Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 7 listopada 2024 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

-    czy w związku z zawarciem umowy subrogacji Pożyczki (zgodnie z art. 518 § 1 pkt 3 k.c.) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik do pobrania podatku u źródła,

-    czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku u źródła z tytułu wypłacanych odsetek na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, które zostały naliczone przed przeprowadzeniem subrogacji oraz tych, które zostaną naliczone po zawarciu umowy subrogacji.

W piśmie z 15 listopada 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo dane identyfikujące kontrahenta zagranicznego, tj. Z (Nowy Pożyczkodawca), któremu będziecie Państwo wypłacać należności odsetkowe z tytułu Pożyczki.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka” albo „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową, polskim rezydentem podatkowym posiadającym w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, tj. podlega w kraju opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej jako „podatek CIT”) od całości realizowanych przez siebie dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka powstała w (…) r. i jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej Y („Grupa Y”). Grupa Y jest deweloperem i operatorem świadczącym kompleksowe usługi w zakresie budowy i obsługi nieruchomości logistyczno-magazynowych w Europie, w tym w Polsce. Grupa Y znana jest z tego, że (…). Nieruchomości takie budowane są najczęściej w odpowiedzi na zapotrzebowania zgłoszone przez danego klienta, a po ich wybudowaniu są przedmiotem wieloletnich umów najmu z tym klientem. Grupa Y specjalizuje się w dostarczaniu rozwiązań „pod klucz” dla firm działających w różnych branżach i sektorach, a wiele z jej projektów od razu uwzględnia rozwiązania projektowane i realizowane specyficznie pod potrzeby danego najemcy. W każdym kraju w którym Grupa Y realizuje swoje inwestycje do każdej z nich powołuje dedykowane spółki celowe, które muszą być wyposażone w fundusze, które pozwolą im na realizację danej inwestycji. Taką właśnie spółką celową powołaną w celu realizacji konkretnej inwestycji nieruchomościowej jest Podatnik.

Spółka planowała zakup gruntu, do którego ostatecznie nie doszło, aczkolwiek Spółka zaciągnęła na ten cel pożyczkę od spółki A z siedzibą w Amsterdamie (dalej jako „Pożyczka”). Podmiot ten jest notowany na giełdzie papierów wartościowych w Amsterdamie (Euronext Amsterdam stock exchange), a jego rolą jest m.in. pozyskiwanie finansowania na inwestycje dla wszystkich podmiotów z Grupy Y.

W wyniku zaistniałych zmian w zakresie organizacji finansowania w Grupie Y część z pożyczek udzielonych spółkom projektowym przez A została przeniesiona w drodze aportu do spółki B również z siedzibą w Amsterdamie. Przedmiotem aportowania do B była również Pożyczka.

Obecnie kilka polskich spółek projektowych, które pozyskały z Grupy Y finansowanie na realizowane przez siebie projekty, w tym Spółka, wykazuje negatywne kapitały. Pojawienie się negatywnych kapitałów w Spółce wynika ze specyfiki działalności spółek projektowych w sektorze nieruchomościowym. Wiąże się to z tym, że w początkowych latach działalności takie spółki operacyjne nie mają proporcjonalnych wysokości przychodów i kosztów, a do tego zaczynają ponosić koszty finansowania inwestycji. Dodatkowo jest to konsekwencją przyjętego modelu działalności Grupy Y, tzn. spółki celowe osiągają przychód z najmu powierzchni magazynowo-biurowej, co następuje z reguły dopiero po wybudowaniu obiektu logistyczno-magazynowego (etap ponoszenia nakładów inwestycyjnych) i podpisaniu umowy najmu z najemcą.

Tradycyjnym sposobem eliminowania negatywnych kapitałów jest ich podwyższenie albo/i redukcja zadłużenia w spółkach. Wygodnym sposobem osiągnięcia takiego rezultatu z wykorzystaniem jednej czynności prawnej jest tzw. konwersja długu na kapitał, czyli aport wierzytelności. Biorąc pod uwagę, że intencją Grupy Y jest, aby udziałowiec Spółki nie uległ zmianie i była nim nadal wyłącznie spółka Z koniecznym jest, aby taki aport był dokonany przez obecnego udziałowca Spółki.

