W zakresie ustalenia, czy: - w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop, - wyd... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.524.2024.1.MBD
Temat interpretacji
Temat interpretacji
W zakresie ustalenia, czy: - w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop, - wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2021 r. na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, przyjętych do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2022 r., związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp, - wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty w roku 2022 przez Wnioskodawcę faktur, które zostały wystawione w 2021 r., dotyczących należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp, - pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że Środek trwały został faktycznie wytworzony i zdatny do użytku w roku 2022, - w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop, 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej, - w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 updop) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp.
Interpretacja indywidualna – stanowisko jest prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy:
- w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop,
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2021 r. na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, przyjętych do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2022 r., związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty w roku 2022 przez Wnioskodawcę faktur, które zostały wystawione w 2021 r., dotyczących należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że Środek trwały został faktycznie wytworzony i zdatny do użytku w roku 2022,
- w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop, 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej,
- w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 updop) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest przedsiębiorstwem obecnym na rynku od ponad 120 lat. Specjalizuje się w masowej produkcji nowoczesnych wyrobów z tworzyw sztucznych (…). Główną dziedziną działalności przedsiębiorstwa jest produkcja (…). Produkty firmy są skierowane do przemysłu spożywczego (producenci napojów i wód, przetwórstwo owocowo-warzywne), motoryzacyjnego oraz producentów opakowań giętkich. Wnioskodawca nieustannie zwiększa liczbę swoich klientów i rozwija swoje możliwości oraz portfolio produktowe. Wnioskodawca w swoich zasobach posiada zespół badawczo-rozwojowy, który systematycznie pracuje nad nowymi produktami i metodami produkcji.
W odpowiedzi na sytuację na rynku opakowań oraz zmieniające się przepisy dotyczące ochrony środowiska, które wymuszały poszukiwanie bardziej ekologicznych materiałów oraz wychodząc na przeciw indywidualnym potrzebom kontrahentów Wnioskodawca zintensyfikował prace badawczo-rozwojowe nad nowymi technologiami, które dostosowują używane surowce i proces produkcyjny do aktualnych trendów i regulacji ekologicznych. Wnioskodawca pod kierownictwem Kierownika Działu Zarządzania Jakością przeprowadził w 2020 r. własne prace badawczo-rozwojowe, polegające na opracowaniu receptur innowacyjnej gamy produktowej opierającej się na technologii (…). Prace badawczo-rozwojowe związane z innowacyjnymi produktami zostały zakończone w listopadzie 2020 r. W wyniku prac powstał Raport z Prac B+R ze szczegółowym opisem receptur i wymaganej technologii produkcji dotyczących powstania nowych produktów opisanych w punktach 1-4:
1. Folie typu (…), (dalej również: „Folie 1”)
Folie (…) to nowoczesna technologia produkcji folii z tworzyw sztucznych, która umożliwia tworzenie jednorodnych opakowań z (…), w pełni poddających się recyklingowi mechanicznemu. Dzięki temu rozwiązaniu można zastąpić inne surowce, takie jak PET czy OPP, spełniając wymogi gospodarki cyrkularnej i pozwalając na ponowne wykorzystanie regranulatu postkonsumenckiego, co spotkało się z dużym zainteresowaniem wśród klientów, w tym wśród dużych koncernów spożywczych i sieci handlowych.
2. Folie (…) - produkowane w technologii 7 warstwowej, (dalej również: „Folie 2”)
Folie wysokobarierowe z warstwą EVOH, produkowane w technologii siedmiowarstwowej, są kluczowe dla przedłużenia trwałości produktów spożywczych, co pozwala na utrzymanie szerokiego asortymentu w sieciach handlowych. Te opakowania zapobiegają rozwojowi bakterii i przedostawaniu się wirusów do żywności.
3. Folie typu (…), (dalej również: „Folie 3”)
Folia (…) oferowana z nowego (…) będzie mieć istotny wpływ na ograniczanie emisji CO2 przy zachowaniu funkcjonalności obecnych wymagań rynku co do wspomnianego produktu. Struktury opakowań typu otwórz-zamknij składają się z wielomateriałowych komponentów a co za tym idzie nie poddają się recyklingowi mechanicznemu w sposób umożliwiający ich powtórne użycie w procesie produkcji folii jako recyklat postkonsumencki tzw. PCR. Połączenie folii otwórz-zamknij z folią MDO oferuje efekt synergii, dając możliwość recyklingu mechanicznego z przeznaczeniem do powtórnego zastosowania całości opakowania (bez konieczności ich wcześniejszego rozwarstwiania w kosztownym procesie recyklingu chemicznego).
4. Folie przeznaczone do (…), (dalej również: „Folie 4”)
Folie przeznaczone do (…), zapobiegającej parowaniu powierzchni opakowań. Wzrost liczby warstw w produkcji folii polietylenowych dla tego segmentu rynku niesie ze sobą ogromną wartość dodaną. Dzięki zwiększonej liczbie warstw istnieje możliwość sporej ingerencji w redukcję grubości obecnych na rynku opakowań przy jednoczesnym zachowaniu ich walorów estetycznych, mechanicznych (około 20%) i barierowych.
(łącznie zwane: „Foliami”).
Produkty oparte na opracowanych w ramach własnych prac B+R recepturach nie były możliwe do wyprodukowania z uwagi na ograniczenia parku maszynowego, który nie był dostosowany do produkcji folii 7 warstwowej. W celu wdrożenia do regularnej produkcji w skali przemysłowej Folii z opracowanych receptur niezbędny był zakup innowacyjnej linii wytłaczania folii 7-warstwowej wyposażonej w układ jednoosiowej orientacji i termostabilizacji Folii wraz z infrastrukturą towarzyszącą.
Prace związane z uruchomieniem nowej linii produkcyjnej (dalej: „Środek trwały”) Wnioskodawca rozpoczął w 2021 r. W ramach prac wykonanych w 2021 r. ponosił koszty należne kontrahentom za m.in. prace projektowe, fundamentowanie, wykonanie instalacji elektrycznej, zapłata zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów nowej linii produkcyjnej.
