Powyższe wnioski znajdują także potwierdzenie w innych źródłach, przykładowo w innym komentarzu do art. 44 k.c. : „W literaturze cywilistycznej można odnaleźć kilka ujęć terminu „majątek”. Po pierwsze, przez majątek rozumie się aktywa przysługujące określonemu podmiotowi, co jest terminem zbliżonym do pojęcia mienia (wyr. SA w Łodzi z 28.3.2014 r., I ACa 1278/13, Legalis). Według szerszego ujęcia termin „majątek” używany jest dla określenia zarówno aktywów, jak i pasywów. Występuje także pogląd, że majątek może mieć na gruncie konkretnych przepisów albo pierwsze (wąskie), albo drugie (szerokie) znaczenie (wyr. SN z 3.12.2009 r., II CSK 215/09, Legalis), oraz koncepcja, zgodnie z którą majątkiem jest różnica powstała z porównania aktywów i pasywów danego podmiotu (A. Dyoniak, Pojęcie, s. 120– 121). Powszechnie przyjmowane jest stanowisko trzecie, zgodnie z którym w przepisach prawa pojęcie majątku wystąpić może zarówno w szerokim, jak i wąskim znaczeniu (m.in. A. Dyoniak, Pojęcie, s. 123; Z. Radwański, A. Olejniczak, Prawo cywilne, 2015, s. 134–135; M. Bednarek, Mienie, s. 30; W.J. Katner, w: SPP, t. 1, 2012, s. 1298).” (red. dr hab. Mariusz Załucki, Kodeks cywilny. Komentarz, Wyd. 1, Warszawa 2019).

W ocenie Zainteresowanych, z powyższego wynika, że majątek może być rozumiany zarówno jako zbiór aktywów, jak i zbiór aktywów jak i pasywów. Jednocześnie, jak wskazano w przywołanych powyżej fragmentach, powszechnie przyjmuje się również koncepcję, zgodnie z którą majątek może mieć albo wąskie albo szerokie znaczenia na gruncie konkretnych przepisów.

W świetle powyższego, zdaniem Zainteresowanych, na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT przez pojęcie wartość rynkowa majątku należy rozumieć majątek w ujęciu szerszym, w myśl którego stanowi on zbiór aktywów oraz pasywów. Za taką wykładnią analizowanego pojęcia przemawiają m.in. przedstawione poniżej argumenty.

Przede wszystkim, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, do przychodów zaliczana jest w szczególności wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań. Tym samym należy podkreślić, że również operacje na pasywach (w skład których wchodzą zobowiązania) uznawane są przez ustawodawcę za przysporzenie majątkowe stanowiące przychód na gruncie ustawy o CIT. W związku z tym można wnioskować, że na gruncie ustawy o CIT majątek rozumiany jest w szerszym znaczeniu (tj. jako zbiór aktywów i pasywów), o czym świadczy m.in. brzmienie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT.

Dodatkowo, za przyjęciem szerszego znaczenia pojęcia majątek przemawia wykładnia pojęcia wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT, przychodami, jest w szczególności ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość rynkowa majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną w części przewyższającej wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższego przepisu, wartość emisyjną należy rozumieć jako cenę, jaką spółka przejmująca płaci za majątek spółki przejmowanej jej wspólnikom (uzasadnienie dla tego stanowiska zostało szerzej przedstawione w uzasadnieniu do pytania numer 3).

Należy podkreślić, że w przypadku przyjęcia odmiennego rozumienia wartości majątku spółki przejmowanej (tj. innego niż wartość aktywów z uwzględnieniem wartości pasywów), na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8d prawie zawsze powstałby przychód z tytułu łączenia bądź podziału spółki. Skoro przez wartość emisyjną należy rozumieć wartość rynkową wydanych udziałów w spółce przejmującej, natomiast wartość rynkowa udziałów z definicji uwzględnia zarówno wartości aktywów spółki, jak i wartość pasywów (ponieważ wartość ta musi uwzględniać ogół praw i obowiązków danego podmiotu), w związku z tym nie może przekraczać wartości majątku podmiotu uwzgledniającej także jego pasywa.

Gdyby zatem przyjąć węższe rozumienie majątku (tj. majątek jako zbiór aktywów), wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT nigdy nie byłaby mu równa. Tym samym w sytuacji, w której spółka przejmowana miałaby jakiekolwiek zadłużenie bądź zawiązane rezerwy, połączenie zawsze skutkowałoby powstaniem przychodu po stronie spółki przejmującej.

Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że zgodnie z pkt 2 preambuły Dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz. Urz. UE L 310, s. 34 ze zm.; dalej: „Dyrektywa”) „Łączenia (…) dotyczące spółek różnych państw członkowskich mogą być niezbędne w celu stworzenia we Wspólnocie warunków właściwych dla rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia w ten sposób skutecznego funkcjonowania takiego rynku wewnętrznego. Takie czynności nie powinny być hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. W tym celu niezbędne jest w odniesieniu do takich czynności zapewnienie reguł podatkowych, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymagań rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność i poprawić ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym.”. Tym samym należy podkreślić, że jednym z celów Dyrektywy jest zapewnienie, że połączenie nie powinno wiązać się z powiększeniem podstawy opodatkowania dla spółek biorących w nim udział (zasada neutralności połączenia, wynikająca z art. 4 ust. 1 Dyrektywy).

W związku z tym, w ocenie Zainteresowanych, nie można uznać, że majątek powinien być rozumiany wyłącznie jako zbiór aktywów, takie rozumienie przekładałoby się bowiem na brak neutralności połączenia, tym samym byłoby sprzeczne z celem Dyrektywy i niezgodne z wykładnią prounijną.

Podsumowując powyższe rozważania, Wnioskodawca pragnie wskazać, że na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT wartość majątku należy rozumieć jako majątek w ujęciu szerszym, stanowiący zbiór aktywów oraz pasywów.

Dla uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że poprzez pasywa na potrzeby niniejszego wniosku, należy rozumieć pozycje pasywów w znaczeniu używanym w rachunkowości, z wyłączeniem kapitałów własnych. Zatem w zakres pojęcia „pasywów” wchodzą m.in. zobowiązania oraz rezerwy na zobowiązania.

