Zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2024 roku wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku zmiany niektórych lub wszystkich Umów w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, także w odniesieniu do umów zawieranych z nowymi tłumaczami, Kancelaria będzie mogła nadal zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z nabyciem i utrzymywaniem infrastruktury udostępnianej Tłumaczom takich jak odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz inne bieżące wydatki ponoszone w związku z infrastrukturą, materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii, ponoszone w celu świadczenia przez Tłumaczy usług na rzecz Kancelarii, niezależnie od tego czy Kancelaria będzie obciążać Tłumaczy kosztami wsparcia\infrastruktury w dotychczasowy sposób (tj. na podstawie odrębnej faktury) albo poprzez uwzględnienie tych kosztów w kalkulacji wynagrodzenia Tłumaczy (tj. bez odrębnej faktury).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką komandytową z siedzibą w Polsce (dalej jako „Wnioskodawca” albo „Kancelaria”). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok obrotowy Wnioskodawcy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Kancelaria prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie świadczenia usług prawnych (kod PKD 69.10.Z). Przedmiotem działalności gospodarczej Kancelarii jest wykonywanie działalności prawniczej obejmującej udzielanie porad i konsultacji prawnych, sporządzanie opinii prawnych, opracowywanie projektów umów i innych aktów prawnych oraz występowanie przed urzędami i sądami w imieniu klientów.

Kancelaria jako pracodawca zatrudnia na podstawie umów o pracę kilkadziesiąt osób, które wykonują na jej rzecz różne prace w zależności od kompetencji i zakresu powierzonych im obowiązków.

Wnioskodawca zawarł także szereg umów o stałej współpracy z prawnikami, którzy są adwokatami, radcami prawnymi, doradcami podatkowymi lub prawnikami nie posiadającymi jednej z powyższych kwalifikacji, prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych (kod PKD 69.10.Z) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Kancelaria jest członkiem międzynarodowej sieci firmy prawniczej (…) z siedzibą w (…) i obsługuje wielu zagranicznych klientów. Dlatego w związku z prowadzoną działalnością prawniczą Kancelaria korzysta też z usług profesjonalnych tłumaczy (dalej jako „Tłumacze”), z którymi zawarła umowy o stałej współpracy w zakresie świadczenia usług związanych z tłumaczeniami (dalej jako „Umowy”). Tłumacze są przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług tłumaczeń (kod PKD 74.30.Z) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Na podstawie Umów i na zasadach w nich określonych Tłumacze świadczą w charakterze podwykonawców na rzecz Kancelarii i jej klientów usługi tłumaczeń.

Kancelaria nabywa od Tłumaczy usługi w celu uzyskiwania przychodów z prowadzonej przez Kancelarię działalności w zakresie świadczenia usług prawnych.

Tłumacze w ramach prowadzonej działalności dysponują wyposażeniem niezbędnym do świadczenia przez nich usług oraz miejscem prowadzenia działalności.

Tłumacze świadczą usługi na rzecz Kancelarii osobiście, a ewentualne wykonywanie tych usług za pomocą osób trzecich wymaga zgody Kancelarii.

Tłumacze otrzymują od Kancelarii wynagrodzenie (przede wszystkim według stawek godzinowych, ale także zryczałtowane albo częściowo zryczałtowane) oraz ewentualnie – w szczególnych przypadkach - dodatkowe wynagrodzenie o charakterze uznaniowym, uzależnione od ekonomicznych wyników Kancelarii.

Zgodnie z Umowami Tłumacze mogą świadczyć swoje usługi w siedzibach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych, w miejscach wskazanych przez klientów Kancelarii oraz w siedzibie Kancelarii.

Zgodnie z Umowami Kancelaria zobowiązuje się zapewnić w swojej siedzibie pomoc sekretarską, informatyczną oraz infrastrukturę biurową, na którą składają się m.in. sprzęt i materiały biurowe, wyposażenie i powierzchnia biurowa (włącznie z salami do spotkań, pomieszczeniami do przechowywania dokumentów i innych danych, pomieszczeniami technicznymi, pomieszczeniami do udostępniania klientom i pomieszczeniami socjalnymi), sprzęt komputerowy, systemy przetwarzania danych, bazy danych oraz inne oprogramowanie.

