Interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.440.2024.1.DW
Temat interpretacji
Dotyczy czy można uznać za koszty kwalifikowane decyzji o wsparciu koszty związane z nabyciem nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą budową od podmiotu powiązanego
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 16 lipca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia, może uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z nabyciem nieruchomości gruntowej (działki) wskazanej w DoW wraz z rozpoczętą budową (nakładami inwestycyjnymi, inwestycja w toku) od Podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…), wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (…), NIP: (…), z siedzibą: (…), (…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie produkcji wysokiej jakości (…) na rynek polski jak i na rynki zagraniczne. Celem planowanego przedsięwzięcia jest uruchomienie i rozwój nowego przedsiębiorstwa (zakładu) w formie spółki (…), która zajmie się produkcją wysokiej jakości (…).
Spółka uzyskała decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2022 r. (dalej: „DoW”), o jakiej mowa w art. 13 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459; dalej: „uWNI”), wydaną przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. na Specjalną Strefę Ekonomiczną (…) (dalej: „Zarządzający”).
DoW wydana została na podstawie planowanej inwestycji polegającej na utworzeniu nowego przedsiębiorstwa (zakładu) na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) w województwie (…), powiecie (…), jednostka ewidencyjna (…), (…), nastawionego przede wszystkim na produkcję wysokiej jakości (…).
Zakres Decyzji obejmuje prowadzenie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) - w województwie (…), powiecie (…), jednostka ewidencyjna (…), obręb (…) na działce nr (…) o pow. (…) ha - działalności gospodarczej rozumianej jako działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły, w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676, z późn.zm.):
1.(…)
W związku z uzyskaniem Decyzji o wsparciu Wnioskodawca planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Decyzji o wsparciu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT oraz przepisach ustawy o WNI wraz z przepisami wykonawczymi do tej ustawy, tj. przede wszystkim Rozporządzeniem.
Spółka, zgodnie z przepisami tych aktów prawnych, zamierza korzystać z limitu zwolnienia podatkowego kalkulowanego jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (jak wskazano w § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia).
W związku z planowaną Inwestycją Wnioskodawca zobowiązał się do:
- poniesienia na terenie, na którym jest/będzie realizowana nowa inwestycja, kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia, w wysokości 34 200 000,00 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2025 roku,
- utworzenia po dniu wydania decyzji, w terminie do dnia 31 grudnia 2025 roku, 30 (słownie trzydzieści) nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją i utrzymanie 30 miejsc pracy w związku z nową inwestycją w okresie od dnia 1 stycznia 2026 roku do dnia 31 grudnia 2028 roku.
Zgodnie z treścią Decyzji o wsparciu, termin zakończenia realizacji Inwestycji, po upływie którego koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, określony został na dzień 31 grudnia 2025 r.
Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych Inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 7 Rozporządzenia wyniesie 34 200 000,00 zł.
Zgodnie z Decyzją o wsparciu na nową inwestycję, Inwestycja prowadzona będzie na Specjalnej Strefie Ekonomicznej (…).
Zakres Decyzji obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) - w województwie (…), powiecie (…), jednostka ewidencyjna (…), obręb (…) na działce nr (…) o pow. (…) ha.
W ramach kosztów kwalifikowanych, planowanych do poniesienia zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia, Wnioskodawca planuje kwalifikować koszt związany z zakupem nieruchomości gruntowej wskazanej w DoW wraz z rozpoczętą budową (nakładami inwestycyjnymi, inwestycja w toku), którego właścicielem jest podmiot, będący podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (dalej: „Podmiot powiązany” lub „Sprzedający”).
W związku z realizacją nowej inwestycji Spółka podpisała przedwstępną umowę na zakup nieruchomości gruntowej (działki) wskazanej w Decyzji o Wsparciu na której dotychczasowy właściciel działki – (…) rozpoczął budowę zakładu pod nazwą „(…)” zgodnie z decyzją o pozwoleniu na budowę z dnia (…) 2024 r. nr (…) wydaną przez Starostę (…). Udziałowiec Spółki (…) (100%), prowadzi działalność gospodarczą jako Spółka cywilna w zakresie obróbki (…) na potrzeby branży (…).
Po nabyciu przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej - działki wskazanej w Decyzji o Wsparciu wraz z rozpoczętą na niej budową zakładu produkcyjnego (inwestycja w toku) przez dotychczasowego właściciela działki i zakończeniu przez Wnioskodawcę robót budowlanych, oddaniu zakładu do eksploatacji, w nowo uruchomionym zakładzie produkcyjnym docelowo znajdzie zatrudnienie 220 pracowników w części produkcyjnej, w tym 180 mężczyzn i 40 kobiet oraz 150 pracowników w części biurowej, praca w nowo utworzonym zakładzie będzie się odbywała w systemie dwuzmianowym.
Spółka jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 2 ust. 1 Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.
