Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z nieopłaconych faktur jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z nieopłaconych faktur. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 października 2024 r. (data wpływu 4 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A. Sp. Kom. z uwagi na czas pandemii Covid-19 oraz związane z nim ograniczenia gospodarcze, w latach 2021-2022, jako najemca dopuściła się zwłoki w realizacji w stosunku do wynajmującego zobowiązań pieniężnych z tytułu Umowy Najmu zawartej z B. Sp. z o.o. z siedzibą w A. (…).

Przez wskazany okres Wynajmujący comiesięcznie przekazywał Najemcy Fakturę Vat na kwotę opiewającą w Umowie Najmu. Spółka A. Sp. Kom. nie regulowała należności oraz nie kwalifikowała tych kosztów jako koszt uzyskania przychodu oraz nie odliczała podatku VAT naliczonego.

Wynajmujący zastosował korektę podatku przy wierzytelności nieściągalnej (tzw. Ulga na złe długi) do powstałych wierzytelności.

Najemca nie zastosował Ulgi na złe długi, z powodu niezaliczenia należności jako koszt uzyskania przychodu oraz nieodliczenia podatku VATu naliczonego w okresach rozliczeniowych dotyczących otrzymanych faktur.

Dn. 28.04.2023 r. strony zawarły porozumienie, iż zobowiązania Najemcy z tytułu Umowy Najmu zostaną spłacone od dn. 1.05.2023 r. do 30.04.2028 r. w ratach miesięcznych. Zobowiązania na dzień 28.04.2023 r. wyniosły 1 605 525,75 zł. Strony ustaliły, że w przypadku, w którym Najemca, w terminie do 30 kwietnia 2028 r., spłaci zadłużenie w łącznej wysokości 905 525,75 zł, zadłużenie w pozostałej części, tj. 700 000 zł wraz z odsetkami za zwłokę od tej kwoty, zostanie umorzone przez Wynajmującego.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Przepisy prawa podatkowego:

1) Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

2) Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

Od kiedy A. spółka komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) – od stycznia czy od maja 2021 r.?

A. Spółka Komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) od maja 2021r.

Czy nieopłacone faktury dotyczą wszystkich miesięcy z lat 2021-2022? Jeśli nie, to prosimy o wskazanie miesięcy, za które faktury nie były opłacane.

Tak, nieterminowe płatności faktur dotyczy wszystkich miesięcy. Spadek przychodów w latach 2020-2021 spowodował opóźnienia w płatności faktur w kolejnych latach.

Czy ponieśli Państwo negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19? Jeśli tak, to jakie to były konsekwencje?

Tak, ponieśliśmy negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, było to m.in.: zawieszenie działalności w okresach: 13.03.2020 r.-06.06.2020 r. oraz 15.10.2020 r. - 29.05.2021 r. Skutkiem tego był brak generowanego zysku. Zamykanie obiektu przyczyniło się do rozwiązywania umów długoterminowych przez naszych kontrahentów oraz brak inwestycji w okresie lock down, jak i po nim.

4) Czy Państwa przychody (podlegające opodatkowaniu) spadły w 2022 roku o co najmniej 50% w stosunku do przychodów z lat poprzednich (któregokolwiek z lat od 2019 do 2021)?

W poniższej tabeli zilustrowany jest spadek obrotów w okresie pandemii COVID-19.

(…)

Czy Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Tak, A. Spółka Komandytowa jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Czy nabyta w latach 2021-2022 usługa najmu służyła/służy Państwu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?

Tak, nabyta usługa najmu służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Czy dokonując płatności zadłużenia w ratach miesięcznych odnoszą się Państwo do konkretnych wystawionych w latach 2021-2022 przez Wynajmującego faktur?

Tak, dokonując płatności zadłużenia w ratach miesięcznych odnosimy się konkretnych wystawionych przez wynajmującego faktur.

Jakie dane w przesyłanym pliku JPK_V7 wykazują Państwo jako dowód zakupu stanowiący podstawę odliczenia podatku naliczonego?

Jako podstawę podatku naliczonego w pliku JPK_V7 wykazujemy zapłatę za fakturę w danym okresie rozliczeniowym.

Pytanie

Czy obecne zaliczanie przez Spółkę A. Sp. Kom. faktur, które dotyczą spłacanych zobowiązań oraz pochodzą z poprzednich okresów rozliczeniowych, do kosztów uzyskania przychodu oraz odliczanie podatku VAT naliczonego pod datą uregulowania ww. zobowiązań przez spółkę jest prawidłowe?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na część pytania dotyczącą zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spłacanie zaległych zobowiązań w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. W części dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodu jeżeli są poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub też zachowania, czy też zabezpieczenia źródła przychodów. Zmniejszone koszty uzyskania przychodu z powodu nieopłacenia zobowiązań przez spółkę w latach 2021-2022 z tytułu wspomnianej Umowy Najmu były poniesione w celu osiągnięcia przychodu, zachowania, czy też zabezpieczenia źródła przychodu, co zdaniem Wnioskodawcy stanowi podstawę do uznania, że mogą być zaliczone przez niego do kosztów uzyskania przychodu także w następnych okresach rozliczeniowych.

