Zakwalifikowanie odsetek oraz prowizji od pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów/akcji do kosztów pośrednich związanych ze źródłem przychodów z zysków kapitałowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zakwalifikowania odsetek oraz prowizji od pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów/akcji do kosztów pośrednich związanych ze źródłem przychodów z zysków kapitałowych.

Treść wniosku jest następująca:  

Opis stanu faktycznego

A. S A. z siedzibą w (…) („Wnioskodawca”/„Spółka”):

• jest spółką prawa handlowego,
• posiada siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski oraz
• posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku CIT. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest największym w Polsce producentem (…).

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest (…).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka korzysta z różnych form finansowania zewnętrznego tj. Spółka pozyskuje kredyty i pożyczki z banków w celu sfinansowania swojej działalności inwestycyjnej oraz na pokrycie kosztów bieżącej działalności gospodarczej. Odsetki od kredytów i pożyczek wraz z innymi kosztami związanymi z uzyskanymi kredytami i pożyczkami np. prowizje, Spółka rozlicza co do zasady w ramach tzw. koszyka pozostałych przychodów operacyjnych, za wyjątkiem kosztów związanych z kredytami i pożyczkami wykorzystywanymi w celu sfinansowania inwestycji polegającej na nabyciu udziałów lub akcji (w spółkach zależnych), które rozlicza w ramach tzw. koszyka zysków kapitałowych.

Powyższy sposób kwalifikacji do koszyka zysków kapitałowych odsetek od kredytów i pożyczek wraz z innymi kosztami związanymi z uzyskanymi kredytami i pożyczkami w celu sfinansowania inwestycji polegającej na nabyciu udziałów lub akcji (w spółkach zależnych) (dalej również: „Koszty finansowania zakupu udziałów”), wynika z przyjęcia przez Spółkę, że skoro udziały w zyskach osób prawnych czy też ze zbycia udziałów akcji zgodnie z art. 7b ust. 1 Ustawy o CIT są objęte źródłem tzw. koszyka zysków kapitałowych, w związku z czym wydatki na nabycie udziałów (akcji) w tym koszty finansowania zakupu tych udziałów (odsetki, koszty prowizji od kredytu) również powinny być alokowane do tego źródła, tj. podzielają los źródła przychodów z którym są powiązane. Jednakże z uwagi, że nie są to koszty bezpośrednio związane z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, bowiem nie przekładają się na osiągnięcie określonych przychodów, w ocenie Spółki stanowią koszty pośrednie rozliczane w ramach tzw. koszyka zysków kapitałowych.

Wskazać dodatkowo należy, że głównym celem nabycia udziałów (akcji) w spółkach zależnych jest uzyskiwanie przychodów w długoterminowej perspektywie w przeważającej części z pozostałej działalności gospodarczej, a w mniejszej części z działalności o charakterze kapitałowym, np. dywidendy. Przy czym w ocenie Spółki cel nabycia udziałów (akcji) nie powinien wpływać na alokacje wydatków na nabycie udziałów (akcji), w tym kosztów finansowania zakupu udziałów (akcji) do koszyka zysków kapitałowych.

Pytanie

Czy prawidłowo Spółka koszty finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji od kredytu) w spółkach zależnych zalicza do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami w źródle przychodów zyski kapitałowe?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki prawidłowo koszty finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji od kredytu) w spółkach zależnych zalicza do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami w źródle przychodów zyski kapitałowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT. dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c. art. 11i. art. 24a, art. 24b, art. 24d i art 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z powyższego wynika, że podatnicy są obowiązani do alokacji przychodów do dwóch źródeł: (i) zyski kapitałowe oraz (ii) inne źródła. Wyodrębnienie źródeł przychodów dotyczy również kosztów uzyskania przychodów. Tym samym koszty uzyskania przychodów podlegają zaliczeniu do źródła przychodów z którym są powiązane: (i) zyski kapitałowe oraz (ii) inne źródła.

