Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.364.2024.1.PK
Temat interpretacji
Termin, od którego Spółka musi wysyłać JPK_KR CIT.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, kiedy po raz pierwszy Spółka będzie zobowiązana przesłać pliki JPK_CIT do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce, a w konsekwencji podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie CIT.
Spółka nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 Ustawy CIT.
Jednocześnie, Spółka jest podatnikiem VAT, przez co jest zobowiązana do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK-VAT (w części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż (...), sprzedaż części i akcesoriów (...), oraz świadczenie usług z zakresu obsługi serwisowej.
Z dniem 1 stycznia 2022 r. Spółka zmieniła formę opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek (dalej: „Estoński CIT”) na zasadach określonych w rozdziale 6b Ustawy CIT. Jak wynika ze złożonego przez Wnioskodawcę zawiadomienia ZAW-RD, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7 wspomnianej ustawy, Spółka będzie opodatkowana Estońskim CIT co najmniej do końca 2025 r. Wnioskodawca również nie wyklucza, że w dalszych latach podatkowych pozostanie przy tej formie opodatkowania.
Zgodnie z art. 28d ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca jako podatnik opodatkowany Estońskim CIT prowadzi księgi rachunkowe oraz sporządza sprawozdania finansowe na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:
1)wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, oraz
2)w kapitale własnym:
a)kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz
b)kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.
W związku z wyborem opodatkowania Estońskim CIT, w ramach rozliczenia za 2022 i 2023 r., Wnioskodawca nie złożył zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym (CIT-8) w rozumieniu art. 27 ust. 1 Ustawy CIT, lecz odpowiednio w dniu 19 czerwca 2023 r. i w dniu 29 marca 2024 r. złożył deklarację o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek (CIT-8E) w rozumieniu art. 28r ust. 1 Ustawy CIT. Tym samym, jako podatnik opodatkowany Estońskim CIT, Wnioskodawca nie rozpoznaje ani przychodów podatkowych, ani kosztów uzyskania przychodów, ani dochodu, ani straty podatkowej, tj. kategorii istotnych z punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.
Wnioskodawca potencjalnie może natomiast wykazać dochody w rozumieniu art. 28m w zw. z art. 28n Ustawy CIT, które stanowią podstawę opodatkowania Estońskim CIT, a które nie referują do „przychodów podlegających opodatkowaniu”, „kosztów uzyskania przychodów”, „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania dochodów” czy „dochodu albo straty”, tj. pojęć charakterystycznych przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Niezależnie od powyższego, w roku 2023 r., przychody bilansowe uzyskane przez Wnioskodawcę, rozpoznawane zgodnie z przepisami o rachunkowości (tj. ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: ustawa o rachunkowości) przekroczyły w ujęciu rocznym równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego. Wnioskodawca zakłada, iż również w przyszłości, jego przychody bilansowe, rozpoznawane zgodnie z przepisami rachunkowości, będą przekraczać wskazaną wartość.
Mając na uwadze zmiany w Ustawie CIT, które wejdą w życie od dnia 1 stycznia 2025 r. Wnioskodawca, będąc podmiotem opodatkowanym Estońskim CIT i nie rozpoznającym zasadniczo przychodów podatkowych, powziął wątpliwość za który rok podatkowy będzie po raz pierwszy zobowiązany do przesyłania JPK-CIT (dalej: „JPK-CIT”) na rzecz właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Pytania
Czy w analizowanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca, w ślad za obowiązkiem z art. 9 ust. 1c i 1d Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2025 r., będzie zobowiązany do przesyłania na rzecz właściwego naczelnika urzędu skarbowego JPK-CIT w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2025 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie zobowiązana w ślad za obowiązkiem wynikającym z art. 9 ust. 1c i 1d Ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2025 r.) do przesyłania JPK-CIT po raz pierwszy do właściwego naczelnika rzędu skarbowego w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2025 r.