W związku z tym w pierwszym kroku konieczne jest przeniesienie całego długu pożyczkowego ze spółki B na udziałowca Wnioskodawcy, tj. Z, a następnie dokonanie aportu tej wierzytelności na kapitał Spółki dokonując jego podwyższenia. W istocie przedmiotem aportu byłaby cała wierzytelność pożyczkowa.

Planowane działania w zakresie przeniesienia długu na poziom udziałowca Wnioskodawcy składałyby się z dwóch kroków:

1)Krok 1 – przeniesienie pożyczki z B do Z

2)Krok 2 – aport wierzytelności pożyczkowej i podwyższenia kapitału w Spółce.

W zakresie kroku pierwszego przeniesienie wierzytelności pożyczkowej zostanie przeprowadzone w drodze tzw. subrogacji. W rezultacie subrogacji, którą należy rozumieć jako wstąpienie przez Z (dalej również jako „Nowy Pożyczkodawca” bądź „Udziałowiec”) w miejsce B (dalej również jako „Dotychczasowy Pożyczkodawca”) dojdzie do zmiany pożyczkodawcy i przeniesienia na Nowego Pożyczkodawcę zarówno kwoty głównej Pożyczki jak i naliczonych, a nie wypłaconych do chwili subrogacji odsetek. W związku z subrogacją nie dojdzie do zmiany wysokości wierzytelności Pożyczkowej (tzn. subrogacja nie będzie miała wpływu na kwotę główną oraz wartość naliczonych odsetek od Pożyczki).

Nowy Pożyczkodawca jest obecnie jedynym Udziałowcem Podatnika. Nowy Pożyczkodawca jest spółką podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów na terenie Republiki Czeskiej. Na dzień wypłaty odsetek do udziałowca Spółka będzie posiadała czeski certyfikat rezydencji Nowego Pożyczkodawcy.

Jak wskazano powyżej Nowy Pożyczkodawca posiada bezpośrednio 100% udziałów w kapitale Spółki.

Nowy Pożyczkodawca posiada udziały w Spółce w sposób nieprzerwany przez okres ponad dwóch lat. Posiadanie tych udziałów wynika z tytułu własności.

Jako fakt należy przyjąć, że Nowy Pożyczkodawca będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności odsetkowych na jego rzecz (tj. na dzień wypłaty będzie spełniać przesłanki wynikające z art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT), co znajdzie potwierdzenie w oświadczeniu o posiadaniu statusu beneficjenta rzeczywistego (beneficial owner) jakie otrzyma Spółka oraz będzie poparte faktami dotyczącymi działalności Udziałowcy.

Nowy Pożyczkodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania.

Przeprowadzenie subrogacji jest podyktowane względami ekonomicznymi, a w szczególności opisaną powyżej koniecznością eliminacji negatywnych kapitałów w Spółce. W związku z tym w opinii Spółki nie będą występowały negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej jako „Ustawa o CIT”), tj. zgodnie z art. 22c ust. 1 Ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 Ustawy o CIT. Powyższe oraz status beneficjenta rzeczywistego Nowego Pożyczkodawcy należy przyjąć jako fakt.

Intencją Wnioskodawcy jest obecnie potwierdzenie, czy fakt zmiany w osobie pożyczkodawcy nie spowoduje po jego stronie obowiązku w zakresie podatku u źródła oraz potwierdzenie zasad opodatkowania podatkiem u źródła w Polsce odsetek, które będzie on wypłacał do Nowego Pożyczkodawcy pomimo, iż zostały one naliczone w okresie, kiedy pożyczkodawcą w stosunku do Wnioskodawcy był Dotychczasowy Pożyczkodawca. W szczególności intencją Wnioskodawcy jest potwierdzenie możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła w stosunku do odsetek wypłacanych do Udziałowca.

Pytania

1.  Czy w związku z zawarciem umowy subrogacji Pożyczki (zgodnie z art. 518 § 1 pkt 3 k.c.) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik do pobrania podatku u źródła?

2.  Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku u źródła z tytułu wypłacanych odsetek na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, które zostały naliczone przed przeprowadzeniem subrogacji oraz tych, które zostaną naliczone po zawarciu umowy subrogacji?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

1)  zawarcie umowy subrogacji Pożyczki (zmiany Dotychczasowego Pożyczkodawcy na Udziałowca) nie spowoduje powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła, w konsekwencji po stronie Spółki nie wystąpią obowiązki płatnika podatku u źródła.

