Wnioskodawca nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do uzyskiwania certyfikatów rezydencji podatkowej od podatników otrzymujących te Płatnośc... - Interpretacja - null

ShutterStock

Wnioskodawca nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do uzyskiwania certyfikatów rezydencji podatkowej od podatników otrzymujących te Płatnośc... - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.626.2024.1.PP

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Wnioskodawca nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do uzyskiwania certyfikatów rezydencji podatkowej od podatników otrzymujących te Płatności dystrybucyjne oraz płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego oraz nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do sporządzenia w odniesieniu do tych płatności informacji IFT-2/2R i złożenia ich do właściwego urzędu skarbowego, czy też przekazania podatnikom.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytań nr 1, 3, 5  i 7 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2024 roku wpłynął Państwa wniosek z 10 września 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustalenia:

  • czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując płatności dystrybucyjnych na rzecz Dostawców, Spółka zobowiązana jest jako płatnik do potrącenia od tej płatności zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,
  • czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Kontrahentów za nabyte Licencje użytkownika końcowego, zobowiązany jest na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego,
  • czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując płatności dystrybucyjnych na rzecz Dostawców, Wnioskodawca jest zobowiązany wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R),
  • czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego na rzecz Kontrahentów, Wnioskodawca jest zobowiązany wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „A.” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka jest dystrybutorem oprogramowania, oferującym szerokie portfolio produktów i usług najważniejszych producentów na rynku. Wnioskodawca należy do grupy (…) - jednego z największych międzynarodowych koncernów zajmujących się dystrybucją sprzętu komputerowego i oprogramowania.

A.Umowy dystrybucyjne

W ramach swojej działalności dystrybucyjnej A. zawiera umowy o autoryzowanej dystrybucji oprogramowania komputerowego (dalej: „umowy dystrybucyjne”) z dostawcami mającymi siedzibę poza terytorium Polski (dalej: „Dostawcy”).

Poniżej przedstawiona została lista Dostawców z którymi Spółka zawarła umowy dystrybucyjne: (…)

W ramach umów dystrybucyjnych z Dostawcami Spółka nabywa egzemplarze/dostępy do oprogramowania komputerowego (dalej: „Oprogramowanie”) w celu ich dalszej odsprzedaży użytkownikom końcowym lub sprzedawcom oprogramowania. Po złożeniu zamówienia przez klienta na stronie Wnioskodawcy, Spółka składa zamówienie na Oprogramowanie u Dostawcy. Następnie w zależności od wybranej formy dostarczenia Oprogramowania, Dostawca dostarcza Spółce:

  • Oprogramowanie na nośnikach fizycznych dostarczane do magazynu Spółki (np. na płycie CD/DVD, w formie wydruku z kluczem produktu i sposobem dostępu do platformy pobierania, pendrive lub innej formie nośnika fizycznego) lub
  • Oprogramowanie na nośnikach elektronicznych dostarczane do Spółki drogą elektroniczną (np. w formie kluczy dostępu/kodów aktywacyjnych, których użycie umożliwia rozpoczęcie korzystania z Oprogramowania bezpośrednio z poziomu strony internetowej lub po jego ściągnięciu z serwera i zainstalowaniu na komputerze np. przy wykorzystaniu wirtualnych Internetowych platform typu "cloud" lub w innej formie dostawy na nośnikach elektronicznych).

W niektórych przypadkach. Dostawca bezpośrednio informuje klienta o sposobie dostępu do platformy, na której umieścił klucze i obrazy nośników do pobrania przez klienta.

Na podstawie umów zawartych z Dostawcami Spółka zobowiązuje się z nimi współpracować w zakresie dystrybucji oprogramowania komputerowego na terytorium Polski. Zgodnie z treścią tych umów Spółka, będąc wyłącznie dystrybutorem oprogramowania (pośrednikiem w sprzedaży), nie nabywa jakiejkolwiek własności intelektualnej, a zatem również praw autorskich, znaków towarowych czy też patentów do tego Oprogramowania. Spółka nie uzyskuje jakichkolwiek praw do dekompilowania lub modyfikowania zakupionego Oprogramowania. W szczególności, Dostawcy nie przekazują Spółce praw do wprowadzania jakichkolwiek zmian w kodzie źródłowym ani do wykonywania kopii Oprogramowania. Spółka nie ma prawa do dezasemblacji, dekompilacji, odtwarzania lub próby odtworzenia kodu źródłowego lub wykorzystania kodu do utworzenia dzieła pochodnego. Dostawcy zachowują więc wszelkie prawa i tytuł własności w odniesieniu do swoich produktów w tym między innymi w odniesieniu do ulepszeń, usprawnień, modyfikacji i dzieł będących pochodnymi tych produktów, a także wszelkich patentów, praw autorskich, tajemnic przedsiębiorstwa i praw do znaków towarowych odnoszących się do ich produktów.

