Wnioskodawca będzie uprawniony, na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, do nieuwzględniania przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów finansowania dłużnego wynikających z pożyczek od podmiotów powiązanych oraz innych źródeł wykorzystywanych do sfinansowania Inwestycji oraz do działalności operacyjnej, polegającej na późniejszej eksploatacji (…) farmy wiatrowej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Inwestycja stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, Spółka ma prawo nie uwzględniać kosztów finansowania dłużnego poniesionych na wybudowanie (…) farmy wiatrowej oraz finansowanie jej działalności operacyjnej związanej z jej eksploatacją i utrzymaniem przy wyliczaniu limitu kosztów finansowania dłużnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka planuje prowadzić działalność w branży produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Spółka została utworzona, w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia przez:

• B. sp. z o.o. z Grupy Kapitałowej C., która to grupa jest największym producentem (…) w Polsce, oraz
• D. sp. z o.o. z Grupy E., będącej (...) w dziedzinie (…) pod względem mocy zainstalowanej.

Obaj ww. udziałowcy posiadają w Spółce po 50% udziałów.

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, Spółka realizuje projekt inwestycyjny mający na celu budowę (…) farmy wiatrowej na (...) (dalej: „Inwestycja” lub „Projekt”) wraz z niezbędną infrastrukturą przyłączeniową do krajowej sieci energetycznej, której część będzie znajdować się także na lądzie. Inwestycja będzie służyła do produkcji energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii jakim jest wiatr. Po jej wybudowaniu i oddaniu do użytkowania, Spółka będzie eksploatować przedmiotową (…) farmę wiatrową produkując i sprzedając energię elektryczną.

Budowa (…) farmy wiatrowej w Polsce przyniesie m.in. korzyści w wymiarze środowiskowym (energetyka przyjazna dla środowiska), społecznym (wpływy z podatków do budżetów samorządowych i państwa, utworzenie nowych miejsc pracy), bezpieczeństwa energetycznego (dywersyfikacja źródeł energii i zwiększenie mocy dostępnej w Polsce).

Wnioskodawca przewiduje, że (…) farma wiatrowa będzie dostarczać zieloną energię przez ok. 30 lat od momentu jej wybudowania. Instalacje związane z Inwestycją w (…) farmę wiatrową będą częściowo zlokalizowane na lądzie, a częściowo na morzu w tym na terenie polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 960 ze zm., dalej: „ustawa o obszarach morskich”). (…) farma wiatrowa, (część znajdująca się na morzu) będzie instalowana na podstawie uzyskanego przez Spółkę pozwolenia na wznoszenie sztucznych wysp, o którym mowa m.in. w art. 23 ustawy o obszarach morskich.

Zgodnie z założeniami (…) farma wiatrowa pozwoli na efektywne wykorzystanie potencjału energii wiatru na morzu, który charakteryzuje się przeciętnie wyższą prędkością oraz większą stabilnością niż wiatr na lądzie, co umożliwi transformację systemu energetycznego w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i pomoże zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju.

W skład (…) farmy wiatrowej będą wchodziły w szczególności:

• turbiny wiatrowe z masztami i fundamentami,
• infrastruktura przyłączeniowa i kablowa (…) farmy wiatrowej, w tym:
• stacje elektroenergetyczne,
• linie elektroenergetyczne wewnętrzne (pomiędzy turbinami i stacjami morskimi) oraz zewnętrzne (pozwalające odebrać i wyprowadzić wyprodukowaną energię z farmy).

Spółka wskazuje, że (…) farma wiatrowa, będąca przedmiotem niniejszego wniosku będzie miała infrastrukturę towarzyszącą m. in. w postaci morskich stacji elektroenergetycznych, kabli eksportowych morskich i lądowych oraz lądową stację elektroenergetyczną przekazującą wyprodukowaną przez farmę energię do krajowej sieci energetycznej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że (…) farma wiatrowa będzie głównym składnikiem aktywów w bilansie Spółki.

W związku z powyższym Spółka wskazuje, że w przedmiotowej sprawie zostaje spełniona definicja (…) farmy wiatrowej, o której mowa w art. 3 pkt 3 oraz zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, o którym mowa w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w (…) farmach wiatrowych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 182 ze zm., dalej: „u.p.w.e.e.”). W konsekwencji przedmiotowa (…) farma wiatrowa wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą, zlokalizowaną w części na morzu, a w części na lądzie, stanowi cel publiczny w rozumieniu art. 6 pkt 4a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 344 ze zm., dalej: „u.g.n.”).

Wnioskodawcy na podstawie art. 16 u.p.w.e.e. na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w dniu 7 kwietnia 2021 r., zostało przyznane prawo do pokrycia ujemnego salda dla energii elektrycznej wytworzonej i wprowadzonej do sieci z (…) farmy wiatrowej pod nazwą: „(…)”. Po potwierdzeniu przez Komisję Europejską zgodności poziomu wsparcia z rynkiem wewnętrznym EU, w oparciu o art. 18 u.p.w.e.e. w dniu 12 grudnia 2022 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie decyzji ustalił dla projektu cenę będącą podstawą do pokrycia ujemnego salda tzw. kontrakt różnicowy (z ang. contract for difference).

