Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.318.2024.4.KW
Temat interpretacji
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych poniesionymi wynagrodzeniami na rzecz Kontrahentów - wsparcie sprzedaży produktów.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych poniesionymi wynagrodzeniami na rzecz Kontrahentów.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 września 2024 r. (data wpływu 2 września 2024 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, utworzoną zgodnie z przepisami prawa polskiego. Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz siedzibę na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT oraz podatnik VAT posługujący się unijnym numer VAT-UE. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest (...).
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, planuje rozszerzyć swoją dotychczasową współpracę z dystrybutorami (dalej: „Kontrahenci”), która obecnie jest realizowana w oparciu o dystrybucję swoich produktów do sieci dystrybucyjnej Kontrahenta, gdzie jego produkty są następnie odsprzedawane do podmiotów należących do sieci franczyzowej dystrybutora (Kontrahenta) lub sprzedaż produktów Wnioskodawcy jest bezpośrednio dokonywana przez dystrybutora (Kontrahenta) do podmiotów trzecich.
W ramach planowanego rozszerzenia współpracy przez Wnioskodawcę z Kontrahentami, rozważa on ustalenie z nimi stosunku prawnego, którego celem będzie zlecenie Kontrahentom określonych usług. Zakres ten zostanie określony każdorazowo na podstawie zawartych umów, niemniej zakres świadczonych przez Kontrahentów usług docelowo ma mieć ujednolicony charakter i przewidywać tożsamy zakres obowiązków i uprawnień ze strony Wnioskodawcy jak i Kontrahentów dla świadczonych przez nich usług tego typu. („Umowa”).
Wnioskodawca wskazuje, że celem poszerzenia współpracy jest zwiększenie efektywności sprzedaży oraz zacieśnienie współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami, która polegać będzie na zapewnieniu dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach Kontrahentów i podmiotów należących do sieci franczyzowej Kontrahentów.
Celem świadczonych usług jest, aby Wnioskodawca uzyskał gwarancję fizycznej dostępności poszczególnych jego produktów w określonych magazynach lokalnych Kontrahentów lub sieci franczyzowych Kontrahentów. Brak bowiem dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach lokalnych Kontrahentów lub sieci franczyzowych Kontrahentów przekłada się bezpośrednio na decyzje zakupowe klientów (a w dalszej perspektywie również na ich preferencje zakupowe), a to z kolei wpływa negatywnie na sprzedaż produktów Wnioskodawcy do Kontrahenta. Zatem, zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy, zwiększona dostępność produktów (a tym samym, zmniejszenie czasu oczekiwania klienta końcowego na zrealizowaną dostawę), pozwoli zwiększyć zainteresowanie klientów produktami Wnioskodawcy, co pozytywnie wpłynie na wysokość sprzedaży produktów Spółki na rzecz Kontrahentów.
W ramach planowej współpracy, Kontrahenci zobowiążą do realizacji na rzecz Wnioskodawcy świadczeń polegających na („Świadczenia”):
- przeprowadzaniu cyklicznych analiz dostępności określonych rodzajowo produktów Wnioskodawcy w magazynach lokalnych Kontrahentów, oraz magazynach należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów;
- działaniach mających na celu utrzymanie stałej, wysokiej dostępności produktów Wnioskodawcy we wszystkich ustalonych wspólnie z Kontrahentami magazynach należących do Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów (tzw. zapewnienie stałego poziomu zatowarowania w magazynach).
W tym zakresie Wnioskodawca zwraca uwagę, że zdarza się, że poszczególne produkty Wnioskodawcy są przenoszone z magazynów należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów do magazynu centralnego Kontrahenta (tj. w przypadku niespełnienia określonych wskaźników sprzedażowych).
W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w oparciu o planowaną współpracę, Kontrahenci zobowiążą się do zachowania dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach lokalnych Kontrahentów lub magazynach należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowej Kontrahentów niezależnie od spełnienia powyższych wskaźników sprzedażowych. Oznacza to, że pomimo braku spełnienia wskaźników sprzedażowych, nie będą transportowane powrotnie do magazynów centralnych Kontrahentów. Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przypadku braku realizacji przez Kontrahentów świadczeń, mogą wystąpić sytuacje, że produkty Wnioskodawcy byłyby powrotnie transportowane do magazynów centralnych, co powodowałoby wydłużenie czasu oczekiwania klienta końcowego na realizację zamówienia.
Zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy, realizacja opisanego wyżej świadczenia przez Kontrahentów pozwoli zwiększyć zainteresowanie produktami Wnioskodawcy ze strony klientów końcowych.
- stosowania tzw. reguły mini-max, w ramach której Kontrahenci zobowiążą się dopasować proces transportowo-logistyczny w taki sposób, aby na bieżąco uzupełniać stany magazynowe produktów Wnioskodawcy w ramach magazynów lokalnych Kontrahentów oraz magazynów należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów (tak aby zapewnić bieżącą dostępność produktów Wnioskodawcy zgodnie z ustaleniami, które zostaną podjęte przez Strony). Wnioskodawca wskazuje, że gdyby nie zawarcie opisywanych Umów, stan magazynowy na magazynach Kontrahentów lub podmiotów należących do sieci franczyzowych Kontrahentów nie byłby uzupełniany lub byłby uzupełniany z niższym priorytetem. Tym samym, realizacja opisanego świadczenia ze strony Kontrahentów będzie powodować swoistą preferencję, którą zostaną objęte produkty Wnioskodawcy.
- Dodatkowo, dla potrzeb realizowanego świadczenia, Kontrahenci będą przygotowywać i przesyłać Wnioskodawcy cykliczne raporty wskazujące na:
- aktualny stan dostępności produktów Wnioskodawcy w poszczególnych lokalizacjach należących do Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, oraz
- wartość odsprzedaży określonych rodzajowo produktów Wnioskodawcy, zrealizowanej przez Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, na rzecz klientów końcowych.
Tym samym, w oparciu o sporządzone raporty, Wnioskodawca będzie na bieżąco informowany, czy ustalony parametr został zachowany (tj. czy produkty w określonej liczbie znajdują się w określonych magazynach) oraz w jaki sposób działania Kontrahentów wpływają na wzrost sprzedaży jego produktów na rzecz klientów końcowych. Powyższe działania będą wykonywane w terminach i harmonogramie ustalonym przez Strony zgodnie z uzgodnionym planem poszczególnych działań wspierających. W ramach Umowy, Kontrahentom będzie należne zryczałtowane wynagrodzenie.
Wnioskodawca pragnie wskazać, że jest zainteresowany oceną czy będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Kontrahentów na jego rzecz, w związku z realizacją Świadczenia. Biorąc pod uwagę, że w celu oceny powyższej kwestii, niezbędna jest ocena, czy Świadczenie realizowane przez Kontrahentów stanowi usługę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest uprawniony do wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem, ze względu na to, że ma w tym swój interes prawny.
Mając na uwadze zaistniałe zdarzenie przyszłe Wnioskodawca występuje z przedmiotowym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w celu oceny konsekwencji w podatku VAT i CIT w związku z planowaną współpracą Wnioskodawcy z Kontrahentami w zakresie działań wspierających sprzedaż produktów Wnioskodawcy.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Spółka wskazała, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, tj. wydatkami, które Spółka będzie ponosić w związku ze współpracą z Kontrahentami, będzie wynagrodzenie, które będzie należne Kontrahentom w związku z realizacją określonych Świadczeń na podstawie Umowy. Celem ww. współpracy z Kontrahentami, jest zwiększenie efektywności sprzedaży produktów Wnioskodawcy w ramach sieci dystrybucyjnej Kontrahentów.
W związku z tym Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Kontrahentami Umowy (lub aneksy do istniejących umów), których przedmiotem będzie realizacja przez Kontrahentów określonych w Umowie działań wspierających sprzedaż produktów Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca na podstawie Umowy będzie zobowiązany do zapłaty Kontrahentom wynagrodzenia z tytułu realizacji przez nich tych działań.