Spółka w wykonaniu zawartych umów jedynie zamawia i dostarcza poszczególne egzemplarze oprogramowania lub licencje do oprogramowania użytkownikom końcowym lub sprzedawcom oprogramowania. W szczególności, Spółka nie może wykorzystywać ani sporządzać kopii egzemplarzy w żadnych innych celach niż określonych w umowach dystrybucyjnych z Dostawcami. W rezultacie płatności, których dokonuje Spółka, stanowią płatności z tytułu nabycia egzemplarzy oprogramowania w celu ich dalszej odsprzedaży oraz dystrybucji (dalej: „Płatności dystrybucyjne”).

Dla kompletności Wnioskodawca wskazuje, że dla niektórych klientów, Spółka wprowadziła personalizowane zestawy. Takie zestawy zawierają towar w formie fizycznej (np. laptop) wraz z produktem w formie niematerialnej (Oprogramowanie). Spółka odrębnie nabywa towary w formie fizycznej oraz Oprogramowanie. Następnie, w systemie Spółki, produkty te łączone są w zestaw tworząc nowy produkt. Odsprzedając produkt do klientów, na fakturze Spółki nie ma rozróżnienia na produkt w formie fizycznej i Oprogramowanie, a widnieje jedna pozycja w postaci tego nowego produktu.

Nabywane egzemplarze oprogramowania na nośnikach fizycznych przeznaczone do dalszej odsprzedaży ujmowane są w ewidencji księgowej przez Wnioskodawcę jako towary handlowe przeznaczone do dalszej odsprzedaży (zapasy). Nie są one ujmowane w księgach rachunkowych jako wartości niematerialne i prawne, a także nie podlegają one amortyzacji zarówno dla celów bilansowych jak I podatkowych. Natomiast w stosunku do oprogramowania nabywanego przez Spółkę drogą elektroniczną (np. poprzez przekazanie kodów dostępu, kodów aktywacyjnych, kluczy licencyjnych). Spółka otrzymuje jedynie fakturę za zakup oprogramowania, która w ewidencji księgowej Spółki stanowi koszt bezpośrednio związany ze sprzedażą oprogramowania na rzecz użytkowników końcowych lub sprzedawców oprogramowania.

B.Licencje użytkownika końcowego

Od niektórych Dostawców (dalej: „Kontrahenci”) Wnioskodawca nabywa także licencje do programu komputerowego (oprogramowania) wykorzystywane na użytek własny, tzw. licencje użytkownika końcowego (dalej: „Licencje użytkownika końcowego”). W tabeli poniżej przedstawiono dane Kontrahentów, od których Wnioskodawca nabywa i planuje nabywać Licencje użytkownika końcowego.

(…)

Na podstawie umów obejmujących swoim zakresem Licencje użytkownika końcowego Spółka uprawniona jest do wykorzystywania oprogramowania wyłącznie do własnego użytku wewnętrznego, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz dla wewnętrznych celów biznesowych. A. sp. z o.o. nie ma prawa do dalszego udostępniania, odsprzedaży, cedowania, przenoszenia, dystrybucji Licencji użytkownika końcowego i udzielania sublicencji podmiotom trzecim. Dodatkowo, Wnioskodawca nie ma prawa do wprowadzania jakichkolwiek zmian lub modyfikacji w oprogramowaniu w ramach zakupionego modelu subskrypcyjnego.