Powyższą argumentację, dotyczącą sposobu rozumienia pojęcia „wartości majątku spółki” można przedstawić na poniższym przykładzie ilustrującym sytuację, w której spółka przejmująca nie jest powiązana kapitałowo ze spółką przejmowaną. Przyjmując następujące oznaczenia:

X  -wartość aktywów spółki przejmowanej;

Y - wartość aktywów spółki przejmowanej z uwzględnieniem wartości pasywów;

gdzie X > Y ;

Z - wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej (wartość emisyjna z definicji odpowiada Y, a więc wartości aktywów spółki z uwzględnieniem wartości pasywów, ponieważ uwzględnia ogół praw i obowiązków danego podmiotu);

należy zauważyć, że wyłącznie w przypadku ustalenia wartości majątku spółki przejmowanej jako odpowiadającej wartości jej aktywów z uwzględnieniem wartość pasywów (Y) zachowana będzie neutralność połączenia, tj. spółka przejmująca nie osiągnie przychodu do opodatkowania, zgodnie z poniższym równaniem:

Przychód spółki przejmującej = wartość majątku spółki przejmowanej - wartość emisyjna udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą

=Y – Z = Y – Y = 0

Z kolei dla wartości majątku spółki przejmowanej określonej na poziomie wartości jej aktywów, bez możliwości uwzględnienia wartości jej pasywów, spółka przejmująca osiągnęłaby przychód do opodatkowania. Tym samym powyższe równanie w tym wariancie należałoby przedstawić następująco:

Przychód spółki przejmującej = wartość majątku spółki przejmowanej - wartość emisyjna udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą

=X – Z = X –Y > 0

Przyjęcie przedstawionego powyższej rozumienia pojęcia „majątku” na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT przemawia również za przyjęciem identycznego podejścia do tego pojęcia na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT. Przemawia za tym podstawowa reguła wykładni językowej zgodnie z którą te same pojęcia należy interpretować zawsze w ten sam sposób.

Mając na uwadze powyższe argumenty, zdaniem Zainteresowanych przez pojęcie wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów (w szczególności zobowiązań i rezerw).

Przedstawione powyżej stanowisko zostało potwierdzone przez organy administracji skarbowej, przykładowo:

• w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.38.2019.2.MC oraz z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.478.2019.1.JF, w których wnioskodawcy w stanowiskach uznanych przez organ za prawidłowe wskazali: „Jednocześnie wycena wartości majątku, winna uwzględniać również wartość przejmowanych pasywów (zobowiązań) przejmowanej spółki. Zauważyć bowiem należy, że wszelkie zobowiązania, stanowią obciążenie ekonomiczne, a w konsekwencji obniżają wartość majątku przejmowanej spółki.”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 lipca 2019 r., sygn., 0114-KDIP2-2.4010.163.2019.1.AM, w której organ potwierdził, że: „Wartość majątku Spółki przejmowanej stanowi wartość poszczególnych składników majątku pomniejszona o wartość zobowiązań i rezerw na zobowiązania.”,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.94.2020.1.AK, z dnia 23 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.74.2021.1.JF, w których organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, wskazując: „Odnosząc wyższej cytowane przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przez ustaloną na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów.”,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.332.2020.1.SG, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „zdaniem Wnioskodawcy pojęcie wartości majątku spółki dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT należy rozumieć szeroko, tj. jako zbiór aktywów i pasywów”.

Należy zaznaczyć, iż powyższe interpretacje wydane zostały w oparciu o przepisy w brzmieniu przed 1 stycznia 2022 roku, niemniej jednak, w zakresie zdefiniowania pojęcia majątku spółki przejmowanej, w pełni znajdują zastosowanie, z uwagi na fakt iż użyte w nich pojęcie nie zmieniło się pomimo zmiany brzmienia przepisów.

Zdaniem Zainteresowanych, w celu określenia wartości majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy każdorazowo zastosować właściwą metodę wyceny mającą na celu określenie wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej.

W szczególności, jeżeli podmiot przeprowadzający wycenę dojdzie do konkluzji, że dla zastosowania właściwej metody wyceny w celu określenia wartości rynkowej właściwym jest także uwzględnienie wartości pasywów spółki przejmowanej (a nie samej wartości aktywów), takie pasywa powinny odpowiednio obniżać wartość majątku spółki przejmowanej w rozumieniu powyższego przepisu ustawy o CIT.

Tym samym, wartość majątku powinna zostać określona na poziomie wartości rynkowej ogółu praw i obowiązków podmiotu nabywanych w drodze sukcesji uniwersalnej (przez co należy rozumieć wycenę uwzględniającą również pasywa, a nie wyłącznie aktywa danego podmiotu).

W świetle powyższego, wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą powinna zostać określona jako wartość rynkowa ogółu praw i obowiązków podmiotu (spółki przejmowanej) nabywanych w drodze sukcesji uniwersalnej. Przez powyższe należy rozumieć wycenę uwzględniającą również pasywa, a nie wyłącznie aktywa spółki przejmowanej, o ile ich uwzględnienie zostanie uznane za właściwe przez podmiot dokonujący wyceny.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, poprzez ustaloną na dzień poprzedzający dzień Połączenia wartość rynkowa majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów (w szczególności zobowiązań i rezerw).

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 8c, wartości tych składników majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego posiadającego siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, otrzymanego przez podmiot przejmujący lub nowo zawiązany w drodze transgranicznego łączenia lub podziału podmiotów, które podmiot przejmujący przyjął dla celów podatku dochodowego w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu przejmowanego lub dzielonego - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 8c, w zakresie składników majątku, które podmiot przejmujący przypisał do działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym za pośrednictwem zagranicznego zakładu.

Ustawa o CIT w art. 4a pkt 2 definiuje użyte w powyższym przepisie pojęcie składników majątku.

Zgodnie z definicją ustawową, ilekroć w ustawie jest mowa o składnikach majątkowych, oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

Przez aktywa natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”), rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Z kolei cenę nabycia art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiuje jako kwotę należną zbywcy.

Należy zauważyć, iż definiując w art. 4a pkt 2 ustawy o CIT „składniki majątkowe” ustawodawca tylko w przypadku aktywów odwołał się do ustawy o rachunkowości. O ile zaś chodzi o pojęcie „długu” takiego zastrzeżenia nie uczynił, w szczególności nie odniósł się do pojęcia „zobowiązań” zdefiniowanego na gruncie ustawy o rachunkowości. Wskazano jedynie, iż długi mają być funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że pod pojęciem „długu” kryją się zobowiązania finansowe należne do zapłaty innym jednostkom, niezależnie od tego czy są wymagalne czy nie oraz od tego czy ujęte zostały jako zobowiązanie czy w innej kategorii księgowej (np. jako rezerwa na zobowiązanie, które zgodnie z ustawą o rachunkowości stanowią wartość zobowiązań, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne).

W świetle powyższego, dług musi spełniać dwa warunki, aby mógł być uwzględniony w składnikach majątkowych - winien być funkcjonalnie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy oraz nie może być uwzględniony w cenie nabycia, o której mowa w cyt. wyżej art. 16g ust. 3 ustawy.

Zastrzeżenie to zapobiega sytuacjom, w których przejmowane długi wpływałyby podwójnie na koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to takiego przypadku, w którym kwota należna zbywcy podwyższona zostanie o wartość przejętych do spłaty długów zbywcy, jako element ceny nabycia.

Zatem ze wskazanej powyżej definicji składników majątkowych wynika jednoznacznie, że przez składniki dla celów podatkowych rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy.

Dodatkowo, należy wskazać, iż redakcja przepisu 4a pkt 2 ustawy o CIT wskazuje na dwa alternatywne sposoby ujęcia długów w rozumieniu pojęcia składników majątku, tj.:

• poprzez pomniejszenie wartości aktywów o równowartość długów funkcjonalnych, lub
• poprzez uwzględnienie równowartości długów w cenie nabycia.