Spółka, w związku z Inwestycją występuje i będzie występowała głównie w roli inwestora. Proces inwestycyjny, a następnie sama eksploatacja (…) farmy wiatrowej jest skomplikowany i składa się z wielu etapów, w tym z fazy: (i) przygotowania Projektu, (ii) budowy oraz (iii) eksploatacji i utrzymania. Obecnie Inwestycja znajduje się na końcowym etapie fazy rozwoju Projektu (i).

Wydatki poniesione w celu realizacji Inwestycji, jak również późniejsze wydatki związane z eksploatacją i utrzymaniem (…) farmy wiatrowej finansowane będą lub były, w szczególności z pożyczek uzyskanych od podmiotów powiązanych oraz kapitałów własnych Spółki.

W związku z finansowaniem Inwestycji oraz działalności operacyjnej polegającej na jej eksploatacji i utrzymaniu, Spółka poniesie tzw. koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, tj. koszty związane z pozyskaniem środków finansowych na realizację tej Inwestycji oraz jej bieżącą działalność operacyjną (w szczególności odsetki, wszelkiego rodzaju opłaty i prowizje związane z zaciągniętymi pożyczkami lub kredytami, oraz koszty związane z innymi rodzajami finansowania).

Wnioskodawca wskazuje, że:

1)Spółka (będąca inwestorem projektu polegającego na budowie (…) farmy wiatrowej), podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej tj. w Polsce;

2)(…) farma wiatrowa, znajduje się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, gdyż będzie zlokalizowana na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej, którą zgodnie z przepisami konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay z dnia 10 grudnia 1982 r. (dalej: „Konwencja”), ratyfikowanej przez Polskę ustawą z dnia 2 lipca 1998 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r. (Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 609), w zakresie budowy i wykorzystywania (…) farmy wiatrowej i należy ją uznać za terytorium Polski ponadto, zgodnie z art. 4 ustawy o CIT: „Za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy, uważa się również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych.”

3)koszty finansowania zewnętrznego będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej (tj. w Polsce);

4)w trakcie i po zakończeniu Inwestycji, dochody z (…) farmy wiatrowej osiągane będą w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Polsce, gdyż Spółka jest polskim rezydentem podatkowym.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym Inwestycja Wnioskodawcy stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, Spółka ma prawo nie uwzględniać kosztów finansowania dłużnego poniesionych na wybudowanie (…) farmy wiatrowej oraz finansowanie jej działalności operacyjnej związanej z jej eksploatacją i utrzymaniem przy wyliczaniu limitu kosztów finansowania dłużnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca przy wyliczaniu limitu kosztów finansowania dłużnego jest uprawniony do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów, pożyczek i innych źródeł finansowania wykorzystywanych do sfinansowania Inwestycji oraz działalności operacyjnej związanej z eksploatacją i utrzymaniem przedmiotowej (…) farmy wiatrowej, bowiem realizacja Inwestycji, opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1)kwotę 3 000 000 zł albo

2)kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%, w którym poszczególne symbole oznaczają:

P – zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po – przychody o charakterze odsetkowym,

K – sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am – odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd – zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się, zgodnie z treścią art. 15c ust. 3 ustawy o CIT – kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

W myśl zaś art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

2)aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3)koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

4)dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Jak wskazała Spółka w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest inwestorem i właścicielem Projektu polegającego na budowanie (…) farmy wiatrowej, podlega opodatkowaniu w Polsce, a aktywa, których Projekt dotyczy będą znajdować się w całości w Polsce jako państwie członkowskim Unii Europejskiej. Tym samym Spółka jest wykonawcą projektu w rozumieniu regulacji art. 15c ust. 8 pkt 1 ustawy o CIT. Powyższe potwierdza stosowana w wydawanych interpretacjach indywidualnych wykładnia „wykonawcy”, tj. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2021 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.589.2020.1.AN: „Zdaniem Wnioskodawcy, za wykonawcę projektu należy uznać Spółkę jako podmiot odpowiedzialny za realizację budowy Farmy wiatrowej oraz uprawniony do jej późniejszej eksploatacji”.

Dodatkowo Inwestycja zostanie zrealizowana na terenie polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej, która zgodnie z przepisami Konwencji, powinna zostać uznana za część terytorium Polski.

Zgodnie bowiem z art. 56 ust. 1 lit. (a) Konwencji, państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej suwerenne prawa w celu badania, eksploatacji i ochrony zasobów naturalnych, zarówno żywych, jak i nieożywionych, wód morskich pokrywających dno, a także dna morskiego i jego podziemia oraz w celu gospodarowania tymi zasobami, jak również w odniesieniu do innych przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji strefy, takich jak wytwarzanie energii poprzez wykorzystanie wody, prądów i wiatrów.