W ramach dostępu do infrastruktury, o której mowa wyżej, Kancelaria umożliwia też Tłumaczom korzystanie z posiadanych materiałów merytorycznych, książek, czasopism, opracowań, a także zapewnia możliwość korzystania z organizowanych we własnym zakresie szkoleń. Ponadto, w ramach infrastruktury biurowej Kancelaria utrzymuje pomieszczenie biurowe, które może przeznaczyć do korzystania przez Tłumaczy w przypadku wykonywania przez nich usług w siedzibie Kancelarii.

W związku z powyższym, w ramach infrastruktury udostępnianej Tłumaczom przez Kancelarię w celu wykonania Umów Kancelaria ponosi i będzie ponosić następujące koszty:

1)wynagrodzenia pracowników Kancelarii zapewniających pomoc sekretarską (zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

2)wynagrodzenia pracowników Kancelarii zapewniających pomoc informatyczną oraz wynagrodzenia współpracowników Kancelarii, w tym ewentualnie tłumaczy, zapewniających taką pomoc na podstawie umów o świadczenie usług na rzecz Kancelarii (zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

3)wydatki na zakup i utrzymanie sprzętu i materiałów biurowych (w zależności od rodzaju wydatku zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych);

4)wydatki (w tym czynsz) w odniesieniu do najmu powierzchni biurowej i zakupu wyposażenia, włącznie z salami do spotkań, pomieszczeniami do przechowywania danych, pomieszczeniami do udostępniania klientom i pomieszczeniami socjalnymi (co do zasady wydatki zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych, a w przypadku niektórych rodzajów wyposażenia poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego);

5)wydatki na zakup i utrzymanie sprzętu komputerowego (co do zasady wydatki zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych, a w przypadkach przewidzianych prawem bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

6)wydatki na zakup i utrzymanie systemów przetwarzania danych, baz danych oraz inne oprogramowania (w zależności od rodzaju wydatku zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadkach przewidzianych prawem bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

7)wydatki na zakup materiałów merytorycznych, książek, czasopism, opracowań (zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

8)wydatki związane ze stworzeniem możliwości korzystania z organizowanych we własnym zakresie szkoleń, mieszczące się w kosztach wynagrodzeń prawników i tłumaczy współpracujących z Kancelarią, prowadzących takie szkolenia, oraz szkoleń zewnętrznych (zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Kancelarii na zasadach ogólnych);

9)wydatki na nabycie podstawowych artykułów spożywczych (w tym napoje, woda, kawa, herbata, cukier itp.) dostępnych w siedzibie Kancelarii zarówno dla jej pracowników, klientów, jak i prawników współpracujących oraz Tłumaczy.

Infrastruktura biurowa Kancelarii jest utrzymywana w standardzie odpowiednim dla rodzaju prowadzonej działalności oraz segmentu rynku usług prawnych, na którym Kancelaria działa, a także rodzaju klientów, do których należą też największe polskie, zagraniczne i międzynarodowe firmy, przeprowadzające wielopodmiotowe skomplikowane transakcje (w tym finansowania, inwestycyjne, oferty publiczne) a także sprawy sporne. Kancelaria stosuje rozbudowane środki i procedury przy wykonywaniu usług prawnych na rzecz klientów, mające na celu zapewnienie wysokiego standardu obsługi prawnej, bezpieczeństwa informacji należących do klientów, ochrony danych, unikania konfliktów interesów itp.

