza/rozwija lub ulepsza programy komputerowe, będące przedmiotem złożonego wniosku, tj. pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o prace, umowy zlecenie, umowy o dzieło, osoby prowadzące działalność gospodarczą, w ramach kontraktów B2B?

Oprogramowanie będące przedmiotem złożonego wniosku wytwarzają/rozwijają w Spółce Wnioskodawcy zarówno pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, jak również pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy zlecenie, umowy o dzieło, osoby prowadzące działalność gospodarczą, w ramach kontraktów B2B.

6.Jakie konkretnie oprogramowanie wytworzyli Państwo w ramach Projektów wskazanych w złożonym wniosku pod następującymi numerami:

36.(…)

38.(…)

41. (…)

45.(…)

51.(…)

7.Kiedy osiągnęli Państwo pierwszy dochód, do którego zamierzają Państwo zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku? Należy wskazać datę osiągnięcia przez Państwa pierwszego dochodu, do którego zamierzają Państwo zastosować ww. preferencyjną stawkę.

Pierwszy dochód, do którego zamierzamy zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku, Wnioskodawca osiągnął po raz pierwszy 31 stycznia 2019 r.

8.Czy prowadzą Państwo odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy za który chcą Państwo skorzystać z preferencji IP BOX?

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy za który chce skorzystać z preferencji IP BOX.

W związku z powyżej uzupełnionym opisem stanu faktycznego:

1.Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej prace nad programem komputerowym prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, będące rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych oprogramowanie (program komputerowy) podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako takie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

3.Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z 5% stawki opodatkowania CIT, zgodnie z art. 24d ustawy o CIT, wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży na rzecz Klienta autorskich praw majątkowych do programu komputerowego tworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Pytania

1.Czy opisane powyżej prace nad programem komputerowym prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT?

3.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może użyć stawki 5% podatku CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej prace nad programem komputerowym prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych Projektów stanowią działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, będące rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych oprogramowanie (program komputerowy) podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako takie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24 ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

3.Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z 5% stawki opodatkowania CIT, zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży na rzecz Klienta autorskich praw majątkowych do programu komputerowego tworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace w ramach realizowanych Projektów, związane z tworzeniem nowych funkcjonalności oprogramowania (programu komputerowego) spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z tym artykułem działalność B+R to: działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace w ramach realizowanych Projektów spełniają wymienione w tym artykule przesłanki uznania ich za działalność B+R:

-Twórczość: Realizowane przez Wnioskodawcę prace spełniają przesłankę „twórczości”. Wskazówki interpretacyjne w zakresie rozumienia pojęcia „twórczość” zawarte są m.in. w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. „Dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”, (dalej: „objaśnienia MF”). Objaśnienia MF (punkt 33) określają „twórczość” jako „opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika” .

Wnioskodawca z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klientów tworzy od podstaw oprogramowanie (program komputerowy) o takich parametrach i funkcjonalności, które wymagają zindywidualizowanego i oryginalnego rozwiązania informatycznego, tym samym wymagając od Wnioskodawcy działalności kreacyjnej.

W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne i ludzkie, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje (nieograniczone przez Klienta) Wnioskodawca wytwarza oryginalne rozwiązania w tym zakresie (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności programu komputerowego.

Twórczy charakter realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektów prac polega na samodzielnym tworzeniu oryginalnego kodu programów komputerowych, zgodnie z zapotrzebowaniem biznesowym Klienta. W tym celu Wnioskodawca podejmuje działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - oprogramowania stanowiącego algorytm. Na gruncie języka ogólnego algorytm rozumiany jest jako „ściśle określony ciąg czynności, których wykonanie prowadzi do rozwiązania jakiegoś zadania” (Słownik Języka Polskiego PWN). Tworzone przez Wnioskodawcę i oparte na oryginalnym algorytmie decyzyjnym jego własnego autorstwa rozwiązania wyróżniają się więc nowością i niepowtarzalnością względem innych o podobnym zastosowaniu, stanowiąc efekt uprzedniej pracy myślowo-koncepcyjnej Wnioskodawcy.