Spółka pragnie wyjaśnić, że występują sytuacje, w których, jeżeli dostawy mają formę fizyczną, Dostawcy/Kontrahenci posługują się numerem VAT nadanym w kraju, w którym znajduje/ją się magazyn/y, natomiast, jeżeli dostawa odbywa się w formie innej niż fizyczna dostawa, Dostawcy/Kontrahenci posługują się numerem VAT nadanym w kraju siedziby. W związku z powyższym, Wnioskodawca w tabelach, w sekcji A oraz B, wskazał jeden z posiadanych numerów identyfikacji podatkowej Dostawców/Kontrahentów (który w przyszłości może zostać zastąpiony innym numerem właściwym dla kraju lokalizacji magazynu). Powyższe nie wpływa jednak na zakres czynności /uzgodnień przedstawionych we wniosku.

C.Umowy zawierane/ realizowane w przyszłości

Spółka nie wyklucza zawierania dalszych umów dystrybucyjnych, o których mowa w pkt A niniejszego wniosku oraz umów obejmujących swoim zakresem licencje użytkownika końcowego, o których mowa w pkt B niniejszego Wniosku (lub umów o charakterze mieszanym które obejmują oba elementy) z innymi zagranicznymi dostawcami oprogramowania komputerowego. Jednocześnie, w odniesieniu do podmiotów, z którymi Wnioskodawca zamierza w przyszłości zawrzeć ww. umowy, tożsamość pozostałych, przyszłych dostawców/kontrahentów (innych niż wskazani w powyższych tabelach) nie jest jeszcze znana na moment składania wniosku. Wynika to z natury działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę albowiem zawarcie nowych umów z przyszłymi dostawcami / kontrahentami jest uwarunkowane wieloma niezależnymi od Wnioskodawcy czynnikami, takimi jak stale zmieniające się warunki biznesowe/konkurencyjne, czy aktualny popyt na rynku, na którym operuje Wnioskodawca. Tym niemniej charakter ww. umów, które będą zawierane w przyszłości będzie odpowiadał charakterem/przedmiotem umowy wskazanym powyżej obowiązującym umowom.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przeszłości otrzymał interpretację indywidualną odniesieniu do pytania nr 1 i nr 5 niniejszego wniosku (sygn.: 0111-KDIB1-2.4010.362.2021.2.ANK), której Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Niemniej jednak, otrzymana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna obejmowała umowy zawarte/realizowane przez Wnioskodawcę do 31 stycznia 2021 r. Przedmiotem niniejszego wniosku są umowy zawierane z realizowane po 31 stycznia 2021 r. oraz umowy, które będą realizowane z zawierane w przyszłości.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując Płatności dystrybucyjnych na rzecz Dostawców, Spółka zobowiązana jest jako płatnik do potrącenia od tej płatności zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?

2.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, dokonując Płatności dystrybucyjnych na rzecz przyszłych Dostawców, Spółka zobowiązana będzie jako płatnik do potrącenia od tej płatności zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?

3.Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz Kontrahentów za nabyte Licencje użytkownika końcowego, zobowiązany jest na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego?

4.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz przyszłych Kontrahentów za nabyte Licencje użytkownika końcowego zobowiązany będzie na podstawie art 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego?

5.Czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując Płatności dystrybucyjnych na rzecz Dostawców, Wnioskodawca jest zobowiązany wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R)?

6.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, dokonując Płatności dystrybucyjnych na rzecz przyszłych Dostawców. Wnioskodawca zobowiązany będzie wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/1FT-2R)?

7.Czy w opisanym stanie faktycznym, dokonując płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego na rzecz Kontrahentów, Wnioskodawca jest zobowiązany wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R)?

8.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, dokonując płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego na rzecz przyszłych Kontrahentów. Wnioskodawca zobowiązany będzie wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1, 3, 5 i 7 dotyczące stanu faktycznego. W zakresie pytań nr 2, 4, 6 i 8 dotyczących zdarzenia przyszłego wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Płatności dystrybucyjne dokonywane na rzecz Dostawców nie stanowią płatności objętych dyspozycją art. 21 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, a w szczególności nie stanowią ani przychodu z praw autorskich, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ani przychodu z tytułu usług przetwarzania danych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do potrącenia zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT od tych płatności zryczałtowanego podatku dochodowego.

Ad. 3

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca uiszcza na rzecz Kontrahentów z tytułu nabycia Licencji na oprogramowanie wyłącznie do użytku własnego, tzw. licencji użytkownika końcowego nie mieści się w zakresie wypłat należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca dokonując płatności za uzyskaną Licencję użytkownika końcowego nie będzie zobowiązany do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym, dokonując Płatności dystrybucyjnych na rzecz Dostawców, Wnioskodawca nie jest zobowiązany wywiązać się z innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/IFT-2R).

