CIT- dotyczy działalności badawczo-rozwojowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 października 2024 r. (data wpływu do Organu 5 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej jako: „Spółka”) jest zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 roku (dalej jako: „u.p.d.o.p.”), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych prowadzącym działalność w branży (…).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług doradczych i inżynierskich, polegających na projektowaniu jednostek (…) i (…), takich jak: (…).

Spółka specjalizuje się w projektach technologicznych prototypów jednostek, powstających podczas ścisłej współpracy z (…) produkcyjnymi, innymi biurami projektowymi i uczelniami technicznymi.

Spółka świadczy ponadto usługi konsultacyjne zarówno na etapie studiów wykonalności, projektów koncepcyjnych, analiz technicznych, jak również uczestniczy w pracach projektowych przy tworzeniu dokumentacji klasyfikacyjnej i wykonawczej dla prototypów jednostek.

W realizowanych projektach Spółka korzysta z najnowszych technologii projektowych, często udoskonalanych lub tworzonych przez Spółkę, oferując klientom możliwość tworzenia pełnych modeli cyfrowych (…), z których mogą korzystać zarówno w czasie procesu powstawania (…) lub konstrukcji (…) jak i później w czasie jego eksploatacji.

Projekty Spółki wielokrotnie otrzymywały nominacje i nagrody (...) organizacji, doceniających prace Spółki nad rozwojem technologii (…), która pozwala na zwiększenie efektywności pracy (…) przy jednoczesnym minimalizowaniu emisji zanieczyszczeń i redukcji śladu węglowego.

Spółka wskazuje, iż znaczna część realizowanych przez nią projektów stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. (dalej jako: „Działalność B+R”).

W ramach niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka zamierza potwierdzić swoje stanowisko w odniesieniu do możliwości zaliczenia jako koszty kwalifikowane wydatków poniesionych na licencje na specjalistyczne oprogramowanie komputerowe niezbędne do realizowania Działalności B+R w roku podatkowym 2018.

W związku z prowadzoną działalnością (w tym Działalnością B+R), Spółka w 2018 roku wykorzystywała różnego rodzaju narzędzia informatyczne, w szczególności korzystała ze specjalistycznego oprogramowania służącego do tworzenia (…) (…) oraz oprogramowania służącego do wykonywania zaawansowanych analiz (...).

Oprogramowanie, o którym mowa powyżej było ponadto niezbędne w celu zapewnienia wymaganego przez (...) produkcyjne formatu danych, który jest spójny z systemami zarządzania zakupami materiałów i elementów wyposażenia oraz procesami produkcyjnymi, ale także umożliwiającego (…) zarządzanie gotowym (…) w czasie jego eksploatacji.

Prawo do wykorzystania opisanego powyżej oprogramowania Spółka nabyła na podstawie umów licencyjnych, przy czym licencje te nabywane byty przez Spółkę w dwóch trybach:

1)na podstawie jednorazowej umowy/zamówienia, określającego cenę licencji oraz okres na który zostaje ona udzielona (zwykle 1 miesiąc);

2)na podstawie umowy z dostawcą oprogramowania w ramach której Spółka nabyła prawo do określonej liczby (…), które w okresie obowiązywania umowy były wymieniane przez Spółkę na licencje na oprogramowanie w oparciu o określone w umowie przeliczniki, pozwalające określić jaka liczba (…) z przysługującej Spółce puli jest niezbędna do udzielenia licencji na określony rodzaj oprogramowania na określony czas (zwykle jeden dzień lub jeden miesiąc).

Ad. 1

Poniesione przez Spółkę koszty zakupu licencji przeznaczonych do wykorzystania w Działalności B+R zostały zaksięgowane na podstawie otrzymanych przez Spółkę faktur na konta księgowe konkretnych projektów B+R. Spółka wskazuje, iż wskazane licencje były wykorzystywane przez Spółkę w całości, tylko i wyłącznie w tych projektach B+R do których zostały one przypisane w ramach wyodrębnionych kont księgowych.

