Czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesione przez Państwa wydatki na gadżety w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: (…) S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

W ramach swojej działalności, Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca (dalej: „Grupa Kapitałowa”) wypracowała szereg rozwiązań w postaci (…) (dalej: „X”). Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na (…).

Spółka pełni w Grupie Kapitałowej rolę podmiotu holdingowego. Jednocześnie Wnioskodawca świadczy również usługi m.in. w zakresie korzystania z X oraz usługi wsparcia na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej.

Działalność Spółki obejmuje głównie wykonywanie czynności opodatkowanych. Wyjątkowo mogą zdarzyć się sytuacje, w których Spółka będzie świadczyć czynności zwolnione od podatku, niemniej jednak nie są to sytuacje cykliczne oraz typowe dla codziennej, biznesowej działalności Spółki oraz mają charakter incydentalny w świetle art. 90 ust. 10 pkt 1 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. (dalej: „ustawa o VAT”) do VAT tzw. „proporcja sprzedaży” Spółki jest równa 100%.

W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Spółka nabywa różnego rodzaju gadżety z logo Grupy (…) (dalej: „Gadżety”), które następnie są nieodpłatnie przekazywane potencjalnym przyszłym współpracownikom Grupy Kapitałowej przy różnych okazjach takich jak targi pracy, wydarzenia branżowe, szkolenia i konferencji, czy inne wydarzenia, które pozwalają na dotarcie do osób, które mogłyby potencjalnie rozpocząć w przyszłości współpracę z Grupą Kapitałową.

Celem powyższych działań jest zachęcenie jak największej liczby specjalistów do współpracy z Grupą Kapitałową, co jest kluczowym elementem strategii rekrutacyjnej. Pozwala to również na budowanie pozytywnego wizerunku Grupy Kapitałowej jako nowoczesnego i dbającego o swoich współpracowników kontrahenta. Tego typu aktywność ma także na celu zwiększenie rozpoznawalności marki (…), promocję jej wizerunku, stworzenie pozytywnych skojarzeń z jej nazwą oraz dbałość o rozpoznawalność marki produktu poprzez utrwalone logo, pod którym sprzedawane są usługi świadczone przez Grupę Kapitałową, do której należy Wnioskodawca. Kiedy potencjalni specjaliści otrzymują upominki z logo (…), mogą czuć się bardziej zmotywowani do rozważenia potencjalnej oferty współpracy. W konsekwencji, ponosząc wydatki na gadżety Grupa Kapitałowa może skuteczniej konkurować o najlepszych specjalistów na rynku, co z kolei przyczyni się do wzrostu jakości świadczonych usług, umocnienia jej pozycji na rynku oraz finalnie ma doprowadzić do zwiększenia przychodów Grupy Kapitałowej oraz Spółki.

Obecnie Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup gadżetów z logo Grupy Kapitałowej takich jak skarpetki, koszulki, nalepki, smycze, długopisy, mini-głośniki bluetooth, szklane oraz termiczne butelki na wodę, drewniane łamigłówki, napoje energetyczne oraz drobne przekąski, np. pączki (dalej łącznie: „Wydatki na Gadżety”).

Wnioskodawca wskazuje również, iż Wydatki na Gadżety mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gdyż są ściśle związane z usługami świadczonymi przez Spółkę. Ewentualnie wydatki te mają związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT w Polsce (w przypadkach, gdy Spółka świadczy usługi na rzecz podatnika z innego kraju - wówczas obowiązuje tzw. odwrotne obciążenie (ang. reverse charge), zgodnie z art. 28b ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy Wydatki na Gadżety będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. (dalej: „ustawa o CIT”) oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z tymi wydatkami.

Pytanie

Czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Zdaniem Wnioskodawcy, Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednocześnie zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

2) jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4) poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

5) został właściwie udokumentowany,

6) nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przenosząc powyższe wytyczne na grunt opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że:

Ad 1) Poniesienie kosztu przez podatnika

Koszt Wydatków na Gadżety ponoszony będzie z zasobów majątkowych Wnioskodawcy. Warunek poniesienia przez Spółkę uznać należy zatem za spełniony.

Ad 2) Definitywny charakter kosztu

Poniesione Wydatki na Gadżety będą miały charakter definitywny, tzn. nie są Wnioskodawcy zwracane w jakikolwiek sposób.

