Czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, a który decyduje o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2024 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który decyduje o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia Mieszkaniowa w (…) (dalej: „Spółdzielnia”) prowadzi działalność na podstawie ustawy z 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (Dz.U. z 2023 r. poz. 1450), ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 438, 1463) i innych ustaw oraz w oparciu o postanowienia statutu.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia zarządza nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Spółdzielnia zarządza zasobami mieszkaniowymi, w skład których wchodzą lokale posiadające status lokatorskich, spółdzielczych własnościowych praw do lokali oraz stanowiące odrębną własność.

Spółdzielnia w zakresie tej działalności nie osiąga zysku kosztem swoich członków. Prowadząc działalność statutową Spółdzielnia ustala dla osób posiadających tytuł prawny do lokalu opłaty zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które stanowią formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni. Ponadto Spółdzielnia ustala zaliczki i pobiera opłaty na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania, wody i kanalizacji, ponoszonych przez Spółdzielnię na rzecz dostawców ww. mediów, jak i opłat za wywóz odpadów, uiszczanych na rzecz gminy.

Od chwili postawienia do dyspozycji lokali członkowie i osoby nie będące członkami uiszczają opłaty określone w art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

-    członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu,

-    osoby niebędące członkami, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni,

-    członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opat zgodnie z postanowieniami statutu,

-    właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacja i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania.

Spółdzielnia prowadzi odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencję i rozliczenie wniesionych zaliczek – przychodów i poniesionych kosztów. Zaliczki te podlegają rozliczeniu na koniec okresu rozliczeniowego z osobami posiadającymi tytuł prawny do lokalu. Spółdzielnia rozlicza wniesione zaliczki z faktycznie poniesionymi kosztami, a powstałą różnicę rozlicza z osobami posiadającym tytuł prawny do lokalu poprzez zwiększenie bądź zmniejszenie nowych zaliczek na utrzymanie nieruchomości. W przypadku dostawy mediów: zimnej wody i odprowadzenia ścieków oraz ciepła przeznaczonego na podgrzanie wody użytkowej i centralne ogrzewanie lokali, umowy na ich dostawę podpisuje z danym dostawcą Spółdzielnia.

Obowiązkiem Spółdzielni, zgodnie z przepisami prawa, jest rozliczenie zużycia tych mediów „do zera”, tj. jeśli po dokonaniu indywidualnego rozliczenia dostarczania mediów dla poszczególnych lokali powstanie w okresie rozliczeniowym niedobór lub nadwyżka, użytkownicy lokali pokrywają niedobór lub otrzymują zwrot nadwyżki. W przypadku opłat za wywóz odpadów, opłaty te są naliczane i pobierane przez Spółdzielnię od użytkowników lokali w wysokości zgodnej z ich deklaracjami, a następnie comiesięcznie przekazywane przez Spółdzielnię na rzecz gminy.

W powyższym zakresie Spółdzielnia nie osiąga zatem przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia nie może odnosić korzyści majątkowych kosztem swoich członków, może natomiast prowadzić inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i statucie. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując dochody m.in. z tytułu wynajmu lokali, dzierżawy gruntów.

Spółdzielnia płaci podstawową (19%) stawkę podatku dochodowego od osób prawnych. Główne źródło przychodów Spółdzielni stanowią jednak wnoszone przez członków i osoby nie będące członkami opłaty eksploatacyjne, w tym opłaty za media (zimną wodę i kanalizację, centralne ogrzewanie i podgrzanie wody, wywóz nieczystości) oraz zaliczki na fundusz remontowy.

Spółdzielnia osiąga przychód brutto w kwocie przekraczającej ustawowy limit decydujący o statusie „małego podatnika” (w roku 2023 r. Spółdzielnia uzyskała przychód (…) zł), jednak znaczna część tego przychodu stanowią opisane wyżej zaliczki wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (w roku 2023 r. była to kwota (…) zł). Spółdzielnia rozlicza się z wniesionych zaliczek do wysokości poniesionych kosztów.

Łączna wartość przychodów Spółdzielni w 2023 r. przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Równocześnie jednak wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług), nie obejmująca opłat z tytułu eksploatacji, mediów i funduszu remontowego wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali, stanowiących formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, w 2023 r. nie przekroczyła równowartość wyrażonej w złotych kwoty 2.000.000 euro, przeliczonej zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy.

Pytanie

Czy opłaty wnoszone przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, mieszczą się w pojęciu „przychodu ze sprzedaży”, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a który decyduje o statusie „małego podatnika” i w związku z tym o możliwości skorzystania przez Spółdzielnię z obniżonej do 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przychody osiągane przez Spółdzielnię z tytułu opłat przeznaczonych na pokrycie kosztów eksploatacji i utrzymanie nieruchomości, w tym z tytułu zaliczek na media i fundusz remontowy, wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali, na podstawie art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, nie są przychodami ze sprzedaży, o których mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, decydującymi o statusie „małego podatnika”. Opłaty te stanowią bowiem wyłącznie zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości, podlegające rozliczeniu z użytkownikami lokali na koniec okresu rozliczeniowego.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że powstała różnica z opłat na eksploatację, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zwiększa odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości w roku następnym, bądź jak w przypadku mediów jest zwracana osobom posiadającym tytuł prawny do lokalu albo stanowi zobowiązanie do zapłaty, więc nie jest przychodem Spółdzielni ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięte przez podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego, oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Jedną z kategorii stanowiących przychód są, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, (...).

