Dotyczy ustalenia, czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT. - Interpretacja - null

Shutterstock

Dotyczy ustalenia, czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT. - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.441.2024.2.KM

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Dotyczy ustalenia, czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2024 r. (data wpływu: 9 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „B” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Przedmiotem przeważającej działalności B według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jest (…).

Wspólnikiem B posiadającym 100% udziałów jest C (dalej: „C”).

C to (…).

B jest podmiotem w 100% kontrolowanym przez C, wchodzącym w skład szerokiej struktury kierowanej przez C, co pozwala na (…).

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (KRS: (…)) (dalej: „A”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Udziałowcami A są:

B, któremu przysługuje 40% udziałów w kapitale zakładowym A oraz

D (KRS: (…)) (dalej: „D”), której przysługuje 60% udziałów w kapitale zakładowym A.

Głównym celem powstania A i uczestnictwa w niej B była chęć realizowania innowacyjnego wspólnego przedsięwzięcia przez C oraz D, który dotyczyło (…). 5 podmiotów opisanych powyżej, tj. A, E, C, B oraz D realizują Wspólne przedsięwzięcie na podstawie zawartej Umowy.

Zysk wypracowany przez A będzie wypłacany w formie dywidendy do jej wspólników, tj. do B oraz do D.

W uzupełnieniu wniosku z 7 października 2024 r. wskazali Państwo m.in., że:

A sp. z o.o. została zarejestrowana (…). Od rejestracji do dnia złożenia niniejszego pisma nie upłynął okres dwóch lat, niemniej jednak, dwuletni okres nieprzerwanego posiadania przez B sp. z o.o. udziałów w kapitale zakładowym A (nie mniej niż 10% udziałów) będzie upływał po dniu wypłaty dywidendy.

Spółka nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Posiadanie przez Spółkę udziałów w kapitale zakładowym A wynika z tytułu prawa własności.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie będą występować negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), tj. skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ww. ustawy:

a)nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu;

b)nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 Ustawy o CIT.

Pytanie

Czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zagadnienia ogólne

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się – zgodnie z ww. art. 7b ust. 1 pkt 1) lit. a) Ustawy o CIT – przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym – dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Przepisy Ustawy o CIT (art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT) wprowadzają zwolnienie z powyższego podatku, wskazując, że zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3)spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. dywidendy.

Zgodnie z art. 22 ust. 4a i 4b Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa powyżej ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka otrzymująca dywidendę posiada udziały w spółce ją wypłacającej nieprzerwanie przez okres dwóch lat, przy czym zwolnienie to może być zastosowane również wtedy gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów).

Zgodnie z art. 22 ust. 4d Ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa powyżej stosuje się, gdy posiadanie udziałów w spółce wypłacającej dywidendę wynika z prawa własności. Uprawnienie do otrzymania dywidendy zależy od posiadania własności udziałów. Podmiot otrzymuje dywidendę z tego tytułu, że jest udziałowcem w spółce.

Zgodnie z art. 4a pkt 29 Ustawy o CIT „rzeczywisty właściciel” oznacza podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a)otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Wnioskodawca wskazuje, że w opisywanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie przywołane powyżej przesłanki warunkujące możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT, tj. w szczególności:

a)A jest spółką mającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

b)B jest spółką mającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

c)B posiada bezpośrednio 40% udziałów w kapitale zakładowym A;

d)B nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;

e)podstawą posiadania udziałów przysługujących B w kapitale zakładowym A jest prawo własności.

Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada udziałów w kapitale zakładowym B nieprzerwanie przez okres dwóch lat, co wynika z faktu, że A została zawiązana (…). W przypadku wypłaty na rzecz Wnioskodawcy dywidendy przed upływem 2 lat nieprzerwanego posiadania udziałów w B, Wnioskodawca zamierza następnie dalej posiadać przedmiotowe udziały, tj. tak aby łączny okres posiadania udziałów wyniósł co najmniej 2 lata (zgodnie z art. 22 ust. 4b Ustawy o CIT).

Należy stwierdzić, że przepisy Ustawy o CIT dla zastosowania zwolnienia z art. 22 ust. 4 nie przewidują wymogu posiadania przez podatnika (spółkę otrzymującą dywidendę) statusu rzeczywistego właściciela wypłacanych należności. Istnieje jedynie wymóg posiadania statusu właściciela udziałów lub akcji spółki zależnej, co wynika z faktu, że prawo do dywidendy jest uzależnione od posiadania udziałów (akcji).

Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 18; dalej: „KSH”). wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Kodeks spółek handlowych wprowadza więc prawo do udziału w zysku, które jest ściśle związane z udziałem wspólnika w spółce. W literaturze wskazuje się, że po spełnieniu wszystkich przesłanek z art. 191 § 1 KSH po stronie wspólnika powstaje roszczenie o wypłatę dywidendy. Specyfika płatności dokonywanych z tytułu dywidend ma więc to do siebie, że ich jedynym odbiorcą może być wspólnik mający prawo do udziału w zysku danej spółki. Wyklucza to więc wypłatę dywidendy nieuprawnionemu  – w powyższym znaczeniu – podmiotowi.

Z językowej wykładni przepisów można wnioskować, że przy stosowaniu zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 22 ust. 4 w odniesieniu do dywidend, podmiot wypłacający dywidendę, w ramach dochowania należytej staranności, jest zobowiązany do weryfikacji warunków, o których mowa w art. 22 Ustawy o CIT.

Warunek, aby odbiorca należności był jej rzeczywistym właścicielem został wprost wskazany w art. 21 ust. 3 pkt 4 Ustawy o CIT dotyczącym zwolnienia od podatku dochodowego m.in. odsetek i należności licencyjnych obok warunków co do zasady analogicznych jak w przypadku zwolnienia dotyczącego dywidend, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Warunek by odbiorca należności był jej rzeczywistym właścicielem został więc wyraźnie przewidziany w Ustawie o CIT dotyczącym zwolnienia z podatku u źródła dla odsetek i należności licencyjnych. Brak jest natomiast takiego warunku w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT dotyczącym zwolnienia z podatku CIT dla dywidend.

Takie brzmienie przepisów Ustawy o CIT jest dowodem na to, że celem racjonalnego ustawodawcy nie było uzależnienie możliwości skorzystania ze zwolnienia dotyczącego dywidend od statusu odbiorcy jako rzeczywistego właściciela - znalazłoby to bowiem wyraz w treści art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, tak jak w przypadku art. 21 ust. 3 pkt 4 Ustawy o CIT w zakresie odsetek, praw autorskich, praw pokrewnych etc.

Wywodzenie istnienia warunku posiadania statusu rzeczywistego właściciela w odniesieniu do zwolnienia z podatku CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, wobec braku takiego zastrzeżenia w treści art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, oraz biorąc pod uwagę, że warunek taki został sformułowany wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT stanowiłoby niedopuszczalne wyjście poza granice językowej wykładni tych przepisów oraz pozostawałoby w sprzeczności z wykładnią funkcjonalną i celowościową.

Przykładowe stanowisko sądów administracyjnych oraz organów podatkowych

W wyroku NSA z 8 lutego 2023 r., (sygn. akt II FSK 1277/22) orzeczono, że: „Analiza treści art. 22 ust. 4-4d u.p.d.o.p. prowadzi do wniosku, że zwolnienie podatkowe ma miejsce, jeżeli spełnione zostaną łącznie wszystkie w nim wymienione przesłanki. Przepisy te nie zawierają warunku, aby odbiorca dywidendy był jej «rzeczywistym właścicielem». Wymagane jest jedynie, aby był co do zasady właścicielem udziałów (akcji) spółki zależnej. Jest to konsekwencja tego, że uprawnienie do otrzymania dywidendy zależy od posiadania własności udziałów. Zatem zasadne jest przyjęcie, że dla zwolnienia od opodatkowania wystarczające jest spełnienie warunków wymienionych w art. 22 ust. 4-6 u.p.d.o.p. (...)”.

Podobne stanowisko przyjęto w wyrokach: WSA w Łodzi z dnia 4 października 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 505/22, NSA z 27 kwietnia 2021 r., sygn. akt II FSK 240/21 oraz WSA we Wrocławiu z 11 marca 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 977/19.

