Ustalenie, czy Spółka powinna alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadz... - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Ustalenie, czy Spółka powinna alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej i powinna ją rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco).
Interpretacja indywidualna - stanowisko jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:
- powinni Państwo alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej - jest nieprawidłowe,
- korektę powinni Państwo rozliczyć w okresie jej wystawienia faktury korygującej (na bieżąco) - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczący ustalenia, czy:
- powinni Państwo alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej,
- korektę powinni Państwo rozliczyć w okresie jej wystawienia faktury korygującej (na bieżąco).
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 listopada 2024 r.
Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym wchodzącym w skład międzynarodowej grupy A. będącej (…). Grupa A. posiada około (…) zakładów produkcyjnych w ponad (…) krajach i jest właścicielem takich marek jak (…).
Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie produkcji wyrobów (…). Spółka jest podatnikiem podatku CIT i rozlicza się z całości swoich dochodów w Polsce. Rok podatkowy Wnioskodawcy odpowiada rokowi kalendarzowemu, tzn. trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Dnia (…) 2022 r. zarząd (…) wydał na rzecz Wnioskodawcy decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „Decyzja o wsparciu”).
W ramach Decyzji o wsparciu Spółka została m.in. zobowiązana do poniesienia na terenie realizacji nowej inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 7 Ustawy o WNI i § 8 Rozporządzenia w wysokości co najmniej (…) złotych w terminie do 31 grudnia 2023 r. Jako termin zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez B. nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane została również wskazana data (…) 2023 r.
Po otrzymaniu Decyzji o wsparciu B. przystąpiła do realizacji inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związanej ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu.
Inwestycja objęta Decyzją o wsparciu została ukończona do (…) grudnia 2023 r. Do (…) grudnia 2023 r. B. poniosła wymaganą ilość kosztów kwalifikowanych. Jednocześnie zauważenia wymaga, że wszystkie środki trwałe, które zostały nabyte lub zmodernizowane w ramach realizacji nowej inwestycji zostały przyjęte przez Spółkę do ewidencji środków trwałych do dnia (…) grudnia 2023 r.
W związku ze spełnieniem obowiązków warunkujących korzystanie z pomocy publicznej B. przyjęła, że od dnia następującego po dniu zakończenia inwestycji, tj. (…) stycznia 2024 r., dochody dotyczące działalności objętej Decyzją o wsparciu będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego.
Jak wskazano powyżej, B. jest członkiem Grupy A. Jedynym wspólnikiem posiadającym całość udziałów Spółki jest C. sp. z o.o. (dalej: „C.”, dalej razem z B. zwane „Spółkami”), na rzecz której Wnioskodawca prowadzi sprzedaż. Bieżąca sprzedaż produktów i towarów w danym roku finansowym prowadzona jest na podstawie cen budżetowych. Z racji występujących pomiędzy Spółkami powiązań B. co miesiąc przeprowadza analizę osiąganej marży. W przypadku przekroczenia zakładanego poziomu marżowości ustalonego na podstawie przeprowadzonej analizy benchmarkingowej Spółka wystawia faktury korygujące obniżające cenę jednostkową sprzedanych w danym okresie produktów.
W grudniu 2023 r. Spółka przekroczyła ustalony poziom marży. W związku z tym w styczniu 2024 r. Spółka wystawiła na rzecz C. fakturę korygującą dotyczącą sprzedanych produktów w grudniu 2023 r., którą dokonała obniżenia ceny jednostkowej wyrobów sprzedanych w tym okresie. Nadmienienia wymaga, że wszystkie wyroby wymienione na fakturze korygującej mieszczą się w zakresie kodów PKWiU wskazanych w Decyzji o wsparciu.
Wnioskodawca pragnie wskazać, że w celu prawidłowego ustalenia dochodu Spółka prowadzi ewidencję rachunkową, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Spółka alokuje przychody i koszty do poszczególnych rodzajów działalności (zwolnionej lub opodatkowanej), natomiast w przypadku gdy nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do działalności zwolnionej lub opodatkowanej (koszty wspólne działalności zwolnionej i opodatkowanej), wówczas Spółka koszty te ustala w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody dotyczącej tych rodzajów działalności.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Co do zasady korekta, o której mowa we wniosku nie stanowi korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka prowadzi sprzedaż produktów (…) na podstawie ustalonych na początku roku budżetowego cen, które zawierane są w cenniku Spółki. Ceny te następnie korygowane są w okresach miesięcznych w szczególności względem rynkowych cen mleka, składnik ten stanowi kluczową determinantę dla Spółki w odniesieniu do kosztów produkcji, a co za tym idzie, także wynagrodzenia za sprzedawane przez Spółkę produkty i towary.