Ad. 7

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym, dokonując płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego na rzecz Kontrahentów. Wnioskodawca nie jest zobowiązany wywiązać się z Innych obowiązków nakładanych przez art. 26 ustawy o CIT, w tym m.in. do uzyskania certyfikatu rezydencji potwierdzającego rezydencję podatkową odbiorcy tej płatności i do przesłania podatnikowi i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (IFT-2/1FT-2R).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższy przepis wyraża zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl którego państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji I poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

Pobór wskazanego wyżej podatku u źródła następuje na podstawie zasad, o których mowa w art. 26 ustawy o CIT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, osoby prawne dokonujące wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Powyższe wskazuje zatem, iż pobór podatku u źródła, jak i sam podatek u źródła należny jest z tytułu wskazanych w ustawie o CIT przychodów, które zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu.

Należy również wskazać, iż w świetle art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy w zakresie podatku u źródła stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1:

Zgodnie z przytoczonym art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem w Polsce podlegają m.in. przychody z praw autorskich oraz praw pokrewnych czy też z tytułu świadczenia usług przetwarzania danych uzyskiwane przez nierezydentów na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Przepisy prawa podatkowego nie precyzują jednak, co należy rozumieć przez przychody z praw autorskich, czy też przychody z tytułu świadczenia usług przetwarzania danych.

Pojęcie praw autorskich zostało natomiast określone w regulacjach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim I prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2509, dalej jako ustawa o prawie autorskim) i w związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, dokonując interpretacji pojęcia przychodu z praw autorskich należy uwzględnić treść powyższych regulacji. Zgodnie z art. 17 ustawy o prawie autorskim, przez pojęcie autorskie prawa majątkowe należy rozumieć wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (a nie jego egzemplarza - przyp. Wnioskodawcy).

Z kolei, zgodnie z art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do:

1.trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego, w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2.tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3.rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Zatem, dla uznania danego przychodu za przychód z praw autorskich w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT istotne jest stwierdzenie, czy dana transakcja powoduje przeniesienie praw autorskich do oprogramowania na wskazanych powyżej polach eksploatacji.

Co jednak istotne, zgodnie z art. 52 ustawy o prawie autorskim, o ile umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do tegoż utworu.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w analizowanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym umowy zawierane przez Spółkę z Dostawcami nie zawierają / nie będą zawierały postanowień o przejściu autorskich praw majątkowych do oprogramowania na Spółkę. W szczególności, zgodnie z zawieranymi z Dostawcami umowami dystrybucyjnymi, Spółka nie uzyskuje / nie będzie uzyskiwała jakichkolwiek praw do kopiowania, dekompilowania, czy też modyfikowania zakupionego oprogramowania. Dostawcy zachowują więc wszelkie prawa, tytuł własności i udziały w odniesieniu do swoich produktów w tym między innymi w odniesieniu do wszelkich kopii, ulepszeń, usprawnień, modyfikacji i dzieł będących pochodnymi tych produktów, a także wszelkich patentów, praw autorskich, tajemnic przedsiębiorstwa i praw do znaków towarowych odnoszących się do ich produktów.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy Płatności dystrybucyjne dokonywane obecnie / w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Dostawców celem dalszej odsprzedaży oprogramowania nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Pomocniczo, w tym przypadku można posłużyć się analogią do obrotu towarowego. Podmiot nabywający towary (nośniki) zawierające prawa autorskie, np. płyty, książki, w celu dystrybuowania ich nie uzyskuje prawa do korzystania z dzieła autorskiego (np. do adaptacji, ekranizacji itd.), lecz do konkretnego egzemplarza.

Z kolei, przez przetwarzanie danych zgodnie z definicją słownikową (patrz: internetowy Słownik języka polskiego PWN - https://sjp.pwn.pl) należy rozumieć opracowanie zebranych danych, informacji itp.

wykorzystując technikę komputerową. Przetwarzanie danych polegać będzie na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników (danych końcowych/wyjściowych). Istotą tych działań jest zatem przetwarzanie danych (określonych informacji) na potrzeby kontrahenta.