Wszystkie koszty, które zostały poniesione od początku inwestycji, tj. 2021 r., aż do momentu jej zakończenia, tj. 2022 r., nie stawały się kosztem uzyskania przychodu w momencie zapłaty, lecz były agregowane do środków trwałych w budowie jako podstawa do przyszłych odpisów amortyzacyjnych po przyjęciu środków trwałych do ewidencji środków trwałych. Zakończenie inwestycji, rozruch technologiczny oraz powstanie nowych Środków trwałych, zaliczonych przez Wnioskodawcę do grup 4,5,6 i 8, miało miejsce w czerwcu 2022 r. a odpisy amortyzacyjne rzeczonych środków trwałych Wnioskodawca zaliczał do kosztów uzyskania przychodu od lipca 2022 r. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje w tym miejscu, że wszelkie zaliczki, które zostały uiszczone przez Wnioskodawcę na modernizację Środka trwałego w roku 2021, zostały zaliczone na poczet ceny nabycia w roku 2022. Nadto, niektóre z faktur, wystawionych przez kontrahentów Wnioskodawcy w roku 2021, obrazujące pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowego Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu - Folii, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego opłacone zostały przez Wnioskodawcę w roku 2022. Sam Środek trwały został ukończony oraz zdatny do użytku, a także wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy dopiero w roku 2022.
Po zakończeniu etapu montażu linii produkcyjnej w ramach testów FAT (tj. Final Acceptance Test) zostały wyprodukowane próbne partie testowe każdego z nowych produktów (w ilości około 1600 kg na każdą z czterech grup produktowych). Po pomyślnie przeprowadzonych próbach nowa linia produkcyjna spełniała kryteria kwalifikowalności do produkcji seryjnej. Wnioskodawca uzyskał wszelką dokumentację, umożliwiającą dystrybucję Folii, po czym rozpoczął produkcję nowych produktów - Folii. Obecnie Folie są wprowadzone na rynek przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca w ramach inwestycji w nową linię produkcyjną wraz z urządzeniami towarzyszącymi ubiegał się o częściowe dofinansowania nabycia nowej linii produkcyjnej. W tym celu sporządzony został wniosek skierowany o wsparcie z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. W ramach wsparcia wdrożenia nowych produktów Wnioskodawca po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku otrzymał finansowanie w postaci częściowego zwrotu Kredytu na Innowacje Technologiczne. W wyniku otrzymania wsparcia publicznego Wnioskodawca dokonał podziału podstawy odpisów amortyzacyjnych i zaliczał do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jedynie tą część odpisów amortyzacyjnych, której podstawą były poniesione koszty po pomniejszeniu o kwoty związane z dofinansowaniem inwestycji.
W ramach tzw. ulgi na prototyp, uregulowanej w art. 18ea ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „uCIT” lub „ustawa CIT”), Wnioskodawca zamierza rozliczyć w ramach kosztów kwalifikowanych jedynie wkład własny oraz rzeczywiście poniesione koszty z pominięciem kwot przyznanych w ramach pomocy publicznej.
Wnioskodawca w tym miejscu zaznacza, że po zakończeniu prac związanych z produkcją Folii zamierza w kolejnych latach używać Środków trwałych do realizacji innych projektów badawczo-rozwojowych, które będzie prowadził w ramach wykonywanej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślić wypada również, że Wnioskodawca w ramach ulgi badawczo-rozwojowej rozliczył jako koszty kwalifikowane odpisy amortyzacyjne związane z nową linią produkcyjną wytłaczania za rok podatkowy 2022 i 2023, w zakresie jakim środek trwały wykorzystywany był w bieżącej działalności badawczo-rozwojowej. Podstawą kosztów kwalifikowanych związanych z odpisami amortyzacyjnymi w uldze B+R jest proporcja miesięcznej stawki odpisów amortyzacyjnych, których podstawą jest rzeczywiście poniesiony koszt bez ujęcia pomocy publicznej w postaci dofinansowania, do czasu rzeczywistego zaangażowania rzeczonych środków trwałych w produkcję związaną z projektami badawczo-rozwojowymi.
Wnioskodawca zakłada, że w przypadku rozliczenia kosztów kwalifikowanych związanych z tzw. ulgą na prototyp nie zdoła skonsumować całej możliwej do rozliczenia ulgi, która stanowi zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT, kwotę równą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu z uwagi na ograniczenie limitu odliczenia w roku podatkowym do poziomu 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych i jest możliwa do rozliczenia zgodnie z art. 18ea ust. 11 uCIT, w sześciu kolejnych latach podatkowych.
Wnioskodawca wskazuje, że nie korzysta i nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a uCIT, tj. ze zwolnienia w specjalnej strefie ekonomicznej oraz zwolnienia związanego ze wspieraniem nowych inwestycji.
W związku z powyższą sytuacją Wnioskodawca zadaje 6 niezależnych od siebie pytań, w tym sensie, że negatywna odpowiedź na którekolwiek z pytań nie determinuje treści czy zasadności wydania interpretacji z zakresie któregokolwiek z pozostałych pytań.
Pytania
1. Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea uCIT?
2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2021 r. na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, przyjętych do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2022 r., związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp?
3. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty w roku 2022 przez Wnioskodawcę faktur, które zostały wystawione w 2021 r., dotyczących należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp?
4. Czy pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że Środek trwały został faktycznie wytworzony i zdatny do użytku w roku 2022?
5. Czy w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 uCIT) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej?
6. Czy w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 uCIT) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 uCIT) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 uCIT) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych.
Zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 uCIT, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.
Stosownie do art. 18ea ust. 2 uCIT, przez nowy produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.
Na gruncie art. 18ea ust. 3 uCIT, przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji, w trakcie którego nie są wymagane dalsze prace projektowo-konstrukcyjne czy inżynieryjnie, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych. Etap ten obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.
Zgodnie natomiast z treścią z art. 18ea ust. 4 uCIT, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.
Zdaniem Wnioskodawcy, w celu dokonania oceny kwalifikowalności ww. nowych produktów zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego, należy dokonać w pierwszej kolejności analizy terminu „nowy produkt” jaka pojawia się art. 18ea ust. 1 uCIT.
Zgodnie z przywołanym w art. 18ea ust. 2 uCIT, art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.