Powyższe oznacza, że Spółka dokonuje w zasadzie korekty pierwotnie ustalonych cen poszczególnych produktów tj. korekty kontraktowej w ramach realizowanej sprzedaży. W istocie działanie to pozwala dodatkowo Spółce ustalić dochodowość na poziomie rynkowym, wyznaczonym przez analizę porównawczą.
Pytanie
Czy Spółka powinna alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej i powinna ją rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy Spółka powinna alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej i powinna ją rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco).
Uzasadnienie stanowiska Spółki
Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. 2023 r. poz. 74, dalej: „Ustawa o WNI”) stanowi, że wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Natomiast stosowanie do art. 7 ust. 3 Ustawy o CIT przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Stosowanie do art. 14 ust. 3 pkt 5 Ustawy o WNI na Radę Ministrów został nałożony obowiązek określenia w drodze rozporządzenia m.in. warunków udzielania pomocy publicznej biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia zgodności udzielonej pomocy publicznej z prawem Unii Europejskiej, rozwój obszarów, a także potrzebę oceny spełnienia warunków udzielenia wsparcia oraz potrzebę zapewnienia jednolitości wniosków i sprawnej realizacji nowej inwestycji w tym zakresie.
W myśl § 9 ust. 1 Rozporządzenia wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Powyższe przepisy stanowią podstawę prawną dla ustalania dochodu z działalności zwolnionej. Literalne brzmienie § 9 ust. 1 Rozporządzenia przemawia za tym, że wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje podatnikowi począwszy od miesiąca, w którym poniósł koszty po dniu wydania decyzji. Spółka ponosiła koszty kwalifikowane w okresie realizacji inwestycji, który obejmował okres od dnia wydania Decyzji o wsparciu, tj. 6 maja 2022 r. do dnia zakończenia inwestycji, tj. do dnia 31 grudnia 2023 r. Przyjęte przez Spółkę założenie, że dochody dotyczące działalności objętej Decyzją o wsparciu będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego od 1 stycznia 2024 r. spełnia warunek płynący § 9 ust. 1 Rozporządzenia, ponieważ rozpoczęcie zwalniania dochodu z działalności objętej Decyzją o wsparciu miało miejsce po zakończeniu inwestycji, w trakcie której zostały poniesionej koszty kwalifikowane w ilości przekraczającej minimalny ich poziom.
Stosowanie do art. 12 ust 3j Ustawy o CIT jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Przedmiotowy przepis wprowadza zasadę, zgodnie z którą korekty inne niż spowodowane błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką powinny zostać rozliczone w okresie, w którym została wystawiona faktura korygująca. Wnioskodawca wskazał w opisie zaistniałego stanu faktycznego, że faktura korygująca została wystawiona w celu obniżenia ceny jednostkowej sprzedanych w danym okresie produktów w związku z przekroczeniem przez B. ustalonego na podstawie przeprowadzonej analizy benchmarkingowej poziomu marży. Tym samym, przyczyną korekty nie jest błąd rachunkowy lub inna oczywistą omyłka, wobec czego faktura korygująca powinna zostać rozliczona podatkowo w styczniu 2024 r., tj. w miesiącu jej wystawienia.
Rozliczenie faktury korygującej w okresie jej wystawienia, czyli styczniu 2024 r. rodzi wątpliwość w zakresie rodzaju działalności, do której powinna ona zostać alokowana. Jak wskazano powyżej, B. przyjął, że od dnia następującego po dacie zakończenia inwestycji rozpoczyna zwalnianie dochodów dotyczących działalności objętej Decyzją o wsparciu. Mając na uwadze, iż wszystkie wyroby wymienione na fakturze korygującej mieszczą się w zakresie kodów PKWiU wskazanych w Decyzji o wsparciu, a data wystawienia przedmiotowej faktury korygującej to styczeń 2024 r., zatem po rozpoczęciu przez Spółkę zwalniania dochodów dotyczących działalności objętej Decyzją o wsparciu, faktura korygującej powinna zostać alokowana do działalności zwolnionej.
Mając na uwadze powyższą argumentację, zasadnym jest przyjęcie, że Spółka powinna alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej i powinna ją rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco czyli styczeń 2024).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazuję, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętej treścią zadanego przez Państwa pytania. Interpretacja nie rozstrzyga zatem, czy korekta, o której mowa we wniosku nie stanowi korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe przyjęto jako niepodlegający ocenie element opisu stanu faktycznego.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz.2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:
Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, że przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.
Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy o CIT przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w Rozdziale 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winny być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę przysporzeń - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.
Z treści cyt. art. 12 ust. 3 ustawy o CIT wynika więc, iż przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia.
Przychody należne odnoszą się do przychodów związanych z działalnością gospodarczą. Jako takie przychody nie powinny być więc traktowane wyłącznie przychody ściśle wynikające z tej działalności, przykładowo z tytułu sprzedaży towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Za przychody związane z działalnością gospodarczą należy uznać nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale również przychody z każdej innej działalności z nią związanej. Jako przychody należne powinny być zatem traktowane te przysporzenia, które nie powstałyby gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
Zasady ogólne dokonywania korekt przychodów zawarte zostały w art. 12 ust. 3j-3m ustawy CIT.
I tak, stosownie do treści art. 12 ust. 3j ustawy o CIT:
Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
W myśl art. 12 ust. 3k ustawy o CIT:
Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.
Na podstawie art. 12 ust. 3l ustawy o CIT:
Przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do:
1)korekty dotyczącej przychodu związanego ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu;
2)korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.
Z regulacji zawartych w cytowanym powyżej art. 12 ust. 3j ustawy o CIT wynika, że korekta „wstecz” może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Zatem w istocie podatnicy dokonują korekty przychodów „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawią fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta przychodów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT:
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Powyższy przepis ustanawia podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy CIT:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o WNI:
wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:
wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.
Przedmiotem decyzji o wsparciu - w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI - jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.
Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy powinni Państwo alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej i powinni ją Państwo rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco).
Odnosząc powyższe wyjaśnienia oraz ww. regulacje podatkowe na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT uprawnia do korzystania z pomocy publicznej. Decyzja określa przedmiot i warunki prowadzenia działalności.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:
- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.
Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w decyzji o wsparciu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.
Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie decyzji o wsparciu, lecz tylko dochody uzyskane z działalności prowadzonej w ramach decyzji o wsparciu, a więc działalności określonej w tej decyzji. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w uzyskanej decyzji o wsparciu. Zwolnieniem nie będą natomiast objęte dochody związane z działalnością gospodarczą uzyskane na terenie strefy, niezwiązane z działalnością określoną w decyzji o wsparciu.
Dokonując analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych, a także w piśmiennictwie ukształtował się pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.
Zatem, podkreślić należy, że ze zwolnienia nie korzystają dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej” a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”.
Fakt, że podmiot prowadzący działalność dokonuje korekty cen usług lub sprzedanych towarów strefowych oznacza, że korekta taka ma wpływ na dochód korzystający ze zwolnienia z opodatkowania. Z kolei, w przypadku, kiedy podmiot prowadzący działalność dokonuje korekty cen usług lub sprzedanych towarów innych niż strefowe oznacza, że korekta taka pozostaje bez wpływu na dochód korzystający ze zwolnienia z opodatkowania. Zwolnienie przewidziane treścią art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, nie ma wprawdzie charakteru podmiotowego, jednak przesłanka zwolnienia winna odnosić się do prowadzonej działalności tego podmiotu wskazanej w decyzji o wsparciu, nie zaś do wszystkich rodzajów przychodów osiąganych z działalności gospodarczej tego podmiotu.
Z opisu sprawy wynika, że (…) 2022 r. otrzymali Państwo decyzję o wsparciu w ramach której zostali Państwo m.in. zobowiązana do poniesienia na terenie realizacji nowej inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 7 Ustawy o WNI i § 8 Rozporządzenia. Jako termin zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez Państwa nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane została również wskazana data (…) 2023 r. Inwestycja objęta Decyzją o wsparciu została ukończona do (…) grudnia 2023 r. W związku ze spełnieniem obowiązków warunkujących korzystanie z pomocy publicznej przyjęli Państwo, że od dnia następującego po dniu zakończenia inwestycji, tj. od (…) stycznia 2024 r., dochody dotyczące działalności objętej Decyzją o wsparciu będą podlegały zwolnieniu z podatku dochodowego.