Ad 3) Związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą

Związek kosztu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oznacza, że poniesiony przez podatnika koszt musi wykazywać choćby pośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, która jest jego źródłem przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety wykazują ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, która polega na świadczeniu na rzecz klientów (…), pełnieniu funkcji podmiotu holdingowego oraz świadczeniu usług wsparcia na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej. Wynika to z faktu, iż specjaliści, których Wnioskodawca chce pozyskać, posiadają unikalną wiedzę i umiejętności w dziedzinach, których dotyczy działalność gospodarcza Grupy Kapitałowej, a więc ich pozyskanie jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług świadczonych przez Spółkę i inne spółki z Grupy Kapitałowej oraz dla skutecznej ich realizacji. Inwestycja w gadżety jest zatem częścią szerszej strategii rekrutacyjnej, mającej na celu przyciągnięcie najlepszych talentów z rynku. Jest ona również częścią działań reklamowych, które są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki i Grupy Kapitałowej oraz mają na celu budowanie świadomości marki (…) poprzez dotarcie do jak największej grupy potencjalnych klientów, co ma w konsekwencji pozytywnie wpłynąć na pozyskanie nowych klientów oraz uzyskanie z tego tytułu dodatkowych przychodów.

Dzięki powyższym wydatkom Spółka zmierza do zapewnienia stabilnego i kompetentnego zespołu specjalistów, którzy będą w stanie efektywnie wykonywać projekty realizowane przez Grupę Kapitałową oraz do zwiększania rozpoznawalności marki wśród potencjalnych współpracowników i klientów. W konsekwencji ma się to przyczynić do wzrostu zadowolenia klientów, pozyskania nowych klientów oraz rozwoju działalności Spółki i Grupy Kapitałowej, a w konsekwencji do wzrostu przychodów Spółki.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy Wydatkami na Gadżety, a działalnością gospodarczą Spółki istnieje niezaprzeczalny związek.

Tym samy omawiany warunek uznać należy za spełniony.

Ad 4) Warunek celu: uzyskanie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

 Warunek celowości poniesienia kosztu oznacza, że koszt musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Celowość poniesienia kosztu należy oceniać mając na uwadze jego racjonalność oraz gospodarcze uzasadnienie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem przychodów bądź zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów.

Przesłankę celowości wielokrotnie wyjaśniały też organy podatkowe np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.297.2023.3.BS stwierdził, że: „Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.”

W odniesieniu do Wydatków na Gadżety Wnioskodawca wskazuje, iż pomiędzy tymi wydatkami a przychodem Spółki istnieje wyraźny związek przyczynowo-skutkowy. Przekazywanie Gadżetów potencjalnym przyszłym współpracownikom Grupy Kapitałowej ma bowiem pomóc w pozyskaniu przez tę Grupę współpracowników posiadających określoną wiedzę, kompetencje i kwalifikacje, które pozwolą na prawidłowe wykonywanie przez Spółkę działalności gospodarczej. Z kolei nawiązanie współpracy z nowymi współpracownikami lub partnerami, którzy wniosą cenne doświadczenie i umiejętności, przyczynia się do zwiększenia ogólnej jakości świadczonych przez Grupę Kapitałową usług. Jednocześnie dzięki rozpoczęciu współpracy z nowymi profesjonalistami Grupa Kapitałowa będzie mogła obsłużyć większą liczbę klientów, co może prowadzić do wzrostu jej przychodów i umocnienia pozycji na rynku. Ponadto, pozyskanie osób o specjalistycznej wiedzy zapewni, że Grupa Kapitałowa będzie w stanie sprostać bardziej skomplikowanym wymaganiom i oczekiwaniom klientów, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności oraz ciągłego rozwoju firmy.

Przekazywanie gadżetów potencjalnym przyszłym współpracownikom jest również częścią szerszej strategii marketingowej, która ma doprowadzić do rozpowszechnienia wiedzy o marce (…), co natomiast ma przyczynić się do pozyskania nowych klientów przez Grupę Kapitałową oraz zwiększenia przychodów Spółki.

Ostatecznie więc Wydatki na Gadżety mają się przyczynić do tego, aby Grupa Kapitałowa nie tylko zwiększyła swoje możliwości operacyjne, ale także mogła lepiej dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych i oczekiwań klientów, co z kolei ma wpłynąć pozytywnie na reputację Spółki i Grupy, ich konkurencyjność na rynku i osiągane przez nie zyski.

