Możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej i zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów kwalifikowanych. - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.416.2024.2.ZK

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.416.2024.2.ZK

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej i zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów kwalifikowanych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 10 lipca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 września 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej z siedzibą w (…) i jej działalność operacyjna jest ściśle związana z działalnością i strategią gospodarczą Grupy jako całości.

Działalność operacyjna Spółki opiera zatem w głównej mierze na tworzeniu zaawansowanego oprogramowania komputerowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej innych podmiotów gospodarczych oraz na udostępnianiu innym podmiotem platformy informatycznej do obsługi określonych aplikacji oferowanych przez Spółkę.

Przedmiot działalności gospodarczej Spółki według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) jest następujący:

1)63.11.Z - przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność (przeważający rodzaj działalności),

2)46.5 - sprzedaż hurtowa narzędzi technologii informacyjnej i komunikacyjnej,

3)47.4 - sprzedaż detaliczna narzędzi technologii informacyjnej i komunikacyjnej prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

4)47.91.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet,

5)58.2 - działalność wydawnicza w zakresie oprogramowania,

6)62 - działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana,

7)63 - działalność usługowa w zakresie informacji,

8)71 - działalność w zakresie architektury i inżynierii; badania i analizy techniczne,

9)72.19.Z - badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,

10)77.40.Z - dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim.

Spółka w celu realizacji ww. działalności gospodarczej zatrudnia na podstawie umów o pracę pracowników, do obowiązków których należy wykonywanie prac związanych z tworzeniem programów komputerowych.

Spółka realizuje równolegle wiele projektów badawczo-rozwojowych (dalej: „prace B+R”). Jako przykład można wskazać prace rozwojowe (…) (dalej: „Projekt”).

Projekt jest związany z innym projektem B+B realizowanym przez Wnioskodawcę - (…), który wymaga opisania w pierwszej kolejności.

Prace nad projektem (…)(dalej: „System”) rozpoczęły się w roku 2000.

System to pakiet (…). Klientami Spółki są duże firmy produkcyjne, które posiadają wysoce zaawansowane technologicznie i złożone produkty i systemy, zawierające liczne komponenty i systemy mechaniczne, elektroniczne, elektryczne i programowe. Klienci (…).

W ciągu ostatnich (…).

Spółka jest obecnie w (…).

W ramach (…).

Przekształcenie się Wnioskodawcy w podmiot oparty o model Software-as-a-Service (SaaS) jest innowacyjnym procesem z następujących powodów:

·Model biznesowy:

(…).

·Elastyczność platformy:

(…).

·Aktualizacje w czasie rzeczywistym:

(…).

·Skalowalność:

(…).

·Dostępność i wygoda:

(…).

·Obniżenie kosztów:

(…).

·Innowacyjność Technologiczna:

(…).

Przekształcenie przedsiębiorstwa Spółki w firmę typu SaaS nie tylko odpowiada na obecne trendy rynkowe, ale również stawia ją na czołowej pozycji w zakresie innowacji technologicznych, zwiększając jej konkurencyjność i zdolność do adaptacji w dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym.

Projekt na dzień sporządzenia przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie ma charakteru projektu zakończonego. Wnioskodawca nadal skupia się na rozwoju w celu wprowadzania nowych funkcji, usprawnień i innowacji do przedmiotowej platformy.

W ramach prac B+R personel Spółki zatrudniony w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „Pracownicy”) realizują czynności polegające na pracy koncepcyjnej, zmierzającej do realizacji Projektu.

W ramach projektu zaangażowani byli pracownicy obejmujące w Spółce następujące stanowiska:

·Cloud Support Engineer,

·Development Manager,

·DevOps Engineer,

·DevOps Manager,

·Director Global Cloud Services,

·Director of Quality Assurance,

·Director Product Development,

·Director Product Security,

·Frontend Developer,

·Lead of System Architects,

·Product Owner,

·Product Owner Team Lead,

·Product Security Engineer,

·Release Train Engineer,

·Scrum Master,

·Senior DevOps Engineer,

·Senior Product Security Engineer,

·Senior Software Engineer,

·Software Engineer,

·Software Test Engineer,

·Systems Architect,

·Systems Architect Manager,

·Tech Lead.