Pomimo, że art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, nie definiuje wprost znaczenia pojęcia „produkt” do którego odwołuje się art. 18ea ust. 2 ustawy CIT, to w ramach definicji rzeczowych aktywów obrotowych mówi o produktach gotowych, wytworzonych przez jednostkę. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 listopada 2019 r. (sygn. I SA/Wr 619/19) Sąd wskazuje, że przez „produkt” na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości, rozumie się „wytworzony lub przetworzony przez jednostkę produkt gotowy”.
Należy zauważyć, że z kolei termin „nowy” nie został zdefiniowany na gruncie ustawy CIT, należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Zgodnie z słownikiem języka polskiego PWN (https:// sjp.pwn.pl/) „nowy” to:
1.«niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony»
2.«taki, który zajął miejsce poprzedniego»
3.«od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony»
4.«następny, dalszy».
Odwołując się do literatury istnieje wiele definicji „nowego produktu”. Przykładowo I. Rutkowski (Rozwój nowego produktu. Metody i uwarunkowania, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007) definiuje pojęcie „nowy produkt” jako „zupełnie oryginalny, usprawniony bądź zmodyfikowany wyrób, który charakteryzują istotne zmiany techniczno-technologiczne i konkurencyjność oraz który w większym stopniu zaspokaja dotychczasowe bądź nowe potrzeby nabywców, jest wytwarzany w procesie badawczo-rozwojowym i oferuje się go w kanałach dystrybucji nie dłużej niż jeden rok od momentu wprowadzania go na rynek”.
Zdaniem E. Michalskiego natomiast (Marketing. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007), „nowy produkt” należy definiować jako produkt, który nie był dotychczas oferowany przez podmiot, mimo że podobne produkty są już dostępne rynku i były wytwarzane przez innych producentów. Nowym produktem można określić również produkt, który po raz pierwszy został wyprodukowany przez producenta lub też po raz pierwszy jest sprzedawany przez pośrednika w innym segmencie rynku.
Folie jako nowe produkty wytwarzane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru odtwórczego i nie obejmują działań mających na celu odtworzenie rozwiązań już istniejących na rynku. Ze względu na specyfikę działalności Spółki - Folie oferowane przez Spółkę w każdym przypadku powstały i będą powstawać w wyniku własnej działalności badawczo-rozwojowej. Niektóre zaś produkty są dalej ulepszane, przez co są zróżnicowane pod kątem parametrów oraz specyfikacji technicznej. Niemniej, każdorazowo każdą z Folii Spółka zamierza traktować jako nowość produktową, będącą produktem w rozumieniu ustawy o rachunkowości, w swojej organizacji.
Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest twierdzenie, że Folie, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ze względu na swój nowatorski charakter na skalę Spółki, a także ze względu na charakterystykę właśnie opracowanych produktów pojawiających się w Spółce, winny być traktowane jako nowy produkt, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 w związku z ust. 2 u CIT, ze względu na spełnienie definicji:
-produktu w rozumieniu ustawy o rachunkowości,
-„nowy”, zgodnie z wykładnią językową.
Jak wskazano w opisie zdarzenia, Wnioskodawca wystąpił również z wnioskiem, o wsparcie z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, tj. z wnioskiem o przyznanie pomocy publicznej na przedmiotową inwestycję. W tym miejscu należy zaznaczyć, że dotacją obejmowane są jedynie inwestycje, które spełniają przesłankę innowacyjności na skalę polskiego rynku, przez co próg oceny „nowości” rozwiązania jest znacznie wyższy niż ten wymagany dla potrzeb ulg w podatku dochodowym od osób prawnych.
Reasumując, opracowany przez Wnioskodawcę produkt, wynikający między innymi z innowacji procesu produkcji będzie spełniał przesłankę „nowości” dla potrzeb ulgi z art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT.
Z kolei, aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.
Definicja legalna produkcji próbnej znajduje się art. 18ea ust. 3 ustawy o CIT i stanowi, że: przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.
Polska definicja „produkcji próbnej” stanowi oczywiste nawiązanie do zaleceń OECD dotyczących pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, zwanych Podręcznikiem Frascati 2015. Zgodnie z wytycznymi OECD przez produkcję próbną rozumie się fazę produkcji, która nie wymaga dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych, czy inżynieryjnych. Podstawowym celem działalności próbnej nie jest dalsze udoskonalanie wyrobów, jak ma to miejsce przy pracach badawczo-rozwojowych, lecz uruchomienie samego procesu produkcji (tak: Podręcznik Frascati 2015,wyd.: Główny Urząd Statystyczny 2018, str. 66).
Z uwagi na zbieżne definicje należy odwołać się do Podręcznika Frascati przy analizie zakresu produkcji próbnej, ponieważ OECD w sposób rozbudowany stara się wyznaczyć granicę pomiędzy działalnością badawczo-rozwojową, a produkcją próbną posługując się przy tym przykładami. Zgodnie z wytycznymi OECD etap produkcji próbnej rozpoczyna się po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji. Z fazą uruchomienia produkcji najczęściej wiążą się koszty ponoszone podczas procesu uruchamiania produkcji na pełną skalę oraz ostatecznym dostosowaniem produktu w związku z etapem produkcji. OECD wskazuje również, że pierwsze egzemplarze produkcji próbnej prowadzonej na potrzeby produkcji masowej nie powinny być traktowane jako prototyp B+R. Powyższe stwierdzenie jest niezwykle istotne, ponieważ wyznacza jasną granicę pomiędzy opracowaniem prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, a produkcją próbną. Prototypem będzie opracowanie produktu tylko dla potrzeb testowych, a następnie dalszego rozwoju. Dopiero prace związane z przygotowaniem właściwej produkcji będą uznane za prace nad produkcją próbną.
Tak więc jeżeli jakiś etap prac przestaje spełniać przesłanki działalności badawczo-rozwojowej (w ramach której realizowana była część projektu wdrożenia do obrotu gospodarczego Folii), ponieważ wiąże się już z technicznym wdrożeniem wyników prac B+R (rutynowe czynności posiadające charakter ulepszeń), to będzie można zaliczyć ten etap do produkcji próbnej. Co istotne, produkcja próbna zgodnie z tą definicją ma bardzo szerokie znaczenie i obejmuje cały wskazany etap aż do rozpoczęcia produkcji na skalę masową, czyli momentu, kiedy wszystkie parametry produkcji są znane, maszyny produkcyjne zostały nabyte, zainstalowane, tworzą prawidłowo działający ciąg technologiczny oraz wykonane zostały wszelkie niezbędne testy i próby.