(…) farmę wiatrową wzniesioną i wykorzystywaną przez Spółkę na podstawie pozwolenia, o którym mowa m. in. w art. 23 ustawy o obszarach morskich, należy uznać za konstrukcję, o której mowa w art. 60 ust. 1 lit. (b) Konwencji, w myśl którego państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej wyłączne prawo budowania oraz wydawania pozwoleń i przepisów dotyczących budowy, eksploatacji i wykorzystywania instalacji i konstrukcji dla celów przewidzianych w artykule 56 i dla innych celów gospodarczych.

Stosownie natomiast do art. 60 ust. 2 Konwencji, państwo nadbrzeżne posiada wyłączną jurysdykcję nad takimi sztucznymi wyspami, instalacjami i konstrukcjami, łącznie z jurysdykcją w zakresie wydawania ustaw i innych przepisów prawnych w sprawach celnych, skarbowych, sanitarnych i imigracyjnych, a także w sprawach bezpieczeństwa. W związku zatem z faktem, że budowa oraz eksploatacja (…) farmy wiatrowej, zlokalizowanej na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej, podlega pod obowiązujące przepisy Rzeczpospolitej Polskiej, to za lokalizację Inwestycji należy uznać terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Powyższe wnioski są zgodne z art. 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy, uważa się również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczna, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych. Rzeczpospolita Polska zapewniła, że ww. prawa w pełni wykonuje poprzez ustanowienie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności przepisów art. 17 i art. 22 ustawy o obszarach morskich, co jednoznacznie dowodzi, że polska wyłączna strefa ekonomiczna stanowi terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ustawy o obszarach morskich:

Rzeczypospolitej Polskiej przysługują w wyłącznej strefie ekonomicznej:

1)suwerenne prawa w celu rozpoznawania, zarządzania i eksploatacji zasobów naturalnych, zarówno żywych, jak i mineralnych, dna morza i wnętrza ziemi pod nim oraz pokrywających je wód, a także ochrona tych zasobów oraz suwerenne prawa w odniesieniu do innych gospodarczych przedsięwzięć w strefie;

2)władztwo w zakresie:

a.budowania i użytkowania sztucznych wysp, konstrukcji i innych urządzeń,

b.badań naukowych,

c.ochrony i zachowania środowiska morskiego;

3)inne uprawnienia przewidziane w prawie międzynarodowym.

Stosownie do art. 22 ustawy o obszarach morskich:

1.Rzeczpospolita Polska ma wyłączne prawo wznoszenia, udzielania pozwoleń na wznoszenie i wykorzystywanie w wyłącznej strefie ekonomicznej sztucznych wysp, wszelkiego rodzaju konstrukcji i urządzeń przeznaczonych do przeprowadzania badań naukowych, rozpoznawania lub eksploatacji zasobów, jak również w odniesieniu do innych przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej, w szczególności wykorzystania w celach energetycznych wody, prądów morskich i wiatru.

2.Sztuczne wyspy, konstrukcje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, podlegają prawu polskiemu.

Powyższe potwierdzają organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2023 r., nr 0111-KDIB33.4012.323.2020.1.MAZ: „Zatem z powołanych powyżej przepisów wynika, że w zakresie działalności dotyczącej budowy i wykorzystania m.in. (…) farm wiatrowych, wykonanie jurysdykcji odbywa się na podstawie przepisów obowiązujących w prawie krajowym, a tym samym w zakresie tej działalności wyłączną strefę ekonomiczną należy uznać za część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa zasada będzie odnosić się do określonych we wniosku działań związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji w tzw. „fazie rozwoju Projektu”, „w fazie budowy” oraz „w fazie operacyjnej”. Jak bowiem wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o obszarach morskich, wyłączne prawo Rzeczpospolitej Polskiej w wolnej strefie ekonomicznej dotyczy nie tylko wznoszenia i udzielania pozwoleń na wznoszenie i wykorzystanie określonych obiektów do przeprowadzania badań naukowych, rozpoznawania lub eksploatacji zasobów, ale dotyczy również przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej (np. wykorzystania w celach energetycznych wiatru).

A zatem, jako że Spółka podlega opodatkowaniu w Polsce (państwie członkowskim Unii Europejskiej), Inwestycja zostanie zrealizowana na polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, która zgodnie z przepisami Konwencji oraz ustawy o CIT stanowi terytorium Polski, koszty finansowania dłużnego poniesione w związku z realizacją Inwestycji oraz jej późniejszą eksploatacją i utrzymaniem, a także dochody Spółki będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce, należy uznać, iż przesłanki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT zostały spełnione.

Jednocześnie zgodnie z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym, wobec czego zarówno koszty finansowania dłużnego ponoszone przez Spółkę na wybudowanie Inwestycji, jak i te poniesione już po jej wybudowaniu, na bieżącą działalność operacyjną Inwestycji należy oceniać analogicznie, jako koszty finansowania długoterminowego Projektu z zakresu infrastruktury publicznej.

