Czy w związku z prowadzeniem serwisu internetowego Spółka będzie osiągać przychód wyłącznie w wysokości należnej prowizji (pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług) stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 11 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy w związku z prowadzeniem serwisu internetowego Spółka będzie osiągać przychód wyłącznie w wysokości należnej prowizji (pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług) stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 października 2024 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

I. Dane techniczne.

Wnioskodawca planuje w przyszłości zawiązać Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), mającą podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), w której będzie wspólnikiem i członkiem zarządu. Spółka będzie też zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku w myśl ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361).

Na podstawie art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zastosowanie się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki - w zakresie dotyczącym działalności tej spółki, pozwala w określonych przypadkach na skorzystanie z jej dobrodziejstw.

Redakcja przepisu wskazuje, że chodzi tu o każdą spółkę, w tym wymienioną w art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2010 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zatem przedstawione we wniosku zdarzenie, będzie odnosić się do otoczenia prawno-podatkowego rzeczonej Spółki, a Wnioskodawca działa jako osoba planująca jej utworzenie na gruncie art. 14n Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z obowiązkiem, wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis zdarzenia przyszłego oraz pytanie interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

II. Serwis internetowy.

Spółka w ramach działalności gospodarczej zamierza prowadzić serwis internetowy, który będzie miał za cel łączenie użytkowników z twórcami. Część funkcji serwisu może wykorzystywać narzędzia i usługi świadczone przez osoby trzecie, które mogą podlegać odrębnym warunkom i zasadom. Przykładowo, aby dokonać opłaty za pomocą bramki płatności, należy wyrazić zgodę na zasady i warunki obsługującego ją operatora płatności. Muszą zostać one osobno zaakceptowane, jeśli użytkownik chce korzystać z usług oferowanych przez określone strony trzecie.

Spółka będzie ponosić pełną odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi, w granicach swoich zobowiązań i na warunkach określonych w regulaminie serwisu. Niemniej Spółka nie będzie stroną żadnych transakcji pomiędzy użytkownikami. Ponadto Spółka na żadnym etapie nie jest stroną transakcji zawieranych za pomocą serwisu ani nie ponosi odpowiedzialności za treści w nim publikowane w zgodzie z art. 14 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 344).

Rola Spółki będzie sprowadzała się jedynie do udostępnienia strony internetowej, miejsca na serwerze i rozwiązań informatycznych umożliwiających zapoznanie się użytkownikom z treściami zamieszczonymi w serwisie oraz odpłatne uzyskiwanie do nich dostępu. Serwis skierowany jest wyłącznie do osób fizycznych i tylko takie podmioty mają prawo uzyskiwać dostęp do treści na nim zamieszczonych.

W celu publikacji treści i korzystania w pełni z usług serwisu, należy najpierw utworzyć konto. W ramach serwisu dostępne będą dwa rodzaje kont: podstawowe konto użytkownika uprawniające do przeglądania i nabywania treści zamieszczanych w serwisie oraz korzystania z usług w nim dostępnych oraz konto twórcy pozwalające dodatkowo na publikowanie i osiąganie zysków z publikowanych w serwisie treści. Warunki rejestracji i funkcjonowania konta sprzedającego określać będzie osobny regulamin zamieszczony na stronie serwisu.

Twórca po zalogowaniu i weryfikacji konta, może publikować treści na tablicy oraz w albumach. Treści obejmują w szczególności materiały cyfrowe publikowane w formie grafik i zdjęć (m. in. pliki JPG, JPEG, PNG), plików dźwiękowych (m. in. MP3, FLAC), plików audiowizualnych (m. in. AVI, MPEG). Twórca będzie mógł zadecydować, czy treści publikowane na tablicy będą dostępne odpłatnie czy nieodpłatnie. Dostęp do treści odpłatnych publikowanych na tablicy wymaga wykupienia przez użytkownika subskrypcji.

