Temat interpretacji
Czy zysk ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanej z farmy fotowoltaicznej przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości, tj. koszty zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne (wieczorami i nocami nie będzie produkcji energii elektrycznej, a zużycie będzie potrzebne), zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości jest zwolniony z podatku zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Czy uzyskany grant z BGK przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości jest zwolniony z podatku zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT:
-zysku ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanego z farmy fotowoltaicznej, przeznaczonego na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych- jest prawidłowe;
-uzyskanego grantu z BGK, przeznaczonego na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych - jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 maja 2024 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 20 maja 2024 r., dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania zysku ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanej z farmy fotowoltaicznej oraz grantu uzyskanego z BGK, przeznaczonych na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 lipca 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.270.2024.1.MM oraz pismem z 13 sierpnia 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.270.2024.2.AS wezwano do jego uzupełnienia.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania - pismem z 7 sierpnia 2024 r. (wpływ tego samego dnia) oraz pismem z 15 sierpnia 2024 r. (wpływ 22 sierpnia 2024 r.).
9 września 2024 r. wydano postanowienie, Znak: 0111-KDIB2-1.4010.270.2024.3.AS, pozostawiające ww. wniosek bez rozpatrzenia (skutecznie doręczone 10 września 2024 r.).
16 września 2024 r. wnieśli Państwo zażalenie na ww. postanowienie.
Po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Organu I instancji z 9 września 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.270.2024.3.AS, pozostawiające bez rozpatrzenia przedmiotowy wniosek, Organ odwoławczy, postanowieniem z 15 listopada 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.270. 2024.4.AS, uchylił w całości postanowienie Organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten Organ, gdyż po ponownym przeanalizowaniu sprawy stwierdzono, że są podstawy do uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Z uwagi na wydanie ww. postanowienia z 15 listopada 2024 r., wniosek z 20 maja 2024 r. jest przedmiotem ponownego rozpatrzenia.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku z 7 sierpnia 2024 r.)
Wspólnota Mieszkaniowa jest wspólnotą lokalową - utworzoną 22 marca 2018 r. zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali (Dz. U. Nr 80, poz. 903 z 2000 r., z późn. zm.). REGON Wspólnoty: (…).
W skład Wspólnoty wchodzą: 34 lokale mieszkalne, 34 pomieszczenia piwniczne po jednym na lokal i 14 garaży umieszczonych pod budynkiem będących własnością osób prywatnych.
Wspólnota Mieszkaniowa uzyskuje przychody z tytułu zaliczek wpłacanych przez właścicieli lokali mieszkalnych, na pokrycie kosztów z tytułu dostarczania mediów (energia elektryczna, ciepło systemowe), odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, funduszu remontowego, utrzymania czystości, bieżących napraw, kosztów administracji, ubezpieczenia budynku, wszelkich kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, itp.
Zgodnie z działalnością Wspólnoty koszty stanowią:
-koszty wydatków na remonty i bieżącą konserwację,
-odprowadzenia ścieków,
-koszty ogrzewania CO i CWU,
-koszty zużycia energii elektrycznej na części wspólne,
-koszty wywozu nieczystości,
-wszystkie koszty z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej: ubezpieczenie, wynagrodzenie administratora, konserwacja i naprawy, sprzątanie, okresowe przeglądy budynku, itp.
Wspólnota Mieszkaniowa w głosowaniu podjęła decyzję o inwestycji w farmę fotowoltaiczną. Inwestycja ma być finansowana z funduszu remontowego Wspólnoty, a po jej wykonaniu ma zostać złożony stosowny wniosek do Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK) o grant na tą inwestycję. Możliwa wysokość grantu to do 50 % wartości netto inwestycji.
Wspólnota planuje montaż farmy fotowoltaicznej o mocy około (...) kW (maksymalna moc względem przyłącza energetycznego). Jest to wartość wyższa niż możliwa autokonsumpcja energii elektrycznej (własnego zużycia).
Nadwyżka energii ma być sprzedawana do sieci energetycznej. Zysk uzyskany ze sprzedaży energii ma pokryć koszty zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne (wieczorami i nocami nie będzie produkcji energii elektrycznej, a zużycie będzie potrzebne), zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości.
Ważny element opisu zdarzenia przyszłego zawarli Państwo również we własnym stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że grant z BGK zostanie:
(…) przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości (zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne, zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości) (…).
Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z 7 sierpnia 2024 r.)
