Interpretacja indywidualna z dnia 28 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.460.2024.2.RH
Temat interpretacji
Dotyczy ustalenia: - czy w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych; - czy Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem spółki przejmującej osiągniętym w 2023 r.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:
- czy w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych;
- czy Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem spółki przejmującej osiągniętym w 2023 r.
Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 23 września 2024 r. (wpływ 27 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) 2023 r. dokonano wpisu połączenia spółki Wnioskodawcy (dalej: „spółka przejmująca”) ze spółką z o.o. (A. Sp. z o.o., KRS (…)) w Rejestrze Przedsiębiorców KRS. Połączenie nastąpiło w oparciu o przepis art. 492 § 1 pkt 1 KSH (połączenie przez przejęcie) na skutek uchwały Zgromadzenia Wspólników spółki A. sp. z o.o. (dalej: „spółka przejmowana”) z dnia (…) 2023 r.
W myśl Planu połączenia z dnia (…) 2023 r. celem połączenia przez przejęcie było zbudowanie efektywnej i przejrzystej struktury zarządczej poprzez zintegrowanie działalności produkcyjno-sprzedażowej prowadzonej przez Spółkę Przejmującą i działalności produkcyjnej Spółki Przejmowanej. Połączenie umożliwić ma w przyszłości pozyskanie dodatkowego finansowania bądź zbycie całej struktury (modelu biznesowego) skupionej wokół tej działalności. Formalne połączenie działalności ma silne uzasadnienie ekonomiczne – ma służyć pełnemu wykorzystaniu jej potencjału i uproszczeniu procesów inwestycyjnych i zarządczych.
Połączenie polegało na przeniesieniu całości majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą, przy czym spółka przejmująca posiadała wszystkie udziały spółki przejmowanej. Spółka przejmująca prowadzi swoje księgi rachunkowe, w tym sporządza sprawozdania finansowe, na zasadzie kontynuacji określonych w ostatnim bilansie rocznym przechodzących na nią aktywów Spółki przejmowanej. Spółka przejmowana miała rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym. W latach poprzedzających przejęcie wygenerowała stratę z działalności gospodarczej.
Wnioskodawca zamierza rozliczyć stratę podatkową spółki przejmowanej z osiągniętym przez Wnioskodawcę dochodem na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”). Połączenie spółek rozliczone zostało metodą łączenia udziałów, o której mowa w art. 44c w zw. z art. 44a ust. 2 ustawy o rachunkowości. Księgi podatkowe spółki przejmowanej nie zostały zamknięte.
Deklarację CIT-8 w imieniu spółki przejmowanej złożyła spółka przejmująca – Wnioskodawca. Przedmiot faktycznie prowadzonej przez Spółkę podstawowej działalności gospodarczej po połączeniu Spółek nie uległ zmianie względem przedmiotu faktycznie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej przed połączeniem.
W uzupełnieniu wniosku z 23 września 2024 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:
Spółka przejmowana wygenerowała w 2022 r. stratę w wysokości (…) zł. Spółka przejmująca (Wnioskodawca) pragnie rozliczyć część tej straty (…) z dochodem osiągniętym przez nią w 2023 r.
Pytania
1. Czy w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Czy Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem spółki przejmującej osiągniętym w 2023 r.? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek powinien on zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się spółek) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Innymi słowy, Wnioskodawca może dokonać rozliczenia straty poniesionej przez spółkę przejmowaną przed połączeniem.
Wprawdzie zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: „ustawa o rachunkowości”) księgi rachunkowe (co do zasady) zamyka się w jednostce przejmowanej, jeśli dochodzi do przejęcia jednostki przez inną jednostkę. Dniem zamknięcia ksiąg jest dzień wpisu do połączenia do KRS. Jednak zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki. Zgodnie z art. 44a ust. 2 ustawy o rachunkowości, jeśli w wyniku połączenia spółek nie następuje utrata kontroli nad łączącymi się spółkami przez ich dotychczasowych udziałowców, można zastosować metodę łączenia udziałów, o której mowa w art. 44c ustawy o rachunkowości. W szczególności metoda łączenia udziałów może być stosowana w razie łączenia się spółek zależnych w sposób bezpośredni lub pośredni od tej samej jednostki dominującej. W niniejszej sprawie połączenie zostało rozliczone metodą łączenia udziałów. W związku z tym, połączeniu nie towarzyszyło zamknięcie ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej. Na dzień połączenia nie doszło również do zamknięcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy. W związku z tym, że księgi rachunkowe spółek uczestniczących w połączeniu nie zostały zamknięte, połączenie spółek nie wiązało się z zakończeniem roku podatkowego którejkolwiek z nich.
W rezultacie, obie łączące się spółki mogły wspólnie ustalać podstawę opodatkowania CIT w roku podatkowym, w którym doszło do połączenia. To oznacza, że za rok podatkowy, w którym doszło do połączenia, może zostać ustalona wspólna podstawa opodatkowania uwzględniająca przychody i koszty wykazane w ramach działalności obu spółek. Wnioskodawca - spółka przejmująca, zobowiązana była do sporządzenia jednej deklaracji CIT-8. W zeznaniu CIT-8 Wnioskodawca wykazał wszystkie przychody i koszty uzyskania przychodów za okres od dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym doszło do połączenia aż do 31 grudnia tego roku podatkowego. Wnioskodawca nie analizował, czy do dnia połączenia którakolwiek z łączących się spółek wykazała nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania, czy też nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów nad przychodami.