W zakresie działalności objętej niniejszym Wnioskiem o interpretację, Spółka nie uzyskiwała, nie uzyskuje i nie zamierza uzyskiwać przychodów z zysków kapitałowych.
W kontekście obowiązujących przepisów należy zaznaczyć, że Spółka, nie posiadała i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Spółka prowadzi/będzie prowadziła działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawca nie korzysta jeszcze ze zwolnień określonych w art. 7 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT.
Pytanie
Czy Wnioskodawca, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia, może uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z nabyciem nieruchomości gruntowej (działki) wskazanej w DoW wraz z rozpoczętą budową (nakładami inwestycyjnymi, inwestycja w toku) od Podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, koszt poniesiony z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej (działki) wskazanej w DoW wraz z nakładami inwestycyjnymi (inwestycja w toku) od Podmiotu powiązanego będą stanowiły koszty kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia, przy założeniu spełnienia zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Na podstawie ustawy o WNI wprowadzony został mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu realizacji nowych inwestycji.
Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI, pod pojęciem nowej inwestycji należy rozumieć:
a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub
b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.
Ustawodawca sformułował definicję legalną kosztów kwalifikowanych, którą umieścił w art. 2 pkt 7 Ustawy WNI (po nowelizacji ustawy od 1 stycznia 2022 r.) - są to poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:
1) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub
2) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej. W obu przypadkach ustawodawca wskazuje koszty poniesione w okresie ważności DoW.
Jednocześnie treścią art. 14 ust. 3 pkt 8 Ustawy WNI Rada Ministrów została uprawniona do określenia w drodze rozporządzenia rodzaju kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji.
Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów 28 sierpnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie”).
Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia o WNI, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:
1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro przedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy
- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikro przedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.
Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia o WNI:
wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą (uznać za koszt kwalifikowany), tj.:
- koszt musi być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,
- środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- najem lub dzierżawa gruntów, budynków i budowli musi trwać co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata,
- po upływie najmu lub dzierżawy w postaci leasingu finansowego przedsiębiorca jest zobowiązany do nabycia aktywów, wartości niematerialne i prawne w zakresie transferu technologii muszą być wykorzystywane wyłącznie w zakładzie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje wsparcie, muszą być ujęte w aktywach tego zakładu co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców co najmniej 3 lata, muszą być nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą oraz muszą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
W przypadku dużych przedsiębiorców:
- nabycie środków trwałych musi dotyczyć jedynie nowych środków,
- koszty kwalifikowane na nabycie wartości niematerialnych i związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.
Z kolei, cenę nabycia i koszt wytworzenia ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).
W ocenie Wnioskodawcy, żaden z przepisów, mających zastosowanie do pomocy publicznej przyznawanej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie decyzji o wsparciu, nie przewiduje ograniczenia rozpoznania jako kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje tylko do kosztów związanych z nabyciem gruntów czy środków trwałych od podmiotu niepowiązanego. Ograniczeń takich nie przewiduje zarówno Rozporządzenie, jak też inne przepisy regulujące kwestie udzielania pomocy przedsiębiorcom, tj.: ustawa o WNI, ustawa o CIT czy Rozporządzenie nr 651/2014.
Wnioskodawca zwraca uwagę, iż stosowne zastrzeżenie w tym zakresie zostało przewidziane w przypadku zakupu wartości niematerialnych i prawnych. W § 8 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia wskazano bowiem, że wartości niematerialne i prawne kwalifikują się do kosztów nowej inwestycji, jeżeli będą nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą. Podobne postanowienia zostały przewidziane także w regulacjach unijnych.
Należy podkreślić, że odpowiednie ograniczenie nie zostało natomiast przewidziane dla innych rodzajów kosztów kwalifikowanych. W związku z tym, dokonując wykładni a contrario przepisów, należy uznać, że skoro takie ograniczenie odnosi się tylko do wartości niematerialnych i prawnych, a nie zostało przewidziane w odniesieniu do pozostałych kosztów, to nie dotyczy ono kosztów w zakresie którym poniesie Wnioskodawca, bowiem przepisy Rozporządzenia, definiując koszty kwalifikowane, nie zawierają ograniczeń dotyczących podmiotu, z którym realizowana ma być transakcja nabycia środków trwałych przez podatnika.
W celu uznania wydatków na nabycie środków trwałych za kwalifikowane, bez znaczenia jest fakt czy będzie to zakup od podmiotu powiązanego kapitałowo, osobowo lub w inny sposób z Wnioskodawcą.