Zgodnie z opisem zdarzenia, Wnioskodawca w roku 2020 zakończył prace badawczo-rozwojowe, których celem było opracowanie nowego produktu oraz zwiększenie wydajności produkcji.
Natomiast, prace nad wprowadzeniem na rynek nowego produktu – Folii, Wnioskodawca rozpoczął w roku 2021, a ukończył w roku 2022. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego - prace próbne nad nowym produktem - Foliami polegały na przeprowadzeniu testów FAT wykonanych przez pracowników producenta linii wytłaczania w obecności pracowników Spółki. W trakcie testów zostały zużyte surowce (ok. 1.6 tony na każdy rodzaj Folii) oraz zostały wyprodukowane partie testowe/próbne, które zostały poddane ocenie jakościowej.
W opisie stanu faktycznego wskazano, że zakończeniu etapu montażu linii produkcyjnej w ramach testów FAT (tj.Final Acceptance Test) zostały wyprodukowane próbne partie testowe każdego z nowych produktów (w ilości około 1600 kg na każdą z czterech grup produktowych). Po pomyślnie przeprowadzonych próbach nowa linia produkcyjna spełniała kryteria kwalifikacji do produkcji seryjnej, a Wnioskodawca uzyskał wszelką dokumentację, umożliwiającą dystrybuuję Folii, po czym rozpoczął produkcję nowych produktów - Folii. Obecnie Folie są one wprowadzone na rynek przez Wnioskodawcę.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do skorzystania z ulgi na prototyp uregulowanej w art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT oraz do rozpoznania jako koszty kwalifikowane omawianej ulgi, wskazanych w opisie zdarzenia wydatków związanych, z opracowaniem prototypu Folii, ponoszonych od roku 2021, tj. z kosztów takich jak zapłata zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów nowej linii produkcyjnej, stanowiących koszty kwalifikowane wskazane w art. 18ea ust. 5 uCIT.
Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18ea ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.
W dalszej kolejności, ustawodawca określił zakres kosztów produkcji próbnej poprzez zamieszczenie katalogu zamkniętego w art. 18ea ust. 5 uCIT wskazując, że za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:
1. cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 uCIT, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4 uCIT, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;
2. wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13 uCIT, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;
3. koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.
Z kolei, w myśl art. 18ea ust. 6 ustawy o uCIT, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:
1. badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;
2. badania cyklu życia produktu;
3. systemu weryfikacji technologii środowiskowych.
Cenę nabycia lub wytworzenia fabrycznie nowego środka trwałego określa się zgodnie z art. 16g ust. 3 oraz 4 uCIT.
W myśl art. 18ea ust. 9 w zw. z ust. 11 ustawy o CIT, odliczenia kosztów produkcji próbnej nowego produktu dokonuje się, jeśli koszty te zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Z kolei w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, pośrednie koszty uzyskania przychodów, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Z kolei ustęp 4e wskazanego wyżej artykułu wskazuje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Ustawodawca opisując warunki odliczenia przez podatnika kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu wskazał, że odliczenie w ramach ulgi na prototyp jest uzależnione od faktycznego poniesienia tych kosztów w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie.
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do rozpoznania jako koszty kwalifikowane omawianej ulgi, wskazanych w opisie zdarzenia wydatków poniesionych na wytworzenie środka trwałego w postaci nowej linii produkcyjnej, umożliwiającej rozpoczęcie produkcji przemysłowej Folii, ponoszonych od roku 2021, tj. kosztów takich jak: zapłata zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów nowej linii produkcyjnej, stanowiących koszty kwalifikowane wskazane w art. 18ea ust. 5 uCIT, z uwagi na fakt, że zaliczki te zostały zaliczone na poczet ceny nabycia elementów Środków trwałych dopiero w roku 2022.
W art. 18ea ust. 5 pkt 1 uCIT, ustawodawca wskazał, że za koszt kwalifikowany uznaje cenę nabycia lub koszt wytworzenia, o których mowa w art. 16g ust. 3 i 4 uCIT. We wskazanych przepisach za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy albo wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych, m. in. rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych. Z kwotą należną zbywcy możemy mówić dopiero w momencie dokonania transakcji i przeniesienia własności towaru lub wykonaniu usługi. Wpłaty dokonane tytułem zaliczki mają charakter tymczasowy i warunkowy, związany z planowaną w przyszłości czynnością, która dopiero po jej dokonaniu będzie rodzić skutki podatkowe w podatku dochodowym. Skutkami tymi może być powstanie przychodu po stronie zbywcy i ewentualna możliwość rozpoznania kosztu uzyskania przychodu po stronie nabywcy. Dopóki przekazane świadczenie nie ma cech świadczenia definitywnego i powiązane jest z czynnością, która wywoła skutki prawne, do tego czasu nie zasadniczy skutków na gruncie podatków dochodowych. Skoro ustawodawca jako koszt kwalifikowany uznaje wydatek stanowiący cenę nabycia rzeczy lub usług to przekazanie środków tytułem zaliczki na poczet przyszłej dostawy i świadczenia usług nie może zostać uznane za poniesienie wydatku w rozumieniu art. 18ea ust 5 pkt 1 uCIT. Nie jest to bowiem kwota należna zbywcy tytułem ceny lub w zamian za wykonaną usługę. Wykładnia przepisów podatkowych w ramach tej samej ustawy podatkowej musi bowiem pozostać spójną, a zatem decydować powinien moment zaliczenia środków przekazanych w formie zaliczki na poczet ceny nabycia lub wynagrodzenia za wykonaną usługę, a nie moment dokonania wpłaty, jeżeli taka wpłata nie stanowi jeszcze definitywnej należności, a samo jej przekazanie nie wywołuje skutków w postaci powstania przychodu podatkowego czy możliwości rozpoznania kosztu uzyskania przychodu.
Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że wydatki ponoszone od roku 2021, tj. koszty w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środków trwałych należy rozpoznać jako koszty kwalifikowane ulgi na prototyp z art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca uiścił zapłatę na poczet ceny zakupu, dostawy i montażu elementów Środków trwałych w roku 2022. Dodatkowo, mając na uwadze literalne brzmienie art. 16g ust. 13 ustawy o CIT, należy stwierdzić, że wydatki, ponoszone od roku 2021 na modernizację linii produkcyjnej Folii, w postaci wyżej opisanych zaliczek, stanowią koszty produkcji próbnej wskazane w art. 18ea ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT, przez co mogą zostać zaliczone do ulgi na prototyp uregulowanej w art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT. Stanowisko potwierdzające możliwość uznania za koszty kwalifikowane zaliczek czy przedpłat dokonanych w 2021 r. zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora KIS w indywidualnej interpretacji podatkowej z 16 marca 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.807.2022.1.MBD.
Poza wydatkami związanymi ze środkiem trwałym, w ramach ulgi na prototyp, Wnioskodawca ma możliwość rozpoznania kosztów materiałów nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.
Reasumując, wszystkie wydatki związane z produkcją próbną, a ponoszone przez Spółkę od roku 2021 w postaci wyżej wyszczególnionych zaliczek, będą stanowiły koszt kwalifikowany z art. 18ea ust. 5 uCIT oraz będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi na prototyp (art. 18ea ust. 1 uCIT).
Ad. 3
Część wystawionych przez kontrahentów Wnioskodawcy w 2021 r. faktur, które dokumentują poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne w związku z nabyciem linii produkcyjnej, zostały opłacone przez Spółkę w 2022 r.
W opinii Wnioskodawcy, moment poniesienia kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 9 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozpoznać jako moment uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania (w tym np. poniesienie faktycznego wydatku/dokonanie zapłaty). Powyższe powoduje, że nawet jeśli dana faktura dokumentująca poniesione przez Wnioskodawcę wydatki inwestycyjne w związku z nabyciem linii produkcyjnej, została wystawiona przez kontrahenta Wnioskodawcy w 2021 r., ale została opłacona przez Wnioskodawcę w 2022 r., to jako moment poniesienia kosztów produkcji próbnej należy rozpoznać moment uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania względem kontrahenta (moment zapłaty).
W związku z powyższym wystawione w 2021 r. faktury dokumentujące ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki inwestycyjne w związku z nabyciem linii produkcyjnej, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę w 2022 r., uprawniają ją zatem do skorzystania z ulgi na prototyp. Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 22 września 2023 r. 0111-KDIB1-3.4010.413.2023.1.PC.
Ad. 4
Modernizacja linii produkcyjnej - Środka trwałego była ściśle związana z wytwarzaniem nowego produktu - Folii. Był to proces rozciągnięty w czasie, z uwagi na specyfikację przedmiotowej modernizacji oraz ubiegania się przez Wnioskodawcę o wyżej wskazane dofinansowanie produkcji nowych produktów - Folii. Jak wskazano w opinie stanu faktycznego - Środek trwały został przyjęty do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w roku 2022, w momencie ukończenia prac nad nowym produktem - Foliami. W ocenie Wnioskodawcy, nie można pozostawić w oderwaniu części kosztów poniesionych na wytworzenie Środka trwałego, poniesionych przez Wnioskodawcę w 2021 roku, od faktycznego ukończenia prac nad jego stworzeniem, która miała miejsce w roku 2022. Bez poniesienia całości kosztów przez Wnioskodawcę wytworzenie Środka trwałego nie zostałoby ukończone i nie byłby to kompletny Środek Trwały, a tym samym nie mógłby zostać wdrożony do produkcji przemysłowej nowy produkt - Folie.
Ustawodawca wskazuje w art. 18ea ust. 5 pkt 1 i 2 uCIT, koszt wytworzenia wiąże z wytworzeniem fabrycznie nowego środka trwałego lub ulepszeniem istniejącego środka trwałego, a nie nabyciem elementu składowego lub pojedynczej usługi związanych z wytwarzaniem czy ulepszaniem środka trwałego. Dopóki zatem rezultatem tych wszystkich czynności nie będzie kompletny i zdatny do użytku środek trwały lub jego ulepszenie, to nie można przyjąć, że już w tym momencie mamy do czynienia z kosztem wytworzenia, gdyż proces wytworzenie jeszcze się nie zakończył. Dopiero w momencie faktycznego wytworzenia lub ulepszenia środka trwałego, niezależnie od daty przyjęcia takiego środka czy ulepszenia do ewidencji, możemy mówić o koszcie wytworzenia, w formie dokonanej czasownika wytwarzać, którym posługuje się ustawodawca.
Zgodnie z powyższym - w opinii Wnioskodawcy, pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, związanych z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że kompletny i zdatny do użytku Środek trwały powstał i został przyjęty do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w roku 2022, a więc już po wejściu w życie przepisu art. 18ea uCIT.
Ad. 5
Przepisy dotyczące ulgi B+R.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 uCIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Jak wskazano powyżej, stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Przepisy dotyczące ulgi na prototyp zostały przedstawione powyżej w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1.
Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w ramach tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy CIT, podatnik ma prawo odliczyć kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu.
To stanowisko potwierdzone zostało w interpretacji indywidualnej z 16 lipca 2024 r. 0111-KDIB1-3.4010.325.2024.1.JG, oraz z 27 listopada 2023 r. 0111-KDIB1-3.4010.534.2023.2.JMS oraz z 18 maja 2023 r. 0111-KDIB1-3.4010.171.2023.1.MBD.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza wykorzystywać wytworzoną linię produkcyjną do przemysłowej produkcji Folii, będącą środkiem trwałym, w bieżącej działalności badawczo-rozwojowej, przy opracowywaniu nowych projektów. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie została zawarta klauzula wyłączająca możliwość jednoczesnego zastosowania ulgi B+R oraz tzw. ulgi na prototyp. Z przepisów również nie wynika, aby wybór jednej preferencji był równoznaczny z brakiem możliwości korzystania z innej - pod warunkiem braku podwójnego odliczenia jednego kosztu w ramach dwóch ulg, co wyklucza posiadana precyzyjna ewidencja zleceń produkcyjnych.