2)  Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku u źródła z tytułu wypłacanych odsetek na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, które zostały naliczone przed przeprowadzeniem subrogacji oraz tych, które zostaną naliczone po zawarciu umowy subrogacji z wyjątkiem zaistnienia okoliczności przewidzianych w art. z art. 26 ust 2e Ustawy CIT.

Ad 1

Uzasadniając własne stanowisko w zakresie pytania nr 1 Wnioskodawca chciałby w pierwszej kolejności wskazać na istotę samej instytucji subrogacji.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) subrogacja będzie czynnością, która zostanie dokonana pomiędzy Dotychczasowym Pożyczkodawcą a Nowym Pożyczkodawcą, a sam jej mechanizm będzie odpowiadał mechanizmowi opisanemu w art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, tj. wstąpienie w miejsce zaspokojonego wierzyciela.

Zgodnie z art. 518 § 1 k.c. osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty:

a)jeżeli płaci cudzy dług, za który jest odpowiedzialna osobiście albo pewnymi przedmiotami majątkowymi,

b)jeżeli przysługuje jej prawo, przed którym spłacona wierzytelność ma pierwszeństwo zaspokojenia,

c)jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia w prawa wierzyciela, zgoda dłużnika powinna być pod nieważnością wyrażona na piśmie,

d)jeżeli to przewidują przepisy szczególne.

Stosownie do § 2 ww. artykułu, w wypadkach powyższych wierzyciel nie może odmówić przyjęcia świadczenia, które jest już wymagalne.

W oparciu o § 3 powołanego wyżej artykułu, jeżeli wierzyciel został spłacony przez osobę trzecią tylko w części, przysługuje mu co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed wierzytelnością, która przeszła na osobę trzecią wskutek zapłaty częściowej.

Zmiana, której dotyczy umowa, następuje w zakresie podmiotu, który może domagać się od Wnioskodawcy zwrotu wierzytelności. Zmianom nie ulegają przedmiot zobowiązania, kwota główna pożyczki wraz z należnymi odsetkami.

Powyższe podejście jest zgodne z ugruntowanym stanowiskiem doktryny, stosownie do którego konstrukcja jurydyczna subrogacji ustawowej zakłada, że stosunek zobowiązaniowy łączący wierzyciela z dłużnikiem, po spełnieniu świadczenia przez osobę trzecią, trwa nada. Nie dochodzi zatem do powstania nowego stosunku obligacyjnego między nowym wierzycielem a dłużnikiem. W związku z tym osoba trzecia wstępuje z mocy ustawy w pozycję prawną dotychczasowego wierzyciela, przy zachowaniu tożsamości dotychczasowej więzi prawnej i co do wszystkich jej elementów („Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania Część ogólna (art. 353-534)” Witold Kurowski, Wolters Kluwer Polska, 2018, komentarz do art. 518 Kodeksu cywilnego).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 253/15: W konsekwencji subrogacji nabywca wierzytelności wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki dotychczasowego wierzyciela. Należy jednak zaznaczyć, że w ramach takiego podstawienia podatnik nie może przekazać drugiemu podatnikowi więcej praw niż sam posiada (nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habef), w tym praw, z których już skorzystał.

W kontekście powyższego przedstawienia instytucji subrogacji należy wyraźnie zaznaczyć, że na moment jej przeprowadzania nie nastąpi żadne świadczenie ze strony Spółki ani na rzecz Dotychczasowego Pożyczkodawcy ani na rzecz Nowego Pożyczkodawcy. Tymczasem zgodnie z Ustawą o CIT, Spółka może być zobowiązana jako płatnik do poboru i wpłaty podatku u źródła tylko wówczas, jeśli dokonuje wypłat należności wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) wynosi 20% przychodów.