Powyższa lista stanowisk ma otwarty charakter i może obejmować inne stanowiska o tożsamym zakresie zadań.

Wykonywane prace, mają charakter twórczy oraz prowadzone są w sposób systematyczny. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż mimo systematycznego prowadzenia prac, nie mają one charakteru rutynowych i okresowych zmian. Każdorazowo stanowią one realizację zindywidualizowanego zapotrzebowania Spółki lub jej klientów.

Na potrzeby realizacji projektu Spółka nabywa szereg maszyn i urządzeń technicznych. Nabyte składniki majątku stanowią środki trwałe i są amortyzowane przez Spółkę. Wspomniane maszyny i urządzenia techniczne służą realizacji prac B+R.

Wnioskodawca zaznacza, iż poniesione w ramach realizacji projektu koszty, które Podatnik chciałby odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej stanowią dla Niego koszty uzyskania przychodu oraz nie zostały one zwrócone w jakiejkolwiek formie.

„Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych związanych z działalnością B+R zalicza materiały i surowce konieczne do realizacji Projektu, tj.:

·tonery do drukarki,

·papier,

·długopisy, ołówki, markery,

·zszywki, spinacze, teczki,

·Fotele biurowe,

·komputery, laptopy,

·urządzenia peryferyjne (klawiatury, myszki),

·serwery.

Dodatkowo, jako koszty uzyskania przychodu, Wnioskodawca zamierza rozpoznawać odpisy amortyzacyjne od następujących środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych:

·komputery, laptopy, serwery, które spełniają definicję środków trwałych;

·licencje związane z wykorzystywanym oprogramowaniem spełniające definicje wartości niematerialnych i prawnych.

Co więcej Spółka jest w stanie określić jakie koszty i w jakiej proporcji zostały poniesione na działalność badawczo-rozwojową, gdyż prowadzi ona odrębną ewidencję, w której wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jakimi są zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu w zakresie wydatków objętych niniejszym wnioskiem.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1)Spółka wykorzystuje istniejącą wiedzę z różnych dziedzin informatyki oraz inżynierii oprogramowania. Konkretnie, w przypadku projektu „(…)”, Spółka opiera się na:

·Wiedzy z zakresu (…).

·Metodologii (…).

Zarządzania (…).

Zarządzania (…).

Podsumowując, Spółka korzysta z istniejącej wiedzy z zakresu (…).

2)W wyniku prowadzonych prac nad projektem „(…)” powstanie nowa wiedza. Prace te obejmują rozwój oprogramowania oraz implementację innowacyjnych rozwiązań zgodnie z potrzebami klientów oraz rynku, co prowadzi do tworzenia nowych funkcji i usprawnień w istniejących systemach.

Nowa wiedza powstanie w następujących dziedzinach i dyscyplinach:

1.Informatyka (Inżynieria oprogramowania) - Prace nad rozwojem oprogramowania w (…).

2.Technologie chmurowe - Zespół pracujący nad wdrożeniem architektury chmurowej będzie zdobywał nową wiedzę na temat optymalizacji i dostosowania przedsiębiorstwa do pracy w chmurze. Obejmuje to (…).

3.Cyberbezpieczeństwo - Prace nad zabezpieczeniem systemów działających w (…).

4.Metodyka (…).

5.Zarządzanie projektami IT - W wyniku prac mogą powstać innowacje w zakresie zarządzania (…).

Podsumowując, nowa wiedza, która powstanie w wyniku realizacji projektu, będzie pochodziła głównie z dziedzin takich jak informatyka (inżynieria oprogramowania), technologie chmurowe, cyberbezpieczeństwo, (…) oraz zarządzanie projektami IT.

3)Projekt „(…)” można uznać za nowatorski na podstawie kilku kluczowych elementów, które odróżniają go od już funkcjonujących rozwiązań. Unikatowość projektu wynika z zastosowania nowych narzędzi, koncepcji i rozwiązań, które nie były wcześniej obecne w praktyce gospodarczej, w tym w działalności samej Spółki. Najważniejsze aspekty, które świadczą o innowacyjności projektu to:

1.Nowe podejście do architektury oprogramowania (np. (…)):

·Zastosowanie (…).