W zakresie kosztów finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji) uznać należy, że koszty finansowania zakupu udziałów (akcji) powinny podzielać los przychodu, z którym są powiązane. Jeżeli zatem zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 i 3 Ustawy o CIT w ramach źródła przychodów zyski kapitałowe podatnik rozliczy przychód z udziałów w zyskach osób prawnych oraz ze zbycia udziałów (akcji), wydatki na nabycie udziałów (akcji) oraz koszty finansowania zakupu tych udziałów (odsetki, koszty prowizji od kredytu) powinny również być alokowane do tego źródła, tj. podzielać los źródła przychodów z którym są powiązane, tj. źródła zyski kapitałowe.

Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d Ustawy o CIT w oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztu z przychodami wyróżniamy:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów oraz
• koszty pośrednie, których nie można przypisać do określonych przychodów w ramach danego źródła przychodów Zatem skoro przychody z udziałów (akcji) zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych zatem wszystkie wydatki (koszty bezpośrednie i pośrednie) związane z nabyciem udziałów (akcji) powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

W zakresie kwalifikacji kosztów finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji) do kosztów uzyskania przychodów sięgnąć należy do regulacji art. 15 i 16 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust 1 Ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że aby koszty finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji od kredytu) mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione łącznie następujące warunki, (i) wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika (ii) wydatek ten bezpośrednio lub pośrednio wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów; (iii) wydatek ten jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą; (iv) wydatek nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zawartym w art. 16 Ustawy o CIT.

W ocenie Spółki koszty finansowania zakupu udziałów (akcji) (odsetki, koszty prowizji od kredytu) spełniają wszystkie ww. warunki, a zatem stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że co prawda w art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT wskazano, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że wydatki na objęcie udziałów (akcji) stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia, przy czym do wydatków na objęcie udziałów (akcji) zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są np. cena zakupu udziałów (akcji), prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych, związane z ich zakupem.

Zatem, regulacja art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy o CIT obejmuje koszty bezpośrednio warunkujące nabycie udziałów (akcji), do których nie zaliczymy kosztów finansowania zakupu udziałów (akcji), tj. odsetek, kosztów prowizji od kredytu, bowiem ich poniesienie nie jest związane z osiągnięciem konkretnego przychodu, np. ze zbycia udziałów.

Zatem, w ocenie Spółki, wydatki na sfinansowanie zakupu udziałów (akcji) (odsetki, prowizje od kredytu), stanowią zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT koszty pośrednie, które są potrącalne w dacie ich poniesienia (zapłaty odsetek, prowizji od kredytu).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.  

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Należy zauważyć, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników tego podatku zostały rozdzielone na źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.

Wydzielając źródło przychodów z zysków kapitałowych, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT. Na podstawie powyższego przepisu za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in.:

Wyodrębnienie źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych pociąga za sobą konieczność właściwego przypisania kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, koszty takie będą podlegać zaliczeniu do źródła zyski kapitałowe, o ile dotyczą kategorii przychodu wskazanej w art. 7b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przepisy ustawy o CIT dotyczące momentu zaliczenia kosztów do kosztów uzyskania przychodów dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącalne są co do zasady w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d). W myśl ww. przepisu:

Ustawodawca nie sformułował legalnej definicji obu wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodów. Niemniej jednak dokonał wyraźnego wskazania, że o zaliczeniu podatkowych kosztów uzyskania przychodów do kategorii kosztów bezpośrednich albo pośrednich decyduje ich relacja do przychodów, jakie mają one obiektywnie zapewnić.

Prowadzi to do wniosku, że jeżeli dany wydatek odnosi się do konkretnych przychodów należy zaliczyć go do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów. Na podstawie Słownika języka polskiego (https://sjp.pwn.pl/slowniki) „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, „znajdujący się bardzo blisko, niczym nieprzedzielony”. W przypadku natomiast, gdy dany wydatek dotyczy szerszego spektrum aktywności gospodarczej podatnika i nie można go powiązać ze skonkretyzowanymi przychodami, zasadna jest jego kwalifikacja do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Ocena charakteru powiązania kosztów z przychodami musi zawsze odbywać się w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego, tj. uwzględniać charakter prowadzonej przez podatnika działalności, jego specyfikę, źródło osiąganych przychodów, konkretny wydatek itd. Oznacza to, że te same rodzajowo koszty u jednego podatnika mogą mieć charakter kosztów bezpośrednich, a u innego kosztów pośrednich.