Odnosząc się natomiast do samej definicji długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej zawartej w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, zdaniem Spółki, Inwestycja spełnia warunki uznania jej za znaczący składnik aktywów w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, z uwagi na główny cel jej realizacji - stworzenie odnawialnego źródła energii oraz ze względu na fakt, iż przedmiotowa (…) farma wiatrowa będzie stanowiła główny element aktywów w bilansie Spółki. Przy czym zaznaczyć należy, iż Spółka zakłada wieloletnie funkcjonowanie (…) farmy wiatrowej. Będzie to strategicznie istotne aktywo z punktu widzenia ekonomii Polski.

Odnosząc się zaś do pojęć infrastruktury oraz ogólnego interesu publicznego zawartych w treści art. 15c ust. 10 ustawy o CIT należy odwołać się do Dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 193, str. 1 ze zm.; dalej: „Dyrektywa”). Wskazać bowiem należy, że treść przepisów art. 15c ustawy o CIT odnoszących się do kosztów finansowania dłużnego wynika z ich dostosowania do regulacji zawartych w Dyrektywie, przewidujących restrykcyjne zasady limitowania kosztów inwestycji w przypadku niedostatecznej kapitalizacji (finansowaniu podatników długiem), celem ograniczenia efektu w postaci wykazywania straty podatkowej. Przeciwdziałanie to, na mocy art. 15c ust. 1 ustawy o CIT polega na wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów (pomniejszonych o przychody odsetkowe), pomniejszonych o wartość zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego.

Wyłączenie limitowania kosztów dotyczy finansowania dłużnego długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, gdyż projekty takie nie stwarzają istotnego ryzyka erozji bazy podatkowej i transferu zysków. I tak zgodnie z art. 4 ust. 4 Dyrektywy, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Niemniej, jako że ani przepisy Dyrektywy, ani przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia infrastruktury, jak również ogólnego interesu publicznego, należy odwołać należy się do ogólnych zasad wykładni językowej.

I tak, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN pojęcie „infrastruktury” należy rozumieć jako urządzenia i instytucje usługowe niezbędne do należytego funkcjonowania społeczeństwa i produkcyjnych działów gospodarki.

Natomiast przez pojęcie „publiczny” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN należy rozumieć między innymi:

• dotyczący całego społeczeństwa lub jakiejś zbiorowości;
• dostępny lub przeznaczony dla wszystkich.

Zasadnym jest także odniesienie się do Zaleceń dotyczących przeciwdziałania erozji bazy podatkowej i przenoszeniu zysków, opublikowanych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (dalej: „OECD”; Raport OECD „Addressing Base Erosion and Profit Shifting”, sporządzony na zlecenie G20, Działanie 4, Aktualizacja z 2016 r. dalej: „Zalecenia OECD”), które to zalecenia zostały przyjęte przez Radę Europejską i stały się podstawą do rozwiązań przyjętych w Dyrektywie ATAD.

W Zaleceniach OECD wyjaśniono, że od zasady limitowania możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego postanowiono odstąpić w przypadku kosztów finansowania zewnętrznego wykorzystywanych na cele inwestycji wykazujących silne powiązanie z sektorem publicznym, które z uwagi na ich specyfikę wykazują wysoki wskaźnik zadłużenia, ale nie powodują ryzyka wystąpienia erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysku. Przesłanką zastosowania powyższego wyłączenia było niewielkie lub zerowe ryzyko w zakresie erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków w przypadku dopuszczenia możliwości odliczania kosztów finansowania zewnętrznego projektów z zakresu infrastruktury publicznej. W Zaleceniach OECD wskazano, że projektami z zakresu infrastruktury publicznej mogą zostać uznane projekty spełniające poniższe warunki:

• projekt ma charakter długoterminowy (czas trwania inwestycji wynosi powyżej 10 lat), a środki trwałe składające się na projekt nie mogą zostać zbyte wedle swobodnego uznania podmiotu prowadzącego projekt;
• podmiot prowadzący projekt, na gruncie umowy lub innej podstawy prawnej, jest zobowiązany przez jednostkę sektora publicznego lub organizację pożytku publicznego do dostarczania towarów lub usług leżących w ogólnym interesie publicznym, które to zobowiązanie jest przedmiotem szczególnej kontroli lub regulacji;
• wypłata odsetek następuje na rzecz podmiotu trzeciego udzielającego kredytu, który to podmiot może dochodzić zaspokojenia swoich wierzytelności ze środków trwałych składających się na projekt lub z dochodów osiągniętych z przedmiotowego projektu.