2.Zastosowanie technologii chmurowych (np. (…)):

·W ramach projektu mogą być wprowadzane innowacyjne technologie (…).

·(…).

3.Automatyzacja procesów (…):

·Projekt wprowadza pełną automatyzację procesów (…).

4.Zarządzanie danymi w chmurze:

·Innowacyjne rozwiązania dotyczące (…).

5.Bezpieczeństwo w chmurze:

·Projekt może wprowadzać nowe standardy i procedury bezpieczeństwa specyficzne dla architektury chmurowej, które wcześniej nie były stosowane w przedsiębiorstwie. Dotyczy to np. (…).

6.Integracja usług w chmurze:

·Zastosowanie rozwiązań umożliwiających integrację różnych usług chmurowych, takich jak (…).

7.Nowe modele zarządzania i organizacji pracy (Agile, Scrum):

·Wprowadzenie nowoczesnych metod zarządzania projektami, takich jak Agile lub Scrum, może również stanowić nowatorskie podejście dla Spółki, szczególnie w kontekście organizacji pracy w projektach badawczo-rozwojowych. Umożliwia to elastyczne dostosowywanie się do zmieniających się warunków projektu oraz lepsze wykorzystanie zasobów ludzkich i technologicznych.

Podsumowując, projekt „(…)” wyróżnia się na tle już funkcjonujących rozwiązań poprzez zastosowanie nowoczesnych (…).

W kontekście tego pytania chcielibyśmy zwrócić uwagę na fragment Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, w których w akapicie 33 wskazano:

„Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo- rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo- rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.”

Zatem, zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, które w przytoczonej części odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, nie jest konieczne, aby opracowywane narzędzia, koncepcje czy rozwiązania były zupełnie nowe i niewystępujące w ogóle w praktyce gospodarczej. Wystarczające jest, aby były one niewystępujące dotychczas w praktyce Wnioskodawcy, co oznacza, że innowacyjność i twórczość w działalności badawczo-rozwojowej mogą odnosić się do rozwiązań nowych na poziomie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli podobne rozwiązania zostały już wcześniej opracowane przez inne podmioty.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Wnioskodawcy przedstawione argumenty wskazują na innowacyjny charakter projektu w skali całej gospodarki.

4)Twórczy charakter projektu „(…)” przejawia się w kilku kluczowych aspektach, które odzwierciedlają nowatorskie podejście do rozwiązywania problemów i rozwijania technologii, w szczególności:

1.Tworzenie nowych rozwiązań technologicznych i funkcjonalności oprogramowania:

·Projekt nie polega na rutynowym dostosowywaniu istniejących technologii, lecz na rozwijaniu nowych funkcjonalności oprogramowania, które mają sprostać zindywidualizowanym potrzebom klientów oraz nowym wymogom rynku. Tworzenie innowacyjnych rozwiązań w ramach nowej (…), wymaga twórczego podejścia do projektowania oprogramowania.

2.Zastosowanie innowacyjnych technologii i metodologii:

·Zastosowanie nowoczesnych technologii chmurowych, takich jak (…). Przeprojektowanie infrastruktury w taki sposób, aby w pełni wykorzystać potencjał tych technologii, świadczy o twórczym charakterze projektu.

3.Rozwiązywanie unikalnych problemów technicznych:

·Wprowadzenie (…).

4.Kreowanie nowych metod automatyzacji i integracji:

·Projekt wymaga stworzenia nowych procesów (…).

5.Tworzenie nowych modeli bezpieczeństwa i zgodności:

·Przejście na (…).

6.Rozwój nowych procesów zarządzania projektami:

·Projekt wymaga twórczego podejścia do zarządzania zespołami i procesami IT. Wdrożenie metodyk takich jak Agile i Scrum w środowisku chmurowym, które charakteryzuje się dużą zmiennością i elastycznością, wymaga adaptacji i rozwoju nowych strategii organizacyjnych. Tworzenie nowych procesów zarządzania projektami w dynamicznym środowisku IT świadczy o twórczym charakterze działań.

7.Innowacyjność w integracji systemów (…):

·Projekt zakłada (…).

Podsumowując, twórczy charakter projektu „(…)” przejawia się w innowacyjnym podejściu do projektowania, rozwijania i wdrażania technologii oraz rozwiązywania problemów technicznych. Projekt ten wprowadza nowe, unikalne rozwiązania, (…), które wcześniej nie były dostępne w praktyce Spółki.