Zatem w opinii Wnioskodawcy, w przypadku Wydatków na Gadżety istnieje niezaprzeczalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym przez Spółkę kosztem a przyszłymi racjonalnie oczekiwanymi przychodami osiąganymi w związku z działalnością gospodarczą Spółki.

Ad 5) Dokumentowanie wydatków

Spółka jest w posiadaniu wszelkich dokumentów dotyczących Wydatków na Gadżety, takich jak faktury zakupowe, czy potwierdzenia bankowych przelewów obejmujących kwoty tych wydatków. Wszystkie Wydatki na Gadżety będą zatem odpowiednio dokumentowane, a więc analizowany warunek zostanie również spełniony.

Ad 6) Brak wyłączenia z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

W opinii Spółki, Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie są to koszty reprezentacji wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając na uwadze, iż przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej „kosztów reprezentacji”, zdaniem Wnioskodawcy należy odnieść się do wykształconej linii interpretacyjnej organów podatkowych w tym zakresie. Zgodnie z podejściem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności itp., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Zatem wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Natomiast reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny, czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których jest skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Powyższe potwierdzają również znane Wnioskodawcy interpretacje indywidualne DKIS oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostały dotychczas wydane w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobne prezenty z logo, które są przekazywane szerokiemu kręgu odbiorców, w szczególności w:

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 17 września 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.266.2021.3.PC, w której DKIS wskazał, że: „W przypadku upominków o niewielkiej wartości (np. długopisy, kubki, notesy, kalendarze, koszulki itp.) należy stwierdzić, że co do zasady, drobne gadżety nie mają charakteru reprezentacyjnego - ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się do budowy wizerunku firmy i to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Innymi słowy, o ile wartość jednostkowa przedmiotowych upominków jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy, to wydatki poniesione na ich zakup nie spełnią kryterium okazałości czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia „reprezentacji”. W konsekwencji nie mogą podlegać wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”

   - interpretacji indywidualnej DKIS z 10 września 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.282.2018.1.MG, w której DKIS potwierdził, że wydatki na gadżety z logo podatnika o niskiej jednostkowej wartości, które są przekazywane potencjalnym klientom podatnika w celu zwiększenia poziomu sprzedaży usług przez niego oferowanych, stanowią koszt uzyskania przychodu oraz nie stanowią kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT,

   - wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2016 r. sygn. II FSK 2293/16, w którym sąd uznał, że: „Drobne prezenty wręczane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, o ile opatrzone są logo firmy, winny być traktowane jako przedmioty reklamowe, a wydatki na ich nabycie winny być uważane za wydatki na reklamę, a nie za wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.”

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety nie mogą być zaliczone do kategorii kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, gdyż:

   - nie mają one służyć reprezentacji Wnioskodawcy, a rozpowszechnieniu wiedzy o Spółce i podmiotach z Grupy Kapitałowej jako potencjalnych podmiotach, z którymi można rozpocząć współpracę;

   - ich wyłącznym lub dominującym celem nie jest wykreowanie dobrego obrazu Spółki, a pozyskanie wyspecjalizowanej kadry, która przyczyni się do zwiększenia jakości świadczonych przez Grupę Kapitałową usług oraz pomoże zwiększyć ich wolumen, jak również reklama usług świadczonych przez Grupę Kapitałową;

   - ich celem nie jest uwypuklenie zasobności i profesjonalizmu Spółki, a rozpowszechnienie wiedzy o Spółce, a w konsekwencji doprowadzenie do pozyskania nowych współpracowników i klientów, co pozwoli na wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań i usprawnienie procesów wewnętrznych, wspierając tym samym długoterminowy rozwój i konkurencyjność Spółki na rynku;

   - Wydatki na Gadżety mają na celu zachęcenie jak największej liczby specjalistów oraz potencjalnych klientów i kontrahentów do współpracy z Grupą Kapitałową;

   - jednocześnie, Wydatki na Gadżety nie spełniają kryterium okazałości czy wystawności tj. elementów wyznaczających granice pojęcia „reprezentacja”, gdyż jednostkowa wartość nabywanych przez Spółkę gadżetów jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy,

   - Wydatki na Gadżety z logo nabywane przez Wnioskodawcę powinny być traktowane jako wydatki na przedmioty reklamowe, a co za tym idzie nie mogą one stanowić wydatków na reprezentację wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie stanowią one kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o CIT, Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje

organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.