Jedyne ograniczenia w tym zakresie wynikają z art. 18d ust. 5 uCIT stanowiącym, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. W konsekwencji, o ile nie prowadzi to do odliczenia tego samego kosztu w ramach dwóch ulg (ulgi B+R oraz ulgi na prototyp), możliwe jest łączenie w ramach rozliczenia ulgi na prototyp oraz ulgi B+R wydatków na wytworzenie jednego i tego samego środka trwałego.
W ocenie Wnioskodawcy, możliwe jest zatem jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT, tj. 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1uCIT) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej.
Ad. 6
Jak podkreślano powyżej, Wnioskodawca zamierza używać zmodernizowanej linii produkcyjnej - Środka trwałego również do innych projektów, w których realizowana będzie działalność B+R Wnioskodawcy w przyszłości. Stanowisko Wnioskodawcy zakresie możliwości jednoczesnego zaliczenia kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp- Folie, zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT, tj. 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 uCIT) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej zostało szczegółowo rozwinięte w stanowisku Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 5.
Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości może nie wykorzystać całej, możliwej do skonsumowania, puli kosztów kwalifikowanych (30%) w uldze na prototyp - Folie. Jak opisano obszernie w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 3 - możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 uCIT, tj. kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 uCIT) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT.
W związku z faktem, że Wnioskodawca nie będzie w stanie wykorzystać całej, możliwej do skonsumowania, puli kosztów kwalifikowanych (30%) w uldze na prototyp - Folie, koszty te nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie. Przepisem regulującym kwestie równoczesnego rozliczania obu ulg jest art. 18d ust. 5 uCIT. W przepisie tym wprowadzono zakaz odliczenia kosztów kwalifikowanych, jeżeli zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ustawodawca posługuje się w tym przypadku formą dokonaną czasownika odliczyć. A contario koszty, które mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach jednej ulgi, ale nie zostały odliczone, nie stanowią kosztów wskazanych w art. 18d ust. 5 uCIT. Mowa jest bowiem o odliczonych kosztach, a nie kosztach możliwych do odliczenia.
W związku z powyższym - w ocenie Wnioskodawcy stanowisko, dotyczące zdarzenia przyszłego, że w przypadku niewykorzystania całej możliwej do skonsumowania puli kosztów kwalifikowanych (30%) w uldze na prototyp podstawę odpisów amortyzacyjnych kalkulowanych do ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 3 uCIT, należy ustalić bazując na innej wysokości podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych niż pierwotnie przyjęte (70%). Późniejsza zmiana proporcji nie doprowadzi bowiem do podwójnego odliczenia tego samego kosztu kwalifikowanego, i skorygować rozliczenie ulgi B+R za lata nieprzedawnione.
W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, że prawidłowe są stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionych pytań 1-6.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):
działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop:
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.
W myśl art. 18ea ust. 2 updop:
przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.
Stosownie do art. 18ea ust. 3 updop:
przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.
Zgodnie z art. 18ea ust. 5 updop:
za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:
1) cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;
2) wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;
3) koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.
W myśl art. 18ea ust. 7 updop:
koszty produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop:
w przypadku skorzystania z odliczenia do kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
W myśl art. 18ea ust. 9 updop:
odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:
1)zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;
2)nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Od 1 stycznia 2022 r. do ustawy o CIT została wprowadzona ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że tzw. ulga na prototyp koncentruje się na dwóch elementach związanych z rozwojem działalności podatnika, tj. na produkcji próbnej nowego produktu i na wprowadzeniu nowego produktu na rynek. Przy czym z ulgi tej wyłączone zostały usługi.
Aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.
W zakresie działalności badawczo – rozwojowej przydatnym źródłem wiedzy jest Podręcznik Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczo – rozwojowej” zatwierdzony przez Komitet OECD ds. Polityki Naukowo – Technicznej, na który powołuje się także Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX.
W powyższym podręczniku wskazano m.in. na problemy pojawiające się na pograniczu działalności B+R i pozostałej działalności podatnika, a także przedstawiono kryteria umożliwiające rozpoznanie działalności B+R.
Zgodnie z podręcznikiem prototyp to oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu (akapit 2.49). Projektowanie, konstruowanie oraz testowanie prototypów powinno być klasyfikowane jako B+R. Zasada ta stosuje się niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu (akapit 2.50).
Z kolei w zakresie produkcji próbnej podręcznik w akapicie nr 2.55 wskazuje, że po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji następuje faza uruchomienia produkcji. Jeżeli faza rozruchu produkcji nie wymaga dalszych prac projektowo – konstrukcyjnych czy inżynieryjnych, nie powinna być traktowana jako należąca do B+R, ponieważ jej podstawowym celem nie jest już dalsze udoskonalanie wyrobów lecz uruchomienie procesu produkcji.
Podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów kwalifikowanych jeżeli:
- w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłączenie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi, dla przykładu, zapłacić za środek trwały),
- nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Ponadto, odliczenie będzie miało zastosowanie w odniesieniu do produktów, powstałych w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.
Wysokość odliczenia nie może w danym roku przekroczyć 10% dochodu ze źródeł innych niż zyski kapitałowe.
Ad. 1
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest ustalenie, czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 18ea ust. 2 updop, produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości. Zgodnie z definicją rzeczowych aktywach obrotowych, zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120):
ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczowych aktywach obrotowych - rozumie się przez to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.
Należy zauważyć, że termin „nowy” nie został zdefiniowany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Zgodnie z słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/) „nowy” to:
1.niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony;
2.taki, który zajął miejsce poprzedniego;
3.od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony;
4.następny, dalszy.
