Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesi... - Interpretacja

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesi... - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.432.2024.1.AJ

Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką kapitałową podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie przepisów ustawy CIT. Rok podatkowy Spółki odpowiada rokowi kalendarzowemu.

W latach 2022 oraz 2023 Spółka poniosła straty podatkowe powstałe w ramach innych źródeł przychodów.

Spółka przewiduje, iż w roku podatkowym, który zakończy się w dniu 31 grudnia 2024 r., osiągnie dochód w ramach przychodów z innych źródeł do opodatkowania umożliwiający rozliczenie strat podatkowych z lat poprzednich (tj. 2022 i 2023).

W szczególności, Wnioskodawca poniósł w 2022 r. stratę podatkową w wysokości 2.510.791,95 zł oraz w 2023 r. stratę podatkową w wysokości 3.718.186,90 zł.

Wnioskodawca przewiduje, iż w roku podatkowym 2024 osiągnie dochód z innych źródeł przychodów przekraczający kwotę 6.228.978,85 zł (stanowiącą sumę strat podatkowych poniesionych w latach 2022 i 2023).

Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia od osiągniętego dochodu w 2024 r.:

- jednorazowo stratę podatkową z 2022 r., tj. kwotę 2.510.791,95 zł,

- jednorazowo stratę podatkową z 2023 r. tj. kwotę 3.718.186,90 zł.

W konsekwencji, dochód osiągnięty w 2024 r. będzie mógł zostać pomniejszony o maksymalnie o kwotę 6.228.978,85 zł (do wysokości osiągniętego dochodu). Wnioskodawca wskazuje, że dochód będzie uzyskany z tego samego źródła przychodów (tj. z innych źródeł przychodów), co poniesione straty podatkowe w latach 2022 i 2023.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż straty podatkowe, o których mowa powyżej nie podlegają ograniczeniu w możliwości ich rozliczenia określonemu w art. 7 ust. 4-4b i ust. 6 ustawy CIT.

Wnioskodawca zastrzega również, iż ww. straty podatkowe za lata 2022-2023 mogą ulec nieznacznym zmianom w drodze korekty zeznań CIT-8, ale nie spowoduje to, iż strata podatkowa poniesiona w każdym z tych dwóch lat podatkowych będzie jednostkowo przekraczać kwotę 5.000.000,00 zł.

Wnioskodawca nie dokonywał do tej pory odliczenia strat podatkowych powstałych w latach 2022 lub 2023.

Pytanie

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy CIT o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Jak wynika z literalnego brzmienia cytowanego powyżej art. 7 ustawy CIT łączeniu podlegać mają wyłącznie dochody z poszczególnych źródeł przychodów. Oznacza to, że nie podlegają takiemu zsumowaniu poniesione przez podatnika straty podatkowe z danego źródła przychodów. Stanowi o tym wprost przepis art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy CIT.

Jeżeli zatem - w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych - podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów. O wysokość takiej straty poniesionej w roku podatkowym ze źródła dochodów (przychodów) podatnik będzie jednak mógł obniżyć swój dochód osiągnięty z tego źródła dochodów (przychodów) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość takiego obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 pkt 1).

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy CIT o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Po upływie tego okresu nie jest możliwe obniżenie dochodu o poniesioną w poprzednich latach stratę. Należy podkreślić, że wysokość maksymalnego odliczenia straty w danym roku podatkowym uzależniona jest również od wysokości osiągniętego w danym roku dochodu. Odliczenie straty nie może być bowiem wyższe niż osiągnięty w danym roku dochód.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka poniosła stratę podatkową w roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz w 2023 r., stratę w wysokości 3.718.186,90 zł. Zarówno strata podatkowa z 2022 r. oraz z 2023 r. zostały poniesione w ramach innych źródeł przychodów.

Jednocześnie Wnioskodawca przewiduje, iż w roku podatkowym 2024 osiągnie dochód z innych źródeł przekraczający kwotę 6.228.978,85 zł.

Przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy CIT odwołuje się do jednorazowego obniżenia dochodu o stratę podatkową nieprzekraczającą kwoty 5.000.000 zł. Zatem, limit 5.000.000 zł dotyczy, w ocenie Wnioskodawcy, rozliczenia straty podatkowej każdego roku podatkowego odrębnie.

Podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, co oznacza to, że limit 5.000.000 zł należy odnieść osobno do straty każdego roku podatkowego. Pamiętać przy tym należy, że strata powstała w roku 2022 i w latach następnych może być rozliczona tylko do wysokości osiągniętego w danym roku dochodu. Oznacza to, że Wnioskodawca może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł, który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy.

W konsekwencji, limit w wysokości 5.000.000 zł dotyczy odliczenia od dochodu podatkowego straty danego roku i limit ten należy przyporządkować osobno do każdej ze strat. Przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy CIT odwołuje się do straty podatkowej „poniesionej w roku podatkowym”. Zatem, limit 5.000.000 zł dotyczy rozliczenia straty podatkowej każdego roku podatkowego odrębnie.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że będzie miał prawo obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę przekraczającą 5.000.000 zł, przy czym limit 5.000.000 zł należy odnieść odrębnie do straty każdego roku podatkowego. W związku z tym może zaistnieć sytuacja, że dochód danego roku podatkowego zostanie pomniejszony o wielokrotność kwoty 5.000.000 zł (bądź łącznie o kwotę przekraczają równowartość 5.000.000 zł), ale jednostkowo wartość (osobno) każdej z rozliczanych strat podatkowych dotyczących danego roku podatkowego nie może przekroczyć limitu 5.000.000 zł.