1. Czy zysk ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanej z farmy fotowoltaicznej przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości, tj. koszty zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne (wieczorami i nocami nie będzie produkcji energii elektrycznej, a zużycie będzie potrzebne), zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości jest zwolniony z podatku zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT?
2. Czy uzyskany grant z BGK przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości jest zwolniony z podatku zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku z 7 sierpnia 2024 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, środki pozyskane ze sprzedaży energii elektrycznej przeznaczone na koszty utrzymania nieruchomości (zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne, zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości) są zwolnione z podatku i ma to uzasadnienie w cytowanym powyżej zapisie art. 17 ustawy o CIT.
Tak samo uzyskany grant z BGK przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości (zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne, zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości) jest zwolniony z podatku, zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Wskazać należy, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1048, dalej: „uwl”), określając sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.
Zgodnie z art. 6 uwl:
Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.
Wspólnotę mieszkaniową tworzą zatem zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali o innym przeznaczeniu. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali (art. 3 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy).
W myśl art. 3 ust. 2 uwl:
Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 uwl:
Właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem.
Przepis zawarty w art. 14 uwl stanowi natomiast, że:
Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:
1)wydatki na remonty i bieżącą konserwację;
2)opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;
3)ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;
4)wydatki na utrzymanie porządku i czystości;
5)wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:
1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Powyższe oznacza, że dochodem wspólnoty mieszkaniowej, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, która w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym.
Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Jednocześnie, jak wynika z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Literalna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.
W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny, faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak właściciel.
Ponadto, opierając się na orzecznictwie, jak i wypowiedziach przedstawicieli doktryny prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż do powstania przychodu podatkowego konieczne jest, aby kumulatywnie wystąpiły poniższe przesłanki:
1) dane przysporzenie ostatecznie, trwale i definitywnie powiększa majątek podatnika;
2) podatnik może danym przysporzeniem swobodnie dysponować oraz
3) przysporzenie nie znajduje się na liście wyłączeń przewidzianych w ustawie o CIT.
Należy jednakże wskazać, że w art. 17 ustawy o CIT zawarto zwolnienie przedmiotowe. W sytuacji Wnioskodawcy będącego Wspólnotą Mieszkaniową należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Przepis ten stanowi, że:
Wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, społecznych inicjatyw mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego, samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej oraz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177, 1243 i 1535), uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Dyspozycją omawianego przepisu objęte są te dochody, które zostały osiągnięte m.in. przez wspólnoty mieszkaniowe z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które to dochody zostały przeznaczone (i będą wydatkowane) na utrzymanie tych zasobów. Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochody podmiotów w nim wymienionych, korzystały ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:
- dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
- dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.
Dla odkodowania zakresu dochodu, który - przy spełnieniu pozostałych warunków może korzystać ze zwolnienia - konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „zasobów mieszkaniowych”.
Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” oraz „zasobów mieszkaniowych”. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, „zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast „mieszkanie” to pomieszczenie, w którym się mieszka (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowe” określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.
Zatem, termin zasoby mieszkaniowe dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.
Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.
W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w ustawie o CIT należy rozumieć:
1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie, itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);
4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Zatem wszelkie środki finansowe otrzymane przez wspólnotę mieszkaniową związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o CIT (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1).
Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.
Z opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa (…), podjęła decyzję o inwestycji w farmę fotowoltaiczną. Inwestycja ma być finansowana z funduszu remontowego Wspólnoty, a po jej wykonaniu ma zostać złożony stosowny wniosek do Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK) o grant na tą inwestycję. Możliwa wysokość grantu to do 50 % wartości netto inwestycji. Wspólnota Mieszkaniowa jest prosumentem zbiorowym energii odnawialnej, zgodnie z zapisami art. 2 pkt 27c ustawy o odnawialnych źródłach energii.