Z wniosku wynika, że w roku 2020 zakończyliście Państwo prace badawczo-rozwojowe, których celem było opracowanie nowego produktu - Folii. Natomiast prace związane z uruchomieniem nowej linii rozpoczęliście Państwo w 2021 r. W ramach prac wykonanych w 2021 r. ponosiliście Państwo koszty należne kontrahentom za m.in. prace projektowe, fundamentowanie, wykonanie instalacji elektrycznej, zapłata zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów nowej linii produkcyjnej. Zakończenie inwestycji, rozruch technologiczny oraz powstanie nowych Środków trwałych, zaliczonych przez Państwa do grup 4,5,6 i 8, miało miejsce w czerwcu 2022 r. a odpisy amortyzacyjne rzeczonych środków trwałych zaliczyliście Państwo do kosztów uzyskania przychodu od lipca 2022 r. Wszelkie zaliczki, które zostały uiszczone przez Wnioskodawcę na modernizację Środka trwałego w roku 2021, zostały zaliczone na poczet ceny nabycia w roku 2022. Niektóre z faktur, wystawionych przez kontrahentów Wnioskodawcy w roku 2021, obrazujące pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowego Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu - Folii, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego opłacone zostały przez Wnioskodawcę w roku 2022. Sam Środek trwały został ukończony oraz zdatny do użytku, a także wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy dopiero w roku 2022. Po zakończeniu etapu montażu linii produkcyjnej w ramach testów FAT (tj. Final Acceptance Test) zostały wyprodukowane próbne partie testowe każdego z nowych produktów (w ilości około 1600 kg na każdą z czterech grup produktowych). W ramach wsparcia wdrożenia nowych produktów Wnioskodawca po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku otrzymał finansowanie w postaci częściowego zwrotu Kredytu na Innowacje Technologiczne. W wyniku otrzymania wsparcia publicznego Wnioskodawca dokonał podziału podstawy odpisów amortyzacyjnych i zaliczał do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jedynie tą część odpisów amortyzacyjnych, której podstawą były poniesione koszty po pomniejszeniu o kwoty związane z dofinansowaniem inwestycji. W ramach tzw. ulgi na prototyp, uregulowanej w art. 18ea updop, Wnioskodawca zamierza rozliczyć w ramach kosztów kwalifikowanych jedynie wkład własny oraz rzeczywiście poniesione koszty z pominięciem kwot przyznanych w ramach pomocy publicznej. Wnioskodawca nie korzysta i nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a updop, tj. ze zwolnienia w specjalnej strefie ekonomicznej oraz zwolnienia związanego ze wspieraniem nowych inwestycji.
W związku z powyższym należy się zgodzić z Państwem, że Folie stanowią nowe produkty w rozumieniu art. 18ea ust. 2 updop.
Natomiast, produkcja próbna nowego produktu to etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.
Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że produkcja próbna nowego produktu wykonywana przez Wnioskodawcę, spełnia kryteria wskazane w ust. 18ea ust. 3 updop. Głównym celem produkcji próbnej jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem produkcji Folii, co oznacza, że spełnione zostało ww. kryterium.
Reasumując, stanowisko Państwa w zakresie ustalenia, czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop, uznałem za prawidłowe.
Ad. 2, 3 i 4
Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2,3 i 4, wskazać jeszcze raz należy, że produkcja próbna nowego produktu to etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.
Za koszty produkcji próbnej nowego produktu, zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, uznaje się m.in. cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.
Ustawodawca określając zatem w art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, koszty produkcji próbnej uprawniające do skorzystania z ulgi w przypadku nabycia środka trwałego, odwołał się do art. 16g ust. 3 oraz ust. 4 updop.
Zgodnie z art. 16g ust. 3 updop:
za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
W myśl art. 16g ust. 4 updop:
za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Z powyższego wynika, że w przypadku produkcji próbnej nowego produktu, w ramach ulgi na prototyp, podatnik będzie miał prawo do odliczenia wydatków na nabycie i wytworzenie nowych środków trwałych.
W art. 18ea ust. 9 pkt 1 updop, regulującym omawianą ulgę, ustawodawca wskazał, że koszty produkcji próbnej nowego produktu mogą zostać odliczone w roku, w którym zostały „faktycznie poniesione”.
Z kolei zdanie pierwsze art. 18ea ust. 11 updop wskazuje, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu.
Wskazać należy, że prawo do odliczenia ulgi na produkcję próbną, w przypadku nabycia środków trwałych, nie powinno być wiązane z datą ich przekazania do używania.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że dokonując wykładni językowej, która ma szczególne znaczenie w przypadku rekonstrukcji norm prawa daninowego, należy brać pod uwagę domniemanie racjonalnego ustawodawcy, przez co przyjmuje się, że każde słowo w przepisie zostało użyte celowo, z pełną świadomością jego znaczenia i z uwzględnieniem zasad językowych, jak również że każdy wyraz użyty w przepisie jest niezbędny do zrekonstruowania normy prawnej (por. Gomułowicz Andrzej. 7.4. Reguły językowe. W: Podatki i prawo podatkowe. Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, 2013). Jednocześnie należy wskazać, że rekonstruując normę na podstawie wykładni językowej należy brać pod uwagę kontekst całego aktu prawnego.
Z uzasadnienia wprowadzenia opisanej ulgi (druk sejmowy nr 1532) wynika, że „rozwiązanie to skierowane jest do tych podatników, którzy w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych wytworzyli nowy produkt i obejmie koszty ponoszone na etapie produkcji próbnej takiego produktu”.
Zgodnie z art. 18ea ust. 9 pkt 2 updop:
odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Wykładnia językowa wyżej powołanego art. 18ea ust. 9 pkt 2 updop, wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia go na rynek zostały w jakiejkolwiek formie zwrócone podatnikowi lub zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, to w tej części nie podlegają odliczeniu.
Tym samym, należy uznać, że koszty takie mogą być odliczone w części niepokrytej dofinansowaniem. Do wniosku takiego prowadzi również wykładnia funkcjonalna art. 18ea ust. 9 pkt 2 updop. Celem bowiem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę odliczenia ulgi na prototyp nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik.
Tym samym, podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów produkcji próbnej jeżeli w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłącznie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi zapłacić za środek trwały).
Jak więc wynika z powyższego, na możliwość skorzystania z odliczenia w związku z produkcją próbną nie wpływa data przekazania do używania środka trwałego. Może wystąpić sytuacja, że wprowadzenie do ewidencji zbiegnie się z prawem do odliczenia ustalanym na powyższych zasadach.