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie.

W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika.

W związku z powyższym, przy obliczeniu ustawowego limitu „przychodu ze sprzedaży” na potrzeby ustalenia statusu „małego podatnika”, nie powinno się brać pod uwagę wnoszonych przez użytkowników lokali na rzecz Spółdzielni opłat na pokrycie kosztów eksploatacji i mediów, które są zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych przeznaczane w całości na pokrycie zdefiniowanych z góry kosztów i rozliczane z użytkownikami lokali.

Nieuwzględnienie tych opłat w przychodach Spółdzielni pozwoli skorzystać jej z obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w piśmie z 7 lutego 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Znak: 0111-KDIB1-1.4010.784.2022.2.RH).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Działalność spółdzielni mieszkaniowych regulują przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 558).

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy,

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

Natomiast art. 1 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych,

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa, jako podmiot posiadający osobowość prawną, podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Jednocześnie, spółdzielnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, jako podmioty zwolnione z opodatkowania.

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą:

Wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego.

Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięty przez danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Jedną z kategorii stanowiących przychód są, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie. W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrU, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadząc działalność statutową Spółdzielnia ustala dla osób posiadających tytuł prawny do lokalu opłaty zgodnie z art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, które stanowią formę zaliczek na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni. Ponadto Spółdzielnia ustala zaliczki i pobiera opłaty na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania, wody i kanalizacji, ponoszonych przez Spółdzielnię na rzecz dostawców ww. mediów, jak i opłat za wywóz odpadów, uiszczanych na rzecz gminy. Spółdzielnia prowadzi odrębnie dla każdej nieruchomości ewidencję i rozliczenie wniesionych zaliczek – przychodów i poniesionych kosztów. Zaliczki te podlegają rozliczeniu na koniec okresu rozliczeniowego z osobami posiadającymi tytuł prawny do lokalu. Spółdzielnia rozlicza wniesione zaliczki z faktycznie poniesionymi kosztami, a powstałą różnicę rozlicza z osobami posiadającym tytuł prawny do lokalu poprzez zwiększenie bądź zmniejszenie nowych zaliczek na utrzymanie nieruchomości. W przypadku dostawy mediów: zimnej wody i odprowadzenia ścieków oraz ciepła przeznaczonego na podgrzanie wody użytkowej i centralne ogrzewanie lokali, umowy na ich dostawę podpisuje z danym dostawcą Spółdzielnia. Opłaty te są naliczane i pobierane przez Spółdzielnię od użytkowników lokali w wysokości zgodnej z ich deklaracjami, a następnie comiesięcznie przekazywane przez Spółdzielnię na rzecz gminy.

Spółdzielnia płaci podstawową (19%) stawkę podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółdzielnia osiąga przychód brutto w kwocie przekraczającej ustawowy limit decydujący o statusie „małego podatnika” (w roku 2023 r. Spółdzielnia uzyskała przychód (…) zł), jednak znaczna część tego przychodu stanowią opisane wyżej zaliczki wnoszone przez osoby posiadające tytuły prawne do lokali, w myśl art. 4 ust. 1-4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (w roku 2023 r. była to kwota (…) zł). Spółdzielnia rozlicza się z wniesionych zaliczek do wysokości poniesionych kosztów.

W świetle powyższych przepisów należy zauważyć, że przychodami Spółdzielni mieszkaniowej – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy przyjąć, że znaczna część przychodów Spółdzielni ustalana jest na zasadzie kasowej, tj. przychodem podatkowym są wartości faktycznie otrzymane. Rozumienie pojęcia „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego, jest moment otrzymania czyli wpływu bezpośredniego do majątku podatnika względnie na jego rachunek określonych środków pieniężnych, skutkujący po stronie podatnika możliwością faktycznego dysponowania tymi środkami. Dotyczy to w szczególności otrzymanych kwot zaliczek uiszczanych przez właścicieli lokali w formie bieżących opłat. Nie ulega wątpliwości, że wpłata zaliczki jest faktycznym – w momencie wpływu – otrzymaniem przez Spółdzielnię określonych środków pieniężnych. Zatem, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zaliczki na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz na eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie Spółdzielni, wpłacane przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania, tj. w dniu, w którym środki te wpływają na rachunek bankowy Spółdzielni.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz przedstawione wyjaśnienia do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że Spółdzielnia mieszkaniowa uzyskuje przychód z opłat wnoszonych przez osoby posiadające tytuł prawny do lokali w Spółdzielni, w myśl art. 4 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który nie stanowi przychodu ze sprzedaży, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, decydującym o statusie „małego podatnika”.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.