Podali Państwo, że są członkiem Grupy A. Jedynym wspólnikiem posiadającym całość udziałów Państwa Spółki jest C. sp. z o.o., (Spółka) na rzecz której prowadzą Państwo sprzedaż. Bieżąca sprzedaż produktów i towarów w danym roku finansowym prowadzona jest na podstawie cen budżetowych, co oznacza, że prowadzą Państwo sprzedaż produktów (…) na podstawie ustalonych na początku roku budżetowego cen, które zawierane są w Państwa cenniku. Z racji występujących pomiędzy Państwem a Spółką powiązań co miesiąc przeprowadzają Państwo analizę osiąganej marży. W przypadku przekroczenia zakładanego poziomu marżowości ustalonego na podstawie przeprowadzonej analizy benchmarkingowej wystawiają Państwo faktury korygujące obniżające cenę jednostkową sprzedanych w danym okresie produktów. Zatem, ceny te następnie korygowane są w okresach miesięcznych w szczególności względem rynkowych cen mleka, składnik ten stanowi kluczową determinantę dla Państwa w odniesieniu do kosztów produkcji, a co za tym idzie, także wynagrodzenia za sprzedawane przez Państwa produkty i towary.
Powyższe oznacza, że dokonują Państwo w zasadzie korekty pierwotnie ustalonych cen poszczególnych produktów tj. korekty kontraktowej w ramach realizowanej sprzedaży. W istocie działanie to pozwala dodatkowo ustalić Państwu dochodowość na poziomie rynkowym, wyznaczonym przez analizę porównawczą.
W grudniu 2023 r. przekroczyli Państwo ustalony poziom marży. W związku z tym w styczniu 2024 r. wystawili Państwo na rzecz Spółki fakturę korygującą dotyczącą sprzedanych produktów w grudniu 2023 r., którą dokonała obniżenia ceny jednostkowej wyrobów sprzedanych w tym okresie. Podali Państwo, że wszystkie wyroby wymienione na fakturze korygującej mieszczą się w zakresie kodów PKWiU wskazanych w Decyzji o wsparciu.
W oparciu o przedstawiony opis sprawy należy uznać, że w istocie za pomocą wystawionej korekty na podmiot powiązany będący odbiorcą sprzedawanych przez Państwa produktów i towarów, dostosowali Państwo poziom Państwa dochodowości do cen rynkowych. Korekta ta dotyczyła przychodów opodatkowanych, niepodlegających zwolnieniu z opodatkowania na postawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT. Dokonana przez Państwa korekta nie wpływa na przychód związany z procesem wytworzenia wyrobów (produktów i towarów) sprzedawanych przez Państwa w ramach posiadanej decyzji o wsparciu, czyli na przychód związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Z uwagi na to, że korekta o której mowa we wniosku nie dotyczy sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o otrzymaną decyzję o wsparciu, nie dotyczy ona przychodów zwolnionych z opodatkowania na postawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.
Jak wynika z wniosku celem korekty jest osiągnięcie przez Państwa rynkowego poziomu dochodowości w badanym okresie. Z uwagi na to, że w okresie, którego dotyczy korekta nie prowadzili Państwo jeszcze działalności zwolnionej (nie uzyskiwali Państwo przychodów zwolnionych), tym samym korekta przychodów dotyczących tego okresu nie jest związana z działalnością objętą zwolnieniem na postawie Decyzji o wsparciu.
W Państwa przypadku brak jest związku zastosowania korekty wobec podmiotu powiązanego z Państwa działalnością produkcyjną korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT. W korygowanym okresie nie prowadzili Państwo jeszcze działalności zwolnionej z opodatkowania na postawie ww. przepisu.
Zatem, dokonywana przez Państwa korekta przychodu za grudzień 2023 r. koryguje przychody z opodatkowanej działalności gospodarczej niepodlegającej zwolnieniu na postawie art. 17 ust 1 pkt 34a ustawy o CIT. Tym samym, pozostaje bez wpływu na dochody korzystające z tego zwolnienia.
Na powyższe stanowisko nie wpływa fakt, że korekty dokonali Państwo w styczniu 2024 r., czyli w okresie, w którym korzystali Państwo już ze zwolnienia. Zatem, w oparciu o powołane przepisy, korekty mogą Państwo dokonać „na bieżąco” - w styczniu 2024 r., tj. w okresie rozliczeniowym, w którym wystawili Państwo fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Państwa stanowisko, zgodnie z którym:
- powinni Państwo alokować do działalności zwolnionej korektę przychodów objętą fakturą korygującą wystawioną po dacie rozpoczęcia prowadzenia działalności zwolnionej dotyczącą sprzedaży towarów wyprodukowanych przed datą rozpoczęcie prowadzenia działalności zwolnionej - jest nieprawidłowe
- korektę powinni Państwo rozliczyć w okresie wystawienia faktury korygującej (na bieżąco) - jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).