Zasady wypełniania informacji CIT-8ST w odniesieniu do pracowników wykonujących pracę zdalną całkowitą oraz pracę zdalną częściową („hybrydową”).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zasad wypełniania informacji CIT-8ST w odniesieniu do pracowników wykonujących pracę zdalną całkowitą oraz pracę zdalną częściową („hybrydową”).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową, prowadzącą usługową działalność gospodarczą w zakresie (…). Spółka w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi (…) dla podmiotów z grupy X.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa stosuje następujące formy zatrudnienia pracowników:

Praca stacjonarna − miejscem świadczenia pracy jest biuro prowadzone przez dany oddział Spółki.

Praca zdalna całkowita świadczona z miejsca zamieszkania pracownika.

Praca zdalna częściowa („hybrydowa”) świadczona z miejsca zamieszkania pracownika z możliwością świadczenia pracy z siedziby Spółki.

Pracownicy Wnioskodawcy świadczący pracę stacjonarną, w zawartych ze Spółką umowach, jako miejsce świadczenia pracy mają wpisany adres biura Spółki znajdującego się w (...), natomiast pracownicy świadczący pracę całkowicie zdalną − swój adres zamieszania lub inny wskazany przez nich konkretny adres z którego będą świadczyć pracę.

W umowach zawartych z pracownikami „hybrydowymi” jako miejsce świadczenia pracy widnieje adres zamieszkania danego pracownika lub inny wskazany przez nich konkretny adres, z którego będą świadczyć pracę oraz adnotacja o możliwości świadczenia pracy stacjonarnie, tj. z siedziby Spółki. W przypadku umów, które były zawarte przed wprowadzeniem do przepisów Kodeksu pracy możliwości świadczenia pracy w trybie tzw. hybrydowym, po wprowadzeniu tych przepisów podpisane zostały z pracownikami, którzy byli zainteresowani świadczeniem pracy w formie hybrydowej, porozumienia dotyczące wykonywania pracy zdalnej. W porozumieniach tych wskazano, że pracownik będzie wykonywał pracę zdalną w formie hybrydowej, tj. częściowo w formie zdalnej, a częściowo stacjonarnie, w wymiarze każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Określono także, że praca zdalna będzie wykonywana z jednego ze wskazanych przez pracownika w porozumieniu miejsc.

Spółka wskazuje jednocześnie, że nie posiada ona formalnych oddziałów wskazanych w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka posiada jedynie jedno biuro stanowiące jednocześnie jej siedzibę.

Pytanie

Czy na potrzeby informacji CIT-8ST, miejsce świadczenia pracy zdalnej całkowitej lub częściowej („hybrydowej”), zdefiniowane w umowie jako adres zamieszkania pracownika lub inne wskazane przez niego miejsce (inne niż siedziba Spółki) można uznać za zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika i w związku z tym należy wykazać je w informacji CIT-8ST oraz załączniku CIT/A?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, na potrzeby informacji CIT-8ST, miejsca świadczenia pracy całkowicie zdalnej − zdefiniowanego w umowie jako adres zamieszkania pracownika lub inny wskazany przez nich konkretny adres, z którego będą świadczyć pracę oraz miejsca świadczenia pracy częściowo zdalnej („hybrydowej”) − zdefiniowanego w umowie jako adres zamieszkania pracownika lub inny wskazany przez nich konkretny adres z którego będą świadczyć pracę (z możliwością pracy z biura), nie można uznać za zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika i w związku z tym, Spółka nie ma obowiązku wykazywania go w informacji CIT-8ST oraz załączniku CIT/A.

