Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.463.2024.1.SG
Temat interpretacji
Ustalenia, czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów stanowią, podlegające amortyzacji podatkowej, wartość niematerialna i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 sierpnia 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów stanowią, podlegające amortyzacji podatkowej, wartość niematerialna i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).:
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce. Spółka świadczy specjalistyczne usługi w dziedzinie IT.
W związku z powszechną praktyką funkcjonującą w branży technologicznej, Spółka zawiera umowy o świadczenie usług z osobami prowadzącymi działalności gospodarcze (dalej: „Kontraktorzy”) w celu wytworzenia projektu/rezultatu prac na rzecz klienta Spółki lub na rzecz Spółki
W wyniku realizacji usług świadczonych przez Kontraktorów na rzecz Spółki na podstawie umów o świadczenie usług (dalej: „Umowa B2B”) mogą powstać rezultaty usług takie jak: ekspertyzy, analizy, opinie, raporty, memorandum, opracowania, oprogramowania, prezentacje, wykłady, artykuły, dokumentacje i wszelkie inne, które uznawane są za utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Utwory”).
Kontraktorzy w wykonaniu Umowy B2B zobowiązani są przenieść na Spółkę wszelkie majątkowe prawa autorskie (lub pokrewne), prawa własności intelektualnej lub przemysłowej (dalej: „Prawa autorskie”) do Utworów. Przyjęcie Praw autorskich przez Wnioskodawcę następuje w momencie przekazania lub udostępnienia Utworu w jakikolwiek sposób i na jakimkolwiek nośniku (np. przez wgranie go do systemu informatycznego Spółki lub wgranie do udostępnionego Kontraktorom sprzętu służbowego) albo Spółce albo bezpośrednio klientowi Spółki (w przypadku świadczenia Usług bezpośrednio na infrastrukturze klienta).
Zgodnie z Umową B2B Kontraktorzy otrzymują określoną kwotę wynagrodzenia miesięcznie, która to obejmuje osobno wynagrodzenie za świadczone usługi i osobno wynagrodzenie za przeniesienie Praw autorskich do Utworów.
Jednocześnie wynagrodzenie należne Kontraktorom za przeniesienie Praw autorskich do Utworów ustalane jest w sposób zryczałtowany, tj. niezależny od ilości czy typu Utworów, do których Prawa autorskie zostają przeniesione na Wnioskodawcę w danym okresie.
Usługi Wnioskodawcy obejmują realizację projektów IT dla klientów Spółki. Projekty realizowane są w drodze pracy zespołowej, tzn. w jeden projekt zaangażowanych jest co najmniej kilka osób, mogą to być zarówno pracownicy Spółki jak i Kontraktorzy.
W rezultacie:
‒W prace nad jednym projektem angażowani mogą być zarówno pracownicy jak i Kontraktorzy.
‒W trakcie jednego miesiąca Kontraktorzy są zaangażowani w prace nad jednym lub wieloma projektami.
‒Usługi, a zatem także Utwory uzyskane od Kontraktorów dotyczą fragmentu projektu realizowanego dla klienta lub na rzecz Spółki.
‒Utwory dotyczą rezultatów usług realizowanych przez Kontraktora w danym miesiącu.
‒Nigdy nie następuje przenoszenie na Spółkę projektu/rezultatu prac jako funkcjonalnej całości.
Pytanie
Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów stanowią, podlegającą amortyzacji podatkowej, wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”)?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów nie stanowią podlegającej amortyzacji podatkowej, wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, co do zasady amortyzacji podatkowej podlegają nabyte od innego podmiotu i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, m.in.:
‒autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
‒licencje,
‒prawa określone w Prawie własności przemysłowej (np. patenty),
‒wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania innym podmiotom na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji) lub umowy najmu (dzierżawy) - zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi (dalej: „WNIP”).
Zgodnie natomiast z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł - wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, aby zakwalifikować koszty nabycia autorskich praw majątkowych jako WNIP na gruncie ustawy o CIT, niżej wskazane warunki muszą zostać spełnione łącznie:
‒prawa autorskie muszą być nabyte przez podatnika (a nie np. wytworzone przez niego samego),
‒prawa autorskie muszą się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania ,
‒prawa autorskie będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania innym podmiotom na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji) lub umowy najmu (dzierżawy),
‒przewidywany okres korzystania przez podatnika z praw autorskich jest dłuższy niż rok,
‒Prawa autorskie do Utworu powinny posiadać określoną cenę nabycia, która stanowi wartość początkową.
W omawianym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, nie zostały spełnione następujące przesłanki:
1)prawa autorskie muszą być nabyte przez podatnika;
2)prawa autorskie muszą się nadawać do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania;
3)Prawa autorskie powinny posiadać określoną cenę nabycia.
