Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, dalej: „Ustawa o CIT”), będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego Zaliczek PIT wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, tj. niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczonego na Działalność B+R przez danego Specjalistę B+R w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT.

Przepisy odnośnie Ulgi na Innowacyjnych Pracowników

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „koszty kwalifikowane”). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 i 9 Ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT. Przepisu art. 18d ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da Ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa Zmieniająca”) wprowadzono do Ustawy o CIT art. 18db, zgodnie z którym podatnicy posiadający nierozliczoną w roku poprzednim Ulgę B+R mogą odliczyć Zaliczki PIT Specjalistów B+R, z tytułu:

• stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,
• wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,
• praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, osobami fizycznymi, od których Zaliczek PIT można dokonać ww. odliczenia są osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

• pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50%; lub
• przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do art. 18db ust. 4 Ustawy o CIT przedmiotowe pomniejszenie kwot wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka, stosownie do treści art. 18db Ustawy o CIT, jest i będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego Zaliczek PIT wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, tj. niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego Specjalistę B+R w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać Specjalistów B+R realizujących Działalność B+R. W przypadku Specjalistów B+R, których czas pracy przeznaczony na bezpośrednią realizację Działalności B+R będzie wynosił co najmniej 50% „ogólnego czasu pracy”, Spółka zamierza skorzystać z przysługującego jej uprawnienia do pomniejszania Zaliczek PIT zgodnie z art. 18db Ustawy o CIT.

W myśl art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT podatnikowi przysługuje prawo do pomniejszania Zaliczek PIT podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Tym samym, ustawodawca wskazał w treści art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT wzór, niezbędny do kalkulacji odliczenia określając go jako iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej podatnika w danym roku podatkowym.

Należy zauważyć, że przepisy odnoszące się do Ulgi na Innowacyjnych Pracowników nie wskazują korelacji pomiędzy czasem pracy poświęconym na Działalność B+R a wysokością potrąceń od odprowadzonych kwot Zaliczek PIT. Kwotę odliczenia stanowi iloczyn Aktywa podatkowego oraz stawki podatku - ustawodawca określił zamknięty katalog zmiennych w ww. wzorze. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że ustawodawca przewidział dodatkową (obok rozliczenia Ulgi B+R w kolejnych latach) możliwość rozliczenia Aktywa B+R, tj. poprzez skorzystanie z Ulgi IP. W tym zakresie przewidziane zostało ograniczenie wskazane w art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT. Zgodnie z jego treścią, zdaniem Wnioskodawcy, kryterium czasu pracy przeznaczonego na działalność B+R należy rozumieć wyłącznie w kontekście kwalifikowalności poszczególnych specjalistów do Ulgi na Innowacyjnych Pracowników. Oznacza to, że kryterium 50% „ogólnego czasu pracy” odnosi się do możliwości (lub braku tej możliwości) co do uwzględnienia danego Specjalisty B+R w Uldze na Innowacyjnych Pracowników. Zdaniem Spółki, przywołana norma nie nakłada na płatników obowiązku uzależnienia wysokości potrącenia Zaliczki PIT rozliczanej w ramach Ulgi IP od wielkości zaangażowania danego Specjalisty B+R w Działalność B+R.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby zamiarem ustawodawcy było przewidzenie dodatkowego warunku dla dokonania przedmiotowego odliczenia, w tym jego wysokości w danym miesiącu (np. proporcjonalnie do czasu poświęconego na Działalność B+R, tak jak to ma miejsce w Uldze B+R zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT), to tego typu warunek byłby wskazany w przepisach regulujących Ulgę IP. Niemniej, zarówno w art. 18db Ustawy o CIT ani w innych przepisach ustawodawca nie zamieścił wspomnianego kryterium.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest korelacji pomiędzy czasem pracy przeznaczonym na Działalność B+R, a wielkością kwot Zaliczek PIT (nie)przekazywanych na rachunek urzędu skarbowego w związku z Ulgą IP. Nie odnosi się do tego wskazany w treści art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT sposób kalkulacji odliczenia Ulgi IP. Dodatkowo, zdaniem Spółki, nie wskazuje na to również przepis warunkujący możliwość skorzystania z omawianej ulgi, nakazujący odnieść się do czasu pracy przeznaczonego na Działalność B+R wynoszącego co najmniej 50% „ogólnego czasu pracy” wyłącznie jako kryterium kwalifikujące do stosowania przedmiotowego pomniejszenia Zaliczek PIT.

Tym samym, w ocenie Spółki, uprawnienie do pomniejszenia kwoty Zaliczek PIT (rozważanych co do przekazania na rachunek urzędu skarbowego) może być stosowane w odniesieniu do pełnej kwoty Zaliczki PIT danego Specjalisty B+R uwzględnianego w rozliczeniu Ulgi IP, tj. nieproporcjonalnie do przeznaczonego czasu pracy na Działalność B+R - z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej DKIS z 16 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.89.2022.2.AN), organ wskazał:

„Zdaniem tut. Organu kryterium 50% czasu pracy wskazane w art. 18db ust. 3 odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie wpływa na wysokość potrącanej zaliczki w podatku dochodowym. ”

Spółka dodatkowo wskazuje, że prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona przez DKIS wielokrotnie, co wskazuje na ugruntowaną linię interpretacyjną w zakresie omawianego zagadnienia. Wnioskodawca pragnie przywołać poniższe interpretacje indywidualne DKIS, w których pozytywnie oceniono stanowiska podatników ws. omawianej kwestii, tj. por. m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z 2 lutego 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.717.2022.2.AN);
• interpretacji indywidualnej z 3 kwietnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.106.2023.2.MR);
• interpretacji indywidualnej z 26 października 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.460. 2023.4.MR1).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db Ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego Zaliczek PIT wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, tj. niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczonego na Działalność B+R przez danego Specjalistę B+R w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 (dalej jako: „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.