5)Projekt to część (…).

W związku z powyższym, przedsiębiorstwo opracowało szczegółowy harmonogram działań, który przybrał formę (…).

Wnioskodawca podkreśla, że wspomniany harmonogram jest dokumentem „żywym” i podlega regularnym aktualizacjom. Jest to zgodne z zasadami metodologii Agile, która jest stosowana w przedsiębiorstwie do zarządzania projektami. Metodologia Agile zakłada iteracyjne i elastyczne podejście do realizacji zadań, co umożliwia szybkie reagowanie na zmiany w otoczeniu biznesowym, potrzeby klientów czy nowe wyzwania techniczne. Dzięki temu harmonogram jest na bieżąco dostosowywany, aby optymalnie odzwierciedlać aktualny stan projektu i zapewniać efektywną realizację celów.

6)Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

7)Koszty ponoszone w ramach realizacji prac związanych z projektem „(…)” i są przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 to koszty materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych związanych z działalnością B+R zalicza materiały i surowce konieczne do realizacji Projektu, tj.:

·tonery do drukarki,

·papier,

·długopisy, ołówki, markery,

·zszywki, spinacze, teczki,

·Fotele biurowe,

·komputery, laptopy,

·urządzenia peryferyjne (klawiatury, myszki),

·serwery.

Dodatkowo, jako koszty uzyskania przychodu, Wnioskodawca zamierza rozpoznawać odpisy amortyzacyjne od następujących środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych:

·komputery, laptopy, serwery, które spełniają definicję środków trwałych;

·licencje związane z wykorzystywanym oprogramowaniem spełniające definicje wartości niematerialnych i prawnych.

8)Koszty wynagrodzeń stanowią należności pracowników, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

9)Katalog prac wykonywanych przez pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawca w związku z opisaną działalnością obejmuje, w zależności od pełnionego stanowiska:

·Opracowywanie procesów i procedur pracy związanych z wytwarzaniem oprogramowania.

·Zarządzanie procesem tworzenia rozwiązań informatycznych i architektury IT.

·Tworzenie specjalistycznej dokumentacji na potrzeby tworzenia oprogramowania.

·Projektowanie całego procesu tworzenia oprogramowania, w tym badanie kroków niezbędnych do realizacji projektu.

·Tworzenie architektury oprogramowania.

·Przygotowywanie planów szkoleniowych dla programistów oraz ich szkolenie.

·Tworzenie raportów opisujących proces tworzenia oprogramowania, w tym etapy już wykonane oraz przyszłe.

·Analiza i mapowanie problemów występujących w trakcie tworzenia oprogramowania.

·Organizowanie spotkań i nadzór nad realizacją wydarzeń scrumowych.

·Wprowadzanie nowych członków zespołu do pracy nad projektem.

·Tworzenie proof-of-concept (pilotażowych wersji projektów).

·Pisanie kodu źródłowego oraz tworzenie algorytmów.

·Wdrażanie projektów architektury systemu i infrastruktury IT.

·Tworzenie różnych komponentów webowych.

·Rozwiązywanie problemów technicznych zgłaszanych przez klientów.

Tworzenie i testowanie oprogramowania przy użyciu narzędzi automatyzujących testy.

·Projektowanie systemów monitoringu IT oraz zapewnienie bezpieczeństwa i stabilności rozwiązań.

·Projektowanie i wdrażanie skryptów automatyzujących procesy oraz tworzenie narzędzi szkoleniowych.

·Tworzenie dokumentacji dotyczącej oprogramowania, w tym raportów i schematów architektury.

·Analiza i weryfikacja poprawności działania oprogramowania oraz raportowanie wyników.

·Opracowywanie rozwiązań problemów zgłaszanych przez klientów oraz tworzenie propozycji naprawy oprogramowania.

·Opracowywanie i implementacja systemów testowych i automatycznych testów oprogramowania.

·Opracowywanie narzędzi do monitorowania i utrzymania systemów produkcyjnych.

·Tworzenie skryptów i narzędzi automatyzujących zadania oraz analiza wyników działania oprogramowania.