W przypadku treści płatnych są one zabezpieczone przed oglądaniem za pomocą specjalnego filtra, o ile użytkownik nie wykupił odpowiedniego dostępu lub subskrypcji. Dostęp do treści w albumach jest zawsze odpłatny. Wykupienie subskrypcji w zakresie umożliwiającym dostęp do tablicy nie jest równoznaczne z uzyskaniem dostępu do albumów, który należy opłacić odrębnie. Wysokość opłat za subskrypcję oraz za dostęp do albumów jest określana przez twórcę. Dobrowolne wpłaty na rzecz twórcy (tzw. napiwki) nie podlegają zwrotowi, o ile woli takiej nie wyrazi twórca, który je otrzymał.

Opłaty będą dokonywane bezgotówkowo za pośrednictwem bramki płatności. Spółka udostępni użytkownikom bramkę płatności na potrzeby rozliczeń. Operator bramki płatności może doliczać prowizję do każdej płatności. W takim przypadku zostanie ona wyszczególniona przed dokonaniem płatności i obciąża się nią użytkownika, korzystającego z danej metody płatności. Operator bramki płatności przyjmuje wszelkie opłaty za usługi serwisu na własny rachunek bankowy i przekazuje je na rachunek Spółki, która następnie będzie przekazywać je na rachunek bankowy właściwego twórcy w wybranej przez twórcę za pośrednictwem panelu użytkownika częstotliwości, ale nie rzadziej niż raz na kwartał kalendarzowy w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po ostatnim miesiącu kwartału.

Ceny treści jak również ceny promocyjne ustalane są przez twórców. Serwis nie ma wpływu na kształtowanie cen przez twórców i nie oferuje zwrotów zapłaconych kwot w przypadku ich zmiany. Twórcy mają możliwość przeprowadzania akcji promocyjnych w stosunku do swoich treści. Serwis w ramach swojej oferty umożliwia użytkownikom złożenie zamówienia na dostęp do określonych treści, we wskazanych przez użytkownika odstępach czasu wybranych z tych oferowanych w serwisie. W takiej sytuacji płatność za dostęp dokonywana jest za pomocą udostępnionej użytkownikom bramki płatności.

III. Rozliczenie z twórcą.

Twórca przy aktywacji konta ma prawo ustalenia z jaką częstotliwością będą mu wypłacane zgromadzone przez niego środki, przy czym nie może to być rzadziej niż raz na kwartał. Nie przewiduje się możliwości indywidualnego zlecania wypłat na żądanie. Wszelkie zmiany częstotliwości wypłat muszą być indywidualnie ustalane z serwisem. Minimalna dopuszczalna kwota w serwisie wynosi (…) zł. Wypłata kwoty niższej niż (…) zł jest możliwa tylko w przypadku zgłoszenia Spółce chęci usunięcia konta z serwisu.

Usługi świadczone przez Spółkę w ramach serwisu są odpłatne w formie prowizji, która obciąża twórcę. Należności te naliczane są per transakcja. Standardowa wysokość prowizji to 20% kwoty transakcji, która może jednak ulegać zmianom na podstawie indywidualnych ustaleń między Spółką a twórcą. Prowizja jest obliczana i potrącana z kwoty ceny ustalonej za dostęp do treści przez twórcę.

Przy rozliczeniu za pomocą bramki płatności dostarczonej przez serwis, prowizja potrącana jest automatycznie przez Spółkę. Kwota prowizji jest kwotą brutto. Spółka będzie uprawniona do dokonywania potrąceń wszelkich wierzytelności przysługujących Spółce od twórcy z tytułu łączących ich stosunków prawnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Spółka nie będzie stroną żadnych transakcji pomiędzy użytkownikami. Tym samym płatności przekazane przez operatora bramki na rachunek Spółki nie będą jej własnością. Ponadto Spółka nie będzie mogła nimi w swobodny sposób dysponować. Zgodnie z regulaminem serwisu internetowego Spółka może potrącić jedynie należną jej prowizję. Spółka będzie miała także możliwość dokonywania potrąceń innych wierzytelności przysługujących jej od twórcy z tytułu łączących ich stosunków prawnych.