Przepisy ustawy o CIT wprowadzające zakaz rozliczania strat spółki przejmowanej (art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT) oraz strat spółki przejmującej (art. 7 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT) nie dotyczą bowiem rozliczenia CIT w roku podatkowym, w którym dochodzi do połączenia spółek. Innymi słowy, pojęcie „straty podatkowej” nie może być stosowane do rozliczeń dokonywanych w trakcie roku podatkowego.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT strata podatkowa może być ustalana wyłącznie w odniesieniu do całego roku podatkowego. Niezależnie zatem od tego, czy spółka przejmowana wykazuje w roku połączenia (do dnia połączenia) nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów nad przychodami, czy też taką nadwyżkę wykazuje spółka przejmująca należy ustalić wspólną podstawę opodatkowania CIT obu łączących się podmiotów. Ustalając wspólną podstawę opodatkowania należy zsumować przychody obu podmiotów oraz koszty uzyskania przychodów wykazywane przez oba podmioty.
Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone m.in. w interpretacji Dyrektora KIS:
- z dnia 28 października 2022 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.591.2022.1.SG,
- z dnia 21 marca 2022 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.615.2021.1.BKD,
- z dnia 3 kwietnia 2023 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.97.2023.1.JF.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady organizacji i funkcjonowania spółek prawa handlowego oraz problematyka łączenia spółek została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. ustawy Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „ksh”).
Zgodnie z art. 491 § 1 ksh,
Spółki kapitałowe mogą się łączyć ze sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa, z wyłączeniem spółki komandytowo-akcyjnej, nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.
W myśl art. 492 § 1 ksh,
Połączenie może być dokonane:
1) przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca przyznaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
2) przez zawiązanie spółki kapitałowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały albo akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).
Stosownie do art. 494 § 1 ksh,
Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.
W przypadku dokonania połączenia na powyższych zasadach, spółka przejmowana przestaje istnieć, wspólnicy spółki przejmowanej stają się wspólnikami spółki przejmującej oraz wszystkie aktywa i pasywa spółki przejmowanej przechodzą na spółkę przejmującą.
Prawa i obowiązki następców prawnych reguluje także ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”).
W świetle art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej,
Osoba prawna lub spółka komandytowo-akcyjna zawiązane (powstałe) w wyniku łączenia się:
1) osób prawnych,
2) osobowych spółek handlowych,
3) osobowych i kapitałowych spółek handlowych
- wstępują we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
Zgodnie z art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej,
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej i spółki komandytowo-akcyjnej łączących się przez przejęcie:
1) innej osoby prawnej (osób prawnych);
2) osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o CIT,
rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.
Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT,
jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.
Mając na uwadze powyższe, rok podatkowy spółki będącej podatnikiem CIT kończy się na skutek zaistnienia jednego z dwóch zdarzeń tj.:
- zakończenia przyjętego przez podatnika roku podatkowego wskazanego w umowie spółki, albo
- wystąpienia sytuacji, w której z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych podatnika.
Przepisami odrębnymi, o których mowa w art. 8 ust. 6 ustawy o CIT są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: „UoR”).
Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 4 UoR, zamknięcia ksiąg rachunkowych w jednostce przejmowanej dokonuje się na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu tego połączenia do rejestru.
Jednakże, zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 2 UoR,
można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki.
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Jak wskazali Państwo w opisie sprawy połączenie spółek rozliczone zostało metodą łączenia udziałów, w rezultacie księgi podatkowe spółki przejmowanej nie zostały zamknięte. W związku z tym, że nie doszło do zamknięcia ksiąg połączenie spółek nie wiązało się z zakończeniem roku podatkowego.
W rezultacie, Wnioskodawca jako następca prawny spółki przejmowanej był zobowiązany do wykazania w zeznaniu podatkowym, za rok, w którym doszło do połączenia (rok podatkowy – 2023 r.) przychodów podatkowych i kosztów uzyskania przychodów spółki przejmowanej odpowiednio osiągniętych i poniesionych w roku podatkowym spółki przejmowanej, który rozpoczął się od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawca zobowiązany był złożyć jedno zeznanie podatkowe CIT-8, w którym powinien ustalić wspólną podstawę opodatkowania uwzględniając zarówno wszystkie przychody jak i koszty podatkowe swoje i spółki przejmowanej.
Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
Poddaliście Państwo również w wątpliwość, czy Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem spółki przejmującej osiągniętym w 2023 r.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT:
1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT,
przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.
Z treści powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że spółka przejmująca spółkę przejmowaną w wyniku łączenia nie może uwzględnić przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania straty spółki przejmowanej.
Zatem, w Państwa sytuacji znajdzie zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT. Powyższe oznacza, że Państwa Spółka jako spółka przejmująca w wyniku łączenia spółki przejmowanej, przy ustaleniu dochodu za 2023 r. nie będzie mogła uwzględnić straty spółki przejmowanej powstałej w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym doszło do połączenia, tj. straty za 2022 r.
W konsekwencji, nie można się z Państwem zgodzić, że Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem Państwa spółki osiągniętym w 2023 r.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:
- czy w zeznaniu podatkowym CIT-8 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło połączenie spółek Wnioskodawca powinien zsumować wszystkie przychody oraz wszystkie koszty uzyskania przychodów obu łączących się podmiotów (z uwzględnieniem podziału na źródła przychodów) i ustalić za ten rok jedną, wspólną podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe;
- czy Wnioskodawca uprawniony jest do uwzględnienia i rozliczenia straty spółki przejmowanej wygenerowanej w 2022 r. z dochodem spółki przejmującej osiągniętym w 2023 r. - jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku oraz w jego uzupełnieniu opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).