Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.465.2024.1.AZ
Temat interpretacji
Spółka w chwili wykupu i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz nie będzie posiadać w Polsce zakładu w rozumieniu updop i UPO, stwierdzić należy, że analizowane dochody Spółki nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albowiem zapisy UPO pozwalają na opodatkowanie tego rodzaju dochodów wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej podatnika, tj. w Luksemburgu.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 sierpnia 2024 r., wpłynął Państwa wniosek wspólny z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia:
- czy w przypadku odkupienia i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w Polskim Funduszu, Wnioskodawca zostanie objęty ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie art. 3 ust 2 w zw. z ust. 3 ustawy o CIT.
- czy Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Spółce w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania
A.
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania
B.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest luksemburskim Zastrzeżonym Alternatywnym Funduszem Inwestycyjnym (RAIF - z ang. Reserved Alternative Investment Fund) działającym w formie odpowiadającej polskiej spółce komandytowo-akcyjnej (SCA - z fr. société en commandite par actions) z siedzibą pod adresem (…). Ponadto Wnioskodawca jest zorganizowany jako spółka akcyjna o zmiennym kapitale (SICAV - z fr. société d'investissement à capital variable). Wnioskodawca jest opodatkowany w Luksemburgu od całości swoich dochodów (jest rezydentem podatkowym w Luksemburgu).
Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą za pośrednictwem dedykowanego subfunduszu jakim jest Zainteresowany, tj. B. zarejestrowany w RFi (rejestr funduszy inwestycyjnych) pod numerem (…), REGON: (…), NIP: (…) z siedzibą przy ul. (…) w (…).
Polski Fundusz jest polskim rezydentem podatkowym, działa w formie osoby prawnej i podlega regulacjom ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 681 ze zm.; dalej: „ustawa o Funduszach”) obowiązanym lokować określoną wartości aktywów funduszu zgodnie z ustawą o Funduszach w:
- określone wierzytelności,
- papiery wartościowe inkorporujące wierzytelności pieniężne,
- prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, że nieruchomości nie stanowią zarówno pośrednio jak i bezpośrednio powyżej 50% aktywów Polskiego Funduszu, a co za tym idzie Polski Fundusz nie spełnia definicji spółki nieruchomościowej zawartej w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.
Polski Fundusz działa w oparciu o przepisy ustawy o Funduszach oraz Statut Polskiego Funduszu (dalej: „Statut”). Zgodnie z postanowieniami Statutu wyłącznym zakresem działalności Wnioskodawcy jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia Certyfikatów Inwestycyjnych w określone w Statucie wierzytelności, papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego oraz inne prawa majątkowe.
Polski Fundusz został powołany na okres funkcjonowania wynoszący 10 lat, z możliwością przedłużenia okresu funkcjonowania wraz z klauzulą zmiany statutu funduszu przez Zgromadzenie Inwestorów.
Zarządzającym Polskim Funduszem (dalej: „Zarządzający”) jest C. S.A. z siedzibą w (…), KRS: (…), Identyfikator krajowy: (…). Z uwagi na to, że Zarządzający jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych Polski Fundusz nie jest zobowiązany do uzyskania zezwolenia KNF do zarządzania wierzytelnościami wskazanego w art. 192 ustawy o Funduszach.
Certyfikaty inwestycyjne emitowane przez Polski Fundusz nie podlegają obrotowi na publicznym rynku regulowanym. Statut Funduszu przewiduje natomiast możliwość wykupienia certyfikatów inwestycyjnych przez Zainteresowanego w celu ich umorzenia. Jest to możliwe na podstawie art. 139 Ustawy o Funduszach. Przepis ten wskazuje, że „Fundusz inwestycyjny zamknięty może wykupywać certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, jeżeli statut funduszu tak stanowi.” Zgodnie z art. 139 ust. 3 Ustawy o Funduszach „W statucie funduszu inwestycyjnego zamkniętego należy określić przesłanki, tryb i warunki wykupywania certyfikatów inwestycyjnych oraz terminy i sposób dokonywania ogłoszeń o wykupie certyfikatów. W szczególności należy określić, czy wykup certyfikatów inwestycyjnych następuje na żądanie uczestnika, czy niezależnie od zgłoszenia takiego żądania (…)”. Na tej podstawie, Statut przewiduje prawo do zgłoszenia żądania przez uczestnika funduszu (inwestora) wykupienia certyfikatu na zasadach określonych w Ustawie o Funduszach oraz Statucie Polskiego Funduszu. W Statucie określono także szczegółowe warunki i zasady wykupu certyfikatów inwestycyjnych m.in. datę czy też sposób ogłoszenia wykupu.