Ponadto z uwagi na fakt, iż Kancelaria jest członkiem międzynarodowej sieci firmy prawniczej (…) z siedzibą w (…) i obsługuje też międzynarodowych klientów tej firmy, jest zobowiązana stosować wspomniane wyżej procedury i standardy co najmniej na poziomie tych obowiązujących w całej sieci (…). W związku z powyższym, kwestie korzystania ze sprzętu komputerowego, systemów przetwarzania danych, baz danych, oprogramowania i innych zasobów, którymi dysponuje Kancelaria, regulują szczegółowe wewnętrzne procedury Kancelarii, które odnoszą się zarówno do personelu zatrudnionego w Kancelarii jak i do jej współpracowników, w tym do Tłumaczy. Tłumacze zawierając Umowy z Kancelarią zaaprobowali i przyjęli do stosowania obowiązujące w Kancelarii procedury. Zgodnie z tymi procedurami Tłumacze m.in. mogą świadczyć usługi na rzecz Kancelarii i jej klientów tylko z wykorzystaniem autoryzowanego sprzętu komputerowego i oprogramowania, przy czym Kancelaria udostępnia taki sprzęt wraz z oprogramowaniem, sieć komputerową oraz innymi narzędziami wykorzystywanymi do prowadzenia działalności w zakresie obsługi prawnej. Korzystanie ze sprzętu i urządzeń będących własnością Tłumaczy jest możliwe i ma miejsce po ich dostosowaniu do obowiązujących w Kancelarii standardów (w tym w zakresie oprogramowania jakie musi zostać zainstalowane), jednakże pełną funkcjonalność, niezawodne i najbardziej efektywne świadczenie usług możliwe jest przede wszystkim z wykorzystaniem sprzętu, urządzeń i oprogramowania którymi dysponuje Kancelaria (jest ich właścicielem, leasingobiorcą lub licencjobiorcą) oraz przy wykorzystaniu infrastruktury rzeczowej i osobowej Kancelarii.

W zakresie zapewnianym przez Kancelarię stosowne postanowienia Umów stanowią, że Kancelaria zobowiązuje się zapewnić w swojej siedzibie pomoc informatyczną oraz infrastrukturę biurową, na którą składać się będą m.in. sprzęt i materiały biurowe, wyposażenie i powierzchnia biurowa (włącznie z pomieszczeniami do przechowywania danych, pomieszczeniami i pomieszczeniami socjalnymi), sprzęt komputerowy, systemy przetwarzania danych, bazy danych oraz inne oprogramowanie. W ramach dostępu do infrastruktury Kancelaria dostarcza system MemoQ wspomagający proces pisemnego tłumaczenia (...) Kancelaria umożliwi też korzystanie z posiadanych materiałów merytorycznych, książek, czasopism, opracowań a także zapewni możliwość korzystania z organizowanych we własnym zakresie szkoleń. Ponadto w ramach infrastruktury biurowej Kancelaria zobowiązuje się utrzymywać stanowisko pracy w pomieszczeniu biurowym do korzystania w przypadku wykonywania usług w siedzibie Kancelarii.

W zakresie rozliczenia kosztów korzystania z opisanej powyżej infrastruktury, materiałów i wsparcia pracowników Kancelarii, stosowne postanowienia Umów stanowią, że z tytułu wykorzystywania infrastruktury biurowej, o której mowa powyżej Tłumacz zapłaci Kancelarii co miesiąc wynagrodzenie na podstawie faktury wystawionej przez Kancelarię („Wynagrodzenie Kancelarii”). Wynagrodzenie Kancelarii potrącane jest z wynagrodzeniem za usługi świadczone przez Tłumacza na rzecz Kancelarii.