·Projektowanie strategii testowania oraz tworzenie scenariuszy testowych.

·Projektowanie rozwiązań architektonicznych programów komputerowych.

·Automatyzacja procesów testowania i raportowania wyników.

·Komunikacja z klientami w celu zrozumienia ich potrzeb i dostosowania oprogramowania.

·Przeprowadzanie analiz problemów w działaniu aplikacji i opracowywanie rozwiązań.

10)Przedmiotem pytania, oznaczonego we wniosku nr 2, nie jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników, wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracowników.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy spełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4 a pkt 26 Ustawy o CIT?

2.Czy koszty ponoszone w ramach realizacji prac związanych z Projektem, tj. koszty materiałów i surowców, sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością - stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy o CIT? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane we wniosku oraz w uzupełnieniu)

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność przedstawiona w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo- rozwojowej (dalej: „Ulga B+R”) - w szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność powinna zostać uznana za działalność badawczo rozwojową (dalej: „działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, działalność B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie natomiast z art. 4a pkt 28 Ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie przedstawionych powyżej definicji, należy stwierdzić, że w celu uznania działalności prowadzonej przez podatnika za działalność badawczo-rozwojową niezbędne jest kumulatywne spełnienie poniższych przesłanek:

a)działalność ta musi mieć charakter twórczy,

b)działalność ta musi być prowadzona w sposób systematyczny,

c)działalność ta musi obejmować zwiększenie zasobów wiedzy bądź wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń). 

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d Ustawy o CIT, co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Twórczy charakter prowadzonej działalności

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo- rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji/narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W świetle powyższej definicji, Wnioskodawca podkreśla, że prace prowadzone w ramach działalności Wnioskodawcy podejmowane są przez pracowników Wnioskodawcy w celu opracowywania nowych koncepcji oraz rozwiązań niewystępujących dotychczas lub rozwiązań znacząco odróżniających się od rozwiązań funkcjonujących u Wnioskodawcy.

Wśród przykładów takich działań należy wskazać przede wszystkim prace koncepcyjne związane z opracowywaniem nowych produktów/wyrobów oraz innowacji procesowych, a także tworzenie prototypów (w ramach środowisk testowych), które następnie są testowane przez pracowników Wnioskodawcy.

Należy przy tym zauważyć, że opracowywanie prototypów, oraz ich testowanie i walidacja zostały wyróżnione w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka, co w przypadku Wnioskodawcy przejawia się w fakcie, że rozwiązania w ramach prowadzonych projektów powstają jako wynik kreatywnej działalności pracowników Wnioskodawcy, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania zagadnień, a rezultatem tej działalności są nowe wytwory intelektu, uzewnętrzniane m.in. w tworzonych analizach, planach wykonania/produkcji, dokumentacji technicznej oraz raportach.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach opisywanych projektów spełnia definicję działalności twórczej, stanowiącej nieodłączny element uznania prowadzonych prac za działalność badawczo-rozwojową.

Systematyczność podejmowanej działalności

Jak wskazano w Objaśnieniach MF, w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

a)w znaczeniu pierwszym w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

b)w znaczeniu drugim w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Zgodnie z podejściem przyjętym przez Ministra Finansów w powoływanych już Objaśnieniach MF, dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem, w świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Wnioskodawca uważa, że w jego przypadku powyższe kryterium jest spełnione, z uwagi na prowadzanie prac w oparciu o wypracowaną metodykę, w tym wewnętrzne procedury postępowania, w ramach których do realizacji projektu opracowywane są określone wymagania, harmonogram oraz przypisywane są adekwatne zasoby (w szczególności wykwalifikowana kadra).

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że tożsame kryteria spełnienia przesłanki systematyczności przyjął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który przykładowo w interpretacji indywidualnej z 4 listopada 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.617.2022.2.JG) wskazał, że: „najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według „pewnego systemu”, a „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.”

Wnioskodawca wskazuje, że niezależnie od spełnienia definicji systematyczności przyjętej w Objaśnieniach MF (tj. podejmowania prac w sposób uporządkowany, według określonej metodyki), działalność prowadzona przez Wnioskodawcę prowadzona jest w sposób systematyczny również w świetle pierwszej z przedstawionych definicji, tj. prowadzenia tego rodzaju prac w sposób stały, od dłuższego czasu. Jak podkreślono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi prace twórcze w sposób stały, jako nieodłączny, kluczowy element prowadzenia swojej działalności gospodarczej, a także zamierza kontynuować prowadzenie tego rodzaju działalności w przyszłości.