Wspólnota planuje montaż farmy fotowoltaicznej o mocy około (...) kW, czyli maksymalną moc względem przyłącza energetycznego. Jest to wartość wyższa niż możliwa autokonsumpcja energii elektrycznej (własnego zużycia). Nadwyżka energii ma być sprzedawana do sieci energetycznej. Zysk uzyskany ze sprzedaży energii ma pokryć koszty zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne (wieczorami i nocami nie będzie produkcji energii elektrycznej, a zużycie będzie potrzebne), zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy zysk ze sprzedaży energii elektrycznej uzyskanej z farmy fotowoltaicznej przeznaczony na koszty utrzymania nieruchomości, tj. koszty zakupu energii elektrycznej potrzebnej na części wspólne zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji, sprzątania terenu Wspólnoty, utrzymanie zieleni, odśnieżania, itp. koszty utrzymania nieruchomości jest zwolniony z podatku, zgodnie z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Żeby odnieść się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić czy i w którym momencie Spółka powinna rozpoznać przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu dostawy i rozliczania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej przez farmę fotowoltaiczną i wprowadzonej przez Spółkę jako prosumenta zbiorowego do sieci energetycznej.
Zasady i warunki wykonywania działalności m.in. w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz zasady dotyczące mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii regulują przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361, dalej: „ustawa o OZE”).
Zgodnie z art. 2 pkt 13 i pkt 27c ustawy o OZE:
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
13) instalacja odnawialnego źródła energii - instalację stanowiącą wyodrębniony zespół:
a) urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła lub chłodu opisanych przez dane techniczne i handlowe, w których energia elektryczna lub ciepło lub chłód są wytwarzane z odnawialnych źródeł energii, lub
b) obiektów budowlanych i urządzeń, stanowiących całość techniczno-użytkową służącą do wytwarzania biogazu, biogazu rolniczego, biometanu lub wodoru odnawialnego
- a także połączony z tym zespołem magazyn energii elektrycznej, magazyn biogazu lub instalacja magazynowa w rozumieniu art. 3 pkt 10a ustawy - Prawo energetyczne wykorzystywana do magazynowania biogazu rolniczego, biometanu lub wodoru odnawialnego;
27c) prosument zbiorowy energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji lub małej instalacji przyłączonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej za pośrednictwem wewnętrznej instalacji elektrycznej budynku wielolokalowego, w której znajduje się punkt poboru energii elektrycznej tego odbiorcy, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym wytwarzanie to nie stanowi przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.
W myśl art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 i 1a ustawy o OZE:
1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.
1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.
Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy o OZE:
Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta zbiorowego energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej:
a) wytworzonej w mikroinstalacji lub małej instalacji, przy czym ilość energii elektrycznej wytworzonej ustala się odpowiednio do udziału prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w tej instalacji, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1,
b) pobranej przez prosumenta zbiorowego energii odnawialnej.
Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta zbiorowego z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a - 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
Zgodnie z art. 4 ust. 11 ustawy o OZE:
W przypadku gdy:
1) prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;
2) prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13 miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.
Jak stanowi art. 4 ust. 12 ustawy o OZE:
Nadwyżka ilości energii elektrycznej, o której mowa w ust. 11, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 4c ust. 1-6 ustawy o OZE:
1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”.
2. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.
3. Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania.
4. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.
5. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.
6. Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.
Biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy, zauważyć należy, że przychód podatkowy u prosumenta zbiorowego będzie stanowić wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikającej z salda ujemnego (tj. ilości energii elektrycznej wprowadzonej w poszczególnych godzinach do sieci przez prosumenta zbiorowego – po zbilansowaniu międzyfazowym) i rynkowej ceny energii elektrycznej.
Zatem uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej i ceny rynkowej), jest wartością należną prosumentowi zbiorowemu i wypełnia dyspozycję cyt. art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Oznacza to, że wskazana wartość stanowi przychód podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT.
Natomiast odrębną kwestią wywołującą inne skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych jest depozyt prosumencki. Zauważyć bowiem należy, że depozyt prosumencki odpowiada wartości środków za energię elektryczną, które przysługują prosumentowi zbiorowemu za wprowadzą do sieci energię. Depozyt przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta zbiorowego z tytułu zakupu energii elektrycznej, tj. opłaty brutto za sprzedaż energii pobranej z sieci. Kwota środków zgromadzona na depozycie może być rozliczana przez 12 miesięcy od dnia przypisania jej jako depozyt prosumencki.
Zatem, wartość depozytu (odpowiadająca wartości nadwyżki energii wprowadzonej do sieci), o którą to wartość pomniejszone jest Państwa zobowiązanie wobec przedsiębiorstwa energetycznego nie będzie stanowiła przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT.
Zatem wprowadzona przez Państwa do sieci energetycznej nadwyżka będzie stanowić przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Natomiast wartość depozytu (odpowiadająca wartości nadwyżki energii wprowadzonej do sieci), o którą to wartość pomniejszone jest Państwa zobowiązanie wobec przedsiębiorstwa energetycznego, nie będzie stanowić przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT.
