Dotyczy ustalenia, czy sposób rozliczania kosztów dla celów rachunkowych wpływa na możliwość rozliczania kosztów dla celów podatkowych (art. 15 ust. 4a).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 20 września 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania, na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych:

- Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), mając na uwadze, że dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek,

- Kosztów przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, bez względu na sposób rozliczania Kosztów dla celów rachunkowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy). Rok obrotowy i podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka prowadzi księgi rachunkowe i jest zobligowana do sporządzania oraz składania sprawozdań finansowych.

Wnioskodawca prowadzi działalność (…). W zakresie prowadzonej działalności, Wnioskodawca prowadzi również działalność badawczo-rozwojową. Prace związane z działalnością badawczo-rozwojową (dalej: „Prace B+R”) Wnioskodawca prowadzi na potrzeby rozwoju działalności (…).

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność polegająca na realizacji Prac B+R spełnia wszystkie przesłanki definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT.

W ramach prowadzonych Prac B+R Spółka identyfikuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 742 z późn. zm.; dalej: „Prawo o szkolnictwie wyższym”), zgodnie z którym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (dalej: „Prace rozwojowe”).

W związku z realizacją Prac rozwojowych, Wnioskodawca ponosi koszty tych Prac rozwojowych (dalej: „Koszty”), które stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Co do zasady, na potrzeby rachunkowe Koszty zakończonych Prac rozwojowych Spółka zalicza do wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 33 ust. 2 Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 z późn. zm.; dalej: „UoR”). Głównym elementem kosztów zakończonych prac rozwojowych są koszty wynagrodzeń pracowników bezpośrednio zaangażowanych w te prace. W efekcie, na potrzeby rachunkowe, powyższe Koszty są kapitalizowane i rozliczane w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne. W przypadku Prac rozwojowych, które zaniechano, zakończyły się niepowodzeniem lub w inny sposób nie spełniają łącznie wszystkich przesłanek określonych w art. 33 ust. 2 UoR, na potrzeby rachunkowe Koszty są ujmowane w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych. Niniejszy sposób rozliczania na potrzeby rachunkowe Kosztów Prac rozwojowych jest stosowany przez Spółkę począwszy od 1 lipca 2024 r.

Z kolei, na potrzeby podatkowe, Koszty Prac rozwojowych, gdzie głównym elementem są również koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w te prace, Spółka obecnie rozpoznaje jako koszty uzyskania przychodów na bieżąco, tj. stosownie do art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT, w miesiącu w którym zostały poniesione, niezależnie od rachunkowego sposobu rozliczenia tych Kosztów.

Na takich samych zasadach jak opisane powyżej, Spółka zamierza prowadzić Prace rozwojowe oraz rozliczać Koszty tych prac również w przyszłości. Niewykluczone jednak, że w przyszłości Spółka dokona zmiany sposobu rozliczania Kosztów na potrzeby podatkowe przy zastosowaniu jednego z dostępnych sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT.

W związku z rachunkowym sposobem rozliczania Kosztów, po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości co do prawidłowego rozliczenia Kosztów na gruncie przepisów Ustawy o CIT.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że celem niniejszego wniosku nie jest potwierdzenie prawidłowości przyjętej klasyfikacji Kosztów jako kosztów uzyskania przychodów, czy też jako kosztów prac rozwojowych, jak również prowadzonej działalności, jako spełniającej przesłanki do uznania ją za działalność badawczo-rozwojową (w rozumieniu Ustawy o CIT). Celem wniosku jest ustalenie prawidłowego momentu zaliczenia Kosztów do kosztów uzyskania przychodów na gruncie Ustawy o CIT, w związku z przedstawionym powyżej sposobem rozpoznawania ich na potrzeby rachunkowe, który Spółka zaczęła stosować od 1 lipca 2024 r.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania, na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), mając na uwadze, że dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek?

2. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania, na potrzeby CIT, Kosztów przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, bez względu na sposób rozliczania Kosztów dla celów rachunkowych?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Stanowisko w zakresie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, jest on uprawniony do rozliczania, na potrzeby CIT, Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), również w sytuacji, w której dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek.

2. Stanowisko w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, jest on uprawniony do rozliczania na potrzeby CIT Kosztów, przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, bez względu na sposób ujęcia Kosztów dla celów rachunkowych.