Na wykładnię pojęcia ogólnego interesu publicznego, które potwierdzają stanowisko Spółki w zakresie generalnego uznania farm wiatrowych za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, a w konsekwencji zasadności zastosowania do farm wiatrowych art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, którą należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów zwrócił również uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 28 marca 2023 r. o sygn. III SA/Wa 2560/22, zgodnie z którym, cyt.: „Podnieść należy, że prawodawca podkreśla, że mają to być projekty z „zakresu” co uprawnia do twierdzenia o szerokim określeniu kategorii projektów inwestycyjnych w tym zakresie. Warte odnotowania jest także to, że mają to być projekty długoterminowe. Zatem projekty o charakterze wieloletnim i trwałym służące dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów. Istotne jest także to, że o tym czy dany projekt inwestycyjny spełnia przesłanki określone w wyłączeniu z limitowania kosztów decyduje zapewne w oparciu o obiektywne opinie dane państwo członkowskie. To państwo członkowskie określa czy dany projekt uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Stwierdzić należy, że pojęcie „interesu publicznego” to, m.in., jedna z najważniejszych klauzul generalnych jaką posługuje się system prawny. Klauzule generalne w systemie prawa to zwroty niedookreślone, których celem jest zapewnienie elastyczności w stosowaniu przepisów prawnych. Przed przystąpieniem do próby przedstawienia definicji pojęcia interesu publicznego należy odwołać się do, m.in., orzecznictwa sądowego. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego dokonującego wykładni, m.in., pojęcia „interesu publicznego” (por. wyrok z 2 grudnia 2014 r., sygn. akt: II FSK 71/13) pojęcie „interesu publicznego” to klauzula generalna, która w kontekście indywidualnej sprawy winna być poddana stosownej wykładni. Wymagania interesu publicznego muszą być ustalone w konkretnej sprawie i muszą uzyskać zindywidualizowaną treść wynikającą ze stanu faktycznego i prawnego sprawy. (...) Przy wykładni interesu publicznego należy uwzględniać respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, np. bezpieczeństwa i sprawiedliwości”. Zważywszy powyższe projekt będący w ogólnym interesie publicznym w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT to projekt dotyczący ogółu osób, istotny dla całego społeczeństwa i gospodarki zapewniający ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii elektrycznej (por. prawomocny wyrok WSA w Warszawie w sprawie III SA/Wa 2493/18)”.

Podobne, konstatacje poczynił, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 30 czerwca 2022 r. o sygn. I SA/Kr 427/22 zgodnie z którym cyt.: „ W ocenie Sądu, przez infrastrukturę publiczną należy rozumieć zbiór instytucji, obiektów, czy urządzeń stanowiących podstawę do właściwego funkcjonowania bądź rozwoju danego systemu gospodarczego. Szerzej określając, jest to kompleks urządzeń użyteczności publicznej, niezbędny do zapewnienia należytego funkcjonowania gospodarki narodowej i życia ludności, odpowiednio rozmieszczony w przestrzeni (Kupiec i in. „Gospodarka Przestrzenna Infrastruktura Ekonomiczna” Uniwersytet w Białymstoku, 2005). Pojęcie infrastruktury zostało podobnie zdefiniowane przez A.. Ginsberta-Geberta („Ekonomiczne i socjologiczne problemy ochrony środowiska”: praca zbiorowa Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985), który poza wymienieniem takich cech, jak: podstawowe instytucje niezbędne do funkcjonowania gospodarki czy związanie z terenem bazy materialnej, wskazuje także o konieczności wyposażenia terenu, zarówno w niezbędne urządzenia techniczne, jak i urządzenia społeczne, socjalne i instytucje kultury. Wskazuje tym samym, że infrastruktura stanowi odrębną kategorię ekonomiczną złożoną z infrastruktury technicznej i społecznej”.

Jednocześnie, odnosząc się do spełnienia przez Inwestycję kryterium ogólnego interesu publicznego należy wskazać, że:

• celem budowy (…) farmy wiatrowej była, jest i będzie produkcja energii elektrycznej, która następnie dostarczana do finalnego odbiorcy zaspokoi jedną z podstawowych potrzeb społecznych;
• Urząd Regulacji Energetyki przyznał Spółce pomoc publiczną w postaci kontraktu różnicowego dla realizowanej Inwestycji, a kontrakty takie przyznawane są projektom przyczyniającym się do transformacji Polski, w kierunku gospodarki niskoemisyjnej;
• budowa (…) farmy wiatrowej wpisuje się w założenia zatwierdzonej przez Radę Ministrów „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.”, w której prognozuje się wzrost udziału Odnawialnych Źródeł Energii (OZE) w końcowym zużyciu energii do co najmniej 23% energii brutto, przy czym nie mniej niż 32% w elektroenergetyce (głównie energia wiatrowa i energia pochodząca z fotowoltaiki). Dodatkowo w założeniach „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.” wskazano, że (…) elektrownie wiatrowe cechują się wyższą produktywnością od tych zlokalizowanych na lądzie, a funkcjonowanie (…) energetyki wiatrowej będzie stanowić główny element transformacji elektroenergetycznej, co przyczyni się do ogromnego wpływu na redukcję emisyjności wytwarzania energii elektrycznej oraz rozwoju branż gospodarki związanych z tą technologią, zapewniając ponad 60 tys. nowych miejsc pracy. A zatem, jak zostało wskazane również w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, budowa (…) farmy wiatrowej pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału wiatru na morzu, który zapewnia znacznie większą produktywność farmy (…) niż lądowej, co umożliwi transformację systemu energetycznego w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i pomoże zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju.