W świetle wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że inwestycja Wspólnoty Mieszkaniowej w farmę fotowoltaiczną jest elementem gospodarki zasobami mieszkaniowymi, bowiem dotyczy korzystania ze składników zasobów mieszkaniowych wspólnoty, a jej wyłącznym celem jest produkcja energii elektrycznej, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania wspólnoty mieszkaniowej.
Wobec powyższego, rozumiany w sposób przedstawiony powyżej zysk, tj. nadwyżka energii elektrycznej odprowadzonej do sieci energetycznej uzyskana z farmy fotowoltaicznej stanowi dla Państwa dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, który podlega zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 17 ust 1 pkt 44 ustawy o CIT, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Powstanie tego dochodu ma bowiem związek z dysponowaniem i zarządzaniem zasobami mieszkaniowymi wspólnoty jakimi są urządzenia energetyczne produkujące energię elektryczną, które są niezbędne dla prawidłowego korzystania z nieruchomości przez Wspólnotę.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 z ww. zastrzeżeniem uznano za prawidłowe.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia ustalenia, czy grant uzyskany z BGK, przeznaczony na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości (m.in. zakupu energii elektrycznej na potrzeby części wspólnych, zakupu ciepła sieciowego, kosztów administracji czy kosztów sprzątania terenów Wspólnoty) jest zwolniony z podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że inwestycja Wspólnoty Mieszkaniowej w farmę fotowoltaiczną ma być sfinansowana z funduszu remontowego Wspólnoty, a po jej wykonaniu ma zostać złożony stosowny wniosek do Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK) o grant na tą inwestycję. Grant można uzyskać do 50% wartości netto inwestycji.
Zasady finansowania grantów wypłacanych ze środków Funduszu Termomodernizacji i Remontów m.in. zakupu, montażu, budowy lub modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii określa ustawa z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1446 ze zm. dalej: „OZE”).
Zgodnie z art. 2 ust. 19 OZE:
Użyte w ustawie określenie grant OZE - oznacza grant na zakup, montaż, budowę lub modernizację instalacji odnawialnego źródła energii.
Zgodnie natomiast z art. 11m ust. 1 OZE:
Inwestorowi realizującemu przedsięwzięcie polegające na czynnościach, o których mowa w art. 2 pkt 19, przysługuje grant OZE, na pokrycie 50% tego przedsięwzięcia, jeżeli:
1) inwestorem jest właściciel lub zarządca budynku wielorodzinnego;
2) przedmiotem przedsięwzięcia jest:
a) zakup, montaż lub budowa nowej instalacji odnawialnego źródła energii lub
b) modernizacja instalacji odnawialnego źródła energii, w wyniku której zainstalowana moc instalacji wzrośnie o co najmniej 25%;
3) w instalacji odnawialnego źródła energii jest wytwarzana energia na potrzeby budynku, o którym mowa w pkt 1;
4) przedsięwzięcie nie wyrządza poważnych szkód dla celów środowiskowych.
W myśl art. 11m ust. 2 OZE:
Do kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1, wlicza się koszt infrastruktury niezbędnej do funkcjonowania instalacji odnawialnego źródła energii.
Natomiast w myśl art. 11m ust. 5 OZE:
Grant OZE przeznacza się na refinansowanie kosztów przedsięwzięcia, o którym mowa w ust. 1.
Stosownie do art. 11n ust. 1 OZE:
Wniosek o przyznanie grantu OZE inwestor składa do BGK do dnia 30 czerwca 2026 r.
W myśl art. 11o OZE:
1. BGK wypłaca grant OZE inwestorowi:
1) po poniesieniu przez inwestora wydatków zgodnie z zakresem rzeczowym podanym we wniosku, o którym mowa w art. 11n ust. 1;
2) po przedstawieniu przez inwestora oświadczenia o posiadaniu gwarancji udzielonej przez wykonawcę na zrealizowane roboty budowlane i instalacyjne, obejmującej co najmniej pięcioletni, bezawaryjny okres eksploatacji instalacji.
2. Wysokość wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie faktur w rozumieniu art. 2 pkt 31 lub 32 ustawy z dnia 11
Zgodnie z art. 12 ust. 1a OZE:
Grant termomodernizacyjny, grant MZG i grant OZE wypłaca się ze środków określonych w planie rozwojowym, o którym mowa w art. 5 pkt 7aa ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. z 2024 r. poz. 324 i 862).