Zgodnie z treścią art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o CIT”), podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa ze względu na ich siedzibę są obowiązani składać do urzędu skarbowego, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Z powyższego przepisu wynika, że wyłączną przesłanką powstania obowiązku złożenia informacji uwzględniającej wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczby świadczących w nich pracę pracowników, jest posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla jego siedziby.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 356; dalej: „Ustawa o dochodach JST”), jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to w celu ustalenia wskaźników, o których mowa w art. 9a, należny podatek dochodowy od tego podatnika rozdziela się między jednostki samorządu terytorialnego proporcjonalnie do liczby osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zakładzie (oddziale) położonym na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 sierpnia 2023 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.300.2023.1.AS):

„Przywołana wyżej ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicję zakładu (oddziału), którą należy stosować dla potrzeb tej ustawy. Zgodnie z art. 10 ust. 3 u.d.j.s.t., zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika”.

Z przytoczonego art. 10 ust. 1 Ustawy o dochodach JST wynika, że podatnik powinien uwzględnić w informacji CIT-8ST wyłącznie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, natomiast zakładem (oddziałem) w rozumieniu art. 10 ust. 3 Ustawy o dochodach JST jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Stosownie do treści art. 67¹⁸ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465; dalej: „Kodeks pracy"), praca może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (praca zdalna). Zdaniem Wnioskodawcy, miejsce pracy pracownika wykonującego pracę całkowicie zdalną oraz pracownika „hybrydowego”, wskazane w zawartej umowie jako jego miejsce zamieszkania lub inny wskazany przez nich konkretny adres z którego będą świadczyć pracę, nie stanowi zakładu (oddziału) pracodawcy.

Zarówno przepisy art. 28 ust. 1 Ustawy o CIT, jak i art. 10 ust. 1 Ustawy o dochodach JST, kolejno jako przesłanki powstania obowiązku składania formularza CIT-8ST wskazują posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego, niż właściwa dla jego siedziby, oraz przewidują obowiązek przekazania części dochodu z udziału we wpływach z podatku do budżetu jednostki samorządu, na którego obszarze znajduje się zakład. Przepisy nakazują przekazywanie tej części dochodu z uwzględnieniem proporcji do liczby osób zatrudnionych w tym zakładzie na postawie umowy o pracę.

Nie sposób jest zatem przyjąć, że miejsce wykonywania pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 3 Ustawy o dochodach JST stanowi organizacyjnie wyodrębnioną część struktury pracodawcy, z odpowiednim zespołem pracowników oraz zorganizowaną zgodnie z wewnętrznymi regulacjami podatnika. Odmienna interpretacja wyżej przytaczanych przepisów skutkowałaby szeregiem niespójności na gruncie tych regulacji.

Mimo że art. 10 ust. 3 Ustawy o dochodach JST używa terminu „miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę” dla zdefiniowania zakładu (oddziału), przepisy Ustawy o CIT oraz Ustawy o dochodach JST powinny być odczytywane łącznie w celu prawidłowego zrozumienia ich normatywnej treści.

Przepisy art. 10 ust. 1 oraz ust. 3 Ustawy o dochodach JST, wprowadzają definicję lokalizacji zakładu (oddziału) zgodną z określeniem miejsca wykonywania pracy Kodeksie pracy. Zgodnie z art. 29 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, miejsce wykonywania pracy jest niezbędnym elementem każdej umowy o pracę.

Przepis art. 10 ust. 3 Ustawy o dochodach JST precyzuje pojęcie zakładu (oddziału) jako odpowiedniej lokalizacji, co umożliwia określenie zarówno lokalizacji oddziału, jak i liczby zatrudnionych w nim pracowników. Liczba pracowników zakładu (oddziału) stanowi podstawę do obliczenia części dochodu z CIT, która trafia do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na terenie której znajduje się zakład (oddział).

Treść art. 28 ust. 1 Ustawy o CIT, zobowiązuje podatników CIT do sporządzania i przesyłania urzędom skarbowym informacji zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Przyjęcie interpretacji, że zakład (oddział) to samo miejsce wykonywania pracy, podważałoby sens tej regulacji. Skoro miejsce wykonywania pracy byłoby zakładem (oddziałem), podawanie zarówno wykazu oddziałów, jak i liczby pracowników świadczących tam pracę nie miałoby żadnego znaczenia.