Ad 1)
Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka zawiera umowy o świadczenie usług z osobami prowadzącymi działalności gospodarcze w celu wytworzenie projektu/rezultatu prac na rzecz klienta Spółki lub na rzecz Spółki. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, Utwory będące rezultatem usługi wykonywanej przez Kontraktorów na zlecenie Wnioskodawcy, nie zostały nabyte przez Spółkę a wytworzone we własnym zakresie (w rozumieniu wyżej wskazanych przepisów).
Powyższe znalazło potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.566.2023.1.SG, zgodnie z którą: „W przypadku zatem, gdy programy komputerowe (fragmenty kodu) nie zostały nabyte, lecz zostały stworzone, na zlecenie Spółki przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, z których Spółka wytwarza oprogramowanie we własnym zakresie, to powstałe w wyniku ich pracy programy komputerowe (fragmenty kodu) traktuje się jako wytworzone przez podatnika (tu: Spółkę) we własnym zakresie”
Ad 2)
Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, projekty Spółki realizowane są w drodze pracy zespołowej, tzn. w jeden projekt zaangażowanych jest zawsze co najmniej kilka osób. Oznacza to, że nakład pracy wniesiony przez danego Kontraktora (w postaci usługi i Utworu) jest jedynie elementem/ etapem/wkładem do projektu/rezultatu prac na rzecz klienta Spółki lub na rzecz Spółki. W żadnym wypadku jednak taki wkład nie skutkuje powstaniem kompletnego projektu/rezultatu prac. Natomiast samodzielnie, Utwór jako część projektu/rezultatu prac, nie nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania. Należy podkreślić, że Spółka dysponuje niezbędnymi narzędziami, know-how, a także pozostałymi elementami (wykonanymi przez innych Kontraktorów oraz pracowników Spółki), bez których Utwór jako wyłącznie część projektu / rezultatu prac wykonany przez Kontraktora, nie nadaje się do gospodarczego wykorzystania przez Spółkę w dniu przyjęcia do używania.
Biorąc pod uwagę, że:
‒w prace nad jednym projektem angażowani mogą być zarówno pracownicy jak i Kontraktorzy,
‒w trakcie jednego miesiąca Kontraktorzy są zaangażowani w prace nad jednym lub wieloma projektami,
‒usługi a zatem także Utwory uzyskane od Kontraktorów dotyczą fragmentu projektu realizowanego dla klienta lub Spółki,
‒utwory dotyczą rezultatów usług realizowanych przez Kontraktora w danym miesiącu,
nie sposób uznać, że Utwory nabyte w danym miesiącu od Kontaktora nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania. Nabycie Utworów jest bowiem jedynie elementem procesu realizacji projektu/rezultatu prac dla klienta Spółki lub Spółki w ramach świadczonych usług IT.
W konsekwencji należy stwierdzić, że nabycie Utworów składających się na część rezultatu prac/projektu nie jest wystarczające dla uznania kosztów w tym zakresie za WNiP.
Należy zatem przyjąć, że projekty/rezultaty prac są wytwarzane przez Wnioskodawcę z komponentów (usług i Utworów) zapewnianych przez Kontraktorów i pracowników, a zatem koszty w tym zakresie nie mogą stanowić WNiP.
Ad 3)
Dodatkowo, Utwory przenoszone na Spółkę nie posiadają określonej wartości początkowej. Nie sposób bowiem określić ceny nabycia tych Utworów. Co prawda, zgodnie z Umową B2B Kontraktorzy otrzymują określoną kwotę wynagrodzenia miesięcznie, która to obejmuje osobno wynagrodzenie za świadczone usługi i osobno wynagrodzenie za przeniesienie Praw autorskich do Utworów. Natomiast w związku z tym, że wynagrodzenie należne Kontraktorom za przeniesienie Praw autorskich do Utworów ustalane jest w sposób zryczałtowany, tj. niezależny od ilości czy typu Utworów, to Spółka nie jest w stanie określić ceny nabycia poszczególnych Utworów.
Tymczasem brak ceny nabycia jest przeszkodą w amortyzowaniu. Innymi słowy, Spółka przede wszystkim nabywa usługę, a powstały utwór jest tylko jej rezultatem, który nie ma określonej ceny nabycia.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie zostały spełnione wszystkie niezbędne przesłanki wskazujące na zakwalifikowanie autorskich praw majątkowych jako WNiP na gruncie ustawy o CIT, stąd koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia majątkowych praw autorskich do Utworów od Kontraktorów nie stanowią wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie postawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje,że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o CIT, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, że:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Z uwagi na to, że ww. składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia w postaci odpisów amortyzacyjnych.
Art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi, że:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Dla uznania autorskich praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu przepisów podatkowych, oprócz wymienienia ich w katalogu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT spełnione muszą zostać następujące warunki:
‒autorskie prawa majątkowe muszą zostać nabyte przez podatnika;
‒autorskie prawa majątkowe muszą być wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej,
‒autorskie prawa majątkowe będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,
‒przewidywany okres wykorzystywaniu autorskich praw majątkowych jest dłuższy niż rok.
Wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa powyżej są więc nabyte przez podatnika różne prawa niematerialne o okresie używania dłuższym niż rok, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przejęcia do używania. Nieistotna jest przy tym wartość tego prawa niematerialnego, ważny jest tylko minimalny wymagany czas użytkowania.
Prawa, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 powyżej, normuje ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm, dalej: „upapp”).
W myśl art. 1 ust. 1 upapp:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 upapp:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 3 upapp:
Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.
Z kolei w myśl art. 1 ust. 4 upapp:
Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek
formalności.
Na mocy art. 8 ust. 1 upapp:
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:
‒autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz
‒autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).
Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 upapp:
Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy.
Stosownie do art. 53 upapp:
Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Należy wspomnieć, że jak podkreśla się w piśmiennictwie dotyczącym tej tematyki, przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy (ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - przypis Wnioskodawcy, Por. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiakalski, R. Markiewicz, E. Trapie: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Zakamycze 2005, str. 564-565).
Z powyższego wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, wydatki na nabycie których rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych. Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie, jako wartości niematerialne i prawne, nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym, nie podlegają amortyzacji.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów stanowią, podlegającą amortyzacji podatkowej, wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Kwestią kluczową z perspektywy ww. wątpliwości Spółki jest więc możliwość uznania przedmiotowych utworów, do których prawa autorskie są przenoszone na Spółkę w ramach opisywanych we wniosku Umów za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne (dalej także: „WNiP”).
Jak wynika z opisu sprawy w wyniku realizacji usług świadczonych przez Kontraktorów na rzecz Spółki na podstawie umów o świadczenie usług (dalej: „Umowa B2B”) mogą powstać rezultaty usług takie jak: ekspertyzy, analizy, opinie, raporty, memorandum, opracowania, oprogramowania, prezentacje, wykłady, artykuły, dokumentacje i wszelkie inne, które uznawane są za utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Utwory”). Kontraktorzy w wykonaniu Umowy B2B zobowiązani są przenieść na Spółkę wszelkie majątkowe prawa autorskie (lub pokrewne), prawa własności intelektualnej lub przemysłowej (dalej: „Prawa autorskie”) do Utworów. W prace nad jednym projektem angażowani mogą być zarówno pracownicy jak i Kontraktorzy, w trakcie jednego miesiąca Kontraktorzy są zaangażowani w prace nad jednym lub wieloma projektami, utwory dotyczą rezultatów usług realizowanych przez Kontraktora w danym miesiącu. Utwory objęte prawem autorskim, dotyczą fragmentu projektu realizowanego dla klienta lub na rzecz Spółki. Co jednak najistotniejsze, nigdy nie następuje przenoszenie na Spółkę projektu/rezultatu prac jako funkcjonalnej całości. Dopełnieniem powyższego jest wskazanie w stanowisku, że w żadnym wypadku wkład nie skutkuje powstaniem kompletnego projektu i nie nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowe do opisu sprawy stwierdzić należy, że z wytworzeniem utworu przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych mamy do czynienia wówczas, gdy utwory te tworzą pracownicy tego podatnika bądź osoby trzecie na podstawie umów cywilnoprawnych (w tym umów o dzieło, zlecenia, czy też w ramach prowadzonej działalności gospodarczej). W takiej sytuacji, prace wykonywane przez wskazany przez Spółkę zespół stanowią usługę opracowania utworu. Oznacza to, że Spółka w ramach tego zespołu wytwarza we własnym zakresie (a nie nabywa) utwory.
W przypadku zatem, gdy utwór nie został nabyty, lecz został stworzony przez pracowników Spółki wraz z innymi podmiotami wykonującymi swe czynności w ramach umów cywilnoprawnych, to powstały w wyniku ich pracy utwór traktuje się jako wytworzony przez podatnika we własnym zakresie.
Powyższe wskazanie oznacza, że utwory, do których prawa autorskie są przenoszone na Państwa w ramach opisywanych umów nie będą stanowić wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej, bowiem zostaną wytworzone przez Spółkę, również z uwzględnieniem elementów dostarczonych przez Kontraktorów.
Usługi a zatem także utwory uzyskane od Kontraktorów dotyczą fragmentu projektu realizowanego dla klienta lub na rzecz Spółki, nigdy nie następuje przenoszenie na Spółkę projektu/rezultatu prac jako funkcjonalnej całości.
Zatem, skoro z wniosku wnika, że nabyte utwory jako część projektu (rezultatu prac), nie nadają się do samodzielnego gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, to nie mogą stanowić wartości niematerialnych i prawnych.
Jeżeli zatem utwory, do których prawa autorskie są przenoszone na Państwa w ramach opisywanych umów nie spełniają wszystkich wymogów, o których mowa w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, to nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.
Tym samym, Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia Praw autorskich do Utworów od Kontraktorów nie stanowią podlegającej amortyzacji podatkowej, wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie podmiotu, który o jej wydanie wystąpił, zatem nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).