Powyższe wynika z przepisu art. 66 ust. 2 pkt 2 Ustawy Zmieniającej, zgodnie z którym Spółka jest podmiotem obowiązanym do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK- VAT (części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
W niniejszej sprawie nie dojdzie do ziszczenia się którejkolwiek z przesłanek z art. 66 ust. 2 pkt 1 Ustawy Zmieniającej (status podatkowej grupy kapitałowej, status podatnika osiągającego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przychód przekraczający równowartość 50 mln EUR odpowiednio przeliczonych na PLN), które mogłyby materializować obowiązek przesyłania JPK-CIT rok wcześniej, czyli w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczynającego się już po 31 grudnia 2024 r.
Bez znaczenia w ocenie Wnioskodawcy pozostanie okoliczność, iż Spółka obecnie jak i w przyszłości uzyskuje / będzie uzyskiwała przychody bilansowe przekraczające równowartość 50 mln EUR odpowiednio przeliczonych na PLN.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 2 pkt 11 lit. a) w zw. z art. 89 pkt 6 Ustawy zmieniającej z dniem 1 stycznia 2025 r., do art. 9 Ustawy CIT zostaną dodane ust. 1c-1g, które będą regulować obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych oraz ich przesyłanie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w stosownej strukturze logicznej i określonym terminie (tj. przesyłanie JPK-CIT).
Ponadto, stosownie do przepisu intertemporalnego wskazanego w art. 66 ust. 2 Ustawy zmieniającej:
„Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianej w art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi - za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:
[Pierwsza grupa Podatników]
1) 31 grudnia 2024 r. - w przypadku:
a) podatkowych grup kapitałowych,
b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;
[Druga grupa Podatników]
2) 31 grudnia 2025 r. - w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;
[Trzecia grupa Podatników]
3) 31 grudnia 2026 r. - w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi”.
W konstrukcji przepisu art. 66 Ustawy zmieniającej, w kolejnych jednostkach redakcyjnych, wskazane zostały grupy podatników obowiązanych docelowo do realizacji nowego obowiązku przesyłania JPK-CIT w określonych horyzontach czasowych.
W ust. 2 pkt 1 ww. przepisu Ustawy zmieniającej określona została Pierwsza grupa Podatników, którzy będą zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych i przesyłania ich po raz pierwszy za rok podatkowy lub za rok obrotowy, rozpoczynający się już po dniu 31 grudnia 2024 r. Odnosi się ona do dwóch warunków (przesłanek) – statusu podatkowej grupy kapitałowej i uzyskania określonej wartości przychodu.
Zaznaczyć trzeba, że Spółka nie wchodzi i nie zamierza wchodzić w skład podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 Ustawy CIT, przez co przesłanka z art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy zmieniającej nie znajdzie zastosowania w niniejszej sytuacji.
Warunek z art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej odnosi się z kolei do podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego.
W ramach omawianej regulacji, nie wskazano wprost, czy wspomniana „wartość przychodu” odnosi się do przychodu podatkowego w rozumieniu Ustawy CIT niemniej jednak w ocenie podatnika taki wniosek można wywieść z całokształtu legislacji.
Wnioskodawca chciałby wskazać, iż niemalże analogiczne stwierdzenie (warunek) dotyczące „wartości przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym przekraczającej wartość 50 mln euro (...)” znajduje się w innym przepisie Ustawy CIT odnoszącym się do publikowania indywidualnych danych podatników (art. 27b Ustawy CIT), który jest powiązany z przepisem zawierającym wymóg podawania do publicznej wiadomości informacji o realizacji strategii podatkowej (art. 27c Ustawy CIT).
Zgodnie ze wspomnianym art. 27b ust. 2 ustawy CIT:
„Podanie do publicznej wiadomości indywidualnych danych podatników, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:
1)podatkowych grup kapitałowych, bez względu na wysokość osiągniętych przychodów;
2)podatników innych niż podatkowe grupy kapitałowe, u których wartość przychodu uzyskana w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 1, przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku kalendarzowego poprzedzającego rok podania indywidualnych danych podatników do publicznej wiadomości”;
Biorąc pod uwagę powyższe, przy interpretacji zawartej w treści art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej przesłanki dotyczącej „wartości przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym przekraczającej wartość 50 mln euro (...)” - wychodząc od wykładni językowej mającej podstawowe znaczenie w dziedzinie prawa podatkowego - należy mieć na uwadze poszczególne domniemania związane z językiem aktów prawnych, tj. domniemanie racjonalności językowej ustawodawcy jak i domniemanie równoznaczności wyrażeń tekstu prawnego.