Zważywszy na ustanowienie Porozumienia do Umowy Najmu z dnia 28 kwietnia 2023r. wpływającego na wartości oraz terminy płatności Faktur z lat 2021-2022 do Umowy Najmu, należy przyjąć, iż zaliczanie przez Spółkę spłat zadłużenia do kosztów uzyskania przychodu oraz odliczanie podatku VAT naliczonego pod datą uregulowania ww. zobowiązań przez spółkę jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że pytanie sformułowane we wniosku wyznacza zakres interpretacji indywidualnej. W związku z powyższym interpretacja indywidualna dotyczy jedynie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spłacanych zobowiązań z tytułu czynszu najmu z poprzednich okresów rozliczeniowych. Nie dotyczy natomiast możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych przez Wynajmującego. Interpretacja nie dotyczy także skutków podatkowych związanych ze stosowaniem „ulgi na złe długi”, w ramach której bez znaczenia jest moment potrącenia wydatków jako kosztu podatkowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Brzmienie ww. przepisu zostało ustalone ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123, dalej „ustawa nowelizująca”) i obowiązuje od 1 stycznia 2021 r.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy nowelizującej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej:

Jak wynika z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej:

Z wniosku wynika, że skorzystali Państwo z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej i stali się Państwo podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. Jednocześnie wskazali Państwo, że wniosek dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a przepisem podlegającym interpretacji jest art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zatem niniejsza interpretacja dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów faktur z okresu od 1 maja 2021 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Z wniosku wynika, że w latach 2021-2022 otrzymywali Państwo od Wynajmującego faktury dotyczące zapłaty czynszu najmu. Nie opłacali Państwo tych faktur, w związku z powyższym nie zaliczali Państwo kwot wynikających z faktur do kosztów uzyskania przychodów.

Państwa wątpliwości dotyczą momentu zaliczania kwot wynikających z zaległych faktur do kosztów uzyskania przychodów.

Państwa zdaniem, prawidłowe jest zaliczanie przez Państwa spłat zadłużenia do kosztów uzyskania przychodów w dacie uregulowania ww. zobowiązań.

W celu ustalenia właściwego momentu zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy odwołać się do przepisów art. 15 ust. 4-4e ustawy o CIT. W oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztów z przychodami koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód – art. 15 ust. 4 i ust. 4b-4c ustawy o CIT);
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie – art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT).

Nieopłacone faktury dotyczą najmu, a więc są wydatkami związanymi z ogólną Państwa działalnością, których nie da się przyporządkować do konkretnego strumienia przychodów, ale jednak warunkujących ich osiąganie. Koszty te stanowią więc dla Państwa koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, rozpoznawane w rachunku podatkowym na podstawie art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania wydatków w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przy czym, istotne jest oczywiście, że koszt musi zostać faktycznie poniesiony, a więc musi nastąpić uszczuplenie majątku podatnika.

W analizowanej sprawie uszczuplenie Państwa majątku, a więc faktyczna zapłata czynszu najmu na rzecz Wynajmującego, nastąpiło w okresie późniejszym niż wynikający z otrzymanych faktur. Nie zmienia to jednak faktu, że otrzymanie faktur „pierwotnych”, a więc w latach 2021-2022, stanowi moment poniesienia kosztu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sformułowana przez ustawodawcę definicja kosztu uzyskania przychodów nie odwołuje się do pojęć takich jak: „wydatek”, „zapłata”, „płatność”. Oznacza to, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jako zasadę, przyjmuje tzw. „memoriałową” (a nie „kasową”) metodę rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że koszt winien odnosić się do konkretnej operacji gospodarczej i być zarachowany w księgach rachunkowych na podstawie faktury lub innego dowodu.

A zatem, co do zasady, nie ma znaczenia faktyczna zapłata, ale „poniesienie kosztu”, czyli wystawienie na rzecz podatnika faktury (innego dokumentu) i ujęcie jej w księgach podatnika. Koszt to zaciągnięte zobowiązanie (otrzymanie rachunku lub faktury poświadczające np. nabycie usługi wynajmowania powierzchni). Czym innym jest natomiast wydatek polegający na uregulowaniu, finansowym „wywiązaniu się” ze zobowiązania potwierdzonego wymaganym dokumentem.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT:

Powyższy przepis pozwala na „bieżące” skorygowanie kosztów uzyskania przychodów w przypadku otrzymania faktury bądź innego dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty.

Aktualnie opłacają Państwo zaległe faktury wraz z odsetkami za zwłokę. Wskazali Państwo, że dokonując płatności zadłużenia w ratach miesięcznych, odnoszą się Państwo do konkretnych wystawionych przez Wynajmującego faktur. Zatem powinni Państwo ujmować te faktury „wstecz” w okresach, których dotyczą te otrzymane przez Państwa faktury, tj. w latach 2021-2022. Wartości te zostały bowiem udokumentowane już pierwotną fakturą i to właśnie wtedy nastąpiło „poniesienie kosztu” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mimo że faktyczna zapłata nastąpiła/nastąpi później. W rozpatrywanej sprawie nie dochodzi do wystawienia dodatkowych dokumentów korygujących pierwotne faktury wystawiane przez Wynajmującego jako dokumentujące wynagrodzenie z tytułu czynszu najmu. Mamy więc do czynienia z pierwotnym momentem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu czynszu najmu w związku z ich nieujęciem w tym okresie w kosztach, a nie korektą w rozumieniu art. 15 ust. 4i ustawy o CIT.

Zatem koszt z tytułu opłaconej faktury czynszu najmu należy rozpoznać w dacie, kiedy otrzymali Państwo fakturę pierwotną, a więc ująć go w rozliczeniach „wstecz”. Wtedy właśnie nastąpiło poniesienie kosztów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przykładowo, jeśli opłacą Państwo fakturę dotyczącą czynszu za grudzień 2021, należy rozpoznać koszt uzyskania przychodu w 2021 r.

Z powyższego wynika również brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot, które będą umorzone przez Wynajmującego. Jeśli bowiem Wynajmujący dokona umorzenia zobowiązań, nie nastąpi konieczność zapłaty czynszu najmu, a więc nie nastąpi faktyczne uszczuplenie majątku Spółki.

W związku z powyższym Państwa stanowisko dotyczące „obecnego” zaliczania przez Spółkę faktur, które pochodzą z poprzednich okresów rozliczeniowych do kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).