Tymczasem Wnioskodawca pragnie wskazać, że w analizowanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym Spółka nie nabywa / nie będzie nabywać autorskich praw majątkowych do oprogramowania, w szczególności nie nabywa / nie będzie nabywać prawa do jego zwielokrotnienia, tłumaczenia, przystosowywania, zmiany, modyfikacji, przetwarzania ani rozpowszechniania, jak również nie nabywa Z nie będzie nabywać usług przetwarzania danych, których celem jest uzyskanie określonych wyników. Spółka nabywa / będzie nabywać jedynie egzemplarze oprogramowania celem dalszej odsprzedaży. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w umowach zawieranych z Dostawcami oprogramowania. Płatności dystrybucyjne dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznych Dostawców celem dalszej odsprzedaży oprogramowania nie stanowią / nie będą stanowić zatem przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

W efekcie nabycie egzemplarzy oprogramowania, nie jest objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i co za tym Idzie nie powinno podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.

Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w aktualnej linii interpretacyjnej, w tym m.in. w:

  • interpretacji Dyrektora KIS z 20 lutego 2024 r., sygn.: 0111-KDIB1-2.4010.698.2023.1.AW, w której organ interpretacyjny potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym czynności dystrybucyjne realizowane przez Wnioskodawcę na gruncie Umów pośrednictwa 1 i 2 nie mogą zostać uznane za tożsame z celami usług wymienionych w otwartym katalogu świadczeń zawartym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Usług pośrednictwa nie można zaliczyć także do „świadczeń o podobnym charakterze”, wymienionych w tym przepisie. Ponadto płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na gruncie Umów pośrednictwa 1 oraz 2 nie kwalifikują się do żadnej z kategorii wymienionych w treści art. 21 ust. 1 pkt 1-2a ustawy o CIT, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych. Konsekwentnie, realizowane na rzecz Producenta lub Dystrybutora pośredniczącego opłaty nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie, a co za tym idzie Wnioskodawca przy Ich dokonywaniu nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego.
  • interpretacji Dyrektora KIS z 12 czerwca 2023 r., sygn.: 0111-KDWB.4010.9.2023.1.HK, w której organ interpretacyjny potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę ("centralę", nie zagraniczne zakłady) na rzecz Producenta w związku z nabyciem jako dystrybutor dostępów do Oprogramowania w formie licencji lub subskrypcji przeznaczonego do odsprzedaży klientom Spółki nie stanowi żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT i w konsekwencji Spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy CIT.
  • interpretacji Dyrektora KIS z 8 kwietnia 2022 r., sygn.: 0111-KDIB2-1.4010.40.2022.2.BJ, w której organ interpretacyjny potwierdził stanowisko, zgodnie z którym Wnioskodawca nie nabywa prawa do użytkowania oprogramowania/aplikacji. jego rolą jest wyłącznie odsprzedaż poszczególnych licencji na rzecz podmiotów trzecich (klientów Wnioskodawcy) na rynku polskim. Wnioskodawca jest zatem jedynie dystrybutorem licencji dla odbiorców końcowych (tzw. end-userów), którzy nabywają licencje na używanie oprogramowania/aplikacji na swoich urządzeniach, przeważnie przy użyciu klucza sprzętowego/loginu I hasła oraz linku do pobierania danych. Na Wnioskodawcę nie są przenoszone jakiekolwiek prawa autorskie, bądź też prawa majątkowe uprawniającego do rozpowszechniania, udzielania sublicencji innym podmiotom, czy dokonywania zmian w oprogramowaniu/aplikacjach. W konsekwencji, wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów zagranicznych z ww. tytułu nie ma charakteru należności licencyjnych, o których mowa w art. 12 obydwu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w związku z tym nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku od przychodu uzyskiwanego z tego tytułu przez podmioty zagraniczne.
  • interpretacji Dyrektora KIS z 10 marca 2021., sygn.: 0111-KDIB2-1.4010.17.2021.1.AT, w której organ interpretacyjny potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania. W szczególności Wnioskodawca nie nabywa prawa do zwielokrotnienia, modyfikacji czy rozpowszechniania programów komputerowych. Spółka nie nabywa również usług przetwarzania danych. Wnioskodawca nabywa jedynie egzemplarze/dostęp do Oprogramowania (w celu dalszej odsprzedaży). Biorąc pod uwagę powyższe, po stronie zagranicznych dostawców (producentów lub podmiotów pośredniczących w dystrybucji) nie dochodzi do powstania przychodu z praw autorskich, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. ani przychodu z tytułu świadczenia usług przetwarzania danych. Zatem, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik podatku do potrącenia od takiej płatności zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 i ust. 2e ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza również Komentarz do Konwencji Modelowej OECD - Model Tax Com/ention on Income and on Capital, Condensed (Version 21 November 2017; dalej: „Komentarz do MK OECD”) zgodnie z którym rodzaj płatności uzyskiwanych w ramach transakcji, których przedmiotem jest przekazanie oprogramowania komputerowego zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach konkretnego porozumienia dotyczącego użytkowania i korzystania z programów.