W wyniku zawarcia umowy subrogacji dojdzie jedynie do zmiany podmiotowej w ramach istniejącego już stosunku prawnego wynikającego z udzielenia Pożyczki. Wnioskodawca nie dokona wypłaty odsetek ani innych należności wobec Dotychczasowego Pożyczkodawcy bądź Nowego Pożyczkodawcy w momencie zawarcia przez nich umowy subrogacji. Dodatkowo należy mieć na uwadze, że Wnioskodawca sam jako podmiot nie uczestniczy bezpośrednio w zmianie Wierzyciela, wobec którego zobowiązany będzie spłacić zaciągniętą Pożyczkę, choć sama subrogacja będzie dokonana za zgodą Spółki. Zmiana pożyczkodawcy wyniknie z zawarcia subrogacji pomiędzy Dotychczasowym Pożyczkodawcą a Nowym Pożyczkodawcą, która biorąc pod uwagę, że są to podmioty zagraniczne będzie zawarta poza Polską. Skoro więc w związku z zawarciem umowy subrogacji nie dojdzie do żadnej wypłaty ze strony Spółki to zatem nie powstanie podstawa do potrącenia podatku u źródła, gdyż w żaden sposób nie dojdzie do wykonania zobowiązania Wnioskodawcy wynikającego z umowy Pożyczki. Podobne stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-    z 7 maja 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.106.2019.1.AJ, gdzie organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy: W konsekwencji, zdaniem Spółki, w związku z wstąpieniem przez Inwestora w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach Subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego. Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego;

-    z 22 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.51.2020.2.NL, gdy wskazano, że: Spółka nie dokona wypłaty odsetek ani w inny sposób nie ureguluje odsetek, zatem nie ma podstaw do potrącania podatku u źródła przez Spółkę. Nowy Wierzyciel nabędzie Wierzytelność przysługującą Obecnemu Wierzycielowi, natomiast zobowiązanie Spółki do spłaty Pożyczki wraz z odsetkami na podstawie zawartej wcześniej z Obecnym Wierzycielem umowy nie wygaśnie w wyniku Subrogacji - będzie one nadal istnieć, z tym, że należność z tytułu Wierzytelności będzie podlegała zapłacie na rzecz Nowego Wierzyciela, który stanie się podmiotem uprawnionym do żądania od Spółki spłaty wynikającej z Wierzytelności. Spółka pragnie podkreślić, że związku z Subrogacją nie dojdzie do zmiany wysokości Wierzytelności (tzn. Subrogacja nie będzie miała wpływu na kwotę główną oraz wartość naliczonych odsetek od Pożyczki). (...) W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe;

-    z 2 listopada 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.575.2022.2.IZ, w którym potwierdzone zostało stanowisko wnioskodawcy, że: Spółka, jako niedokonująca wypłat należności z art. 21 ust. 1 oraz z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT i nieregulująca w innej formie tych należności, nie może być obciążana obowiązkami płatnika na gruncie ustawy o CIT. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, na podstawie umowy Subrogacji nie dojdzie również w żaden sposób do wykonania zobowiązania Spółki wobec Obecnego Wierzyciela, tj. Funduszu z tytułu odsetek naliczonych od Pożyczki, w rozumieniu art. 26 ustawy o CIT, co również oznacza, że Spółka nie będzie zobowiązana do występowania jako płatnik podatku u źródła.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie odnieść się do art. 22c ust. 1. Ustawy o CIT, zgodnie z którym przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

-sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

-głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Przy czym, sposób działania nie jest sztuczny, jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy przyjąć, że podmiot działający rozsądnie i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby ten sposób działania w dominującej mierze z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu skorzystania ze zwolnienia określonego w przepisach art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1, sprzecznego z przedmiotem lub celem tych przepisów.

Należy mieć na uwadze, że zawarcie umowy subrogacji jest dość popularną formą zmiany wierzyciela pożyczki w przypadku finansowania działalności gospodarczej w ramach grup spółek. Dlatego w ocenie Spółki nie należy doszukiwać się sztucznego działania w przypadku zmiany pożyczkodawcy z Dotychczasowego Pożyczkodawcy na Udziałowca, gdyż planowana zmiana ma na celu przede wszystkim „uzdrowienie” sytuacji bilansowej Spółki, a konkretnie eliminację występujących w Spółce negatywnych kapitałów. Co istotne, proces ten nie będzie dotyczył wyłącznie Wnioskodawcy, ale również kilku innych polskich spółek celowych z Grupy Y. Zasadniczo negatywne kapitały w spółkach likwidowane są w dwojaki sposób, tj. przez spłatę zadłużenia ewentualnie przez podwyższenia kapitału. Wnioskodawca nie posiada środków finansowych na spłatę udzielonych mu pożyczek. Jedyną dostępną opcją staje się dokapitalizowanie spółki, z tym że zgodnie ze strukturą holdingową Udziałowiec powinien nadal być jedynym właścicielem udziałów w Spółce. Biorąc pod uwagę, że Udziałowiec nie posiada wolnych środków finansowych, które mógłby przeznaczyć na podwyższenie kapitału Wnioskodawcy jedynym możliwym sposobem na dokapitalizowanie Wnioskodawcy będzie przeniesienie długu Wnioskodawcy (Pożyczki) na poziom Udziałowca, a w kolejnym kroku przeznaczenie tej Pożyczki na podwyższenie kapitału Spółki poprzez dokonanie aportu wierzytelności. Aportem będzie objęta cała wierzytelność Pożyczkowa, albowiem kwota ta będzie konieczna do likwidacji ujemnych kapitałów własnych Spółki.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, samo zawarcie umowy subrogacji pożyczki (zmiany pożyczkodawcy) nie spowoduje powstania obowiązku z tytułu podatku u źródła, gdyż nie mieści się to w katalogu przychodów określonym w art. 21 Ustawy o CIT.

