Czy otrzymana przez Spółkę dopłata do oprocentowania kredytu stanowi przychód zwolniony z opodatkowania, Czy odsetki od kredytu zapłacone przez spółkę w latach 2023 i 2024 mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w latach ich poniesienia, jeżeli w lipcu 2024 r. Spółka otrzymała ww. dopłatę do odsetek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

   - Czy otrzymana przez Spółkę dopłata do oprocentowania kredytu stanowi przychód zwolniony z opodatkowania – jest prawidłowe,

   - Czy odsetki od tego kredytu zapłacone przez spółkę w latach 2023 i 2024 mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w latach ich poniesienia, jeżeli w lipcu 2024 r. Spółka otrzymała ww. dopłatę do odsetek – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej               

29 sierpnia 2024 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek   z 27 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

   - Czy otrzymana przez Spółkę dopłata do oprocentowania kredytu stanowi przychód zwolniony z opodatkowania,

   - Czy odsetki od kredytu zapłacone przez spółkę w latach 2023 i 2024 mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w latach ich poniesienia, jeżeli w lipcu 2024 r. Spółka otrzymała ww. dopłatę do odsetek.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie Organu – 30 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka zawarła 2 marca 2023 r. z Bankiem umowę o kredyt rewolwingowy nr (...) w celu finansowania bieżącej działalności. Kredyt został objęty Gwarancją udzieloną przez BGK w ramach portfelowej linii gwarancyjnej, gwarancja spłaty kredytu, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z 12 czerwca 2018 r,. w sprawie udzielania przez BGK pomocy de minimis w formie gwarancji spłaty kredytów .

W 2023 r. spółka poniosła koszty tytułem odsetek od tego kredytu, w kwocie (…), w 2024 r. (w okresie styczeń - lipiec ) w kwocie (…) zł i zaliczyła je do kosztów uzyskania przychodów.

7 czerwca 2024 r. spółka złożyła wniosek o udzielenie przez BGK dopłaty do oprocentowania kredytu objętego gwarancją w ramach portfelowej linii gwarancyjnej. 25 lipca 2024 r. spółka otrzymała informację od BGK o przyznaniu dopłaty do oprocentowania kredytu zawierającą zlecenie udostępnienia pierwszej transzy dopłaty, w kwocie (...) zł. Pierwsza transza dopłaty obejmuje odsetki zapłacone za okres od dnia uruchomienia kredytu do dnia złożenia wniosku Kredytobiorcy o dopłatę. Kwota ta wpłynęła na rachunek bankowy spółki 29 lipca 2024 r.

Druga transza dopłaty będzie udostępniona po spełnieniu niezbędnych warunków jej udostępnienia, a wysokość środków zostanie ustalona w oparciu o faktycznie zapłacone odsetki, w okresie za jaki przysługuje kredytobiorcy dopłata. Otrzymana pomoc w postaci dopłaty do oprocentowania została udokumentowana przez BGK zaświadczeniem o udzielonej pomocy de minimis. Otrzymana pomoc de minimis została przyznana na podstawie Umowy o finansowaniu instrumentu finansowego w formie Funduszu Gwarancyjnego w ramach Priorytetu III "Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach" Działania 3.2 "Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R" Poddziałania 3.2.3 "Fundusz Gwarancyjny wsparcia innowacyjnych przedsiębiorstw" Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 - 2020, zawartej 29 listopada 2016 r. pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Skarbem Państwa.

Dopłata do oprocentowania kredytu, którą otrzymała Spółka od BGK, nie stanowi dopłaty do kredytu, o której mowa w art. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych, udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 2141).

Określenie zawarte w opisie stanu faktycznego "dopłata" nie jest dotacją, w myśl art. 126 ustawy o finansach publicznych (ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,  Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.). Dopłata nie była przeznaczona na dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Opisana we wniosku pomoc stanowi dofinansowanie udzielone w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, a konkretnie stanowi pomoc de minimis na podstawie: Umowy o finansowaniu instrumentu finansowego w formie Funduszu Gwarancyjnego w ramach Priorytetu III. "Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach" Działania 3.2 "Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R,Poddziałania 3.2.3 "Fundusz Gwarancyjny wsparcia innowacyjnych przedsiębiorstw" Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, zawartej 29 listopada 2016 r. pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Skarbem Państwa), zgodnie z otrzymanym zaświadczeniem od Banku Gospodarstwa Krajowego.

Zgodnie z "Warunkami uzyskania w Banku Gospodarstwa Krajowego gwarancji spłaty kredytu i dopłaty do oprocentowania kredytu objętego gwarancją w ramach portfelowej linii gwarancyjnej, dopłaty do oprocentowania kredytów udzielane przez BGK stanowią pomoc de minimis, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 2023/2832 z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L z 15 grudnia 2023 r.)