Działania Kontrahentów, z tytułu których będzie im przysługiwać wynagrodzenie w ramach zawartych Umów, zostały przedstawione dla potrzeb wydania wniosku o wydanie interpretacji podatkowej i obejmują działania takie jak:
- przeprowadzanie cyklicznych analiz dostępności określonych rodzajowo produktów Wnioskodawcy w magazynach lokalnych Kontrahentów, oraz magazynach należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów;
- działania mające na celu utrzymanie stałej, wysokiej dostępności produktów Wnioskodawcy we wszystkich ustalonych wspólnie z Kontrahentami magazynach należących do Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów (tzw. zapewnienie stałego poziomu zatowarowania w magazynach) niezależnie od spełnienia wskaźników sprzedażowych;
- stosowanie tzw. reguły mini-max, w ramach której Kontrahenci zobowiążą się dopasować proces transportowo-logistyczny w taki sposób, aby na bieżąco uzupełniać stany magazynowe produktów Wnioskodawcy w ramach magazynów lokalnych Kontrahentów oraz magazynów należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów (tak aby zapewnić bieżącą dostępność produktów Wnioskodawcy zgodnie z ustaleniami, które zostaną podjęte przez Strony);
- przygotowanie i przesyłanie Wnioskodawcy cyklicznych raportów wskazujące na:
- aktualny stan dostępności produktów Wnioskodawcy w poszczególnych lokalizacjach należących do Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, oraz
- wartość odsprzedaży określonych rodzajowo produktów Wnioskodawcy, zrealizowanej przez Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, na rzecz klientów końcowych.
Realizacja ww. Świadczeń przez Kontrahentów według przewidywań Wnioskodawcy przyczyni się do wzrostu efektywności sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Spodziewanym przez Wnioskodawcę efektem realizacji Świadczeń przez Kontrahentów, jest zapewnienie stałej dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, że w przypadku braku realizacji przez Kontrahentów Świadczeń, mogą wystąpić niekorzystne z perspektywy biznesowej Wnioskodawcy sytuacje, polegające na tym, że:
- produkty Wnioskodawcy byłyby powrotnie transportowane do magazynów centralnych, co powodowałoby wydłużenie czasu oczekiwania klienta końcowego na realizację zamówienia;
- stan magazynowy produktów Wnioskodawcy na magazynach Kontrahentów lub podmiotów należących do sieci franczyzowych Kontrahentów nie byłby uzupełniany lub byłby uzupełniany z niższym priorytetem.
Zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy, realizacja Świadczeń przez Kontrahentów, w szczególności opisanych wyżej działań mających na celu utrzymanie stałej, wysokiej dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, a także stosowanie tzw. reguły mini-max, pozwoli zwiększyć zainteresowanie produktami Wnioskodawcy ze strony klientów końcowych. Spółka podkreśla, że stała dostępność produktów Wnioskodawcy w magazynach oraz skrócenie czasu oczekiwania klienta końcowego na dostawę produktu bezpośrednio korzystanie wpływa na decyzje zakupowe klientów na korzyść Spółki. Brak problemów z dostępnością produktu jest czynnikiem zwiększającym zainteresowania klienta końcowego takim produktem.
Ponadto Wnioskodawca poprzez zawarcie Umowy (lub aneksu do umowy istniejącej) na podstawie, której Kontrahenci będą zobowiązani do realizacji Świadczeń obejmujących m.in. sporządzanie przez Kontrahentów cyklicznych raportów, będzie na bieżąco uzyskiwać informacje na temat aktualnej dostępności produktów Wnioskodawcy w magazynach Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów. Informacje te wspomogą monitorowanie stanu magazynów i planowanie dostaw produktów Wnioskodawcy na poziomie umożliwiającym maksymalizację poziomu sprzedaży produktów Wnioskodawcy.
Podsumowując, realizacja Świadczeń przez Kontrahentów na podstawie Umów (lub aneksów do umów istniejących) w zamian za należne od Spółki Kontrahentom wynagrodzenie, zgodnie z oczekiwaniami Wnioskodawcy, będzie wspierać efektywność sprzedaży produktów Spółki. Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, iż zlecenie Kontrahentom wykonania na rzecz Spółki Świadczeń na podstawie Umowy może odnosić się do wszystkich produktów Wnioskodawcy jak również tylko wybranych produktów (np. w celu pobudzenia sprzedaży produktów nierotujących).