Wartość składników majątku będzie zatem oznaczać wartość aktywów z uwzględnieniem pasywów funkcjonalnie związanych z działalnością Wnioskodawcy. Należy bowiem wskazać, że w przypadku połączenia spółek nie dochodzi do ustalenia ceny nabycia, zatem wartość długów powinna być uwzględniona w wycenie wartości aktywów.

Reasumując, określając sposób rozumienia wartości składników majątku w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT należy odwołać się do definicji wskazanej w art. 4a pkt 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego w uzasadnieniu do pytania 2, zgodnie z którym ustaloną na dzień poprzedzający dzień Połączenia wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów (zobowiązań i rezerw).

W tym kontekście logicznie spójne będzie przyjęcie, że użyte w art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT wyrażenie wartości składników majątku powinno być rozumiane jako wartość rynkowa przejętych aktywów ustalona z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której składniki majątku powinny być rozumiane jako zbiór aktywów z uwzględnieniem pasywów funkcjonalnie związanych z działalnością Wnioskodawcy prowadzoną w oparciu o te aktywa.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, przez wartość składników majątku B. otrzymanego przez Spółkę Przejmującą w drodze Połączenia w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT należy rozumieć ich wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której składniki majątku powinny być rozumiane jako zbiór aktywów z uwzględnieniem pasywów (w szczególności zobowiązań i rezerw) funkcjonalnie związanych z działalnością Wnioskodawcy prowadzoną w oparciu o te aktywa.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 4

W celu ustalenia wartości przychodu, który należy przypisać spółce przejmującej na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT, należy określić ustaloną na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość rynkową majątku podmiotu przejmowanego otrzymanego przez spółkę przejmującą w części przewyższającej wartość emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej.

Zatem, na potrzeby art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy ustalić wartość emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej, o którą spółka przejmująca może pomniejszyć wartość przychodu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 16a ustawy o CIT, wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

W ocenie Zainteresowanych, powyższy przepis jest jednak nieprecyzyjny (por. W. Majkowski, M. Michna, Neutralność podatkowa połączeń spółek kapitałowych po nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zasada czy już jedynie wyjątek?, Przegląd podatkowy, lipiec 2019, s. 39-40). Przywołana definicja wartości emisyjnej udziałów wskazuje, że wartość emisyjną stanowi cena, po jakiej obejmowane są udziały lub akcje. Należy wskazać, że cena stanowi wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, której kupujący musi się wyzbyć ze swojego majątku, aby dokonać danego zakupu. Takie rozumienie pojęcia ceny sugerowałoby, że wartość emisyjna udziałów przydzielonych wspólnikom spółki przejmowanej to wartość (cena), którą wspólnicy spółki przejmowanej płacą za akcje w spółce przejmującej. W związku z tym należałoby przyjąć, że wartość emisyjna to wartość rynkowa udziałów w spółce przejmowanej, które zostają unicestwione w wyniku połączenia. Ustalona w ten sposób wartość emisyjna byłaby stała, niezależna od liczby akcji wydanych wspólnikom spółki przejmowanej w ramach połączenia - niezależnie bowiem od liczby czy też wartości akcji spółki przejmującej w wyniku połączenia dochodzi do unicestwienia wszystkich udziałów w spółce przejmowanej.

Wnioskodawca stoi jednak na stanowisku, że powyższa wykładnia pojęcia wartości emisyjnej byłaby niezgodna z celem ustawodawcy, za który należy uznać skłonienie wspólników spółek łączących się do przyjęcia parytetu wymiany udziałów, który zapewniałby brak przesunięć majątkowych pomiędzy ich wspólnikami. Powyższy cel byłby jednocześnie zgodny z celem ustawy wprowadzającej zmiany do przepisów dotyczących opodatkowania połączeń spółek, tj. uszczelnieniem systemu podatkowego.

Należy zatem wskazać, że przyjęcie, że wartość emisyjna jest niezależna od liczby akcji wydanych wspólnikom spółki przejmowanej, byłoby sprzeczne ze wskazanym powyżej celem przepisów.

W świetle powyższego, zdaniem Zainteresowanych należy uznać powyższy sposób wykładni pojęcia wartość emisyjna za nieprawidłowy i przyjąć, że wartością emisyjną jest cena, jaką spółka przejmująca płaci wspólnikowi spółki przejmowanej za majątek spółki przejmowanej (a nie wartość, jaką wspólnik spółki przejmowanej płaci za udziały w spółce przejmującej).

Stosując taką wykładnię należy jednocześnie zauważyć, że wartość emisyjna nie może być niższa od wartości rynkowej akcji spółki przejmowanej, gdyż zawsze będzie jej równa (por. W. Majkowski, M. Michna, Neutralność..., s. 40).

Za wyżej przedstawionym rozumieniem przemawia również fakt, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT, przychodem spółki przejmującej jest wartość majątku przejmowanego przewyższająca wartość emisyjną wydanych udziałów spółki przejmującej. Mając na uwadze fakt, że ustawodawca umożliwia obniżenie wartości przychodu spółce przejmującej, to zasadniczo czyni to dlatego, że podmiot ten poniósł pewne obciążenie ekonomiczne. W związku z tym, przyjęcie powyższej wykładni w pełni uzasadnia, dlaczego ustawodawca pozwala na zmniejszenie wartości przychodu o wartość emisyjną udziałów właśnie spółce przejmującej.

Zatem w ocenie Zainteresowanych, to rynkowa wartość nowo wyemitowanych udziałów w Spółce Przejmującej, w zamian za które Spółka Przejmująca otrzymuje majątek Spółki Przejmowanej, stanowi podstawę do określenia wartości emisyjnej.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że za przyjęciem takiej definicji wartości emisyjnej przemawia także rozumienie wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT, przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym wartość majątku powinna zostać określona na poziomie wartości rynkowej ogółu praw i obowiązków podmiotu nabywanych w drodze sukcesji uniwersalnej (przez co należy rozumieć wycenę uwzględniającą również zobowiązania, a nie wyłącznie aktywa danego podmiotu). Jednocześnie, jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1, wartość rynkowa udziałów uwzględnia ogół praw i obowiązków danego podmiotu, w związku z czym z definicji odpowiada wartości aktywów spółki z uwzględnieniem pasywów (w szczególności zobowiązań i rezerw). Wartość emisyjna nie może więc przekraczać wartości majątku podmiotu, uwzgledniającej także jego zobowiązania.

W związku z powyższym, przez wartość emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy rozumieć cenę, jaką Spółka Przejmująca płaci wspólnikowi Spółki Przejmowanej za majątek Spółki Przejmowanej, tj. wartość rynkową wydanych udziałów w Spółce Przejmującej.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych przez wartość emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom Spółki Przejmowanej w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT należy rozumieć wartość rynkową wydanych udziałów w Spółce Przejmującej.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 5

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, do przychodów zaliczana jest w szczególności ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość rynkowa majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną w części przewyższającej wartość przyjętą dla celów podatkowych składników tego majątku, nie wyższą od wartości rynkowej tych składników.