Trzeba również zauważyć, że zgodnie z art. 6 pkt 4a u.g.n., celami publicznymi w rozumieniu tej ustawy jest budowa oraz utrzymywanie (…) farmy wiatrowej w rozumieniu u.p.w.e.e wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy w rozumieniu tej ustawy.

Natomiast stosownie do art. 3 pkt 3 u.p.w.e.e. przez (…) farmę wiatrową należy rozumieć instalację stanowiącą wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej (…) turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji.

Z kolei, zgodnie z art. 3 pkt 13 u.p.w.e.e. zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy to wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z (…) farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, realizowana przez Wnioskodawcę Inwestycja, będąca przedmiotem niniejszego wniosku spełnia powyższą definicję, gdyż budowana (…) farma wiatrowa będzie wyposażona m.in. w:

• (…) turbiny wiatrowe,
• wewnętrzną sieć przesyłową,
• (…) stacje elektroenergetyczne,
• infrastrukturę służącą wyprowadzeniu mocy z (…) farm wiatrowych.

Tym samym, budowa (…) farmy wiatrowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą, zlokalizowaną częściowo na morzu, a częściowo na lądzie, stanowić będzie cel publiczny w rozumieniu u.g.n. Spółka wskazuje, że jest świadoma, iż pojęcie „celu publicznego”, zawartego w u.g.n., nie jest tożsame z pojęciem „ogólnego interesu publicznego”, natomiast w związku z brakiem jednoznacznej definicji „ogólnego interesu publicznego” w prawie podatkowym, w ocenie Wnioskodawcy posiłkowo możliwe jest wykorzystanie, w niniejszej sprawie, pojęcia „celu publicznego” zawartego w u.g.n.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje analogiczne potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w szczególności:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 6 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.422.2023.1.MF, zgodnie z którą, cyt.: „Wnioskodawca jest uprawniony, na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, do nieuwzględniania przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów bankowych, pożyczek od podmiotów powiązanych oraz innych źródeł wykorzystywanych do sfinansowania Inwestycji oraz do działalności operacyjnej".
• w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.419.2023.1.AP, zgodnie z którą, cyt.: „realizacja Inwestycji polegająca na budowie Y, która - jak wskazano w opisie sprawy spełnia definicję Y. w rozumieniu ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w (…) farmach wiatrowych, może być uznana za realizację celu publicznego. ”, oraz
• w interpretacji indywidualnej z dnia 7 listopada 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.418.2023.1.AP.

Reasumując powyższe, w ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, iż (…) farma wiatrowa, która będzie wykorzystywana do produkcji energii elektrycznej z wykorzystaniem energii wiatru spełnia przesłanki uznania jej za projekt będący w ogólnym interesie publicznym, a w konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony, na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, do nieuwzględniania przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów finansowania dłużnego wynikających z pożyczek od podmiotów powiązanych oraz innych źródeł wykorzystywanych do sfinansowania Inwestycji oraz do działalności operacyjnej, polegającej na późniejszej eksploatacji (…) farmy wiatrowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 15c ust. 8 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15c ust. 9 ustawy o CIT:

Natomiast w myśl art. 15c ust. 10 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 15c ust. 12 ustawy o CIT:

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy, aby dany projekt został uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki:

1.przedmiotem projektu ma być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „Ustawa o Rachunkowości”) aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;

2.celem projektu ma być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów;

3.cel projektu wskazany powyżej ma być w ogólnym interesie publicznym. Pojęcie „interes” oznacza, iż pewien stan lub przedmiot zostaje uznany za „interes” danego podmiotu, ponieważ jest on dla niego wartościowy, korzystny lub przez niego pożądany. W przypadku interesu publicznego pewien stan lub przedmiot jest uznany za wartościowy korzystny lub pożądany przez całe społeczeństwo lub jakąś jego zbiorowość.

Jednocześnie wskazać należy, że uregulowanie przewidziane w art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o CIT dotyczy nie wszystkich długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, lecz tylko takich, które spełniają dodatkowe cztery warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy.

Pojęcie infrastruktury publicznej nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Również wykładnia językowa nie daje w tym zakresie jednoznacznych wyników.

Dla rozstrzygnięcia analizowanej sprawy należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.).