Interpretacja zakładu (oddziału) jako organizacyjnie wyodrębnionej struktury podatnika znajduje również uzasadnienie w celowości przepisów. Celem jest zapewnienie udziału jednostkom samorządu terytorialnego w dochodach CIT od osób prawnych, które prowadzą działalność gospodarczą na ich terenie i osiągają tam dochód poprzez swoje zakłady (oddziały). Samorządy otrzymują zatem rekompensatę w postaci udziału w dochodach podatkowych za infrastrukturę, z której korzystają zakłady (oddziały) tych osób prawnych.

W odpowiedzi na interpelację poselską z 21 marca 2023 r. (nr interpelacji poselskiej 39920, odpowiedź z 4 kwietnia 2023 r., sygn.: DD6.054.5.2023), Minister Finansów wyjaśnił, że miejsca świadczenia pracy zdalnej przez pracowników nie mogą być uznane za zakład (oddział) na terenie jednostki samorządu terytorialnego innej niż ta, na której terenie znajduje się siedziba podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 Ustawy o dochodach JST, podatek dochodowy rozdziela się między jednostki samorządu terytorialnego proporcjonalnie do liczby osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w zakładzie (oddziale) położonym na terenie danej jednostki. Z odpowiedzi na interpelację wynika, że wymaga się, aby w informacji CIT-8ST podatnik wykazał wszystkich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, przypisanych do odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego, zgodnie z miejscem wykonywania pracy, co oznacza, że nie można pomijać żadnych pracowników w tej informacji.

W konsekwencji, miejsca zamieszkania pracowników wykonujących pracę całkowicie zdalną bądź hybrydową nie stanowią zakładu (oddziału) pracodawcy i nie podlegają ujęciu w informacji CIT-8ST wraz z załącznikiem CIT/A.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Obowiązek składania „Informacji podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych wynika z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”)

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o CIT:

Wyłączną przesłanką powstania obowiązku złożenia informacji, o których mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o CIT jest posiadanie przez podatnika zakładu (oddziału) na terenie innej jednostki samorządu terytorialnego niż właściwa dla jego siedziby.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 356):

Przywołana wyżej ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego zawiera własną definicję zakładu (oddziału), którą należy stosować dla potrzeb tej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego:

Określenie zatem w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy konkretnego pracownika, przesądza o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo) uzyska odpowiednio, procentowo określony udział w całości podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaconego przez pracodawcę.

Zatem, o istnieniu zakładu (oddziału) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji, o konieczności składania informacji CIT-8ST, decyduje określone w umowie o pracę miejsce świadczenia pracy pracownika.

Jak wynika z powyższego stwierdzenia, przyjęta konstrukcja prawna zakłada, że dla potrzeb ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych − wyodrębnionym organizacyjnie zakładem jest określone w umowie o pracę, z konkretnym pracownikiem, miejsce świadczenia pracy. Nie ma więc znaczenia, czy w danym miejscu świadczenia pracy znajduje się lokalne biuro oddziału (zakładu). Istotnym jest natomiast, aby miejsce świadczenia pracy określone było w umowie o pracę i aby położone było na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Odnośnie do miejsca położenia zakładu (oddziału) – w przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, np. gdy w umowie o pracę wskazany jest obszar kilku województw – rozstrzygające jest, w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Dopiero jeżeli konkretne wskazanie miejsca pracy nie jest możliwe, pracownicy winni być zaliczeni do gminy, na terenie której mieści się siedziba pracodawcy.

Zgodnie z art. 67¹⁸ Kodeksu Pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465),

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzą Państwo działalność usługową w zakresie (…). W ramach prowadzonej działalności świadczą Państwo usługi (…) dla podmiotów z grupy X. Stosują Państwo następujące formy zatrudnienia pracowników:

1.Praca stacjonarna − miejscem świadczenia pracy jest biuro prowadzone przez dany oddział Spółki.

2.Praca zdalna całkowita świadczona z miejsca zamieszkania pracownika.

