Uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zawodami sportowymi. - Interpretacja - null

ShutterStock

Uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zawodami sportowymi. - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.367.2024.3.DK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zawodami sportowymi.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z zawodami sportowymi.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 3 września 2024 r. (wpływ 3 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Uwagi ogólne

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego, polskim rezydentem podatkowym. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

Spółka należy do Grupy A. - przedmiotem jej działalności jest sprzedaż produktów pod marką A. na polskim rynku.

Grupa A. projektuje, produkuje i sprzedaje profesjonalne urządzenia (…).

Spółka działa w otoczeniu wysoce konkurencyjnym. Oznacza to, że produkty z tych samych segmentów oferowane są przez konkurentów Spółki - zarówno producentów produktów „markowych”, jak i przez (…).

Powyższe implikuje konieczność stosowania przez Spółkę bardzo szerokiego spektrum działań o charakterze marketingowym i promocyjnym, których celem jest chęć zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę.

Zawody B. oraz Zawody - opis

Grupa A. organizuje zawody „B.

(…)

W mediach „tradycyjnych” i społecznościowych pokazuje się również procesy treningów czy przygotowań do Zawodów. Wszelkie materiały cieszą się responsywnością odbiorców.

Dzięki powyższemu Zawody B. cieszą się zainteresowaniem sporej ilości osób, stanowiąc uznaną markę.

W Zawodach B. biorą udział (…).

W wypadku zawodów zagranicznych wyselekcjonowani Zawodnicy (…).

W zakresie PIT niniejszy wniosek dotyczy jedynie Zawodników z Polski, którzy są polskimi rezydentami podatkowymi. W ramach opisanej współpracy ze Spółką Zawodnicy nie występują jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą - każdy z Zawodników składa Spółce tego typu oświadczenie w ramach postanowień umownych.

Oprócz Zawodów B. Zawodnicy biorą udział także w innych wydarzeniach, takich jak:

  • zawody o podobnym charakterze, organizowane przez inne podmioty (np. (…), jednostki samorządu terytorialnego czy przedsiębiorców z branży (…));
  • festyny, dożynki, dni miasta czy gminy, pokazy itp.

- dalej zwane „Zawodami”.

Także i w wypadku powyższych wydarzeń:

  • mamy do czynienia z eksponowaniem marki A. czy produktów A.;
  • odbywają się one z udziałem publiczności;
  • w praktyce, są relacjonowane przez media („tradycyjne” czy społecznościowe).

Koszty Techniczne

Organizacja Zawodów B. oraz Zawodów wymaga realizacji określonych świadczeń o charakterze technicznym.

Spółka kontraktuje tego typu świadczenia od (niepowiązanych ze Spółką) dostawców zewnętrznych.

Koszty wynikające z tych świadczeń nazywane będą dalej „Kosztami Technicznymi”.

Dla celów niniejszego wniosku, przez Koszty Techniczne rozumieć się będzie koszty:

  • organizacji wydarzenia - scena, oświetlenie, nagłośnienie, sędziowie (sędziowanie), zespół na scenie (stage crew), (…);
  • transmisji - nadawanie na żywo, w tym obsługa kamerzystów, TV managera, grafików itp. - w zależności od formatu Zawodów B./Zawodów;
  • obsługi wydarzenia - transport infrastruktury (np. namioty), stoisko animacji dla dzieci, serwis, dojazd busem demonstracyjnym - w zależności od formatu Zawodów B./Zawodów;
  • określonego personelu - konferansjer, pomocnicy/montażyści;
  • zabezpieczenia wydarzenia - (…);
  • catering - dla obsługi oraz wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.);
  • gadżetów reklamowych - do wydania w trakcie imprezy; są one opatrzone logo „A.”, a jednostkowa wartość danego gadżetu/zestawu gadżetów nie przekracza kwoty 200 zł;
  • zakwaterowanie i wyżywienie - dla wybranych członków szeroko pojętej obsługi technicznej (zarówno pracownicy Spółki jak i pracownicy dostawców zewnętrznych);
  • inne koszty o podobnym charakterze, które służyć będą technicznej realizacji Zawodów B./Zawodów.

Koszty PR

Promocja Zawodów B. oraz Zawodów wymaga realizacji określonych świadczeń w zakresie public relations (PR).

Działania „PR” to współpraca z dziennikarzami (pozyskanie dziennikarzy i koordynacja notatek prasowych), redagowanie notatek prasowych. Dzięki tym działaniom Zawody B. oraz Zawody są promowane w mediach, co przyczynia się do zwiększenia ich atrakcyjności i rozpoznawalności, a przez to jest to forma promocji marki A. oraz produktów A..

Koszty wynikające z tych świadczeń nazywane będą dalej „Kosztami PR”.

Dla celów niniejszego wniosku, przez Koszty PR rozumieć się będzie koszty:

  • transportu dziennikarzy (przelot/przejazd na miejsce Zawodów B./Zawodów, taxi na miejscu);
  • gadżetów reklamowych - do wydania w trakcie imprezy; są one opatrzone logo „A.”, a jednostkowa wartość danego gadżetu/zestawu gadżetów nie przekracza kwoty 200 zł;
  • zakwaterowanie i wyżywienie w związku z Zawodami B./Zawodami.
  • inne koszty o podobnym charakterze, które służyć będą realizacji celów PR w zakresie Zawodów B./Zawodów.

Zawodnicy

Spółka współpracuje ściśle z Zawodnikami. Współpraca oparta jest o ustalenia umowne pomiędzy Spółką a danym Zawodnikiem. W szczególności zaś, wedle tych ustaleń umownych celem Spółki jest promowanie marki A. oraz A. B. na terenie Polski między innymi poprzez propagowanie udziału w Zawodach oraz inne działania promocyjne Zawodników, a także rzeczowe i finansowe wspieranie osób chcących w nich uczestniczyć oraz osiągających wyróżniające się wyniki w tych Zawodach. Konkretyzując ustalenia umowne:

  • Zawodnik podejmuje się uczestnictwa w procesie treningowym oraz startowym w Zawodach A. B. oraz do spełnienia na rzecz A. określonych świadczeń zaś
  • Spółka zobowiązuje się do określonego rzeczowego i finansowego wspierania Zawodnika.

Oprócz udziału w zawodach i procesie przygotowawczym dany Zawodnik zobowiązany jest do promowania marki A., w szczególności poprzez działania: w mediach społecznościowych (w tym własnych), udział w (…) oraz poprzez inne aktywności uzgodnione ze A.

Z kolei Spółka (w zależności od indywidualnych potrzeb itp.) może spełnić na rzecz Zawodnika, w szczególności, następujące świadczenia:

  • przekazanie Zawodnikowi podstawowego wyposażenia technicznego na potrzeby Zawodów lub uzupełnienie elementów tego wyposażenia w razie takiej konieczności; w skład wyposażenia wchodzą (np. (...);
  • przekazanie/uzupełnienie Zawodnikowi odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron);
  • zapewnienie Zawodnikowi możliwości skorzystania na Zawodach z określonego sprzętu (...). Sprzęt ten nie staje się własnością Zawodnika;
  • wsparcie Zawodnika w zakresie zakupu specjalistycznych (...). Zakup przez Zawodnika może nastąpić zarówno od podmiotu trzeciego, jak i od Spółki (wówczas Spółka nabywa je uprzednio od tego podmiotu trzeciego). Uwaga: sprzedaż może nastąpić za cenę niższą niż cena rynkowa;
  • wsparcie Zawodnika w zakresie zakupu wyselekcjonowanego (…) z dostawą na potrzeby treningów. Zakup przez Zawodnika może nastąpić od podmiotu trzeciego lub też może być ono najpierw zakupione przez Spółkę, a następnie nieodpłatnie udostępnione Zawodnikowi. Co jednak ważne, zakup ma nastąpić jedynie na cele treningów - Zawodnik nie może uczynić innego użytku (…) (byłoby to naruszenie zasad umownych).

W przypadku udziału Zawodnika w Zawodach, Spółka zobowiązuje się do zapewnienia Zawodnikowi następującego wsparcia:

  • pokrycie kosztów dojazdu/przelotu na miejsce Zawodów, przy czym o sposobie transportu na miejsce Zawodów decyduje Spółka;
  • pokrycie kosztów zakwaterowania i wyżywienia podczas Zawodów;
  • w przypadku Zawodów odbywających się za granicą - Spółka może również zwrócić Zawodnikowi udokumentowane i uzasadnione koszty transportu w miejscu Zawodów (tj. kosztów taksówek lub komunikacji publicznej);
  • organizacja czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę, aby był on spędzony efektywnie i służył zacieśnieniu współpracy miedzy Zawodnikiem a Spółką.

W przypadku organizacji przez Spółkę obozu treningowego, Spółka może zaproponować Zawodnikowi udział na następujących warunkach:

  • koszt udziału w obozie treningowym pokrywa Spółka, tj. m.in. koszt noclegu, koszt wyżywienia itd.;
  • Spółka lub upoważniony podmiot (np. organizator obozu) wypłaci Zawodnikowi dodatkowe świadczenie rekompensujące poświęcenie wolnego czasu lub konieczność wykorzystania dnia urlopu (koszt pokrywa Spółka).

Spółka nie prowadzi aktualnie (imiennej) ewidencji Zawodników, którym przekazuje rzeczy (towary). Tym niemniej, Spółka nie wyklucza takiego scenariusza w przyszłości.

Z uwagi na specyfikę opisywanej działalności (…) możliwe także, że Spółka poniesie koszt ubezpieczenia Zawodników w ramach udziału w Zawodach czy treningach (śmierć, trwały uszczerbek na zdrowiu).

Spółka może przyznać Zawodnikowi premię pieniężną za osiągnięte w Zawodach wyniki (charakter „uznaniowy”).

Wreszcie, postanowienia umowne precyzują, że Spółka może zapewnić Zawodnikowi także inne świadczenia, nieopisane w niniejszej umowie, jeżeli uzna to za stosowne i jeśli będą one realizować cel niniejszej umowy, w szczególności przekładać się będą na efekty osiągane przez Zawodnika.

Pozostałe

Celem wszelkich działań promocyjnych jest promocja marki A. oraz produktów A., która w ostatecznym rozrachunku ma przyczynić się do zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę. W tym kontekście ponoszenie przez Spółkę wskazanych wydatków w sytuacjach opisanych we wniosku - tak w zakresie zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego - jest środkiem, który służy osiągnięciu powyższych celów, w szczególności zaś celu zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę.

Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie towarów opisanych w niniejszym wniosku.

Spółka oraz Zawodnicy nie są podmiotami powiązanymi - w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Niniejszy wniosek dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego - w zakresie świadczeń zrealizowanych przed datą złożenia niniejszego wniosku;
  • zdarzenia przyszłego - w zakresie świadczeń, które będą realizowane po dacie złożenia niniejszego wniosku.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytania Organu, wskazali Państwo:

1.Czy wszystkie koszty, o których mowa we wniosku Spółka pokrywała/pokrywa ze środków własnych, nie były/nie są zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym?

Odp.: Spółka potwierdza, że wszystkie koszty, o których mowa we wniosku Spółka pokrywała/pokrywa ze środków własnych, nie były/nie są zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, poza tym, że w zakresie zaistniałego stanu faktycznego stanowiły dla Spółki „normalne” koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Innymi słowy, poza rozliczeniem w kosztach uzyskania przychodów nie odliczano ich jako ulg podatkowych czy innych odliczeń.

2.W jaki sposób ww. wydatki zostaną udokumentowane?

Odp.: Sposób udokumentowania uzależniony jest od typu wydatku, tj.:

  • usługi/towary zakupione od dostawców - faktury, paragony lub inne dokumenty - np. w przypadku kosztów podróży zagranicznych;
  • wydania towarów A. na rzecz zawodników - faktury wewnętrzne / dokumenty WZ;
  • wypłaty nagród i innych świadczeń na rzecz zawodników - zestawienie („lista płac”) służąca do rozliczenia naliczenia płatności po uwzględnieniu składek i podatków.

Dodatkowo, formą dokumentacji jest również - wspominana we wniosku oraz niniejszym piśmie - umowa wsparcia zawodnika.

3.Wobec informacji, że współpraca między Państwem a Zawodnikami odbywa się w oparciu o ustalenia umowne, prosimy o wskazanie, czy na okoliczność uczestnictwa Zawodników w Zawodach, przekazania/uzupełnienia Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A., przyznania Zawodnikowi premii oraz przekazania na rzecz Zawodników świadczeń została/zostanie zawarta między Państwem a Zawodnikami stosowna umowa? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie:

  • czy postawienie do dyspozycji Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A., przyznania Zawodnikowi premii oraz przekazania na rzecz Zawodników świadczeń zostało/zostanie uregulowane w tej umowie?
  • jaki charakter ma/będzie miała ww. umowa (umowa zlecenia, umowa o dzieło, kontrakt)?

Odp.: Spółka potwierdza, że na okoliczność uczestnictwa Zawodników w Zawodach, przekazania/uzupełnienia Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A., przyznania Zawodnikowi premii oraz przekazania na rzecz Zawodników świadczeń została zawarta między Spółką a Zawodnikami stosowna umowa.

Spółka wskazuje, że postawienie do dyspozycji Zawodnika wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A., przyznanie Zawodnikowi premii oraz przekazanie na rzecz Zawodnika świadczeń wynika z tejże umowy.

Umowa ma charakter umowy sponsoringowej - umowy wzajemnie zobowiązującej. Umowa nosi nazwę „Umowa wsparcia zawodnika”.

4.Czy Zawodnicy otrzymują podstawowe wyposażenie i odzież tylko na potrzeby uczestnictwa w zawodach czy też Zawodnicy mogą wykorzystywać je do celów osobistych? Czy umowy zawierane przez Państwa z Zawodnikami regulują ww. kwestie?

Odp.: Zgodnie ze wskazaną umową przekazanie Zawodnikowi odzieży A. następuje na potrzeby podejmowania działań wynikających z umowy (tj. udziału w zawodach, wywiadów i spotkań z dziennikarzami itp.).

Poza zawodami Zawodnicy zobowiązani są do innych czynności promujących, których dokonuje Zawodnik z wykorzystaniem odzieży A. (np. prezentacja marki A., inne imprezy, promocja w mediach tradycyjnych czy społecznościowych). Czynności te wykonywane są samodzielnie przez Zawodników - choć z zasady w porozumieniu ze Spółką. Zatem używanie przez Zawodnika odzieży A. dedykowane jest osiągnięciu celu promocyjnego marki A..

5.Jakie to są „inne koszty o podobnym charakterze, które służyć będą realizacji celów PR w zakresie zawodów”? Proszę wymienić. Jaki jest związek tych wydatków z działalnością opodatkowaną/gospodarczą Spółki - w jaki sposób przekładają się na zwiększenie przychodów Spółki?

Odp.: Rodzaj i skala wsparcia dla osiągnięcia celów PR uzależniona jest od rangi wydarzenia, a Spółka ma tu na myśli koszty takie jak:

  • koszty agencji public relations, mających na celu „poszerzanie zasięgów” przekazywanej w przestrzeni medialnej informacji o Zawodach B./Zawodach;
  • koszty organizacji dodatkowych wydarzeń przy okazji Zawodów B./Zawodów - np. stoiska wystawowego z produktami A., udział „demo busa” z produktami A., udział (…) urządzeń A. itp.

Celem powyższego jest zwiększenie świadomości o wydarzeniu, marce i produktach A. - forma reklamy instytucjonalnej.

6.Jakie dokładnie wydatki ponoszą Państwo w związku z „organizacją czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę, aby był on spędzony efektywnie i służył zacieśnieniu współpracy między Zawodnikiem a Spółką”? Jaki jest związek tych wydatków z działalnością opodatkowaną/gospodarczą Spółki - w jaki sposób przekładają się na zwiększenie przychodów Spółki?

Odp.: Są to wyłącznie zwyczajowo akceptowane koszty związane z przebiegiem i organizacją pobytu w miejscu organizacji zawodów jak i przygotowaniem do zawodów - przykładowo zwiedzanie wybranej atrakcji turystycznej itp.

Intencją ponoszenia tych kosztów jest zacieśnienie i polepszenie współpracy z Zawodnikami, co dedykowane jest osiąganiu przez nich lepszych efektów w ramach ich świadczeń.

7.Czy Zawody mają charakter konkursu o charakterze sportowym dającym możliwość wyboru i nagradzania najlepszego uczestnika cechujący się elementem rywalizacji i współzawodnictwa?

8.Czy zasady organizacji Zawodów w (…) określone zostały/zostaną w regulaminie Spółki?

Odp. na pytanie nr 7 i 8: Zawody B. organizowane są w oparciu o „REGULAMIN A. B.”. Regulamin ten jest elementem umowy podpisywanej z Zawodnikiem.

Zawody B. mają charakter konkursu o charakterze sportowym dającym możliwość wyboru i nagradzania najlepszego uczestnika cechującym się elementem rywalizacji i współzawodnictwa.

Zasady (…)

Z kolei w zakresie Zawodów - dla przypomnienia - są to:

  • zawody o podobnym charakterze, organizowane przez inne podmioty (np. (...), jednostki samorządu terytorialnego czy przedsiębiorców z branży (…));
  • festyny, dożynki, dni miasta czy gminy, pokazy itp.

Stąd w przeważającym zakresie konstatacja powyższa będzie aktualna także dla Zawodów, ale niewykluczone, że część wydarzeń nie będzie miała takiego charakteru (np. pokazy).

9.Czy premia stanowi nagrodę wygraną w konkursie uzyskaną w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego?

Odp.: Zgodnie z Umową Spółka może przyznać Zawodnikowi premię pieniężną za osiągnięte w Zawodach wyniki. Premia stanowi zatem świadczenie („nagrodę”) za osiągnięte wyniki (w szczególności wygraną) w Zawodach B./Zawodach. Co jednak ważne, premia ma charakter uznaniowy.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że przekazanie/uzupełnienie Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron) nie podlega opodatkowaniu VAT?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że koszt przekazanego/uzupełnionego Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron) stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

3)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że z tytułu przekazania/uzupełnienia Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron) na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w PIT?

4)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie Zawodnikowi możliwości skorzystania na Zawodach z określonego sprzętu nie podlega opodatkowaniu VAT?

5)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że koszty nabycia określonego sprzętu, z którego Zawodnik może skorzystać na Zawodach stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

6)Czy, jeśli sprzedaż Zawodnikowi specjalistycznych (...) dokonana będzie przez Spółkę poniżej ich ceny rynkowej, to czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że jej przychodem z tytułu tej transakcji będzie cena zastosowana pomiędzy Spółką a zawodnikiem?

7)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że nieodpłatne udostępnienie Zawodnikowi (…) dla potrzeb treningów nie podlega opodatkowaniu VAT?

8)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wartość przyznanej Zawodnikowi premii stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

9)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że z uwagi na przyznanie Zawodnikowi premii na Spółce ciążą obowiązki płatnika w PIT?

10)W wypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 9 - czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że obowiązki Spółki jako płatnika zaktualizują się w momencie wypłaty premii, a Spółka może uwzględnić 20% koszty uzyskania przychodów?

11)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że świadczenia ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych nie podlega opodatkowaniu VAT?

12)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że koszty świadczeń ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

13)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że z tytułu świadczeń ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w PIT?

14)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że koszty ubezpieczeń Zawodników, ponoszone przez Spółkę, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

15)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Koszty Techniczne stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

16)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Koszty PR stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 2, 5, 6, 8, 12, 14, 15 i 16 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pozostałych pytań, tj. nr 3, 9, 10, 13 zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytań nr. 1, 4, 7, 11 odnośnie podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Wedle Wnioskodawcy:

2. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że koszt przekazanego/uzupełnionego Zawodnikowi wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron) stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

5. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że koszty nabycia określonego sprzętu, z którego Zawodnik może skorzystać na Zawodach stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

6. Jeśli sprzedaż Zawodnikowi specjalistycznych (...) dokonana będzie przez Spółkę poniżej ich ceny rynkowej, to prawidłowe jest stanowisko Spółki, że jej przychodem z tytułu tej transakcji będzie cena zastosowana pomiędzy Spółką a zawodnikiem.

8. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że wartość przyznanej Zawodnikowi premii stanowi dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

12. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że koszty świadczeń ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

14. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że koszty ubezpieczeń Zawodników, ponoszone przez Spółkę, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

15. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Koszty Techniczne stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

16. Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Koszty PR stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w CIT.

Uwagi ogólne

1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Co do zasady, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Oznacza to, że za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszystkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. A co idzie za powyższym, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
  • został właściwie udokumentowany;
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Spółka pragnie podkreślić, że wszelkie te przesłanki zostały w tym wypadku spełnione, zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

2.

Przede wszystkim, celem organizacji Zawodów B. oraz Zawodów jest budowanie świadomości marki A. co przekłada się intensyfikację (zwiększenie) sprzedaży produktów A., czego konsekwencją jest zwiększenie przychodów Wnioskodawcy.

Zawody B. oraz Zawody są formą działań promocyjno-marketingowym Spółki - jest to postać reklamy.

Jak wskazuje przy tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 1 lutego 2012 r. (sygn. akt I SA/Gl 673/11):

„Pojęcie >>reklamy<< należy rozumieć w sposób funkcjonalny, tzn. jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego.”

Jednocześnie, pojęcie to powinno być rozumiane możliwie szeroko i z uwzględnieniem aktualnych trendów rynkowych, potrzeb i oczekiwać konsumentów - tak co do formy jak i co do treści.

Trzeba też podkreślić, że żaden z opisanych w opisie elementów stanu faktycznego wydatków nie stanowi kosztu niepodatkowego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Stanowisko w zakresie pytań nr: 2, 5, 8 i 12

1.

Spółka pragnie podkreślić, że w analizowanym wypadku mamy tu do czynienia z rozliczeniami w ramach umowy, która mieści się w definicji umowy sponsoringu. Z uwagi na brak ustawowej definicji warto odwołać się tu do rozumienia językowego.

Jak wskazuje Słownik wyrazów obcych PWN (wersja internetowa) sponsoring to „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności”. W tym wypadku będzie to wariant umowy wzajemnej, gdzie nie tylko Spółka jest zobowiązana do świadczeń wobec Zawodników, ale i zawodnicy zobowiązani są do świadczenia wobec Spółki.

Ten aspekt jest przy tym podkreślany w orzecznictwie jako niezwykle istotny dla umowy sponsoringu:

„Szczególnie ważnym jest określenie wartości świadczeń obu stron (nie tylko sponsora), właśnie z tej przyczyny, że umowa sponsoringu jest kontraktem dwustronnie zobowiązującym Oznacza to, że świadczeniu sponsora winno odpowiadać ekwiwalentne (przynajmniej umownie) świadczenie sponsorowanego, gdyż jego brak może powodować brak możliwości zaliczenia wartości świadczenia do kosztów sponsora.” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1400/16).

Same zaś wydatki w zakresie sponsoringu mogą – pod pewnymi warunkami (do których Spółka odnosi się poniżej) - stanowić dla sponsorującego (tu Spółka) koszty uzyskania przychodów w CIT.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że sponsoring jest formą reklamy: „Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-788/10/BG)

2.

Odnosząc się do wskazanych powyżej wymogów dla rozliczania kosztów podatkowych przez Spółkę, wskazać należy, że są one w wypadku Spółki spełnione:

  • wydatki są ponoszone przez Spółkę;
  • są one definitywne (rzeczywiste);
  • pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą - sponsoring jako element reklamy;
  • poniesione zostały w celu uzyskania przychodów - sponsoring jako element reklamy, wpływ na osiąganie przychodów (zwiększenie wolumenu sprzedaży);
  • są właściwie udokumentowane - w szczególności poprzez umowę;
  • nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Umowa sponsoringu - jako element reklamy - spełnia w szczególności kryterium związku z osiąganymi przychodami.

Mamy przy tym do czynienia z ekwiwalentnością świadczeń - w zamian za świadczenia ze strony Spółki mamy do czynienia z czynnościami ze strony Zawodników.

Konkretyzując powyższe, możemy stwierdzić, że całokształt świadczeń Spółki wobec Zawodników przejawia się w umożliwieniu im przygotowań i startów w Zawodach B. / Zawodach, a także realizacji innych czynności promocyjnych, co dotyczy świadczeń takich jak:

  • przekazanie wyposażenia technicznego/sprzętu/materiałów itp. na potrzeby Zawodów B. / Zawodów;
  • przekazanie odzieży - zarówno na potrzeby Zawodów B. / Zawodów, jak i innych czynności promujących, których dokonuje Zawodnik (np. prezentacja marki A., inne imprezy, promocja w mediach tradycyjnych czy społecznościowych);
  • sponsorowanie wyjazdów czy zapewnianie innych świadczeń, w tym premii.

Z drugiej zaś strony mamy do czynienia z szeregiem świadczeń ze strony Zawodników, które stanowią cały zespół czynności promocyjnych w zakresie promocji marki A. oraz produktów A. Jak zaś wskazano, w ostatecznym rozrachunku ma się to przyczynić się do zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę.

Co ważne, również i zakres rzeczowy świadczeń Spółki wskazuje na to, że są one stricte dedykowane wsparciu Zawodników w ich udziale w Zawodach B. / Zawodach czy realizacji innych czynności promocyjnych. Są one „skrojone na miarę” - trudno bowiem wskazać tu na świadczenia Spółki, które są dla takiego celu nieodpowiednie, niepotrzebne, niedopasowane itp.

Jest przy tym również kluczowe, że taka forma promocji trafia do osób stricte zainteresowanych produktami A. Zawody przyciągają bowiem osoby interesujące się szeroko pojętym sprzętem do (...). Z kolei „profesjonalizacja” zespołu Zawodników (którzy występują w tym zakresie jako reprezentacja Polski) nadaje dodatkowo marce A. oraz produktom A. wizerunek lepszy, bardziej profesjonalny, czy pożądany.

3.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że takie podejście jest zgodne z ocenami prawnymi, wyrażanymi w orzecznictwie oraz wydawanych interpretacjach indywidualnych - przykładowo:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2012r., sygn. IPPB5/423-379/12-4/RS;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.550.2019.1 PB;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.548.2019.3.0K;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lipca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.181.2021.4.BS;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.397.2023.1.AZ.

Co do katalogu kosztów podatkowych przy umowie sponsoringu to warto podkreślić, że w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.422.2020.3.EC za takie uznano bardzo szeroki i poniekąd zbieżny zestaw świadczeń sponsora:

„Odnosząc powyższe rozważania do sprawy będącej przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że wskazane we wniosku wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, dotyczące przygotowania materiałów reklamowych, marketingowych i promocyjnych, opłat za wynajem toru kartingowego, zakup strojów sportowych, zakupu i wypożyczenia sprzętu sportowego dla zawodnika, ubezpieczenie NNW zawodnika, ubezpieczenie sprzętu zawodnika, paliwa, środków eksploatacyjnych, zakupu części i podzespołów do wyposażenia gokarta, opłaty za obsługę teamu do startów w Polsce i za granicą, opłaty za zgrupowania w ośrodku przygotowań olimpijskich, opłaty za opiekę psychologiczną zawodnika, opłaty związane z treningami i startami zawodnika (przejazdy, przeloty, hotele, wynajem aut, zakup paliwa), opłaty za socialmedia, opłaty za utrzymanie kontaktu i komunikację będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.”

Stanowisko w zakresie pytania nr 6

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy CIT przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Tak jak zaznaczono, istnieje możliwość, że (...):

  • będą sprzedawane przez Spółkę Zawodnikom, gdzie jednocześnie
  • sprzedaż może nastąpić za cenę niższą niż cena rynkowa

(...) są unikatowym, specjalistycznym sprzętem, używanym w szczególności przy zawodowej (...). Nie jest to towar „masowy”, przeznaczony dla każdego. Przeciwnie, powinny być one używane przez wykwalifikowanych użytkowników, którzy mogą należycie je wykorzystać przy specjalistycznych aktywnościach - podobnie jak samochody wyścigowe nie służą do codziennego poruszania się po drogach, lecz są dedykowane wykwalifikowanym kierowcom rajdowym na odpowiednio przygotowanej infrastrukturze.

(...) będą wykorzystywane przez Zawodników celowo do użytku w Zawodach B., Zawodach czy innych formach czynności promocyjnych (np. sesja zdjęciowa). Tym samym, każda tego typu sprzedaż będzie wiązać z wykorzystaniem (...) dla promocji marki A. oraz towarów A.

Dlatego też Spółka uważa, że okoliczność ta powoduje, że nie zaktualizuje się tu kompetencja organu podatkowego do określenia przychodu w wartości rynkowej. Skoro bowiem kompetencja ta aktualizuje się jeżeli cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej to - a contratio - nie zaktualizuje się ona jeżeli cena odbiega od wartości rynkowej w wypadku istnienia uzasadnionych przyczyn.

W praktyce, przy istnieniu tych przyczyn nie ma znaczenia czy różnica cen jest „znaczna” czy też nie - sam fakt istnienia uzasadnionych przyczyn ekonomicznych dla różnicy ceny wyłącza analizowaną kompetencję organu podatkowego w ogóle.

Podejście takie jest szeroko akceptowane w orzecznictwie oraz wydawanych interpretacjach indywidualnych (odnosi się to głównie do tzw. „sprzedaży za złotówkę”), np.: „W świetle przywołanych powyżej przepisów prawa podatkowego oraz w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, tutejszy Organ stwierdza, że w sytuacji dokonania przez spółkę jawną sprzedaży nagrody w cenie promocyjnej w ramach sprzedaży promocyjnej, przychodem Wnioskodawcy stosownie do art. 14 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie kwota należna z tytułu sprzedaży produktu, odpowiadająca promocyjnej cenie sprzedaży 1 zł, pomniejszonej o kwotę należnego podatku od towarów i usług, proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału w zysku spółki jawnej.”

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.85.2019.2.AGR)

Stanowisko w zakresie pytania nr 14

Jak wskazano w elementach opisu stanu faktycznego, z uwagi na specyfikę opisywanej działalności (...) możliwe także, że Spółka poniesie koszt ubezpieczenia Zawodników w ramach udziału w Zawodach czy treningach (śmierć, całkowita niesprawność, czy następstwa nieszczęśliwych wypadków).

Spółka stoi na stanowisku, że taki wydatek jest celowy i przyczynia się do uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów (mając wpływ na wielkość osiągniętych przychodów).

Po pierwsze, świadczenie to ma wpływ na decyzję o nawiązaniu współpracy ze Spółką jako Zawodnik.

Specyfika czynności Zawodników powoduje, że są oni narażeni na wypadki czy kontuzje. Skoro zaś korzystają oni z bardzo ostrych i niebezpiecznych narzędzi, to wypadki czy kontuzje mogą nieść takie konsekwencje dla Zawodnika jak śmierć czy trwały uszczerbek na zdrowiu (jak nawet obcięcia czy uszkodzenia kończyn czy innych części ciała). Co prawda Spółka dokłada wszelkiej możliwej staranności aby Zawody B. czy Zawody były w pełni bezpieczne, jednak nie da się wykluczyć wszelkich niebezpieczeństw. Podobnie jak w trakcie wyścigów samochodowych nie da się wykluczyć ryzyk takich jak kraksy, pożary aut itp. Zawodnicy oczekują od Spółki takiego świadczenia i brak takiego wsparcia ze strony Spółki wpływa na zmniejszenie woli do współpracy. Jest to sytuacja podobna jak z pracownikami, który w dzisiejszych czasach powszechnie oczekują od pracodawców benefitów pracowniczych. Brak Zawodników to zaś upadek rangi i zwijanie się Zawodów B. czy Zawodów, przez co nie będzie realizowany cel promocji marki A. oraz towarów A.

Po wtóre, Spółka zarządza w ten sposób ryzykiem własnej odpowiedzialności cywilnoprawnej wobec zawodnika.

Może bowiem zdarzyć się, że wypadek powstanie z winy Spółki - np. w wypadku błędów organizacyjnych przy organizacji Zawodów B. W takiej sytuacji, to na Spółce będzie ciążyć odpowiedzialność odszkodowawcza wobec Zawodnika. Zgodnie bowiem z art. 415 Kodeksu cywilnego kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Dodatkowo, w myśl art. 441 § 1-2 Kodeksy cywilnego:

  • w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu;
  • jeżeli zaś poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

W tego typu sytuacjach odszkodowania bywają wysokie. Stąd też jeśli Zawodnik otrzyma odszkodowanie od ubezpieczyciela, wówczas uwolni to Spółkę od odpowiedzialności odszkodowawczej wobec zawodnika. Już zatem choćby z zasad logiki i doświadczenia życiowego wnioskować można, że składka, którą płaci Spółka będzie wielokrotnie niższa niż potencjalne odszkodowanie wobec Zawodnika.

W ten sposób, bezdyskusyjnie, Spółka działa celem zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów.

Możliwość rozliczenia w kosztach podatkowych sponsora wydatków m. in. na ubezpieczenie sponsorowanych potwierdzono np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 września 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.422.2020.3.EC.

Dodatkowo, zdaniem Spółki - skoro Zawodnicy tworzą reprezentację Polski - to zasadna jest tu analogia z ubezpieczaniem zawodników przez kluby sportowe. W tym zaś wypadku w wydawanych interpretacjach indywidualnych podkreśla się prawo do rozliczenia kosztów ubezpieczeń zawodników w kosztach podatkowych klubów - tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.615.2023.2.AK.

Nie ma przy tym wątpliwości, że taki wydatek będzie spełniał wszelkie pozostałe przesłanki „ogólne” (opisane powyżej), w szczególności zaś należyte udokumentowanie (przede wszystkim dokument polisy).

Stanowisko w zakresie pytania nr 15

Spółka pragnie podkreślić, że bez poniesienia Kosztów Technicznych organizacja Zawodów B. czy Zawodów nie będzie możliwa.

Skoro zatem sam koncept Zawodów B. czy Zawodów jest nakierowany na zwiększenie przychodów Spółki (promocja marki A. oraz produktów A. która w ostatecznym rozrachunku ma przyczynić się do zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę), to zatem i świadczenia w ramach Kosztów Technicznych będą również spełniać tę przesłankę celowości.

W aktualnej rzeczywistości gospodarczej forma promocji poprzez tego typu wydarzenia („eventy”) jest powszechna, przez co w wydawanych interpretacjach indywidualnych akceptuje się rozliczanie w kosztach tego typu świadczeń - jako przykład wskazać można:

  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 maja 2011r., sygn. IPTPB1/415-18/11-3/KSU;
  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 października 2013 r., sygn. ILPB3/423-309/13-2/JG;
  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 sierpnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-309/13/14-S/JG;
  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-1.4510.348.2016.1.NL;
  • interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.307.2018.1.PW.

Należy zatem powoływać tu stanowiska w zakresie organizacji szkoleń, kongresów, konferencji itp. - jako podobne do analizowanej sytuacji.

Wskazać przy tym należy, że żaden z wydatków w ramach Kosztów Technicznych nie nosi znamion wydatku o charakterze zbytkownego, nieproporcjonalnego w związku z organizowanym wydarzeniem itp. (przykładowo, nie ma tu wydatków na alkohol).

Nie ma przy tym wątpliwości, że taki wydatek będzie spełniał wszelkie pozostałe przesłanki „ogólne” (opisane powyżej), w szczególności zaś należyte udokumentowanie (umowy z podwykonawcami, rachunki, faktury, protokoły itp.).

Stanowisko w zakresie pytania nr 16

Spółka pragnie podkreślić, że bez poniesienia Kosztów PR organizacja Zawodów B. czy Zawodów co prawda będzie możliwa, ale przyczyniają się one bezpośrednio do ich promocji, zwiększenia rozpoznawalności, a przez to jest to forma promocji marki A. oraz produktów A.

W marketingu funkcjonuje pojęcie tzw. AVE (Advertising Value Equivalent) - jest to indeks oceny efektywności projektów PR, wartość reklamy w danym medium w porównaniu z powierzchnią materiałów na dany temat w mediach drukowanych lub czasem trwania w mediach elektronicznych (za:https://www.wirtualnemedia.pl/slownik/ekwiwalentreklamowy/).

Innymi słowy, jest to wartość pieniężna, którą należałoby wydać, aby uzyskać w danym medium płatne materiały reklamowe ekwiwalentne do tego, co znajduje się w artykułach/materiałach redakcyjnych.

W analizowanej sytuacji dzięki ponoszeniu Kosztów PR Spółka zaoszczędza wydatki na płatne materiały reklamowe. Ponieważ zaś wartość Kosztów PR jest mniejsza niż AVE, to oznacza, że Spółka osiąga określony efekt reklamowy niższym kosztem (Koszty PR < AVE).

W efekcie, działanie Spółki jest celowe i zaoszczędza Spółce koszty.

Innymi słowy, nie dość że same wydatki ze swej natury przyczyniają się do zwiększenia przychodów (promocja), to jeszcze przyjęta przez Spółkę metodyka powoduje, że są to koszty niższe niż alternatywna forma promocji.

Prawidłowość takiego podejścia (w zakresie kosztów ponoszonych na rzecz dziennikarzy, co przekłada się na późniejszą promocję) jest akceptowana w interpretacjach indywidualnych - przykładowo:

„Ponadto - w ocenie organu podatkowego - trzeba wyjaśnić, że jeżeli udział Twórcy, aktora, specjalisty lub dziennikarza w danym Wydarzeniu promocyjnym jest elementem strategii marketingowej Wydawnictwa, dotyczącej danego produktu, to wydatki związane z umożliwieniem udziału tych osób w takich imprezach, w tym pokrycie lub refundacja wydatków na:

1. dojazd - zakup biletów lotniczych, kolejowych, autobusowych, w tym transport miejscowy;

2. zakwaterowanie;

3. wyżywienie - w tym w postaci diet;

4. inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, - nie będzie związana z reprezentacją, lecz reklamą.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.487.2019.2.AS)

„Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz mające zastosowanie w niniejszej sprawie przepisy prawa podatkowego - w tym ogólne przesłanki determinujące zaliczenie określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów określone w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy oraz specyfikę działalności Wnioskodawcy, w odniesieniu do wskazanej we wniosku kwestii „wizerunkowych”, w tym pozytywnego postrzegania produktów marki Wnioskodawcy podnieść należy, poniesione wydatki związane sensu stricte z obsługą pobytu dziennikarek, jak również dokumentacja fotograficzna z pobytu dziennikarek, która zostanie przekazana dziennikarkom w celu wykorzystania fotografii w publikacjach prasowych, jak również przez Wnioskodawcę do własnych celów reklamowych:

  • zakwaterowanie dziennikarek w hotelu,
  • posiłki w trakcie pobytu dziennikarek,
  • wynajem autokaru służącego do przewozu dziennikarek z Warszawy i z powrotem, jak również przejazdów lokalnych w trakcie pobytu na Y.,
  • zakwaterowanie w hotelu niezależnej konsultantki, o której mowa powyżej,
  • wynajem jednego pokoju hotelowego, który będzie wykorzystywany przez pracowników jako magazyn do przechowywania rzeczy niezbędnych do obsługi imprezy oraz przedmiotów osobistych,
  • upominki okolicznościowe, to jest kosmetyki wytwarzane przez Wnioskodawcę, z najnowszej oferty produktowej,
  • dokumentacja fotograficzna pobytu dziennikarek, która zostanie przekazana dziennikarkom w celu wykorzystania fotografii w publikacjach prasowych, jak również przez Wnioskodawcę do własnych celów reklamowych,
  • używanie przez pracowników samochodów prywatnych do celów służbowych, związanych z obsługą przedsięwzięcia

- powinny być potraktowane analogicznie jak reklama.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki na organizację ww. warsztatów przyczyniają się w widocznym stopniu do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Spółka może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w całości.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. ITPB3/423-354/14/MK)

Tak również:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 października 2013 r., sygn. IPPB5/423-460/12/13-5/S/JC;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 sierpnia 2015 r., sygn. ITPB3/4510-215/15/AW;
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. 0112-KDIL5.4010.1.2017.1.AO.

Wskazać przy tym należy, że żaden z wydatków w ramach Kosztów PR nie nosi znamion wydatku o charakterze zbytkownego, nieproporcjonalnego w związku z organizowanym wydarzeniem itp. (przykładowo, nie ma tu wydatków na alkohol).

Nie ma przy tym wątpliwości, że taki wydatek będzie spełniał wszelkie pozostałe przesłanki „ogólne” (opisane powyżej), w szczególności zaś należyte udokumentowanie (rachunki, faktury, itp.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 2, 5, 8, 12, 14, 15 i 16

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Należy ponadto podkreślić, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 ww. ustawy nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można, wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny.

Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie dyspozycję art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych.

W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo–skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka współpracuje ściśle z Zawodnikami. Współpraca oparta jest o ustalenia umowne pomiędzy Spółką a danym Zawodnikiem. W szczególności zaś, wedle tych ustaleń umownych celem Spółki jest promowanie marki A. oraz A. B. na terenie Polski między innymi poprzez propagowanie udziału w Zawodach oraz inne działania promocyjne Zawodników, a także rzeczowe i finansowe wspieranie osób chcących w nich uczestniczyć oraz osiągających wyróżniające się wyniki w tych Zawodach. Konkretyzując ustalenia umowne:

  • Zawodnik podejmuje się uczestnictwa w procesie treningowym oraz startowym w Zawodach A. B. oraz do spełnienia na rzecz A. określonych świadczeń zaś
  • Spółka zobowiązuje się do określonego rzeczowego i finansowego wspierania Zawodnika.

Oprócz udziału w zawodach i procesie przygotowawczym dany Zawodnik zobowiązany jest do promowania marki A., w szczególności poprzez działania: w mediach społecznościowych (w tym własnych), udział w (…) oraz poprzez inne aktywności uzgodnione ze A.

Z kolei Spółka (w zależności od indywidualnych potrzeb itp.) może spełnić na rzecz Zawodnika, w szczególności, następujące świadczenia:

  • przekazanie Zawodnikowi podstawowego wyposażenia technicznego na potrzeby Zawodów lub uzupełnienie elementów tego wyposażenia w razie takiej konieczności; w skład wyposażenia wchodzą (np. (...));
  • przekazanie/uzupełnienie Zawodnikowi odzieży oznaczonej marką A. (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron);
  • zapewnienie Zawodnikowi możliwości skorzystania na Zawodach z określonego sprzętu (...). Sprzęt ten nie staje się własnością Zawodnika;
  • wsparcie Zawodnika w zakresie zakupu specjalistycznych (...). Zakup przez Zawodnika może nastąpić zarówno od podmiotu trzeciego, jak i od Spółki (wówczas Spółka nabywa je uprzednio od tego podmiotu trzeciego). Sprzedaż może nastąpić za cenę niższą niż cena rynkowa;
  • wsparcie Zawodnika w zakresie zakupu wyselekcjonowanego (…) na potrzeby treningów. Zakup przez Zawodnika może nastąpić od podmiotu trzeciego lub też może być ono najpierw zakupione przez Spółkę, a następnie nieodpłatnie udostępnione Zawodnikowi. Zakup ma nastąpić jedynie na cele treningów - Zawodnik nie może uczynić innego użytku z (…) (byłoby to naruszenie zasad umownych).

W przypadku udziału Zawodnika w Zawodach, Spółka zobowiązuje się do zapewnienia Zawodnikowi następującego wsparcia:

  • pokrycie kosztów dojazdu/przelotu na miejsce Zawodów, przy czym o sposobie transportu na miejsce Zawodów decyduje Spółka;
  • pokrycie kosztów zakwaterowania i wyżywienia podczas Zawodów;
  • w przypadku Zawodów odbywających się za granicą - Spółka może również zwrócić Zawodnikowi udokumentowane i uzasadnione koszty transportu w miejscu Zawodów (tj. kosztów taksówek lub komunikacji publicznej);
  • organizacja czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę, aby był on spędzony efektywnie i służył zacieśnieniu współpracy miedzy Zawodnikiem a Spółką.

W przypadku organizacji przez Spółkę obozu treningowego, Spółka może zaproponować Zawodnikowi udział na następujących warunkach:

  • koszt udziału w obozie treningowym pokrywa Spółka, tj. m.in. koszt noclegu, koszt wyżywienia itd.;
  • Spółka lub upoważniony podmiot (np. organizator obozu) wypłaci Zawodnikowi dodatkowe świadczenie rekompensujące poświęcenie wolnego czasu lub konieczność wykorzystania dnia urlopu (koszt pokrywa Spółka).

Spółka nie prowadzi aktualnie (imiennej) ewidencji Zawodników, którym przekazuje rzeczy (towary). Tym niemniej, Spółka nie wyklucza takiego scenariusza w przyszłości.

Z uwagi na specyfikę opisywanej działalności (…) możliwe także, że Spółka poniesie koszt ubezpieczenia Zawodników w ramach udziału w Zawodach czy treningach (śmierć, trwały uszczerbek na zdrowiu).

Spółka może przyznać Zawodnikowi premię pieniężną za osiągnięte w Zawodach wyniki (charakter „uznaniowy”).

Wreszcie, postanowienia umowne precyzują, że Spółka może zapewnić Zawodnikowi także inne świadczenia, nieopisane w niniejszej umowie, jeżeli uzna to za stosowne i jeśli będą one realizować cel niniejszej umowy, w szczególności przekładać się będą na efekty osiągane przez Zawodnika.

Spółka wskazała w uzupełnieniu, że postawienie do dyspozycji Zawodnika wyposażenia i odzieży oznaczonej marką A., przyznanie Zawodnikowi premii oraz przekazanie na rzecz Zawodnika świadczeń wynika z umowy.

Ponadto Spółka wskazała, że w związku z organizacją czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę, aby był on spędzony efektywnie i służył zacieśnieniu współpracy między Zawodnikiem a Spółką to ponosi wyłącznie zwyczajowo akceptowane koszty związane z przebiegiem i organizacją pobytu w miejscu organizacji zawodów jak i przygotowaniem do zawodów - przykładowo zwiedzanie wybranej atrakcji turystycznej itp.

Umowa ma charakter umowy sponsoringowej - umowy wzajemnie zobowiązującej. Umowa nosi nazwę „Umowa wsparcia zawodnika”.

Umowa ta ma charakter sponsoringowy, ponieważ ma ona związek z ekwiwalentnością świadczeń - w zamian za świadczenia ze strony Spółki mamy do czynienia z czynnościami ze strony Zawodników, które stanowią cały zespół czynności promocyjnych w zakresie promocji marki A. oraz produktów A. Jak zaś wskazano, w ostatecznym rozrachunku ma się to przyczynić się do zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę.

Spółka wskazuje też, że ponosi koszty wynikające z świadczeń nazywane dalej „Kosztami Technicznymi”.

Przez Koszty Techniczne Spółka rozumie koszty:

  • organizacji wydarzenia - scena, oświetlenie, nagłośnienie, sędziowie (sędziowanie), zespół na scenie (stage crew), (…);
  • transmisji - nadawanie na żywo, w tym obsługa kamerzystów, TV managera, grafików itp. - w zależności od formatu Zawodów B./Zawodów;
  • obsługi wydarzenia - transport infrastruktury (np. namioty), stoisko animacji dla dzieci, serwis, dojazd busem demonstracyjnym - w zależności od formatu Zawodów B./Zawodów;
  • określonego personelu - konferansjer, pomocnicy/montażyści;
  • zabezpieczenia wydarzenia - (…);
  • catering - dla obsługi oraz wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.);
  • gadżetów reklamowych - do wydania w trakcie imprezy; są one opatrzone logo „A.”, a jednostkowa wartość danego gadżetu/zestawu gadżetów nie przekracza kwoty 200 zł;
  • zakwaterowanie i wyżywienie - dla wybranych członków szeroko pojętej obsługi technicznej (zarówno pracownicy Spółki jak i pracownicy dostawców zewnętrznych);
  • inne koszty o podobnym charakterze, które służyć będą technicznej realizacji Zawodów B./Zawodów.

Promocja Zawodów B. oraz Zawodów wymaga realizacji określonych świadczeń w zakresie public relations (PR).

Działania „PR” to współpraca z dziennikarzami (pozyskanie dziennikarzy i koordynacja notatek prasowych), redagowanie notatek prasowych. Dzięki tym działaniom Zawody B. oraz Zawody są promowane w mediach, co przyczynia się do zwiększenia ich atrakcyjności i rozpoznawalności, a przez to jest to forma promocji marki A. oraz produktów A.

Przez Koszty PR Spółka rozumie koszty:

  • transportu dziennikarzy (przelot/przejazd na miejsce Zawodów B./Zawodów, taxi na miejscu);
  • gadżetów reklamowych - do wydania w trakcie imprezy; są one opatrzone logo „A.”, a jednostkowa wartość danego gadżetu/zestawu gadżetów nie przekracza kwoty 200 zł;
  • zakwaterowanie i wyżywienie w związku z Zawodami B./Zawodami.
  • inne koszty o podobnym charakterze, które służyć będą realizacji celów PR w zakresie Zawodów B./Zawodów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów :

  • wyposażenie i odzież oznaczoną marką A. przekazaną/uzupełnioną Zawodnikowi (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron)
  • koszty nabycia określonego sprzętu, z którego Zawodnik może skorzystać na Zawodach
  • wartość przyznanej Zawodnikowi premii
  • koszty świadczeń ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych
  • koszty ubezpieczeń Zawodników
  • Koszty Techniczne
  • Koszty PR

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o charakterze umowy sponsoringowej - umowy wzajemnie zobowiązującej. Umowa nosi nazwę „Umowa wsparcia zawodnika”. W umowie Sponsorowany zobowiąże się do realizacji określonych działań reklamowych i promocyjnych na rzecz Wnioskodawcy podczas wydarzeń sportowych związanych z Zawodami.

Jak Państwo wskazują w przypadku umowy sponsoringowej mamy przy tym do czynienia z ekwiwalentnością świadczeń gdyż w zamian za świadczenia ze strony Spółki mamy do czynienia z czynnościami ze strony Zawodników.

Celem wszelkich działań promocyjnych jest promocja marki A. oraz produktów A., która w ostatecznym rozrachunku ma przyczynić się do zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę. W tym kontekście ponoszenie przez Spółkę wskazanych wydatków w sytuacjach opisanych we wniosku - tak w zakresie zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego - jest środkiem, który służy osiągnięciu powyższych celów, w szczególności zaś celu zwiększenia wolumenu sprzedaży produktów A. przez Spółkę. Zawody B. oraz Zawody są formą działań promocyjno-marketingowym Spółki - jest to postać reklamy.

W przypadku Zawodników, wyposażenie ich w ubrania z logo firmy na czas Zawodów w których uczestniczą, będzie służyć działaniom marketingowo-sprzedażowym Spółki. Powyższe wynika z faktu, iż turnieje będą relacjonowane/transmitowane w różnego rodzaju kanałach internetowych (...) oraz mediach tradycyjnych, które ogląda czy też śledzi sporo osób. Poprzez takie działanie Spółka rozpowszechnia logo firmy, produkty sprzedawane przez Spółkę. Celem będzie reklamowanie usług Spółki oraz zdobycie nowych klientów.

Tutejszy Organ jest zdania, że wydatki te mogą zostać uznane za koszty podatkowe w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ spełniają przesłankę celowości ich poniesienia wynikającą z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, tj. pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Wydatki zatem związane z uczestnictwem Zawodników w zawodach B. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy.

Z kolei w odniesieniu do wydatków związanych z ubezpieczeniem zawodników wskazują Państwo, że świadczenie to ma wpływ na decyzję o nawiązaniu współpracy ze Spółką jako Zawodnik. Specyfika czynności Zawodników powoduje, że są oni narażeni na wypadki czy kontuzje. Skoro zaś korzystają oni z bardzo ostrych i niebezpiecznych narzędzi, to wypadki czy kontuzje mogą nieść takie konsekwencje dla Zawodnika jak śmierć czy trwały uszczerbek na zdrowiu (jak nawet obcięcia czy uszkodzenia kończyn czy innych części ciała). Co prawda Spółka dokłada wszelkiej możliwej staranności aby Zawody B. czy Zawody były w pełni bezpieczne, jednak nie da się wykluczyć wszelkich niebezpieczeństw. Zawodnicy oczekują od Spółki takiego świadczenia i brak takiego wsparcia ze strony Spółki wpływa na zmniejszenie woli do współpracy. Jest to sytuacja podobna jak z pracownikami, który w dzisiejszych czasach powszechnie oczekują od pracodawców benefitów pracowniczych. Brak Zawodników to zaś upadek rangi i zwijanie się Zawodów B. czy Zawodów, przez co nie będzie realizowany cel promocji marki A. oraz towarów A. Spółka zarządza w ten sposób ryzykiem własnej odpowiedzialności cywilnoprawnej wobec zawodnika. Może bowiem zdarzyć się, że wypadek powstanie z winy Spółki - np. w wypadku błędów organizacyjnych przy organizacji Zawodów B. W takiej sytuacji, to na Spółce będzie ciążyć odpowiedzialność odszkodowawcza wobec Zawodnika.

W świetle powyższej argumentacji do kosztów uzyskania przychodów mogą zostać zaliczone także wydatki na ubezpieczenie zawodników.

Tym samym stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki związane z zorganizowaniem Zawodów Sportowych tj.

  • koszty przekazanego/uzupełnionego Zawodnikowi wyposażenia i odzieży (na potrzeby podejmowania działań wynikających ze współpracy stron) oznaczonej marką A.
  • koszty nabycia określonego sprzętu, z którego Zawodnik może skorzystać na Zawodach
  • wartość przyznanej zawodnikowi premii
  • koszty świadczeń ze strony Spółki na rzecz Zawodników w związku z udziałem w Zawodach i obozach treningowych ( za wyjątkiem kosztów wynikających z organizacji czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę)
  • koszty ubezpieczeń Zawodników
  • Koszty Techniczne ( za wyjątkiem kosztów cateringu dla wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.)
  • Koszty PR

mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w Państwa Spółce.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednakże z wymienionego katalogu należy wyłączyć następujące wydatki, których Spółka nie może/nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tj. :

  • catering - dla wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.);
  • organizacja czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę (takich jak przykładowo zwiedzanie atrakcji turystycznych)

Jak już wskazano wyżej wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT - koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych ww. wydatków, stwierdzić należy, że nie będą mogły one stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, o których mowa art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ponieważ zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, jako koszty reprezentacji.

Dokonując bowiem oceny charakteru wydatków związanych z organizacją Zawodów sportowych tj. cateringu dla wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.) oraz organizacji czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę należy rozstrzygnąć, czy poniesione wydatki nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Spółki oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Trudno uznać, że catering dla wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.) oraz organizacja czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę miało na celu promowanie i przedstawienie oferty produktów Wnioskodawcy. Nie można uznać, że ww. wydatki służyły zachęceniu do korzystania i zakupu z produktów Wnioskodawcy jak największej liczby osób. Catering dla wybranych gości („VIP” - np. ważni lokalni przedstawiciele, kluczowi partnerzy biznesowi itp.) oraz organizacja czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę miało na celu wykreowanie odpowiedniego wizerunku Wnioskodawcy, co oznacza, że są to wydatki o charakterze reprezentacyjnym, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Koszty poniesione przez Państwa na zakup cateringu dla wybranych gości, organizację czasu pobytu za granicą w trakcie Zawodów przez Spółkę należą do kategorii kosztów reprezentacyjnych. Tym samym, ww. wydatki poniesione przez Państwa na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, noszą znamiona reprezentacji, mające na celu wykreowanie pozytywnego wizerunki firmy, uwypuklenie swojej zasobności i profesjonalizmu, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy. Tym samym wydatki te nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Przedmiotowych wydatków nie można uznać za niezbędne w celu reklamowania produktów Spółki czy marki A..

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślenia wymaga, iż kwalifikacja prawna przedmiotowych wydatków wymaga oceny wartości świadczeń, do których zobowiązany będzie Sponsorowany. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Ad.6

Pojęcie przychodu nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT, a przepis art. 12 ustawy o CIT zawiera listę jedynie niektórych kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Należy zauważyć, iż o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów w podatku CIT decyduje definitywny charakter tego przysporzenia.

Otrzymane świadczenie może być bowiem uznane u podatnika za przychód w podatku CIT, jeżeli ma ono charakter ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Z kolei na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na mocy ww. przepisów, przychodem z działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym zasadniczo o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 6 dotyczą ustalenia czy Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy na gruncie ustawy o CIT w wysokości ceny sprzedaży Zawodnikowi specjalistycznych (...) (tj. poniżej ceny rynkowej).

Jak wynika z wniosku, Spółka zapewnia wsparcie Zawodnika w zakresie zakupu specjalistycznych (...). Zakup przez Zawodnika może nastąpić zarówno od podmiotu trzeciego, jak i od Spółki (wówczas Spółka nabywa je uprzednio od tego podmiotu trzeciego). Sprzedaż może także nastąpić za cenę niższą niż cena rynkowa;

Opisane powyżej okoliczności wskazują, że stosowanie przez Spółkę preferencyjnych cen sprzedaży (...), na potrzeby realizacji działań marketingowych związanych z umową o charakterze sponsoringowym między Spółką a zawodnikiem, ma uzasadnione przyczyny ekonomiczne. W konsekwencji, przychodem Spółki w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu sprzedaży ww. (...) za cenę poniżej ich ceny rynkowej, powinna być cena należna Spółce za ww. (...), również w przypadku gdy cena ta znacznie odbiega od wartości rynkowej ww. (...). W opisie sprawy nie występują okoliczności uzasadniające oszacowanie przychodu w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej sprzedawanych (...).

Biorąc przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Spółka powinna rozpoznać przychód podatkowy na gruncie ustawy o CIT w wysokości ceny sprzedaży (...) na rzecz Zawodnika (tj. poniżej ceny rynkowej).

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).