Zgodnie z wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2023 r., sygn. akt II FSK 1461/2, NSA wskazał:

„Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, brak w PDOPrU wskazanego powyżej warunku posiadania przez spółkę otrzymującą dywidendę statusu rzeczywistego właściciela przesądza o tym, że dla skorzystania z prawa do zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dywidend nie jest wymagane, by odbiorca dywidendy był jej rzeczywistym właścicielem. Wywodzenie istnienia warunku posiadania statusu rzeczywistego właściciela w odniesieniu do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 4 PDOPrU, wobec braku takiego zastrzeżenia w treści tego przepisu oraz biorąc pod uwagę, że warunek taki został sformułowany wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 PDOPrU, stanowi niedopuszczalne wyjście poza granice językowej wykładni tych przepisów”. „W świetle powyższego, nie jest więc tak, że dla zastosowania zwolnienia z zapłaty podatku źródła przy wypłacie dywidendy konieczne jest posiadanie statusu rzeczywistego właściciela po stronie odbiorcy takiej płatności. Przeciwnie, żaden przepis PDOPrU nie przewiduje takiej konieczności, a dla zastosowania zwolnienia z podatku u źródła konieczne jest spełnienie wyłącznie przesłanek określonych w art. 22 ust. 4-6 PDOPrU i dochowanie przez polskiego płatnika należytej staranności przy weryfikacji spełniania tych przesłanek, co w pełni zasadnie potwierdził Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku”.

W wyroku z 17 października 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1586/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie potwierdził: „w przypadku wypłaty dywidendy na rzecz spółki matki, która następnie przekazuje dywidendę innemu podmiotowi, można skorzystać ze zwolnienia dywidendowego. Przepis art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie stanowi bowiem o rzeczywistym beneficjencie dywidendy. Mówi o podmiocie, który uzyskuje przychody z dywidend”.

Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy, uznać należy, że zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów, a ponadto w zgodzie z systemową i celowościową wykładnią Ustawy o CIT dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej                

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania określającego zakres rozpatrzenia wniosku przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia ustalenia czy w odniesieniu do dywidendy wypłacanej przez A na rzecz B będą spełnione warunki, o których mowa w art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Przepis ten został przy tym wskazany we wniosku jako będący przedmiotem interpretacji indywidualnej. Tym samym inne kwestie wynikające z Państwa stanowiska, wykraczające poza zakres Państwa pytania a dotyczące weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela nie są przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

Odnosząc się do zadanego przez Państwa pytania, zauważyć należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4) spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ww. ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT:

Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 4d ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

1) jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;

2) w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:

a) własności,

b) innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Ponadto, należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT:

Przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 4, art. 24n ust. 1 oraz art. 24o ust. 1 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

1) sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2) głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy dywidenda wypłacana przez A na rzecz B będzie korzystać ze zwolnienia od CIT, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości, wskazać należy, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę (zaliczkę na poczet dywidendy) jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać należy, że w świetle przepisu art. 22 ust. 4b ustawy o CIT, wymóg nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w spółce dokonującej wypłat z tytułów określonych w art. 22 ust. 1 ww. ustawy nie musi być spełniony w dacie dokonywania tych wypłat. Dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych korzysta ze zwolnienia również w sytuacji, gdy uzyskujący go podatnik posiada wymagany procent udziałów (akcji) przez okres krótszy niż dwa lata, o ile stan ten nie ulegnie zmianie do momentu upływu wymaganego okresu dwóch lat. Z takim przypadkiem mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że od rejestracji do dnia złożenia niniejszego pisma nie upłynął okres dwóch lat, niemniej jednak, dwuletni okres nieprzerwanego posiadania przez B sp. z o.o. (Państwa Spółkę) udziałów w kapitale zakładowym A (nie mniej niż 10% udziałów) będzie upływał po dniu wypłaty dywidendy. Jednocześnie w sprawie nie będą występować negatywne przesłanki określone w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT

Zatem, z uwagi na powyższe, a także z uwagi na fakt, że spełnione są inne warunki formalnoprawne wynikające z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, tj.:

—  wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – A jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce,

—  uzyskującym dochody (przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych są Państwo, tj. Spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce,

—  Państwa Spółka posiada 40% udziałów w kapitale zakładowym A, a ich posiadanie wynika z tytułu prawa własności,

—  Spółka nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,

to w konsekwencji należy zgodzić się z Państwem, że dywidenda wypłacana przez A na rzecz Państwa Spółki będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).