Zaliczenie kosztów sesji terapeutycznej członka zarządu do kosztów uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 8 sierpnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy wydatek poniesiony na psychoterapię członka zarządu, mający na celu redukcję stresu, przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu oraz chorobom psychicznym prowadzących do absencji, rozwój kompetencji zawodowych, można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów podatku CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka X Sp. z o. o. chce sfinansować członkowi zarządu sesje psychoterapeutyczne. Spółka zajmuje się pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości oraz pośrednictwem finansowym. Dziedzina, w jakiej działa Spółka jest niezwykle dynamiczną, stresującą dziedziną, a decyzje zarządcze w tym zakresie obarczone są dużym skupieniem, odpowiedzialnością, co rodzi duże ryzyko wysokiego poziomu stresu, a co za tym idzie ryzyko wypalenia zawodowego i chorób psychicznych (depresja, zaburzenia lękowe).

W związku z powyższym Spółka zdecydowała, że celem zabezpieczenia źródła uzyskania przychodów, zaproponuje członkom zarządu sesje u psychoterapeuty, które mają na celu rozładowanie napięcia oraz neutralizację negatywnych emocji związanych z odpowiedzialnością finansową, dynamiką pracy, obniżenie poziomu stresu, zapobieganie wypaleniu zawodowemu, rozwijanie odporności psychicznej. Spółka widzi realną szansę, że sesje u psychoterapeuty pomogą nabierać lepszej odporności na stres i sytuacje trudne, zapobiegając absencji zawodowej lub rezygnacji ze stanowiska, co wiążę się bezpośrednio z osiąganiem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów.

Pytanie

Czy wydatek poniesiony na psychoterapię członka zarządu, mający na celu redukcję stresu, przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu oraz chorobom psychicznym prowadzących do absencji, rozwój kompetencji zawodowych, można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów podatku CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatek spełnia założenia przepisu art. 15 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych:

·wydatek zostanie poniesiony - Spółka otrzyma fakturę;

·celem poniesionego wydatku będzie uzyskanie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;

·wydatek nie został wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym wyłączenia z kosztów podatkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem, wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 updop, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Jeśli jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka zajmuje się pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości oraz pośrednictwem finansowym. Dziedzina, w jakiej działa Państwa Spółka jest niezwykle dynamiczną, stresującą dziedziną, a decyzje zarządcze w tym zakresie obarczone są dużym skupieniem, odpowiedzialnością, co rodzi duże ryzyko wysokiego poziomu stresu, a co za tym idzie ryzyko wypalenia zawodowego i chorób psychicznych (depresja, zaburzenia lękowe).

W mojej ocenie, wskazane we wniosku wydatki na sesje terapeutyczne dla członka zarządu przejawiają charakter osobisty, a ich poniesienie ma na celu jedynie poprawę warunków zdrowotnych i ochronę zdrowia członka zarządu, a nie wykonywanie działalności gospodarczej. Bez wątpienia zły stan zdrowia może przełożyć się na niemożność wykonywania działalności gospodarczej, a zdrowie psychiczne pozwala realizować przychody z tej działalności, ale nie sposób uznać, że są to wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Brak jest bowiem ich związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wydatki, jakie zamierzają Państwo ponosić na sesje psychoterapeutyczne dla członka zarządu nie mają związku z prowadzoną przez Państwa działalnością, gdyż bezpośrednim celem ich poniesienia jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania organizmu członka zarządu.

Wydatki na sesje psychoterapeutyczne nie mają także na celu ani zachowania, ani zabezpieczenia źródła przychodów.

Dodatkowo, należy wskazać, że praktycznie każdy zawód związany jest z sytuacjami stresowymi, a wiele zawodów związanych jest z dużą odpowiedzialnością. Każda praca/rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej ma określony wpływ/nie pozostaje obojętny względem zdrowia, także zdrowia psychicznego.

W sytuacji, gdy członek zarządu będzie uczęszczał na sesje terapeutyczne, które mają na celu rozładowanie napięcia oraz neutralizację negatywnych emocji związanych z odpowiedzialnością finansową, dynamiką pracy, obniżenie poziomu stresu, zapobieganie wypaleniu zawodowemu, rozwijanie odporności psychicznej to sprzyja to wypełnianiu własnych potrzeb osobistych członka zarządu, których wymaga stan jego zdrowia, zatem nie ma związku z prowadzoną przez Państwa działalność gospodarczą.

Powyższe oznacza, że nie jest spełniona, w stosunku do wydatków na sesje terapeutyczne, podstawowa przesłanka zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu zawarta w treści art. 15 ust. 1 updop, co oznacza, że wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy wydatek poniesiony na psychoterapię członka zarządu, mający na celu redukcję stresu, przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu oraz chorobom psychicznym prowadzących do absencji, rozwój kompetencji zawodowych, można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów podatku CIT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).