Podstawa prawna

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Szczegółowe zasady rozliczania na potrzeby CIT kosztów uzyskania przychodów będących kosztami prac rozwojowych określa art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Na gruncie prawa bilansowego zasady rozliczania kosztów prac rozwojowych określa art. 33 ust. 2-3 UoR:

1. Koszty zakończonych prac rozwojowych prowadzonych przez jednostkę na własne potrzeby, poniesione przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii, zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli:

1)produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone;

2)techniczna przydatność produktu lub technologii została stwierdzona i odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie jednostka podjęła decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii;

3)koszty prac rozwojowych zostaną pokryte, według przewidywań, przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

2. Koszty, o których mowa w ust. 2, odpisuje się przez okres ekonomicznej użyteczności rezultatów prac rozwojowych. Jeżeli w wyjątkowych przypadkach nie można wiarygodnie oszacować okresu ekonomicznej użyteczności rezultatów zakończonych prac rozwojowych, to okres dokonywania odpisów nie może przekraczać 5 lat.

Dopuszczalne sposoby rozliczania kosztów prac rozwojowych na gruncie Ustawy o CIT

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, podatnik ma prawo do wyboru jednej z czterech metod rozliczania kosztów prac rozwojowych:

1) na bieżąco w miesiącu poniesienia albo

2) w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym koszt został poniesiony, albo

3) jednorazowo w roku podatkowym, w którym prace rozwojowe zostały zakończone, albo

4) kapitalizację kosztów prac rozwojowych poprzez zaliczenie ich wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Zastosowanie przez ustawodawcę w treści art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych) oraz spójnika „albo” (alternatywa rozłączna), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań, kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada prawo swobodnego wyboru metody zaliczenia wydatków ponoszonych na realizację prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodu. W efekcie, treść przywołanego przepisu wskazuje, że podatnik jest uprawniony do dowolnego wyboru jednego ze sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych z art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT.

Brak wpływu sposobu rozliczania prac rozwojowych na gruncie prawa bilansowego na rozliczenie na gruncie CIT

Na gruncie przepisów UoR, zasady rozliczania kosztów prac rozwojowych reguluje w szczególności przywołany powyżej art. 33 ust. 2-3 UoR, zgodnie z którym po spełnieniu określonych warunków, koszty zakończonych prac rozwojowych zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych i w efekcie koszty te podlegają kapitalizacji oraz rozliczane są w czasie poprzez odpisy amortyzacyjne. Jeżeli natomiast, któryś z warunków wymienionych w art. 33 UoR nie zostanie spełniony, koszty te odnosi się w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.

Z przedstawionych powyżej uwag wynika, że:

1)przepisy UoR przewidują zaliczenie do WNiP kosztów zakończonych prac rozwojowych, po spełnieniu określonych warunków,

2)przepisy Ustawy o CIT przewidują cztery metody rozliczania kosztów prac rozwojowych, do wyboru przez podatnika.

W tym zakresie należy określić, jaka jest relacja pomiędzy przepisami dotyczącymi rozliczania kosztów prac rozwojowych na gruncie przepisów podatkowych i przepisów bilansowych, w szczególności czy metodyka stosowana na potrzeby bilansowe wpływa na metodykę stosowaną na potrzeby podatkowe.

W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjęty jest pogląd o autonomii prawa podatkowego i prawa bilansowego. W efekcie, określona kwalifikacja zdarzenia na gruncie przepisów bilansowych zasadniczo nie wpływa na to, w jaki sposób niniejsze zdarzenie należy rozpoznać podatkowo. W tym zakresie można przywołać m.in.:

1) Wyrok NSA z 11 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3487/16: „(...) w ustawach podatkowych musi istnieć bezpośrednie odwołanie do konkretnych przepisów ustawy o rachunkowości, przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie lub Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, czy Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, aby mogły one zostać uznane za kreujące prawa i obowiązki podatkowe”.

2) Wyrok NSA z 5 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2613/17: „data dokonania technicznego zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w rozumieniu ustawy o CIT. Wobec tego, moment wprowadzenia informacji do systemu oraz sposób ujęcia danego wydatku jako kosztu w księgach rachunkowych pozostaje bez wpływu na kwalifikację podatkową poniesionego wydatku”.

Z przywołanych orzeczeń wynika, że kwalifikacja określonych zdarzeń na gruncie prawa rachunkowego nie wywołuje skutków podatkowych, o ile przepisy podatkowe bezpośrednio nie odwołują się do skutków na gruncie rachunkowym.

Powyższe wskazuje więc, że metodologia rozliczania prac rozwojowych stosowana na gruncie rachunkowym nie wpływa na sposób rozliczania tego rodzaju kosztów na gruncie przepisów Ustawy o CIT. W efekcie, na potrzeby CIT podatnik ma możliwość dowolnego wyboru jednego ze sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych przewidzianych w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, niezależnie od tego w jaki sposób rozlicza koszty prac rozwojowych na potrzeby bilansowe.

Rozliczanie Kosztów w CIT przez Wnioskodawcę

Odnosząc przedstawione powyżej uwagi na grunt zagadnienia będącego przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że rozliczanie przez Wnioskodawcę na potrzeby bilansowe Kosztów w czasie, poprzez zaliczanie ich do wartości niematerialnych i prawnych, nie wpływa na sposób rozliczania Kosztów na potrzeby CIT.

W efekcie, Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania, na potrzeby CIT, Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), również w sytuacji, w której dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek.

Wnioskodawca może bowiem rozliczać Koszty w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT) lub dowolnie wybrać inny ze sposobów rozliczania Kosztów przewidziany w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT.

Stanowiska organów podatkowych

Wnioskodawca zwraca uwagę na to, że Dyrektor KIS w wydawanych rozstrzygnięciach potwierdza prezentowaną powyżej wykładnię art. 15 ust. 4a ustawy o CIT:

1) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 17 kwietnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.106.2024.1.AN:

- „(...) stwierdzić należy, że Spółka, w odniesieniu do przedstawionego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Projektu, ma prawo do zaliczenia kosztów prac rozwojowych tego Projektu do kosztów uzyskania przychodów przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a updop, bez względu na sposób ujęcia przedmiotowych kosztów dla celów bilansowych”.

2) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 26 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.343.2022.2.PC:

- W interpretacji organ zaaprobował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Spółka będzie uprawniona do rozpoznania kosztów poniesionych w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi, w tym ponoszonych na pokrycie rat leasingowych, zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy CIT, tj. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, bez względu na sposób ujęcia przedmiotowych kosztów dla celów bilansowych”.

3) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 24 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.383.2019.1.MO:

- „(...) stanowisko Spółki, zgodnie z którym, pomimo spełnienia wynikających z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP przesłanek umożliwiających zaliczenie kosztów prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym do wartości niematerialnych i prawnych oraz zaliczenia tych kosztów do wartości niematerialnych i prawnych na gruncie prawa bilansowego, koszty prac rozwojowych mogą być odniesione w ciężar kosztów uzyskania przychodów, w sposób określony w art. 15 ust. 4a pkt 1 lub pkt 2 ustawy o PDOP, tj. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, należy uznać za prawidłowe”.

Podsumowanie

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska, zgodnie z którym:

1.jest on uprawniony do rozliczania, na potrzeby CIT, Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), w sytuacji w której dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek,

2.jest on uprawniony do rozliczania, na potrzeby CIT, Kosztów przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, bez względu na sposób ujęcia Kosztów dla celów rachunkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-jest definitywny, a więc bezzwrotny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

-został właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT,

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT,

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.),

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o CIT specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe.

W myśl art. 15 ust. 4a ustawy o CIT,

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań, kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika „albo” (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że Spółka, według własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Zatem, na podstawie powołanego wyżej przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku CIT.

Uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych należy podkreślić, że art. 15 ust. 4a ustawy o CIT, odnosi się do pojęcia kosztu zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 tej ustawy, a więc pojęcia kosztu w znaczeniu ustawy podatkowej.

W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, niezależnie od ich ujęcia dla celów rachunkowych.

Przy czym należy mieć na uwadze, że przedmiotowa swoboda w zakresie dowolności wyboru jednej z trzech określonych w treści art. 15 ust. 4a ustawy o CIT metod, nie przewiduje jednak możliwości wyboru różnych metod w ramach jednego projektu, tj. stosowania do poszczególnych kosztów kwalifikowanych projektu stanowiącego prace rozwojowe różnych metod zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Państwo stanowisko w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania, na potrzeby podatku CIT:

- Kosztów w miesiącu, w którym zostały poniesione (zgodnie z art. 15 ust. 4a pkt 1 Ustawy o CIT), mając na uwadze, że dla celów rachunkowych Koszty są rozliczane odpowiednio jako (i) odpisy amortyzacyjne zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych kosztów zakończonych prac rozwojowych, gdy spełniają one przesłanki określone w art. 33 ust. 2 UoR oraz (ii) pozostałe koszty operacyjne w przypadku braku spełnienia tych przesłanek – jest prawidłowe,

- Kosztów przy zastosowaniu jednego ze sposobów wskazanych w art. 15 ust. 4a Ustawy o CIT, bez względu na sposób rozliczania Kosztów dla celów rachunkowych – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzamy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Odnosząc się do powołanych wyroków, należy zauważyć, że orzeczenia sądowe wydawane są w indywidualnych sprawach w odzwierciedleniu do konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych i nie mają charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego. Powołane orzeczenia nie są źródłem prawa i nie mogą stanowić podstawy prawnej działań organów administracji. Organy administracji są związane oceną prawną i wskazaniami co do dalszego postępowania wyrażonymi w orzeczeniu sądu administracyjnego, jednakże to związanie istnieje tylko w ramach tej sprawy, która była rozpoznawana przez sąd administracyjny – zgodnie z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).