Powyższe wynika m.in. z zasady respektowania terminologii przejętej z innych gałęzi prawa w procesie wykładni prawa podatkowego. Zgodnie z tą zasadą istnieje obowiązek przyjmowania, że terminy używane w prawie podatkowym, mające ustalone znaczenie w innych gałęziach prawa, zachowują to znaczenie w prawie podatkowym, chyba że z danej ustawy podatkowej – wyraźnie (przez definicję legalną) bądź z kontekstu – wynika co innego (prawo podatkowe zachowuje swoją odrębność i autonomię wobec innych gałęzi prawa). Tożsamość terminów stwarza silne domniemanie tożsamości ich znaczeń. Zasadę respektowania pojęć przejętych z innych dziedzin prawa można rozpatrywać w sferze tworzenia i stosowania prawa. W zakresie tworzenia prawa powinna ona polegać na przypisywaniu w tekście aktów prawnych określonym desygnatom tych samych terminów, które zostały użyte dla ich oznaczenia w aktach należących do innych dziedzin prawa. W sferze stosowania prawa można przypuszczać, że zasada ta powinna być rozumiana jako nakaz interpretowania w prawie podatkowym pojęć, dla których nie sformułowano odrębnych definicji w ustawach podatkowych, w ten sam sposób co na gruncie wykorzystujących te same pojęcia aktów prawnych należących do innych dziedzin prawa. W tym drugim ujęciu zasada respektowania pojęć przejętych z innych dziedzin prawa powinna ona bowiem chronić uzasadnione przekonanie podatnika, że to samo pojęcie w całym systemie prawnym powinno być interpretowane w tożsamy sposób.

Stosownie do art. 6 pkt 4a ww. ustawy:

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka realizuje projekt inwestycyjny mający na celu budowę (…) farmy wiatrowej na (…) (dalej: „Inwestycja”)  wraz z niezbędną infrastrukturą przyłączeniową do krajowej sieci energetycznej, której część będzie znajdować się także na lądzie. Inwestycja będzie służyła do produkcji energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii jakim jest wiatr. Po jej wybudowaniu i oddaniu do użytkowania, Spółka będzie eksploatować przedmiotową (…) farmę wiatrową produkując i sprzedając energię elektryczną. Przewidują Państwo, że (…) farma wiatrowa będzie dostarczać zieloną energię przez ok. 30 lat od momentu jej wybudowania. Instalacje związane z Inwestycją w (…) farmę wiatrową będą częściowo zlokalizowane na lądzie, a częściowo na morzu w tym na terenie polskiej wyłącznej strefy ekonomicznej w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 960 ze zm., dalej: „ustawa o obszarach morskich”). (…) farma wiatrowa, (część znajdująca się na morzu) będzie instalowana na podstawie uzyskanego przez Spółkę pozwolenia na wznoszenie sztucznych wysp, o którym mowa m.in. w art. 23 ustawy o obszarach morskich. W skład (…) farmy wiatrowej będą wchodziły w szczególności:

• turbiny wiatrowe z masztami i fundamentami,
• infrastruktura przyłączeniowa i kablowa (…) farmy wiatrowej, w tym:
• stacje elektroenergetyczne,
• linie elektroenergetyczne wewnętrzne (pomiędzy turbinami i stacjami (…)) oraz zewnętrzne (pozwalające odebrać i wyprowadzić wyprodukowaną energię z farmy).

Zgodnie z założeniami (…) farma wiatrowa pozwoli na efektywne wykorzystanie potencjału energii wiatru na morzu, który charakteryzuje się przeciętnie wyższą prędkością oraz większą stabilnością niż wiatr na lądzie, co umożliwi transformację systemu energetycznego w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i pomoże zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju. Wskazali Państwo, że (…) farma wiatrowa, będąca przedmiotem niniejszego wniosku będzie miała infrastrukturę towarzyszącą m. in. w postaci (…) stacji elektroenergetycznych, kabli eksportowych (…) i lądowych oraz lądową stację elektroenergetyczną przekazującą wyprodukowaną przez farmę energię do krajowej sieci energetycznej. (…) farma wiatrowa będzie głównym składnikiem aktywów w bilansie Spółki.

W przedmiotowej sprawie zostaje spełniona definicja (…) farmy wiatrowej, o której mowa w art. 3 pkt 3 oraz zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, o którym mowa w art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 182 ze zm., dalej: „u.p.w.e.e.”). W konsekwencji przedmiotowa (…) farma wiatrowa wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą, zlokalizowaną w części na morzu, a w części na lądzie, stanowi cel publiczny w rozumieniu art. 6 pkt 4a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 344 ze zm., dalej: „u.g.n.”). Wydatki poniesione w celu realizacji Inwestycji, jak również późniejsze wydatki związane z eksploatacją i utrzymaniem (…) farmy wiatrowej finansowane będą lub były, w szczególności z pożyczek uzyskanych od podmiotów powiązanych oraz kapitałów własnych Spółki. W związku z finansowaniem Inwestycji oraz działalności operacyjnej polegającej na jej eksploatacji i utrzymaniu, Spółka poniesie tzw. koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, tj. koszty związane z pozyskaniem środków finansowych na realizację tej Inwestycji oraz jej bieżącą działalność operacyjną (w szczególności odsetki, wszelkiego rodzaju opłaty i prowizje związane z zaciągniętymi pożyczkami lub kredytami, oraz koszty związane z innymi rodzajami finansowania).