Ponoszone wydatki będą dokumentowane za pomocą:
1.faktur wystawionych przez Kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy, w związku z realizacją Świadczeń na podstawie Umowy;
2.innych dokumentów potwierdzających wykonanie Świadczeń przez Kontrahentów, takich jak cykliczne raporty sporządzane przez Kontrahentów wskazujące na aktualny stan dostępności produktów Wnioskodawcy w poszczególnych lokalizacjach należących do Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, oraz wartość odsprzedaży określonych rodzajowo produktów Wnioskodawcy, zrealizowanej przez Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, na rzecz klientów końcowych; typowo przyjętej dla tego typu relacji biznesowych korespondencji mailowej;
3.zawartej Umowy (lub aneksu do istniejącej umowy), której przedmiotem jest realizacja Świadczeń przez Kontrahentów;
4.dowodów płatności wynagrodzenia z tytułu Umowy lub dowodów kompensat (w przypadkach, w których wynagrodzenie należne Kontrahentom z tytułu Umowy będzie regulowane w ramach kompensaty wzajemnych zobowiązań).
Koszty poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów, tj. wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Kontrahentom z tytułu realizacji Świadczeń, będą ponoszone na podstawie Umowy (lub aneksu do istniejącej umowy) oraz pokrywane
w formie pieniężnej, przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Kontrahenta bądź w ramach kompensaty wzajemnych zobowiązań.
W ramach zawartych Umów Kontrahentom będzie należne wynagrodzenie, określone w zryczałtowanej formie. Kalkulacja tego wynagrodzenia będzie odbywać się w oparciu o indywidualne ustalenia z Kontrahentami. Spółka wskazuje, że rozliczenie będzie odbywało się na podstawie prawidłowego wykonania przez Kontrahentów Świadczeń określonych w Umowie.
Pytania
1)Czy otrzymane przez Kontrahentów płatności z tytułu Świadczeń zrealizowanych przez nich na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy stanowią wynagrodzenie za czynności opodatkowane (świadczenie usług) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?
2)W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 za prawidłowe, czy w związku z uznaniem, że otrzymane przez Kontrahentów płatności z tytułu Świadczeń zrealizowanych na podstawie Umowy są wynagrodzeniem za czynności opodatkowane (świadczenie usług) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, i tym samym będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT to Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia naliczonego podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Kontrahentów na jego rzecz?
3)Czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów z tytułu Świadczeń zrealizowanych na podstawie Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu Ustawy o CIT?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie pytania nr 1, 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 3
W ocenie Wnioskodawcy poniesione przez niego wydatki na rzecz Kontrahentów z tytułu Świadczeń zrealizowanych na podstawie Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu Ustawy o CIT.
Uzasadnienie
W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.
Aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy o CIT powinien być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia danego źródła przychodu oraz nie może należeć do tej grupy wydatków, które są wprost wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, musi on spełniać następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez inne osoby),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania przychodów albo w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższą regulację należy rozumieć w ten sposób, że kosztami uzyskania przychodów (o ile nie są wyłączone na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT) są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których poniesienie może mieć wpływ na osiągnięcie lub zachowanie przychodu albo zabezpieczenie źródła przychodu.
W poglądach doktryny (np. Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Modzelewski 2024, wyd. 22) aprobowanych przez organy podatkowy wskazuje się, że kluczowe w analizie przesłanki celowości kosztu jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodu bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek rzeczywiście przyniósł oczekiwany skutek. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.
Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę należy wskazać, że:
- wynagrodzenie przysługujące Kontrahentom z związku z zawartymi Umowami będzie pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy,
- wydatek będzie miał charakter definitywny,
- poniesienie wydatku będzie udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Kontrahentów na rzecz Spółki, jak również Wnioskodawca będzie dysponował raportami przygotowanymi przez Kontrahentów podsumowującymi wykonane Świadczenia,
- wydatek nie znajduje się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z jego oczekiwaniami, zawarcie Umowy, a tym samym ponoszenie wydatków na wynagrodzenie przysługujące Kontrahentom w zamian za realizację Świadczeń, będzie prowadziło do uzyskania przez Wnioskodawcę przychodów lub do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Powyższe Wnioskodawca argumentuje faktem, że dzięki zawarciu i realizacji Umów większa liczba produktów Wnioskodawcy będzie fizycznie dostępna w magazynach lokalnych Kontrahentów lub w magazynach podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, co przełoży się na zwiększenie zainteresowania produktami Spółki i w konsekwencji, zwiększenie przychodów ze sprzedaży tych produktów. Co więcej, raporty, które będą sporządzane przez Kontrahentów pozwolą Spółce lepiej zarządzać portfolio sprzedażowym, co długofalowo powinno prowadzić do wzrostu przychodów Wnioskodawcy.