Wnioskodawca jest jednym z inwestorów Polskiego Funduszu tj. posiada Certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez Polski Fundusz. W związku z regulacjami zawartymi w Statucie Zainteresowanego, Wnioskodawca może żądać wykupienia Certyfikatów inwestycyjnych Polskiego Funduszu. W przypadku wykupienia certyfikatów przez fundusz emitujący dane certyfikaty zgodnie z art. 139 ust. 6 Ustawy o Funduszach zostaną one umorzone z mocy prawa.
Wynagrodzenie z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych prawdopodobnie będzie wyższe niż wydatki na ich nabycie/objęcie, z uwagi na oczekiwany wzrost wartości aktywów netto Polskiego Funduszu od daty objęcia Certyfikatów.
Powyższe działania nie mają na celu unikania opodatkowania i mają uzasadnienie biznesowe (co należy uznać jako element stanu faktycznego / opisu zdarzenia przyszłego).
Obowiązek ujawnienia informacji określonych art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej
Zgodnie z art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca wskazuje, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obejmuje zdarzenie z udziałem osoby prawnej z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. z udziałem spółki prawa luksemburskiego, adres: (…), zarejestrowanej w Luksemburgu rejestrze handlowym pod numerem: (…).
Pytania
1.Czy w przypadku odkupienia i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w Polskim Funduszu, Wnioskodawca zostanie objęty ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie art. 3 ust 2 w zw. z ust. 3 ustawy o CIT?
2.Czy prawidłowe jest stanowisko że, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1 - Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Spółce w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym nie powstanie ograniczony obowiązek podatkowy o którym mowa w art. 3 ust. 2 w zw. z ust. 3 ustawy o CIT.
Ad 2.
W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 jest prawidłowa, Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Spółce w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o Funduszach, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest inwestowanie środków pieniężnych pozyskanych poprzez publiczne oferowanie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych lub - w przypadkach określonych w ustawie o funduszach inwestycyjnych - poprzez emisję publiczną lub niepubliczną certyfikatów inwestycyjnych. Zebrane przez Polski Fundusz środki mogą być inwestowane w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego oraz inne prawa majątkowe określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych.
Na podstawie art. 139 ustawy o Funduszach, fundusz inwestycyjny zamknięty może wykupywać certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, jeżeli statut funduszu tak stanowi. Cena wykupu certyfikatu inwestycyjnego jest równa wartości aktywów netto funduszu inwestycyjnego, przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia wykupu. Z chwilą wykupienia certyfikaty inwestycyjne umarzane są z mocy prawa. Procedura wykupu odnosi się jedynie do certyfikatów w pełni opłaconych.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy niemający siedziby lub zarządu na terytorium Polski podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągną na terytorium Polski. W celu oceny skutków podatkowych dla Funduszu wynikających z uzyskania wynagrodzenia za umorzone przez Polski Fundusz Certyfikaty, należy najpierw ustalić, czy przychody te należą do katalogu przychodów z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT uznawanych za osiągane na terytorium Polski (z zastrzeżeniem art. 3 ust. 5 ustawy o CIT). Katalog ten obejmuje dochody (przychody) z:
1)wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
6)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
7)niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Należy zauważyć, że dochody osiągane z tytułu umorzenia certyfikatów inwestycyjnych nie zostały wprost wymienione w przywołanym wyżej katalogu. Zgodnie z polskimi przepisami certyfikaty inwestycyjne są to papiery wartościowe emitowane przez fundusze inwestycyjne, czyli osoby prawne, których działalność obejmuje inwestowanie środków pozyskanych od uczestników funduszu w drodze publicznego lub niepublicznego oferowania w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe.