Dodatkowo wskazali Państwo, że:

1)Spółka (będąca inwestorem projektu polegającego na budowie (…) farmy wiatrowej), podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej tj. w Polsce;

2)(…) farma wiatrowa, znajduje się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, gdyż będzie zlokalizowana na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej, którą zgodnie z przepisami konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay z dnia 10 grudnia 1982 r. (dalej: „Konwencja”), ratyfikowanej przez Polskę ustawą z dnia 2 lipca 1998 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r. (Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 609), w zakresie budowy i wykorzystywania (…) farmy wiatrowej i należy ją uznać za terytorium Polski ponadto, zgodnie z art. 4 ustawy o CIT: „Za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy, uważa się również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych.”

3)koszty finansowania zewnętrznego będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej (tj. w Polsce);

4)w trakcie i po zakończeniu Inwestycji, dochody z (…) farmy wiatrowej osiągane będą w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, tj. w Polsce, gdyż Spółka jest polskim rezydentem podatkowym.

Z definicji (…) farmy wiatrowej zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy z 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w (…) farmach wiatrowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 182 ze zm.) wynika, że jest to instalacja stanowiąca wyodrębniony zespół urządzeń służących do wytwarzania energii, w skład którego wchodzi jedna lub więcej (…) turbin wiatrowych, sieć średniego napięcia wraz ze stacjami elektroenergetycznymi zlokalizowanymi na morzu, z wyłączeniem urządzeń po stronie górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na tej stacji.

Zgodnie z art. 3 pkt 13 ww. ustawy, zespół urządzeń służących do wyprowadzenia mocy to wyodrębniony zespół urządzeń i budowli związanych, jak i niezwiązanych trwale z gruntem, w tym dnem morskim, służących do wyprowadzenia mocy z (…) farmy wiatrowej od zacisków strony górnego napięcia transformatora lub transformatorów znajdujących się na stacji albo stacjach elektroenergetycznych zlokalizowanych w polskich obszarach morskich do miejsca rozgraniczenia własności określonego we wstępnych warunkach przyłączenia lub warunkach przyłączenia.

Tym samym, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, realizacja Inwestycji polegająca na budowie (…) farmy wiatrowej, która – jak wskazano w opisie sprawy spełnia definicję (…) farmy wiatrowej w rozumieniu ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w (…) farmach wiatrowych, może być uznana za realizację celu publicznego. Zgodzić się należy z Państwem, że wskazane w treści wniosku przedsięwzięcie stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

We wniosku zostało bowiem wskazane, iż:

• celem budowy (…) farmy wiatrowej była, jest i będzie produkcja energii elektrycznej, która następnie dostarczana do finalnego odbiorcy zaspokoi jedną z podstawowych potrzeb społecznych;
• budowa (…) farmy wiatrowej wpisuje się w założenia zatwierdzonej przez Radę Ministrów „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.”, w której prognozuje się wzrost udziału Odnawialnych Źródeł Energii (OZE) w końcowym zużyciu energii do co najmniej 23% energii brutto, przy czym nie mniej niż 32% w elektroenergetyce (głównie energia wiatrowa i energia pochodząca z fotowoltaiki). Dodatkowo w założeniach „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.” wskazano, że (…) elektrownie wiatrowe cechują się wyższą produktywnością od tych zlokalizowanych na lądzie, a funkcjonowanie (…) energetyki wiatrowej będzie stanowić główny element transformacji elektroenergetycznej, co przyczyni się do ogromnego wpływu na redukcję emisyjności wytwarzania energii elektrycznej oraz rozwoju branż gospodarki związanych z tą technologią, zapewniając ponad 60 tys. nowych miejsc pracy. A zatem, jak zostało wskazane również w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, budowa (…) farmy wiatrowej pozwoli na pełne wykorzystanie potencjału wiatru na morzu, który zapewnia znacznie większą produktywność farmy (…) niż lądowej, co umożliwi transformację systemu energetycznego w kierunku gospodarki niskoemisyjnej i pomoże zapewnić bezpieczeństwo energetyczne kraju.

Ponadto zgodnie z art. 6 pkt 4a u.g.n., celami publicznymi w rozumieniu tej ustawy jest budowa oraz utrzymywanie (…) farmy wiatrowej w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w (…) farmach wiatrowych wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy w rozumieniu tej ustawy.

W konsekwencji, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, nie ulega wątpliwości, iż (…) farma wiatrowa, która będzie wykorzystywana do produkcji energii elektrycznej z wykorzystaniem energii wiatru spełnia przesłanki uznania jej za projekt będący w ogólnym interesie publicznym. Tym samym są Państwo uprawnieni, na podstawie art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, do nieuwzględniania przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, kosztów finansowania dłużnego wynikających z pożyczek od podmiotów powiązanych oraz innych źródeł wykorzystywanych do sfinansowania Inwestycji oraz do działalności operacyjnej, polegającej na późniejszej eksploatacji (…) farmy wiatrowej.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).