Dopłata została Spółce udzielona ze środków pochodzących z Unii Europejskiej, tj. ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

 1) Czy otrzymana dopłata stanowi przychód zwolniony z opodatkowania?

 2) Czy odsetki od tego kredytu zapłacone przez spółkę w latach 2023 i 2024 mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w latach ich poniesienia, jeżeli w lipcu 2024 r. Spółka otrzymała ww. dopłatę do odsetek?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Dopłaty będące przedmiotem interpretacji, podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odsetki od kredytu zapłacone przez spółkę w latach 2023 i 2024 stanowią koszty uzyskania przychodu w latach ich poniesienia.

Otrzymana kwota 178 684,93 zł., która wpłynęła na konto Spółki stanowi przychód zwolniony z opodatkowania, na podstawie art. 17 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że 7 czerwca 2024 r. złożyliście Państwo wniosek o udzielenie przez BGK dopłaty do oprocentowania kredytu objętego gwarancją, w ramach portfelowej linii gwarancyjnej, tj. gwarancją spłaty kredytu, o której mowa jest w rozporządzeniu Ministra Finansów z 12 czerwca 2018 r. w sprawie udzielania przez BGK pomocy de minimis w formie gwarancji spłaty kredytów. 25 lipca 2024 r. Spółka otrzymała informację od BGK o przyznaniu dopłaty do oprocentowania kredytu, zawierającą zlecenie udostępnienia pierwszej transzy dopłaty obejmującej odsetki zapłacone za okres od dnia uruchomienia kredytu do dnia złożenia wniosku o dopłatę. Kwota ta wpłynęła na Państwa rachunek bankowy 29 lipca 2024 r. Druga transza dopłaty będzie udostępniona po spełnieniu niezbędnych warunków jej udostępnienia. Otrzymana pomoc w postaci dopłaty do oprocentowania, została udokumentowana przez BGK zaświadczeniem o udzielonej pomocy de minimis, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 2023/2832 z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L z 15 grudnia 2023r.). Otrzymana pomoc de minimis została przyznana na podstawie Umowy o finansowaniu instrumentu finansowego w formie Funduszu Gwarancyjnego w ramach Priorytetu III "Wsparcie innowacji w przedsiębiorstwach" Działania 3.2 "Wsparcie wdrożeń wyników prac B+R" Poddziałania 3.2.3 "Fundusz Gwarancyjny wsparcia innowacyjnych przedsiębiorstw" Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, zawartej 29 listopada 2016 r. pomiędzy Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Skarbem Państwa. Dopłata została udzielona ze środków pochodzących z Unii Europejskiej, tj. ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii ustalenia, czy otrzymana dopłata do oprocentowania, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 ustawy CIT, wskazane zostały jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto podatnika, co do zasady, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią przychód, w rozumieniu omawianej ustawy.

Zatem, otrzymana dopłata, o której mowa jest we wniosku, również – co do zasady – stanowi przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Katalog przysporzeń niestanowiących przychodów podatkowych został określony w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Jest to katalog zamknięty, co oznacza, że jedynie w warunkach ściśle określonych w tym katalogu otrzymane przysporzenie przychodu podatkowego stanowić nie będzie.

Natomiast w art. 17 ww. ustawy, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

I tak, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT:

Powołana wyżej regulacja stanowi więc jednoznacznie, że zakresem zwolnienia z opodatkowania objęte są dochody podmiotów, którym przyznano środki bezzwrotnej pomocy i które otrzymują wspomniane środki bezpośrednio lub pośrednio (za pośrednictwem upoważnionego podmiotu) od rządów państw obcych lub wymienionych w tym przepisie instytucji i organizacji międzynarodowych.

Kolejnym warunkiem zwolnienia jest otrzymanie tych środków na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych pomiędzy tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy CIT:

Rozważając charakter środków finansowych, które otrzymali Państwo w ramach projektu finansowanego ze Środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, należy odnieść się do art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 324 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm., dalej: „ustawa o finansach publicznych”) określa, że:

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy:

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zalicza się:

 1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Europejskiego Funduszu Rybackiego, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;

 2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:

a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,

b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;

1) środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;

2) środki na realizację wspólnej polityki rolnej;

3) środki przeznaczone na realizację:

 a) programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna oraz celu Europejska Współpraca Terytorialna (Interreg),

 b) programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa,

 c) Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,

d) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych 2014-2020;

5b) Środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym i środki Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonego na zwalczanie deprywacji materialnej;

5c) środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę'', o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę'', zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz.Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.2)), oraz środki pochodzące z instrumentu "Łącząc Europę'', o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1153 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiającym instrument "Łącząc Europę'' i uchylającym rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 i (UE) nr 283/2014 (Dz.Urz. UE L 249 z 14.07.2021, str. 38);

5d) środki pochodzące z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, przeznaczone na wsparcie o charakterze bezzwrotnym, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającym Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.Urz. UE L 57 z 18.02.2021, str. 17, z późn. zm.);

6) inne środki.