Ponieważ na rynku stosowane są różne sposoby rozliczania podobnych kosztów i świadczeń na rzecz zleceniobiorców i takie alternatywne sposoby rozliczeń są też przedmiotem postulatów zgłaszanych przez Tłumaczy, w szczególności w kierunku ich uproszczenia, Kancelaria rozważa odejście w całości od obciążania Tłumaczy kosztami związanymi z zapewnianiem opisanej infrastruktury tj. rezygnację z Wynagrodzenia Kancelarii. Jednocześnie, ponieważ koszty infrastruktury są elementem negocjowanych warunków Umów, zaniechanie pobierania Wynagrodzenia Kancelarii łączyłoby się z obniżeniem wynagrodzenia Tłumaczy o kwotę Wynagrodzenia Kancelarii i ustaleniem w Umowach, że korzystanie przez Tłumaczy z infrastruktury, materiałów i wsparcia pracowników Kancelarii ma na celu wyłącznie wykonanie na rzecz Kancelarii usług będących przedmiotem Umów zgodnie z Umowami oraz zgodnie z wewnętrznymi procedurami przyjętymi przez Kancelarię w zakresie wykorzystywania infrastruktury i wsparcia Kancelarii i zostaje uwzględnione w kalkulacji wynagrodzenia Tłumaczy.

Ponieważ takie rozwiązanie upraszcza rozliczenia z Tłumaczami i odciąża zarówno Kancelarię jak i Tłumaczy w odniesieniu do czasu i kosztów administracyjnych, Kancelaria zakłada, że takie zmiany w umowach zostałyby wprowadzone jako zasada w relacjach z tłumaczami zawierającymi umowy o współprace z Kancelarią. Zamiarem Kancelarii byłoby też renegocjowanie obecnie obowiązujących Umów w celu dostosowania ich do opisanego wyżej nowego modelu w odniesieniu do kosztów wsparcia\infrastruktury, lecz na tym etapie Kancelaria nie jest w stanie przewidzieć, czy zmiana umów będzie dotyczyła wszystkich przypadków, czy też jakiej części Umówi w jakim terminie zostanie przeprowadzona. Należy też podkreślić, iż przeprowadzenie planowanej zmiany sposobu rozliczania się z Tłumaczami miałoby doprowadzić do takiego obniżenia wynagrodzeń, które Kancelaria zobowiązana jest płacić Tłumaczom, aby zarówno po stronie Kancelarii jak i po stronie Tłumaczy, którzy zgodzą się na takie warunki współpracy, utrzymać dotychczasowy efekt ekonomiczny tj. po stronie Kancelarii ubyłyby wpływy z tytułu Wynagrodzenia Kancelarii, ale zmniejszyłyby się w takim samym stopniu koszty obsługi Kancelarii w zakresie tłumaczeń przez Tłumaczy, a po stronie Tłumaczy ubyłyby koszty związane z Wynagrodzeniem Kancelarii, ale zmniejszyłyby się w takim samym stopniu przychody z tytułu usług świadczonych na rzecz Kancelarii.

Pytanie

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w przypadku zmiany niektórych lub wszystkich Umów w sposób wskazany w tym opisie, także w odniesieniu do umów zawieranych z nowymi tłumaczami, Kancelaria będzie mogła nadal zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z nabyciem i utrzymywaniem infrastruktury udostępnianej Tłumaczom takich jak odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz inne bieżące wydatki ponoszone w związku z infrastrukturą, materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii, ponoszone w celu świadczenia przez Tłumaczy usług na rzecz Kancelarii, niezależnie od tego czy Kancelaria będzie obciążać Tłumaczy kosztami wsparcia\infrastruktury w dotychczasowy sposób (tj. na podstawie odrębnej faktury) albo poprzez uwzględnienie tych kosztów w kalkulacji wynagrodzenia Tłumaczy (tj. bez odrębnej faktury)?

Państwa stanowisko w sprawie

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w przypadku zmiany niektórych lub wszystkich Umów w sposób wskazany w tym opisie, także w odniesieniu do umów zawieranych z nowymi tłumaczami, Kancelaria będzie mogła nadal zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z nabyciem i utrzymywaniem infrastruktury udostępnianej Tłumaczom takich jak odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz inne bieżące wydatki ponoszone w związku z infrastrukturą, materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii, ponoszone w celu świadczenia przez Tłumaczy usług na rzecz Kancelarii, niezależnie od tego czy Kancelaria będzie obciążać Tłumaczy kosztami wsparcia\infrastruktury w dotychczasowy sposób (tj. na podstawie odrębnej faktury) albo poprzez uwzględnienie tych kosztów w kalkulacji wynagrodzenia Tłumaczy (tj. bez odrębnej faktury).