Ad. 2

Z uwagi na fakt, iż Spółka na podstawie umowy zawartej z dostawcą oprogramowania, otrzymała zbiorczą fakturę dokumentującą zakup określonej liczby (…) wymiennych na licencje na oprogramowanie, cała kwota otrzymanej faktury została zaksięgowana na konto bilansowe - rozliczenia międzyokresowe kosztów, w związku z czym w miesiącu jej zaksięgowania nie stanowiła ona jeszcze dla Spółki kosztu uzyskania przychodu.

Nabyte przez Spółkę wymienne na licencje (…) były wykorzystywane przez Spółkę według aktualnych potrzeb w ramach realizacji projektów posiadających status B+R oraz projektów nieposiadających takiego statusu.

Po zakończeniu każdego miesiąca, na podstawie informacji o rodzaju i liczbie licencji, które były używane w danym miesiącu oraz informacji w których projektach wykorzystane było przedmiotowe oprogramowanie, Spółka sporządzała w oparciu o koszt pojedynczego (…) oraz przeliczników znajdujących się w zawartej umowie (…) całościowe zestawienie zawierające koszty przypadające na każdy z projektów za dany miesiąc, a następnie, każdorazowo księgowała odpowiednią kwotę odpowiadającą wartości nabytych w danym miesiącu licencji w koszty bezpośrednie poszczególnych projektów (wyksięgowując jednocześnie tę kwotę z rozliczeń międzyokresowych kosztów).

Podkreślić należy, iż Spółka do kosztów kwalifikowanych zamierza wliczyć wyłącznie koszty tych licencji, które zostały wykorzystane i zaksięgowane wyłącznie w całości do kosztów bezpośrednich poszczególnych projektów B+R.

Spółka nie zamierza rozliczać jako kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów związanych z zakupem licencji, które zostały przypisane do projektów nie mających statusu projektów B+R ani takich, które nie zostały przypisane do konkretnych projektów (zostały zaksięgowane w koszty pośrednie).

Spółka wskazuje, iż ze względu na specyfikę wykorzystywanego oprogramowania nie ma możliwości ani uzasadnienia biznesowego dla zakupu tego typu licencji na okres używania dłuższy niż rok. W konsekwencji, licencje nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych oraz nie podlegają amortyzacji. Ponadto, Licencje nie są uwzględniane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki na nabycie licencji są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 4d, art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. oraz są wykazywane w sprawozdaniu finansowym w rachunku zysków i strat w pozycji „koszty działalności operacyjnej”.

Niemniej jednak nabycie licencji na specjalistyczne oprogramowanie na okres używania krótszy niż rok było niezbędne do prowadzenia przez Spółkę Działalności B+R.

W związku z powyższym, Spółka zamierza dokonać odliczenia ulgi B+R w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 18d oraz 18e u.p.d.o.p. w oparciu o definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p. dla roku podatkowego 2018, poprzez korektę zeznań podatkowych.

Spółka zamierza odliczyć koszty nabycia licencji w ramach ulgi B+R poprzez zakwalifikowanie ich do kategorii wskazanej w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Ponadto, Spotka zaznacza, że:

1)prowadzona przez Spółkę Działalność B+R nie stanowiła, nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a u.p.d.o.p.,

2)w ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., Spółka wyodrębniła koszty Działalności B+R,

3)Spółka nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych, w rozumieniu art. 7b u.p.d.o.p,

4)Spółka nie prowadziła, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 459),

5)Spółka nie posiadała i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego ani nie jest jednostką naukową,

6)koszty kwalifikowane do ulgi B+R, w tym koszty licencji o których mowa w niniejszym wniosku, stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 u.p.d.o.p.

Wniosek ma na celu potwierdzenie stanowiska Spółki wskazanego w zaprezentowanym pytaniu odnoszącym się do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r.