Zgodnie z art. 192 ust. 1 ustawy o finansach publicznych:

Zgodnie z art. 200 ust. 1 ww. ustawy:

Przepis art. 202 ust. 1 ww. ustawy określa, że:

W niniejszej sprawie istotnym jest również że, pomoc de minimis to dopuszczona prawem unijnym pomoc publiczna, jakiej może udzielić państwo, bez konieczności uzyskiwania zgody Komisji Europejskiej, jednak podlega ona monitorowaniu.

Gwarancja, o której mowa jest we wniosku to jedna z form pomocy de minimis udzielana w ramach dopuszczalnej pomocy publicznej na zabezpieczenie spłaty kredytu obrotowego lub inwestycyjnego dla mikro-, małego lub średniemu przedsiębiorcy (MŚP). Gwarancja de minimis, nie stanowi dotacji pieniężnej i nie wiąże się bezpośrednio z przekazaniem środków finansowych przedsiębiorcy.

Pomoc de minimis może być udzielana przez różne instytucje, w różnych formach i na różne cele. Podlega ona sumowaniu i posiada ustalone dopuszczalne pułapy wartości. Łączna wartość pomocy de minimis dla jednego przedsiębiorcy nie może przekroczyć równowartości 200 000 EUR lub 100 000 EUR (dla podmiotu działającego w sektorze transportu drogowego towarów) w okresie trzech kolejnych lat podatkowych.

Gwarancja, którą Państwo otrzymaliście, jest bezpłatną gwarancją spłaty kredytu udzielaną z Funduszu Gwarancyjnego wsparcia innowacyjnych przedsiębiorstw Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (FG POIR). Uzyskanie gwarancji wiąże się z możliwością otrzymania dopłaty do oprocentowania kredytu objętego gwarancją, która jest formą dotacji refundującej zapłacone odsetki.

Odnosząc się do skutków podatkowych otrzymania przez Państwa dopłaty do oprocentowania kredytu, wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT stanowi, iż zakresem zwolnienia z opodatkowania objęte są dochody podmiotów, którym przyznano środki bezzwrotnej pomocy i które otrzymują wspomniane środki bezpośrednio lub pośrednio (za pośrednictwem upoważnionego podmiotu) od rządów państw obcych lub wymienionych w tym przepisie instytucji i organizacji międzynarodowych.

Kolejnym warunkiem zwolnienia jest otrzymanie tych środków na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych pomiędzy tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, otrzymana przez Państwa bezzwrotna dopłata do oprocentowania kredytu stanowi przychód podatkowy, który będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii możliwości zaliczenia zapłaconych przez Państwa w latach 2023 i 2024 odsetek od kredytu do kosztów uzyskania przychodów, w dacie ich poniesienia, w sytuacji otrzymania wskazanej we wniosku dopłaty, zauważyć w pierwszej kolejności należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

   - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

   - został właściwie udokumentowany,

   - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT,

W myśl art. 15 ust. 4i ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 15 ust. 4k ustawy o CIT,

Przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do:

1) korekty dotyczącej kosztu uzyskania przychodów związanego ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu;

2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.

Mając na względzie, że otrzymana przez Państwa dopłata stanowi przychód wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, to tym samym wydatki (koszty) sfinansowane tymi środkami, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy CIT.

Uwzględniając powyższe, odsetki zapłacone przez Państwa w latach 2023 i 2024, które objęte zostały otrzymana dopłatą do oprocentowania, nie stanowią dla Państwa kosztów podatkowych. Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Wskazać dodatkowo należy, że w związku z otrzymaniem dopłaty, jako jej beneficjent będziecie Państwo zobowiązani do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów (wydatków) refundowanych, tj. odsetek od kredytu.

Zauważyć bowiem należy, że zawarte w powołanym art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane np. z dotacji. (podobnie wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3272/14).

Jednocześnie należy wskazać, że w omawianym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z żadną z sytuacji wskazanych w art. 15 ust. 4k ustawy CIT, które wyłączają stosowanie art. 15 ust. 4i ustawy o CIT. Podstawą do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów nie będzie faktura korygująca, więc zgodnie z art. 15 ust. 4i ww. ustawy, winniście Państwo dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania „innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty”.

Ponadto wyjaśnić, należy że zakres interpretacji wyznaczają zadane przez Państwa we wniosku pytania. Dlatego problematyka dotycząca korekty kosztów opisanych we wniosku, stanowi tylko uzupełniającą informację do stanowiska organu w kwestii zadanych przez Państwa pytań.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z  dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o  postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).