Jednocześnie, stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości tych składników majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego posiadającego siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, otrzymanego przez podmiot przejmujący lub nowo zawiązany w drodze transgranicznego łączenia lub podziału podmiotów, które podmiot przejmujący przyjął dla celów podatku dochodowego w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu przejmowanego lub dzielonego - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 8c, w zakresie składników majątku, które podmiot przejmujący przypisał do działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym za pośrednictwem zagranicznego zakładu.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału wartość rynkowa majątku podmiotu przejmowanego lub dzielonego otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną w części przewyższającej wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

W ocenie Zainteresowanych, w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym jednocześnie powinny znaleźć zastosowanie regulacje, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy wraz z art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT oraz art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT.

Tym samym w przypadku planowanego połączenia, wartość przychodu Wnioskodawcy powinna zostać określona jako suma:

• ustalonej na dzień poprzedzający dzień Połączenia wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującej w części przewyższającej wartość przyjętą dla celów podatkowych składników tego majątku, nie wyższą od wartości rynkowej tych składników (art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT);
• nie wliczając wartości tych składników majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Wnioskodawcę w drodze Połączenia, które to składniki majątku Wnioskodawca przyjął dla celów podatkowych w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych B. i które to Wnioskodawca przypisał do działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT);

oraz

• ustalonej na dzień poprzedzający dzień Połączenia wartości majątku B. otrzymanego przez Spółkę Przejmującą pomniejszoną o wartość odpowiadającą wartości emisyjnej udziałów w Spółce Przejmującej przydzielonych FIZAN.

Przychodem po stronie Wnioskodawcy może więc być ewentualna nadwyżka wartości majątku Spółki Przejmowanej nad wartością emisyjną udziałów przydzielonych FIZAN Polskiej (art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT).

W świetle powyższego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (a tym samym Połączenie będzie neutralne z perspektywy Spółki Przejmującej), jeśli Wnioskodawca przyjmie dla celów podatkowych wartość składników majątku Spółki Przejmowanej otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze Połączenia w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych B. i przypisze te składniki majątku do działalności prowadzonej poza RP oraz jeżeli wartość emisyjna udziałów Wnioskodawcy przydzielonych FIZAN będzie nie niższa niż wartość majątku Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Wnioskodawcę.

Jak wykazano w stanowisku Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3, przez wartość składników majątku należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której składniki majątku powinny być rozumiane jako zbiór aktywów z uwzględnieniem pasywów funkcjonalnie związanych z działalnością Wnioskodawcy prowadzoną w oparciu o te aktywa. Z kolei zgodnie z stanowiskiem Wnioskodawcy do pytania nr 4, przez wartość emisyjną należy rozumieć wartość rynkową wydanych udziałów w Spółce Przejmującej w momencie dokonania Połączenia.

Tym samym, aby zapewnić neutralność Połączenia, dana Spółka Przejmująca powinna:

• po pierwsze, przyjąć dla celów podatkowych wartość składników majątku Spółki Przejmowanej otrzymanych w drodze Połączenia w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Spółki Przejmowanej;
• po drugie, przypisać składniki majątku B. otrzymane przez Wnioskodawcę w drodze transgranicznego Połączenia do działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• po trzecie, przeprowadzić taką emisję udziałów, żeby wartość emisyjna (po objęciu majątku Spółki Przejmowanej) była równa wartości majątku danej Spółki Przejmowanej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą. W ocenie Zainteresowanych wartość emisyjna nie jest bowiem wartością, którą należy przyjąć jako daną – Spółka Przejmująca ma możliwość dokonania emisji udziałów o odpowiedniej wartości, która umożliwiałaby spełnienie powyższego warunku.

W związku z tym, w ocenie Zainteresowanych, wartość przychodu Spółki Przejmującej w związku z Połączeniem może zostać określona na podstawie poniższego wzoru:

Przychód spółki przejmującej = (wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej – wartość podatkowa składników majątku, co do których nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 3g - wartość składników majątku spółki przejmowanej, co do których ma zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3g)

+

(wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej - wartość emisyjna udziałów wydanych przez spółkę przejmującą)

Przyjmując przedstawioną w uzasadnieniu do pytania 2 wykładnię wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej jako wartości rynkowej majątku Spółki Przejmowanej jako zbioru aktywów i pasywów, można dokonać następującego podstawienia:

wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej = wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów

Przyjmując przedstawioną w uzasadnieniu do pytania 3 wykładnię wartości składników majątku spółki przejmowanej wynikającą z jej ksiąg podatkowych:

wartość składników majątku spółki przejmowanej, co do których zastosowanie ma art. 12 ust. 4 pkt 3g = wartość rynkowa składników spółki rozumianych jako zbiór aktywów uwzględniając pasywa funkcjonalnie związane z działalnością Wnioskodawcy prowadzoną w oparciu o te aktywa, co do których zastosowanie ma art. 12 ust. 4 pkt 3g

dalej mając na uwadze, że Spółka Przejmująca przejmie do swoich ksiąg wszystkie składniki majątkowe należące do B. oraz mając na uwadze, że do wszystkich składników majątku będą spełnione warunki, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT, można rozwinąć powyższe stwierdzenie w następujący sposób:

wartość rynkowa składników spółki rozumianych jako zbiór aktywów uwzględniając pasywa funkcjonalnie związane z działalnością Wnioskodawcy prowadzoną w oparciu o te aktywa, co do których zastosowanie ma art. 12 ust. 4 pkt 3g = wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów

Przyjmując przedstawioną w uzasadnieniu do pytania 4 wykładnię pojęcia wartość emisyjna, można dokonać następującego przestawienia:

wartość emisyjna udziałów wydanych przez spółkę przejmującą = wartość rynkowa wyemitowanych udziałów

dalej, mając na uwadze, że celem spółki jest wyemitowanie udziałów o takiej wartości, aby wartość wyemitowanych udziałów odpowiadała wartość otrzymanego majątku wchodzącego w skład majątku Spółki Przejmowanej (w rozumieniu przedstawionym w uzasadnieniu do pytania 2), można powyższe przedstawić w następujący sposób:

wartość rynkowa wyemitowanych udziałów = wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów

Dodatkowo mając na uwadze, że do wszystkich składników majątku będzie miał zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT, zatem:

wartość podatkowa składników majątku co do których nie ma zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3g = 0

Podstawiając wszystkie powyżej przedstawione wzory do wskazanego na początku wzór na przychód spółki przejmującej, otrzymujemy:

Przychód spółki przejmującej =

(wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej - wartość podatkowa składników majątku, co do których nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 3g - wartość składników majątku spółki przejmowanej ,co do których ma zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 3g)

+

(wartość majątku spółki przejmowanej - wartość emisyjna udziałów wydanych przez spółkę przejmującą) =

(wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów - 0 - wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów) + (wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów - wartość rynkowa majątku spółki przejmowanej rozumianego jako zbiór aktywów i pasywów ) = 0+0=0

Zważywszy na powyższe, przy spełnieniu powyższych założeń, po stronie Spółki Przejmującej nie powstanie przychód do opodatkowania.

