Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości zastosowania art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zapłaty w 2024 roku zaliczki we wskazanej w tym przepisie formie uproszczonej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

Spółka z ograniczą odpowiedzialnością (dalej „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz polskim rezydentem podatkowym. Zgodnie z wpisem w KRS, przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest (…). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Spółka po raz pierwszy podjęła działalność wcześniej niż w roku poprzedzającym rok podatkowy 2024 lub w roku podatkowym 2024.

Wnioskodawca wykazał dochód w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o CIT”), złożonym w roku poprzedzającym obecny rok podatkowy, a więc w zeznaniu za rok 2022. W związku z tym Wnioskodawca chciałby w 2024 roku płacić zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w formie uproszczonej, o której mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT.

Spółka nie zapłaciła jeszcze w 2024 roku żadnych zaliczek na podatek dochodowy, co było spowodowane problemami w księgowaniu, wynikającymi z problemów organizacyjno-kadrowych Spółki.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy może w 2024 roku płacić zaliczki w formie uproszczonej, a więc w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu za rok 2022.

Pytanie

Czy Wnioskodawca może w 2024 roku skorzystać z rozwiązania wskazanego w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT i płacić w 2024 roku zaliczki we wskazanej w tym przepisie formie uproszczonej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może on płacić w 2024 roku zaliczki we wskazanej w przepisie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT formie uproszczonej.

Zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o CIT podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Jak zaś wskazuje art. 25 ust. 7 ustawy o CIT podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6-6b, są obowiązani:

1)stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym;

2)wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach (w przypadku Wnioskodawcy do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni a więc tak jak w przypadku zaliczek zwykłych);

3)dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.

Zgodnie z art. 25 ust. 7a ustawy o CIT o wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa w ust. 6-6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w uproszczonej formie – a więc informacja taka składana jest „z dołu”, za rok podatkowy w którym opłacano takie zaliczki, a nie przed faktyczną decyzją o takiej formie wpłacania zaliczek.

Art. 25 ust. 8 ustawy o CIT stanowi z kolei, że przepisy ust. 6, 6a i 7 nie mają zastosowania do podatników, którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie wskazane w przepisach warunki do tego, aby móc skorzystać w 2024 roku z rozliczeń w formie zaliczek uproszczonych.

Przede wszystkim, Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, który podjął działalność wcześniej niż w obecnym bądź poprzednim roku podatkowym. W roku 2022 Spółka wykazała dochód, a więc i podatek należny, który może stać się podstawą do określenia wysokości zaliczek uproszczonych. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy 2024 Spółka poinformuje również o wyborze wpłacania zaliczek w formie uproszczonej.

Jeśli chodzi o zobowiązania podatnika wynikające z art. 25 ust. 7 ustawy o CIT, w opinii Spółki jest to przepis o charakterze technicznym, określający zasady korzystania z tej formy wpłacania zaliczek. Nie wynika z niego jednak, że w przypadku uchybienia terminowi zapłaty zaliczki, prawo do takiej formy odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy przepada. Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, określa on obowiązki podatnika już po tym, gdy ten zdecyduje się na skorzystanie z takiej formy opodatkowania, a nie wskazuje na warunki determinujące samą możliwość skorzystania z takiego rozwiązania. Co więcej, w opinii Spółki przepis ten po prostu wskazuje, że termin na wpłacanie zaliczek uproszczonych jest taki sam, jak do wpłacania zaliczek zwykłych. Jest to więc techniczne wskazanie podatnikowi w jakich terminach, co do zasady, powinien rozliczać się w ten sposób.

W efekcie, niezapłacenie zaliczek uproszczonych od początku roku w terminie stanowi oczywiście naruszenie przepisów i rodzi obowiązek zapłaty zaległych zaliczek wraz z odsetkami za zwłokę, nie jest natomiast przesłanką do odebrania podatnikowi możliwości płacenia zaliczek w ten sposób.