W odpowiedzi na wezwanie, doprecyzowali Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1)koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie, o których mowa we wniosku Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych,

2)koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie, o których mowa we wniosku nie są i nie będą zwracane Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie,

3)koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie, zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku, stanowiły dla Wnioskodawcy wyłącznie koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ustawy o CIT. Wskazuję jednocześnie, iż przedmiotowe koszty nie były przy tym w żaden sposób odliczane przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pytanie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wymienione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo- rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały one wykorzystane do prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. ?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, koszty związane z nabyciem licencji na oprogramowanie wykorzystywane w Działalności B+R, należy zakwalifikować jako nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, skutkiem czego przedmiotowe koszty będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zakwalifikowanie kosztów poniesionych przez Spółkę na działalność badawczo-rozwojową, na podstawie w/wym. przepisu możliwe jest przy łącznym spełnieniu dwóch warunków:

1)koszt taki poniesiony zostanie na nabycie materiałów i surowców,

2)nabyte materiały i surowce będą bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Ad. 1

Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Stwierdzić należy zatem, że konstrukcja przytoczonego przepisu pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, o ile spełniają warunek wskazany w pkt 2 powyżej.

Należy zwrócić uwagę, że w art 18d ust. 2 pkt 2 u p.d.o.p., ustawodawca posłużył się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach u.p.d.o.p.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej jako: „u.o.r”).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 u.o.r., materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług przy realizacji działalności ogólnoadmimstracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. i likwidowanych s rod ko w trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (tak: E. Walińska, B. Bek Gaik, W Bojanowski, A. Czajor, P Czajor, M Frendzel, J. Gad, A. Jurewicz, M. Michalak, M. Turzyński, A. Wencel [w ] G Idzikowska, J. Kalinowski, A. Mariański, A. Walińska, M. Wiatr, E Walińska, B. Bek-Gaik, W Bojanowski, A. Czajor, P Czajor, M. Frendzel, J. Gad, A. Jurewicz, M Michalak, M. Turzyński, A. Wencel, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. VI, Warszawa 2023, art. 3.).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, koszty poniesione na licencje na specjalistyczne oprogramowanie (niepodlegające amortyzacji) można zaliczyć do kategorii materiałów i surowców.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w szeregu indywidualnych interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych z:

1)7 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.625.2019.1.BM), w której Dyrektor Krajowej Administracji wskazał, że:

„Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o p.d.o.p., wydatków związanych z nabyciem materiałów i surowców, takich jak zestawy komputerowe, laptopy, sprzęty peryferyjne, części zamienne do komputerów, oprogramowanie i licencje na oprogramowanie komputerowe oraz inne materiały eksploatacyjne t biurowe, które są wykorzystywane w całości tj. nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały one wykorzystane doprowadzonych prac badawczo-rozwojowych.”;

2)16 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.62.2022.2.BM), w której Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wskazał, że:

„Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów/ wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, ze materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. (...) Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, ze Koszty Licencji jednorocznych mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej w całości, jeżeli są wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej”.

3)12 lutego 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.502.2019.2.MR), w której Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej zgodził się z następującym stanowiskiem Wnioskodawcy:

„W ocenie Wnioskodawcy, do materiałów oraz surowców stanowiących koszty kwalifikowane zgodnie z analizowanymi okolicznościami faktycznymi, należy zaliczyć; specjalistyczne oprogramowanie, licencje na specjalistyczne oprogramowanie, (...)”;

4)12 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.285.2020.2.MBD), w której Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wskazał, że:

„Stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia czy można uznać za koszty kwalifikowalne poniesione na działalność badawczo rozwojową następujące wydatki: (...) licencje na oprogramowania, za równo stanowiące środki trwałe, jak i te, które nie podlegają amortyzacji, należy uznać za prawidłowe”;

5)1 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.141.2021.2.PC), w której Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wskazał, że:

„Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy opisane w stanie faktycznym koszty związane z nabyciem niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego oraz licencji na specjalistyczne oprogramowanie będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a u p.d.o p. należało uznać za prawidłowe”;

6)12 kwietnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.145.2019.1.BM), w której Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej zgodził się z następującym stanowiskiem Wnioskodawcy:

„Podsumowując, zdaniem Spółki, wskazane Koszty związane z nabyciem materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego, w szczególności (i) koszty nabycia Licencji na oprogramowanie wykorzystywane w Pracach B+R, (ii) koszty nabycia Materiałów wykonywanych na zamówienie Spółki wykorzystywanych w ramach prowadzonych Prac B+R stanowić będą koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o p.d.o.p”.