Pytanie

Czy w związku z prowadzeniem serwisu internetowego Spółka będzie osiągać przychód wyłącznie w wysokości należnej prowizji (pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług) stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o CIT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Spółka pełni wyłącznie rolę pośrednika przy transakcjach zawieranych za pomocą serwisu internetowego pomiędzy użytkownikami a twórcami, to wartość tych operacji nie powinna być jej przychodem. Kwoty te nie będą bowiem należne Spółce stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.

Należnym dla Spółki przychodem powinna być jedynie prowizja (pomniejszona o należny podatek od towarów i usług) pobierana od transakcji zawieranych pomiędzy użytkownikami a twórcami. Przedmiotowa działalność Spółki będzie powodować powstanie zobowiązań z tytułu pobranych kwot oraz wierzytelności z tytułu prowizji. Rozliczenie prowizji następuje zaś na zasadzie ich potrącenia.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o CIT powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosowanie do treści przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. 

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem, że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Dany przychód zostaje przyporządkowany do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, kiedy jest on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Na podstawie powyższego Wnioskodawca twierdzi, że dla Spółki przychód stanowić będzie wyłącznie uzyskiwana prowizja z tytułu świadczenia usług pośrednictwa - pomniejszona o należny podatek od towarów i usług. Dosłowne brzmienie wskazanych przepisów wprost prowadzi do wniosku, że jako przychody podatkowe traktuje się wyłącznie przychody, które są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

W konsekwencji podatnik jako przychody podatkowe powinien zaliczyć tylko te przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem wszystkie otrzymane przychody, lecz tylko takie, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przychodu do przychodu podatkowego decyduje jego charakter w ten sposób, że faktycznie powiększa aktywa podatnika oraz, którym może rozporządzać jak właściciel.

Mając to na względzie, Wnioskodawca uważa, że przychodem podatkowym Spółki w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w opisanej przez Wnioskodawcę działalności będzie prowizja uzyskana z tytułu prowadzenia serwisu internetowego. Spółka będzie dysponowała jak właściciel jedynie środkami, które stanowić będą różnicę pomiędzy otrzymanymi od użytkowników środkami, a kwotą przekazaną twórcy, czyli prowizja pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności przedmiotem interpretacji nie jest kwestia dokonywania potrąceń innych wierzytelności przysługujących Spółce od twórcy z tytułu łączących ich stosunków prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Stosowanie do art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Jednocześnie wskazać należy, że za przychód podatkowy w rozumieniu przepisów prawa podatkowego mogą zostać uznane tylko takie przysporzenia podatnika, które mają charakter definitywny, tj. w sposób bezzwrotny i trwały powiększają jego majątek. Przychody należne to bowiem wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z prowadzeniem serwisu internetowego Spółka będzie osiągać przychód wyłącznie w wysokości należnej prowizji (pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, którą planuje Pan założyć, będzie prowadzić serwis internetowy, który będzie miał za cel łączenie użytkowników z twórcami. Rola Spółki będzie sprowadzała się jedynie do udostępnienia strony internetowej, miejsca na serwerze i rozwiązań informatycznych umożliwiających zapoznanie się użytkownikom z treściami zamieszczonymi w serwisie oraz odpłatne uzyskiwanie do nich dostępu. Spółka nie będzie stroną żadnych transakcji pomiędzy użytkownikami. Płatności przekazane przez operatora bramki na rachunek Spółki nie będą jej własnością, Spółka nie będzie mogła nimi w swobodny sposób dysponować. Zgodnie z regulaminem serwisu internetowego Spółka może potrącić jedynie należną jej prowizję.

Z powołanych wyżej regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak już wskazano, wynika że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi, a więc takie którym może on rozporządzać jak właściciel.

Tym samym, analizując treść powołanych przepisów oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wynika z wniosku Spółka nie będzie właścicielem otrzymanych środków pieniężnych, to wpłaty dokonywane na rachunek Spółki przez operatora bramki nie będą stanowiły dla niej przychodu podatkowego bowiem nie będą przysporzeniem majątkowym Spółki, Spółka będzie je przekazywać na rachunek bankowy właściwego twórcy.

Zatem, przychód Spółki stanowić będzie wyłącznie należna prowizja, w przypadku gdy Spółka będzie podatnikiem od towarów i usług, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).