Odwołując się do wykładni systemowej, należy wskazać, że jeśli z jakimś zdarzeniem wiąże się utrata prawa podatnika do skorzystania z jakiejś instytucji, ustawa o CIT wyraźnie wskazuje na taki skutek. Tytułem przykładu można wskazać następujące regulacje:

1.Art. 25 ust. 14 ustawy o CIT:

14. Podatnicy, o których mowa w ust. 11, tracą prawo do zwolnienia, jeżeli:

1)  zostali postawieni w stan likwidacji albo ogłoszona została ich upadłość w okresie korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych albo

2)  w którymkolwiek z miesięcy roku korzystania ze zwolnienia albo w jednym z pięciu następnych lat podatkowych zmniejszą przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, o więcej niż 10%, w stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku poprzedzającym rok podatkowy, albo

3)  w roku korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych osiągną przychody z działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty niższej niż 1000 euro przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia w roku poprzednim, albo

4)  odpowiednio w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia lub w pięciu następnych latach podatkowych mają zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; określenie lub wymierzenie w innej formie

- w wyniku postępowania prowadzonego przez właściwy organ - zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.

2.Art. 6 ust. 9 ustawy o CIT:

9. Fundacja rodzinna w organizacji traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 25, w przypadku gdy nie została zgłoszona do rejestru fundacji rodzinnych w terminie sześciu miesięcy od dnia jej powstania albo postanowienie sądu rejestrowego odmawiające jej zarejestrowania stało się prawomocne, przy czym utrata prawa do zwolnienia następuje od dnia powstania fundacji rodzinnej w organizacji.

3.Art. 7 ust. 7 i ust. 8 ustawy o CIT:

7. Podatnik, który w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek osiągnął stratę ze źródła przychodów i nabył prawo do jej odliczenia na podstawie ust. 5:

1)  może obniżyć o wysokość tej nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych, pod warunkiem stosowania tego opodatkowania przez okres co najmniej 4 lat podatkowych;

2)  traci prawo do tego odliczenia, począwszy od pierwszego roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych.

8. W przypadku niedotrzymania warunku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, podatnik traci prawo do dokonania obniżenia określonego w tym przepisie od dnia, w którym skorzystał z tego obniżenia, oraz jest obowiązany do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę.

4.Art. 15 ust. 1hd ustawy o CIT:

1 hd. Jeżeli w roku podatkowym:

1)podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1 hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, albo

2)podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, albo

3)wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4

- począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.

5.Art. 17 ust. 5 ustawy o CIT:

5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.

6.Art. 28l ust. 1 ustawy o CIT:

1. Podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem:

1)roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 - w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem;

2)(uchylony);

3)roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 i 3;

4)roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym (…).

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, tzn. zamierza rozliczyć wszystkie zaliczki należne w roku podatkowym 2024 na zasadach uproszczonych. Wszystkie zaliczki zostaną również uiszczone wraz z odsetkami za zwłokę, dla których okres zwłoki będzie liczony od terminu wskazanego w art. 25 ust. 7 pkt 3 - czyli odsetki zostaną obliczone niejako z zastosowaniem właściwego terminu wpłaty zaliczki, niejako naprawiając pierwotne uchybienie Spółki i sankcjonując jej rozliczenie się w poprawnym terminie. Wnioskodawca dokona rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27 i poinformuje w zeznaniu rocznym CIT-8 o wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad uproszczonych.

Wszystkie warunki zastosowania rozliczenia zaliczek w formie uproszczonej zostaną więc spełnione, a więc Spółka uważa, że może ona płacić w 2024 roku zaliczki w formie uproszczonej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 25 ust. 1a ww. ustawy:

Warunki i zasady dotyczące możliwości stosowania przez podatników uproszczonej formy wpłaty zaliczek miesięcznych regulują przepisy art. 25 ust. 6-10 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o CIT:

Z powyższego wynika zatem, że zaliczka ustalona w sposób uproszczony jest pochodną uprzednio wykazanego przychodu należnego za poprzedni rok podatkowy (ew. dwa lata wstecz). Wysokość ta jest stała i stanowi 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym za poprzedni rok podatkowy i nie zależy od wysokości dochodu ustalonego (narastająco) od początku roku podatkowego, którego uproszczona forma wpłacania zaliczek ma dotyczyć i nie zależy od wysokości zaliczki na podatek dochodowy obliczonej za dany miesiąc.

W konsekwencji np. w 2023 r. podstawą do wyliczenia zaliczek uproszczonych jest podatek należny odpowiednio za 2021 r. (zeznanie złożone w 2022 r.), natomiast w 2024 r. podstawą do wyliczenia zaliczek uproszczonych będzie podatek należny za 2022 r. (zeznanie złożone w 2023 r.).