Ad. 2

Artykuł 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., stanowi, ze warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zdaniem Spółki, bezpośredni związek nabytych materiałów i surowców z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej ujawnia się wtedy, gdy podatnik nie jest w stanie prowadzić tego rodzaju działalności bez nabycia wykorzystywanych materiałów i surowców.

Stanowisko takie zostało potwierdzone, w ramach interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 września 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.144.2017.1.MM), w której wskazano, że:

„konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. w związku z poczynionymi wyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych koszty wszelkich materiałów i surowców (stanowiące koszty uzyskania przychodów), bez których nie byłoby możliwe prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej. Jeżeli zatem, bez wskazanych we wniosku Materiałów B+R nie byłoby możliwe prowadzenie przez Spółkę opisanej we wniosku działalności B+R, zachodzi bezpośredni związek tych materiałów z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, który to związek jest konieczny dla uznania kosztów pobranych Materiałów B+R za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2”.

Dodatkowo należy wspomnieć, iż koszty licencji mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej w całości, jeżeli są wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej. W sytuacji, gdy w/wym. licencje były częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do pozostałej działalności Spółek, to w takim przypadku koszty nabycia licencji będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.625.2019.1.BM), w której wskazano, że: wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o p.d.o.p. wydatków związanych z nabyciem materiałów i surowców, takich jak zestawy komputerowe, laptopy, sprzęty peryferyjne, części zamienne do komputerów, oprogramowanie i licencje na oprogramowanie komputerowe oraz inne materiały eksploatacyjne i biurowe, które są wykorzystywane w całości tj. nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały one wykorzystane do prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.”

W przedmiotowym stanie faktycznym zarówno wymóg konieczności poniesienia przez Spółkę w/wym. kosztów jak i warunek wyłącznego wykorzystania w ramach Działalności B+R został w ocenie Spółki spełniony. W ocenie Spółki, stosowany przez Spółkę sposób wyodrębniania kosztów licencji i przypisywania ich do poszczególnych projektów (w tym projektów B+R), w pełni realizuje wskazaną powyżej dyrektywę postępowania. Stosowane przez Spółkę metody wyodrębniania i przypisywania do poszczególnych projektów kosztów poniesionych na zakup licencji umożliwiają bowiem szczegółowe wyodrębnienie jakiego rodzaju licencje, w jaki sposób i w jakim zakresie zostały wykorzystane w danym projekcie B+R.

Mając na uwadze fakt, iż Spółka zamierza potraktować jako koszty kwalifikowane koszty nabycia wyłącznie tych licencji, które zostały w całości wykorzystane do realizacji konkretnych projektów B+R, należy uznać, ze koszty te zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wypełniają przesłanki do uznania za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., w związku z czym Spółka będzie mogła skorzystać z możliwości odliczenia w roku podatkowym 2018 ww. koszty w ramach ulgi B+R.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że Organ przyjął za Spółką, że spełnia ona wszystkie warunki z art. 18d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od  osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”)

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.,

Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów

określonych w u.p.d.o.p.,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odpowiadając na Państwa pytanie zadane we wniosku, odnosząc się do kosztów nabycia licencji na specjalistyczne oprogramowanie należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców, które wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi powinny być interpretowane ściśle. Treść art. 18d ust. 2 pkt 2 jednoznacznie wskazuje, że za koszt kwalifikowany uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że wymienione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo- rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały one wykorzystane do prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art.  47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).