Wynika to z poniższej argumentacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślić również należy, że wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także tzw. "koszty pracownicze" obejmujące m.in. świadczenia wypłacane na rzecz pracowników wraz z narzutami, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, ale również i inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników, które w sposób pośredni wpływają na zwiększenie ich motywacji do pracy, poprawę jakości wykonywanej pracy oraz zdrowie i samopoczucie.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Nie każdy jednak wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi być on widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny.

W art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Jednym z rodzajów kosztów podatkowych są odpisy amortyzacyjne obliczane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Na mocy przepisów ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniono brzmienie art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., który od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Na podstawie art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne).

W tym miejscu szczególną uwagę należy zwrócić również na treść art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c u.p.d.o.p., zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Mimo że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego świadczenia, to jednak w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowała się linia orzecznicza, zgodnie z którą pojęcie to ma "szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy" (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02, potwierdzona uchwałą powiększonego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06).

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie można mówić o nieodpłatności świadczenia na rzecz innych podmiotów/osób (Tłumaczy), gdyż za nieodpłatne uznaje się takie świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązkowego wzajemnego świadczenia na rzecz Spółki udostępniającej Tłumaczom infrastrukturę, materiały i wsparcie pracowników.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że infrastruktura, materiały i wsparcie pracowników Kancelarii są udostępniane Tłumaczom w celu świadczenia przez nich usług na rzecz Kancelarii, a Kancelaria odpłatnie nabywa usługi od Tłumaczy w celu uzyskiwania przychodów z prowadzonej przez Kancelarię działalności w zakresie świadczenia usług prawnych. Wszystkie te wydatki i koszty ponoszone przez Kancelarię mają związek z osiąganymi przez Kancelarię przychodami i są ponoszone w celu ich osiągnięcia. Charakter prowadzonej przez Kancelarię działalności, klientela, transakcje które obsługuje, organizacja w zakresie obsługi klientów a także wymogi bezpieczeństwa wywołują określone potrzeby w odniesieniu do sposobu funkcjonowania Kancelarii i koniecznej dla tego infrastruktury.

W związku z powyższym, udostępnienie Tłumaczom do używania infrastruktury, materiałów i wsparcia pracowników Kancelarii będzie działaniem racjonalnym, przynoszącym obu stronom transakcji realne korzyści oraz umożliwiającym ekwiwalentne wykorzystanie ich zasobów. Współpracując z Tłumaczami w opisany we wniosku sposób Kancelaria może utrzymać swoją pozycję rynkową oraz zapewnić ciągłość swoich usług. Z tej perspektywy udostępnienie Tłumaczom infrastruktury, materiałów i wsparcia pracowników Kancelarii będzie działaniem mającym na celu zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów Kancelarii.

Wobec powyższego, udostępnienie Tłumaczom infrastruktury, materiałów i wsparcia pracowników Kancelarii nie będzie mieć charakteru nieodpłatnego, a tym samym Kancelarii przysługiwać będzie prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych a także innych bieżących wydatków ponoszonych w związku z infrastrukturą, materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii. W analizowanej sprawie, nie znajdzie zastosowania ograniczenie wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c u.p.d.o.p. wyłączające dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w przypadku nieodpłatnych świadczeń.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że Kancelaria będzie mogła niezależnie od wysokości pobieranego od Tłumaczy wynagrodzenia lub jego braku, nadal zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z nabyciem i utrzymywaniem infrastruktury udostępnianej Tłumaczom, takich jak odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz inne bieżące wydatki ponoszone w związku z infrastrukturą, materiałami i wsparciem pracowników Kancelarii, ponoszone w celu świadczenia przez Tłumaczy usług na rzecz Kancelarii należało uznać za prawidłowe.

W podobnym stanie faktycznym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Kancelarii interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-2.4010.149.2022.1.MZA z 8 czerwca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze  zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.