Ad 2

Uzasadniając własne stanowisko w zakresie pytania nr 2 wskazali Państwo, iż z przytoczonego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT wynika, że podatkiem u źródła są objęte m.in. przychody z odsetek wypłacane na rzecz nierezydentów, czyli podatników, którzy nie posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)  wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a)  spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

b)  położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;

2)  uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

3)  spółka:

a)o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub

b)o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)  rzeczywistym właścicielem należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:

a)  spółka, o której mowa w pkt 2, albo

b)  zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.

Przy czym, rzeczywistym właścicielem zgodnie z art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT jest podmiot spełniający łącznie następujące warunki:

a)  otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)  nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c)  prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Z kolei w art. 21 ust. 3b Ustawy o CIT wskazano, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma zastosowanie w sytuacji, gdy posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 3c Ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 4 Ustawy o CIT, przepis ust. 3 stosuje się w sytuacji, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat przy czym ust. 5 art. 21 Ustawy o CIT wskazuje, że okres 2 lat nieprzerwanego posiadania udziałów może zostać spełniony w przyszłości, tj. po dniu uzyskania przychodu przez nierezydenta o którym mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 6 Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3, nie ma zastosowania do przychodów, które zostaną uznane za:

1)przychody z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki wypłacającej należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1;

2)przychody z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w zyskach dłużnika;

3)przychody z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach dłużnika;

4)przychody z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności.

Ponadto w art. 21 ust. 8 Ustawy o CIT stwierdzono, że zwolnienie, o którym mowa w ustępie 3 tego artykułu można zastosować odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 5 do Ustawy o CIT, gdzie specyficznie pod liczbą porządkową 9 wskazano czeską spółkę działającą w formie „spolecnost s rucenim omezenym”.

Dodatkowo w art. 21 ust. 9 Ustawy o CIT wskazano, że zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 nie stosuje się, gdy wypłacającym należności jest spółka, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, czyli spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W sytuacji, gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT oraz niespełnione zostaną przesłanki określone w art. 21 ust. 6 oraz 9 Ustawy o CIT i nierezydent będzie działał w formie prawnej przewidzianej w Załączniku nr 5 do Ustawy o CIT nierezydent może skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem u źródła w przypadku uzyskania przychodu z tytułu otrzymanych odsetek od udzielonej pożyczki.

W opinii Wnioskodawcy, Nowy Pożyczkodawca będzie spełniał wszystkie przesłanki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT, co wynika z następujących faktów:

1)  Spółka (Wnioskodawca) wypłacająca należności z tytułu odsetek, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej;

2)  Nowy Pożyczkodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Republiki Czeskiej – kraju należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

3)  Nowy Pożyczkodawca jest jednocześnie Wspólnikiem Wnioskodawcy od ponad dwóch lat (jest właścicielem 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy);

4)  Nowy Pożyczkodawca jako udziałowiec będzie posiadał status rzeczywistego właściciela należności otrzymywanych z tytułu odsetek;

5)  Nowy Pożyczkodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;

6)  Wypłacane odsetki od udzielonej Spółce Pożyczki nie stanowią przychodów określonych w art. 21 ust. 6 Ustawy o CIT;

7)  Wnioskodawca nie jest spółką, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT;

8)  Pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, stanowiąca podstawę prawną do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowej;

9)  Korzystanie ze zwolnienia nie jest sprzeczne z przedmiotem lub celem przepisów Ustawy o CIT, a sposób działania Wnioskodawcy nie jest sztuczny. Zmiana pożyczkodawcy z Dotychczasowego Pożyczkodawcy na Udziałowca podyktowana jest aspektami biznesowymi, tj. koniecznością uzdrowienia sytuacji bilansowej Spółki poprzez doprowadzenie do pojawienia się pozytywnych kapitałów w Spółce;