Wskazane dyrektywy, uzupełnione wykładnią systemową, zakładają iż prawodawca posługuje się językiem w sposób racjonalny, tj. przestrzega przyjętych w nim standardów, a także że - w związku z powyższym - wszelkie podobne/tożsame wyrażenia tekstu prawnego powinny być rozumiane w ten sam sposób w obrębie zespołu aktów prawnych ze sobą powiązanych (por. B. Brzeziński, Wykładnia prawa podatkowego, ODiDK, Gdańsk 2013, str. 39-41).
Oznacza to, iż w niniejszej sytuacji, stwierdzenie odnoszące się do „wartości przychodu (...) przekraczającej równowartość 50 mln EUR (...),, z art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej powinno być zasadniczo rozumiane w sposób tożsamy jak analogiczne stwierdzenie z art. 27b ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, również powiązane z „wartością przychodu (...) przekraczającą równowartość 50 mln EUR (...). Można zatem założyć, że racjonalny ustawodawca, w obu przypadkach, miał na myśli tę samą grupę podatników i tą samą kategorię przychodu - jako przychodu podatkowego.
Przechodząc dalej, w kontekście przepisu art. 27b Ustawy CIT, odnoszącego się do kwestii publikowania indywidualnych danych podatników przez Ministra Finansów (po spełnieniu przez ww. podatników określonych przesłanek) jak i powiązanego z nim przepisu art. 27c Ustawy CIT nakładającego na określonych podatników (spełniających przesłanki z art. 27b ust. 2 pkt 1 i 2 Ustawy CIT) obowiązek sporządzania i podawania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej, obecnie można mówić o ugruntowanym stanowisku interpretacyjnym co zakresu podmiotowego podatników objętych ww. przepisami (a co za tym idzie - również przesłanki dotyczącej przekroczenia wartości przychodu (.) przekraczającej równowartość 50 mln EUR (.), która występuje także w ramach art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej).
Mianowicie, informacje o których mowa w art. 27b Ustawy CIT w zakresie podatników podlegających opodatkowaniu Estońskim CIT (podmiotów nie osiągających przychodu podatkowego) nie są podawane przez Ministra Finansów do publicznej wiadomości w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie urzędu obsługującego tego ministra (corocznie, w terminie do dnia 30 września).
Powyższą tezę potwierdza chociażby fakt, iż dane Wnioskodawcy:
- w 2021 r. (tj. w okresie gdy Spółka nie podlegała opodatkowaniu Estońskim CIT, a jej wartość przychodu (...) [rozumianego jako przychód podatkowy - dopisek Spółki] przekraczała równowartość 50 mln EUR (...)) - były podane do publicznej wiadomości przez Ministra Finansów, natomiast
- w 2022 r. (tj. w okresie gdy Spółka przeszła na Estoński CIT, a jej wartość przychodu (...) [rozumianego jako przychód bilansowy - dopisek Spółki] przekraczała równowartość 50 mln EUR (...) - przestały być podawane do publicznej wiadomości przez Ministra Finansów.
Tym samym, przez powyższe działanie, sam Minister Finansów - realizując zakres przepisu art. 27b Ustawy CIT co do publikacji danych podatników - zakłada, iż warunek dotyczący „wartości przychodu (…) przekraczającej równowartość 50 mln EUR (…)” z art. 27b ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT (a także pojawiający się w art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej) odnosi się do pojęcia przychodu podatkowego z Ustawy CIT.
Co więcej, w sytuacji w której dany podmiot spełnia warunki z art. 27b ust. 2 Ustawy CIT, a jego dane są podawane przez Ministerstwo Finansów do publicznej wiadomości, jednocześnie posiada również obowiązek z art. 27c Ustawy CIT co do sporządzania i podawania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej.
Wnioskodawca - jako podmiot opodatkowany Estońskim CIT - nie jest obowiązany do sporządzania i podawania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej za rok podatkowy, w którym podlegał opodatkowaniu Estońskim CIT - niezależnie od tego, iż osiągnięte przez niego przychody bilansowe rozpoznawane zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, przekroczyły w tym roku podatkowym równowartość 50 mln EUR odpowiednio przeliczoną na PLN. Takie stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej wydanej dla Spółki w dniu 30 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.263.2023.1.AS.
Wskazany pogląd o braku konieczności sporządzania i publikowania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej przez podmioty za lata podatkowe, w których podlegają one opodatkowaniu Estońskim CIT można odnaleźć również w innych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z dnia 27 kwietnia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.778.2022.1.SG;
- z dnia 18 października 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.456.2023.1.END;
- z dnia 24 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.412.2023.2.AJ.
Mając na uwadze całość powyższych rozważań, dekodując treść normy prawnej z art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej przy zastosowaniu wykładni językowej wspieranej pomocniczo poprzez wykładnię systemową, należy wyraźnie stwierdzić, iż przesłanka odnosząca się do pojęcia wartości przychodu (...) przekraczającej równowartość 50 mln EUR (...) - analogiczna jak w przypadku art. 27b ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT - dotyczy niewątpliwie „przychodu podatkowego” w rozumieniu Ustawy CIT.
Jakkolwiek Ustawa CIT nie przewiduje definicji legalnej „przychodu podatkowego”, to przepis art. 12 ust. 1 Ustawy CIT zawiera katalog przykładowych przysporzeń, których uzyskanie powoduje powstanie przychodu na gruncie tej ustawy. Te kategorie przychodów są opodatkowane podatkiem CIT na zasadach ogólnych.
Powyższy katalog przysporzeń nie jest jednak katalogiem zamkniętym, na co wskazuje użycie zwrotu „w szczególności”. Przychodami dla celów CIT są zatem wszystkie przysporzenia majątkowe o charakterze definitywnym, skutkujące zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika.
Wnioskodawca jest przy tym opodatkowany ryczałtem od przychodów spółek, czyli Estońskim CIT. To alternatywny sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w stosunku do klasycznego CIT, w którym to podatnik nie rozpoznaje m.in. przychodów istotnych z punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych (Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek, 23 grudnia 2021). Jednocześnie, w deklaracji podatkowej CIT-8E, którą Wnioskodawca jest obowiązany składać na podstawie art. 28r ust. 1, ujmowane są dochody podlegające opodatkowaniu Estońskim CIT. Nie można natomiast na podstawie tej deklaracji ustalić wartości przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym.
W Estońskim CIT podatek dochodowy płacony jest wówczas, gdy zaistnieją określone zdarzenia wskazane m.in. w art. 28m Ustawy CIT, zupełnie autonomiczne od przywołanego powyżej przepisu art. 12 Ustawy CIT. Przykładowo, opodatkowany tym podatkiem jest dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Nie jest to zatem „pieniądz” ani „wartość pieniężna”, ani żadne tego typu przysporzenie.
Podatnik jest obowiązany do zapłaty Estońskiego CIT również od dochodu z tytułu ukrytych zysków - kategorii charakterystycznej dla tego modelu opodatkowania. Spółka zatem z uwagi na opodatkowanie w formie Estońskiego CIT nie rozpoznaje przychodu podatkowego, a tym samym nie może ustalić wartości przychodu [dla celów CIT] uzyskanego w poprzednim roku podatkowym - tj. kategorii o której mówi przesłanka z art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej. Będąc podatnikiem Estońskiego CIT, Spółka jest obowiązana do realizacji dyspozycji wskazanej w (przywołanym już powyżej) art. 28m w zw. z art. 28n Ustawy CIT, tj. identyfikowania określonych kategorii dochodów i określania podstawy opodatkowania ryczałtem na zasadach wskazanych w tych przepisach.
Tym samym Wnioskodawca, jako podatnik opodatkowany Estońskim CIT, nie będzie zobowiązany do przesyłania JPK-CIT po raz pierwszy za rok podatkowy, rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2024 r. (na podstawie art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy zmieniającej) ponieważ nie rozpoznaje przychodów podatkowych (jak również kosztów uzyskania przychodów, dochodu czy straty podatkowej, tj. kategorii istotnych z punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych).