Konsekwentnie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym działalność prowadzona przez niego spełnia kryterium systematyczności, stanowiącej element uznania prowadzonych prac za działalność badawczo-rozwojową.

Zwiększanie zasobów wiedzy i wykorzystywanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy”, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika, a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy, należy zauważyć, że bez wątpienia opisywana działalność w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wpisuje się w tak postawione kryterium zwiększania zasobów wiedzy. Pracownicy Wnioskodawcy wykorzystują zdobywaną wiedzę do opracowywania nowych rozwiązań produktowych oraz innowacji procesowych.

Nierutynowany charakter projektów realizowanych przez Wnioskodawcę wynika z faktu, że prowadzone prace, poprzedzone są koniecznością przeprowadzenia prac koncepcyjnych, opracowania specyficznych wymagań oraz planów wykonania, a w trakcie wykonywania zadań pracownicy Wnioskodawcy często stają przed koniecznością zmierzenia się z sytuacją, w której w danym obszarze (w momencie definiowania wymagań) brakuje określonych informacji.

Sytuacja ta określana jest jako tzw. „niepewność badawcza”, charakterystyczna dla prowadzenia prac badawczo-rozwojowych i wymaga od pracowników Wnioskodawcy samodzielnego opracowania koncepcji danego rozwiązania, która nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w tym rozważenia czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, także przesłanka związana ze zwiększaniem zasobów wiedzy i wykorzystywaniem zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń), będzie spełniona w odniesieniu do działalności opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Na podstawie analizy wszystkich przedstawionych powyżej przesłanek dotyczących działalności badawczo-rozwojowej (twórczy charakter, systematyczność, zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy w celu opracowywania nowych lub ulepszonych produktów i procesów), Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym opisywana przez nią działalność w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnia ustawowe ramy działalności B+R.

Z powyższych względów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż działalność przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w ramach projektów z obszarów B+R, stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy o CIT.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym przytoczona w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

a)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu; 

b)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

c)odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl, art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

W myśl art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, podatnicy są uprawnieni do odliczenia 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 ustawy o CIT, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT.

Z kolei, art. 8 ust. 1b ustawy o CIT, wskazuje na konieczność wyodrębnienia w ewidencji rachunkowej kosztów działalności B+R - co też w zakresie prowadzonego projektu Spółka czyni.

W rezultacie, podatnikowi podatku CIT, przysługuje prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym pod warunkiem, że:

a)poniósł koszty na działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2 pkt 1 tej ustawy,

b)koszty działalności B+R stanowiły dla niego KUP w rozumieniu ustawy o CIT,

c)koszty działalności B+R mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt. 2 oraz art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT,

d)w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

e)wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

f)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

g)koszty kwalifikowane nie zostały mu zwrócone w jakiekolwiek formie. 

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie powyższe warunki.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki związane z realizacją Projektu, poniesione przez Spółkę, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością B+R.

Tym samym, przepis pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do ulgi B+R kosztów poniesionych na nabycie materiałów i surowców. Warunkiem jest, jednak ich bezpośrednie związanie z prowadzoną działalnością B+R.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzeniu przyszłego, Wnioskodawca do kosztów materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych związanych z działalnością B+R zalicza materiały i surowce konieczne do realizacji Projektu, tj.:

·tonery do drukarki,

·papier,

·długopisy, ołówki, markery,

·zszywki, spinacze, teczki,

·fotele biurowe,

·komputery, laptopy,

·urządzenia peryferyjne (klawiatury, myszki),

·serwery.