Powyższe znajduje potwierdzenie między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.683.2022.1.IZ, dotyczącej kwalifikowalności kosztów nabycia użytkowania wieczystego gruntów od podmiotu powiązanego, Dyrektor KIS stwierdził, że:
„(...) wydatek związany z nabyciem praw do zabudowanych nieruchomości gruntowych może zostać uznany za koszt kwalifikowany. Dla uznania wydatku za koszt kwalifikowany istotne znaczenie ma moment poniesienia wydatku. Jeżeli wydatek zostanie poniesiony przed wydaniem decyzji o wsparciu, nie może być uznany za koszt kwalifikowany w rozumieniu § 8 ust. 1 rozporządzenia. Taka sytuacja nie ma jednak miejsca w analizowanej sprawie, bowiem nabycie prawa do gruntu będzie miało miejsce po otrzymaniu decyzji o wsparciu. (…)”
- w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2024 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.584.2023.3.AN, dotyczącej kwalifikowalności kosztów związanych z nabyciem nieruchomości od podmiotu powiązanego, Dyrektor KIS wskazał, że:
„(...) prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.
Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję. (...)”
Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca pozostaje na stanowisku, że w przypadku nabycia środków trwałych bez znaczenia pozostaje fakt czy nabycie dokonane jest od podmiotów innych niż producent, podmiotu pośredniczącego (np. dealer) lub innego zbywcy w tym podmiotu powiązanego, dla prawidłowości zaliczenia poniesionych wydatków na poczet wydatków inwestycyjnych. W przepisach właściwych nie ma bowiem ograniczeń, które by wskazywały, że środki trwałe muszą być nabywane od podmiotów trzecich niepowiązanych z nabywcą. Co więcej, pogląd ten został potwierdzony zarówno w stanowisku organów podatkowych, jak również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W związku z tym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że koszty nabycia środków trwałych od podmiotu powiązanego, pod warunkiem spełnienia kryteriów wskazanych w § 8 Rozporządzenia, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.
Kwalifikacja wydatków na środki trwałe, stanowiących inwestycję w toku, była przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych, w których organy podatkowe, potwierdzały prawidłowość przedstawionych zdarzeń przyszłych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 kwietnia 2016 r., o sygn. IBPB-1-1/4510-54/16/DW, oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 października 2007 r., o sygn. ITPB1/423-23/a/07/MK. W obu przypadkach spółki planowały nabycie środków trwałych stanowiących inwestycję w toku, w celu wykorzystania ich w działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium strefy. Organy podatkowe zgodnie potwierdziły, że cena nabycia środków trwałych w budowie również może stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, skoro stanowią: koszt inwestycji, zostaną poniesione na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w trakcie obowiązywania DoW, oraz zostaną poniesione na zakup środków trwałych, które następnie zostaną zaliczone do składników majątku spółki.
W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że planowany do nabycia środek trwały w budowie, stanowiący inwestycję w toku, ma prawo zaliczyć koszty planowanego do nabycia środka trwałego, jako wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, w ramach realizacji nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, uznać należy, że koszty planowanego do nabycia środka trwałego, stanowiącego inwestycję w toku (środka trwałego w budowie), od podmiotu powiązanego osobowo z Wnioskodawcą, stanowią wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną, i stanowią podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm.).
W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego jak wyżej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459 dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;
Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT,
wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,
przez nową inwestycję należy rozumieć:
a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub
b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o WNI,
koszty kwalifikowane nowej inwestycji to poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:
a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub
b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.
Według art. 13 ust. 1 ustawy o WNI,
wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.
Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm. dalej: „rozporządzenie”).
Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia,
do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:
1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy
- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.
Według § 8 ust. 4 rozporządzenia,
cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
W myśl § 8 ust. 5 rozporządzenia,
środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców i z wyjątkiem realizacji nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.
Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 15 i 16 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120, dalej: „ustawa o rachunkowości”),
Ilekroć w ustawie jest mowa o
środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności:
a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
b) maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,
c) ulepszenia w obcych środkach trwałych,
d) inwentarz żywy.
środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.
Zgodnie z art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości,
cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:
1) niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy;
2) koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.
Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem gruntów oraz nabyciem lub wytworzeniem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:
-stanowić koszt nowej inwestycji,
-zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,
-być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,
-środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą być zaliczone do składników majątku podatnika i zaliczone ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Uwzględniając powyższe wyjaśnienia wskazać należy, że mają Państwo możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji poniesione koszty związane z nabyciem nieruchomości gruntowej od podmiotu powiązanego na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.
Zgodzić się również z Państwem należy, że koszty związane z nabyciem inwestycji w toku tj. „(…)” w budowie mogą stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji na podstawie § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Jednak podkreślić należy, że winny zostać rozliczone jako koszty wytworzenia środka trwałego.
Skoro nabywają Państwo środek trwały w budowie to koszty związane z nabyciem inwestycji w toku będą stanowiły koszt kwalifikowany wraz z innymi kosztami poniesionymi na wytworzenia tego środka trwałego w momencie zaliczenia go do składników majątku podatnika i zaliczenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 Rozporządzenia, może uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z nabyciem nieruchomości gruntowej (działki) wskazanej w DoW wraz z rozpoczętą budową (nakładami inwestycyjnymi, inwestycja w toku) od Podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).