Zdaniem Wnioskodawców nie budzi żadnych wątpliwości fakt, iż posiadanie Certyfikatów inwestycyjnych nie prowadzi do powstania jego zagranicznego zakładu na terenie Polski, zarówno w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, jak i art. 5 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wynika to z faktu, iż posiadanie Certyfikatów inwestycyjnych nie powinno być traktowane jako przejaw prowadzenia stałej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Polsce, co zostało potwierdzone, m.in. w interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2018 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.166.2018.1.AJ i 23 lipca 2018 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.165.2018.2.PW, które zostały wydane w podobnym stanie faktycznym.
Certyfikaty inwestycyjne w pełni opłacone wskutek ich wykupu i umorzenia uprawniają inwestora do otrzymania określonej kwoty równej iloczynowi liczby umorzonych certyfikatów oraz wartości majątku funduszu (wartości aktywów netto) przypadającego na jeden certyfikat. W efekcie, z punktu widzenia uczestnika, fundusz inwestycyjny jest formą zbiorowego inwestowania, a nie formą prowadzenia działalności gospodarczej. W rezultacie przesłanka z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, prowadząca do powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce, nie powinna zostać uznana za spełnioną.
Certyfikaty inwestycyjne zasadniczo nie przyznają inwestorowi prawa do bezpośredniego udziału w dochodach funduszu (chyba, że statut funduszu stanowi inaczej), jak ma to miejsce w przypadku udziałów/akcji w spółkach kapitałowych. Z punktu widzenia inwestora (np. Polskiego Funduszu) decydująca jest bieżąca wartość aktywów funduszu inwestycyjnego, bowiem to ona decyduje o wartości posiadanych certyfikatów.
Dodatkowo, Certyfikaty inwestycyjne nie są przedmiotem publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, a dochody związane z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych nie dotyczą nieruchomości położonej na terytorium Polski lub praw do takiej nieruchomości. W efekcie, przychodów z tytułu umorzenia Certyfikatów nie należy utożsamiać z przychodami wymienionymi w art. 3 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy o CIT. Podobnie z uwagi na okoliczność, że nieruchomości nie stanowią co najmniej 50% wartości aktywów Polskiego Funduszu, postanowienie art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT również nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Jednocześnie, Certyfikaty inwestycyjne nie są udziałami/akcjami w spółkach - ich rola sprowadza się do reprezentowania określonych praw własnościowych inwestora w granicach przewidzianych w ustawie o funduszach inwestycyjnych i statucie funduszu inwestycyjnego. Certyfikaty inwestycyjne, ze względu na swoje przeznaczenie ekonomiczne, reprezentują inne prawa niż te wynikające typowo z udziałów/akcji w spółkach kapitałowych. Tym samym, wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych w Polskim Funduszu nie będzie uznane za przychód, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 i 4a ustawy o CIT.
W związku z powyższym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w związku z wypłatami pieniężnymi z Polskiego Funduszu z tytułu umorzenia Certyfikatów nie spełniają kryteriów do kwalifikacji, jako dochody wymienione w pkt 1-5 powyżej. Tym samym, należy przeanalizować, czy wspomniane dochody uzyskiwane przez Polski Fundusz mogłyby zostać zaklasyfikowane, jako dochody, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 i 6 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT za dochody (przychody), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1-4 ustawy o CIT.
Zgodnie z ustawą o CIT, przychody z umorzenia certyfikatów inwestycyjnych uznawane są za przychody z zysków kapitałowych. Zostały one wymienione w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c oraz e ustawy o CIT jako przychody z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach zbiorowego inwestowania oraz przychody ze zbycia tych praw.
Zatem, przychody z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o CIT obowiązek pobrania podatku u źródła dotyczy dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych otrzymanych od polskich rezydentów podatkowych. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że jedynie przychody (dochody) opisane w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegają podatkowi u źródła (według stawki 19%).
Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest zdefiniowany jako przychód faktycznie uzyskany z takiego udziału, w tym między innymi:
- dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania przychody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, a także
- przychód z umorzenia udziałów (akcji).