W ocenie Spółki, przy umiejscowieniu obowiązku przesyłania JPK-CIT w danym horyzoncie czasowym zakreślonym przez ustawodawcę, należy ona do Drugiej grupy Podatników z art. 66 ust. 2 pkt 2 Ustawy zmieniającej jako podmiotów obowiązanych obecnie do „przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy ”, tj. ustawy 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2024, poz. 36, dalej: „Ustawa VAT”).
W myśl art. 109 ust. 3 ww. ustawy:
„Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
- rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
- kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
- kontrahentów;
- dowodów sprzedaży i zakupów.
Z kolei na mocy ust. 3b. ww. przepisu „Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji”.
- tzw. plików JPK- VAT.
Spółka, jak wskazano w opisanym zdarzeniu przyszłym wniosku, jest podmiotem obowiązanym do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK-VAT (części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
Zatem, z perspektywy regulacji przepisu art. 66 ust. 2 pkt 2 Ustawy zmieniającej, Spółka spełnia przesłankę wskazaną w niniejszym przepisie (co warunkuje konieczność przesyłania JPK-CIT od roku obrotowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2025 r.).
Tym samym, Spółka będzie obowiązana do przesyłania stosownych, nowych plików tzw. JPK-CIT za rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2025 r., tj. za rok podatkowy 2026.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 2 pkt 11 lit. a) ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”):
w art. 9:
a) po ust. 1b dodaje się ust. 1c-1g w brzmieniu:
1c. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej.
1d. Z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, są zwolnieni podatnicy:
1) zwolnieni od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z wyjątkiem fundacji rodzinnych;
2) o których mowa w art. 27a;
3) prowadzący uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów.
1e. W przypadku spółek niebędących osobami prawnymi, których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne, do prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych i przesyłania tych ksiąg właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, na podstawie ust. 1c, są obowiązane te spółki, przy czym księgi te są przekazywane w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego tych spółek.
1f. W przypadku, o którym mowa w ust. 1e, księgi rachunkowe są przesyłane naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca prowadzenia działalności, a w przypadku prowadzenia działalności w więcej niż jednym miejscu - naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca siedziby. W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie właściwości naczelnika urzędu skarbowego na podstawie zdania pierwszego, właściwość tę ustala się według miejsca siedziby jednego ze wspólników będącego podatnikiem.
1g. Przepis ust. 1c stosuje się odpowiednio do spółek tworzących podatkową grupę kapitałową.
(…)
c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, zakres dodatkowych danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi i ewidencję podlegające przekazaniu na podstawie ust. 1c, oraz sposób ich wykazywania w tych księgach i ewidencji, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ksiąg i ewidencji.
Przepisy te wchodzą w życie od 1 stycznia 2025 r. Będą one regulowały obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu programów komputerowych oraz ich przesyłanie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w stosownej strukturze logicznej i określonym terminie (dalej: „przesyłanie JPK_CIT”).
Ponadto w art. 66 ust. 2 ustawy zmieniającej wskazano terminy, kiedy poszczególni podatnicy po raz pierwszy zobowiązani będą do przesyłania JPK_CIT:
Księgi, o których mowa w art. 9 ust. 1c i 1e ustawy zmienianej w art. 2, są prowadzone przy użyciu programów komputerowych i przesyłane po raz pierwszy za rok podatkowy, a w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi - za rok obrotowy, rozpoczynający się po dniu:
1) 31 grudnia 2024 r. - w przypadku:
a) podatkowych grup kapitałowych,
b) podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego;
2) 31 grudnia 2025 r. - w przypadku podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, obowiązanych do przesyłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 14, zgodnie z art. 109 ust. 3b tej ustawy;
3) 31 grudnia 2026 r. - w przypadku pozostałych podatników i spółek niebędących osobami prawnymi.