W myśl pkt 14.4 Komentarza do art. 12 MK OECD (str. 282), w sytuacji gdy dystrybutor (podmiot pośredniczący w sprzedaży oprogramowania) dokonuje płatności kwot należnych z tytułu nabycia oprogramowania w celu jego odsprzedaży (bez prawa np. do kopiowania/ powielania oprogramowania), płatności te będą stanowić zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 MK OECD (a nie należności licencyjne w rozumieniu art. 12 MK OECD - przyp. Wnioskodawcy). W świetle tego komentarza, ustalenia pomiędzy posiadaczem praw autorskich do oprogramowania a pośrednikiem dystrybucyjnym często przyznają pośrednikowi dystrybucyjnemu prawo do rozpowszechniania kopii programu bez prawa do powielania tego programu. W tych transakcjach, prawa nabyte w związku z prawami autorskimi są ograniczone do praw niezbędnych dla pośrednika komercyjnego do rozpowszechniania kopii programu komputerowego. W takich transakcjach dystrybutorzy płacą tylko za nabycie kopii oprogramowania i nie wykorzystuje żadnych praw autorskich do oprogramowania. Zatem w transakcji, w której dystrybutor dokonuje płatności za nabycie i dystrybucję kopii oprogramowania (bez prawa do powielania oprogramowania), prawa związane z tymi czynnościami dystrybucji powinny być pomijane przy analizie charakteru transakcji dla celów podatkowych. Płatności w tego rodzaju transakcjach byłyby traktowane jako zyski z działalności gospodarczej zgodnie z art. 7. Miałoby to miejsce niezależnie od tego, czy rozpowszechniane kopie są dostarczane na nośnikach materialnych, czy rozpowszechniane elektronicznie (bez prawa dystrybutora do powielania oprogramowania), czy też oprogramowanie podlega nieznacznemu dostosowaniu do celów jego instalacji”).

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w ocenie Spółki, nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich do oprogramowania. W szczególności Wnioskodawca nie nabywa / nie będzie nabywał prawa do dekompilowania lub jakiegokolwiek modyfikowania zakupionego oprogramowania. Spółka nie nabywa / nie będzie nabywała również usług przetwarzania danych. Wnioskodawca nabywa / będzie nabywał jedynie egzemplarze oprogramowania w celu dalszej odsprzedaży/dystrybucji.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy po stronie obecnych / przyszłych odbiorców Płatności Dystrybucyjnych, tj. Dostawców oprogramowania nie dochodzi / nie będzie dochodziło do powstania przychodu z praw autorskich, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodu z tytułu świadczenia usług przetwarzania danych, ani żadnego innego przychodu o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca nie jest / nie będzie zatem zobowiązany jako płatnik podatku do potrącenia od takiej płatności zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3:

Zgodnie z przytoczonym art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem w Polsce podlegają wypłacane podmiotom zagranicznym z tytułu osiągniętych na terenie Polski należności (przychodów) z praw autorskich i praw pokrewnych, w tym ze sprzedaży tych praw. W przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy wynagrodzenie na rzecz obecnych / przyszłych Kontrahentów z tytułu nabycia Licencji użytkownika końcowego mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy wypłata ww. należności na rzecz zagranicznych Kontrahentów, powoduje powstanie obowiązku poboru podatku u źródła.

Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie obejmuje on swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż wypłacone przez niego należności nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. przepisów, w tym także na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim. W szczególności nabywane Licencje nie mają charakteru licencji wyłącznej w rozumieniu art. 67 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, tym samym, właściciel praw do oprogramowania może udzielić licencji na jego użytkowanie na tych samych polach eksploatacji również innym podmiotom.

Ponadto, w ramach zawieranych przez Wnioskodawcę umów Licencji użytkownika końcowego nie następuje przeniesienie praw czy też udzielenie prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych w zakresie określonym w art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, tj. Wnioskodawca nie nabywa / nie będzie nabywał prawa do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programów komputerowych w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w oprogramowaniu lub do rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii. Tym samym, umowy Licencji użytkownika końcowego dotyczy zatem udostępnienia prawa do korzystania z określonych egzemplarzy oprogramowania dla własnych potrzeb Wnioskodawcy w zakresie praw przysługujących użytkownikowi końcowemu, zgodnie z umową pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem.

W efekcie, zakupując Licencję użytkownika końcowego, Wnioskodawca nie nabywa / nie będzie nabywał licencji rozumianej jako prawo do rozporządzania programem komputerowym na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 lub w art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim, lecz wyłącznie wąski zakres uprawnień, który ogranicza się do umożliwienia użytkowania nabytego egzemplarza oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem, na własny użytek, w granicach zapisów wynikających z umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem. Innymi słowy, Wnioskodawca nabywa / będzie nabywał prawo do korzystania z programów komputerowych jedynie dla własnych potrzeb (jako użytkownik końcowy), bez możliwości przekazywania ani udostępniania oprogramowania podmiotom trzecim.

Z uwagi na fakt, że w rozpatrywanym przypadku nie dojdzie do przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do oprogramowania należy uznać, że wypłacane na rzecz Kontrahenta wynagrodzenie nie podlega / nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym, bowiem nie mieści w zakresie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza również Komentarz do MK OECD - w punkcie 14 do art. 12 MK OECD, odnoszącego się do należności licencyjnych, wskazano, że prawa umożliwiające otrzymującemu jedynie faktyczne korzystanie z programu, bez uprawnień wykorzystywania go komercyjnie, sublicencjonowania itp., nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych. Za należność licencyjną nie należy uznać opłaty za nabycie egzemplarza programu komputerowego, na własny użytek. Jest to bowiem tylko egzemplarz - towar z nagranym programem, który nabywca może tylko wgrać na komputer, odtwarzać i zrobić kopię zapasową. Z należnością licencyjną, w przypadku opłat za programy komputerowe, będziemy mieli do czynienia tylko wtedy, gdy autor oprogramowania, ceduje część swoich praw na osobę trzecią w celu umożliwienia jej dalszego opracowania lub w celu eksploatacji handlowej samego oprogramowania. W niniejszym przypadku opłata za nabycie takiego oprogramowania powinna być traktowana jako zyski przedsiębiorstw jej odbiorcy i jej opodatkowanie winno być dokonane na zasadach ogólnych, na podstawie art. 7 MK OECD.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że wynagrodzenie, które Wnioskodawca uiszcza / będzie uiszczał z tytułu nabycia Licencji użytkownika końcowego, wyłącznie do użytku własnego, tzw. licencji end user nie mieści się w zakresie wypłat należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca dokonując płatności za uzyskaną Licencję użytkownika końcowego nie będzie zobowiązany do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidulanych, m.in.:

  • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS z dnia 3 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.618.2023.1.DK:

„Jak wynika z wniosku Spółka nabywa od amerykańskiego Dostawcy licencje na wykorzystanie na użytek własny Oprogramowania (tzw. licencje użytkownika końcowego). W ramach licencji nie nastąpi przeniesienie na Spółkę jakiekolwiek majątkowych praw autorskich do ww. Oprogramowania, Spółka nie będzie miała prawa do udzielania do rozporządzania tymi licencjami czy też dokonywania zmian w Oprogramowaniu. Zatem jak wcześniej wskazano zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji, zawartym w pkt 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych Wobec powyższego płatności dokonywane przez Państwa na rzecz Dostawcy z siedzibą w Stanach Zjednoczonych nie stanowią należności licencyjnych. Oznacza to, że dokonując wypłaty takich należności nie są Państwo zobowiązani do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy. W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym nie obejmuje on Państwa, gdyż wypłacane przez Państwa należności z tytułu nabycia Oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. art. 21 ustawy o CIT w zw. z art. 13 ust. 3 UPO. Nie są zatem Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych płatności”.

  • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS z dnia 6 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.445.2023.1.AZ:

„Wobec powyższego płatności dokonywane przez Państwa [z tytułu licencji użytkownika końcowego] na rzecz Dostawcy z siedzibą w Kanadzie nie stanowią należności licencyjnych. Oznacza to, że dokonując wypłaty takich należności nie są Państwo zobowiązani do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy. W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym nie obejmuje on Państwa, gdyż wypłacane przez Państwa należności z tytułu nabycia Oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. art. 21 ustawy o CIT w zw. z art. 13 ust. 3 UPO. Nie są zatem Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych płatności”.

  • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS z dnia 9 sierpnia 2023 r., sygn. Nr 0114-KDIP2-1.4010.346.2023.1.AZ:

„Jak wynika z wniosku Spółka nabywa/będzie nabywać w przyszłości od Dostawcy z Singapuru licencje na wykorzystanie na użytek własny Oprogramowania (tzw. licencje użytkownika końcowego). W ramach licencji nie nastąpi przeniesienie na Spółkę jakichkolwiek majątkowych praw autorskich do ww. Oprogramowania, Spółka nie będzie miała prawa do udzielania prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych oraz do rozporządzania tymi licencjami, czy też dokonywania zmian w Oprogramowaniu. Zatem jak wcześniej wskazano zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji, zawartym w pkt 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych. Wobec powyższego płatności dokonywane przez Państwa na rzecz Dostawcy z siedzibą w Singapurze nie stanowią należności licencyjnych. Oznacza to, że dokonując wypłaty takich należności nie są Państwo zobowiązani do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. [...] wypłacane przez Państwa należności z tytułu nabycia Oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. art. 21 ustawy o CIT w zw. z art. 13 ust. 3 UPO. Nie są zatem Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych płatności.”

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytań nr 5 i 7:

Formularz IFT-2/IFT-2R jest informacją o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Informacja ta jest, co do zasady sporządzana przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, dokonującego wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy o CIT, płatnicy o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 3-3d pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, albo - w przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy o CIT - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust 2 ustawy o CIT oraz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:

1)art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku;

2)art. 3 ust. 2 oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku

- sporządzone według ustalonego wzoru.

Artykuł 26 ust. 3d ustawy o CIT stanowi natomiast że informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy określony podmiot nie dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, to nie ma obowiązku sporządzania formularza IFT-2/IFT-2R i przesyłania go do właściwego urzędu skarbowego oraz podatnika.

Skoro zatem, jak zostało wykazane w stanowisku Wnioskodawcy do pytań nr 5-6, Płatności dystrybucyjne, a także płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz obecnych oraz przyszłych Dostawców / Kontrahentów, nie stanowią / nie będą stanowić należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, to Wnioskodawca nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do uzyskiwania certyfikatów rezydencji podatkowej od podatników otrzymujących te Płatności dystrybucyjne oraz płatności za nabyte Licencje użytkownika końcowego oraz nie jest / nie będzie w przyszłości zobowiązany do sporządzenia w odniesieniu do tych płatności informacji IFT-2/2R i złożenia ich do właściwego urzędu skarbowego, czy też przekazania podatnikom.

Powyższe potwierdzają także m.in. Inne interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygnaturach:

  • 0114-KDIP2-1.4010.131.2024.1.PK, z dnia 22 kwietnia 2024 r.,
  • 0111-KDIB1-2.4010.698.2023.1.AW, z dnia 20 lutego 2024 r.,
  • 0111-KDIB1-2.4010.772.2022.1.AW, z dnia 13 stycznia 2023 r.,
  • 0111-KDIB2-1.4010.17.2021.1.AT, z dnia 10 marca 2021 r.,
  • 0114-KDIP2-1.4010.97.2020.1.SP, z dnia 28 maja 2020 r.,
  • 0114-KDIP2-1.4010.97.2020.1.SP, z dnia 14 sierpnia 2019 r.,
  • 0111-KDIB1-2.4010.74.2019.2.MS, z dnia 7 maja 2019 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań nr 1, 3, 5, oraz 7 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

  albo

  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.