Powyższe stanowisko jest jednolicie prezentowane przez tut. organ. W szczególności Wnioskodawca zwraca uwagę na interpretacje indywidualne z dnia:

- 2 maja 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.109.2024.2.KK,

- 13 kwietnia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.116.2023.1.AN,

- 16 kwietnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.68.2021.1.KS.

Reasumując, Wnioskodawca wskazuje, iż Spółka będzie uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł.

Wobecpowyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT,

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT,

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

Stosownie do art. 7 ust. 4 – 4b ustawy o CIT,

4.Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki.

4a.Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji oraz strat instytucji kredytowej związanych z działalnością oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe zostały wniesione do spółki tytułem wkładu niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.

4b.Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się strat, o których mowa w ust. 3 pkt 7, tj. strat podatnika, jeżeli podatnik przejął inny podmiot lub nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym w drodze wkładu niepieniężnego, lub otrzymał wkład pieniężny, za który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w wyniku czego:

a)przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności gospodarczej po takim przejęciu lub nabyciu, w całości albo w części jest inny niż przedmiot faktycznie prowadzonej przez podatnika podstawowej działalności przed takim przejęciem lub nabyciem, lub

b)co najmniej 25% udziałów (akcji) podatnika posiada podmiot lub podmioty, które na dzień kończący rok podatkowy, w którym podatnik poniósł taką stratę, praw takich nie posiadały.

W myśl art. 7 ust. 6 ustawy o CIT,

Przepis ust. 5 nie ma zastosowania do strat z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.

Jak wynika z brzmienia cytowanego powyżej art. 7 ustawy o CIT, łączeniu podlegać mają wyłącznie dochody z poszczególnych źródeł przychodów. Oznacza to, że nie podlegają takiemu sumowaniu poniesione przez podatnika straty z danego źródła przychodów. Stanowi o tym wprost zapis ust. 3 pkt 2a. Jeżeli zatem – w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych – podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów. O wysokość takiej straty poniesionej w roku podatkowym ze źródła dochodów (przychodów) podatnik będzie jednak mógł obniżyć swój dochód osiągnięty z tego źródła dochodów (przychodów) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość takiego obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 pkt 1).

Analogiczne odliczenie straty tylko z danego źródła dochodów, poprzez obniżenie dochodu uzyskanego z tego źródła w kolejnych 5 latach podatkowych, będzie dotyczyć także sytuacji, w której – w roku podatkowym – podatnik poniesie stratę z obu źródeł przychodów, tj. stratę ze źródła przychodów (dochodów) zdefiniowanym jako „zyski kapitałowe” i stratę ze źródła jakim będą przychody uzyskiwane z pozostałych źródeł przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2244), 1 stycznia 2019 r. wszedł w życie przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, który zgodnie z art. 38 ust. 2 wymienionej ustawy ma zastosowanie do strat powstałych po 31 grudnia 2018 r. W myśl tego przepisu o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Co oznacza, że podatnicy, którzy ponieśli stratę po 31 grudnia 2018 r. mogą odliczyć już 100% straty o ile strata ta nie przekracza 5 000 000 zł. Jeżeli zaś strata ta przekracza kwotę 5 000 000 zł, to podatnik może jednorazowo odliczyć stratę do tej kwoty a o pozostałą część podatnicy mogą obniżyć dochód osiągnięty tylko w pięciu kolejnych następujących latach podatkowych w wysokości nieprzekraczającej 50% kwoty tej straty. Po upływie tego okresu nie jest możliwe obniżenie dochodu o poniesioną w poprzednich latach stratę.

Należy podkreślić, że wysokość maksymalnego odliczenia straty w danym roku podatkowym uzależniona jest również od wysokości osiągniętego w danym roku dochodu. Odliczenie straty nie może być bowiem wyższe niż osiągnięty w danym roku dochód.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w latach 2022 i 2023 Spółka poniosła straty podatkowe powstałe w ramach innych źródeł przychodów W 2022 r. strata wynosiła 2.510.791,95 zł, a w 2023 r. 3.718.186,90 zł. Przewidujecie Państwo, że w roku podatkowym 2024 Spółka osiągnie dochód z innych źródeł przychodów przekraczający kwotę 6.228.978,85. Dochód ten będzie uzyskany z tego samego źródła przychodów, co poniesione straty podatkowe. Ponadto straty o których mowa we wniosku nie podlegają ograniczeniu w możliwości ich rozliczenia określonemu w art. 7 ust. 4 - 4b i ust. 6 ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że podatnik może odliczyć stratę podatkową wówczas, gdy osiągnie dochód podatkowy. Nie ma natomiast możliwości rozliczenia straty podatkowej w roku podatkowym, w którym nie osiągnięto dochodu.

Przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT odwołuje się do jednorazowego obniżenia dochodu o stratę podatkową nieprzekraczającą kwoty 5.000.000 zł. Zatem, limit 5.000.000 zł dotyczy rozliczenia straty podatkowej każdego roku podatkowego następującego po 31 grudnia 2018 r. z osobna.

Podatnik może zatem obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, co oznacza to, że limit 5.000.000 zł należy odnieść osobno do straty każdego roku podatkowego. Pamiętać przy tym należy, że strata powstała w roku 2022 i w roku następnym może być rozliczona tylko do wysokości osiągniętego w danym roku dochodu.

W związku z powyższym, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym , Spółka będzie uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów w 2024 r. poprzez odliczenie strat podatkowych poniesionych w ramach innych źródeł przychodów z lat poprzednich, tj. z roku 2022 w wysokości 2.510.791,95 zł oraz 2023 w wysokości 3.718.186,90 zł, pomimo, iż łączna kwota strat podatkowych do odliczenia w roku 2024 przekroczy 5.000.000,00 zł, przy czym odliczenie strat podatkowych za poszczególne lata podatkowe nie przekroczy jednostkowo kwoty 5.000.000,00 zł.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie