Czy otrzymany zwrot zapłaconego zagranicznego podatku VAT oraz powstałe różnice kursowe nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymany zwrot zapłaconego zagranicznego podatku VAT oraz powstałe różnice kursowe nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i utrzymania dróg oraz mostów. Od 1 stycznia 2024 r. podatek dochodowy rozlicza na zasadzie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. CIT estoński). Jest czynnym podatnikiem VAT i zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

30 stycznia 2024 r. Spółka otrzymała do kontrahenta unijnego fakturę zawierająca dwie pozycje tzn.:

1.zakup narzędzi na kwotę netto: 10.000,00 SEK (korona szwedzka); VAT (szwedzki 25%); 2.500,00 SEK; brutto: 12.5000,00 SEK,

2.opłata aukcyjna: netto 940,00 SEK; VAT: reverse chargé.

Przeliczenia faktury na PLN dokonano zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, który stanowi: „wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia - (...) - odpowiednio po kursie:

1)  (…),

2)  średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień – w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.

Powyższe oznacza, że ww. fakturę przeliczono po kursie z 29 stycznia 2024 r. wynoszącym 0,3848 PLN tzn.:

-  poz. 1: netto 10.000,00 SEK x 0,3848 = 3.848 PLN; VAT (szwedzki 25%) 2.500,00 SEK x 0,3848 = 962 PLN,

-  poz. 2: 940,00 SEK x 0,3848 = 361,71 PLN.

Ww. kwoty (łącznie 5.171,71 PLN czyli: 3.848 PLN, 962 PLN i 361,71 PLN) ujęto w księgach rachunkowych Spółki na koncie zespołu „4” – Pozostałe koszty operacyjne „Wn” i „Ma” konto zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem.

Za powyższą fakturę dokonano zapłaty 30 stycznia 2024 r., z rachunku bankowego prowadzonego w PLN. Realizując polecenie przelewu bank zastosował kurs 0,3967 PLN. Łącznie dało to kwotę 5.331,65 według wyliczenia: 13.440,00 SEK x 0,3967 PLN.

Tym samym powstały różnice kursowe w wysokości 159,94 PLN (5.331,65 PLN - 5.171,70 PLN) Ww. kwotę ujęto w księgach rachunkowych Spółki na koncie zespołu „7” – Koszty finansowe „Wn” i „Ma” konto zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem.

Następnie Spółka w oparciu o art. 89 ust. 1h-1 j ustawy o VAT złożyła wniosek VAT-REF celem zwrotu podatku VAT zapłaconego na podstawie omawianej faktury w innym kraju członkowskim. Zwrot podatku VAT w wysokości 2.500,00 SEK wpłynął na rachunek bankowy Spółki 11 marca 2024 r. i został przeliczony przez bank po kursie 0,3748 PLN. Oznacza to, że na rachunek Spółki wypłynęło 937,00 PLN (2.500,00 SEK x 0,3748 PLN).

Nie rozpoznano przychodu z tytułu otrzymania ww. kwoty, zaksięgowano ją następująco: „Wn” konto 130 – Rachunek bankowy, „Ma” konto zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem. Równocześnie z otrzymanym zwrotem tj. z datą 11 marca 2024 r. zagraniczny kontrahent wystawił fakturę korygującą szwedzki podatek VAT tzn.:

-  BYŁO: VAT szwedzki 25% : 2.500,00 SEK,

-  JEST: VAT szwedzki 25% : 0,00 SEK,

-  WARTOŚĆ KOREKTY IN MINUS: 2.500 SEK.

Fakturę korygującą przeliczono zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego dzień przeprowadzenia operacji, tj. po kursie z 29 stycznia 2024 r. Tym samym otrzymano kwotę (-) 962,00 PLN wg wyliczenia (-) 2.500,00 SEK x 0,3848 PLN.

Ww. kwotę (zapis zmniejszający ze znakiem minus) ujęto w księgach rachunkowych Spółki na koncie zespołu „4” – Pozostałe koszty operacyjne „Wn” i drugostronnie na koncie zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem „Ma”.

Różnice kursowe wynikające z powyższego, w wysokości 25,00 PLN (962,00 PLN - 937,00 PLN) zarachowano w ciężar konta zespołu „7” – Koszty finansowe i „Ma” konto zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem.

Pytania

1.  Czy Spółka prawidłowo uznała, że zwrot zagranicznego podatku VAT (937,00 zł) nie stanowi przychodu i tym samym podlega on ujęciu w księgach rachunkowych Spółki wyłącznie na kontach: (Wn) „130 – Rachunek bankowy”, (Ma) „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem? Obawy Spółki w tym zakresie budzi ewentualność uznania, że zwrot zagranicznego podatku VAT (937,00 zł) należało uznać jako przychód finansowy i ująć w księgach rachunkowych na koncie „7” – Przychody finansowe (Ma). Tym samym mógłby on zostać uznany za dochód do opodatkowania CIT Estońskim.

2.  Czy Spółka prawidłowo uznała, że w związku z opodatkowaniem tzw. CIT estońskim nie dotyczy jej reguła, że ujemne różnice kursowe w części dotyczącej podatku VAT nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, a dodatnie nie stanowią przychodu? Tym samym, czy prawidłowo uznała, że różnice kursowe wynikające z opisanego zdarzenia (159,94 zł i 25,00 zł) stanowią koszty finansowe Spółki (Wn „7”) i w całości nie podlegają opodatkowaniu tzw. CIT-em estońskim?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Odnosząc się do kwestii ujęcia zwrotu zagranicznego podatku VAT w księgach rachunkowych Spółka wskazuje, że zgodnie z treścią art. 28d ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek (...) jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości (...).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 31 ustawy o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o kosztach i stratach – rozumie się przez to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Faktura zakupu otrzymana od zagranicznego dostawcy i jej zapłata łącznie z zagranicznym podatkiem VAT (łącznie 5.171,71 zł) bezspornie wypełnia dyspozycję wyżej przywołanego przepisu, tj. skutkuje zmniejszeniem w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych Spółki o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań. Otrzymana faktura korygująca i jednoczesny zwrot tego podatku stanowią operacje bezpośrednio powiązane z wcześniej wystawioną fakturą pierwotną.

Tym samym zdaniem Spółki zasadne jest ujęcie powyższej faktury korygującej na koncie zespołu „4” – Pozostałe koszty operacyjne (jako zapis zmniejszający koszty) i drugostronnie na koncie zespołu „2” – Rozrachunki z zagranicznym kontrahentem (jako zapis zmniejszający wartość zobowiązania wobec tego kontrahenta), a także ujęcie zwrotu zagranicznego podatku VAT (937,00 zł) jako zwiększenie środków na rachunku bankowym Spółki i drugostronnie jako wygaszenie wierzytelności należnej w związku z ww. fakturą korygującą. Jednocześnie powstała na skutek tych operacji różnica kursowa (25,00 zł) winna zostać w całości odniesiona w ciężar konta zespołu „7” – Koszty finansowe (Wn).

Tym samym zdaniem Spółki, Spółce nie można zarzucić nieujawnienia operacji gospodarczych w roku podatkowym, a w szczególności nieujawnienia dochodu z tytułu otrzymanego zwrotu zagranicznego podatku VAT. Powyższe oznacza, że w przypadku operacji gospodarczych zaksięgowanych w wyżej opisany sposób nie można uznać, że powstał dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym lub inny dochód podlegający opodatkowaniu tzw. CIT estońskim.

Ad 2

Odnosząc się do kwestii powstania różnic kursowych w związku z zapłatą zagranicznego podatku VAT, jego korektą oraz otrzymanym zwrotem, Spółka stoi na stanowisku, że te różnice nie wywołują żadnych skutków na gruncie ewentualnego opodatkowania tzw. CIT estońskim.

Zgodnie bowiem z treścią art. 28d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek (...) jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1)wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2)w kapitale własnym:

a)kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b)kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Jednocześnie, stosownie do art. 28h ust. 1 ww. ustawy, podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d oraz – w świetle ust. 2 wyżej przywołanego przepisu – do podatnika opodatkowanego ryczałtem przepisy rozdziału 3a stosuje się odpowiednio, przy czym kwoty niezaliczane do kosztów uzyskania przychodów lub zaliczane do dochodów (przychodów) na podstawie art. 16o ust. 1, art. 16p ust. 1 i 2, art. 16q, art. 16r, art. 16t ust. 1 oraz art. 16u ust. 2 uznaje się za dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych.

Analizując kolejne regulacje wskazać należy, że przedmiot opodatkowania tzw. CIT-em estońskim określa Oddział 3 ww. ustawy, zgodnie z którym podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi:

1)suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

2)suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku;

3)dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego;

4)dochód z tytułu zysku netto osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończył opodatkowanie ryczałtem;

5)dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym.

2.  (uchylony)

3.  Przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatnik opodatkowany ryczałtem uwzględnia zdarzenia zaistniałe przed pierwszym rokiem opodatkowania ryczałtem, jeżeli rozliczenie tych zdarzeń jest kontynuowane zgodnie z przyjętymi przez tego podatnika zasadami rachunkowości.

4.  Jeżeli podatnik osiągnął w roku podatkowym przychody (dochody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłączone lub wolne od podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, podlega obniżeniu o wartość tych przychodów oraz podwyższeniu o sumę kosztów związanych z tymi przychodami i kwoty równej podatkowi zapłaconemu od tych przychodów (dochodów) w obcym państwie, jeżeli wartości te zostały uwzględnione w wyniku finansowym netto w jakiejkolwiek formie.

5.  Jeżeli podatnik osiągnął w roku podatkowym przychody (dochody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej inne niż przychody (dochody), o których mowa w ust. 4, podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, podwyższa się o kwotę równą podatkowi zapłaconemu od tych przychodów (dochodów) w obcym państwie, jeżeli podatek ten obniżył wynik finansowy netto w jakiejkolwiek formie.

6.  Jeżeli dochód stanowiący podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie odpowiada pełnej wysokości zysku netto osiągniętego za rok podatkowy, obniżenia i podwyższenia, o których mowa odpowiednio w ust. 4 i 5, dokonuje się proporcjonalnie do udziału tego dochodu w zysku netto.

7.  Przepisy ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do podatnika w zakresie działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem zagranicznego zakładu.

W wyżej przywołanych przepisach Spółka nie znajduje żadnego uregulowania pozwalającego uznać, że różnice kursowe powstałe w związku z zapłatą zagranicznego podatku VAT, jego korektą oraz otrzymanym zwrotem, mogą stanowić podstawę opodatkowania tzw. CIT-em estońskim w szczególności, że mogą podlegać opodatkowaniu jako dochód z tytułu ukrytych zysków lub dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym, zdaniem Spółki różnice kursowe jakie powstały w trakcie operacji gospodarczych opisanych w niniejszym wniosku (159,94 zł i 25,00 zł) w całości stanowią koszty finansowe, nie istnieje konieczność ustalania ich wartości przypadającej na podatek VAT i nie podlegają one w żadnej części opodatkowania tzw. CIT-em estońskim.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem interpretacji indywidualnej są jedynie, jak wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, przepisy prawa podatkowego, a więc przepisy wynikające m.in. z ustaw podatkowych. Tym samym, wydając interpretacje indywidualne Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie dokonuje oceny poprawności zapisów w księgach rachunkowych. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie obejmuje bowiem badania poprawności ujęcia przez wnioskodawcę poszczególnych zdarzeń na odpowiednich kontach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że dokonują Państwo rozliczenia podatku dochodowego na zasadzie ryczałtu od dochodów spółek. W związku z powyższym mają do Państwa zastosowanie przepisy określone w Rozdziale 6b Ryczałt od dochodów spółek ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT,

Jednocześnie, stosownie do art. 28n ust. 1-7 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek podlegają określone kategorie dochodu. Jak wynika z powołanego powyżej art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy o CIT,

W myśl art. 28m ust. 3 ww. ustawy,

Odnosząc się natomiast do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, wskazać należy, że z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W związku z powyższym podczas określania, czy dany wydatek lub koszt stanowi wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą można pomocniczo posiłkować się praktyką podmiotu, jak również bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych, w zakresie kwalifikacji wydatków oraz kosztów do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 23 grudnia 2021 r. opracowanymi przez Ministerstwo Finansów w formie Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym, np. kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego. Takie wydatki oprócz tego, że mają charakter sankcyjny, nie są również poniesione w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów jak również ich ponoszenie nie jest podstawa prowadzenia działalności gospodarczej.

Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wynikającą z praktyki podmiotu. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT,

Jednocześnie w myśl art. 28h ust. 2 ww. ustawy,

Z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT wynika, że

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 30 i 31 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.),

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 30 stycznia 2024 r. otrzymali Państwo od kontrahenta unijnego fakturę zawierającą dwie pozycję, tj.:

1)zakup narzędzie na kwotę netto: 10.000,00 SEK; VAT (szwedzki 25%) 2.500,00 SEK; brutto: 12.500,00 SEK;

2)opłata aukcyjna: netto 940,00 SEK; VAT: reverse charge.

Kwoty w koronie szwedzkiej, ujęte na fakturze, przeliczono po kursie z 29 stycznia 2024 r. wynoszącym 0,3848 PLN i ujęto w Państwa księgach rachunkowych.

Płatności za ww. fakturę dokonano 30 stycznia 2024 r., z rachunku bankowego prowadzonego w PLN. Realizując polecenie przelewu bank zastosował kurs 0,3967 PLN. Tym samym powstały różnice kursowe, które zostały ujęte w Państwa księgach rachunkowych.

Z wniosku wynika również, że złożyli Państwo wniosek VAT-REF celem zwrotu podatku VAT zapłaconego na podstawie omawianej faktury w innym kraju członkowskim. Zwrot podatku w wysokości 2.500,00 SEK wpłynął na Państwa rachunek bankowy 11 marca 2024 r. i został przeliczony przez bank po kursie 0,3748 PLN. Przychód z tytułu zwrotu ww. kwoty, został ujęty w Państwa księgach rachunkowych.

11 marca 2024 r. otrzymali również Państwo fakturę korygującą szwedzki podatek VAT. Fakturę korygującą po kurskie z 29 stycznia 2024 r., tj. 0.3848 PLN ujęto w Państwa księgach rachunkowych. Powstałą z powyższego różnicę kursową również ujęli Państwo w księgach rachunkowych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy otrzymany zwrot zapłaconego zagranicznego podatku VAT oraz powstałe różnice kursowe podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, mając na uwadze powołane powyżej przepisy, zgodzić należy się z Państwem, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie doszło do nieujawnienia operacji gospodarczych w roku podatkowym, a w szczególności nieujawnienia dochodu z tytułu otrzymanego zwrotu zagranicznego podatku VAT. W związku z otrzymanym przez Państwa zwrotem zagranicznego podatku VAT nie doszło również do powstania innego dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Powstałe w wyniku opisanych we wniosku operacji rachunkowych różnice kursowe również nie wywołują skutków podatkowych na gruncie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Nie stanowią one bowiem żadnej z kategorii dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Tym samym, w związku z otrzymanym przez Państwa zwrotem zapłaconego zagranicznego podatku VAT oraz powstaniem opisanych we wniosku różnic kursowych nie doszło do powstania dochodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek. Otrzymany przez Państwa zwrot podatku oraz powstałe różnice kursowe nie stanowią bowiem ukrytych zysków (art. 28m ust. 1 pkt 2 ustaw o CIT), wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) ani dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych osiągnięty w roku podatkowym (art. 28m ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy).

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo Organ podatkowy pragnie jeszcze raz zaznaczyć, że przedmiotem interpretacji indywidualnej nie była kwestia, czy dokonali Państwo poprawnego ujęcia (zapisów) poszczególnych zdarzeń na odpowiednich kontach w księgach rachunkowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.