Dodatkowo, jako koszty uzyskania przychodu, Wnioskodawca zamierza rozpoznawać odpisy amortyzacyjne od następujących środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych:

·komputery, laptopy, serwery, które spełniają definicję środków trwałych;

·licencje związane z wykorzystywanym oprogramowaniem spełniające definicje wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane materiały i surowce są niezbędne do prowadzenia działalności B+R oraz do opracowania i wytwarzania nowych produktów, a tym samym, związane są bezpośrednio z działalnością B+R.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania materiałów i surowców bezpośrednio wykorzystanych w ramach prowadzonych prac zarówno w procesie tworzenia prototypów produktów/usług, jak i procesie udoskonalania produktów/usług za koszty kwalifikowane prac badawczo-rozwojowych zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretację podatkowe m.in.:

1)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 15stycznia 2018 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.397.2017.2.IZ,

2)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 15stycznia 2018 r. znak0111-KDIB1-3.4010.397.2017.2.IZ,

3)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14grudnia 2017 r. znak:0115-KDIT2-3.4010.347.2017.2.PS, 

4)Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 23 marca 2017 r. znak: 0461-ITPB3-4510.687.2016-2.PS. 

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do KUP, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych/WNiP stanowiły koszty kwalifikowane. I tak, odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi B+R pod warunkiem, że:

a)zostały zaliczone do KUP oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,

b)nie dotyczą środków trwałych/WNiP wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością, oraz

c)środek trwały/WNiP, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności rozwojowej.

Oznacza to, że kosztem kwalifikowanym może być, jedynie taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję KUP, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ponadto, specyfika odpisów amortyzacyjnych powoduje obowiązek uwzględniania także postanowień art. 15 ust. 6 ustawy o CIT. Zgodnie z powołanym przepisem, KUP są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz WNiP (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT.

Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi B+R powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, aktywa nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych/WNiP niepodlegających amortyzacji, ujętym w art. 16c ustawy o CIT.

Jak wskazano wstanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Spółka do działalności B+R wykorzystywać a także wytwarzać może środki trwałe oraz WNiP, od których odpisy amortyzacyjne zaliczać będzie do KUP.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do uznania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i WNiP wykorzystywanych bezpośrednio wprowadzonej działalności B+R, w przypadku, gdy nie będą one samochodami osobowymi oraz budowlami, budynkami i lokalami będącymi odrębną własnością, za koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od  osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i  nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742, dalej: „Ustawa SWIN”),

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Stosownie do treści art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na  działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

·podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

·koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

·ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

·jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

·w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

·podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

·kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

·koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak  i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są  wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Ad. 1

W celu stwierdzenia, czy opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy, stanowi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na  brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że  w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop – co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo, warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w  taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

·w znaczeniu pierwszym – w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

·w znaczeniu drugim – w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z treści wniosku wynika, że Wykonywane prace, mają charakter twórczy oraz prowadzone są w sposób systematyczny. Spółka wykorzystuje istniejącą wiedzę z różnych dziedzin informatyki oraz inżynierii oprogramowania. W wyniku prowadzonych prac nad projektem „(…)” powstanie nowa wiedza. Prace te obejmują rozwój oprogramowania oraz implementację innowacyjnych rozwiązań zgodnie z potrzebami klientów oraz rynku, co prowadzi do tworzenia nowych funkcji i usprawnień w istniejących systemach

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy spełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4 a pkt 26 Ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzeniu przyszłego, do kosztów materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych związanych z działalnością B+R zaliczają Państwo materiały i surowce konieczne do realizacji Projektu, tj.:

·tonery do drukarki

·papier,

·długopisy, ołówki, markery,

·zszywki, spinacze, teczki,

·fotele biurowe,

·komputery, laptopy,

·urządzenia peryferyjne (klawiatury, myszki),

·serwery.

Dodatkowo, jako koszty uzyskania przychodu, zamierzają Państwo rozpoznawać odpisy amortyzacyjne od następujących środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych:

·komputery, laptopy, serwery, które spełniają definicję środków trwałych;

·licencje związane z wykorzystywanym oprogramowaniem spełniające definicje wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że:

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

-sprzęt nie stanowi środka trwałego,

-zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

-jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.

Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej. 

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Według art. 15 ust. 6 uCIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Na podstawie art. 16f ust. 1 uCIT,

podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 uCIT,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 uCIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy koszty ponoszone w ramach realizacji prac związanych z Projektem, tj. koszty materiałów i surowców, sprzętu specjalistycznego niestanowiącego środków trwałych oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazanych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością - stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).