3.Praca zdalna częściowa („hybrydowa”) świadczona z miejsca zamieszkania pracownika z możliwością świadczenia pracy z siedziby Spółki.

Pracownicy świadczący pracę stacjonarną w zawartych z Państwem umowach, jako miejsce świadczenia pracy mają wpisany adres biura Spółki znajdującego się w (...), natomiast pracownicy świadczący pracę całkowicie zdalną − swój adres zamieszania lub inny wskazany przez nich konkretny adres, z którego będą świadczyć pracę.

W umowach zawartych z pracownikami „hybrydowymi” jako miejsce świadczenia pracy widnieje adres zamieszkania danego pracownika lub inny wskazany przez nich konkretny adres, z którego będą świadczyć pracę oraz adnotacja o możliwości świadczenia pracy stacjonarnie, tj. z siedziby Spółki. Wyjaśnili Państwo, że w przypadku umów, które były zawarte przed wprowadzeniem do przepisów Kodeksu pracy możliwości świadczenia pracy w trybie tzw. hybrydowym, po wprowadzeniu tych przepisów podpisane zostały z pracownikami, którzy byli zainteresowani świadczeniem pracy w formie hybrydowej, porozumienia dotyczące wykonywania pracy zdalnej. W porozumieniach tych wskazano, że pracownik będzie wykonywał pracę zdalną w formie hybrydowej, tj. częściowo w formie zdalnej, a częściowo stacjonarnie, w wymiarze każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Określono także, że praca zdalna będzie wykonywana z jednego ze wskazanych przez pracownika w porozumieniu miejsc.

Wskazali Państwo, że nie posiadają formalnych oddziałów wskazanych w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Posiadają Państwo jedynie jedno biuro stanowiące jednocześnie Państwa siedzibę.

Państwa wątpliwości budzi kwestia określenia, czy na potrzeby informacji CIT-8ST miejsce świadczenia pracy zdalnej całkowitej lub częściowej („hybrydowej”), zdefiniowane w umowie jako adres zamieszkania pracownika lub inne wskazane przez niego miejsce (inne niż siedziba Spółki) można uznać za zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika i w związku z tym należy wykazać je w informacji CIT-8ST oraz załączniku CIT/A.

Stanowisko w zakresie podatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy są zobligowani do corocznego składania informacji CIT-8ST o zakładach (oddziałach) podatnika do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawych zostało zawarte w odpowiedzi na interpelację poselską nr 39920 z 4 kwietnia 2023 r. W odpowiedzi tej Ministerstwo Finansów wskazało, że: „należy zauważyć, że w świetle przytoczonej regulacji ustawy o CIT, miejsca świadczenia pracy przez pracownika wykonującego pracę zdalną nie można uznać za zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika”.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że miejsca świadczenia pracy przez pracowników wykonujących pracę zdalną całkowitą lub częściową („hybrydową”), nie stanowią zakładu (oddziału) położonego na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

W konsekwencji, nie powinni Państwo w ramach sporządzania informacji CIT-8ST wraz z załącznikiem CIT/A wykazywać miejsc zamieszkania osób wykonujących pracę zdalną całkowitą lub w przypadku pracowników wykonujących pracę zdalną częściową („hybrydową”) adresów zamieszkania pracowników lub innego wskazanego przez nich konkretnego adresu, z którego będą świadczyć pracę, jako prowadzonych przez Państwa zakładów (oddziałów) pracy.

Podsumowując, na potrzeby informacji CIT-8ST, miejsca świadczenia pracy zdalnej całkowitej lub częściowej („hybrydowej”), zdefiniowanego w umowie jako adres zamieszkania pracownika lub inne wskazane przez niego miejsce (inne, niż siedziba Spółki), nie można uznać za zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika i w związku z tym nie należy wykazywać ich w informacji CIT-8ST oraz załączniku CIT/A.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie zasad wypełniania informacji CIT-8ST w odniesieniu do pracowników wykonujących pracę zdalną całkowitą oraz pracę zdalną częściową („hybrydową”), należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).