Odliczenia w ramach przedmiotowej ulgi dokonuje się w roku podatkowym, w którym koszty kwalifikowane zostały faktycznie poniesione.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że zapłacona zaliczka będzie mogła być objęta ulgą dopiero, gdy nastąpi nabycie środka trwałego. Jeżeli zatem, mimo opłacenia zaliczki w 2021 r., nabycie środka trwałego niezbędnego do uruchomienia produkcji próbnej, nastąpiło w okresie obowiązywania ulgi na produkcję próbną, odliczenie (na zasadach określonych w art. 18ea updop) będzie możliwe również w części opłaconej wcześniej zaliczki. Koszt produkcji próbnej (w wartości ceny nabycia środka trwałego) w części opłaconej wcześniej zaliczki będzie można uznać za faktycznie poniesiony.
Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2021 r. na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, przyjętych do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2022 r., związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty w roku 2022 przez Wnioskodawcę faktur, które zostały wystawione w 2021 r., dotyczących należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że Środek trwały został faktycznie wytworzony i zdatny do użytku w roku 2022,
uznałem za prawidłowe.
Ad. 5
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest ustalenie, czy w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop, 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop:
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Wskazać należy, że w przypadku wykorzystywania środków trwałych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, Wnioskodawca może dokonane w tym okresie odpisy amortyzacyjne uwzględnić w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w takiej części w jakiej środki trwałe są wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 18ea ust. 5 updop:
za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:
1) cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;
2) wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;
3) koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.
Wskazać należy, że literalnego brzmienia art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop, wynika, że za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.
Jak Państwo wskazali we wniosku, po zakończeniu prac związanych z produkcją Folii zamierzacie Państwo w kolejnych latach używać Środków trwałych do realizacji innych projektów badawczo-rozwojowych, które będzie prowadził w ramach wykonywanej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej.
W mojej ocenie, skorzystanie z ulgi dotyczącej produkcji próbnej jest możliwe również w przypadku późniejszego (po zakończeniu produkcji próbnej) wykorzystania środków trwałych do produkcji innych produktów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnego zastrzeżenia ograniczającego możliwość skorzystania z odliczenia w takim przypadku.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że jeżeli Spółka wobec nabytego środka trwałego, będącego linią produkcyjną do przemysłowej produkcji Folii, najpierw skorzysta z ulgi na produkcję próbną w wysokości 30% ceny jego nabycia, to w ramach ulgi badawczo-rozwojowej jedynie pozostałe 70% ceny nabycia może stanowić podstawę obliczenia kosztów kwalifikowanych w postaci odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wykorzystywanego w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, przy opracowywaniu nowych projektów.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop, 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej, uznałem za prawidłowe.
Ad. 6
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest ustalenie, czy w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 updop) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp.
Z treści przywołanego powyższej przepisu art. 18ea ust. 1 updop wynika, że podatnik ma prawo odliczenia od podstawy opodatkowania kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.
Z kolei, jak wynika z art. 18ea ust. 11 updop, podatnicy korzystający z ulgi na prototypy są uprawnieni do odliczenia poniesionych kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia go na rynek w zeznaniu za rok podatkowy, w którym te wydatki zostaną poniesione. W przypadku jednak, gdy podatnik poniesie stratę lub uzyska dochód w wysokości niższej od przysługujących mu odliczeń – ma prawo do odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – tych wydatków w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych.
A zatem, w przypadku, gdy podatnik w danym roku wygenerował stratę albo jego dochód jest niższy od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia dokonuje się w zeznaniach za sześć kolejno następujących po sobie lat podatkowych. W konsekwencji niewykorzystana w danym roku ulga przechodzi na następne lata.
Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop:
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Powyższy przepis wskazuje, że jeżeli koszty kwalifikowane zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie lub zostały odliczone, to nie podlegają one odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.
Odnosząc się do wątpliwości Spółki wskazać należy, że w przypadku niewykorzystania całej możliwej do wykorzystania puli kosztów kwalifikowanych (30%) w uldze na prototyp, podstawę odpisów amortyzacyjnych kalkulowanych do ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust 3 updop, należy ustalić bazując na innej wysokości podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych niż pierwotnie przyjęte (70%). W tym przypadku, należałoby dokonać korekty kosztów odliczonych w poprzednich latach podatkowych w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową za lata nieprzedawnione, gdyż korekta ta, nie będzie powodowała podwójnego odliczenia od tego samego kosztu kwalifikowanego.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 updop) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp, uznałem za prawidłowe.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:
- w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea updop,
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2021 r. na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych, przyjętych do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2022 r., związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty zaliczek na poczet zakupu, dostawy i montażu elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych środków trwałych związanych z próbną produkcją nowego produktu w postaci zapłaty w roku 2022 przez Wnioskodawcę faktur, które zostały wystawione w 2021 r., dotyczących należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp,
- pozostałe wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczet nabycia i wytworzenia nowych Środka trwałego, związanego z próbną produkcją nowego produktu, dotyczące należności za zakup, dostawę i montaż elementów Środka trwałego mogą stanowić w opisanej sytuacji koszt kwalifikowany do ulgi na prototyp z uwagi na fakt, że Środek trwały został faktycznie wytworzony i zdatny do użytku w roku 2022,
- w opisanej sytuacji możliwe jest jednoczesne zaliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop, 30% kosztów związanych z nabyciem nowych środków trwałych w rozumieniu (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) oraz odpisów amortyzacyjnych od tych samych środków trwałych w uldze badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, przy założeniu, że podstawą do rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej jest 70% miesięcznego odpisu amortyzacyjnego stanowiącego koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w proporcji w jakiej dany środek trwały jest wykorzystywany do działalności badawczo-rozwojowej,
- w przypadku nie rozliczenia całości kosztów kwalifikowanych ulgi na prototyp (w rozumieniu art. 18ea ust. 1 updop) od kosztów nabycia nowych środków trwałych (art. 18ea ust. 5 pkt 1 updop) w sześciu kolejnych latach podatkowych (zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop) możliwe jest dokonanie korekty podstawy obliczenia kosztów kwalifikowanych od odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w odniesieniu do nieprzedawnionych lat podatkowych i uwzględnienie jako podstawę odpisów amortyzacyjnych nowej proporcji wynikającej ze stosunku rzeczywistego rozliczenia kosztów kwalifikowanych od nabycia środków trwałych w uldze na prototyp,
uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).