Od 1 stycznia 2025 r. podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą będą zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a także ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (księgi podatkowe), przy użyciu programów komputerowych. Będą również obowiązane do ich przesyłania w formie ustrukturyzowanej na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa. Obowiązek ich przesyłania będzie w trakcie roku i po zakończeniu roku.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że głównym przedmiotem działalności wnioskodawcy jest sprzedaż (...), sprzedaż części i akcesoriów (...), oraz świadczenie usług z zakresu obsługi serwisowej.
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy CIT.
Spółka jest podatnikiem VAT, przez co jest zobowiązana do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK-VAT (w części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
Od 1 stycznia 2022 roku spółka podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Spółka będzie opodatkowana w tej formie co najmniej do końca 2025 roku, przy czym wnioskodawca nie wyklucza, że w dalszych latach podatkowych pozostanie przy tej formie opodatkowania.
Zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy CIT, wnioskodawca jako podatnik opodatkowany estońskim CIT prowadzi księgi rachunkowe oraz sporządza sprawozdania finansowe na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:
1)wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, oraz
2)w kapitale własnym:
a)kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz
b)kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.
W związku z wyborem ryczałtu, w ramach rozliczenia za 2022 i 2023 r., Wnioskodawca nie złożył zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym (CIT-8) w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy CIT, lecz odpowiednio 19 czerwca 2023 r. i 29 marca 2024 r. złożył deklarację o wysokości osiągniętego dochodu i należnego ryczałtu od dochodów spółek (CIT-8E) w rozumieniu art. 28r ust. 1 ustawy CIT.
Wnioskodawca jako podatnik opodatkowany estońskim CIT nie rozpoznaje przychodów podatkowych i kosztów ich uzyskania przychodów, dochodu, straty podatkowej, tj. kategorii istotnych z punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych.
Wnioskodawca potencjalnie może natomiast wykazać dochody w rozumieniu art. 28m w zw. z art. 28n ustawy CIT, które stanowią podstawę opodatkowania estońskim CIT, a które nie referują do „przychodów podlegających opodatkowaniu”, „kosztów uzyskania przychodów”, „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania dochodów” czy „dochodu albo straty”, tj. pojęć charakterystycznych przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Niezależnie od powyższego, w roku 2023 r., przychody bilansowe uzyskane przez wnioskodawcę, rozpoznawane zgodnie z przepisami o rachunkowości, przekroczyły w ujęciu rocznym równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego. Wnioskodawca zakłada, iż również w przyszłości, jego przychody bilansowe, rozpoznawane zgodnie z przepisami rachunkowości, będą przekraczać wskazaną wartość.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, do której ze wskazanych grup należy Spółka, a tym samym, kiedy będzie zobowiązana do przesłania JPK_CIT po raz pierwszy.
Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie zobowiązana w ślad za obowiązkiem wynikającym z art. 9 ust. 1c i 1d Ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2025 r.) do przesyłania JPK-CIT po raz pierwszy do właściwego naczelnika rzędu skarbowego w odniesieniu do roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2025 r.
Powyższe wynika z przepisu art. 66 ust. 2 pkt 2 Ustawy Zmieniającej, zgodnie z którym Spółka jest podmiotem obowiązanym do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK- VAT (części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
Mając na uwadze powołany już wyżej przepis przejściowy, na tle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy zaliczyć Państwa do grupy podatników, którzy księgi - o których mowa w art. 9 ust. 1c ustawy CIT - będą zobowiązani prowadzić przy użyciu programów komputerowych i przesyłać po raz pierwszy za rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2024 roku.
Wskazują na to następujące argumenty:
- Przekroczony zostanie przez Państwa limit przychodów 50 mln euro, o którym mowa w ww. art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy nowelizującej. Spółka wskazuje w opisie zdarzenia przyszłego, że w roku 2023 r., przychody bilansowe uzyskane przez wnioskodawcę, rozpoznawane zgodnie z przepisami o rachunkowości „(...) przekroczyły w ujęciu rocznym równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym poprzedniego odpowiednio roku podatkowego albo roku obrotowego”. Wnioskodawca zakłada, że również w przyszłości, jego przychody bilansowe, rozpoznawane zgodnie z przepisami rachunkowości, będą przekraczać wskazaną wartość.
- Treść art. 9 ust. 1c ustawy CIT, poprzez odesłanie do terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, potwierdza, że nowy obowiązek obejmuje również podatników opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek.