Na podstawie art. 25 ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 25 ust. 7a ww. ustawy:

Art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w 2024 roku mogą Państwo skorzystać z rozwiązania wskazanego w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT i płacić w 2024 roku zaliczki we wskazanej w tym przepisie formie uproszczonej.

Wyjaśnić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych odprowadzany jest zaliczkowo, co oznacza, że w trakcie roku podatkowego podatnik w każdym miesiącu (kwartale) obowiązany jest do zapłaty zaliczek na podatek. Ostateczne rozliczenie podatku następuje po zakończeniu roku podatkowego przy jednoczesnym zaliczeniu uiszczonych zaliczek na poczet zobowiązania podatkowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że podstawowy (domyślny) sposób ustalania zaliczek na podatek dochodowy został przewidziany w przywołanym wcześniej art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na ustalaniu zaliczek rzeczywistych tj. obliczanych na podstawie dochodu do opodatkowania faktycznie uzyskanego od początku danego roku podatkowego. Tego sposobu odprowadzania zaliczek się nie wybiera, co oznacza, że jeśli podatnik nie wybierze innej formy wpłaty zaliczek, ma do niego zastosowanie właśnie ta metoda.

Alternatywą dla zaliczek rzeczywistych, opłacanych kwartalnie lub miesięcznie, są zaliczki w formie uproszczonej.

Zgodnie z zasadami wynikającymi z zacytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego, podstawę wyliczenia uproszczonej zaliczki miesięcznej na podatek dochodowy stanowi podatek należny wykazany w zeznaniu o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy, a jeżeli w tym zeznaniu podatnik nie wykazał podatku należnego, podatek należny wykazany w zeznaniu poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Z uproszczonej formy wpłacania zaliczek nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy:

-nie wykazali podatku należnego w żadnym z zeznań złożonych w ciągu 2 lat podatkowych, poprzedzających dany rok podatkowy, albo

-rozpoczęli działalność w danym lub poprzednim roku podatkowym.

Z treści powołanego wcześniej art. 25 ust. 6 ustawy o CIT wynika zatem, że wysokość uproszczonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych podatnik powinien ustalić na podstawie złożonego zeznania CIT-8 za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym chce skorzystać z uproszczonej formy, bądź za rok poprzedzający dany rok podatkowy o dwa lata (jeżeli w zeznaniu za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy w którym podatnik zamierza skorzystać z uproszczonej formy wpłacania zaliczek, podatnik nie wykazał podatku należnego).

Zauważyć przy tym należy, że jak wynika z art. 25 ust. 7 ustawy o CIT decyzję o wyborze zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, podejmuje podatnik i jeśli zdecyduje się na odprowadzenie zaliczek w sposób uproszczony, jest obowiązany stosować te formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym, a także wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach. Raz dokonany wybór wiąże podatnika do końca danego roku podatkowego. Zatem w trakcie roku podatkowego nie ma możliwości zmiany formy opłacania zaliczek.

Z powyższego wynika, że aby można było uznać, że podatnik wybrał odprowadzanie zaliczek w sposób uproszczony, jego wybór powinien być potwierdzony wpłatami w terminie określonym w art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, czyli do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

W rozpatrywanej sprawie wskazali Państwo, że w 2024 r. Spółka nie zapłaciła jeszcze żadnych zaliczek na podatek dochodowy.

Z powyższego wynika, że w 2024 r. Spółka nie dokonała wyboru uproszczonej formy opłacania zaliczek, bowiem nie wpłaciła żadnych zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle powyższego, skoro jak wynika z przywołanych wcześniej przepisów, wybór uproszczonej formy wpłacania zaliczek powinien zostać potwierdzony dokonanymi wpłatami, a Spółka w 2024 r. nie zapłaciła jeszcze żadnych zaliczek na podatek dochodowy, to nie można uznać, że dokonała wyboru rozwiązania wskazanego w art. 25 ust. 6 ustawy o CIT, tym samym nie ma możliwości wpłacania zaliczek w uproszczonej formie i powinna pozostać, przy niepodlegającej wyborowi, podstawowej formie wpłacania zaliczek rzeczywistych.

Tym samym, Państwa stanowisko wskazujące, że mogą Państwo płacić w 2024 r. zaliczki we wskazanej w przepisie art. 25 ust. 6 ustawy o CIT formie uproszczonej jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.