10)Wnioskodawca będzie posiadać Certyfikat rezydencji podatkowej oraz oświadczenie o statusie beneficjenta rzeczywistego Udziałowca;

11)Udziałowiec działa w formie czeskiej spółki „spolecnost s rucenim omezenym”, która jest wymieniona pod liczbą porządkową 9 w Załączniku nr 5 do Ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Spółka wypłacając odsetki od Pożyczki nie będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku źródła, gdyż Nowy Pożyczkodawca spełnia łącznie wszystkie warunki wymagane do zwolnienia go z tego podatku.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, dokonana powyżej analiza w zakresie uprawnień do zwolnienia z podatku u źródła odnosi się do wypłacanych przez Wnioskodawcę odsetek bez różnicy czy zostały one naliczone przed zawarciem umowy subrogacji czy już po niej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności m.in. z tytułów wymagających poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT są zobowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) odsetki od pożyczki naliczone przed zawarciem umowy subrogacji nie podlegały kapitalizacji do kwoty głównej pożyczki. Ich spłata nastąpi po zawarciu umowy subrogacji, a płatności będą zrealizowana na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, czyli czeskiego udziałowcy Wnioskodawcy. Zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, podatek u źródła powinien zostać pobrany w dniu dokonania wypłaty należności z tytułu odsetek od pożyczki. Moment wypłaty odsetek nastąpi dopiero po dacie, gdy Nowym Pożyczkodawcą będzie udziałowiec Spółki, który będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych mu należności. I to na ten moment, tj. na moment wypłaty odsetek należy określać zasady opodatkowania wypłacanych odsetek podatkiem u źródła, a w szczególności to, czy możliwe będzie zastosowanie do takiej wypłaty zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, odsetki wypłacane przez Spółkę na rzecz Pożyczkodawcy, które naliczone zostały przed zawarciem umowy subrogacji mogą zostać objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT tak samo jak odsetki, które zostaną naliczone od Pożyczki już po zmianie wierzyciela pożyczkowego na Nowego Pożyczkodawcę.

Dodatkowo, podobne do wskazanego przez Wnioskodawcę stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.830.2022.2.AW.

Wyjątkiem od powyższej zasady będzie przypadek opisany w art. 26 ust. 2e Ustawy CIT. Stosownie do art. 26 ust. 2e Ustawy o CIT: Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)  z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)  bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do kwot odsetek wypłacanych na rzecz Udziałowca, bez względu na to w którym momencie zostały one naliczone, a których wysokość nie przekroczy w roku podatkowym 2.000.000 zł będzie miał on prawo do zastosowania zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT, a po przekroczeniu wskazanej kwoty, będzie on co do zasady zobowiązany do pobrania i odprowadzenia podatku u źródła, chyba że zaistnieją okoliczności, które pozwolą mu na uniknięcie tego obowiązku, takie jak np. uzyskanie wiążącej opinii w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku u źródła.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przede wszystkim, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, kto, tj. jaki podmiot jest rzeczywistym właścicielem w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wypłacanych przez Państwa należności odsetkowych. Państwa wskazanie w tym zakresie potraktowano, jako niepodlegający ocenie element opisu sprawy.

Jednocześnie zauważyć należy, że we wniosku jednoznacznie wskazali Państwo, że przeprowadzenie subrogacji jest podyktowane względami ekonomicznymi, a w szczególności koniecznością eliminacji negatywnych kapitałów w Spółce. W związku z tym, w Państwa opinii, nie będą występowały negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. zgodnie z art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT. Powyższe okoliczności przyjęto za Państwem i stanowią one element zdarzenia przyszłego.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT,

Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT,

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ustawy o CIT,

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o CIT,

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 26 ust. 1c ustawy o CIT,

Stosownie do art. 26 ust. 1f ustawy o CIT:,

W myśl art. 26 ust. 7 ustawy o CIT,

Jak stanowi art. 21 ust. 3-9 ustawy o CIT:

Na podstawie art. 22a ustawy o CIT,

Zauważyć przy tym należy, że stosownie do art. 22b ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 22c ustawy o CIT:

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w sprawie w odniesieniu do płatności odsetek dokonywanych przez Państwa na rzecz Nowego Pożyczkodawcy zostaną spełnione wymienione w art. 21 ust. 3-9 ustawy o CIT warunki zastosowania zwolnienia z poboru podatku, a mianowicie:

1)  Spółka (Wnioskodawca) wypłacająca należności z tytułu odsetek, podlega opodatkowaniu od całości dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania;

2)  Nowy Pożyczkodawca będzie spółką podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów na terenie Republiki Czeskiej;

3)  Nowy Pożyczkodawca posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów w kapitale Spółki;

4)  Nowy Pożyczkodawca posiada udziały w Spółce wypłacającej odsetki w sposób nieprzerwany przez okres dwóch lat. Posiadanie tych udziałów wynika z tytułu własności;

5)  Nowy Pożyczkodawca będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności (tj. będzie spełniał przesłanki wynikające z art. 4a pkt 29 ustawy o CIT), co znajduje potwierdzenie w oświadczeniu o posiadaniu statusu beneficjenta rzeczywistego (beneficial owner) jakie otrzymają Państwo oraz będzie poparte faktami dotyczącymi działalności Nowego Pożyczkodawcy;

6)  Nowy Pożyczkodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania;

7)  Planują Państwo przeprowadzenie subrogacji ze względów ekonomicznych, a w szczególności koniecznością eliminacji negatywnych kapitałów Spółki. W związku z tym w Państwa opinii nie będą występowały negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. zgodnie z art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT;

8)  Nie są Państwo spółką, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT;

9)  Pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czeską została zawarta umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu;

10)Na dzień wypłaty odsetek do Nowego Pożyczkodawcy będą posiadali Państwo czeski certyfikat rezydencji Nowego Pożyczkodawcy oraz oświadczenie o statusie beneficjenta rzeczywistego;

11)Nowy Pożyczkodawca (Spółka Z) jest spółką ustanowioną według prawa czeskiego „společnost s ručením omezeným” wskazaną w załączniku nr 5 do ustawy o CIT pod poz. 9;

12)Wypłacane odsetki od udzielonej pożyczki nie będą stanowiły przychodów określonych w art. 21 ust. 6 ustawy o CIT.

Powołane przepisy, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych należności wyrażonej w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych określonych przychodów osiągniętych na terytorium Polski (w analizowanym zdarzeniu przyszłym są to odsetki) jest spełnienie łącznie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 21 ust. 3-5 ustawy o CIT, a jednocześnie nie występowanie okoliczności wykluczających zastosowanie zwolnienia od podatku u źródła w zakresie odsetek, w szczególności wskazane w art. 21 ust. 6, art. 21 ust. 7, art. 21 ust. 9 ustawy o CIT. Spółka powinna posiadać oświadczenie, o których mowa w art. 26 ust. 1f oraz udokumentowane przez podmiot zagraniczny miejsce siedziby certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 26 ust. 1c ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wskazać należy, że samo zawarcie umowy subrogacji pożyczki (zmiana pożyczkodawcy) nie spowoduje obowiązku pobrania przez płatnika podatku u źródła. Płatnik jest zobowiązany do poboru podatku u źródła jeśli dokonuje wypłat na podstawie art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wynika z wniosku nie będą dokonywali Państwo wypłat odsetek ani innych należności wobec Dotychczasowego Pożyczkodawcy lub Nowego Pożyczkodawcy w momencie zawarcia umowy subrogacji.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Z kolei odnosząc się do kwestii obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku u źródła z tytułu wypłacanych odsetek na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, które zostały naliczone przed przeprowadzeniem subrogacji oraz tych, które zostaną naliczone po zawarciu subrogacji należy zgodzić się z Państwem, że podatek pobiera się w dniu dokonania wypłaty i bez różnicy pozostaje kwestia czy zostały one naliczone przed zawarciem umowy subrogacji czy już po niej. Spełnienie przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 3-5 ustawy o CIT a jednocześnie nie występowanie okoliczności wykluczających zastosowanie zwolnienia od podatku u źródła w zakresie odsetek, wskazane w art. 21 ust. 6, art. 21 ust. 7, art. 21 ust. 9 ustawy o CIT powoduje, że jako podmiot wypłacający odsetki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy nie będą Państwo zobowiązani do obliczenia, pobrania oraz wpłacenia do organu podatkowego podatku u źródła.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.