W konsekwencji rezultatem działalności twórczej w ramach realizowanych Projektów Wnioskodawcy jest nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci programu komputerowego, cechujący się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jak i w skali rynku oprogramowania.

W świetle powyższego, nie ulega również wątpliwości, iż działając w oparciu o zapisy umowy z Klientem Wnioskodawca faktycznie realizuje działania twórcze, których rezultatem jest wytworzenie programu komputerowego. Zgodnie z objaśnieniami MF (punkty 77 i 78) potwierdzenie takiego stanu rzeczy jest niezbędne dla uznania oprogramowania komputerowego za utwór w rozumieniu ustawy prawo autorskie i w konsekwencji autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej do dochodów z którego Podatnik skorzystać może z preferencji IP Box.

-Systematyczność: Punkt 39 objaśnień MF wskazuje, że aby zostać uznaną za prace B+R działalność twórcza Podatnika powinna być prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Na gruncie objaśnień określenie „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jednocześnie w punkcie 40 objaśnienia MF wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest aby Podatnik zrealizował chociażby jeden projekt B+R w wyżej opisany sposób.

Sposób zorganizowania i prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności twórczej świadczy o spełnieniu przez Wnioskodawcę powyższych przesłanek i systematycznym podejściu do realizacji prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca ustala harmonogram realizacji przewidzianych umową prac i wyznacza kamienie milowe dla mierzenia postępu w realizacji Projektu. W oparciu o wymagania Klienta precyzyjnie określany jest również oczekiwany rezultat końcowy Projektu.

O planowym podejściu Wnioskodawcy do realizacji Projektu świadczy również powołanie w tym celu oddzielnego zespołu B+R w skład którego wchodzą Inżynierowie Oprogramowania, Analitycy Biznesowi i Systemowi, Inżynierowie Jakości i Bezpieczeństwa oraz Kierownicy Projektów. Taki skład zespołu B+R wskazuje na planowe i kompleksowe podejście Wnioskodawcy do prowadzenia prac. Potwierdza to zaangażowanie w ramach jednego zespołu specjalistów odpowiedzialnych za wszystkie etapy prac B+R począwszy od prac analityczno-przygotowawczych, poprzez tworzenie oprogramowania aż do weryfikacji rezultatów Projektu i kontroli jakości.

Opisany powyżej całokształt działań Wnioskodawcy związanych z zorganizowaniem prac w ramach Projektu świadczy o spełnieniu przez niego przesłanki systematyczności prac B+R.

-Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: Zgodnie z ustawą o CIT działalność B+R musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane w Projekcie aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która nie jest dostępna na rynku (zwiększenie zasobów wiedzy), a efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do opracowania całkowicie nowego, innowacyjnego programu komputerowego w ramach Projektu (nowe zastosowanie).

Według objaśnień MF dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest aby „zwiększenie zasobów wiedzy” nastąpiło wyłącznie w skali przedsiębiorstwa Podatnika. Realizowany przez Wnioskodawcę Projekt przyczynia się do zwiększenia zasobów wiedzy nie tylko w skali jego przedsiębiorstwa, ale również w skali całej branży w której wytwarzany jest program komputerowy.

W wyniku realizacji Projektu Wnioskodawca uzyskuje unikatowe w skali branży IT kompetencje w obszarze wytworzonego oprogramowania. Wiedza i umiejętności w zakresie tworzenia danego typu oprogramowania, związanego z innowacyjnością dla konkretnej branży, gotowego jednocześnie do wdrożenia na skalę przemysłową w produkcji seryjnej i spełniającego normy bezpieczeństwa pozwala Wnioskodawcy na projektowanie i tworzenie nowych rozwiązań o bardzo szerokim spektrum zastosowania (nowe zastosowanie). Przewidziane do opracowania w ramach Projektów rozwiązania zaplanowane przez Wnioskodawcę są więc wysoce innowacyjne. Dzięki zdobytej wiedzy Wnioskodawca niejednokrotnie osiąga poziom dostawców plasujących się w światowej czołówce dostawców rozwiązań w danym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