Kwestia ta musi być więc rozstrzygana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach, których wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Stąd nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Jak już wspomniano spełnienie przesłanki związku z przychodem wymaganej przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT będzie niewystarczające dla zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych, jeżeli wydatek taki znajdzie się w katalogu art. 16 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT:

Z wniosku wynika, że w ramach działalności zaciągają Państwo pożyczki oraz kredyty, w celu sfinansowania swojej działalności inwestycyjnej oraz na pokrycie kosztów bieżącej działalności gospodarczej. Kredyty i pożyczki zaciągane przez Państwa wykorzystywane są m.in. w celu sfinansowania inwestycji polegających na nabyciu udziałów lub akcji w spółkach zależnych. W związku z pozyskiwanym finansowaniem ponoszą Państwo koszty odsetek oraz prowizji od kredytu.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy ww. wydatki poniesione z tytułu pozyskania finansowania inwestycji polegających na zakupie udziałów/akcji stanowić będą koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodem.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania przywołany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT. Użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie”, o których mowa w tym przepisie oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży udziałów lub akcji – zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych udziałów lub akcji, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów lub akcji nie byłoby możliwe. Takimi wydatkami są np. cena zakupu udziałów (akcji), prowizja biura maklerskiego, podatek od czynności cywilnoprawnych, a więc wydatki bezpośrednio związane z zakupem udziałów/akcji. Zatem zasada ta nie odnosi się do innych wydatków, które nie są wydatkami na nabycie udziałów/akcji.

Tym samym, wydatki poniesione z tytułu pozyskania finansowania na zakup udziałów/akcji (tj. odsetki oraz prowizje od kredytów) nie są kosztami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Z uwagi na fakt, iż ww. wydatki spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów ujętą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jednocześnie nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, należy zgodzić się z Państwem, że winny być one zakwalifikowane do tzw. „kosztów pośrednich”, gdyż nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przez Spółkę konkretnych przychodów, w tym przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie kwalifikacji kosztów odsetek oraz prowizji od kredytu do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. „kosztów pośrednich”) jest prawidłowe.

Jak wskazano na wstępie, w związku z istnieniem różnych źródeł przychodów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mają również obowiązek przyporządkowywania ponoszonych kosztów odpowiednio do przychodów z zysków kapitałowych oraz pozostałych przychodów.

Ponieważ wydatki określone we wniosku jako koszty finansowania zakupu udziałów, mają związek wyłącznie z przychodami kwalifikowanymi jako przychody z zysków kapitałowych powinny być również zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z zysków kapitałowych. Za taką kwalifikacją przemawia wykładnia powołanego wcześniej art. 7b ustawy o CIT.

Przychody z udziałów/akcji zaliczane są do przychodów z zysków kapitałowych, a zatem wszystkie wydatki (także te o charakterze pośrednim) związane z ich nabyciem powinny być przypisane do źródła przychodów jakim są zyski kapitałowe.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy wskazać należy, że wydatki związane z kredytami i pożyczkami zaciągniętymi na nabycie udziałów (akcji) mają związek z przychodami kwalifikowanymi jako przychody z zysków kapitałowych.

A zatem koszty poniesione w celu finansowania nabycia udziałów/akcji (tj. odsetki, a także inne opłaty ponoszone na rzecz banków związane z udzieleniem kredytów/pożyczek, w tym prowizje), powinny być rozpoznawane jako koszty przypisane do źródła przychodów z zysków kapitałowych.

Zgodnie z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie uznania kosztów określonych we wniosku jako koszty finansowania zakupu udziałów za koszty pośrednie przyporządkowane do źródła zyski kapitałowe jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).