Tym samym, w przypadku przyjęcia dla celów podatkowych przez Wnioskodawcę wartości składników majątku B. otrzymanych w drodze Połączenia w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Spółki Przejmowanej i przypisania tych składników do działalności prowadzonej poza terytorium RP (tj. działalności holdingowej prowadzonej w Luksemburgu), oraz ustalenia wartości emisyjnej udziałów w taki sposób, aby wartość rynkowa wydanych udziałów była równa wartości majątku Spółki Przejmowanej przenoszonego do Spółki Przejmującej, zdaniem Zainteresowanych, Połączenie nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Spółki Przejmującej.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zauważyć, że wyłączenia z przychodów, o których mowa m.in. w art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT nie stosuje się, zgodnie z art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Stosownie zaś do art. 12 ust. 14 ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Połączenie będzie miało miejsce z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym lub jednym z głównych celów Połączenia nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Tym samym, do analizowanego przypadku może znaleźć zastosowanie przepis art. 12 ust. 4 pkt 3g ustawy o CIT.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem pytania nr 4 nie jest ocena, czy planowane Połączenie przez przejęcie zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Połączenie w trybie art. 491 § 11 KSH, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT po stronie Wnioskodawcy w sytuacji, jeżeli:

1)Wnioskodawca przyjmie dla celów podatkowych wartość składników majątku B. otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze transgranicznego Połączenia w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Spółki Przejmowanej, oraz

2)Wnioskodawca przypisze składniki majątku B. otrzymane przez Wnioskodawcę w drodze transgranicznego Połączenia do działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. będzie wykorzystać je w działalności holdingowej Spółki Przejmującej w Luksemburgu, oraz

3)Wartość majątku Spółki Przejmowanej (w rozumieniu przedstawionym w pytaniu 2), będzie równa wartości emisyjnej wydanych udziałów (w rozumieniu przedstawionym w pytaniu 4). Innymi słowy, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód jeżeli wartość przejętego przez Wnioskodawcę w ramach połączenia majątku B., będzie równa wartości rynkowej udziałów Wnioskodawcy objętych w związku z Połączeniem przez FIZAN.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 6

Zgodnie, z art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, od podatku wolne są dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych, utworzonych na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem:

a)dochodów (przychodów) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

b)dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,

c)dochodów (przychodów) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,

d)darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

e)dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

f)dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,

g)dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.

Wnioskodawca pragnie wskazać, dochody wspólników płynące z tytułu łączenia spółek mających osobowość prawną, nie zostały wyłączone z zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT. Zatem zwolnienie przedmiotowe dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych znajdzie zastosowanie do przychodów (dochodów) wspólnika wynikających z łączenia się spółek. W związku z tym ewentualny przychód podatkowy dla FIZAN wynikający z planowanego Połączenia będzie zwolniony z opodatkowania.

Gdyby jednak nawet, według Organu, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT nie miało zastosowania, zdaniem Zainteresowanych, planowane Połączenie pozostanie neutralne na mocy art. 12 ust. 1 pkt 8ba oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8ba ustawy o CIT, przychodem jest w szczególności ustalona na dzień poprzedzający dzień łączenia wartość emisyjna udziałów (akcji) spółki przejmującej przydzielonych wspólnikowi spółki przejmowanej w następstwie łączenia podmiotów.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się w przypadku połączenia spółek, przychodu wspólnika spółki przejmowanej stanowiącego wartość emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8ba, jeżeli:

a)udziały (akcje) w podmiocie przejmowanym nie zostały nabyte lub objęte w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów oraz

b)przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych wartość udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą nie jest wyższa niż wartość udziałów (akcji) w spółce przejmowanej, jaka byłaby przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia.

Co istotne, akcje w Spółce Przejmowanej zostały nabyte przez FIZAN jako pokrycie dla wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych. Nabycie akcji jako pokrycie dla wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych, nie spełnia definicji wymiany udziałów, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, za wymianę udziałów należy rozumieć czynność w ramach której spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały (akcje) tej innej spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje jej wspólnikowi własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje wspólnikowi tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji).

Zatem, aby można było mówić o wymianie udziałów, akcje (udziały) spółki muszą zostać nabyte w zamian za aport, którego przedmiotem są akcje (udziały) innej spółki. Ponieważ, FIZAN nie jest spółką, zgodnie z art. 4a pkt 21 ustawy o CIT, a certyfikaty inwestycyjne nie stanowią akcji ani udziałów, nabycie akcji jako pokrycie dla wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych, nie spełnia definicji wymiany udziałów.

Zgodnie z art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, przepisu art. 12 ust. 4 pkt 12 nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 14 ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek nie zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tej czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Stosownie do art. 12 ust. 15 pkt 1 ustawy o CIT, przepis art. 12 ust. 4 pkt 12 ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

1)art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek lub podmiotów mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

2)art. 3 ust. 1, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo

3)art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących albo wnoszących w drodze wkładu niepieniężnego majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W świetle art. 12 ust. 16 ustawy o CIT, przepis art. 12 ust. 4 pkt 12 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Zakres podmiotowy załącznika nr 3 obejmuje m.in. spółki utworzone według prawa luksemburskiego określane jako „société anonyme”.

Z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o CIT wynika, że połączenie spółek będzie neutralne podatkowo dla wspólników spółki przejmowanej, jeżeli spełnione będą łącznie następujące warunki:

• udziały w Spółce Przejmowanej nie zostały nabyte lub objęte przez wspólników w wyniku wymiany udziałów albo przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów;
• przyjęta przez wspólników dla celów podatkowych wartość udziałów (akcji) przydzielonych przez Spółkę Przejmującą nie będzie wyższa niż wartość (akcji) w Spółce Przejmowanej, jaka byłaby przyjęta przez tego wspólnika dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do łączenia;
• połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych;
• spółka przejmująca i spółka przejmowana, są podatnikami mającymi siedzibę lub zarząd na terytorium RP lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;
• spółka przejmująca i spółka przejmowana są podmiotami wymienionymi w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT.

W ocenie Zainteresowanych, planowane Połączenie spółek będzie neutralne podatkowo dla FIZAN-u, ponieważ:

• akcje w Spółce Przejmowanej zostały objęte jako pokrycie dla wyemitowanych certyfikatów inwestycyjnych, zatem nie zostały objęte lub nabyte w wyniku łączenia lub podziału podmiotów, ani też w drodze wymiany udziałów;
• dla ustalenia wartości udziałów w Spółce Przejmowanej po Połączeniu będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT – zapewniający kontynuację wyceny;
• Połączenie zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych;
• Spółka Przejmująca i Spółka Przejmowana, są podatnikami mającymi siedzibę lub zarząd na terytorium RP lub w państwie członkowskim Unii Europejskiej (tj. w przypadku Spółki Przejmującej w Luksemburgu) podlegającymi tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;
• Spółka Przejmująca i Spółka Przejmowana są podmiotami wymienionymi w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Połączenie opisane w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 7

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 6 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Ustawodawca w rozdziale 5a w art. 24f-24I ustawy o CIT uregulował opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Podstawą do wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dających możliwość opodatkowania podatkiem dochodów z niezrealizowanych zysków, było dostosowanie polskich przepisów podatkowych do wprowadzonych zmian w prawie Unii Europejskiej, tj. Dyrektywie Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U.UE.L 193 z 19.7.2016 str. 1) (dalej: „Dyrektywa ATAD”).