W przedmiotowej sprawie umorzenie Certyfikatów inwestycyjnych następuje poprzez wykup Certyfikatów posiadanych przez Polski Fundusz. Należy również podkreślić, że, jak wskazano powyżej, Certyfikaty inwestycyjne nie są udziałami czy też akcjami. Tym samym, przychody te nie mogą być klasyfikowane jako przychody z udziału w zyskach osób prawnych, w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż nie mieszczą się w żadnym z wymienionych w tym artykule rodzajów przychodów. Konsekwentnie, wspomniane przychody nie powinny być klasyfikowane jako dochód podlegający podatkowi u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Fakt, iż dochody uczestnika funduszu wypłacane przez polski fundusz inwestycyjny w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz zagranicznego uczestnika tego funduszu z tytułu umorzenia certyfikatów inwestycyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na mocy art. 21 ani art. 22 ustawy o CIT został potwierdzony w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 20 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.166.2018.1.AJ), organ w analogicznym stanie faktycznym uznał, iż „(...) dochody z wykupu i umorzenia certyfikatów nie podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT. Tym samym, Ustawa o CIT nie nakłada obowiązku podatkowego na ww. dochody, a w szczególności dochody te nie są objęte dyspozycją art. 21 i art. 22 Ustawy o CIT”. W efekcie, przychód z tytułu umorzenia Certyfikatów nie mieści się w ramach przychodu określonego w art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT.
Wnioskodawcy pragną wskazać, że rodzaj przychodu wymieniony w art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy o CIT, tj. z niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a (przepisy dotyczące podatku od wyjścia), również nie powinien być utożsamiony z przychodem z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych. Wynika to z faktu, iż podatek od wyjścia obciąża podatników w przypadku opuszczenia Polski jako państwa swojej rezydencji (zmiana rezydencji z polskiej na zagraniczną) lub transferu określonych składników majątku za granicę.
W tym przypadku przyjmuje się fikcję, że podatnik zbywa swój majątek i w związku z tym jest zobowiązany do zapłaty podatku od niezrealizowanego zysku z uwagi na fakt, iż Rzeczpospolita Polska w wyniku tych działań traci prawo do opodatkowania dochodu ze zbycia tego składnika majątkowego. W niniejszej sprawie nie następuje zmiana rezydencji Wnioskodawcy z polskiej na zagraniczną - Wnioskodawca nieprzerwanie zarówno przed, jak i po transakcji, posiada luksemburską rezydencję podatkową. Nie dochodzi także do przesunięcia składników majątkowych poza terytorium RP - Certyfikaty inwestycyjne w wyniku transakcji są unicestwiane, a nie przenoszone poza Polskę. Konsekwentnie, transakcja umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych nie jest objęta podatkiem od niezrealizowanych zysków.
W świetle cytowanych przepisów i przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych nie powoduje dla Wnioskodawcy powstania ograniczonego obowiązku podatkowego na mocy art. 3 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, i w efekcie Wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu z tego tytułu w Polsce.
Wnioskodawcy pragną podkreślić, że stanowisko przedstawione powyżej jest zgodne z indywidualnymi interpretacjami podatkowymi wydanymi przez organy podatkowe w analogicznych przypadkach, np. w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 21 marca 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-149/16-3/BC). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że w przypadku umorzenia przez zamknięty fundusz inwestycyjny certyfikatów inwestycyjnych posiadanych przez spółkę holenderską dochód spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce. Podobne wnioski można wyciągnąć z innych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, np.:
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.103.2020.1.SP),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.165.2018.2.PW),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.234.2017.2.BC),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 września 2017 r. (0114-KDIP2-1.4010.192.2017.1.BC),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 listopada 2015 r. (sygn. IPPB5/4510-1024/15-2/BC),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPPB5/423-1201/14-5/JC),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB5/423-745/13-2/IŚ),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2012 r. (sygn. IPPB5/423-124/12-3/AJ),
- interpretacja wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPB5/423-877/10-2/AJ),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPB5/423-876/10-2/AJ),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-761/ 10-2/AJ),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-749/10-2/AJ),
- interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1130/10/BG).
Podsumowując, wynagrodzenie z tytułu umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych otrzymywane przez Wnioskodawcę od Polskiego Funduszu w związku z umorzeniem tych Certyfikatów nie powoduje dla Wnioskodawcy powstania ograniczonego obowiązku podatkowego na mocy art. 3 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, i w efekcie Wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu z tego tytułu w Polsce.
Ad 2.
Zgodnie z argumentacją przedstawioną w uzasadnieniu do odpowiedzi na pytanie nr 1, dochody wypłacane przez Polski Fundusz w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz Wnioskodawcy z tytułu wykupu i umorzenia Certyfikatów inwestycyjnych nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W szczególności, dochody te nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce na mocy art. 21 ani art. 22 ustawy o CIT. Artykuł 26 ust. 1 ustawy o CIT nakłada obowiązek pobrania podatku u źródła jedynie na podmioty dokonujące płatności wymienionych w art. 21 lub art. 22 ustawy o CIT. W efekcie, Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym w zakresie ustalenia:
- czy w przypadku odkupienia i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w Polskim Funduszu, Wnioskodawca zostanie objęty ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie art. 3 ust 2 w zw. z ust. 3 ustawy o CIT - jest prawidłowe;
- czy Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Spółce w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych - jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):
podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Stosownie do art. 3 ust. 3 updop:
za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Jednocześnie, na mocy art. 3 ust. 5 updop:
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Zgodnie z art. 4a pkt 11 updop zagraniczny zakład oznacza:
a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.
W świetle art. 5 Konwencji miedzy Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu 14 czerwca 1992 r. (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527 ze zm., dalej: „UPO”) zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r. (dalej: „Protokół zmieniający”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”):
1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:
a) miejsce zarządu;
b) filię;
c) biuro;
d) zakład fabryczny;
e) warsztat oraz
f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
3. Plac budowy lub montażu stanowią „zakład” tylko wtedy, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż dwanaście miesięcy.
4. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu nie stanowią zakładu:
a) użytkowanie placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
c) utrzymywanie zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwa;
d) stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter;
f) utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter.
5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo to w tym Państwie zwykle wykonuje, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 i są takimi rodzajami działalności, które, gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu.
6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w jednym z Umawiających się Państw tylko z tego powodu, że wykonuje ono tam czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.
7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.
Z uwagi na zacytowane przepisy wskazać należy, że posiadanie papierów wartościowych wyemitowanych przez polski fundusz inwestycyjny - certyfikatów inwestycyjnych nie implikuje ukonstytuowania zagranicznego zakładu Wnioskodawcy na terenie Polski, zarówno w rozumieniu art. 4a pkt 11 updkop, jak i art. 5 UPO.
Tym samym na gruncie wskazanego opisu zdarzenia przyszłego przesłanka wymieniona w art. 3 ust. 3 pkt 1 updop w odniesieniu do Państwa nie zostanie wypełniona.
Podobnie z uwagi na okoliczność, że dochody związane z wykupem i umorzeniem certyfikatów położonej na terytorium Polski nie dotyczą nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości ani przedmiotowe certyfikaty nie są przedmiotem obrotu w ramach regulowanego rynku giełdowego, postanowienia art. 3 ust. 3 pkt 2 i pkt 3 updop również nie znajdą zastosowania w tej sprawie.
Ponieważ wartość nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości nie stanowi co najmniej 50% wartości aktywów opisanego funduszu inwestycyjnego, nie będą Państwo osiągali także dochodów wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 4 i 4a updop.
W myśl art. 24f ust. 1-4 updop:
1. Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi 19% podstawy opodatkowania.
2. Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:
1) przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;
2) zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub zarządu do innego państwa, w tym w związku z transgranicznym przekształceniem.
3. Przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację, w której:
1) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego zagranicznego zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do państwa swojej rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym prowadzi działalność poprzez zagraniczny zakład, składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;
3) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do innego państwa całość albo część działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
4. Opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.
W tej sprawie nie następuje zmiana rezydencji Inwestora z polskiej na zagraniczną, ponieważ Inwestor zarówno przed, jak i po transakcji będzie posiadał luksemburską rezydencję podatkową. W wyniku transakcji nie dojdzie również do przesunięcia składników majątkowych poza terytorium RP, ponieważ Certyfikaty zostaną unicestwione, a nie przeniesione poza Polskę. Oznacza to, że transakcja wykupu certyfikatów w celu ich umorzenia nie jest objęta podatkiem od niezrealizowanych zysków.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
W świetle art. 26 ust. 2e updop:
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 updop:
podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Tym samym przepis art. 22 ust. 1 updop dotyczący opodatkowania przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. zawiera wprost odesłanie do art. 7b ust. 1 pkt 1.