- W treści art. 9 ust. 1d ustawy CIT, określającego podatników zwolnionych z obowiązku, o którym mowa w ust. 1c, nie wymieniono podatników opodatkowanych ryczałtem.
- Z przepisu przejściowego art. 66 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy nowelizującej wynika, że dotyczy on podatników i spółek niebędących osobami prawnymi, u których wartość przychodu uzyskanego w poprzednim odpowiednio roku podatkowym albo roku obrotowym przekroczyła równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote według odpowiedniego kursu.
Należy zauważyć, że w przypadku podatników objętych ryczałtem, zgodnie z art. 28e ust. 1 ustawy CIT, rokiem podatkowym podatnika opodatkowanego ryczałtem jest rok obrotowy w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Tym samym jako zasadne należy uznać, że wartość przychodu należy ustalić na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych w poprzednim roku obrotowym.
Mimo więc tego, że Spółka nie ustala przychodu dla celów podatkowych w rozumieniu ustawy CIT wg podstawowych zasad określonych w ustawie CIT, a ewentualna podstawa opodatkowania dla podatników objętych ryczałtem jest ustalana wg odrębnych zasad (art. 28m, art. 28n ustawy CIT), to jednak bilansowo suma przychodów jest ustalana i ewidencjonowana w księgach rachunkowych.
Zatem w przypadku przekroczenia wartości przychodu 50 mln euro (przeliczonych na złote według odpowiedniego kursu), ustalanego w oparciu o księgi rachunkowe prowadzone w poprzednim roku obrotowym (2024), wnioskodawca będzie zobowiązany prowadzić księgi rachunkowe przy użyciu programów komputerowych i przesyłać je po raz pierwszy za rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2024 roku.
Art. 27b ust. 2 pkt 2 ustawy CIT - do którego odwołują się Państwo się w uzasadnieniu - referuje do innych obowiązków i innej grupy podatników, tj. wyłącznie objętych opodatkowaniem wg podstawowych zasad. Wynika to z tego, że podanie do publicznej wiadomości na podstawie powołanego przepisu, dotyczy jedynie indywidualnych danych podatników zawartych w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy CIT.
Powyższe powoduje, że limit wartości przychodu określony w art. 27b ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, uzyskanego w roku podatkowym (tj. 50 mln euro przeliczonych na złote według odpowiedniego kursu) odnoszony jest do przychodu wynikającego z zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy CIT.
Powyższe nie uzasadnia jednak stanowiska Wnioskodawcy, że skoro nie ustala on przychodu podatkowego wg ogólnych zasad określonych w ustawie CIT, to jako podatnik ryczałtu uprawniony jest do rozpoczęcia w późniejszym terminie realizacji obowiązku określonego w art. 9 ust. 1c ustawy CIT, bez względu na wysokość zaewidencjonowanych przychodów w księgach rachunkowych.
Takie stanowisko powodowałoby, że wszyscy podatnicy korzystający z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, uprawnieni byliby do rozpoczęcia w późniejszym terminie realizacji obowiązku określonego w art. 9 ust. 1c ustawy CIT, tj. zgodnie z art. 66 ust. 2 pkt 2 lub pkt 3 ustawy nowelizującej. Jeśli takie rozwiązanie byłoby zakładane przez ustawodawcę, mógłby określić odrębną datę zastosowania po raz pierwszy znowelizowanego przepisu wobec podatników ryczałtu od dochodów spółek, co jednak nie ma miejsca. Oznaczać to powinno, że również w przypadku podatników objętych ryczałtem od dochodów spółek, wartość przychodu uzyskanego w poprzednim roku podatkowym/obrotowym ma znaczenie i wpływa na moment objęcia obowiązkiem określonym w art. 9 ust. 1c ustawy CIT.
Podsumowując, zgodnie z art. 66 ust. 2 pkt 1 ustawy zmieniającej, Spółka po raz pierwszy zobowiązana będzie do przesłania JPK_CIT za rok obrotowy rozpoczynający się po 31 grudnia 2024 r., czyli wraz z pierwszą wskazaną grupą.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).