Istotą przepisów o tzw. exit tax jest opodatkowanie niezrealizowanych jeszcze zysków kapitałowych, w związku z przeniesieniem przez podatnika do innego państwa aktywów, w tym wchodzących w skład zagranicznego zakładu lub ze zmianą rezydencji podatkowej. Chodzi zatem o przypadki utraty przez dotychczasowe państwo siedziby podatnika bądź miejsca prowadzenia działalności (Polskę) prawa do opodatkowania dochodów, które zostały faktycznie wypracowane w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał jurysdykcji podatkowej tego państwa.

Od 1 stycznia 2022 r. ustawą z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zostały znowelizowane przepisy dotyczące podatku od niezrealizowanych zysków. Do dotychczas obowiązujących przypadków zastosowania exit tax dodano przekształcenie transgraniczne.

Jak wynika z uzasadnienia do projektowanych zmian (druk sejmowy nr 1532): zmiany w przepisach dotyczących opodatkowania dochodów z niezrealizowanych zysków (exit tax) mają na celu doprecyzowanie momentu, w którym następuje „przeniesienie składnika majątku” poza terytorium Polski.

W treści art. 30da ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o PIT oraz art. 24f ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT został usunięty fragment wskazujący, że przeniesienie składnika majątku następuje także, gdy Polska straci w części prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składników majątku. W wyniku wprowadzonych zmian jednoznacznie zostało określone, że przeniesienie takiego składnika majątku, skutkujące powstaniem obowiązku w podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków następuje tylko w przypadku utraty przez Polskę w całości prawa do opodatkowania dochodów ze zbycia takich składników majątku, co usuwa wątpliwości legislacyjne i w pełni realizuje ratio legis tych norm.

W myśl art. 24f ust. 1 ustawy o CIT, podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi 19% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 24f ust. 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:

1)przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;

2)zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub zarządu do innego państwa, w tym w związku z transgranicznym przekształceniem.

Artykuł 24f ust. 3 ustawy o CIT uszczegóławia co należy rozumieć pod pojęciem dotyczącym przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację, w której:

1)podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego zagranicznego zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do państwa swojej rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym prowadzi działalność poprzez zagraniczny zakład, składnik majątku dotychczas związany z działalnością prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;

3)podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do innego państwa całość albo część działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Stosownie do art. 24f ust. 4 ustawy o CIT, opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.

Zgodnie z art. 24k ust. 3 ustawy o CIT przepisy o podatku od niezrealizowanych zysków mają odpowiednie zastosowanie do:

1)nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składnika majątku,

2)wniesienia składnika majątku do podmiotu innego niż spółka lub spółdzielnia – jeżeli w związku z tym przekazaniem albo wniesieniem wkładu Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku.

Łączna analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że do opodatkowania exit tax będzie miało miejsce, jeżeli będzie spełniona jedna z przesłanek wskazana w art. 24f ust. 1 lub w art. 24k ust. 3 ustawy o CIT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Przejmująca jest luksemburską spółką akcyjną prawa luksemburskiego (société anonyme) oraz rezydentem podatkowym Luksemburga. W wyniku Połączenia nastąpi wykreślenie Spółki Przejmowanej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i jej rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Działalność prowadzona przed Połączeniem przez Spółkę Przejmowaną na terytorium Polski będzie po połączeniu kontynuowana przez Spółkę Przejmującą na terytorium Luksemburga. Po dniu Połączenia, Spółka Przejmująca dalej będzie luksemburskim rezydentem podatkowym i nie będzie posiadać w Polsce siedziby, zarządu, rzeczywistego ośrodka zarządzania ani zagranicznego zakładu, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT.

Analizując treść przesłanki określonych w art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT należy wskazać, że w wyniku Połączenia Spółka Przejmowana zostanie wykreślona z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a tym samym utraci byt prawny. Jednocześnie składniki majątku Spółki Przejmowanej przechodzą w drodze sukcesji uniwersalnej na Spółkę Przejmującą.

Zatem, w przypadku Połączenia nie zostanie zrealizowana przesłanka opodatkowania podatkiem od niezrealizowanych zysków, o której mowa w art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą opodatkowane tym podatkiem jest przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu. Jak bowiem zostało wskazane powyżej, w wyniku rejestracji Połączenia dojdzie do rozwiązania Spółki Przejmowanej, zatem składniki majątku nie pozostaną własnością tego samego podmiotu.

Analizując treść przesłanki określonych w art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT należy wskazać, że w wyniku Połączenia Spółka Przejmowana w wyniku sukcesji prawnej i podatkowej Spółka Przejmująca wstąpi w prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej. Zatem składniki majątku Spółki Przejmowanej staną się składnikami majątku Spółki Przejmującej. Natomiast sama Spółka Przejmowana ulegnie rozwiązaniu.

Zgodnie z art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, opodatkowana podatkiem od niezrealizowanych zysków jest zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub zarządu do innego państwa, w tym w związku z transgranicznym przekształceniem.

Aby przesłanka ta została zrealizowana musi dojść do zmiany rezydencji podatnika. Na podstawie art. 2 pkt 7 Dyrektywy ATAD należy wskazać, że „przeniesienie rezydencji podatkowej”, to „operacja”, w wyniku której podatnik przestaje być rezydentem do celów podatkowych w jednym państwie członkowskim i uzyskuje rezydencję podatkową w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim.

Zatem, w przypadku Połączenia nie zostanie zrealizowana przesłanka opodatkowania podatkiem od niezrealizowanych zysków, o której mowa w art. 24f ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jak bowiem zostało wskazane powyżej, w wyniku rejestracji Połączenia dojdzie do rozwiązania Spółki Przejmowanej, co oznacza, że nie dojdzie do zmiany rezydencji tego podmiotu.

W przypadku Połączenia, nie będą również spełnione przesłanki opodatkowania exit tax, o których mowa w art. 24k ust. 3 ustawy o CIT, w ramach Połączenia nie dojdzie bowiem ani do nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składnika majątku, ani do wniesienia składnika majątku do podmiotu innego niż spółka lub spółdzielnia - jeżeli w związku z tym przekazaniem albo wniesieniem wkładu Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku.

Zatem przepisy art. 24f ust. 1 ustawy o CIT nie będą miały zastosowanie w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego.