Kolejno, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie zaprezentowanym opisem zdarzenia przyszłego, głównym przedmiotem działalności gospodarczej realizowanej przez Wnioskodawcę jest (...). Należy również wskazać, że przedmiotem dotychczasowych transakcji z Kontrahentami jest sprzedaż produktów Spółki, natomiast planowane Umowy będą dotyczyć Świadczeń mających na celu zwiększenie sprzedaży tych produktów. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy ponoszone przez niego wydatki będą pozostawały w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz będą poniesione w celu uzyskania przychodów, ich zwiększenia bądź zachowania źródła przychodów.
Prawidłowość argumentacji przedstawionej przez Wnioskodawcę została potwierdzona na gruncie licznych wyroków sądów administracyjnych. Jako przykładowe Wnioskodawca wskazuje:
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2023 r., sygn. III SA/Wa 2630/22
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 maja 2023 r., sygn. I SA/Kr 276/23
Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, poniesione przez niego koszty n a rzecz Kontrahentów z tytułu Świadczeń zrealizowanych na podstawie Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu Ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.
Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu. Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia. (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11).
Poza tym:
przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku
(por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10).
Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku, sygn. akt II FSK 4009/13).
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest (...).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka planuje rozszerzyć swoją dotychczasową współpracę z dystrybutorami- Kontrahentami.
W ramach planowanego rozszerzenia współpracy przez Spółkę z Kontrahentami, rozważają Państwo ustalenie z nimi stosunku prawnego, którego celem będzie zlecenie określonych usług. Zakres ten zostanie określony każdorazowo na podstawie zawartych umów, niemniej zakres świadczonych przez Kontrahentów usług docelowo ma mieć ujednolicony charakter i przewidywać tożsamy zakres obowiązków i uprawnień z Państwa strony jak i Kontrahentów dla świadczonych przez nich usług tego typu.
Jak wskazali Państwo w opisie sprawy celem poszerzenia współpracy jest zwiększenie efektywności sprzedaży oraz zacieśnienie współpracy pomiędzy Spółką a Kontrahentami, która polegać będzie na zapewnieniu dostępności produktów Spółki w magazynach Kontrahentów i podmiotów należących do sieci franczyzowej Kontrahentów.
Celem świadczonych usług jest, aby Spółka uzyskała gwarancję fizycznej dostępności poszczególnych jego produktów w określonych magazynach lokalnych Kontrahentów lub sieci franczyzowych Kontrahentów. Brak bowiem dostępności produktów Spółki w magazynach kontrahentów przekłada się bezpośrednio na decyzje zakupowe klientów, a to z kolei wpływa negatywnie na sprzedaż produktów Spółki.
Zgodnie z Państwa oczekiwaniami zwiększona dostępność produktów, pozwoli zwiększyć zainteresowanie klientów produktami Spółki, co pozytywnie wpłynie na wysokość sprzedaży produktów Spółki na rzecz Kontrahentów.
W ramach planowej współpracy, Kontrahenci zobowiążą się do realizacji na rzecz Spółki świadczeń polegających na:
- przeprowadzaniu cyklicznych analiz dostępności określonych rodzajowo produktów Spółki w magazynach lokalnych Kontrahentów, oraz magazynach należących do podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów;
- działaniach mających na celu utrzymanie stałej, wysokiej dostępności produktów Spółki we wszystkich ustalonych wspólnie z Kontrahentami magazynach (tzw. zapewnienie stałego poziomu zatowarowania w magazynach).