Zgodnie z przywołanym już wcześniej art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.
Należy przy tym wyjaśnić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymanych na realizację określonych projektów.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT,
Wolne od podatku są: płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców;
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1530 ze zm.):
Środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
W myśl art. 2 pkt 5 przywołanej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5d; czyli m.in.:
1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Europejskiego Funduszu Rybackiego, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,
b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
Ustawa o finansach publicznych wprowadziła z dniem 1 stycznia 2010 r. zmianę charakteru środków przeznaczonych na realizację programów operacyjnych i w obecnie obowiązującym stanie prawnym środki europejskie, co do zasady, nie zostały włączone do budżetu państwa, ale stanowią jego odrębną część w formie budżetu środków europejskich.
Reguluje to art. 111 pkt 16 ww. ustawy, zgodnie z którym:
Dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1306/2013", a także środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2116 z dnia 2 grudnia 2021 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 (Dz.Urz. UE L 435 z 06.12.2021, str. 187, z późn. zm. 20)), zwanego dalej "rozporządzeniem 2021/2116" po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa;
Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich lub środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 5 i 6.
Na mocy art. 117 ust. 1 cyt. ustawy o finansach publicznych przyjęto, że:
Budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013 oraz w art. 5 ust. 3 rozporządzenia 2021/2116.
W ustępie 2 tegoż artykułu skonkretyzowano, że:
W budżecie środków europejskich ujmuje się:
1) dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2) wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
Zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy o finansach publicznych:
Programy finansowane z udziałem środków europejskich są ujmowane w załączniku do ustawy budżetowej.
W myśl art. 124 ust. 1 ustawy o finansach publicznych:
Wydatki budżetu państwa dzielą się na następujące grupy wydatków:
1) dotacje i subwencje;
2) świadczenia na rzecz osób fizycznych;
3) wydatki bieżące jednostek budżetowych;
4) wydatki majątkowe;
5) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa;
6) wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich;
7) środki własne Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 186 ustawy o finansach publicznych:
Wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:
1) realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2) płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3) dotacje celowe dla beneficjentów;
4) realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5) realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami;
6) realizację planu rozwojowego, o którym mowa w art. 5 pkt 7aa ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
Przepis art. 187 ww. ustawy określa, że:
Za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.
Obsługując płatności Minister Finansów, przekazuje środki z budżetu środków europejskich do Banku Gospodarstwa Krajowego.
Na mocy art. 188 ust. 1,4 i 5 wskazanej ustawy:
1. Podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.
4. Instytucja, o której mowa w ust. 1, informuje właściwego dysponenta części budżetowej o zleceniach płatności przekazywanych do Banku Gospodarstwa Krajowego, a w przypadku programów finansowanych z udziałem środków europejskich, dla których instytucją zarządzającą lub pośredniczącą jest zarząd województwa, także zarząd województwa.
5. Płatności mogą być przekazywane na rachunek beneficjenta, podmiotu upoważnionego przez beneficjenta lub wykonawcy.
Zgodnie z art. 192 ust. 1 ustawy o finansach publicznych:
Minister Finansów przekazuje na rachunki w Banku Gospodarstwa Krajowego środki na płatności na rzecz beneficjentów, w przypadku Wspólnej Polityki Rolnej - na rzecz agencji płatniczych, o których mowa w odrębnych ustawach, a w przypadku planu rozwojowego, o którym mowa w art. 5 pkt 7aa ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju - na rzecz Polskiego Funduszu Rozwoju Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, zwanego dalej „PFR”.
Natomiast zgodnie z art. 200 ust. 1 ww. ustawy:
Obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów.
Przepis art. 202 ust. 1 ww. ustawy określa, że:
Środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.
W oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa, w związku z realizacją inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznej otrzyma grant OZE wypłacony przez Bank Gospodarstwa Krajowego stwierdzić należy, że dofinansowanie to będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie cytowanego art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT.
Wobec powyższego, przysługujące Wspólnocie Mieszkaniowej zwolnienie z opodatkowania wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT nie uprawnia do jednoczesnego zastosowania zwolnienia przedmiotowego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym dochód z otrzymanego grantu z Banku Gospodarstwa Krajowego, przeznaczonego na inwestycję w farmę fotowoltaiczną jest dochodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).