Przedstawione powyżej stanowisko zostało potwierdzone przez organy administracji skarbowej, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2023 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0114-KDIP2-1.4010.173.2023.1.JF;
• w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2023 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB1-1.4010.109.2023.2.AW;
• w interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB1-2.4010.654.2021.2.BG.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Połączenie nie będzie skutkować powstaniem dochodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem od dochodu z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 24f ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku w zakresie ustalenia:

• czy potencjalny dochód z tytułu Połączenia, jaki mógłby powstać po stronie Spółki Przejmującej, będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce (pytanie nr 1) w części dotyczącej ustalenia:
• czy dochód z tytułu Połączenia może zostać uznany za dochód o którym mowa w art. 7 lub art. 22 Konwencji i nie będzie stanowił dochodu z art. 13 Konwencji – jest nieprawidłowe;
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe;
• w jaki sposób należy określić wartość emisyjną udziałów przydzielonych FIZAN w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT (pytanie nr 4) – jest prawidłowe;
• czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie będzie skutkowało powstaniem po stronie FIZAN przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT (pytanie nr 6) – jest prawidłowe;
• czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie będzie skutkować powstaniem dochodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem od dochodu z niezrealizowanych zysków na podstawie art. 24f ust. 1 ustawy o CIT (pytanie nr 7) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Natomiast w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Określając podmiotowy zakres obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca polski przyjął dwie zasady: nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce (zasada rezydencji - art. 3 ust. 1 ustawy o CIT) i ograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego tych osób prawnych, które nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (zasada źródła - wyrażona w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o CIT:

Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

Zasady organizacji i funkcjonowania spółek prawa handlowego oraz problematyka łączenia spółek została uregulowana w przepisach ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”).

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH:

Stosownie do art. 492 § 1 tej ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 494 § 1 KSH:

W świetle art. 515¹ KSH:

Ad. 1

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 dotyczą ustalenia, czy potencjalny dochód z tytułu Połączenia, jaki mógłby powstać po stronie Spółki Przejmującej, będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki przejmującej przy połączeniu spółek regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Jednocześnie, art. 7 ust. 2 ustawy CIT stanowi, że:

W pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć jaki jest charakter i kwalifikacja ewentualnego przychodu, który Spółka Przejmowana może uzyskać w związku z Połączeniem.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy CIT:

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT:

Powyżej powołany art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT odnosi się do przychodów danego podmiotu, który posiada, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udział w kapitale lub prawo do zysku innej osoby prawnej i który przejmuje majątek albo udziały/akcje tej innej osoby prawnej w drodze restrukturyzacji.

W szczególności kwalifikacja taka dotyczyć będzie przypadków, gdy przychody osiąga spółka przejmująca, która posiada udział w kapitale lub prawo do zysku spółki przejmowanej lub dzielonej.

Natomiast art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT odnosi się do przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które nie posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udziału w kapitale lub praw do zysku osoby prawnej, którego majątek albo udziały/akcje przejmują w drodze restrukturyzacji.

Będą to w szczególności przychody osiągnięte w następstwie restrukturyzacji w przypadku, gdy przychody osiąga spółka przejmująca, która nie posiadała udziałów w kapitale lub praw do zysku spółki przejmowanej lub dzielonej.

Z opisu ujętego we wniosku wynika, że Spółka Przejmująca nie posiada akcji Spółki Przejmowanej, uzyska więc przychód na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy o CIT.

Stąd, mając na uwadze przedstawione rozważania dotyczące źródeł przychodu, w przypadku powstania przychodu po stronie Spółki Przejmującej, właściwy będzie art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT, ponieważ Spółka Przejmująca nie posiadała udziału w Spółce Przejmowanej.

Nie ma więc podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT (który dotyczy przychodów z restrukturyzacji powstałych u podmiotów, które posiadały, na dzień poprzedzający dzień restrukturyzacji, udział w kapitale lub prawa do zysku osoby prawnej której majątek albo udziały/akcje przejmują w drodze restrukturyzacji).

Nadmienić należy, że w odniesieniu do Spółki Przejmującej w przypadku gdy znalazłby zastosowanie art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, to konsekwentnie znalazłby zastosowanie też art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, który dotyczy zryczałtowanego opodatkowania - według stawki 19% - określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przepis ten obejmuje bowiem w szczególności przychody (dochody) uzyskane w następstwie restrukturyzacji wskazane w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT. W związku z faktem, że Spółka Przejmująca w związku z Połączeniem ze Spółką Przejmowaną uzyska przychód klasyfikowany do źródła art. 7b ust. 1 pkt 1a ustawy CIT to w przedmiotowym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

W tym miejscu należy odnieść się do przepisów właściwej umowy w sprawie zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, tj. postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527 z późn. zm., dalej: „Konwencji” lub „Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga”) zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369, dalej: „Konwencja MLI”).

Należy podkreślić, że z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tj. „osoby” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę” w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

I tak zgodnie z art. 7 Konwencji:

Zgodnie z art. 10 Konwencji:

W myśl art. 13 Konwencji:

Natomiast art. 22 Konwencji odnosi się do innych dochodów, wskazuje że:

Zgodnie z art. 10 ust. 3 Konwencji za dywidendę uważany jest dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji. Skoro potencjalny dochód z Połączenia, nie stanowi dochodu z udziału w zysku z osoby prawnej, nie może na gruncie Konwencji zostać uznany za dywidendę w rozumieniu wyżej powołanego art. 10 ust. 1 Konwencji i tym samym opodatkowany w Polsce.

Ponadto dochód z tytułu Połączenia nie będzie zakwalifikowany jako zysk przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji a także zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji jako „inne dochody” nieujęte w innych postanowieniach Konwencji, które opodatkowane są w miejscu zamieszkania (siedziby) podatnika.

W omawianej sprawie w związku z Połączeniem i powstaniem ewentualnego dochodu po stronie Spółki Przejmującej zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 Konwencji.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji, zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek innego majątku, niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Biorąc powyżej powołane przepisy nie można zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że dochód z tytułu Połączenia nie może również zostać uznany za dochód z przeniesienia własności majątku, o którym mowa w art. 13 Konwencji. Należy podkreślić, że przed połączeniem Spółka Przejmująca co prawda nie będzie posiadała praw do majątku Spółki Przejmowanej ani nie będzie właścicielem udziałów w tej spółce, jednak wyda swoje udziały wspólnikowi Spółki Przejmowanej.

Skoro dochód z tytułu Połączenia nie stanowi majątku nieruchomego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 Konwencji, ani mienia opisanego w ust. 3 i 4 ww. artykułu, zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5, zgodnie z którym zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu tylko w umawiającym się państwie, w którym Spółka Przejmująca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w rozumieniu Konwencji.

Zatem, potencjalny przychód powstały po stronie Spółki Przejmującej w następstwie Połączenia, kwalifikowałby się do przychodów (zysków) wymienionych w art. 13 ust. 5 Konwencji.

Należy zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że biorąc uregulowania powyżej powołanych przepisów Konwencji dochód z tytułu Połączenia powinien zostać opodatkowany w kraju siedziby Spółki Przejmującej, tj. w Luksemburgu, jednakże na podstawie art. 13 ust. 5 Konwencji a nie na podstawie art. 7 czy art. 22 Konwencji.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej ustalenia:

• czy dochód z tytułu Połączenia może zostać uznany za dochód o którym mowa w art. 7 lub art. 22 Konwencji i nie będzie stanowił dochodu z art. 13 Konwencji – jest nieprawidłowe;
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe;

Ad 2 i 3

Organ nie udzielił Państwu odpowiedzi na pytanie nr 2 oraz pytanie nr 3, gdyż oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi w przypadku uznania, że opisane zdarzeniu przyszłym Połączenie mogłoby spowodować po stronie Spółki Przejmującej możliwość opodatkowania dochodu w Polsce, tj. gdy Państwa stanowisko do pytania nr 1 byłoby nieprawidłowe. 