W oparciu o sporządzone raporty, Spółka będzie na bieżąco informowana, czy ustalone parametry zostały zachowane oraz w jaki sposób działania Kontrahentów wpływają na wzrost sprzedaży jego produktów na rzecz klientów końcowych.
W ramach Umowy, Kontrahentom będzie należne zryczałtowane wynagrodzenie.
Ponoszone wydatki będą dokumentowane za pomocą: faktur wystawionych przez Kontrahentów na rzecz Spółki w związku z realizacją świadczeń na podstawie umowy oraz innych dokumentów potwierdzających wykonanie świadczeń przez Kontrahentów.
Realizacja świadczeń przez Kontrahentów na podstawie umów (lub aneksów do umów istniejących) w zamian za należne od Spółki Kontrahentom wynagrodzenie, zgodnie z Państwa oczekiwaniami, będzie wspierać efektywność sprzedaży produktów Spółki.
Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na wynagrodzenie, które będzie należne Kontrahentom w związku z realizacją określonych świadczeń na podstawie umowy.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że planowane wydatki będą miały związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i poniesione będą w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodu. Państwa zdaniem wydatki przyczynią się do wzrostu efektywności sprzedaży produktów Spółki a tym samym wzrostu przychodów Spółki. Realizacja świadczeń przez Kontrahentów na podstawie umów lub aneksów w zamian za należne od Spółki Kontrahentom wynagrodzenie, będzie wspierać efektywność sprzedaży produktów Spółki.
Odnosząc powyższe do ww. przepisów prawa wskazać należy, że pomimo, iż ustawodawca w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych (art. 16 ust. 1 updop), nie wymienia wydatków wynikających z umowy mającej na celu wspieranie sprzedaży produktów Spółki, należy mieć zawsze na względzie, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.
Podkreślić należy, że w rozpatrywanej sprawie zawarcie umów dotyczących działań Kontrahentów tj.:
- przeprowadzanie cyklicznych analiz dostępności produktów Spółki w magazynach Kontrahentów,
- działań mających na celu zapewnienie stałego poziomu zatowarowania w magazynach Kontrahntów,
- dopasowanie procesu transportowo-logistyczny w taki sposób, aby na bieżąco uzupełniać stany magazynowe produktów Spółki w ramach magazynów Kontrahentów , oraz
- przygotowanie i przesyłanie cyklicznych raportów wskazujących aktualny stan dostępności produktów oraz wartości odsprzedaży, zrealizowanej przez Kontrahentów lub podmiotów wchodzących w skład sieci franczyzowych Kontrahentów, na rzecz klientów końcowych
- z tytułu których będzie im przysługiwać wynagrodzenie, będzie zwiększać sprzedaż produktów Spółki.
Natomiast zwiększenie ilości produktów nabywanych przez końcowych klientów powoduje/może powodować wzrost sprzedaży Spółki, a w konsekwencji przyczynia się do zwiększenia przychodów Spółki.
Pomiędzy poniesionym kosztem a osiągniętym przychodem lub możliwością jego osiągnięcia istnieje zatem związek o jakim mowa w art. 15 ust. 1 updop.
W tym miejscu należy podkreślić, że jednym z warunków koniecznych do spełnienia aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów jest jego właściwe udokumentowanie.
Obowiązek taki wynika nie tylko z brzmienia powołanego wcześniej art. 15 ust. 1 updop, ale także z art. 9 tej ustawy.
W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są bowiem obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.
Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego opisanego przez Spółkę należy wskazać, że:
- wynagrodzenie przysługujące Kontrahentom z związku z zawartymi umowami będzie pokryte z zasobów majątkowych Spółki,
- wydatek będzie miał charakter definitywny,
- wydatek poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- poniesienie wydatku będzie udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Kontrahentów na rzecz Spółki, jak również Spółka będzie dysponowała raportami przygotowanymi przez Kontrahentów podsumowującymi wykonane świadczenia,
- wydatek nie znajduje się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Zatem należy się z Państwem zgodzić, że wydatki na wynagrodzenia dla Kontrahentów wynikające z zawartych umów dotyczących świadczeń, które zostaną wykonane na rzecz Państwa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.
Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądów należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane wyroki nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).