-Charakter prac jako naukowych lub rozwojowych: Zgodnie z punktem 43 objaśnień MF działalność B+R może przyjąć postać badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) lub prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). Ze względu na swój charakter, zakres i zakładany rezultat prowadzonych przez Wnioskodawcę prac w ramach realizowanych Projektów wpisuje się w definicję prac rozwojowych. Prowadząc prace w ramach Projektów, Wnioskodawca łączy posiadaną wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, w tym w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych, tworzenia algorytmów, dla opracowania nowego produktu tj. programu komputerowego. Działalność Wnioskodawcy w ramach Projektów nie ma charakteru prac rutynowych, lecz nakierowana jest na opracowywanie nowego programu komputerowego, który nie ma odpowiednika na obecnym rynku informatycznym. Oznacza to, że działalność Wnioskodawcy w Projektach nie polega na dostosowaniu już istniejących rozwiązań, lecz na wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi i oprogramowania do stworzenia nowego produktu informatycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium rozwojowości prac wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach Projektów.

Podsumowując, przedstawiona w opisie stanu faktycznego realizowana na rzecz Klientów działalność Wnioskodawcy jest wysoce innowacyjna i spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4 pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 2. Kwalifikowane IP

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzony w ramach realizowanych Projektów program komputerowy jest utworem podlegającym ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w konsekwencji jako autorski program komputerowy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyznając programowi komputerowemu ochronę prawno-autorską analogiczną jak przysługującą utworom literackim, nie wprowadza jednocześnie definicji legalnej programu komputerowego. Na potrzeby IP Box objaśnienia MF definiują program komputerowy jako „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Według objaśnień MF na tak rozumiany program komputerowy składają się wszystkie jego funkcjonalne części składowe a mianowicie: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs w tym interfejs techniczny. Funkcjonalną częścią składową programu komputerowego jest także dokumentacja techniczna z nim związana. Jednocześnie, jak podkreśla w swoich objaśnieniach Ministerstwo Finansów, „pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność”. W podobny sposób program komputerowy definiuje doktryna prawa autorskiego przyjmując, że program komputerowy to „zbiór instrukcji przeznaczonych do wykonywania na komputerze celem osiągnięcia określonego rezultatu, stanowiący przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci” (Łukasz Zimończyk Program komputerowy w orzecznictwie organów ochrony prawnej Acta Iuris Stetinensis 2 (18)).

W świetle powyższych definicji, będący rezultatem prowadzonej w ramach realizowanych Projektów przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta działalności twórczej, zapisany w formie kodu źródłowego i oparty o algorytm własnego autorstwa spełnia definicję programu komputerowego wprowadzoną w objaśnieniach MF. W konsekwencji, jako utwór podlega ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako autorskie prawo do programu komputerowego stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art.24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT.

Następnie przeniesienie (sprzedaż) w ramach współpracy z Klientem autorskiego prawa majątkowego do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego oprogramowania obejmuje funkcjonalne części składowe programu komputerowego łącznie z dokumentacją techniczną.

Ad. 3. Prawo do skorzystania z 5% stawki

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż:

1.prowadzona przez niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej,

2.w jej wyniku powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego programu komputerowego objętego ochroną prawną na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

3.w ramach współpracy z Klientem Wnioskodawca przenosi na jego rzecz za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, tym samym uzyskując dochód ze sprzedaży tego prawa,

4.prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac B+R z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac oraz pozwalający na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R,

- jest on uprawniony do zastosowania 5% stawki CIT wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży na rzecz Klienta autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego w toku prac B+R przez Wnioskodawcę autorskiego oprogramowania.

Mając na względzie powyższe, wnoszę o uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

Ad. 1.

Odnosząc powyższe do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z ustawowej definicji zawartej w regulacjach updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych, zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Jak już wcześniej wskazano, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W objaśnieniach dotyczących ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle.

Tym samym, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26-28 updop.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania oznaczonego nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Stwierdzam, że opisywane przez Państwa prace nad programami komputerowymi w ramach realizowanych Projektów spełniają warunki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest m.in. dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Z analizy sprawy wynika, że autorskie prawa do programów komputerowych będące rezultatem prowadzonych prac badawczo-rozwojowych są programami komputerowymi będącymi utworami podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym autorskie prawa do programu komputerowego sprzedawane na rzecz Klienta stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Tym samym, mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).