W związku z tym, że Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 uznaliśmy za prawidłowe, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 oraz pytanie nr 3.

Ad 4

Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania nr 4, tj. ustalenia w jaki sposób należy określić wartość emisyjną udziałów przydzielonych FIZAN w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8d ustawy o CIT jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej interpretacji w zakresie ww. pytania.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 4 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Ad 5

Organ nie udzielił Państwu odpowiedzi na pytanie nr 5, gdyż oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi w przypadku uznania, że opisane zdarzeniu przyszłym Połączenie mogłoby spowodować po stronie Spółki Przejmującej możliwość opodatkowania dochodu w Polsce, tj. gdy Państwa stanowisko do pytania nr 1 byłoby nieprawidłowe. 

W związku z tym, że Państwa stanowisko dotyczące pytań nr 1 uznaliśmy za prawidłowe, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 oraz pytanie nr 3.

Ad 6

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 6 dotyczą ustalenia czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie będzie skutkowało powstaniem po stronie FIZAN przychodu podatkowego na gruncie ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT:

Biorąc powyżej powołany przepis ustawy o CIT należy wskazać, że jak Państwo podnieśli w uzasadnieniu stanowiska odnośnie pytania nr 6, dochody wspólników płynące z tytułu łączenia spółek mających osobowość prawną, nie zostały wyłączone z zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT.

W związku z połączeniem wspólnik spółki przejmowanej (FIZAN) uzyska jedynie przysporzenie majątkowe polegające na objęciu akcji Spółki Przejmującej (która ma formę prawną spółki kapitałowej prawa luksemburskiego), w związku z czym nie można uznać, że FIZAN uzyska:

a.dochody (przychody) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

b.dochody (przychody) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu,

c.dochody (przychody) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,

d.darowizny bądź innych nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenia dokonywane przez podmioty, o których mowa w lit. a,

e.dochody (przychody) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,

f.dochody (przychody) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,

g.dochody z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.

Tym samym zwolnienie przedmiotowe o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych znajdzie zastosowanie do przychodów (dochodów) wspólnika wynikających z łączenia się spółek. W związku z tym ewentualny przychód podatkowy dla FIZAN wynikający z planowanego Połączenia będzie zwolniony z opodatkowania.

Tym samym w związku z faktem, że zwolnienie przedmiotowe dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych znajdzie zastosowanie do przychodów (dochodów) wspólnika wynikających z łączenia się spółek, niezasadne pozostało rozpatrywanie w zakresie pytania nr 6 czy planowane Połączenie pozostanie neutralne na mocy art. 12 ust. 1 pkt 8ba oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy o CIT.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Ad 7

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 7 dotyczą ustalenia czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie będzie skutkować powstaniem dochodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem od dochodu z niezrealizowanych zysków na podstawie art. 24f ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawodawca w rozdziale 5a w art. 24f-24l ustawy o CIT uregulował opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Podstawą do wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dających możliwość opodatkowania podatkiem dochodów z niezrealizowanych zysków, było dostosowanie polskich przepisów podatkowych do wprowadzonych zmian w prawie Unii Europejskiej, tj. Dyrektywie Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz.U. UE L 193 z 19.7.2016 str. 1) (dalej: Dyrektywa ATAD).

Istotą przepisów o tzw. exit tax jest opodatkowanie niezrealizowanych jeszcze zysków kapitałowych, w związku z przeniesieniem przez podatnika do innego państwa aktywów, w tym wchodzących w skład zagranicznego zakładu lub ze zmianą rezydencji podatkowej. Chodzi zatem o przypadki utraty przez dotychczasowe państwo siedziby podatnika bądź miejsca prowadzenia działalności (Polskę) prawa do opodatkowania dochodów, które zostały faktycznie wypracowane w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał jurysdykcji podatkowej tego państwa. Podatek od niezrealizowanych zysków ze swej istoty nie dotyczy zatem każdego przeniesienia aktywów, a jedynie takiego, z którym wiąże się utrata przez dane państwo prawa do opodatkowania dochodu efektywnie wygenerowanego przed przeniesieniem.

Od 1 stycznia 2022 r. ustawą z dnia 29 października 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, zostały znowelizowane przepisy dotyczące podatku od niezrealizowanych zysków. Do dotychczas obowiązujących dodano przekształcenie transgraniczne oraz zrezygnowano z określenia „w całości lub w części”, w związku z prawem do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku. Określenie to nie wynikało bowiem z literalnego brzmienia dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r.

Jak wynika z uzasadnienia do projektowanych zmian (druk sejmowy nr 1532):

W myśl art. 24f ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 24f ust. 2 ustawy o CIT:

Art. 24f ust. 3 ustawy o CIT uszczegóławia co należy rozumieć pod pojęciem dotyczącym przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 24f ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z brzemieniem tego przepisu:

Pierwszy przypadek opisany w powyższym artykule dotyczy sytuacji, gdy podatnik posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy, przenosi do swojego zagranicznego zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 24f ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT - drugi przypadek przeniesienia składnika majątku, dotyczy sytuacji, w której podatnik posiadający ograniczony obowiązek podatkowy prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Podobnie jak w przypadku przesłanki z art. 24f ust. 3 pkt 2 także pkt 3 ustawy o CIT dotyczy sytuacji, w której podatnik posiadający ograniczony obowiązek podatkowy prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład (różnica między tymi dwoma przesłanki polega na tym, że pkt 2 dotyczy przeniesienia składnika majątku, a pkt 3 przeniesienia całości lub części działalności).

Stosownie do art. 24f ust. 4 ustawy o CIT:

Odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących exit tax reguluje art. 24k ustawy o CIT:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Przejmująca jest luksemburską spółką akcyjną prawa luksemburskiego (société anonyme) oraz rezydentem podatkowym Luksemburga. W wyniku Połączenia nastąpi wykreślenie Spółki Przejmowanej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i jej rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Działalność prowadzona przed Połączeniem przez Spółkę Przejmowaną na terytorium Polski będzie po połączeniu kontynuowana przez Spółkę Przejmującą na terytorium Luksemburga. Po dniu Połączenia, Spółka Przejmująca dalej będzie luksemburskim rezydentem podatkowym i nie będzie posiadać w Polsce siedziby, zarządu, rzeczywistego ośrodka zarządzania ani zagranicznego zakładu, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT.

Jak wskazano powyżej Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 7 dotyczą ustalenia czy opisane w zdarzeniu przyszłym Połączenie będzie skutkować powstaniem dochodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem od dochodu z niezrealizowanych zysków na podstawie art. 24f ust. 1 ustawy o CIT.

Analiza przesłanek wynikających z art. 24f ust. 1 ustawy o CIT na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, że w sprawie nie będzie miał zastosowania ww. art. 24f ust. 1 ustawy o CIT warunkujący opodatkowanie niezrealizowanych zysków.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2838 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania Nr 4 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.