Zgodnie z art. 7b ust. 1 updop za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in.:
- przychody określone w pkt 1 lit. a przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
- przychody określone w pkt 6 lit. c i e: z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania oraz ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.
Łączna subsumcja powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że Państwa dochody z wykupu i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych Funduszu nie stanowią przychodów z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 1 updop (gdyż nie dotyczą przypadku wypłacania dochodów bez wykupowania certyfikatów inwestycyjnych), lecz dochody wymienione w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. e updop (w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. c, jako dochód z transakcji polegającej na zbyciu certyfikatów (tytułów uczestnictwa) Funduszowi i ich umorzenia.
Tę kwalifikację prawnopodatkową potwierdzają postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 8 updop (w zw. z art. 16 ust. 7f tej ustawy), na podstawie którego wydatki na nabycie tytułów uczestnictwa w polskich funduszach inwestycyjnych stanowią koszt uzyskania przychodu m.in. z tytułu umorzenia tytułów uczestnictwa w tych funduszach. Rozwiązanie to stoi na przeszkodzie uznania, że dochody tego typu podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w trybie przewidzianym w art. 22 ust. 1 updop.
W konsekwencji dochody z wykupu i umorzenia certyfikatów nie podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 3 updop. Tym samym, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakłada obowiązku podatkowego na ww. dochody.
Dochody z wykupu i umorzenia certyfikatów nie podlegają opodatkowaniu na terytorium RP także na podstawie postanowień UPO. Umowa z Luksemburgiem nie zawiera bezpośrednich regulacji dotyczących opodatkowania dochodu osiąganego przez osobę prawną posiadającą rezydencję podatkową w Luksemburgu z tytułu wykupu i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych polskiego funduszu inwestycyjnego, przy czym przy stosowaniu tej umowy, jeżeli z treści jej przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie Umowa z Luksemburgiem (art. 3 ust. 2 UPO).
Biorąc pod uwagę fakt, iż w świetle updop dochody z tytułu wypłat uzyskiwane przez Spółkę w związku z wykupem i umorzeniem certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz nie stanowią dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych, wypłaty te nie mogą być uznane za dywidendy w rozumieniu art. 10 ust. 3 Umowy z Luksemburgiem. Zgodnie bowiem z tym przepisem:
określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.
Tym samym do opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez Spółkę w związku z wykupem i umorzeniem certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz mogą znaleźć zastosowanie wyłącznie uregulowania zawarte w art. 7 ust. 1 UPO, zgodnie z którym:
Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
lub w art. 13 ust. 5 UPO, w świetle którego:
Zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek innego majątku, niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Jednocześnie, niezależnie od tego, czy przedmiotowe dochody powinny zostać ostatecznie uznane za zyski przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 UPO, czy też za zyski ze sprzedaży majątku w rozumieniu art. 13 ust. 5 UPO, w obu tych przypadkach skutki podatkowe będą identyczne. Przepisy UPO pozwalają bowiem na opodatkowanie obu rodzajów przychodów (objętych zakresem przedmiotowym art. 7 albo art. 13 UPO) wyłącznie przez umawiające się państwo, w którym podmiot osiągający dochód jest rezydentem podatkowym (tj. w Luksemburgu).
Zatem, biorąc pod uwagę, że Spółka w chwili wykupu i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych przez Fundusz nie będzie posiadać w Polsce zakładu w rozumieniu updop i UPO, stwierdzić należy, że analizowane dochody Spółki nie podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albowiem zapisy UPO pozwalają na opodatkowanie tego rodzaju dochodów wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej podatnika, tj. w Luksemburgu.
Tym samym, w przypadku odkupienia i umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w Polskim Funduszu, nie zostaną Państwo objęci ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie art. 3 ust 2 w zw. z ust. 3 ustawy o CIT, zaś Polski Fundusz nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego Spółce w związku z umorzeniem Certyfikatów inwestycyjnych.
Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).